HAZERSWOUDENAAR BOUWDE GROTE EN KLEINE MOLENS BIJ DE VLEET NIEUW POLDERGEMAAL te BOSKOOP IN GEBRUIK GESTELD Laten we wèl wezen Model van „De Rooie Wip" voor New Yorkse wereldtentoonstelling mm "1 ZATERDAG 18 APRIL 1964 DE LEIDSE COURANT PAGINA 11 AMSTERDAMS burgemeester mr. v. Hall heeft New Yorks burgemeester R. F. Wagner donderdag namens het ANVV en de Amsterdamse delegatie in New York een op schaal (1:80) vervaardigd model overhandigd van de molen „Rooie Wip". „Het model is gemaakt door een inwoner van Hazerswoude", zo besloot de nieuws- lezer van het ANPWelke Hazers- wouder dat is? De leden van de ver eniging „De Hollandsche Molen" zul len onmiddellijk het antwoord klaar hebben, en wellicht ook enkele in woners van het dorp: de heer G. Sepers uit de Tuinstraat natuurlijk „Modelbouw van molens en ma- quetten" staat er te lezen op het vi sitekaartje van de heer Sepers (72 jaar). In naam heeft hij het vak, van timmerman, maar, zoals hijzelf zegt, is hij nog een van de weinigen in ons land, die in staat is een nieuwe molen te bouwen en de werkteke ningen te maken. Daar moet je heel wat voor geleerd hebben, zal de at tente lezer zeggen. „Nou, ik heb zes jaar lagere school gehad", zo verdui delijkt de Hazerswouder, „uit mijn hobby is mijn beroep gegroeid!" Maar goed, wat heeft een en ander nu met die gebeurtenis in New York te maken? De heer Sepers („Ik kan wel een dag lang over molens pra ten") heeft ons het verhaal geheel uit de doeken gedaanHet begon eigenlijk met een opdracht van de Heinekens Bierbrouwerijen. „Deze Nederland voorop bij viering 300 jaar New York Tot haar verbazing heeft de Neder landse delegatie die in de V. S. Am sterdam tracht te „verkopen", ontdekt, dat juist dit bezoek het gemeentebe stuur van New York heeft geïnspireerd om ernst te maken met de viering van het 300-jarig bestaan van het voormalige. Nieuw-Amsterdam, een feit dat door de voorbereidingen van de wereldtentoon stelling volledig op de achtergrond dreigde te raken. Donderdag werd de eerste perscon ferentie door de gemeente gehouden over dit onderwerp, waarbij ook de Nederlandse journalisten waren uit genodigd. Op de vraag van Amerikaan se journalisten wanneer de feestelijk heden eigenlijk beginnen, werd geant woord, dat Nederland hier voorop gaat door de aanbieding van een echte wa termolen aan New York. Dat gebeurde donderdagochtend, toen burgemeester mr. G. van Hall zijn New Yorkse collega Robert F. Wagner een schaalmodel van de Hazerswoudse windmolen aanbood. „Het wapen van New York, gedateerd 1664, vertoont vier molenwieken, maar er staat in heel New York geen molen. Daar zullen wij verandering in brengen" aldus mr. Van Hall bij de aanbieding van het geschenk. De feestelijkheden ter herdenking van de overdracht van Nieuw-Amster dam door Peter Stuyvesant op 8 sep tember 1664 aan de Engelsen, zijn ver spreid over dit jaar en het begin van 1965. Een van de eerste belangrijke on derdelen komt eveneens van Nederland se zijde, nl. het galaconcert dat het Concertgebouworkest onder leiding van Haitink op 24 april geeft in Lincoln Center. Een van de feestelijkheden zal worden bijgewoond door president Johnson, nL de vlootschouw van his torische schepen op 16 juli op de Hud son. Gisterochtend bood burgemeester Van Hall de eerste Amsterdamse paspoorten aan tijdens een lunch voor travel wri ters in het Waldorf Astoria hotel aan schrijvers die het toerisme naar Neder land door hun werk hebben bevorderd. De paspoorten geven de houders spe ciale rechten bij een bezoek aan ons land. maatschappij wilde een molen heb ben voor de wereldtentoonstelling in New York, die volgende week wordt geopend door president John son. Op het laatste moment ging dat niet door. In oktober 1963 kwamen ze van het Ministerie van Landbouw bij me voor een model van een mo len, die geplaatst zou worden op de tentoonstelling „Die Grüne Woche" in Berlijn in het Nederlands pavil joen". Enfin, het model vervaardig de de heer Sepers en de molen, een getrouwe kopie van de Rooie Wip, trok van 24 januari tot en met 2 fe bruari aller aandacht in Berlijn. Film en televisie hebben Hazerswou- des mooiste en oudste molen in mi niatuur op het celluloid vastgelegd. EEN PAAR WEKEN geleden belde de Eindhovense molenbouwer Gilis- sen de heer Sepers. „Hebt u een mo delletje van een wipmolen?" zo vroeg hij. „Ik heb er wel een", was Sepers' antwoord, „maar die is kapot teruggekomen van het Ministerie, die het heeft gebruikt voor een keuze van een molen voor de Grüne Wo che. Vraag aan de Eindhovense zijde: „Kunt u hem nog repareren voor 12 april?" Nou, daar stond de heer Se pers-.Zijn gezondheid was niet te denderend, maar toch: „Ik maakte het molentje (de Rooie Wip) en had het op tjjd klaar". Ondertussen is dit molentje al weer aan burgemeester Wagner van de Amerikaanse stad overhandigd en was het wonder, dat de Hazerswoudse molenbouwer iet wat trots in de huiskamer zat met zijn echtgenote toen hij daarvan hoorde? Overigens: de overhandiging don derdag was in feite nog maar sym bolisch. De volgende maand zal in Amerika een echte molen arriveren, volkomen een nabootsing van de Rooie Wip. De wieken in hoogste stand zullen een lengte van veertien meter hebben. De molen zal een plaats krijgen in de New Yorkse wijk „Flushing Meadows", naast het ter rein van de wereldtentoonstelling. New York zal dan de eerste waterr molen binnen de veste hebben. De molenbouwer uit Eindhoven bouwde de watermolen op naar Sepers' mo del! IN HET BEGIN schreven we het al: de heer Sepers heeft echt niet voor molenbouw gestudeerd. „Nee, geleerd heb ik het helemaal uit mijn hobby. Als jongen van een jaar of zestien werkte ik bij de firma Dekker, in ons land bekend molenbouwer. Goed, je bekeek zo het een en ander en toen ging ik in mijn vrije tijd aan het bouwen. Mijn eerste werkstuk vraagt u? Nou, dat was eenmui zenmolen Dat was in 1907. Goed, bij mij leefde het idee het grote pre cies in het klein na te maken. En molens (er waren er vroeger ont zettend veel in ons dorp!) hadden mijn hart gestolen". Het is bij de heer Sepers toen steeds meer Crescendo gegaan in zijn hobby. In de loop der jaren heeft hij honderde molens op schaal gemaakt. Ze staan overal in de wereld te pron ken als sieraad of wat dan ook. Maar ook de molenbouwers maken van de diensten van deze man gebruik: „Ik maak een model, soms naar eigen ideeën, en lever er de tekeningen b(j. Kijk, hier heb ik bijvoorbeeld zo iets", zo zei hij, wijzend op een mi niatuurmolen, „dat heb ik zo zelf in elkaar gefabriceerd". En hü doet dan uit de doeken, welke maten, welke symmetrie en wat dan ook van belang zijn. Enfin, hij heeft zo heel wat paltrokmolens, standerdmolens, wipmolens en noem de typen maai op, nagemaakt. En men kan de mo lens, fabrikaat Sepers, vinden in Brits Columbia, Frankrijk, Zwitser land, Afrika, Indonesië, Roemenië, enz. Ook in de huiskamer van een oud moedertje in Strijen. Hij maakte een model van de molen „De Vrede" in deze plaats. Jaren lang had ze er in gewoond, tot haar zoon de „zaak" overnam. Het moedertje was gehecht aan de molen. Nu heeft ze het mo del in haar huiskamer staan. Een ander voorbeeld: bij de tewaterlating van het schip „Amstelmolen" werd de kapitein een model van de echte Amstelmolen aangeboden. Nog steeds staat het in de kajuit van de gezag voerder van het schip HIJ HEEFT ook al heel wat publi- katies op zijn naam staan, de model bouwer (hij maakte ook de maquette van de in aanbouw zijnde Raiffeisen- bank). In tijdschriften van hobbyis ten, van molenaars, enz. Ook voert hij een levendige correspondentie: een tijdje terug zo'n veertig brieven tegelijk beantwoorden naar aanlei ding van een ingezonden stuk in een weekblad nam hij er ook nog bij Nog niet zo lang geleden werden er door de PTT molenpostzegels uitge geven. „Die van dertig cent, dat is mijn model", zo zei hij ons erop wij zend. „O, ja en dan wordt de Leidse molen „De Valk" binnenkort mu seum. Ik heb verschillende gereed schappen voor de molenbouw en en kele modellen toegezegd!" En dan weer: „Op de binnenkort te houden tentoonstelling van de Visserij bond, de Navito, zullen ook weer een paar van mijn modellen staan!" Noem de molens in ons land op en de heer Sepers weet ze vrijwel alle „thuis te brengen". Vele, waaronder ook de „Rijn en Lek" te Wijk bij Duurstede (Ruysdael maakte deze onsterfelijk). Hij is klein begonnen: „Ik weet nog goed, dat ik een mo lentje op de bleek naast ons huis aan de Rijndijk had. Toendertijd, ja, da's een poos geleden, kwamen er al toeristen in ons dorp. Hun oog viel erop en zo begonnen de bestellingen eigenlijk". Overigens heeft hij niet alleen het kleine geëerd: op Texel en in Boskoop staan er wipmolens van zijn hand. Samen met een col lega bouwde hü een kleine wipmolen op de schuur van de firma Dekker. Enfin, we kunnen zo wel doorgaan, maar zeker is, dat Nederland in hem eén groot molenbouwer heeft. „Mo lenmakers zyn er nog wel. Maar ook by de jongeren dreigt dit vak zijn aantrekkingskracht te verliezen". Niettemin hoopt hü, dat de Neder landse molen zijn goede faam zal blijven genieten. Aan hem zal het niet liggen, maar ja: „De jaren be ginnen bü mij ook te tellen!" Een hoogtepunt is in elk geval zeker, dat zün molen, model naar de Rooie Wip, in Amerika de faam van ons land in de bestrijding van het water in ere zal houden. Wellicht zit er voor de gemeente Hazerswoude een pers pectief je in om nog eens vriend schapsbanden aan te knopen, wan neer de grotere molen, die binnen kort per Convair zal worden ver voerd over de grote plas, is gearri veerd, vriendschapsbanden met New York, zogezegd. Bij de foto: Dit is een getrouwe kopie van de molen de Rooie Wip. Burgemeester Van Hall overhandigde dit type aan zijn ambtsgenoot Wagner van New York. Mr. T. A. van Dijkenlid van G.S., verrichtte de opening onder grote belangstelling Voordat de voorzitter van de Verenig de Polder aan de oostzüde van de Gou we, de heer Th. Brans, de talrüke aan wezigen uitnodigde voor een bezoek aan het nieuwe gemaal dat door mr. T. A. van Düken, lid van Ged. Staten offi ciéél in gebruik zou worden gesteld, gaf de heer Brans in hotel „Florida" een historisch overzicht van de totstandko ming van de bemaling in Boskoop. Reeds in 1543 kwam men in Boskoop tot overeenstemming om te komen tot een gemeenschappelijke bemaling het geen de grondslag betekende voor de Verenigde Polder. In 1576 was alles in kannen en kruiken en werd de eerste bemaling een feit. Dit geschiedde door middel van een kleine windmolen langs de Gouwe en iets verderop een grotere windmolen, welke stond op de plaats waar nu het nieuwe gemaal is verre zen. Wij komen dus straks op een his torisch stukje grond te staan, aldus de heer Brans. In 1942 werd de dijk tus sen de polders van de Verenigde Polder en polder Rijneveld doorgebroken en sindsdien worden deze polders gezamen lijk bemalen. Na de tweede wereldoorlog heeft de boomkwekerij zich sterk ontwikkeld en werd de drainage van de kwekerijen sterk aanbevolen. Dit had echter een ongunstige invloed op het polderpeil. Mede door de tendens van het dempen van meerdere sloten moest het polder bestuur alle aandacht schenken aan de waterlozing want hoe kleiner de wa terberging hoe sneller een te hoog peil zou worden bereikt. In 1960 begon men met plannen voor een vergroting van de bestaande capaciteit en daarbij werd veel steun ondervonden van het Hoog heemraadschap van Rijnland. Na deze uiteenzetting begaf het ge zelschap zich naar het gemaal alwaar de heer Brans uitleg gaf en tevens de mededeling kon doen dat bij K.B. van 29 nov. 1963 aan de polder een wapen is verstrekt. In het schild staat in het linker bovenkwartier het wapen van Rijnland, in het rechterbovenkwartier het wapen van Boskoop, links onder het wapen van Reeuwijk en rechts on der het wapen van het geslacht Brede- rode hetwelk oorspronkelijk het wapen van Randenburg was. In de grote moderne machinehal van het nieuwe gemaal stelde mr. v. Dijken, door het in werking stellen van de twee grote machines, het nieuwe gemaal in gebruik en werd het geheel door al len bezichtigd. Vooral het automatisch werkende krooshekreiniger had aller belangstelling. Terug in Florida hield de heer Van Dijken een korte toespraak. Vervolgens richtte de heer Brans zich tot de bou wers en allen, die aan de totstandko ming van het nieuwe gemaal en toebe horen hebben medegewerkt. Hij dankte hen allen voor hun prestaties en mede werking. De secretaris/penningmeester, de heer P. R. de Man, noemde hü de man met de twee rechterhanden, die zich door een lawine van papier heeft moeten werken en 21 vergunningen en toestemmingen heeft moeten verzorgen. Als blijk van waardering, mede voor al zijn werk gedurende zijn 22-jarige se cretariaatschap, ontving de heer De Man een fraaie actetas. Voor de echtgenote van de heer De Man waren inmiddels bloemen thuis bezorgd. Mr. F. M. Schokking, dijkgraaf van Rijnland, zei in een toespraak o.a. dat het Hoogheemraadschap met moeite de toestemming tot de bouw heeft gegeven omdat, wanneer alle polders een derge lijke installatie zouden aanschaffen Rijnland zelf grote investeringen zou moeten doen voor de bemaling van eigen boezem. Hij hoopte dat de samen werking bestendig zou mogen bhjven, tot welvaart van de streek. Ook burgemeester Verkerk voerde het woord en de heer K. Grootendorst, voorzitter van de polder Rijneveld ver bond aan zijn gelukwensen een pleidooi voor samenvoeging van de beide pol ders. De tijd is er nu rijp voor. Een leuk intermezzo was dat de echtgenote van de heer Brans het woord vroeg en sprak namens alle echtgenoten van de be stuurdersleden. Zij waren wel niet uit genodigd doch hadden zelf het initia tief genomen om naar „Florida" te ko men omdat zij toch wel belang stellen in het werk van hun mannen. Namens genoemde dames bood mevr. Brans twee kleuren etsen, voorstellende enke le rozen, aan voor de bestuurskamer in het nieuwe gebouw, waardoor daar steeds bloemen zullen zün. Het bestuur was kennelijk verrast met deze geste. De heer Jan van Nes sprak namens de polder Laag Boskoop en de heer L. v. d. Dool dankte allen voor de mede werking bij de bouw ondervonden doch hij wilde in het bijzonder mevr. Ver- weij, de echtgenote van de machinist dank brengen voor de verzorging welke het gehele personeel tijdens de bouw heeft ondervonden. De heer P. Krom hout, heemraad van de Verenigde Pol der liet zijn dankwoord vergezeld gaan van een fraaie bloemenbak met een Keltum pleet houder. De heer Brans, die de sprekers ieder persoonhjk reeds had beantwoord, dank te ten slotte allen nogmaals voor hun belangstelling. HET NIEUWE GEMAAL Ter vervanging van het oude stoom gemaal dat omstreeks 1880 werd ge sticht en dat dus vele jaren zy'n dienst aan de Verenigde polder heeft verleend, is thans dit moderne dieselgemaal ver rezen dat behalve de polder van de Ver enigde Polder, waaronder Randenburg onder de gemeente Reeuwijk, ook de polder Rijneveld zal bemalen. Het is een modern gebouw waarin aan de zuidzijde de motoren en de pomp-appa- ratuur zijn ondergebracht terwijl dit gedeelte aan de westzijde een grote glaswand heeft. Aan de noordzijde is een woonhuis voor de machinist-sluis wachter verrezen met daaronder een ruime werkplaats. Uitvinding Iets geheel nieuws is de automatische krooshekreiniger. Dit is een uitvinding van de sluiswachter-machinist A. L. Verweij. Door deze uitvinding is het niet meer nodig dat de machinist of an der personeel met een z.g. sloothaak het vuil dat voor het krooshek is komen aandrijven, moet verwijderen. Bij een bepaald verval, wanneer dus het vuil zich te veel ophoopt, wordt langs elec- tronische weg de motor in werking ge steld waardoor het rooster omhoog gaat met daarop het vuil, dat als het ware wordt opgeschept, en op een zekere hoogte kantelt en het vuil op een trans portband stort, welke eveneens weer automatisch in werking komt. Deze doet het vuil dan op een stortplaats be landen waar het verder kan worden bewerkt en/of afgevoerd. Onder de ar chitectuur van het architectenbureau Dekker te Hazerswoude, die ook het gehele ontwerp heeft vervaardigd, heeft de heer Verweij zijn vinding zelf ver vaardigd. De installaties, zijnde twee schroef- pompen, elk met een capaciteit van 125 m3 per minuut, aangedreven door twee stationaire 4 cylinder 4-takt Stork Ricardo dieselmotoren, elk met een ver mogen van 86 PK, werden geleverd door N.V. machinefabriek Hoogenlande v/h Pannevis en Zoon te Utrecht. De cen trale verwarmingsinstallatie werd aan gelegd door J. P. v. d. Broek te Boskoop. De nieuwe installatie zal dienen voor de bemaling van: De Verenigde Polder a.d. oostzijde van de Gouwe, groot 601 HA De Polder Rijneveld, groot 368 HA in totaal 969 HA De totale kosten werden destijds ge raamd op 675.000,--, doch door de pro vinciale subsidie komt hiervan ten laste van de polder 574.000,--. Op de foto - Het lid van Gedeputeerde Staten van Zuid Holland mr. Van Dij ken stelt door het overhalen van een handel het nieuwe gemaal officieel in werking. BOSKOOP Ergerlijke baldadigheid SCHAFTWAGEN VAN DE FA. VERMEULEN VRIJWEL GEHEEL VERNIELD Vrüdagmorgen kwam het perso neel van de fa. Vermeulen, die be- stratingswerken uitvoert nabij het viaduct over Rijneveld, tot de on aangename ontdekking, dat de schaft- wagen zeer ernstig was beschadigd. Met grote stenen waren vrüwel alle ramen stuk gegooid terwül bij onder zoek bleek dat men over de wagen heen en weer had gelopen. Ook bin nen was de ravage groot, tengevolge van de ingevallen stenen. De politie, van een en ander in kennis gesteld, stelde onmiddellijk een onderzoek in waarbij al vlug werd ontdekt dat men hier te doen had met een stel jeug dige knapen in de leeftijd van 14 a 15 jaar. Deze zullen van hun wan daden wel meer vernemen. Willem van Cappellen (Ome Keesje) hoopt 20 april 1964 zijn 75ste ver jaardag te vieren. Op 22 april zal Willem van Cappellen voor de VARA- microfoon nog eens „De brand in de Jongejan" voordragen, waarbij hij acht verschillende personen zal uitbeelden. In Utrecht raakte een oud man te water. Toen de politie arriveerde, die door enkele omstanders was gewaarschuwd, stonden een twintig tal „nieuwsgierigen" op de kant naar de drenkeling te kijken als gold het een vermakelükheid. Dit lezende kreeg ik goesting hartgrondig te vloeken. Hoe is 't in Godsnaam mogelijk, dat er onder die twintig nu niet één was, die om het dan maar voorzichtig te zeggen de helpende hand KON bieden. Tja, onder ons Nederlanders zün heldenfiguren dun gezaaid. We zün, laten we wèl wezen, liever blöó Jan dan döó Jan.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1964 | | pagina 11