VADERLIEFDE FONDS TER BEVORDERING VAN VREEMDELINGENBEZOEK ZATERDAG 18 JANUARI 1964 DE LEIDSE COURANT DE PRINSES OP DE GLASBERG 13. De andere ridders riepen de nieuw-aangekomene toe, dat hij elke poging wel kon opgeven, want de Glasberg was zo glad, dat geen en kel paard er ooit tegenop zou kun nen. Maar de ruiter in z'n messing-uit rusting (geel koper) luisterde niet naar hen. Hij liet zijn paard een aanloop nemen en het droeg hem tegen de berg op tot ongeveer een derdedeel zijner hoogte. Toen liet hij 't dier keren en reed weer terug. 14. De prinses, die met grote be langstelling deze poging had gade geslagen, was getroffen door de schoonheid van deze ridder. Hoe graag had ze gezien, dat hij tot aan de top was doorgereden. Toen zij hem zag terugrijden, greep zij één der gouden appels en wierp hem die achterna. En wat wonderlijk was, de appel rolde al hobbelend naar beneden en kwam precies in een laars van de ruiter terecht. Toen deze kalmpjes weer beneden was aangekomen, gaf hij het paard de sporen en reed in galop weg. Niemand wist waar hij vandaan gekomen was en evenmin waarheen hij reed. (wordt vervolgd) (vervolg) Even wilde de jongen van zijn vader weggegaan, want een vriend, die enkele schreden bij hen vandaan stond, riep hem iets toe. Daar hij •venwel niet kon verstaan, wat die zei, schoof hij een eindje naar hem toe. Op hetgelfde ogenblik snort er iets met 'n fluitend geluid door de lucht. ,,Weer één van die dingen die niet ontploffen", merkte eeri man op, terwijl hij rustig z'n pijpje opsteekt. „Och, ze willen hun slech te munitie kwijt en daarom ver schieten ze haar maar in het wilde weg". Inderdaad waren de meeste gra naten tegen de rotswanden afge stuit en die in het kamp terecht kwamen, ontploften meestal niet. Maar ditmaal was het een kartets, (een granaat die in de lucht ont ploft en gevuld is met allerhande scherven of kogels) die met een boog achter de beschermende rotspunten terecht kwam. Een wolk van zand en stefensplinters verblindde hen, die in de buurt stonden. Toen deze opgetrokken was, zag de oude boer z(jn zoon naast zijn vriend ter aarde liggen. Bloedvlekken vertonen zich op zijn kort kakijasje. Snel grijpt de vader hem beet en draagt hem in zijn sterke armen naar de andere kant van de heuvel, waar reeds en kele gewonden liggen. Op een inder haast gemaakt bed van dor gras legt hij hem neer, waarna de ge wonde snel een noodverband wordt aangelegd. Deze ligt doodsbleek zachtjes te kreunen, maar opeens opent h(j zijn grote hemelsblauwe ogen en fluistert: „Water, water". „Ja, m'n jongen, 't zal er komen" De rotsige heuvel, waarachter het kleine troepje boeren zich ver schanst had, reikte tot bijna aan de bedding van de rivier. Hij had ech ter een uitstekende punt, die tot bo ven het water uitstak. Als men hieraan een touw kon bevestigen, was 't mogelijk hieraan een emmer neèr te laten en zo water op te ha len. Maar om die uitstekende punt te bereiken, moest men een klein eindje, zichtbaar voor de vijahd, naar beneden klauteren. Wie zal dat wagen? „Vader, laat mij het doen, ik ben jcmg en sterk" stelt de oudste zoon Peter voor, „Neen jongen, dat doe ik zelf", antwoordt de oude boer op besliste toon. „Maar jij zorgt ervoor met een lange staak met haak de em mer op te halen, als ik hem gevuld heb. Dat is niet zo gevaarlijk, want je kunt duiken, als je ziet, dat de roodbaadjes op je gaan schieten. Je vindt wel een paar mannen, die je helpen bij het ophalen". Zonder verder een woord te zeg gen. stapt hij over de lage rotswand en begint de afdaling langs de zeer steile helling, die nauwelijks steun punten voor zijn voeten biedt. Stom verbaasd slaan de Engelsen aan de overzijde deze vermetele daad eni ge ogenblikken werkeloos gade. Maar dan krijgen ze argwaan, dat er een krijgslist achter zit en ze be ginnen verwoed te vuren. Maar daarvoor moeten zij zich bloot geven en onmiddelijk beantwoorden de Boeren hun vuur met een hagel van kogels, die menige Brit in het zand doet bijten. Intussen klautert onze held on verstoorbaar verder. Het zweet gutst van zijn gelaat en zijn handen bloe den van de aanrakingen met de scherpe rotspunten. Zijn ledematen beginnen te beven van de enorme inspanning, maar hij acht het niet. Eindelijk heeft hij de uitsprin gende rotspunt bereikt, die hem nu beschutten kan. Hij bevestigt het touw en laat de emmer zakken, alles zo rustig, alsof hij thuis aan 't put ten is. Wanneer de emmer gevuld is trekt hij hem voorzichtig naar zich toe en bevestigt hem aan de in middels neergelaten haak. Stom van verbazing aanschouwen de Engelse dit vermetele stukje, zonder dat ze nog een schot lossen Maar als de oude Boer rechtop staande zich naar hen toekeert om met zijn blikken even het land aan de overzijde, dat hem zo dierbaar is, met zijn blikken te strelen, dan vat ten zij dat als een uitdaging op en, daardoor verbitterd, openen zij weer het vuur. Maar het lijkt of de man CORRESPONDENTIE Lieneke Akerboom, Oude Wetering Zeg Lieneke je vraagt of je ook met ons mee mag doen. Natuurlijk meis- ke, maar dan moet je er wel op let ten, dat je een goede postzegel op je briefje doet. Nu moesten we 16 cent strafport betalen. Op een brief moet een zegel van 12 cent. SNEL VERLICHTING VAN VERKOUDHEID EN GRIEP Dank zij Togal. Helpt snel-afdoende bij griep, verkoudheid, hoofdpijn, migraine, spit, reumatiek. Met Togal in huis kunt u gelukkiger leven. Zonder zorg voor gezondheid. Bij apoth./drog. TOGAL 0.95; 2.40; 8.88. Willy van Trigt, De len voor het eten. Wat hebben we Actief'-vergadering bestreden. Hier- toch lekker gegeten. Mijn vriendin na is namelijk een bedrag van f 7500 Kwakel. Ineke ging na het eten naar huis. opgenomen als vergoeding voor de Mijn zusjes moesten naar bed en ik werkzaamheden van de logiesinfor- mocht opblijven. Toen kwam de vi- matiedienst. Dit is geen bijdrage, zo site. Eerst kwam Oma, die ook een werd in de vergadering gesteld, maar Laat"hët~dë "kinderen maar" 'ns "hj- kadootje mee bracht Van tante betalinü voor verrichtediensten. wel- ren Ploon en mijn nichtje Lida kreeg ik ke de Stichting geld hebben gekost ook kadootjes. Om half tien kwam Deze bemiddeling is voor Horeca en mijn peettante, tante Truus met oom VVHK broodnodig, doch voor de Zo Willy ben je 3 januari jarig ge weest. Nog wel gefeliciteerd meiske. Je hebt een fijne verjaardag gehad. MIJN VERJAARDAG Ik werd 3 januari wakker en Paul. ook al met een kadootje. Om middenstand ligt dit anders. dacht: „Ha lekker, vandaag een fij ne dag. Ik ben jarig 10 uur mocht ik oma naar de bus brengen en om elf uur ging ik naar FONDS Ik bleef nog even liggen en daarna bed. u. ..^e gedachten wisseling kwam ging ik er uit Ik ging mijn zusjes Toen ik op bed lag, dacht ik: „Ha, tenslotte een voorstel van voorzitter Gerda en Ton'nie halen om samen lekker ben ik nu 12 jaar geworden. J de Euiter in stemming tot het op- naar beneden te gaan Toen ik bene- Tot de volgende week, dan komen richten van een fonds ter bevorde- den kwam feliciteerden papa en ma- de andere verhaaltjes aan de beurt, ring van het vreemdelingenverkeer, ma mij en ik kreeg van hen een be- Dag allemaal! Kit dit fonds kan behalve een even- delarmband tae,e bijdrage aan de Stichting VVV, TANTE JO EN OOM TOON ook geld voor de aktiviteiten van de Evenementen-commissie Noordwilk NIEUWE PUZZEL WIE KAN BERTJE HELPEN? Daarna vlug wassen en aankleden want we moesten nog naar de kerk. Ik kwam uit de kerk en kreeg van mijn drie zusjes ook kado's. Na het eten hielp ik even afwas sen en toen dat klaar was, ging ik Bertje heeft met Sint Nicolaas een geput worden. Over de financiële bij drage aan de Stichting kan dan later beslist worden. Dit voorstel werd bij monde van mijn vriendin halen. Van haar kreeg {eesplankje gekregen en als hij niet de heer L. J. Droogh sr. gesteund ik ook 'n leuk kadootje. We gingen het krantenspelletje doen. Dat gaat zo: Je neemt de krant (natuurlijk de Leidse) en legt die in het midden op de tafel. Je neemt ook een speld en en prikt zonder te kijken, in de krant. We kijken dan welke letter er geprikt is, b.v. de a en gaan dan buiten kan spelen, gaat hij dikwijls door de horeca-leden van „Noord- de woordjes maken, die hij op school wijk Actief". Men rekent er op, dat geleerd heeft. het bestuur haar standpunt ten aan- Vandaag zal moeder hem eens een zien van de hotellijst getrouw zal paar woordjes opgeven, terwijl ze blijven. staat te strijken. Met bijna algemene stemmen werd „Kom Bertje maak eens zegt daarna tot oprichting van het fonds ze een Bertje zoekt de lettertjes op besloten. Staande de vergadering 't Gaat nog langzaam want de woord- stortte „Noordwijk Actief" daarin a. Ieder heeft een blaadje en een potlood voor zich. Degene die ge prikt heeft zegt, na een paar minu ten: stop. Hij gaat nu een voor een de na men op zijn blaadje voorlezen. Als Verenigingszaken. Uit de verslagen van secretaris C. Booy en M. P. den Hollander, pen ningmeester, bleek, dat „Noordwiik Actief" in alle opzichten floreert. De vereniging telt thans 110 leden. De kas bevatte een saldo en ook van de St. Nicolaas-aktie was een overschot Dit bedrag werd overgeboekt naar het reservefonds. «In totaal waren bij de aktie 235.710 bonnen uitgegeven. woorden zoeken, beginnend met een ies moeiiyk. Zo maakt h« de 5 4000. Voor de leden werd de moge- - - - woordjes die moeder hem opgegeven lijkheid opengesteld individueel het had. fonds te steunen. In dit verband Hij is klaar en blij springt hij van werd nog opgemerkt dat de sectie zijn stoel, pakt zijn plankje en wil Horeca zich reeds bereid had ver- het aan moeder laten zien. Jammer klaard 4000 bijeen te brengen. De genoeg struikelt hy en daar schui- begroting werd daarna zonder veel hiT'een^naam le'eTdle"een'andgr Óok >;en. d0 let,t0ra d°or, elkaar' PromPt commentaar goedgekeurd, heeft, krijgen die allemaal 1 punt. begmt Bertje te huilen. Als hij een naam opleest die een an- „Kom vent zet de lettertjes weer der niet heeft kry'gt hij 5 punten. °P de goede plaats, t Is moeilijk Na elk spelletje tellen we de punten want nu staat er- op en zetten de uitkomst in een 1 p oe b o m t hoekje van het blaadje. g oo 1 e 1 e b Nu mag een ander prikken en we b s ee 1 k oe doen weer hetzelfde met die andere feelatlekd geprikte letter. Weer worden de eu s oe n 1 1 punten opgeteld. Wie aan het eind Wie kan Bertje helpen en de juis- van het spel de meeste punten heeft te woorden vinden? Ik had het gewonnen en toen gin- We verloten weer een mooi boek Ue begroting voor de viering^van het gen we naar buiten om patates te ha- onder de goede oplossingen. 'ëh«d™ De vergadering nam een ..Janus beslissing" en dechargeerde de pen ningmeester achteraf. De heren C. Booy en C. J. van Herpen bleken door de werkgroep tot bestuurslid te zijn herkozen. Hetzelfde lot ondergingen de heren G. J. de Roos en B. Bruggeman, die door de vergadering herbenoemd werden als lid van de werkgroep. De heer H. A. L. van den Be'-g Globaal genomen is het afgelopen eventyele bijdrage van „Noordwijk rapporteerde namens de kascommis- jaar voor de Noordwijkse midden- Actief" aan het vreemdelingenver- sie ei\ "ad mGts dar\lof' stand niet slecht geweest. Voor 1964 keer in Noordwijk. Medegedeeld werd nog. dat een is het een hachelijke zaak voorspel- „Noordwiik Actief" staat welwil- leraar van de Caltex, de heer Spruyt lingen te doen. Er voltrekt zich een lend teeenover de VVV. Bij informa- fen ^ursus komt geven m het spre- loonoperatie, welke in omvang en tie werd medegedeeld, dat alle do- ken *n "_et openbaar. De cursus be- gevolgen van ongekend formaat is. nateurs gezamenlijk ongeveer 2000 vaJ_ tlGn lessen a f 5 per les. Voor elk bedrijf zal deze loonbewe- per jaar bijeenbrachten. Een bela- verder staat een lezing met film ging en de daarmede gepaard gaan- cheliik resultaat, aldus de voorzitter. 0VGr aardgas op het programma door de kostenstijging, anders verlopen. ..Noordwijk Actief" zou inderdaad Ge" specialist op dit gebied uit Rot- Door de verhoogde koopkracht kun- meer kunnen doen. maar nog steeds nen de omzetten stijgen, anderzijds bestaat de controverse tussen de .V de rondvraag kwam een sug- zou '-'innen blijken, dat de gehele Stichting VW, de Vereniging van gesrie van de heer Droogh aan de lor» l -de teniet gedaan wordt door Werkgevers in de Horecabedrijven drdG °m. langs de 3,nval.^w®gfn na?r de nrijsverhogingen, waardoor de en ..Noordwijk Actief" over het uit- °e badp'aats- aen. fleurig gebouwtie omzetten niet zullen stijgen, maar sluiten van een aantal hotel- en Den- te Plaat£?en. waarin charmante meis door kostenverhogingen zelfs zullen sionhouders. leden van „Noordwijk 1GS aIle inlichtingen omtrent de bad- dalen. In de grensplaatsen valt dit Actief" op de hotellijst. Dit is een plaats zullen verstrekken, de bezoe- reeds vast te stellen. uitermate moeilijke zaak. Een sa- een Plattegrond zuUen overtian- Daarom is waakzaamheid geboden. mensprekins tussen de verschillende dl«™ 0n e" yoemenbadtïairts Er Wegen zullen bestudeerd dienen te "oepen moest om verschillende re- tentIe van de bloemenbadplaats. NOORDWIJK Noordtvijk Actiefmaakte balans op worden tot samensmelting of samen gaan van bedrijven. De bedrijfsvoe ring zal gericht moeten zijn op kos tenbesparing, zowel door bezuinigin gen als door investeringen voor kos- tenb#*«narende machines. Wij gaan 196* een jaar van onzekerheid in. denen uitgesteld worden en zal thans wp waarciering voor dit plam al zal dit alleen in samenwerking met an deren kunnen worden uitgevoerd In deze vergadering werd opdracht gegeven tot het maken van een film over Noordwijk. Geïnfor^ ^rd werd of de heer plaatsvinden op 21 januari a.s. Dit maakte het nemen van een be slissing door de vergadering niet eenvoudiger. Zelfs in het bestuur bleken de meningen verdeeld. Duideliik werd wel, dat „Noord- I de belangrijkste passages' uït wÜk Actief" alleen dan met geld Zwolsmar ich reeds als lid van de ningsrede van de heer J. de over de brug zal koment als de blJ -Noordwijk Actief had aangemeld. Ruiter op de in rest De Boer gehou- baar aangesloten hotel- en pension- Het bestuur deelde mede, dat zulks den jaarvergadering van Noordwijk houders door de Stichting op gelijke nog niet het geval was, maar mocht Actief". voet zullen worden behandeld als zjj de heer Zwolsman lid willen wor- die aangesloten zijn bij de Horeca en den. dan is daartegen geen bezwaar, dat Horeca en VVHK eenzelfde be- Tenslotte bracht de voorzitter dank drag ter beschikking zullen stellen aan de heren J. van den Haak en als „Noordwijk Actief". J- J- Buijze voor hun grote en alom Uitvoerig is in deze vergadering Dat de Horeca thans 13.500 zou gewaardeerde aktiviteit in de Eve- van gedachten gewisseld over een bijdragen, werd in de „Noordwijk nementscommissie Noordwijk. onkwetsbaar is. Moeizaam klautert hij achter de naar boven zwevende emmer aan, verbeten met zijn door wonde handen, elke uitstekende punt vastgrijpend en er zich aan op trekkend. Het is adembenemend om aan te zien, zelfs voor de vijand en het is wellicht daardoor, dat nog geen schot de koene klimmer ook maar geschramd heeft. Hijgend bereikt deze eindelijk de lage borstwering, waarachter hij weer veilig zal zijn. Met blijde uit roepen wordt hij begroet en drie, vier mannen strekken hun armen naar hem uit om hem over de hoge rand te tillen. Terwijl ze hem „bin nenboord" trekken, glimlacht hij, ondanks zyji dodelijke uitputting, van geluk. Maar op dat moment valt er een schot uit het kamp beneden en de blijde glimlach besterft op het gelaat van de heldhaftige vader. Ge troffen op dit ogenblik! Behoedzame armen van zoon en makkers dragen hem weg. De dok ter is toevallig in het kleine kamp aanwezig om naar andere gewonden te zien. Als hij zich over de oude Boer buigt, opent deze z'n ogen en de arts herkennend zegt hij: „Laat mij maar rustig sterven. Hoe is het met mijn jongste, Herman?" „Die is in het lazaret en over een week is hij genezen". ,God zij dank", fluistert hij terug. Dan zoeken zijn ogen Peter, zijn oudste en hem tot zich wenkend zegt hij met stervende stem: „Groet moeder en alle kinderen en vooral Herman. God behoede u allen en ons lieve vaderland". Nog een laat ste blik op Peter, een diepe zucht en z'n ogen sloten zich voor altijd. Zo stierf een dappere Transvaalse Boer uit vaderliefde voor zijn van dorst smachtende, gewonde zoon. Einde STEROOGJE tweede deel Zo werd dus haar naam „steroog je". Moeder was dadelijk in de weer om een bedje voor het kind klaar te maken en na een bord heerlijke pap sliep ze weldra als een roos, in haar warme bedje. De jongens gingen ook gauw naar bed en toen hadden va der en móéder pas tijd om over ster- oogje te praten. „Wat zullen we met het meisje doen?" vroeg moeder. „Wel voorlopig bij ons houden en er goed voor zorgen totdat de va der of moeder haar weer komen ha len", vond vader. Maar de ouders van het kind zou den haar nimmer komen halen. De moeder in doodsangst om haar kind sprong van de in razende vaart glijdende slee. Ze brak daarbij haar beide benen en moest hulpeloos blij ven liggen, want de vader had de teugels van hét voortijlende rendier, nog stevig in handen terwijl de troep wolven hem nog op de hielen zaten. Hij stond voor de keus ook uit de slede te springen en dan de slee met de gedroogde dierenhuiden en zijn kostbaar rendier in de steek te laten of door te rijden en proberen uit de greep van de wolven te blijven. Hij koos het eerste, vooral ook om zijn vrouw te gaan helpen. Hij sprong en de slag was hevig. Met zijn hoofd tegen de harde bonken sneeuw ge botst, bleef hij bewusteloos met een hersenschudding en een bloedende hoofdwond liggen. De wolven roken het bloed en wild geworden, verscheurde ze de arme man, totdat er niet veel meer van overbleef. De moeder, die door haar gebro ken benen niets kon uitrichten ver loor door de intense koude ook het bewustzijn en was al spoedig bevro ren. Hun „steroogje" zou dus nimmer haar ouders terugzien. De pleegouders waren zeer in hun schik met het aangenomen dochter tje. De jongens vonden in hun nieu we zusje een fijn speelmakkertje. Zo groeide ons steroogje op van een klein kleuterje tot. een lief klein meisje, dat haar pleegmoeder zo goed en kwaad als 't ging, al een beetie probeerde te helpen in het huishou den. Ze was heel bij de hand. Zo ge beurde het op een keer dat ze alleen thuis was, omdat de pleegmoeder even een boodschap was gaan doen. Daar kwam opeens de buurman van de overkant binnenlopen. Hij maakte een praatje met steroogje, maar nam onderhand een mooie gouden ring weg, die op de theetafel lag. Juist kwam de pleegmoeder binnen. Ze miste de ring en vroeg steroogje of ze hem soms gezien had of er mee gespeeld had. „Hij heeft hem genomen", huilde het kind op de buurman wijzend. De moeder kon haar ogen niet ge loven. Hoe was dat mogelijk? hun buurman een dief! Moeder keek de buurman vragend aan. „Wel nee, dat kind zegt maar wat", weerde hij af. „Nietwaar moeder, hij heeft de ring in zijn mond gestoken!" riep het kind. Verontwaardigd beval de moeder aan buurman zijn mond open te doen en ja hoor de ring kwam er uit Zich diep schamend gaf hij de ring terug. „Maar jou krijg ik nog wel, klei ne kat", siste hij tussen zijn tanden. Een paar weken later was steroog je het hele voorval alweer vergeten. Ze speelde achter het huis en was een sneeuwhut aan 't bouwen. De jongens waren naar school. Daar kwam de buurman naar bui ten. „Zo steroogje wil je een panne koekje? Buurvrouw staat ze net tè bakken. Ja dat wilde Steroogje wel en liep met de man mee naar binnen. Maar inplaats van een pannekoêkje gaf hij het kind een duw in de rug en stopte haar in de donkere kelder. Toen het meisje 's avonds niet thuis kwam, gingen de jongens haar zoeken, maar ze vonden geen Ster oogje. Vader en moeder zochten nu ook mee, maar zagen niets. Toch gebeur de er iets wonderbaars. Terwijl ze nog rondom het huis zochten hoor den ze haar zingen. Waar kwam dat geluid vandaan? Ze werden er ge woon stil van. Ze bleven bij het huis van buurman staan en ja hoor, daar kwam het geluid vandaan. Vader bonsde op de deur. Buur man haastte zich het kind uit de kel der te halen, toen pas opende hij de deur en deed het net voorkomen als of Steroogje al die tijd bij hen ge speeld had. Wat waren de pleegouders en de jongens blij dat ze hun Steroogje weer terug hadden. Later vertelde ze alles van de donkere kelder. Nu was het toch genoeg geweest met die buurman. Vader liet hem voor de rechter brengen en hij onderging een flinke straf. Maar Steroogje bleef altijd bang voor de buren. Ten laatste zijn vader en moeder verhuisd naar een ander dorp en sinds die tijd leefd Steroog je heel gelukkig bij haar pleegouders en de jongens.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1964 | | pagina 7