VERKIEZINGSSTRIJD IN V.S. VOOR DE DEUR m iülW Democratisch koppel Johnson-Kennedy Geen duidelijke kandidaat bij Republikeinen HOOFDPIJNPOEDERS ROOK - KANKER „Ik wil er naar toe en gaan werken op de plaats waar men mij neerzet" Inzet op het platteland Voor oud-leerlingen R.K. ULO Leiden ZATERDAG 18 JANUARI 1964 DE LEIDSE COURANT PAGINA 5 NIEUWE KANS VOOR NIXON Goldwater probeert nu van ultra rechts wat meer naar het midden te peddelen maar het is duidelijk, dat zijn tegenstanders hem b.v. met het boven aangehaalde geschrift om de oren zullen slaan. TWEE MAANDEN na de gruwelijke 22ste november 1963, de dag waarop president Kennedy werd vermoord, begint het poli tieke leven in de Verenigde Staten weer tot rust te komen. Maar het wordt tegelijk weer in beweging gebracht door de naderen de verkiezingsstrijd die eind deze maand zal losbreken. Immers, de Republikeinse kandidaten voor het presidentschap, Barry Goldwater en Nelson Rockefeller, hebben na de -'-^d van pre sident Kennedy een politieke wapenstilstand var maanden afgekondigd, teneinde de nieuwe president L Johnson alle kans te geven de teugels in handen te nemen. Alle politieke geleerden zijn het er over eens, dat de start van de „man uit Texas" voortreffelijk is geweest; hij heeft in de kritieke overgangsfase een verkwikkende rust en zelfbewust heid aan de dag gelegd en dat heeft er zeker toe bijgedragen, dat de emotionele golfslag in het Amerikaanse leven weer tot bedaren is gekomen. Bovendien toont Johnson een geweldige werkkracht en aktiviteit en dat weet het Amerikaanse volk altijd zeer te waarderen; het ziet graag een 'working president'. JOHNSON NIEUWE TERMIJN VOOR „L.B.J."? Met dat al doemt de verkiezings strijd toch wel danig op (3 november 1964 gaat men ter stembus; de z.g. „voorverkiezingen" beginnen wel dra) en daarmee rijst een menigte vraagtekens. Vraag één is wel of pre sident Johnson ook voor een volgende ambtstermijn in het Witte Huis zal zetelen. Over het antwoord behoeft niemand lang na te denken: dit zal haast zeker het geval zijn. De De mocratische Partij zal haar kandidaat op de conventie van augustus '64 in Atlantic City (New Yersey) aanwij zen en het lijkt wel onwaar schijnlijk, dat zjj haar eigen president dan zal passeren. Daar komt bij. dat „LBJ" bij het Amerikaanse volk snel populair begint te worden hij ver scheen in één week vijf maal voor de TV zodat hij ook een beste kans maakt de verkiezingen te winnen. Nu al heeft hij een voorsprong op zijn Republikeinse rivalen. En als de be hendige politicus die Johnson is, ook nog enige wetten door het Congres kan krijgen, dan kan hij het Ameri kaanse kiezersvolk recht in de ogen zien. En wie wordt Johnson's „running mate", zijn vice-president? Hier val len vier namen: Robert Wagner, bur gemeester van New York; Sargent Shriver, directeur van '-.et Vredes- korps (en zwagen van president Ken nedy); Edmund Brown, gouverneur van Californië, enRobert F. Kennedy, broer van de vermoorde president, thans minister van jus titie. WAT DOET ROBERT KENNEDY R. KENNEDY Voor Robert Kennedy zou het een manier zijn om de aansluiting met de top niet te verliezen en in 1968 een serieuze gooi naar het presidentschap te doen. De naam „Kennedy" in het Democratische koppel zou al enorm veel stemmen trekken. Al blijft het de vraag of Lyndon Johnson de jon ge Kennedy naast zich wil hebben; het schijnt niet. zo te boteren tussen beide mannen, zeker niet sinds Ro bert Kennedy de affaire Baker aan het licht bracht, een geruchtmakende zaak waarbij ook president Johnson betrokken is. Men acht het vrijwel uitgesloten dat Robert Kennedy reeds nu een run naar de hoogste post wil onder nemen, al gingen vlak na de moord op president Kennedy vele stemmen in die richting op en al heeft presi dent Kennedy zelf eens verklaard: „Juist zoals ik me in de politiek be gaf, toen mijn broer Joe sneuvelde, die door de Kennedy-familie naar voren was geschoven voor een poli tieke carrière, zo zal Bobby mijn taak overnemen als mij iets zal over komen. En als Bobby sterft, zal de vierde zoon Teddy (thans senator) die taak weer overnemen". Maar Ro bert Kenendy heeft tégen, dat de Democratische partij in dat geval haar regerende president opzij zou moeten schuiven. Een goed president zou de jonge Kennedy (36) zeker kunnen worden: hijis precies op de hoogte van de doelstellingen van zijn broer, stond altijd pal achter hem tijdens crises en is minstens zo begaafd als hij. Niemand zou de fakkel van John Kennedy's „New Frontiers"-politiek beter kunnen overnemen dan juist Bob Kennedy. Maar Kennedy heeft zich nog niet uitgesproken, hoewel het nauwelijks voorstelbaar is, dat Robert z'n hoofd zo maar in de schoot zal leggen. Daarvoor is hij een te groot vechter en daarvoor is ook de Kennedy-familie te dynamisch. EEN NEGATIEVE SENATOR HANDICAP VOOR ROCKEFELLER Nelson Rockefeller staat bekend als een liberaal, een gematigd-pro gressief politicus. Een formidabel kandidaat die zichzelf de das heeft omgedaan door te scheiden en ver volgens te hertrouwen met een even eens gescheiden vrouw. Dit kan een onoverkomelijke handicap worden omdat de Amerikanen in het Witte Huis graag een goede huisvader zien en een voorbeeldige „First Lady". Maar Rockefeller strijdt voor een dubbel doel. Als hij de race voor het Republikeinse kandiaatschap al niet kan winnen, dan wil hij toch probe ren om Goldwater de weg te ver sperren; de gouverneur uit New York heeft de conservatieve senator uit Arizona al het een en ander in het gezicht geslingerd: „woordvoerder voor extreme en verdwaasde recht- sen" en „hij dreigt de gevangene te worden van de rechtse extremisten en rassenhaters". Welnu, Goldwater houdt er nóg een gevaarlijke taktiek op na: hij heeft voorgesteld de negers in het Noorden maar te negeren en te po gen het hele Zuiden voor de Repu PER ETUI VAN 6 EN 11 blikeinse Partij te winnen: „de ne gers in het Noorden stemmen ons toch niet en de Democratische Zui derlingen lopen wel naar ons over". (Dit laatste dan vooral vanwege de rassenpolitiek van de huidige rege ring). En vooral deze laatste stelling heeft Rockefeller in de aanval ge jaagd. Hij zal de partij waarschuwen, dat dit een gevaarlijke strategie is; het zou de Republikeinse Partij com promitteren en er met opzet een „Partij van de Blanke Man" van maken. NIXON Als de strijd tussen Goldwater en Rockefeller onbeslist eindigt, heeft Rockefeller tenminste voor een goede zaak gevochten en is de weg vrij voor een compromis-kandiaat: Ri chard Nixon b.v.: de vroegere vice- president die in 1960 door John Ken nedy werd verslagen en later door Edmund Brown werd geklopt toen hij gouverneur van Californië pro beerde te worden. Nixon heeft wel 9teeds gezegd, dat de politiek voor hem heeft afgedaan, maar hij heeft zich toch keer op keer over belangrij ke kwesties uitgesproken. Ook zijn daar nog de gouverneurs van Michigan en van Pennsylvania, George Romney en William Scranton dde als mogelijke „tussenfiguren" worden beschouwd. Maar zij genie ten nauwelijks nationale bekendheid. Op de Republikeinse Conventie die in juli '64 in San Francisco zal wor den belegd, zal „de" kandidaat naar voren treden, maar als Johnson in de komende maanden één of meer vitale wetten krijgt aangenomen (belasting wet, ziektewet voor ouden van da gen „Civil Rights" wet, wet voor federale steun aan het onderwijs) zal de Republikeinse kandidaat het extra moeilijk krijgen. F. P. M. Geen twijfel mogelijk De staatssecretaris van Sociale Za ken en Volksgezondheid, dr. A. J. H. Bartels, heeft over het in de Ver enigde Staten uitgebrachte rapport over de gevolgen van het roken voor de gezondheid gezegd in het bijzon der getroffen te zijn door de ernst van de conclusies, ook wat de aan tallen betreft. Het gaat hier niet om honderden of duizenden slachtoffers maar om vele tienduizenden van wie mag worden aangenomen dat zij ten offer vallen aan het roken van siga retten. De conclusies van het Amerikaan se rapport bevestigen overigens, al dus de staatssecretaris, het stand punt dat door de Nederlandse over heid en de Nederlandse Volksgezond- heidsautoriteiten reeds vóór de pu- blikaties van het rapport is ingeno men. Volgens dr. Bartels mag er na de recente publikaties geen twijfel meer bestaan over het duidelijke verband tussen het roken van sigaretten en het ontstaan van kanker op verschil lende plaatsen van het menselijk li chaam. Evenmin kan het verband tussen het roken van sigaretten en het ontstaan van chronische bron chitis en verschillende andere ern stige ziekten thans nog worden ont kend. KAPELAAN JAN ZEIJERVELD GAAT NAAR GHTT.T IDEALIST DIE ALS EENLING ALLES ZELF MOET OPKNAPPEN „DE KERK IN ZUID-AMERIKA maakt een grote omwenteling mee. In de landen van dat grote continent vindt een revolutie plaats (en dan bedoel ik niet die operette-revolutietjes tussen groe peringen die de macht willen bezitten), die zich vooral op het plat teland met zijn verpauperde bevolking afspeelt. Bij de groei naar de nieuwe maatschappij, die met het oude patroon heeft afgerekend moet de Kerk aanwezig zijn om de moeilijkheden op te vangen" Dit zegt kapelaan Jan P. J. Zijerveld. Het is natuurlijk heel erg mooi als een Nederlandse kapelaan zich zo begaan vóelt met de veranderende maatschappijstructuur van de Latijns-Amerikaanse landen, maar doorgaans is daarmee deze fraaie kous af Zo niet bij kapelaan Zijerveld. „Het Westen heeft een grote opdracht men spreekt hier niet meer van een christelijke deugd in de ontwikkelingslanden. Hier moet ook de Kerk aanwezig zijn en daarom moeten wij niet verder praten, maar iets doen Ik wil er naar toe en werken op de plaats, waar men mij neerzet". GOLDWATER In het Republikeinse kamp is de situatie veel gecompliceerder. Op dit ogenblik strijden twee rivalen om de voorrang: senator Barry Gold water uit Arizona en gouverneur Rockefeller van de staat New York, twee „uiteenlopende" Republikeinen. Goldwater is uiterst conservatief, Rockefeller gematigd progressief. De senator uit Arizona houdt er schier middeleeuwse denkbeelden op na waarachter toch nog vele Amerika nen aandraven. Hij heeft ooit een boek gepubliceerd waarin hij zijn (negatieve) politieke credo uit de doeken doet: 1) Tenzij het bewezen kan worden* dat het buitenlandse hulpprogramma de Amerikaanse be langen ten goede komt is het in strijd met de grondwet; 2) Overheidssteun aan het onderwijs is in strijd met de grondwet, hoe gewenst die steun ook moge zijn; 3) Do inkomstenbelasting is immoreel; 4) Er bestaat geen enkel constitutioneel recht waarop neger studenten die een blanke school wen sen te bezoeken zich kunnen beroe pen; 5) De Verenigde Naties dient opgegeven te worden. Het is een ge deeltelijk communistische organisatie. Van recentere datum is Goldwa- ters advies om tegen het communis tische blok een totale economische blokkade af te kondigen. Hij heeft een afkeer van federale bevoogding, is de kampioen van het individualis me. Hij wil de subsidie aan de land bouw afschaffen en beweert, dat de Zuidelijke staten hun neger probleem zelf maar moeten opknappen, zonder hulp van Washington. Van Verplichte ziekenfondsverzekeringen voor lu iaarden wil hij niets weten. Hij is te gen regeringsbemoeiing met prijzen, tegen de macht der vakverenigingen, tegen.... Waarmee hy natuurlijk grote kiezersblokken als vakbonden, bejaarden, landbouw en progressief- onafhankelijken tegen zich in het harnas heeft gejaagd. l^APELAAN JAN ZIJERVELD, in 1933 te Sassenheim geboren en sinds 1946 een Leidenaar, gaat naar Chili. We wisten ook niet precies, of we hem met „pater" moesten aan spreken. want in onze ogen kreeg hij al de status van missionaris en zo iemand pleegt meestal een pater te zijn. „Nee", zegt Jan Zijerveld, „ik ben doodgewoon kapelaan; heel ge woon ben ik op Hageveld en War mond geweest. In 1961, na mijn priesterwijding, kwam ik als kape laan in Berkel en Rodenrijs onder de rook van Delft". Sinds Kerstmis is hij nu „zonder werk" (en zonder inkomsten). Van de week heeft hij zijn visum voor Chili gekregen en half februari hoopt hij in het vlieg tuig naar Santiago de Chile te stap pen. „Die zie ik niet meer terug", verzucht zijn vader, dokter C. R. Zijerveld. „ZOU JE HET WEL DOEN" Al geruime tijd geleden stapte Jan Zijerveld naar mgr. Jansen in Rot terdam. Nu kan je met mgr. Jansen hee» erg goed praten, maar toen hij hoorde, dat kapelaan Zijerveld naar de andere kant van de oceaan wilde keek hij toch wel bedenkelijk „Zou je het wel doen?" vroeg de bisschop, zoals de meesten trouwens die van de plannen hoorden. Een bisschop is wel de laatste om een van zijn werkers te willen verliezen, de pries ters liggen hiei in Nederland waar lijk niet voor het opscheppen. „Zou je dat nou werkelijk wel doen?" vroeg ri.gi Jansen aan zijn kapelaan uit Berkel Maai deze had zijn besluit gemaakt en de bisschop stemde toe Kapelaan Zijerveld is een van de eerste seculieren in Ne derland, die naar Zuid-Amerika gaan. Hij heeft in Chili een kennis zitten, ook een jonge priester, die 5 jaar geleden daar begon te werken. Hij vertrekt straks samen met een Utrechtse collega. „Je zit als kapelaan, die er in z'n eentje op uit trekt, altijd een beetje m eer, uitzonderingspositie", zegt Jan Zijerveld. „Als je tot een congregatie behoort, weet je niet beter, of vroeg of laat word je uitgezonden. En op een seminarie van het bisdom wor den je ideeën ook niet in de richting van missionaire arbeid in een vreemd land geleid". Jan Zijerveld zal het inderdaad allemaal zelf moeten op knappen en als hij niet zo'n vurige jonge en vasthoudende idealist was. zou er van zijn wensen weinig te recht komen. OMSCHAKELING Van oktober tot Kerstmis heeft Jan Zijerveld stage gelopen in Leuven, waar hij studeerde aan het Zuidame rikaans College. Hier krijgen jonge ren, priesters en leken, die naar La- tijns-Amerika willen, een opleiding. Kapelaan Zijerveld heeft hier de taal geleerd en zich voorbereid op een volledige omschakeling, een instelling op een heel andere wereld Hij is er ook veel in contact geweest met Zuidamerikanen, die hem wel over 't een en ander konden inlichten. pE EERSTE VIJF JAAR blijft hij nog een priester van het bis dom Rotterdam. Dat is niet alleen een morele steun in de rug, maar hij kan na enkele jaren ook nog beslis sen of hij terug wil of niet. Maar on danks deze ..background" staat Jan Zijerveld straks in dat 4000 kilo meters lange land als een enkeling, die zich helemaal alleen moet aan passen. „Ik denk niet. dat het ge brek aan comfort het ergste is; ik zal wel moeten wennen aan dat heel andere cultuurpatroon", zegt kape laan Zijerveld. „Arbeid adelt: heet het hier in Ne derland. Daar in Zuid-Amerika werkt niemand." „Het ene deel van de Kerk moet het andere helpen". Als kapelaan Zij erveld zijn gedachten formuleert doet hij dit met een duidelijke overtui ging, zonder enige aarzeling. „Zuid- Amerika is wat priesters aangaat een bodemloos vat. Het instituut Edu- cación Rural (instituut voor platte landsontwikkeling), dat zijn „werk gever" wordt, zendt niet in het wilde weg priesters uit. Het zou niets hel pen. Men sluit aan op bestaande praktische punten en belangrijke plaatsen. Jan Zijerveld zal als een soort aalmoezenier tussen de verschil lende centra heen en weer reizen. Hij zal bezinningsdagen organiseren, veel les geven en ook radio-uitzen dingen verzorgen. Vanuit een zend station worden onderwijzende uit zendingen gegeven, die in de dorpen via een ontvangapparaat worden op gevangen. „Alles draait daar om het platte land, dat ontwikkeld moet worden: betere landbouwmethodes, huishou delijke voorlichting aan meisjes, technische opleiding voor jongens, 't aankweken van gemeenschapszin. „Op het platteland van Zuid-Ameri ka", zo zegt Jan Zijerveld, „vindt de werkelijke revolutie plaats. Hier worden de onde denkbeelden, zoals het eeuwenoude grootgrondbezit, doorbroken en verdrongen door nieu we. Onvoorstelbaar groot is de ar moede van de vele duizenden, die naar de steden trekken, waar zij een beter bestaan denken te vinden. Hier komen de landarbeiders in nog groter ellende terecht. In deze roer selen zit de Kerk met een gewel dig gebrek aan priesters". REVOLUTIE 1I7IJ HIER IN NEDERLAND horen zo af en toe wel eens wat over de miserabele toestanden voor de grote massa's in de meeste Latijns- Amerikaanse landen. De verontrus ting hierover wordt sterker, vooral in kerkelijke kringen. In Chili heeft een bisschop zijn paleis ter beschik king van de armsten gesteld en weer anderen verdelen hun eigen en ker kelijke landerijen onder de boeren of stellen voor, hun gouden borst kruis te vervangen door een houten. De bezittende klasse evenwel schijnt vaak nog doof en blind voor het so ciale onrecht. Als deze mentaliteit niet verandert zal alleen een bloedi ge revolutie in deze ontwikkelings landen een uitkomst brengen. De bevolking met het voor hen glanzende voorbeeld van Cuba voor ogen, waar Castro besliste: koppen er af en de grond verdelen is een gemakkelijke prooi voor 't com munisme. De bisschoppen verwach ten evenwel geen heil van 'n marxis tisch antwoord op de sociale uitda ging. maar van de sociale leer van de Kerk en meer nog van het Evan gelie. Ook kapelaan Zijerveld deelt deze mening. Ook hem laat het lot van hen die lijden, zowel geestelijk als naar het lichaam, niet met rust. Hij wil daar, ver van zijn geboorte grond en allen en alles wat hem dierbaar is, zelf wat aan gaan doen. Dat is zijn enige beweegreden. Er mag in Zuid-Amerika niet getalmd worden. Nóg kan de revolutie on bloedig blijven door het beoefenen van de werken van barmhartigheid en het bestreden van materiële en morele noden. Jan Zijerveld gaat aanpakken. Hij doet het helemaal alleen. Voor wie hem kunnen be grijpen en ongeveer kunnen nagaan wat zich daar aan de andere kant afspeelt: girorekening 76862, t.n.v. Zijerveld, Leiden. Rokende vrouwen en eventuele gevolgen Twee Amerikaanse kankerspe cialisten, dr. Joseph F. Frau- meni en dr. Frank E. Undin, hebben vandaag de aandacht gevestigd op het veelvuldiger voorkomen van miskramen, doodgeboren en vroegtijdig geboren kinderen bij vrouwen die roken. Beide deskundigen, die verbonden zijn aan het na tionaal kankerinstituut te Beth- seda (Maryland), hebben aan het Engelse medische week blad „The lancet" geschreven, dat zij ook hebben bevonden, dat de verhouding tussen man nelijke en vrouwel. kinderen van rokende vrouwen aanmer kelijk veranderd is. Onder rooksters worden meer geboor ten van vrouwelijke kinderen waargenomen. Deze sexever- houding werd volgens hen ver anderd doordat het roken „do delijke met de sexe verband houdende mutaties kan ver oorzaken". De verandering is sterker dan bij de kinderen van de vrouwen van Hirosji- ma en Nagasaki die aan atoom straling waren blootgesteld, aldus de specialisten. MEER VOORKEUR VOOR ROOKCOUPé'S Uit een door de Nederlandse Spoor wegen ingestelde enquête is geble ken, dat er bij de reizigers een dui delijke voorkeur bestaat voor rook- coupé's. In december werd een onderzoek gehouden waaruit bleek dat de be zettingsgraad van de rookcoupé's ho ger ligt dan die van de niet-rook- compartimenten. Het blijkt dat deze voorkeur het duidelijkst aan het licht treedt wan neer de treinen niet overbezet zijn en de reizigers keus kunnen maken uit de twee coupé-mogelijkeden. „De Senior" houdt zesde reünie Men schrijft ons: Mocht een jaar geleden het lus trum worden aangekondigd, komen de week wordt de zesde réunie van de oud-leerlingenvereniging van de R.K. Ulo te Leiden gehouden. Opnieuw zullen verbroken contac ten worden hersteld, zoveel mogelijk ook met de vroegere leraren, waar door dergelijke réunies al bij voor baat geslaagd genoemd worden. Alle oud-leerlingen worden uitge nodigd op deze réunie aanwezig te zijn, op zaterdag 25 januari a.s., im het St. Antonius Clubhuis te Leiden. Aanvang 8 uur n.m. Op de dag der bijeenkomst kun nen nog kaarten aan de zaal worden afgehaald, 's middags van 3 tot 5 uur. Eventueel kan tegelijkertijd contri butie worden verrekend. Tevens wil het bestuur de aan- daaht van de afgestudeerden vesti gen op de H. Mis in de St. Lode- wijkskerk, eveneens op 25 januari, 's morgens om 8.15 uur, welke zal worden opgedragen voor de overle den leden en leraren van de vereni ging en de Titus Brandsma-ULO Nieuwe leden kunnen zich steeds opgeven bij de secretaris: M. Juffer- mans, Van Hogendorptsraat 60 t« Leiden.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1964 | | pagina 5