Ria Prins, dolgelukkige kampioene
TASTBARE SPANNING IN
DE LAATSTE MINUTEN
SPEECH VAN RECTOR BOYMANS
VERWEKT BEROERING
MAANDAG 16 DECEMBER 1963
DE LEIDSE COURANT
PAGINA 7
Dolgelukkig viel Ria Prins in de armen van haar
trainer. De zenuwslopende spanning, voelbaar
tot in de uiterste hoeken van de zaal, de doodse
stilte bij haar laatste oefening aan de brug met
ongelijke leggers, het was alles voorbij. De hele
zaal sprong in een juichkreet overeind, voorzitter
Bergers van Victorie hief zijn handen in een
triomfgebaar omhoog, moeder Prins kon haar
tranen niet langer bedwingen en de emotie ont
laadde zich bij allen, die meegeleefd hadden met
het enerverende duel tussen „onze" Ria en de
tweevoudige kampioene Rini Zegwaard, in een
correcte oefening in de halve finale,
waarin zij twee keer kwam te val
len, schotelde Rini Zegwaard de toe
schouwers een prachtige oefening
voor, in 'n soepele en beheerste stijl,
met een gedurfde hoge schaarsprong
en een keurige afwerking, hetgeen
haar 9,30 opleverde.
laaiend enthousiasme en een klaterend applaus Sterren verbleken
nog voordat de officiële einduitslag bekend was
gemaakt. De spontane hulde van de 600 toeschou- Een nauwkeurig afgepaste aanloop
wers gold de nationale kampioene 1963, de kleine, vormde de ouverture van een knap-
nvertrpliikkicxe «stralende Ria Prins pe Paardsprong, waarmee Ria weer
overgelukkige stralende ma rrins. boven dg ne punten uitkwam:
Slechts vijf/honderdste punt bedroeg het ver- 905 Maar weer werd zij overlrof.
schil tussen haar en Rini Zegwaard aan het eind fen door een ongekend fraaie sprong
van de boeiende en voor de turnsters zware finale van de Amstelveense. De meisjes
van 't Nederlands kampioenschap van de NKGB. stonden gelijk bij het ingaan van de
Vijf/honderdste punt, juist genoeg om de fel- laatste ronde. De afloop daarvan
begeerde titel in de wacht te slepen. Bovendien kennen wij uit de aanhef.
het kleinste verschil, dat mogelijk is. T u ui
In dit turngeweld verbleekten de
totaalprestaties van de andere deel
neemsters. Hoe kon het anders?
Ellie Walraven, gestart met dezelfde
kansen als Ria Prins, raakte door een
duidelijk mindere vrije oefening en
door domme pech met haar kleding
op de evenwichtsbalk, direkt al'n eind
achterop, zodat na twee onderdelen
al vaststond, dat zij voor de titel
was uitgeschakeld.
Zelfs de derde plaats was niet voor
haar weggelegd, want zij werd voor
bijgestreefd door Lies Feringa, die
de beste prestatie in de vrije oefe
ningen leverde: 9.15 punt. Opvallend
was bij haar het ritmisch gevoel,
meer ontwikkeld, dan bij de andere
turnsters; sierlijk en stijlvól, met pas
jes, die associaties opriepen aan het
ballet, de grote vloer harmonieus en
volledig gebruikend, een lust voor
het oog.
De kleine en stevige Drentse liep
hiermee flink in op Ellie Walraven,
de Limburgse hoop. Bij de even
wichtsbalk profiteerde Lies Feringa
van de val en de mislukte afsprong
van de rijzige Limburgse. Zij nam
de derde plaats over en stond die
niet meer af.
De tweede Limburgse van het ge
zelschap, Mieke Jansen, net als Ellie
Walraven van het Blerickse Olympia,
consolideerde haar positie uit de hal
ve finale en werd vijfde. Corrie van
de Schinkel stelde iets teleur. De
Uithoornse zakte een plaatsje en
Fnppvpi*pn<l rlufl Ria Prins ontvangt de door deken te gaan, was toch te weinig om de eindigde als negende.
Hiiierveieiiu uuci Haring beschikbaar gestelde beker en Amstelveense concurrente op afstand
Een sterk geconcentreerde Rini de NKGB-wisselbeker uit handen van te houden. Ondanks het gemis van
had al het mogelijke gedaan om haar, de heer Straubsecretaris van de de zo nodige morele steun van een
in de halve finale opgelopen achter- NKGB. Links van hem staat de voor
stand van 0,45 punt weg te werken, zitter van de bond, de heer Hoeyma-
0,05 punt verspeelde zij op Ria met kers en in het midden kijkt rector
haar vrije oefening, de evenwichts- Boymans belangstellend toe.
balk bracht haar op een kwart punt
achter de Leidse en met een schitte
rende buksprong met gestrekte aan- i „„j
zweef nivelleerde zij het verschil Drumband haalt
tussen de twee rivalen. De brug on- tiirnstpre ir»
gelijk ging de beslissing brengen.
Als twee na laatste was Rini aan de
beurt. Een bijzonder vloeiende en Na de feestelijke intocht van de
uitermate beheerste oefening, een twaalf turnsters, vooropgegaan door
prachtige en trefzekere losse sprong de drumband van de organiserende
achterwaarts over de hoge legger en vereniging Victorie, begon een van
een feilloze halve schroef als af- de spannendste finales van de laat-
sprong werden door de jury gehono- ste jaren. De volle Stadsgehoorzaal
reerd met het hoogste cijfer tot dan heeft genoten van sportief en tech-
toe gegeven: 9,35 punt. Ademloos had nisch op hoog peil staand turnen,
het publiek de oefening meebeleefd, van een haast vlekkeloos georgani-
vergeefs speurend naar een onregel- seerde krachtmeting van de beste
matigheid in de beweging. Onder katholieke turnsters uit het gehele
doodse stilte ontving de zaal het jury- land, van een ontmoeting, die - wie
oordeel, sportief applaus toonde de had het ooit kunnen denken - een
instemming van allen. zo vreugdevol en feestelijk slot
De kansen werden gewikt en ge- «kreeg,
wogen: Zou Ria het nog halen? Kon Het begon hoopvol voor de Leidse
zij het opbrengen, als allerlaatste favoriete: haar vrije oefening - op
turnster, Rini Zegwaard te evena- het allerlaatste moment toch weer
ren, voorbij te streven? Het leek een haar oude muziek, met een nieuwe
onmogelijkheid. aangepaste oefening, in plaats van
de nieuwe, door Henk Franke, direk-
Rio -oJt teur van de Leidse Sleuteltjes, op
IVia reen nei muziek gezette oefening - bracht 9,05
Stiller als nooit tevoren maakte de op, iets meer dan Rini Zegwaard be
zaai zich op om Ria's oefening „mee machtigde. Ria greep hoog met deze
te turnen". Uiterlijk onbewogen stap- oefening, een gedurfd staaltje, dat
te Ria op de vloer. In een schitterend ons de indruk gaf, dat Ria kennelijk
uitgebalanceerde oefening, met een „alles of niets" speelde. Het werd
minuscule hapering op de hoge leg- alles. Een misschien iets te hoge
ger, gevolgd door een verrassende en waardering van 8,95 voor de even-
onvoorbereide improvisatie, presteer- wichtsbalk, met weer een kundige
de zij het ongelooflijke? 9,40 was de improvisatie, toen 't even mis dreigde Niemand van dc uitgelaten sup- speeeh legde hij de nadruk op de
waardering van de jury. Uitgelaten 6
veerde de Victorie-aanhang als één portersschare verliet de sfeervolle waarde van de sport voor de jonge
man overeind. Waar niemand na de Gespannen volgen de meisjes de ver- zaal> de officiële prijsuitrei- mens. Hij feliciteerde alle deelneem-
9,35 van de kampioene 1962 op had richtingen van de tegenstandsters. t
durven rekenen, was gebeurd. Ria V.l.n.r. Ellie Walraven (vierde), Ria kinS en de passende huldeblijken sters met het feit, dat zij er een
Prins was kampioene! Prins en Rini Zegwaard (tweede), achter de rug waren. Nadat de drum- waardige en mooie sportmiddag van
band van Victorie de twaalf ver- hadden gemaakt. Alvorens de win-
moeide turnsters had binnengeleid, nares te feliciteren met haar prach-
sprak als eerste de geestelijke advi- tige prestatie, verklaarde hij, aller-
seur van de NKGB, rector Boymans. eerst het standpunt van de katho-
In zijn tamelijk emotioneel geladen lieke kerk inzake de sport in ka
tholiek verband uiteen te willen zet
ten. In felle bewoordingen veroor
deelde rector Boymans het stand
punt, dat door een sportredakteur
van De Volkskrant ingenomen werd
in een artikel over Theo Bos uit Vo-
lendam, die zijn eindpunt in de ka
tholieke turnsport had bereikt en
overging naar het Koninklijk Neder
lands Gymnastiekverbond. Spreker
verweet de schrijver van het artikel,
dat hij de sport in katholiek verband
een dolkstoot heeft willen toebren
gen. Ondergraving van het principe
van de Kerk (namelijk het hoogste
goed in de sport is niet de prestatie,
maar de menselijkheid en de ont
plooiing van de mens) achtte hij uit
den boze.
Ria aan de brug-ongelijk
Dissonant
Zonder de waarde en de inhoud
van zijn woorden te willen beoor
delen, vragen wij ons wel af, of de
plaats en de tijd geëigend waren
om dergelijke uitlatingen te doen.
Immers, bij zo'n feestelijk gebeu
ren als gistermiddag lijkt het ons
alleen al tegenover de twaalf moe
gestreden turnsters misplaatst om
over een dergelijk onderwerp te
praten. De turnsters hebben part
noch deel aan deze kwestie en zij
verwachten terecht een wat op
gewekter onderwerp in een felici
tatie-toespraak. Jammer, maar wij
- en wij niet alleen - vonden het
de enige dissonant in deze wel
luidende turnsymfonie.
•Terwijl trainer Delfos lachend toe
kijkt laat Victorievoorzitter Wout
Bergers zich niet onbetuigd. Deze
hartelijke omhelzing heeft Ria best
verdiend. Links op de foto Tini Nies
ten (achtste) en rechts Mieke Jansen,
die de vijfde plaats veroverde.
Nader vernemen wij, dat Victorie in
een brief aan het hoofdbestuur van
de NKGB geprotesteerd heeft tegen
het feit, dat rector Boymans een
openbare manifestatie van de gym
nastiek in katholiek verband heeft
aangegrepen om een onderwerp aan
te snijden, dat thuishoort in een
bondsvergadering. De .gymnastiek
vereniging is van oordeel, dat door
dc uitlatingen van rector Boymans
het sportieve karakter van deze turn-
strijd naar de achtergrond is gedron
gen.
Stralend middelpunt
Na de toespraak van de rector, fe
liciteerde de heer Hoeymakers, voor
zitter van de NKGB, in een vlot en
toepasselijk toespraakje de winnares
van het toernooi en de andere prijs-
winnaressen, waarna de heer Wout
Bergers, de aktieve en onvermoei
bare voorzitter van Victorie de eer te
beurt viel „zijn" Ria te huldigen.
Deken Haring, die met vele andere
vooraanstaande personen de wed
strijden heeft gevolgd - o.a. waren
aanwezig vele bestuursleden van de
NKGB en van al of niet aan de titel
strijd deelnemende verenigingen en
de heer Ras. als vertegenwoordiger
van het ministerie van O. K. W.,
- informeerde lachend bij Ria Prins,
of hij de beker eens mocht zien die
zij had gewonnen. Laat die beker nu
beschikbaar zijn gesteld door diezelf
de deken Haring. Hetgeen natuurlijk
bij de omstanders die hier getuige
van .waren, de nodige hilariteit ver
oorzaakte.
Omringd door vele supporters, fa
milieleden en vrienden, was Ria
Prins het stralende middelpunt van
het slot van het turnkampioenschap
UITSLAG EN TUSSENSTANDEN
halve vrije even- paard- brug Tot.
finale oef. wichtsb. sprong ongelijk
1. Ria Prins (Victorie, Leiden) 35.30
2. Rini Zegwaard (FIT, Amstelv.) 34.85
3. Ellie Feringa (Sportlust, Erica) 34.75
4. Ellie Walraven (Olymp., Blerick) 35.30
5. Mieke Janssen (Olymp., Blerick) 33.70
6. Josje Aarts (Prinsenbeek) 32.50
7. Ans de Koning (FIT, Amstelveen) 33.35
8. Tini Niesten (USV, Uitgeest) 31.80
9. C. v.d. Schinkel (VDO, Uithoorn) 31.85
10. Nellie Buur (WWSV, Akersloot) 31.30
11. Ellie Snijders (Durfal, Breda) 30.50
12. Ineke v.d. Akker 30.10
(St.Dionysius, Tilburg)
9.05
9,30
8.85
9.15
8.— 8.75 8.6
8.45 7.— 8.8
8.75 8.55 8.S
8.25 8.70 8.3
8.05 7.35 8.4
8.35 8.10 8.3
8.20 7.20 8.3
9.40 71.75
9.35 71.70
9.10 70.25
9.20 70.10
8.95 68.35
8.65 66.50
8.65 66.30
8.25 66:25
8.— 65.10
8.45 63.55
7.95 63.20
8.20 62.05
HOE ZE HET ZELF VONDEN
RIA PRINS: „Nee, ik heb heus niet gehuild. Ik ben overgelukkig.
Zenuwachtig? Gek hè, helemaal niet. M'n moeder was veel nerveuzer.
Ik vond het reusachtig, dat Rini (Zegwaard) zo sportief reageerde.
Het was toch echt niet leuk voor haar, ze was tenslotte dè favoriete,
maar ze feliciteerde me direkt. Joh, wat ben ik blij!"
RINI ZEGWAARD (Amstelveen), vertelde met lichtelijk betraande
ogen: „Nou, ik heb het even moeilijk gehad, dat mag u best weten.
Maar Ria heeft het eerlijk verdiend. Haar brug'oefening was heel
wat zwaarder dan de mijne. Het was juist, dat de jury die hoger
waardeerde. Alleen haar evenwichtsoefening vond ik wat te hoog
aangeslagen door de jury, maar misschien heb ik bij sommige oefe
ningen ook wel wat teveel gehad. Wat mijn eerste reaktie was? Het
lijkt een beetje raar, als ik het zeg, maar ik dacht: Ik ben nummer
twee!,,
MIEKE JANSSEN, de lachende Limburgse, gaf laconiek het volgende
commentaar: „Ik ben best tevreden over mijn vijfde plaats. Ik ben
aan de finale begonnen met het idee: zie dat je die vijfde plaats
houdt, Mieke, laat je niet op je kop zitten. Voor Rini was het wel een
teleurstelling, maar ja, niks aan te doen. 't Is eenmaal sport."
CORRIE VAN DE SCHINKEL uit Uithoorn: „Die negende plaats die
ik gehaald heb viel me mee. Ik had er niet op gerekend. En ik kan
nog hoger, ik ben pas negentien jaar."
Sen pachtige balans van Rini Zeg waard op de evenwichtsbalk
