R?
Venezuela
ALS EEN ROMMELENDE VULKAAN
WIE EN WAT KIEST HET VOLK?
ZATERDAG 30 NOVEMBER 1963
DE LEIDSE COURANT
PAGINA 8
Kies de soort
die bij
uw auto hoort
Dat Kan alléén bij
hij begrijpt dat Super
onmisbaar is. Iedereen
anders. Alle rij-om-
I standigheden verschillen.
Alle motoren vragen om „in
dividuele voeding". Daarom
zijn er 5 soorten BP-benzine:
BP normaal, BPMix 25, 50 of
75, BP Super.
Kies zélf. uit welke soort u
nodig heeft. Die soort - juist
dié - geeft u tóp-kracht bij
het zuinigste verbruik!
Super Mix pompen zijn"zeer
speciale pompen. Vraag per
briefkaart adressenboekje
I aan BP, Frederiksplein 42,
Amsterdam.
PATER D R,S CHREUDER O FM
I w^ri^'rxscfjr:
j j L/s-XSB?
ONTVOERD
Dat er iets broeit, staat vast. De
eerste zet in dit politieke spel werd
gedaan toen 4 met machinepistolen
gewapende leden van een pro-Cas-
tro-groep midden in de stad de auto
van James K. Chenault, plaatsver
vangend hoofd van de Amerikaanse
militaire missie in Caracas, aanhiel
den. Zij overmeesterden de chauffeur
en dwongen de kolonel over te stap
pen in hun wagen, waarop hij werd
ontvoerd.
Een telefoontje naar de ambassa
de der Verenigde Staten maakte dui
delijk, dat voor leven en welzijn van
de kolonel geen vrees behoefde te
bestaan, doch dat men hem uit pro
pagandistische overwegingen vast
hield. Heel Caracas gonsde van ge
ruchten over dit incident en de Cas-
troïsten bereikten hun doel: zij had
den de aandacht op zich gevestigd
enkele dagen voor de verkiezingen.
Om een duidelijk beeld te krijgen
van de politieke situatie in dit land
moet men zich losmaken van onze
Westerse politieke denkwijze en moet
men gelijk de meeste Venezolanen in
zwart-wit denken. Deze implusieve
en explosieve lieden reageren im
mers anders dan wij. En daar is in
derdaad een basis voor.
DRIJVEND OP DE OLIE
rj DE TWINTIGER jaren was Ve
nezuela een in onze ogen nog vol
komen „achterlijk" gebied, dat werd
beheerd en geregeerd door een klei
ne klasse van grootgrondbezitters, de
kleine bovenlaag die geld en macht
bezat. De sociale ontwikkeling lag
enige tientallen jaren achter op die
van Europa. De rest van het volk
vormde een vrij proletariaat, dat nau
welijks ons middeleeuwse stadium
te boven was gekomen.
De olie van Venezuela heeft het
land wakker geschud. Dit Zuidame-
rikaanse land is op de VS na de
grootste olieproducent van de wereld
en dat betekent wel iets. Voor Ve
nezuela betekende dit echter een
wankele basis, want het is de olie
en alleen maar olie waarop het
land drijft. Meer dan 90 procent van
de inkomsten van dit land komen uit
de olie, hetgeen inhoudt, dat wan
neer er met die olie iets zou gebeu
ren, Venezuela economisch van de
kaart is.
Het is dezelfde olie die beschouwd
kan worden als het bloed van Vene
zuela, want door deze vloeistof is
het land tot leven gekomen. De vier
grote buitenlandse ondernemingen
die de exploitatie in handen hebben
gekregen, zorgden er voor, dat er be
drijvigheid kwam in het land, dat er
werk en voedsel waren. Veel van het
geld is gebruikt om de sociale achter
stand in te halen. Er werden scholen
gesticht, ziekenhuizen gebouwd, we
gen aangelegd, krotten opgeruimd,
prachtige nieuwe gebouwen ge
plaatst.
President Romulo Bétancourt: strijd
tegen rechts en links.
Het is aan president Bétancourt te
danken dat in dit land vol tegenstrij
digheden een soort gulden midden
weg werd bewandeld, want deze
president die als revolutionair in 1958
aan het bewind kwam, bleek een
gematigd man, die beslist een reële
kijk had op de dingen. Volgens onze
Westerse begrippen zou men hem ge
matigd links kunnen noemen. Het is
echter deze gematigdheid, die voor
hem zelf het grootste gevaar bete
kende.
In Zuid-Amerika betekent gema
tigdheid „niets". Hier komt 't zwart
wit denken voor de dag. Men is links
of men is rechts, dus extreem pro
gressief, of uiterst behouden.
Het is duidelijk hoe de verdeling
in het land is. De grootgrondbezit
ters wensen een feodale dictatuur,
waarbij uiteraard geen sprake is van
sociale progressie. Natuurlijk zijn zij
tegen de onteigening van gronden en
de verdeling van die gronden onder
de daarvoor in aanmerking komende
lieden uit het volk beschouwen zij
als waanzinnig en misdadig. Deze
groep is niet gTOOt in aantal, maar
wel zeer machtig. Niet alleen door 't
kapitaal waarover zij beschikt maar
ook omdat leden vah deze families de
hogere rangen in het leger bekleden.
En het leger is als het er op aan
komt de grote macht in Venezuela.
De linkse massa's worden gevormd
door het grootste deel van het volk,
dat uiteraard uitriep dat president
Romulo Bétancourt niet vei genoeg
gaat, aangezien hij pertinent weiger
de de olie te nationaliseren. Zo zat
de huidige president met de steun
van een bescheiden groep aanhan
gers tussen twee vuren in. Een zeker
niet benijdenswaardige positie, voor
al niet in een zo explosief land.
HET CASTROÏSME
rvE LAATSTE jaren hebben de link-
se richtingen veel aanhang ver
worven en wel door de nieuwe rich
ting die hier is ontstaan en bekend
heid kreeg onder de naam „Castroïs-
me". De vrijheidsoorlog die Fidel
Castro op Cuba voerde tegen de ti
ran Batista, welke strijd hij in zijn
voordeel wist te eindigen, heeft op
grote massa's van het volk, niet al
leen in Venezuela, maar in geheel
zuid- en midden-Amerika diepe in
druk gemaakt. Dat Fidel een pure
communist is geworden .zegt de
meeste Zuidamerikanen weinig, want
wat is communisme? De meesten
hebben daarvan nauwelijks enig be
grip.
Vroeger had ditzelfde communisme
hier weinig te betekenen, maar het
Castroïsme spreekt wel aan. Het
heeft namelijk geen internationaal,
maar een nationalistisch tintje, het
is veel meer aanvaardbaar, omdat
het van Amerikaanse bodem en oor
sprong „schijnt" te stammen. Dat is
het grote gevaar dat er in schuilt.
Het oude orthodoxe communisme
komt in een nieuwe, aantrekkelijke
en Middenamerikaanse verpakking op
de markt en slechts weinigen in Zuid-
MR. VAN ROOY
„GOUVERNEUR"
VAN LIMBURG
Een ultra-moderne metropool: de Ve
nezolaanse hoofdstad Caracas, ver
nieuwt zich spectaculair, dank zij
presiden Bétancourt en.... de olie.
Amerika doorzien dat er een tijdbom
in dat pak schuilt.
De uiterst linkse massa wenst ver
betering van hun toestand, niet op
de lange termijn, maar nu, op staan
de voet, want waarom zal men er
tijdens zyn leven niet van genieten
als dat mogelijk is? Dat is het ge
vaar. Ook al zijn veel van de link
se wensen, vooral op sociaal terreii\
gerechtvaardigd, zij willen de zaken
overhaasten en hebben geen geduld
om land en volk langzaam te laten
rijpen, zodat er sprake kan zijn vai\
een rustige en beheerste evolutie.
Eveneens willen zij de olie natio
naliseren, want, zo wordt er kinder
lijk naief geredeneerd en geloofd, die
olie zit in onze grond, en die olie is
dus van ons. En waarom moeten bui
tenlandse miljonairs grote winsten
maken met onze olie? Die winsten
komen ons toe!
En de weinig ontwikkelde massa,
bij wie gespeeld wordt op het natio
nalistisch sentiment, neemt deze leu
ze over en eist nationalisering.
DE NATIONALISERING
PRESIDENT Bétancourt wist heel
goed, dat de moeilijkheden voor
zijn land niet te overzien zouden zijn
als hij daaraan begon. Waar moest
hij trouwens de enorme sommen van
daan halen om de onteigening te fi
nancieren? Want de buitenlandse
maatschappijen zullen toch moeten
worden betaald, als het ware moe
ten worden uitgekocht. De enorme
technische installaties voor de olie in
Venezuela zijn tenslotte van deze
maatschappijen en moeten door de
staat worden overgenomen, want an
ders is er geen olie uit de grond te
halen.
Dan komt er nog de vraag of Ve
nezuela op eigen kracht werkend aan
de olie, en onervaren in dit opzicht,
wel dezelfde resultaten zal behalen.
Voorbeelden van nationalisaties el
ders in de wereld, die op een fiasco
uitliepen, zijn er genoeg. Dan komt
daar nog bij, dat men door een der
gelijke nationalisatie elk buitenlands
kapitaal schuw maakt. Het buiten
land zal dan weinig belangstelling
hebben om geld te investeren in dit
land en dat kan Venezuela zich niet
veroorloven, aangezien het een drin
gende behoefte heeft aan industriële
uitbreiding, dus aan kapitaal en aan
vestigingen van internationale be
drijven. Dit alles om de, op een zo
smalle basis als de olie steunende
economie, een hechtere grondslag te
geven.
Daarom is een gematigde koers
voor Venezuela hef best. De sociale
evolutie zal dan wat langzamer ver
lopen, maar de ontwikkeling is ge
zonder en leidt tot het doel, terwijl
men big* forceren vrijwel zeker is van
de chaos en een bijzonder moeilijke
periode. Helaas zgn er in het land
zelf weinig lieden die dit beseffen.
Wat kan men dan verwachten in dit
land? De linkse groepen weten, dat
zij waar het om een revolutie gaat
weinig kans hebben. Het leger is nog
steeds de macht in Venezuela en zal
beslist geen linkse staatsgreep steu
nen.
een deel voor de president.
Sluit links zich bij de laatsten aan
en werken beide groepen actief mee
om de nederlaag van rechts te be
werkstelligen, dan zou de president
na herstel van de rust niet anders
kunnen doen, dan meer aan de
wensen van uiterst links tege
moet te komen, hen bepaalde po
sities geven en daarmee meer
macht in het staatsapparaat. Zijn
eigen positie zal daardoor minder
stabiel worden en dat is precies wat
de Castroïsten nu beogen
Voor een dergelijk politiek spel is
men echter niet gebaat bij rust, want
rechts moet op de een of andere ma
nier worden geprovoceerd tot actie,
waarop de bedoelde tegenactie kan
volgen.
Velen in dit land zijn zich van deze
politieke toestand volledig bewust en
het volk voelt het onbewust, van
daar de politieke kookhitte aan de
vooravond van de verkiezingen; want
iedereen wacht, op iedereen.
KERK IN HARTJE
VAN BREDA TE KOOP
AANGEBODEN
Voor de grond en de kerk, de pas
torie en enkele gebouwen op die
grond, eigendom van het Kerkbe
stuur van de parochie van
Maria Hemelvaart en gelegen aan
de Ginnekenstraat in Breda, hebben
drie Bredase aannemers in combina
tie een bedrag van 1.687.500 gulden
geboden.
Deze parochie in het hart van Bre
da wordt opgeheven door het terug
lopen van een aantal parochianen. De
kerk staat op een uniek punt langs
een van Breda's drukste winkelstra
ten.
Het kerkbestuur heeft kandidaten
kans gegeven voor deze koop in te
schrijven. De drie aannemers bleken
de hoogste bieder. Verder schreven
o.a. in V. en D. in Breda en de Gruy-
ter in Den Bosch. De bisschop van
Breda, mgr. G. de Vet, zal over de
gunning beslissen.
Bij K.B. is met ingang van 1 ja
nuari 1964 mr. dr. F. J. M. A. H.
Houben op zijn verzoek eervol ont
slag verleend als commissaris der
koningin in de provincie Limburg
met dankbetuiging voor de vele en
gewichtige diensten aan den lande
bewezen.
Tot zijn opvolger is benoemd mr.
dr. C. J. M. A. van Rooy met toe
kenning van eervol ontslag als bur
gemeester van Heerlen.
Charles Joan Marie Adriaan van
Rooy werd op 23 januari 1912 in Rot
terdam geboren. Hij studeerde rech
ten achtereenvolgens in Amsterdam
en Utrecht, waarna hij in Amster
dam in 1938 provoveerde.
In 1939 werd hij burgemeester van
de Zeeuwse gemeente Hontenisse.
Daarna vervulde hij dit ambt in Et-
ten en Leur.
Op 1 mei 1952 werd hij burgemees
ter van Venlo en op 5 april 1957
burgemeester van Eindhoven.
In 1959 werd dr. Van Rooy be
noemd tot minister van Sociale Za
ken en Volksgezondheid in het ka
binet De Quay. Op 2 juli 1961 meen-
Een boot?
Een vliegtuig?
Geen van beide!
BP steeds 'n stap vóór.
BP - in samenwerking met Vickers
Armstrong - presenteerde on
langs voor héél Nederland de
Hovercraft. Een wervelwind voor
veilig vervoer, over water èn
landvoor passagiers en
vracht. Het resultaat van 9 jaar
research dezelfde research,
die óók leidde tot BP Longlife.
de motor-olie met dubbele levens
duur; en tot Super Mix, voor In
dividuele motorvoeding met 5
soorten benzine.
(Advertentie)
de minister Van Rooy zich genood
zaakt te zien om persoonlijke rede
nen ontslag te vragen. De ontslag-
vrage hield verband met het verloop
van de besprekingen over het wets
ontwerp algemene kinderbijslagver
zekering.
Met ingang van 16 januari 1962
werd dr. Van Rooy burgemeester
van Heerlen.
GEZIEN DE gematigde linkse koers
van president Bétancourt hoopte
men in deze linkse kringen op een
ooup van rechts, want deze klein'
groep heeft wel invloed in het leger
en kan zoiets dus ondersteunen. In
dat gevall is de weg voor de linksen
vrij om samen te gaan met de pre
sident. Aangezien er onder de hoge
legerofficieren velen Bétancourt aan
hangen, zal de legermacht worden ge-
*>litet, een deel pro, uiteteret rechte,
De huidige sterkte van de Amerikaanse strijdkrachten bedraagt 2.600.000 man. Meer dan 600.000 militairen in
het buitenland, bovendien zijn 388.000 op zee. Dit betekent dat 40 procent niet in het moederland is.
Op bet kaartje wordt aangegeven boe de strijdkrachten thans over de wereld zijn verdeeld.
PRQBLSËM C£BXEDE>i
LECTOR NIJMEGEN
Curatoren van de Katholieke Uni
versiteit Nijmegen hebben benoemd
tot lector aan ae faculteit der lette
ren van deze universiteit dr. O.
Schreuder OFM, wonende in Frank
fort a. d. Main, om onderwijs te ge
ven in de godsdienstsociologie. Dr.
Schreuder werd op 11 december 1925
te Haarlem geboren. In 1951 werd hij
priester gewijd. Hij studeerde poli
tieke en sociale wetenschappen aan
de Nijmeegse Universiteit.
Curatoren van de Katholieke Uni
versiteit te Nijmegen hebben verder
tot docent bij de faculteit der rechts
geleerdheid voor het studiejaar 1963-
1964 dr. A. T. B. Peperzak OFM uit
Venray. Hij zal onderwijs geven in de
wijsgerige en theologische antropolo
gie.
Maar wie wat langer in dit land verblijft weet beter, want die vredige
drukte is maar uiterlijke schijn en verbergt een orgie van politieke harts
tochten, die in de verkiezingstijd op kookhitte gekomen zijn.
Evenals de overige Zuidamerikaanse zusterstaten heeft ook Venezuela
al meermalen getoond, tot welke plotselinge veranderingen het in staat is.
En terwijl wij zo rustig zittend de drukte op de Plaza Bolivar aanzien, weten
we dat, politiek gezien, iedereen op iedereen wacht. Er is slechts een kleine
vonk nodig om het kruitvat tot ontploffing te brengen. Dan is het gedaan
met de vrede op dit plein.
Benoeming
Bisdom Haarlem
De bisschop van Haarlem, Mgr. dr.
J. A. E. van Dodewaard, heeft be
noemd tot kapelaan te Heemstede,
O. L. Vrouw Hemelvaart de w.e. heer
P. J. A. Loos.
Tot kapelaan te Oudekerk aan de
Amstel de w.e. heer P. A. Bogaart,
neomist.
l^UIE VOOR HET eerst de hoofdstad van Venezuela bezoekt, staat als EuroM
aan verwonderd, want zoiets had hij niet verwacht. Caracas is een mo
derne grote wereldstad met ruim een miljoen inwoners, een stad met prach
tige brede autowegen en enorme flatgebouwen.
De Plaza Bovar is het hart van de stad. Wanneer de temperatuur |het
toelaat, is het er een drukte van belang. Geen drukte in economische zin,
maar een pure gezelligheidsdrukte van flanerende en slenterende mensen
van vele nationaliteiten die wandelen over de strakke tegelpaden tussen
de groene borders.
