DE SINTERKLAASKAT WOENSDAG 20 NOVEMBER 1963 DE LEIDSE COURANT Sinter klaas verrassing IN DE GROTE STROOM van fietsers repte Bob zich voort. Het was al donker en de straten glommen van de v ele druilregen die uit de hemel neerdaalde. Echt weertje dat je kunt verwachten zo'n weekje voor Sint Nicolaas, peinsde hij. Diep in de kraag van zijn jas gedoken trapte hij voort. Hij was een uurtje eerder weg gegaan van kantoor om voor Els een mooi Sinterklaascadeau te kopen. Het moest een echte verrassing worden en even moest hij lachen als hij dacht aan het gezicht dat zij zou trekken, wanneer op pakjesavond haar cadeau zou worden uitgepakt. Tjonge, wat zou ze blij zijn! In Wolvega was eens een kat, die iets heel anders wou, Dan elke dag weer kat te zijn. Hij sprak dan ook: Miauw, Ik wil wat andersHogerop! Ik wil wel eens wat meer, Ik wil eens iets belangrijks zijn, al is 't maar voor één keer. Asjeblieft, mijn verrass blijv enstaan tot vanavond. Nauw keurig sloot hij de achterdeur achter zich en stak de sleutel in zijn zak. Binnengekomen trof hij Els in- de keuken. „Oh ja, wat ik je vragen wilde," zei ze „je knutselt nogal graag en nou heeft Sint voor jou iets gebracht om zelf te bouwen." Ze wees op twee kartonnen dozen die op de grond stonden. Hij keek naar haar lachend gezicht, maar er gens in hem begon er iets verdachts te trillen, iets van angst, dat hij niet precies kon thuisbrengen; het kwam als het ware uit zijn onderbewust zijn. Zonder een woord te zeggen sneed hij de touwtjes door die om de dozen zaten en pakte de inhoud uit. Een schok voer door hem heen, toen hij uit de eerste doos enkele spiegels voor een kaptafel haalde en hij wist wat dit betekende zijn verrassing viel in duigen. Els had zelf de knoop doorgehakt en een toilettafel gekocht. Diepe ver slagenheid maakte zich van hem meester. Weg verrassing!" „Vind je het niet leuk om eens iets nuttigs te maken?" informeerde zijn vrouw enthousiast. Bob zei niets. Pakte ook de poten uit en stond op uit zijn ing," sprak hij toonloos geknielde houding. „Kom mee," sprak hij dof, „dan zal ik hem eens vlug in elkaar zetten." Hij ging Els voor door de tuin, haalde omzichtig de sleutel van de schuur uit zijn jaszak en opende de deur. „Alsje blieft, mijn verrassing," sprak hij toonloos wijzend op de prachtige toilettafel die haar tegenglansde. Els was sprakeloos. Ze keek van het cadeau naar haar man en van hem naar de kaptafel. „Oh Bob, riep ze en sloeg haar armen om zijn hals, „wat is die mooi!" Bob zweeg. „Oh, wat vind ik dat naar voor je!" „Ik dacht je ermee te verrassen," sprak hij zachtjes, terwijl zijn hand door haar krullen gleed. „Ja, dat begrijp ik. Ik vind het zo ontzettend sneu vor je. Echt waar!" herhaalde Els. „Had ik nou die po lijstkop maar gekocht voor je." „Polijstkop?" schrok hij, „wilde je die kopen voor mijn Sinterklaas?" „Ja, natuurlijk, dat had je toch op gegeven?" Hij sloeg zich voor het hoofd. „Ach, stom van me. Die had ik nodig om meubels te maken Ik heb 'm zelf al gekocht, anders had ik immers deze kaptafel niet kunnen versieren." Elly Martins OPLOSSING 47. dol; 48. mep; 49 rei; 50. gek; 52. kan; 53. kanalen; 56. lever; 57. frons; SINT-NICOLAAS- 58. ons. KRUISWOORDPUZZEL Horizontaal: 1. kei; 4. arm; 7. ge rei; 9. vrees; 11. Livorno; 13. mees ter; 15. kales; 16. tumor; 18. teren; 20. rm; 21. bedankt; 22. ea; 23. opa; 26. re; 27. de; 29. ptt; 30. serre; 33. noria; 35. ut; 36. opstaande; 39 rk; 40. eel; 42. sekte; 43. gei; 44. overjarig; Verticaal: 1. kever; 2. eros; 3. ier; 4. are; 5. rest; 6. meter; 7. gil; 8. in- - teresse; 9. verkenner; 10. ser; 11. lamp; 12. oude; 13. mond; 14. reet; 15. krom; 17. ma; 19. nato; 24. aster; 25. proloog; 28. dreggen; 29. paria; 31. rp; 32. pakjesavond; 34. od; 37. term; 38. atap; 45. vlek; 40. Iran; 51. kalf; 52. kers; 54. Nero; 55. lens. ten en bijvoorbeeld radio's en aller lei andere nuttige apparaten. Oh ja, daar stonden de voorbeelden kant en klaar, glanzend gepolijst. Daar had ze nu altijd al naar verlangd. Och, wat zou dat fijn zijn! Kijk, deze was toch echt niet duur en tochten juweel.. Nou ja, er stonden nog wel mooiere, maar die waren weer zó kostbaar De verkoper kwam en de koop werd gesloten. Het was in deze week erg druk en het bouwpakket kon niet eerder dan op Sinterklaasmor gen bezorgd worden. Nou ja, dat moest dan maar en tevreden vertrok Els. Ze vond dat ze goedkoop klaar was met Bobs cadeau en trakteerde zichzelf onderweg op een kop koffie met gebak. OP SINTERKLAASMIDDAG was Bob vrij en hij trok zich snel terug in de schuur. De deur ging op slot en nu kon hij heerlijk verder knut selen aan de verrassing voor zijn vrouw, want daar moest nog de laat ste hand aan gelegd worden. Met uiterste zorg monteerde hjj de onderdelen. Dat vergde wel een paar uurtjes werk. Hij paste de stukken aaneen, veegde alles keurig af, zodat het hem tegenblonk. Zo, dat stond klaar. Het kon hier wel Wacht even, 't is december hè? Dan komt toch steeds de Sint? Dat is een baantje dat een kat ook wel eens aardig vindt," Zo sprak dat beest in Wolvega. En weet je wat hij deed? Hij heeft zich nog dezelfde dag als Sinterklaas verkleed! Een baard van watjes om z'n snoet, een mijter van karton, Een tafelkleedje om z'n lijf, waar ook z'n staart in kon Zo stapte hij de dakgoot in. en klauterde op 't dak Zoals ook Sinterklaas dat doet, zij 't niet met zo'n gemak. "Kijk, kijk", riep kleine Wimpie blij, „daar is de bisschop al, 'k geloof dat ik vanavond dus m'n schoen maar zetten zal!" En alle kind'ren uit de buurt en mensen in de stad begonnen met een welkomstlied ...en alles voor die kat! Maar ach, helaas, het liep verkeerd, want poes had geen cadeaus. „Dat's ook wat moois, hoe kan dat nou?" riepen de mensen boos. „Kom eens beneden Sinterklaas, ja, kom eens van dat dak! We zijn een heel jaar zoet geweest en niemand krijgt een pak Daar schrok die kat geweldig van! Hij had er niet van terug En maakte van balorigheid opeenseen hoge rug. ,JKijk nou eens even, 't is een kat en geen Sint Nicolaas!" Riep Wimpie verontwaardigd uit temidden van 't geraas. Gelukkig kwam de echte Sint op dat moment net aan En is men, nu gerustgesteld, met hem naar huis gegaan. Maar 't kattebeest uit Wolvega ging ijlings er van door Z'n staart dwars door het tafelkleed, z'n mijter op één oor! Zien jullie soms dus op een dag een kater met een baard, Verwar hem niet met Sinterklaas, want Die zit op een paard! H. GIJSBERS. IN 1298 overleed Jacobus vain Varaz- ze, schrijver van de wereldberoem de Gulden Legende van Sint Nico laas. Het zou waarlijk een monni kenwerk zijn om na te gaan hoe veel kunstenaars zich in de loop der eeu wen door zijn geschrift hebben laten inspireren en op deze wijze mede er toe bijdroegen om Sint Nicolaas na Maria tot de meest populaire heilige te maken. Toch kan de evenzeer be faamde legende van de drie meisjes voor wie de bisschop driemaal een beurs goud als bruidschat door 't venster wierp, er niet aan ontleend zijn, daar zij reeds in de 12de eeuw op een kerkmuur werd aangetroffen (St. Jacques-des-Guérets). Bepaald minder bekend is echter de legende welke wij o.a. op glasra men in Freiburg terugvinden. Die nl. van de Gaüabrische jood die het beeld van de heilige geselde omdat deze hem niet voor inbraak gevrij waard had! St. Nicolaas liet dit niet op zich zitten, verscheen vertoornd aan de dieven en deed hen het ge- stolene terugbrengen, uit dank waar voor de bestolene zich tot het christe lijk geloof bekeerde Een andere legende voert ons naar zee. Een rijk man offert een gouden beker op Nicolaas' altaar doch ver wisselt deze later, na zich, naar koop mansaard, bedacht te heb en, voor een goedkoper soort. De zoon van de gulle gever, met hem aan boord ge gaan, valt met de gouden beker in zee en verdrinkt voor de ogen van sfyn vader. Aan het graf van de bis schop smeekt de vader vertwijfeld de barmhartigheid af van de heilige en wordt verhoord. Zowel zijn zoon als de beker krijgt hij van Nicolaas terug. NAAR MY RA EpR ZIJN verscheidene zeelegenden rond de bisschop, zodat het dan ook niemand zal verwonderen, dat hij als schutspatroon der zeevaarders werd vereerd. We zien hem daarom dan ook vaak afgebeeld met een an ker als attribuut De mooiste van deze zeelegenden is wel de historie van de graansche pen die op weg naar Constantinopel in Myra aanlegden, waar bittere hon gersnood heerste. Nicolaas smeekte de schipper een deel van zijn lading af te staan aan de uitgehongerden in zijn stad. Constantinopel zou er niets van merken, want hoewel de schip per met kwistige hand zijn koren verdeelde, nam de graanvoorraad in de ruimen niet af. Vrijwel identiek iuidit een andere legende welke zich vijf jaar na de dood van de heilige afspeelde op een graanschip, ditmaal onderweg van Cyprus naar Constantinopel. Weder om trad de bisschop, die in volle zee aan de schipper versoheen, op als pleitbezorger voor zijn, zich ten twee de male in moeilijkheden bevinden de, stad Myra. Hij kocht al het koren wart nodig was om de inwoners van de dood te redden, doch de ditmaal ook paraat zijnde satan spoorde de zeelui aan tot bedrog en ontketende een storm die eerst verdween toen de' schepen toch naar Myra voeren. Sint Nioolaas bracht de storm tot be daren en hefstelde volgens deze le gende zelf de mast. RUSSISCHE LEGENDE WEER veel minder bekendheid ge niet het wonder van het tapijt. Een oude man die toch het feest van- de heilige wilde vieren verkocht zijn enige tapijt om aan 't nodige geld voor een luisterijke viering te ko men. Natuurlijk kon de bisschop dit niet aanzien, kocht het kleed terug en bracht het terug naar de vtouw van de oude man, een gegeven dat we overigens alleen in Russisch werk terugvinden. Ook het feit dat de heilige een aan Artemis gewijde boom omhakt in Ephese (vgl. Bonifatius en de Dortar- eik!) vinden we in verscheidene kunstuitingen terug,, terwijl de kaak slag die de bisschop Arius toediende, op het Concilie van Nica aanleiding was tot weer geheel andere afbeel dingen. Immers, nu werden hem het evangelieboek en de bisschoppelijke waardigheidstekenen ontnomen Gelukkig echter bracht Maria hem 's nachts het boek terug en twee en gelen zouden staf en mijter gere tourneerd hebben. Dit vormde de aanleiding tot vele afbeeldingen, waarop men de heilige ziet weerge geven met. twee engelen boven zich ZATERDAG werd Bob onrustig. Als die lui dat ding nu maar op tijd be zorgden. Nauwelijks na de middag boterham informeerde hij belang stellend of Els die middag nog in de stad ging winkelen. Een beetje arg wanend keek ze hem aan. „Wil je me kwijt," informeerde ze wat ge ïrriteerd. „Anders vraag je daar nooit naar!" „Oh neen," antwoordde Bob kwasi onverschillig, „zo maar!" „Maak je maar niet ongerust hóór, ik ga zo weg, want ik heb nog heel wat in de stad te doen!" Ze was blijkbaar toch wat boos door zijn vraag. Bob wist uit ervaring, dat hij dan maar beter zwijgen kon en ging dan ook rustig verder met zijn knutselwerkje. Verstolen wierp hij nu en dan een blik op de klok. Stel je voor dat ze vroeg kwamen, dan zou Els natuurlijk vragen stellen en was de lol van de verrassing af. Met een zucht van verlichting zag hij haar om even over twee vertrek ken. Zo nu was de kust veilig, het cadeau kon komen. Toen het tenslotte in twee grote kartonnen dozen werd gebracht, zocht Bob er een plaatsje voor in de schuur, boven op de plank achter zijn kist met gereedschap. Dat was een hoek waar Els toch nooit kwam. Zijn plan slaagde en hij voelde zich diep tevreden! INMIDDELS was Els gauw naar de stad vertrokken. In de bus die haar naar het centrum bracht zat ze wat te piekeren. Het viel niet mee om Sinterklaasinkopen te moeten doen. Nu had ze wel al enige maanden zo veel mogelijk gespaard en ze kon met een volle beurs op stap gaan, maar wat moest ze nu kopen? Op al le mogelijke manieren had ze Bob uitgehoord. Het enige wat ze uit hem had kunnen krijgen was, dat hij zo graag een polijstkop voor zijn universele boormachine zou willen hebben, waardoor hij zijn knutsel werkjes nog beter kon afwerken. Zou ze dat nu wel doen? Lang zat ze er over na te denken. Ze had zoveel gespaard om hem een mooi duur cadeau te kunnen geven, dat ze het nu eigenlijk zonde vond het aan zo'n boormachine te besteden, waar ze zelf nooit iets van zag. Maar als ze nu eens materiaal gaf waarmee hij iets moois kon maken voor haar Ze kocht eerst wat kleine dingetjes, die als aanvulling dienst konden doen; kleine aardigheidjes, waarbij leuke gedichten gemaakt konden worden. Van die echte plaaggedicht- jes. Terwijl ze zo door het grote wa renhuis slenterde, kwam ze op de hobby-afdeling. Hier leverden ze bouwpakketten voor het zelf knutse len van de prachtigste meubels, bo- JA HOE I ZAT I DAT... I Met de mijter DE MIJTER was oorspronike- x lijk het hoofddeksel, dait door de paus bij processies werd ge dragen. Sedert de 12de eeuw werd bij wijze van privilegie de mijter ook aan bisschoppen en andere prelaten, zelfs aan een keizer en keizerin toege staan, maar bleef toch voorna melijk een bisschoppelijk ere teken. De huidige vorm van de mij ter dateert uit de 16e eeuw: van het hoofd af zich verbre dend tot halve hoogte en dan in de punten spits toelopend. Men onderscheidt drie soor ten mijters, die ad van af de 13e eeuw bes/taan, nil.: 1. de zeer kostbare mijter van goud- of ziLverbrokaat en rijkelijk voorzien van borduur werk en edelstenen; 2. de auriphrygiata van witte zijde met borduurwerk in goud of goudkleurige stof zon- X der verdere ornamenten; a 3. de eenvoudige mijter van witte sbof met rode franje aan x de linten. Van „spoeperie ende slickerdemick" DE SPECULAAS, een lek- kernij die in de sinterklaastijd niet mag ontbreken, stamt in rechte lijn af van het oudger- maanse offerbrood. De naams- oorsprong is gemakkelijk te herleiden: de koek toont het spiegelbeeld - speculum - van de „prent". Men beelde met de speculaas verschillende voorstellingen uit en ging er zelfs toe over deze te beplakken en te ver gulden (denk maar eens aan de z.g. verguldavondjes van de vorige eeuw). Vrijerspoppen symboliseerden de hylicmaker of huwelijksbemiddelaar. Verdere „snoeperie ende slic kerdemick" vormt het marse pein, dat altijd de vorm had van een hart en op de gladde oppervlakte was bedekt met een laag witte suiker, waarop gekleurde figuurtjes. Zond men zo'n hart met een vrijerspop aan zijn aangebedene, dan bete kende dat een zeer bevallige vorm van een liefdesverkla ring. Ook de letters zijn overbe kend, 't zij van chocola of van banket en niet te vergeten de pepernoten, die helemaal geen noten zijn, maar in dobbel steentjes gesneden of ronde peperkoek. Taai-taai, „zoet als stroop, taai als leer en bruin als oude zegelwas", werd ook in aller lei figuren gebakken. Toch stond deze lekkernij niet zo in de gunst van onze overgroot ouders, want een meisje een taai-taaiman thuis te sturen werd helemaal niet op prijs gesteld, ja zelfs als een beledi ging beschouwd! zwevend, de een met de staf, de an dere met een mijter Ook gaat het verhaal dat Nicolaas eens een bron zou hebben doen ont springen. Een feit dat we o.a terug vinden op Giaquinto's schilderingen in de St. Nicolaas der Lotharingers te Rome. KINDEREN KWAMEN VAN MINDEREN |7EN OVERZICHT van de legenden rondom de goedheiligman zou niet volledig zijn zonder even stil te staan bij een der' bekendste historie, die, juist door de wijze waarop zij voor het eerst werd uitgebeeld, aan leiding gaf tot een onverwachte va riatie op het thema. Het is het be faamde verhaal van de drie officie ren die, onschuldig' veroordeeld, door St. Nicolaas werden gered. Een fresco in Sucevitsa geeft de man nen weer in de gevangenis, de handen uitstrekkend naar een korf broden welke de bisschop hun toesteekt. Nu was de bisschop zelf groot uitgebeeld, de officieren in hun gevangenisto rentje een stuk kleiDer. De meerdere moest immers duidelijk boven de mindere uitsteken. Met dat gevolg, dat men hen in de loop der tijden voor kinderen versleet en het bouw werk aanzag voor een soort kuip Aldus zijn de paden geeffend voor 't ontstaan van de latere versie, de wereldberoemde legende van de drie jongetjes in het kuipje, die geslacht waren. Daar de officieren nog le vend waren afgebeeld in hun gevan genis, werden de kinderen automa tisch als weer levend zijnde be schouwd. En wie anders dan Sint Nicolaas had hun dan dat leven te ruggegeven? Hij stond er toch naast afgebeeld en van hem was immers alle goeds te verwachten Zo werkte een totaal verkeerde uitleg er nog aan mee om zijn toch al grote populariteit nog te doen toenemen. Afgezien van de boeiende inhoud van de sinterklaasliedjes blijken er dus nog tal van interessanter teksten over de goedheiligman te bestaan, die misschien 's, het is maar een idee als uitgangspunt voor een sinter klaasverhaal voor uw kinderen, dat nu eens Anders is dan andere, uitste kend zouden voldoen Met welke ple zierige taak we u gaarne veel succei toewensen!

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1963 | | pagina 17