Het knutselhoekje
MÉM
DE SISSENDE SAMPAM!
SJOKI
Schoenlapper
Maruf
ZATERDAG 5 OKTOBER 1963
DE LEIDSE COURANT
PAGINA II
een Antilliaans
negerjongetje
5
HET SCHOOLREISJE
Terwijl ze hun boterhammen aten
aan het strand stopte er opeens 'n
grote bus en daar kwam 'n klas met
grote jongens en meisjes uit, die ook
'n schoolreisje maakten. Er waren 5
jongens bij van de steelband en die
hadden hun drums meegenomen.
(Een steelband is 'n groepje jongens,
die op olievaten (drums) slaan en
trommelen; de olievaten zijn verschil
lend van grootte). Onmiddellijk kwa
men alle jongens er omheen staan
en toen de steelband al trommelend
langs het strand liep, marcheerden
alle jongens er acheraan en toen het
ritme overging in 'n dans, voelden
de jongens dat meteen aan en al
heupwiegend en springend kwamen
ze terug.
Inmiddels hadden de meisjes een
touw gespannen tussen twee palm
bomen. Toen de jongens dat zagen,
juichten ze luid en renden naar de
broeder om te vragen of ze mochten
blijven kijken, de tocht over het
eiland moest dan maar het volgende
jaar gemaakt worden, de dans die ze
straks zouden zien, zagen ze ook niet
alle dagen. De meeste jongens zoch
ten nu stukjes koraalsteen, blikjes
en flesjes met houtjes om mee te
helpen het orkest te vormen. Ze zet
ten zich in 'n kring om het touw
heen en de steelband ging op krukjes
zitten, want de dans kon wel 'n uur
duren Met 'n zacht roffelen begon
de steelband. Het geluid zwol lang
zaam aan en werd wat vlugger. De
jongens en meisjes, die aan de dans
meededen stelden zich al dansend in
'n rü op. De hoogte van het touw
was ongeveer 1.30 m. Al dansend zet
ten ze de handen in de zij en bogen
het lichaam naar achter en de knieën
naar voren en zo dansten ze met
hun neus vlak onder het touw door.
Toen ze allemaal geweest waren,
klapten de jongens, want niemand
had het touw geraakt. Het touw werd
5 cm lager gespannen en weer ging
de rij van 14 of 15 jongens en meisjes
er onder door. Pas bij 1.10 waren er
'n paar af, die hadden het touw ge
raakt. Het was nu 'n fantastisch ge
zicht om te zien, de lichamen bogen
helemaal achterover, onbegrijpelijk
dat ze nog op hun benen konden
staan.
Bij 60 cm waren er nog maar drie
over, 2 jongens en 1 meisje. De mu
ziek zweepten ze op en het zweet
stroomden van hun gezicht. Het le
ken net acrobaten, vanaf hun knieën
was hun lichaam horizontaal en de
voeten stonden helemaal schuin; als
slangen schokten ze cm voor cm onder
het touw door zonder het te raken.
Ai nee, net tilde 'n danser z'n hoofd
te vlug op en raakte het touw. ook
de andere twee konden het niet meer
halen. Ze vielen uitgeput neer en
flesjes cola werden aangebracht om
hun dorst te lessen.
Wat hadden de jongens genoten
van dit onverwachte buitenkansje!
Op weg naar de grotten in de bus,
vertelden ze elkaar nog eens wie het
beste was van de drie en waarom.
(Slot volgt).
WIST JE
Dat ongeveer half april de werk
zaamheden aan de vloot beginnen,
maar dat er eigenlijk het hele jaar
door werk aan de winkel is.
Dat de loggers uit hun winterslaap
worden gewekt, de Janmaats aan
boord stappen om de lijnen en tros
sen te vernieuwen maar vooral dat
alles opnieuw geverfd wordt.
Dat er omstreeks half mei Vlag
getjesdag gehouden wordt.
Dat dan alle loggers onder een
vlaggenpracht liggen te pronken. Dat
zijn de zaterdag en de zondag vóór
het vertrek. Dat er die zaterdag feest
is aan de haven.
Dat er 's zondagsmorgens in de
kerken van de vissersplaatsen spe
ciale diensten gehouden worden.
Dat veel mensen van heinde en
ver komen om de feestelijke ver
sierde vloot te bekijken en te be
wonderen.
Dat er 's maandags in alle vroegte
wordt uitgevaren en dat die dag
Buisjesdag heet, naar het in vroeger
jaren gelijktijdig uitzeilen van de
Buizenvloot.
Dat dit het begin is van de nieuwe
teelt en dat nu de haringjagerij be
gint: „Wie brengt de eerste haring
aan?"
balclub, een postzegelclub en nog
veel meer. We kwamen er gewoon
niet meer uit. Ten einde raad riepen Het volgend jaar ga ik weer heel
dun laagje tuingrond bedekt was,
moest ik geduldig wachten tot er
kleine groene puntjes boven de grond
kwamen. Heel veel ochtenden ben
ik vergeefs naar mijn tuintje gehold,
maar toen eindelijk de groene punt
jes zich vertoonden, toen ging het
snel. Het werden hele plantjes; knop
jes kwamen er aan en eindelijk de
eerste bloempjes. Wat was dat een
vreugde. Natuurlijk waren de eerste
bloemen voor moeder. Ze zette ze in
een vaasje en in mijn verbeelding
hadden we nog nooit zulke mooie
bloemen in huis gehad. Na de ver
geet me nietjes kwamen de viooltjes
en de margrieten. Nu is het met de
snijbloemen gedaan, maar ik heb van
moeder een mooie geranium gekre
gen en die staat nog volop te bloeien.
we de hulp in van onze nieuwe wat anders zaaien,
meester, een reuze voetbal-enthousi- plannen,
ast en natuurlijk werd het een voet
balclub. In Wassenaar hoefden we
niet naar een geschikt terrein te
zoeken, in de duinen was er wel ge
legenheid om te oefenen en te spelen.
Voorlopig mochten we de bal van de
meester gebruiken. Maar we moesten
Ik heb grote
Joyce van Heist, Leiden:
MIJN POES
heet Miepie. Ik zou niet kunnen zeg
gen welke kleur ze heeft, want ze
Adrie Oudshoorn, Rijpwetering. 't
Spijt me voor jou en voor de moeite
maar je verhaaltje komt niet in de
krant. Wil je weten waarom? Wel
de kinderen zouden bang worden en
niet meer rustig kunnen slapen. Trou
wens zo'n diefstal bestaat maar in je
verbeelding. Zo iets gebeurt toch
nooit en zeker niet op die manier.
Verzin eens iets plezierigers b.v. over
een schoolreisje of verjaardag. Je op
was prima!
Frans Rewijk, De Kwakel. Je brief
kaart kwam wat laat in ons bezit,
maar de oplossing was goed. Zeg
Frans hoe staat het met jou? Ben je
overgegaan? Heb je niet iets leuks
beleefd in de vakantie? Vertel er dan
iets over.
Fia Krom, Wassenaar:
MIJN BROERTJE
We hebben thuis maar één broertje
en dat hij door ons allemaal erg ver
wend wordt, kunt u wel begrijpen.
De vorige week is hij 4 jaar gewor
den. Natuurlijk mocht hij op de kleu
terschool trakteren en daarvoor had
mama 45 pakjes gemaakt met een
touwtje er aan. De juffrouw van de
klas moest die pakjes ophangen en
dan mocht ieder kind er eentje af
knippen, maar dan geblinddoekt. Met
een feestmuts op, een lolly in zijn
handje en stralende ogen kwam hij
om 4 uur thuis. Eigenlijk was hij
doodmoe, maar toch werd het feest
thuis voortgezet.
Zeventien vriendjes en vriendin
netjes uit de buurt, kwamen op het
feest. Ze brachten allemaal een ca
deautje mee, veel snoep maar ook
mooie prentenboekjes of een spel.
Ook voor dit feest had mama zich
uitgesloofd want ze had de avond te
voren ook voor ieder kind een feest
muts gemaakt. Myn zusje Fransje en
ik hadden zo'n beetje de leiding van
die speelmiddag terwijl mama voor
de limonade en het lekkers zorgde.
We begonnen met een paar rustige
spelletjes, maar dat bleef niet zo. Na
een uurtje begonnen ze wild te wor
den. Het werd een gehol naar alle
kanten, behalve in de slaapkamer
waar de baby sliep. Midden onder
de herrie kwam papa thuis. Hij schud
de zijn wijze hoofd, maar hij wist
ze gauw rustig te krijgen. Hij haalde
de poppekast voor de dag en onder
gejuich van de kinderen werd alles
opgezet. Wij gaven de kinderen op
de grond een plaatsje en Fransje, die
zo aardig vertellen kan, begon een
verhaal van Jan Klaassen, Katrijn en
de dief. Ze liet de kinderen roepen
en antwoorden. Het was leuk te zien,
het ze allemaal meeleefden. Het was
ongeveer zes uur, toen mama met
een doos lolly's binnenkwam en ver
telde dat het nu tijd was om naar
huis te gaan. Met de feesthoed op en
een lolly in de hand ging de kinder
schaar heel voldaan naar huis.
Onze Diederik was wel een beetje
overstuur, maar toch liet hij gewillig
zijn nieuwe speelgoed inruimen en
om half acht werd hij prins heerlijk
toegedekt. Dat was het einde van z'n
vierde verjaardag.
ONZE CLUB
In een hoek van de speelplaats had
den we geregeld onze bijeenkomsten.
We hadden er al lang en breed over
gepraat: we zouden een club oprich
ten. Maar wat voor een club? Ja,
dat was de grote vraag en de menin
gen waren zeer verschillend. Het
was vliegertij d en een paar jongens
wilden een vliegerclub met wedstrij
den. Andere wilden een wandelclub
met elke woensdag- en zaterdagmid
dag 'n verplichte wandeling. Natuur
lijk werd er ook gepraat over 'n voet-
PAS OP! EEN LEEUW! één links enz. en kant dan ietwat
„r li* Achtervolgd door koppensnellers losjes af.
tracht de ontdekkingsreiziger zijn Het Dasje wordt net zo gebonden
kano te bereiken, zijn redding. Maar (gestrikt) als een jongendsdas, alleen
de koppensnellers zijn niet de legt men de beide einden losjes over
enigen, die hem bedreigen: ook een elkaar - niet knopen dus.
hongerige leeuw loert op hem. Hoe
komt onze ontdekkingsreiziger bij
worden in de gymnastiekpakjes van A^we tot "rêhool komen" zïTze om' d*
de school, elk elftal met een ge- .....uiiceuw ie Kruisen.
sparen voor een eigen bal, van ons beeft zoveel kleuren grijs, wit, bruin,
CORRESPONDENTIE zakgeld. De jongens werden geko- ietsje zwart en ,ok rood. 0nze buur-
IjUniUL^rUIlUEiilllEj zen wt SA en 5B, ieder elftal met vrouw zegt: „jullie hebben een lap
een paar reserves. Er zou gespeeld jeskat". Maar dat vind ik niet leuk.
de school, elk elftal met een ge
kleurde band om de arm. Onze mees
ter gaf een paar middagen aanwij
zingen en deed zelf ook mee. De jon-
al op te wachten. Ze weet dan
goed dat ze een biskwietje krijgt
met wat zoete thee. Z*. is ook heel
goedig. Ik kleed haar soms aan met
EEN TE GROTE KURK?
gens kregen van hem hun vaste kieren van mijn pop, dn leg ik
plaats. Na een paar middagen ernstig haar in de poppewagen ga met
oefenen zouden we de eerste wed- haar rijden. Ze vindt dat allemaal
strijd hebben. heel best. Ook is ze wel wat ver-
iz erï j wend met lekkere hapjes. Mama zegt
ze n-ej. eens k muizen heeft
maar dat weten we niet, want we
hebben geen muizen. Als ze de kans
heeft, komt ze boven op de kinder-
rig op zijn plaats werd de bal afge
trapt. De zesde klassen, die er na
tuurlijk van gehoord hadden, ston
den als supporters langs de kanten
Zelfs grote mensen waren meege- kamer "slapenT maar" dat wil Mama
komen. Het ging er van langs. Na een njet hebben: „Een poes hoort
doelpunt een luid hoera. Het werd mandje", zegt ze.
spannend toen de stand 3-2 was. Een
doelpunt van de verliezende partij
maakte de stand gelijk. Een mooi
einde dus. We gaan door met oefe
nen en spelen en hopen eens een
flinke club te worden, eentje, die
gaat meetellen.
Nu weet ik iets meer van ons Mie
pie.
HONDENTROUW
Gelezen in een krant.
Zaterdagavond vonden enige wan
delaars om negen uur op de hoek
van de Utrechtse weg te Arnhem een
oude man, die in bewusteloze toe
stand op de grond lag. Op 't lichaam
van deze man lag een hond, die ieder
die zijn baas probeerde te naderen,
aanviel. Slechts de politie gelukte 't
- de hond even weg te lokken. Bij na-
eigen stukje. Daar had ik altijd zo ,jer onderzoek bleek de man, een
naar verlangd, t Was n stukje heel inwoner uit Oosterbeek, een hersen
schudding en een bloeduitstorting
Jaap Goddijn, Leiderdorp:
MIJN TUINTJE
Toen we pas in ons nieuwe huis
woonden, kreeg ik v-n de tuin een
Snijd ze dan niet van de kanten
bv.auuumg en ecu uiucuiuuiui uhk J
aan het rechteroog te hebben. Toen a*» wan* <*an f
verlangd, 't Was 'n stukje
achter in de tuin, naast het schuur
tje maar heerlijk zonnig. Ik wilde JP
er een bloementuintje van maken, hii naar het ziekenhuis vervoerd niet meer volkomen luchtdicht af-
maar later werd het toch voor de werd, moest zijn 'hond8 doofTwee sluit- Be'er vlugger handel je, als
helft een groentetuintje. Toen mijn mannen worden vastgehouden, om- aan de onderzijde een kruis in
vader worteltjes zaaide kreeg ik ook dat het dier zijn baas met alle ge- sniJdt, zodat de omtrek naar binnen
wat zaad, van de aardbeiplantjes Weld wilde volgen De trouwe hond kan inbuig611 en dan glijdt met een
i:u'- -- i- - - - flinke druk de kurk wel verder.
kreeg ik er ook drie, en in het hoek
je kreeg ik een bessenboompje: Van haald'
mijn zakgeld kocht ik zakjes bloem
zaad. Vader deed voor, hoe ik ze
moest zaaien en toen alles met een
werd later door familieleden opge-
Dag allemaal. Tot de volgende week.
TANTE JO en OOM TOON.
Twee jongetjes roeien met hun
EEN MEISJESDASJE
Een dasje op een hemdblouse staat
vaak heel aardig; uit rode katoen
b.v. kun je die zelf best breien. Zet wu w iwvi t b u
10 steken op en brei 110 baantjes kano'naarheVöude kasteeL Hoe
1 rechts 1 links enz. Neem vanaf t ten varen om daar le komen?
begin bij ieder baantje een steek
minder, tot er nog slechts 4 over zijn WELKE VERSCHILLEN ZIJN ER?
Daarmee brei je nog 90 baantjes, 1 Een aardige herinnering aan uw
rechts, 1 hnks, enz. Zet daarna in den v00rj,jje vakantie in Duitsland, uw
la als pleegkind in haar huis opnam, beginne iedere rij (baantje) een reisje de Kjjn Ue twee
Het dier woog toen reeds 112 pond, nieuwe steek op. tot je weer 10 ste- jes )ijken op het eerste gezicht iden-
gedroeg zich heel netjes en mocht ken hebt. Brei dan 110 banen 1 rechts maaf ajs u gOC(j kijkt, ziet u
twee jaar bij haar blijven. Toen
moest zij hem evenwel terugbrengen
naar het laboratorium, waarvan zij
hem betrokken had. Het dier was
n.l. in die twee jaar zo zwaar en
sterk geworden, dat het haar bijna
dood drukte, wanneer het haar om
armde om te tonen, hoeveel het van
haar hield. Hij ging altijd erg graag
onder de douche, waarin hij zelf de
kraan opendraaide en dan wachtte
tot het water de goede temperatuur
had. Hij sliep in een bed in een ei
gen kamertje en als hij des nachts
naar het toilet moest, stond hij heel
stilletjes op, draaide 't licht aan en
deed het weer netjes uit alvorens
weer in bed te stappen en zich weer
warmpjes toe te dekken.
In vrijheid is de gorilla een echte
trekker, die van de ene streek naar
de andere reist. Maar elke avond
maakt hij het zich gezellig in een
0 nieuw nest. Wanneer hij dan slaapt,
Een dierkundige, George Schalier, snurkt zo luid dat men hem yan
heeft een boek over gorilla s uitge- verre ^3 kan horen De schrik.
geven, nadat hij ze 2 jaar in het aanjagende geluiden, die hij daarbij
Afrikaanse bergland heeft gadegesla- maakt, houden andere dieren op 'n
gen. Schalier schrijft daarin, dat hij ve;ijge afstand
er heel goed bevriend raakte met die
grote mensapen, dat ze hem nooit
aanvielen, ook niet, wanneer hij soms
dat er 8 verschillen zijn.
bij vergissing tussen een hele troep Om een of andere reden mag ik je
van mama niet binnenlaten, als je
je hond bij je hebt
terechtkwam.
De gorilla's waren zeer nieuws
gierig en sloegen hem altijd gade.
Had hij b.v. wat in de hand, dan
rekten zij hals en lijf om ook hun
deel te krijgen. Schalier was trou
wens niet de eerste, die de gorilla's
helemaal niet voor zo gevaarlijk hield
als ze er uitzien. Velen hebben ook
soortgelijke ervaringen opgedaan. Zo
verhaalt een Amerikaans vakblad
voor dierkundigen van een oudere
dame, die een jonge, vijfjarige goril-
31. Z'n oude vriend Ali stond even
als alle andere groothandelaren aan
de stadspoort en zodra hij Maruf
herkende, riep hij: „Hartelijk wel
kom, ja avonturier, je hebt je rol
weer goed gespeeld". Maar Maruf
lachte hem alleen maar uit.
In een der zalen van de Sultan
liet hij zijn schatkisten openen en
vervolgens betaalde hij de kooplie
den zyn schulden terug. Hij deelde
weer veel uit aan de armen en
schonk de soldaten edelstenen.
32. De sultan zei maar steeds: ,,'t
Is genoeg, het is genoeg, er blijft
niets meer voor jezelf over" Maar
de geluksgeest van de ring vulde
maar steeds nieuwe schatten aan, zo
dra dat nodig was. De schatkamers
van de Sultan werden niet alleen vol,
maar de schatbewaarder moest zelfs
nieuwe ruimten verschaffen om alle
kostbaarheden te kunnen opbergen
Van nu af aan geloofde de Sultan
zijn schoonzoon. De prinses bewaar
de n.l. de wondere ring ën zorgde
er wel voor, dat zij goede vienden
bleven.
(Wordt vervolgd)
t
