„Ik heb m'n leven te danken
aan mijn Joodse landgenoten"
SLACHTOFFER VAN HET
NATIONAAL-SOCIALISME
Vredespijp
voor
Adenauer
KONRAD ADENAUER:
Adenauer tijdens een van zijn vele
toespraken.
Konrad Adenauer, de Westduitse Bondskanse
lier, is ongetwijfeld een van de meest bewon
derde maar anderzijds ook verguisde staats
lieden geweest van na de oorlog. Men heeft
hem stormachtig bejubeld maar ook vaak
ernstig bekritiseerd, vooral de laatste jaren
van zijn bewind toen hij zijn plaats niet wilde
afstaan aan Ludwig Erhard, zoals een groot
In Duitsland wordt Adenauer vaak „der Alte" genoemd de oude man.
Welnu als „oude man" geniet hij ook het voorrecht zich te mogen overgeven
aan herinneringen. Vooral nu hij gaat vertrekken. Vele herinneringen zijn het
ongetwijfeld, maar in het hijzonder gaan zijn gedachten toch wel naar de
jaren, dat zgn familie en hij het slachtoffer werden van Hitler's nationaal-
socialisme. „Reeds in 1933 wendde ik mjj af van Hitler tot in 1945 de totale
ineenstorting van het „Derde Rflk" kwam en dat ik dit alles heb overleefd,
heb ik te danken aan de hulp, die my in die dagen geboden werd door de
Joden!" zo vertelde Adenauer ons.
hen was D. N. Heinemann, een indu
strieel, die nu in Greenwich in Ame
rika woont. Hy woonde destyds in
Brussel en stuurde mij 10.000 D.M.,
waarby hy weigerde een kwitantie of
een schuldbekentenis te aanvaarden.
MOEILIJKE JAREN
Het waren byzonder moeilgke jaren
voor Konrad Adenauer - „de moei-
ïykste van m'n leven" zoals hij zei
maar hij werd steeds gesterkt in de
overtuiging, dat, wat er ook in Duits
land zou gebeuren, fatsoeniyke men
sen weer aan bod zouden komen zodra
de tirannie beëindigd zou zijn. Een
overtuiging, die hem niet teleurge
steld heeft al hebben de Engelsen
hem na de oorlog wel een ernstige
deceptie bezorgd toen zy hem afzet
ten als burgemeester van Keulen.
Maar ook deze tegenslag overwon
Adenauer en zelfs op verrassende wij
ze want hy werd spoedig uitverkoren
voor de functie van Bondskanselier!
In deze functie, die Adenauer met
zoveel nauwgezetheid en ambitie ver
vulde heeft hy vrjjwel met alle grote
deel van het Duitse volk wenste. Dit jaar zal
dit echter wél gebeuren. En zijn afscheid van
het politieke wereldtoneel zal ongetwijfeld
met het nodige eerbetoon gepaard gaan want
Adenauers leiderschap by het economische en
politieke herstel van Duitsland heeft algemene
erkenning gevonden
In conflict met
Adolf Hitler
„Toen Hitler 'aan de macht kwam,
was ik burgemeester van Keulen. Op
een dag kondigde hy een bezoek aan
Keulen aan. Dat bracht my in een
uiterst lastig parket, vooral toen ik
bericht kreeg, dat de Nazi's in Keu
len in de nacht de Rgnbrug met ha
kenkruisen hadden versierd. Ik wist
niet wat mij te doen stond maar uit
eindelijk gaf ik opdracht alle haken
kruisen weer van de brug te verwy-
deren. Daarmede bleek ik me echter
zelf te hebben doodverklaard want
mensen, die mg eens hadden toege
juicht als burgemeester en die toen
naar mijn gunsten hadden gedongen,
meden mij nu om Hitier te plezieren.
Mijn gezin viel uiteen en mijn bezit
tingen werden geconfisceerd. Geluk
kig echter hielpen de Joodse landge
noten mij, waarvan sommigen nu in
de Verenigde Staten wonen. Een van
staatslieden in de wereld gesproken
en onder hen bevinden zich ook vele
intieme vrienden. Een van de meest
gedenkwaardige ontmoetingen vindt
Adenauer nog steeds die met de pre
mier van Israël, David Ben Goerion
toen hij een reis door de Ver. Staten
maakte.
„Het was een diep bewogen ontmoe
ting, want sinds ik mijn functie als
Bondskanselier uitoefende voelde ik
de grote schuld, die Duitsland jegens
de Joden en jegens Israël op zich
geladen had meer dan ooit en zocht
ik naar mogelykheden om - zover mo
gelijk - wat van deze enorme schuld
te vereffenen. In september 1952 be
krachtigde mijn regering dan ook, na
overleg met de Israëlische regering
een besluit, waarbij 700 miljoen dol
lar beschikbaar werd gesteld om de
jonge staat Israël bij de opbouw te
helpen. Honderd miljoen werden toe
gekend aan over heel de wereld ver
spreide Joden terwijl voorts werd
voorzien in een schaderegeling voor
voormalige gevangenen in concen
tratiekampen".
Het was een morele kruistocht van
de Bondskanselier. Natuuriyk zyn er
vele Joden geweest, die deze schade
loosstelling geweigerd hebben op
grond van de overweging, dat geld de
schuld van de Nazi-misdadigers niet
kan uitwissen. Adenauer weet dit zelf
ook heel goed maar hij heeft het
steeds als een ereplicht beschouwd,
daar te helpen, waar dat mogelijk is.
Hg heeft daar in ieder geval mee be
reikt, dat men Duitsland intussen weer
wat anders is gaan beoordelen dan
direct na de wereldoorlog
Adenauer in gesprek met Eisenhower
tydens zijn verbiy'f in de Ver. Staten.
amiiiiaiuiiiiiiiiiiiiininiiii'iiiiiiiiQiiaiiiniLiniiiiiiiiiinj!
Tijdens een vakantie in Zwitserland
(op Palmzondag) in 1956.
Tydens een reis door de Adenauer is een verwoed
Ver. Staten ontving Aden- rozenliefhebber. Hy kweekt
auer een Indiaanse vredes- ook zelf graag rozen in zijn
pijp ten geschenke.
Handdruk met Boelganin in 1955 na
de overeenkomst de diplomatieke be
trekkingen tussen Rusland en West-
Duitsland te herstellen.
Paleis Schaumburg in Bonn, waar Adenauer vele
prominente gasten ontving.
Hier ondertekent Adenauer in 1952 het vredesverdrag
met de Ver. Staten, Frankrgk en Engeland
De werkkamer van de bondskanselier in
Paleis Schaumburg.
In 1957 werd Adenauer door Paus Pius XII ontvangen.
