Huurling Beheyt komt in opstand en steelt
reeds betaalde wereldtitel van Rik van Looy
SPRINT EEN GROTE VECHTPARTIJ
ONBEKENDE ITALIAAN VICENTINI
decimeter cenoec voor trui WERELDKAMPIOEN DER AMATEURS
s»S.rtTij'ïe w£ B«yw?e?er£s .s sen6 positie door pech kansloos ï&sïï?ï£ Arie
MAANDAG 12 AUGUSTUS 1963
DE LEIDSE COURANT
PAGINA 7
Het was een geduw en getrek van jewelste.
Het wereldkampioenschap op de weg van de be
roepsrenners zou beslist worden in een eind
spurt van een grote groep coureurs. Zo had Rik
van Looy het gewild en met de hulp van zijn
gehuurde Belgische formatie zou het ook zo gaan
gebeuren. Over de gehele breedte van de weg
kwam de meute aangestormd. Twee, drie oranje
truien glansden in de voorste linies tussen de
lichtblauwe maillots van de Belgen. Sjef Planc-
kaert en Armand Desmet hadden de spurt aan
getrokken voor hun meester Rik van Looy, die
aan de rechterzijde naar voren schoof. Geheel
links echter schoot plotseling de 22-jarige Beno-
ni Beheyt als een komeet op de eindstreep af.
De jonge en snelle Belg, die in tal van sprint
duels in Rik van Looy zijn meerdere had moeten
erkennen, was het akkoord, dat hij de vorige
week in de Kempische plaats Bouwel met de
wielerkeizer van Herenthals had gesloten en
waarin hij onvoorwaardelijke steun aan de grote
Rik had gezworen, totaal vergeten.
De huldiging op het erepodium,
v.lm.r.: Rik van Looy (2), Benony
Beheyt (1) en Jo de Haan (3).
NEDERLANDS
AKKOORD
Hij had zijn best gedaan om twee
van de drie Nederlandse kopmannen
in de voorste linie te houden en daar
mee was zijn taak afgelopen geweest.
Na het onverkwikkelijke incident
van het vorige jaar, toen de KNWTJ
had besloten alleen de Nederlandse
renners „uit te zenden" die zelf hun
onkosten wilden betalen in de
meeste gevallen betekende dat. door
de buitenlandse fabrieken waarbij de
betrokkenen waren gecontracteerd
was van de zijde van de renners
zelf het voorstel gekomen om dit jaar
op een andere voet voort te gaan. Zij
zouden enkele kopmannen kiezen en
voor elkaar rijden. Zaterdagavond
was de slotbespreking in het hotel te
Kortrijk gehouden en waren Peter
Post, Ab Geldermans en Jan Janssen
als leiders aangewezen. Met dit ak
koord was al bij de samenstelling
van de ploeg rekening gehouden en
daarom waren Bas Maliepaard en Jo
de Roo destijds niet gekozen. Er
moesten tenslotte ook „knechten"
onder het achttal zijn.
ORANJE
UITVALLERS
Niet alle acht uitverkorenen heb
ben tenslotte de eindstreep gehaald.
Geldermans, Zilverberg en Hugens
werden door pech getroffen en staak
ten de strijd, Dick Enthoven („ik
heb na de Tour de France te weinig
gereden") stapte na 250 km uitgeput
van de fiets. De drie anderen werden
het slachtoffer van het ondeugdelijk
parkoers, waartegen West-Duitsland
en Frankrijk van plan zijn te protes
teren. Op het smalle stuk kasseien-
weg nabij Louise Marie werden Gel
dermans, Zilverberg en Hugens door
rij wiel-defecten geplaagd en daar
waren de materiaalwagens zover ach
ter, dat het na 't herstel een onbe
gonnen taak was te trachten weer bij
te komen.
BELGEN DE BAAS
Grootse strijd heeft dit wereldkam
pioenschap niet opgeleverd. Daar
voor was de Belgische ploeg, die de
koers geheel ten behoeve van Rik
van Looy controleerde, te sterk. Toch
hebben voortdurend de vijandelijke
formaties geprobeerd de plannen van
Van Looy te doorkruisen. In het be
gin waren het voornamelijk de Span
jaarden en de Duitsers, die in de aan
val gingen en steeds gingen er wel
twee of meer Nederlanders mee.
Er was volop werk aan de winkel
voor de huurlingen van Van Looy.
Zoveel, dat de meester zelf in de ne
gende ronde in het geweer moest ko
men om samen met Armand Desmet
en de Italiaan Zilioli achter de een
ronde eerder gevluchte Guy Ignolin
en Guido de Rosso aan te gaan. Aan
het eind van de negende ronde had
dit vijftal een winst van 47 seconden
op het veld, waarin nu de andere
grootmachten zich begonnen af te
vragen of Van Looy van plan was
verder te gaan. Men besloot het piet
tot een zo vroegtijdige beslissing te
laten komen en riep Van Looy tot
de orde. Het spel begon opnieuw. An-
dré Darrigade, Jo de Haan en An-
glade, bij wie zich op de kasseien van
Louise Marie de Ier Elliot voegde,
trokken op avontuur uit Van het
viertal bleven aanvankelijk Elliot en
Anglade over. In de twaalfde ronde
kregen zij gezelschap van weer Zilioli
en reden met een voorsprong van
1 min. 15 sec. langs de hoofdtribune.
Het was nog te weinig vooral ook
omdat Anglade niet zo best draaide.
Beheyt (rechts) finisht een band-
dikte voor Van Looy. Direct naast
Van Looy onze landgenoot Jo de
Haan die derde werd.
De winst slonk snel onder de druk
van Van Looy, die nu zelf aan het
hoofd van het peloton was gaan rij
den en ondanks de hulp van Simp
son, die in de vijftiende ronde was
overgesprongen, konden ook deze
leiders zich niet handhaven.
LAATSTE RONDE
Bij het begin van de laatste ronde
was alles weer bij elkaar. Alleen An
glade kwam met grote achterstand
binnen en stapte af. In de laatste
zestien kilometers probeerden nog tal
van renners, die bevreesd waren
voor de scherpe eindsprint van Van
Looy, te ontsnappen: Jacques Anque-
til, titelhouder Jean Stablinsky, Jan
Janssen, Peter Post, om beurten pro
beerden zij te vluchten. Steeds waren
het de getrouwen van Van Looy, die
de weglopers tot de orde riepen. De
tweevoudige wereldkampioen Rik v.
Looy zou nu even zijn derde titel
gaan halen, daaraan twijfelde nie
mand. Het gaf dan ook een schok
toen Beheydt, die men tijdens de
gehele koers vrijwel niet „gezien"
had, de trui voor de neus van zijn
meester wegkaapte. Een profiteur
had gewonnen, was de algemene
mening.
Truien verdeeld
De balans na de wereldkampi
oenschappen wielrennen 1963
ziet er als volgt uit:
Sprint: Profs: Santé Gaiardo-
ni (Italië); Aamateurs: Patrick
Sercu (België) Dames Salina
Ermoleva (Rusland).
Achtervolging: Profs: Lean-
dro Faggin (Italië); Amateurs:
Jean Walschaerts (België); Da
mes: Beryll Burton (G.B.);
Ploegen: Rusland.
Stayers: Profs: Leo Proost
(België); Amateurs: Romain de
Loof (België).
Wegwedstrijden: Ploegentijd
rit: Frankrijk; Dames: Yvonne
Reynders (België)Amateurs:
Flaviano Vicentini (Italië)
Profs: Benoni Beheyt (België).
SPEELSE GERBEN KARSTENS GOEDE VIJFDE
Rik van Looy zag Beheyt aankomen en herinnerde zich de woorden
van de Brit Tommy Simpson, die in een interview na het akkoord had
verklaard niet te willen geloven in de dienstbaarheid, vooral in die van
Beheyt niet. In een flits draaide Van Looy zijn stuur naar links, zeilde
dwars over de weg en probeerde Beheyt tegen de balustrade te drukken.
Maar hij kwam te laat met deze manoeuvre. Met misschien één decimeter
verschil ging de afvallige huurling eerder over de eindstreep en was
wereldkampioen. Lijkbleek stapte Van Looy van de fiets en wilde Beheyt
ter verantwoording roepen. Deze was echter al onderweg naar de hoofd
tribune, waar hij door U.C.I.-voorzitter Rodoni in de regenboogtrui werd
gehesen.
SLECHT VERLIEZER
van „Les quatre Vents" het achterwiel van de
Zuidlander uit het frame gelopen was. De knaap
die het gehele wereldkampioenschap geregeerd
en gemaakt had moest toezien dat Flaviano Vi
centini, een 21-jarige totaal onbekende coureur
uit Verona de Italianen de derde wereldtitel in
1963 bezorgde. Een bescheiden negentiende plaats
in het restant van de kopgroep was zijn loon:
Arie kon het niet verwerken en zijn ijzersterke
moreel werd door deze tegenslag volledig murw
geslagen.
(Van onze speciale wielermedewerker)
RONSSE. - Arie den Hartog verborg snikkend
zijn hoofd in de armen van zijn moeder. Tranen
van teleurstelling en bittere ontgoocheling liepen
over het gegroefde en met stof en zweet bedekte
gezicht, geheel getekend door de enorme strijd.
Domme pech, juist op het beslissende moment,
maakte Arie tot een moreel gebroken knaap,
want de kansen op een wereldtitel lagen voor
Nederland voor het grijpen als niet juist op die
laatste kilometers, op de kasseien in de afdaling
zelfs maar in overweging had
Van Looy, de aanstichter van deze Waarschijnlijker is, dat Beheyt en arie den hartog in goede dappere voTkomen^rinloze
lerwetten verboden is, werd niet ge- De 26-jarige Jo de Haan, winnaar 1 UU11IU uv'"u 1 1JVjil Hartog liet zich als een pijl van de
ëe~Lr^tt„Taiëe™n. Daa'r Van"^ dü ai kwam er geen Oranje-trui op het schavotje in Koi.se, toch za. de dT^
stond Van Looy dan in de schaduw met onverschimgheid aangeke- str«d om de wereldtitel op de weg hu de amateurs van dit jaar de ge- Tcherepovitch en Melikov, de Belg
van zijn eerzuchtige vazal, die hem ken Dat ig nu eem£aal <je sprint" schiedenis mgaan als het kampioenschap van de Nederlanders. Schitterend stevens en de Italiaan Stefanoni.
op het laatste moment ontrouw was zei met z„n bronzen plak samenwerkend, allen individueel ijzersterk, beheersten Gerben Karstens, Binnen enkele kilometers had het
geworden. Vol bitterheid drukte Van Anderen, onder wie de 23-jarige Henk Cornelisse, Jan Pieterse, Arie den Hartog en Gerrit de Wit de gehele quintet reeds een bres geslagen van
Looy zijn bloemruiker in de handen Jan Janss^n die na zijn val op de koers. Elke uitlooppoging werd door een oranje-man georganiseerd, zelden 45 seconden. Juist op dat moment
van de eerste de beste in zijn nabij- Tournralet zijn hoop op deze titel had waren er minder dan vier vertegenwoordigers in de kopgroep te vinden; kwam een van de grootste favorieten
heid en stuurs kijkend verliet hij het g^^d, hadden geen goed woord op het moment dat Arie den Hartog zijn kandidatuur voor de regenboogtrui de Belg van Vlierberghe in moeilijk-
wa^geloplnTXk^an L»y Sël SS^jTnif/to^S'e'de me' eCn 'e"e rUk °P Pedalen achterwiel scheet' te fr"™ NadS
dan een groot fietser z«n, deze ne- lijks z,n tranen bedwingen, „ik moest fle Wellt(,ht SBr0ngen heiden in Y00raJ- d°°r ï?ed°wn T" d?.F™nsen
derlaag kon hij met verkroppen nJota benc alremmen om Van Looy ORANJE STERK d* SijteSSS të de tCtlVa? Den Hart°d ™s?,ukt was
Zwijgend verdween de man, die dit r:;jpn ae wal le probeerde Arie, nu met Gerrit de Wit
kamninensehan eeheel naar riin hand sokken te rijden en ik Het was een prima team, uitste- roekeloos met hun krachten om door kilometer onnieuw weg te
ted wmëë zXë ërlirrta biiM nëe zat nog wel zo mooi aan zijn wiel. kend voorbereid, dat de Nederlandse vermoeiende en langdurige soloac- tonëen Achttien meëtegëgadigden
„ad ".5 We waren alle drie bij de eersten ge- kie„ren in Ronsse moest hoog hou- ties, over hen zal Joop Middelink ak?„n Jr.™ nok d™ L®™
was geslaagd ook, tussen de menigte. komen„ Met die drie bedoelde de den. Gerben Karstens, speels en dar- rich heus niet beklagen" evenmin als gakten echter ook deze vlucht kans-
GEEN PROTEST
Nootdorper zichzelf, nu als zevende tel zoals altijd, maakte ditmaal geen „ver Henk Cornelisse, die misschien Aimar favoriet in de Tour de
geklasseerd, Jo de Haan en Peter fout. Salo had hem geleerd, dat wat minder op de voorgrond trad pAvenir' sloeg tezamen met zijn
Later liet Van Looy doodnuchter Post, die als 19e eindigde. De lange teamwork absoluut noodzakelijk dan de anderen maar die steeds voor- iandgenoot Delisle bii de vierde be-
„officieel" mededelen, dat hij geen Amstelvener beaamde de woorden was. Gerben reed in topvorm en het jn bleef. klimming van de Kruisberg na 56
protest tegen Beheyt zou aantekenen, van Janssen: Ze trokken me gewoon resultaat, als de eerste Nederlander Honduit teleursteUend was het op- kilometer zijn slag. Arie den Hartog
Waartegen hjj dan wel had wülen weg. De KNWU moet Presteren, op de vijfde plaats was dan alleszins treden van de Brabander Leo van was echter waakzaam en nog voor
Dongen. Reeds in de eerste omloop de top zat hij in het wiel van de tri-
ageren? „Uiteindelijk heeft Beheyt dat is geen spurt meer". De enige die verdiend.
zijn woord tegenover mij gebroken", tevreden was met zijn resultaat, Piet Jan Pieterse en Gerrit de Wit heb- van ~16 5 moest hij bij dé colorês.
of de UCI echter een dergelijk pro- Damen, 11e, zweeg. ben een uitstekende wedstrijd achter KoviiTYimin3 van dp T-niiisP-MnriP na
beklimming van de Louise-Marie na
een kleine valpartij afhaken. Het gat VT1TTRWKRK
was echter niet groter dan 150 me-
ter doch voor Van Dongen was het actie van Den Hartog bracht
teveel. leven in de brouwerij. Nadat de
In gezelschap van enkele Turken stand na de schermutselingen was
en Urugezen sukkelde hij nog wel opgemaakt bleek dat na 80 kilometer
ruim honderd kilometer mee, doch hij een kopgroep van elf was ontstaan
stapte af toen zijn achterstand al die heel gevaarlijk was. Het waren
ruim dertien minuten bedroeg. allen knapen die ook later nog een
belangrijke rol zouden spelen. De
yrvy z\p CTRTTn Nederlanders Den Hartog en Dit Wit,
V ULUU a 1ILIJLI Belgen Huysmans en De Pauw, de
De duizenden in Ronsse zullen zich Russen Melikov en Kapitanov, de
de strijd van zaterdag nog lang blij- Fransen Aimar en Lemeteyer, de Ita-
ven herinneren. Enorm zwaar was liaan Andreoli, de Pool Palka en de
het parcours met vier lastige heuvel- Brit Halls.
tjes een slecht wegdek en een moor- Byna twintig kilometer wist dit
dende wind. Striemend sloeg somtijds groepje te handhaven, maar na-
een felle regenjacht vanuit de grijze da^ eers,
een groep van dertien ren-
wolkenmassa, die het dal waarin ners waar0nder Cornelisse, Karstens
Ronsse gelegen is geheel overkoe- en pjeterse op de vluchters was neer-
pelde. De benen van de coureurs, ge- gestreken, sleurden de Italianen, die
masseerd en juist lekker warm ge- siecbts met een man jn de siag zaten
draaid, werden stram door de koude, het loton weer bij.
die de wind veroorzaakte. Tientallen In de 2evende omloop, voor de
renners hadden dan ook reeds na een
hergroepering, ontstond er even een
vijftigtal kilometers de pits opge- j^e^e sensatie. Drie Nederlanders,
Cornelisse, Den Hartog en De Wit,
Nadat de nieuwe wereldkampioen probeerden uit de groep van drie-en-
twintig te ontsnappen bij de beklim-
Onder landgenoten v.Iju.: Arie den ming van de Kruisberg. Kapitanov
Hartog, Gerben Karstens en Gerard zorgde ervoor dat de rust hersteld
de Wit in actie tijdens het zaterdag werd.
verreden wereldkampioenschap op Na 130 km had zich op de Louise-
de weg voor amateurs. Marie een nieuwe kopgroep gevormd,
ditmaal ontstaan na een demarrage
van Gerrit de Wit. Den Hartog en
Jan Pieterse sprongen in het gat
maar weer kregen zij negen coureurs
met zich mee, waaronder de zeer
sterke Belgen Swerts, De Pauw en
Huysmans. Henk Cornelisse kon ook
nog net de aansluiting krijgen.
BESLISSING
Het werd de beslissing van de wed
strijd deze ontsnapping. Drie Belgen,
vier Nederlanders, twee Russen, twee
Italianen en een Zweed dreven in
een hoog tempo nagenoeg allen naar
een kansloze nederlaag. Dertien ren
ners, waarbij Gerben Kastens ontlie
pen de klap en wisten zich na 150
kilometer bij de twaalf aan de kop
te nestelen. Een kopgroep van vijf
entwintig man dus.
Vanaf dat moment hebben de Ne
derlanders getracht de strijd in hun
voordeel te beslissen. De eerste die op
avontuur uitging was Jan Pieterse,
die een voorsprong kreeg van dertig
seconden maar toen werd terugge
haald door de Belgen, nu ook met
vijf man in de kopgroep.
Gerrit de Wit was de volgende die
ontsnapte en evenals hij de oorzaak
geweest van het ontstaan van de kop
groep, bracht hij nu het interessant
ste gedeelte van de wedstrijd. De
Belg Jos Huysmans sprong namelijk
aan het wiel van de man uit Dubbel
dam en het duo had verrassend snel
een grote afstand genomen.
De Belg had echter grote plannen
en de aanwezigheid van de sterke De
Wit strookte niet met deze voorne
mens. Op de meest kwetsbare plaats
voor de Nederlander schudde Jos de
oranjeman van zich af en ging al
leen op weg naar de regenboogtrui.
IMPOSANTE SOLO
De demarrage van de Belg was
werkelijk formidabel. Binnen vier ki
lometer reed hij de Wit op een mi
nuut en de rest van de kopgroep op
twee minuten. De Belgen juichten
toen him man met nog zestien kilo
meter voor de boeg aan de laatste
omloop begon. Even snel als hij zijn
voorsprong bereikt had moest Huys-
man echter kapituleren. De Wit was
al eerder door de felle jagers onder
de vleugels genomen. De twintigjari
ge Duitser Bölke was de leider van
de strafexpeditie tegen Huysmans,
die met nog zes kilometer te rijden
de witte trui van de Dortmunder
naast zich zag.
In de volgende kilometer speelde
zich het drama Den Hartog af. De
Italiaan Vicentini liep naar de vluch
ters en Den Hartog wilde hem daar
graag bij helpen. Ook de Fransman
Bazire nam deel aan de achtervol
ging. Als aan een touw sleurde Arie
zijn twee maats mee naar voren. Op
slechts honderd meter van Huysmans
en Bölke verwijderd liep het achter
wiel uit de vork. Een zekere titel
voor Den Hartog - de Belg was vol
ledig uitgeput evenals de Duitser en
Bazire en Vicentini hadden alle
moeite gehad om Arie bij te benen
- was verloren.
Karstens en Cornelisse wierpen
zich naar voren toen zij zagen wat
er gebeurd was, het was echter te
laat; doordat zij zelf afgestopt had
den was de kopgroep niet veel dich
ter bij de leiders gekomen. Pieterse
en De Wit bleven achter om Den
Hartog weer bij te slepen, verder
dan de groep van Karstens kwamen
zij echter niet. Het was een bittere
ontgoocheling.
De Italiaan had alle moeite om de
Fransman Bazire te verslaan doch
deze hielp hem een handje door te
vroeg in te houden. De moedige
Huysmans kwam zelfs niet op het
erepodium want de Duitser Bölke
legde beslag op de derde plaats.
(Voor uitslagen zie pag. 8)
