Gaat u mee ter walvisvangst DONDERDAG 25 JULI 1963 DE LEIDSE COURANT PAGINA 5 Niet meer in een sloepje met een harpoen in de hand, maar met kanonnen, radio, radar en een drijvende fabriek gaat men de walvis te lijf. (van onze verslaggever) Rotterdam (P P) - Als we langs de Waalhaven in Rotterdam rijden, dan zien we even voorbij een oude Duitse duikbootbunker uit de tweede wereldoorlog een machtig zeeschip op stroom liggen. Dade lijk valt ons de merkwaardige bouw van dit schip op met zijn twee pijpen naast elkaar, inplaats van achter elkaar en een zeeman bij een motorsloepje weet ons te vertellen, dat dit nu de bekende „Willem Barendsz" de enige Nederlandse walvisvaaHer, is. Wanneer we met het bootje dichterbij komen, dan zien pas goed hoe geweldig groot dit schip eigenlijk is. De Willem Ba.^ndsz heeft een laadvermogen van 26.800 ton, is 207 meter lang en 28 meter breed. Het schip wordt voortgestuwd door 2 tweetakt dieselmotoren met een vermogen van 10.500 paardekrachten, die twee schroeven aandrijven, waarmee een maximale snelheid van 14 mijl per uur kan worden gehaald. IS WALVISVANGST GEEN AVONTUUR MEER Wanneer we dit zo zien, moeten we onwillekeurig denken aan de bekende grote plaat die vroeger bij ons op school aan de wand hing en die ons trachtte een beeld te ge ven van de walvisvangst in vroeger eeuwen, toen stoere Nederlanders in de buurt van Groenland op walvis sen jaagden. De schepen die toen werden gebruikt waren notedopjes vergeleken bij de moderne walvisfa- briek. En dan de Jacht zelf In een simpel sloepje, waarin een aantal mannen aan de riemen trokken voer men naar de walvis toe en op de voorplecht stond de harpoenier, een gespierde kerel, die uit de hand een harpoen in het reusachtige wal vislichaam wierp. Wanneer het dier dan aan de haal ging werd het bootje in tomeloze vaart meege sleurd. Werd het dier wild, dan sloeg het met één klap- van zijn machtige staart het sloepje in dui gen. In die tijden was de walvisvangst een riskant en avontuurlijk bedrijf. Onwillekeurig vroegen we ons af, hoe het nu zou zijn. Ongetwijfeld gaat het in onze pioderne tijd wel anders. Nadat we aan boord waren gekomen, werden we welkom geheten door de heer C. Spronk, chef op de Willem Barendsz. Deze funktie betekent, dat hij chef is van de gigantische fa briek, die zich in de buik van het schip bevindt en waar alles wat aan en in de walvis zit, wordt verwerkt. Van oktober tot april op stap. Onze gastheer, die zelf reeds ruim tien jaar dit vak beoefent, weet ons er vpel van te vertellen en we krij gen op die manier een duidelijk beeld van het moderne walvis- vangstbedrijf. Nadat sinds zeer lange tijd de Ne derlanders niet meer ter walvis vangst waren gevaren, besloot dadelijk na de tweede wereldoorlog gezien de precaire economische toe stand weer aan dit bedrijf te gaan deelnemen. Hiertoe ging men in 1946 op vangst met de oude „Willem Barendsz", een omgebouwde Zweed se tanker. Dit schip heeft negen jaar dienst gedaan en werd in het seizoen 1955-1956 vervangen door de nieuwe „Willem Barendsz", een gloednieuw schip gebouwd bij Wil ton Feijenoord te Schiedam. „Zo omstreeks half oktober vertrek ken we uit Nederland", zo vertelt de heer Spronk. „Aan boord bevin den zich ruim 350 man, waarvan eenderde bestaat uit zeelieden, ter wijl de rest het personeel voor fa briek, dek en jagers vormt We va ren dan via Curacao of Trinidad naar Kaapstad". Over deze omweg zijn wij natuur lijk verwonderd, maaT het blijkt dat daarvoor een goede reden bestaat. Wanneer deze omweg wordt ge maakt, kan er namelijk efficiënter gevaren worden. De tocht duurt langer, maar bijvoorbeeld neemt men veel voordeliger olie in enzo voort, waardoor alles wordt goed gemaakt. De moderne vangst. In Kaap6tad ontmoet men dan de andere schepen van de vloot. De Willem Barendsz is het fabrieks- schip, doch jaagt zelf niet op de walvissen. Daarvoor zijn er zoge naamde jagers en wel negen stuks, kleinere schepen, die veel sneller zijn en speciaal geschikt zijn voor het jagen op de walvis. Voorts gaan er nog twee boeiboten mee. De ge hele vloot vaart dan naar het zuiden om in het vangseizoen ten zuiden van Zuid-Afrika tot ri 100° Oost tot ten zuiden van Zuid-Amerika 100° West, gedurende vele maan den op vangst te gaan. In het be gin van mei van het volgend Jaar De Willem Barendsz van dicht bij gezien, is een enorm schip. Binnen in de buik van dit vaar tuig bevindt zich een complete fabriek die op het land geen dwaas figuur zou slaan. Een kijkje op de „flat", zoals de schepelingen dit vele verdiepin gen hoge bouwwerk noemen, da; op het voorschip staat. Hier zijn de hutten der officieren en der gelijke, terwijl men er ook de ruimten vindt van de administra tie, ziekenzaal, de dokter wat at niet meer. komt de Willem Barendsz Nederland terug. Het vangen van walvissen gaat wel iets anders dan in die vervlogen tijden. Met gebruikmaking moderne middelen der techniek, met minder risico's en meer efficiency gaat men de vissen te lijf. Het fabrieksschip vaart rustig er langzaam een bepaalde route. De ja gers zwermen uit en gaan op zoek naar de walvissen. Via de radio blij ven zij met elkaar, de boeiboten er het fabrieksschip in contact staan. Treffen ze een walvis, dan gaan op het dier af. Harpoenen met dynamiet. Op het schip bevindt zich een ka non, waarin de harpoen geplaatst wordt Aan het deel van de harpoen dat buiten de loop uitsteekt zit een kabel die bij het schot afrolt. De harpoen, een geweldig stuk metaal dringt in de walvis, nadat het schot door de harpoerjier is afgevuurd. Deze mannen, allemaal Noren, zijn specialisten voor dit werk en wor den „gunners" genoemd. Bij het in dringen in de vis, explodeert er een kleine lading, waardoor de vis meestal op slag dood is. Nu begint het eigenlijke werk. De vis krijgt onderhuids lucht inge spoten, waardoor hij blijft drijven. Aan een lange bamboemast wordt een klein zendertje bevestigd, dat voor de radiopeilinstallatiea van de jagers dienst doet als radiobaken, terwijl in het topje tevens een ra darreflector en een vlag worden ge plaatst. De jager geeft dan radio grafisch zijn vang6t door aan de Willem Barendsz en gaat dan verder op zoek naar nieuwe walvissen. De boeiboten zijn eigjnlljk de op halers. Zij krijgen van het moeder schip de berichten door van de ge vangen walvissen, waarbij tevens een plaatsbepaling van het dier wordt gegeven. Zij varen rond, pel len via radio en radar waar de ge schoten dieren drijven en halen ze op. Komt zo'n boeiboot bij een wal vis, dan wordt de walvis langszij gehaald en wordt de staart met be hulp van een ketting aan de boei boot bevestigd. Zo wordt het op zijn lucht drijvende dier meegesleept, Soms kan zo'n boeiboot een hele tros geschoten walvissen meeslepen. Zijn er voldoende opgehaald dan vaart de boeiboot naar het fa brieksschip om daar zijn vangst af te leveren. In de fabriek. De door de boeiboten aangebrachte vissen worden achter de Willem Barendsz op sleeptouw genomen- Door een grote poort in het ach terschip, even boven de waterlijn wordt vis voor vis. door middel van lieren met kabels over een glij- vlak binnen gehaald, waar de vangst op het flensdek komt. Daar kunnen twee walvissen naast elkaar liggen. Hier gaan de mannen aan het werk. De dikke lagen spek worden er af gehaald met flenamessen die doen denken aan ijshockeysticks. Ook de kop van het dier wordt verwijderd. Het spek gaat in kookketels, die be neden staan. Maar vanaf het dek kan het spek via speciale deksela zo in de kookketels worden gewor pen. Door middel van de lieren en de ka bels worden de vissen vervolgens versleept naar het zogenaamde vleesdek. Hier worden ze verder be werkt. Het vlees gaat er af wat men „lemmen" noemt. De ribbekast gaat uit elkaar en wordt aan boord ver werkt met speciale zaagmachines. Ook dat vlees en ander materiaal gaat weer via deksels naar beneden waar de fabriek er wel raad mee weet. Benedendeks zien we de enorme kookketels en andere uitgebreide fabrieksapparatuur. Er is een appa ratuur voor het invriezen van vlees en één voor het maken van vlees meel. Het vlees wordt gestouwd in de diepvriesruimten met een capaci teit van niet minder dan 2700 ton. Ook de levers worden ingevroren, de ingewanden gaan echter over boord. Voorts maakt men wanneer er potvissen worden gevangen nog spermolie. Complete fabrieksstad. T Voor een fabriek - we behoeven hierbij maar te denken aan een fa briek op het land - komt heel wat kijken. Waar haalt men de elektri sche energie vandaan Waar het water Aan boord van de Willem Barendsz heeft men van alles. Er kan een elektrisch vermogen van niet min der dan 3000 kilowatt worden opge wekt, waarvan niet alleen de fa briek gebruik maakt, maar het ge hele schip. Men heeft een installatie aan boord om uit zeewater zoet wa ter te maken en hiermee maakt men 1000 ton zoet water in 24 uur. Beneden in de fabriek is het na tuurlijk altijd lekker warm. Aan dek en buiten is het aanmerkelijk fris ser, maar toch niet zo koud als ve len wel denken. Tijdens het vang seizoen is het in het zuiden zomer en de temperaturen vallen wel mee, ze schommelen tussen de +2 en —8 graden Celsius, dus geen echt pool- weer. Personeelsproblemen. Over het algemeen tobt men wel met de personeelsbezetting. Mannen die met de Willem Barendsz mee gaan, moeten er rekening mee hou den, dat ze zo'n zeven maanden van huis zijn enhelaas moeten we constateren dat het echte stoere avontuurlijke zeemansbloed er bij de Nederlandse jeugd wel wat uit is. Het is niet alleen de Nederlandse Maatschappij voor de Walvisvangst N.V. te Amsterdam die met dit pro bleem tobt, maar het is een ver schijnsel dat zich ook bij de koop vaardij en visserij voordoet. Toch is er aan uoord van zo'n wal visvaarder echt wel wat te verdie nen. Buiten eeD vast salaris krijgt men bovendien nog een bonus, zijn de een vastgesteld bedrag per bar- reltraan en dat bij elkaar vormt toch wel een leuk sommetje. Maar ach, velen blijven hier liever aan de wal, waar ze ook een behoorlijk sa laris kunnen verdienen en het wel gemakkelijker hebben, met vaste tijden, regelmatig naar huis en veel vrije tijd. Het verschijnsel is een te ken des tijds dat te betreuren is. Maar .oor kerei* met pit, die wel eens iets van de wereld willen zien en van stevig werk houden, is wer ken op een walvisvaarder als de Willem Barendsz echt wel leuk. Komende oktober verlaat onze na tionale walvisvaarder weer het land om gedurende enkele maanden in het verre zuiden op de walvis te gaan jagen. Wij wensen hem een goede vangst en een behouden vaart. RIJP WETERING PATER VERGEER MET DUITSE KAJOTTERS OP VAKANTIE Voor enkele weken is momenteel onze in Duitsland werkzaam zijnde plaatsgenoot, pater P. Vergeer, met 34 jongens, leden van de C.A.J. (Ka- jotters) uit Walsum (Duisburg), met vakantie in Rijpwetering. Om zijn jongens de nodige sport en ontspan ning te bieden werd reeds zondag j.l. een voetbalwedstrijd georganiseerd tussen een elftal uit deze Duitse jongeren en een geselekteerd elftal van de adspiranten en junioren van de v.v. „Rijpwetering". Na een span nende strijd werd deze ontmoeting met 32 door de Duitsers gewonnen. Vrijdagavond (morgen) zal om 7 uur een revanchewedstrijd plaats hebben waarbij de elftallen zoveel mogelijk op gelijke kracht worden samenge steld. Na afloop hiervan blijft de voetbalvereniging „Rijpwetering" nog enige tijd met haar gasten op het sportterrein bijeen, tijdens welk samenzijn door de bezoekers enkele Duitse liederen zullen worden gezon gen. Toen pater Vergeer dinsdag jl. met zijn jongens het water opzocht om met varen en zwemmen wat afkoe ling te genieten, kwam een van de jongens op een ijzeren pin van een boot terecht, welke vrij diep in zijn rug drong. Onmiddellijk werd het slachtoffer per ziekenwagen naar 'n Leids ziekenhuis vervoerd. Gelukkig viel de wond nogal mee. want na behandeling kon hij weer naar zijn vakantie-oord en zijn kornuiten terugkeren. Pater Vergeer zal vrij dag, 2 augustus, weer met zijn ka- jotters naar Duitsland teruggaan. REÏSVERENIGING KAB GAAT WEER UIT Op zondag 1 september gaat de reisvereniging van de plaatselijke KAB-afdeling weer het jaarlijkse uit stapje maken. Na de mis van 6.30 uur wordt omstreeks half negen ver trokken. De reis voert via Aalsmeer- Hilversum naar Amersfoort, waar de koffie wordt gebruikt. Vervolgens gaat het over Woudenberg-Ede naar Arnhem om bij de Posbank koffie te drinken. Daarna wordt een be zoek gebracht aan het Openlucht museum te Arnhem, hetgeen zeer ze ker de moeite waard is. Op de terug reis zal men in hotel „Damlust" te Lee^um aanzitten voor een prima verzorgd diner. Alvorens via Zeist en Utrecht weer naar Rijpwetering terug te keren, wordt zoals gewoon lijk nog een keer gezellig opgestoken in een nog nader te bepalen plaats. Hen, die nog een gezellige en goed verzorgde uitgaansdag prefereren, wordt meegedeeld dat er nog ver schillende plaatsen in de bus vrij zijn. Zowel leden als niet-leden kun nen de reis en de genoegens van die dag nog tegen een redelijke prijs meemakep. Voor opgave en inlich tingen kan men zich wenden tot de heren J. Wolvers, Jo Nederstigt en Jac. Kemp. ALPHEN AAN DEN RIJN Aanvraag nieuwe Chr. Kleuter school. Het bestuur van de Ver enigde scholen met de Bijbel heeft zich met een verzoek om medewer king voor het bouwen van een kleu terschool tot het college van Burge meester en wethouders gericht. B. en W. stellen de raad voor dit verzoek in hun handen te stellen voor een uit te brengen advies. WATER EN LICHT NAAR AFGELEGEN WONINGEN De ten westen van de Heimans wetering in de polders Vrouwgeest en Gnephoek staande panden Hei- mansbuurt 1, 's-Molenaarsbuurt 101 en Ringdijk 1. 2 en 4 zyn nog niet op het waterleidingnet aangesloten. Bovendien zijn de bewoners van beide eerste panden ook verstoken van elektriciteit. B. en W. stellen de raad voor,, nu met de polderbesturen en de bewo ners overeenstemming is bereikt over de bij te dragen kosten, ge noemde panden aan te sluiten. De totaalkosten zullen rond 17.500. bedragen. LEIDSCHENDAM OPEN NOODZWEMBAD GEOPEND 'Burgemeester Banning heeft gister middag het open zwembad in Leid- 8chendaim-<Nk>ord in gebruik gesteld. Daarbij waren aanwezig oud-wet houder Groenewegen, die destijds de eerste stoot voor de aanleg van dit zwembad heeft gegeven en de plannen daarvoor heeft ontworpen. Verder waren aanwezig wethouder Ten Heuvelhof en een aantal raads leden alsmede een groot aantal zwemmers en zwemsters. De burge meester sprak er zijn vreugde over uit, dat dan nu eindelijk een gunstige badgelegenheid in de gemeente is geopend. Jaren achtereen is in de gemeenteraad de noodzakelijkheid van een zwemgelegenheid bepleit. Daarom verheugde het spr., dat dit zwembad nog juist op tijd gereed is gekomen ondanks de grote lijdens weg, welke de plannen hebben moe ten ondervinden. Spr. hoopte, dat de resterende zomer nog zo moge zijn, dat de zwemliefhebbers met volle teugen hun hart kunnen ophalen. De gemeentevlag werd gehesen en daarna sprongen een groot aantal jonge zwemmers te water. Het open zwembad met aanleg- weide en strand is gelegen in het re creatiegebied voor de flatgebouwen aan de Burgemeester Sweenslaan bij plan Laanzicht waar ook het ahoppingscentrum zal verrijzen. Tot badmeester is aangesteld de heer J. van Leeuwen. Het bad is groot Vit HA en de speelweide, waarop het definitieve bad gegraven zal worden is 2'/= HA groot. Het bad zal geopend zijn van 0-17.30 uur en als de personeelssterk te het toelaat dan zal het bad ook ge opend zijn op maandag, woensdag en vrijdagavond tussen 10-20.30 uur. GEITENKEURING. De geitenfokvereniging heeft weer de jaarlijkse keuring gehouden. Zeer veel geiten waren aanwezig. Uit de keuring door de heer S. de Jong bleek dat de kwaliteit van de dieren wel wat beter zou kunnen zijn, wat ongetwijfeld verbeterd zal worden, aangezien de vereniging uitstekend fokmateriaal ter beschikking heeft. Voor de keuring waren de geiten in 5 klaseen verdeeld namelijk: Stamboekgeiten. - Aan de kop stond de geit van de heer A. A. Bol- leboom. Deze geit werd om zijn kwa liteit uitgeroepen tot kampioen. Geit Joke van de heer Van Leeuwen werd tweede en derde de geit Sassie even eens van de 'heer Balleb oom. Eenjarige volbloedgeiten (melkgei- ten) Eerste prijs Rosa van A. A, Bol- leboom tweede Margriet van A. L. Bolleboom. Tweejarige oudere melkgeiten In de ze onregelmatige klasse waren de prijzen voor Jopie van mevr. Roos tweede Connie van J. Stijsiger en derde de goede melkgeit van mej. v. d. Drift. Lammeren Hiervan was een goede collectie. 1 Bolleboom 2 J. C. van Langen 3 v. d. Zanden 4 H. v. d. Mijl. Gehoornde en bonte geiten. In deze klasse kwamen goed uit de dieren van J. v. d. Kraan, Fr. v. d. Wal, de Groot, Vüetstra en van Longen. Het was over het algemeen een goe de keuring en als het lukt, dat de kwaliteit verbetert, dan maakt Leid- schendam grote kans om een van de beste afdelingen van Zuid-MoLl aad te worden. DUIVENSPORT. - Aan de wedvlucht vanuit Duffel (110 KM) hebben 392 jonge duiven deelgenomen. De eerst aangekomen duif vloog 1008.85 meiter per minuut. De classificatie was: W. v. d. Kol'k Jr. 1, 40, 50; J. v. d. Broek 2; M. van Lochem 3, 10, lil, 41 51; N. Nieuwenbroek 4, 26; J. Schef- fers 5, 66, 70; G.Alblas 6,65; G. van Geffen 7, 24, 45, 55, 60; J. Gaspers 8; B. Hoogweg 9, 27, 43. De classificatie voor de wedvlucht over 497 KM van uit Orleans was: J. Caboter 1, 9; W. Spigt 2, 7; S. M. Noordermeer 3, 5, 10; J. N. de Groot 4, 6; L. Mooyman 8. De eerste duif vloog gemiddeld 858.12 meter per minuut. NIEUWE-WETERING CULTUREEL CENTRUM UITGEBREID MET CAFé. Dank zij eendraohtig samenwerken van de Stichting Cultureel Centrum heeft men enkele jaren geleden de voormalige kath. school om kunnen toveren tot een prachtige toneel- en ontspanningszaal, waarvan de inge zeten van Nieuwe Wetering reeds vele malen hebben geprofiteerd. Alhoewel het gebouw voor dit doel behouden blijft, is het nu uitgebreid met een café, dat dagelijks geopend is. De exploitant en pachter hiervan is de heer Ab. Spring in 't Veld, die dit café a.s. zaterdag in gebruik hoopt te nemen. Voorts verwijzen wij hier voor nog naar de advertentie in ons blad van heden. De Brit David Tapp, handelaar in landbouwwerktuigen, heeft het stoute plan opgevat om met een landbouw trekker Het Kanaal over te steken. We zien hem hier met zijn voertuig tijdens een proefvaart gefotografeerd: uiteraard Is er wel iets veranderd aan de trekker, zoals in- en uitlaat, doch niet veel; de grote banden bleken heel wel in staat te zijn het gevaarte drijvend te houden, terwijl het zeer grove profiel op de banden een bruik baar scheprad voor de voortstuwing blijkt te zijn. De tocht van Tapp zal, onvoorziene omstandigheden voor behouden, binnen 'n week plaatsvinden.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1963 | | pagina 5