Gaat
kamp
u oo
eren
k
TUINIER MET MEER PLEZIER
f
VRIJDAG 28 JUNI 1963
Dl LEIDBCHE COURANT
PAGINA II
Haagse politierechter
Slingerend op de boulevard
Een 31-jarige chauffeur uit Kat
wijk reed op 26 april met de door
hem bestuurde auto over de boule
vard in Katwijk en bleek onder in
vloed van drank te verkeren. Dat
hadden de politiemannen geconclu
deerd uit het slingerend rijden door
verdachte. Het bleek, dat de chauf
feur 4 borrels en 8 glazen bier had
verwerkt en daardoor een alcohol-
promilage van 1,65 in het bloed had.
De officier van justitie eiste f 100
boete of 10 dagen hechtenis en in
trekking van het rijbewijs gedurende
een jaar.
Het vonnis werd f 100 boete en 6
maanden intrekken van het rijbe
wijs.
Door de griep
Een 43-jarige chauffeur uit Leiden
gaf het grif toe, dat hij op de rijks
weg nabij Voorburg met zijn vracht
auto een lichtmast omver had gere
den. „Ik was te ziek om te stoppen",
xo verontschuldigde hij zich; „ik had
griep en verlangde naar bed. Anders
xou ik nooit zijn weggereden".
De officier wilde met de griep dan
wel rekening houden en eiste f 50
boete of 10 dagen hechtenis. De rech
ter veroordeelde tot f 40 boete of 8
dagen hechtenis.
Dure tuinslang
Een vader en zoon uit Katwijk
moesten aan een school te Rijnsburg
goederen afleveren. Zij zagen er een
flink stuk tuinslang liggen. „Dit is
goed om de auto mee te wassen", op
perde de zoon en vader en zoon na
men de tuinslang mee. Nu hadden zij
zich vanwege diefstal voor de rechter
te verantwoorden.
„Het was een waardeloos stuk",
waardeerde de vader. „Maar voor u
had het toch wel waarde en voor de
gemeente ook", constateerde de rech
ter.
De officier eiste tegen de vader en
de zoon ieder f 50 boete of 10 dagen
hechtenis. De rechter veroordeelde
elk tot f 35 boete of 7 dagen hechte
nis.
Onwetend fout
Een 42-jarige losarbeider uit Wou-
brugge had op een formulier voor
het aanvragen van een rijbewijs ver
klaard, dat hij nimmer een verple
ging had ondergaan, hetgeen in strijd
was met de waarheid.
Evenwel was de verpleging ge
schied in verband met een ontwen
ningskuur tegen de drank en volgens
verdachte meende hij niet, dat dit
onder „verpleging" moest worden ge
rangschikt.
De officier wees erop, dat derge
lijke formulieren nauwkeurig dienen
te worden ingevuld, omdat men bij
afgifte van rijbewijzen daarop af
moet kunnen gaan en eiste daarom
f 60 boete of 12 dagen hechtenis.
De rechter veroordeelde tot f 50
boete of 10 dagen hechtenis.
'n Borrel op de bevordering.
Op 1 okt. kreeg een 39-jairige stuur
man uit Boskoop de mededeling, dat
hij een grote kans maakte tot be
vordering. Hij raakte begrijpelij
kerwijs daarover in grote vreug
de en nam er een borrel op. Het wer
den vier borrels en vier glazen bier.
Dat zou geen reden zijn geweest
tot zijn verschijning voor de Haag
se Politierechter, als hij niet achter
het stuur van een auto was gaan zit
ten.
Het werd nog erger, toen hij op
de Zuidkade een wielrijder aanreed.
Niet ernstig, maar wel ernstig ge
noeg, dat de politie er aan te pas
kwam en daarvoor had de gevaar
lijke stuurman zich nu te verant
woorden.
Hij bekende overigens vlot de fei
ten en ook dat het fout was geweest.
De politie vertelde dat zij verdachte
zozeer onder invloed van de drank
vond, dat zij hem in de oei had ge
plaatst om te ontnuchteren.
Een kwade noot was ook, dat ver
dachte zijn tong tegen een agent had
uitgestoken, hetgeen weliswaar niet
had geleid tot een vervolging we
gens belediging van een ambtenaar
in functie, doch het werd hem door
de rechter wel kwalijk genomen.
De officier van justitie vond het
geheel toch wel zodanig, dat hij
een week gevangenisstraf en een
jaar intrekking van het rijbewijs
eiste. De rechter veroordeelde tot
150 boete of 10 dagen hechtenis,
twee weken gevangenisstraf voor
waardelijk met proeftijd van 3 jaar
en intrekking van het rijbewijs ge
durende een jaar.
De levende dode. „We schrokken
er eerlijk gezegd van, we dachten
namelijk dat hij dood was", zo ver
telde een politieman uit Noordwij-
kerhout als getuige aan de politie
rechter.
De dood gewaande man stond n.l.
nu terecht, omdat hij onder invloed
van drank verkerend een auto zou
hebben bestuurd.
In de nacht van 9 febr. omstreeks
3 uur, troffen twee politie-agenten
op hun patrouille langs de prov. weg
een auto aan, die zwaar was geha
vend. In de auto lag een man, zijn
voet stak tussen het stuurwiel. De
veronderstelling dat hij dood was
lag gezien de situatie wel voor de
hand, want het voertuig was van een
hoogte gevallen, de ruiten waren
gebroken enz.
Doch toen een politieman hem aan
raakte, bleek de man gelukkig
springlevend. Hij werd meegenomen
naar het politiebureau en pas daar
begon men eraan te twijfelen, of hij
wel broodnuchter was. Hij sprak
nogal wartaal en vertelde 19 glazen
bier te hebben gedronken.
Op die verklaring kwam verdachte,
een 23-jarige monteur uit Noordwij-
kerhout terug en berekende, dat het
hoogstens 7 glazen bier waren ge
weest in de loop van de avond. Door
de val had hij een hersenschudding
opgelopen en dat had hem van streek
gebracht.
De officier meende echter dat de
drank toch een rol had gespeeld en
eiste 2 weken gevangenisstraf voor
waardelijk, intrekken van het rijbe
wijs gedurende 1 jaar, waarvan 4
maanden voorwaardelijk en 40.
boete.
Mr. Eriks bestreed het bewijs in
deze en de rechter vond het ten laste
gelegde niet voldoende bewezen en
sprak verdachte vrij.
Er is een groot verschil tussen ons
vakantiekamperen en het leven der nomaden
LEIDEN (P&P) De meetten van ons kennen ongetwijfeld dat leuke
oude trekkersliedje „Lustig ist das Zigeunerleben, varia; brauch dem
Kaiser kein Zins zu geben, varia; Lustig ist es im grünen Wald, wo
des Zigeuners Aufenthalt," enz. Ja, een dergelijk liedje doet ons
denken aan die eeuwige zwervers, zoals de zigeuners, mensen die
een vrij en onafhankelijk bestaan hebben, die de keizer geen be
lasting behoeven te betalen en zo zouden we voort kunnen gaan.
Velen zullen in hun hart dergelijke zwervers benijden. In hun va
kantie zullen zij trachten dit heerlijk vrije leven te bereiken. Ze ne
men de tent enze trekken er op uit, op die manier trach
tend voor korte tijd vrij te zijn en gelukkig, zoals die geïdealiseer
de nomaden in onze fantasie. Maar is de kampeerder een moderne
nomade
Het antwoord hierop moet neen zijn,
want ook al trekt die kampeerder er
vrij lang op uit, ergens heeft hij
een huis, een vaste woonplaats,
waarnaar hij terugkeert en een ech
te nomade heeft die vaste woon
plaats niet. Wanneer men hem
vraagt„Waar woon je dan moet
hij antwoorden „Nergens I"
Wij kampeerders maken een grote
fout, wanneer wij menen, dat de
nomade xo'n heerlijk, onbezorgd
eens een dag door minder fraai weer
wordt geplaagd.
Onder leiding van dr. Jongmans en
dr. Gerbrands krijgt men een voor
treffelijk beeld van het leven van
de nomaden ln alle delen van onze
wereld. We zien er de behuizingen
van al deze mensen, zowel van de
prairie-indianen uit Noord-Amerika,
de behuizing der Bedoeïnen uit Afri
ka en Azië, van de Eskimo's, de
Mongolen en wat al niet meer, de
Een Mongoolse Yourte, zoals men die ln de Gobl-woestljn aantreft. De
fraaiste behuizing van een nomade. Let op het scharende latwerk dat
de wanden vormt.
zwerversbestaan heeft, want onder
zoekingen hebben uitgewezen, dat
de nomade dit leven slechts leeft uit
bittere noodzaak en heus niet omdat
hij het zo prettig vindt.
TOT BETER BEGRIP
HET RJKSMUSEUM voor Volken
kunde aan de Steenstraat te Leiden
heeft hieraan een speciale zomer-
tentoonstelling gewijd onder de ti
tel „Op trek". Deze expositie is er
voor een beter begrip en is zeker de
moeite van een bezoek waard, spe
ciaal wanneer men in de vakantie
tenten zijn origineel en levensgroot,
terwijl ook bijzonder veel aandacht
ls besteed aan de inrichting en het
milieu waarin deze mensen moeten
leven. Diverse andere voorwerpen
maken 'ons duidelijk waarom deze
schepselen trekken en hoe ze dat
doen. Kortom wie deze fraaie ten
toonstelling heeft bezocht, krijgt een
geheol andere kijk op dat „Lustige
Zigeunerleben".
BITTERE NOODZAAK
ZO ZIEN WE, dat het voor al deze
volkeren een bittere noodzaak is om
Twee oude Bedoeïnenvrouwen zitten
hun tent wol te spinnen.
een dergelijk zwerversleven te on
dergaan. Veelal leven ze in streken
die ongeschikt zijn een grote bevol
king te voeden. De bevolking van
dergelijke streken is dus dun, en
daar komt bij, dat zij nog niet in
staat is zich op één vaste plaats te
vestigen, doch zich in verband met
het klimaat of de groei der gewas-
regelmatig moet verplaatsen.
Tevens wordt getoond, dat de volke
die een dergelijk leven leiden in
sommige gevallen nog tot een zeke-
welstand kunnen komen, wan
neer althans als veenomaden kans
zien een behoorlijk rendement uit
hun kudden te halen. We maken
kennis met het zogenaamde hori
zontale- en verticale nomadisme.
Horizontaal noemt men die volken
die in het platte vlak trekken, en
verticaal zij die het ene seizoen in
de dalen verblijven, terwijl zij ln het
andere seizoen het hogerop zoeken.
We ontdekken bovendien dat de af
stand waarover een nomadestam
zich in een jaar verplaatst, sterk uit
een kan lopen. Zo trekken de Toe-
aregs in de Sahara slechts per jaar
over een afstand van ongeveer 100
kilometer, maar de Anezen in Ara-
bië trekken niet minder dan 2900
kilometer in een jaar voor derge-
ijke mensen komt het er op neer,
dat men slechts hoogstens enkele
dagen achtereen op dezelfde plaats
verblijft met alle narigheden van
dien.
OVER TENTEN GESPROKEN
HUN BEHUIZING moet dan natuur
lijk van dien aard zijn, dat die in
korte tijd geplaatst en opgebroken
kan worden, terwijl het vervoer ook
niet al te veel moeilijkheden moet
opleveren. Logisch dat men zich on
der dergelijke omstandigheden be
perkt tot het uiterst noodzakelijke.
Wie belangstelling heeft voor ten
ten en hun inrichting en wel speci
aal van die mensen die beroepshalve
„kamperen", kan hier genieten.
Om te beginnen zien we er een „ti-
pi", de bekende tent van de Noord-
Amerikaanse prairie-Indianen. Voor
hen die een dergelijke tent nog nooit
in werkelijkheid zagen is het wel
een openbaring. De tent is groter
dan men zou verwachten en het is
ook duidelijk, dat men daar makke
lijk in kan wonen. Een man te paard
kan er ruim in staan.
Diverse tentoongestelde bijzaken
tonen ons een en ander over het le
ven van deze indianen, die hoofdza
kelijk jagers waren en we zien hoe
door het uitmoorden van de bison-
kudden, de bestaansgrond onder de
ze indianen werd weggeslagen en
ze, mede door enkele andere oorza
ken verpauperden.
ANDERE TENTEN.
WE ZIEN er de tent van de Turk
menen in Anatolië. Het is een tent
van een welgestelde familie. We zien
een karnende vrouw en een herders
jongen die de schapen bewaakt. Uit
alle voorwerpen en de behuizing zien
we duidelijk dat het welgesteld zijn
ln onze ogen maar heel betrekkelijk
is. We kunnen ons nu wel indenken
hoe het is gesteld met arme mensen.
Dan is er nog een tent van de Tib-
boes in de Zuldoost-Sahara, een tent
van gevlochten matten gespannen
over een simpel geraamte van stok
ken. We zien er ook de tent van een
doodarme Bedoeïn, in 1962 meege
bracht door dr. Jongmans zelf.
Voorts de zomertent van een Groen-
landse Eskimo die wel het toonbeeld
van eenvoud genoemd mag worden,
zeker wanneer wij daartegenover de
prachtige tent (Yourte) bekijken van
de Mongolen. Die Yourte is wel een
bijzonder fraai bouwwerk, bestaan
de uit een boogvormig opgestelde
ring van scharend latwerk, bekleed
met vilt, waarbij de top bestaat uit
een ring opgehouden door vele stok
ken, met schoorsteenkap. Alles een
voudig en technisch perfect, zodat
de mens er heel goed in kan wonen.
Het is niet verwonderlijk, dat de
Yourte nu nog veel gebruikt wordt
door mensen die al lang geen no
maden meer zijn, doch deze behui
zing gebruiken als vaste woonplaats.
De Yourte kan ook op een wagen
gezet, worden verplaatst. De aan
kleding ls schitterend en noodt tot
Daarnaast zien we ook een collectie
kampeermaterialen uit onze moderne
tijd, materiaal dat wij zelf gebrui
ken wanneer we op trek gaan. Als
we een en ander eens met elkaar
vergelijken, dan zullen we dadelijk
moeten toegeven dat ons kamperen
maar een luxe leven is vergeleken
bij het „kamperen uit noodzaak" van
de nomaden. En dan te denken dat
wij ons tijdens het kamperen nog zo
veel ontzeggen en ons moeten be
helpen Willen wij ons met noma
den vergeijken
Haags gerechtshof
Na de aanrijding
Op het Stationsplein te Leiden kwam
een 41-jarige bouwvakarbeider uit
Zoeterwoude met een door hem be
stuurde auto in botsing met een taxi.
„Het is mijn schuld, ik kom het da
delijk wel even in orde maken", zo
deelde de bouwvakarbeider mede.
Doch toen hij daarna ontdekte, dat
het eigenlijk de schuld van de taxi
chauffeur zou zijn geweest, reed hij
weg. Vanwege het doorrijden na een
aanrijding, was de bouwvakarbeider
door de Politierechter veroordeeld
tot f 100 boete of 20 dagen hechte
nis, van welk vonnis hij in hoger be
roep kwam bij het Haagse gerechts
hof.
Hij verklaarde nu zijn naam en
adres te hebben opgegeven, voordat
hij wegreed en dat hij in elk geval
niet zonder meer weg wilde rijden.
De Proc. generaal eiste thans f 50
boete of 10 dagen hechtenis.
PTT DRAAGT WERK IN
TUDDEREN EN ELTEN OVER
Op 1 augustus, wanneer de grens
correcties tussen Nederland en Duits
land een feit zUn geworden, zal de
PTT deze gebieden van Tudderen en
Elten verlaten. Aan de Deutsche Bun-
despost worden de hulpkantoren en
stations voor post, telegrafie en tele
fonie in Elten, Havert, Höngen,
Tudderen, Millen Wehr en Wer-
hagen overgedragen. Dan zullen
de tarieven en voorwaarden voor het
postverkeer naar die gebieden wor
den toegepast, die gelden voor West-
Duitsland.
CACTUSSEN IN DE ZOMER
Een cactus heeft iets fascinerends. Soms stekelig of
dicht bedoornd, soms ook wonderlijk gevormd, met
lange haren of bezet met witte pareltjes. Lang niet
iedereen kan ze naar waarde schatten om hun dikwijls
onvriendelijk uiterlijk en de weinige groei, die de
meesten ontwikkelen. Maar daarom is juist het con
trast met de prachtige bloei zo bijzonder opvallend.
De bloemen, met hun lange meeldraden zijn dikwijls
groter dan de plantjes zelf en wie een cactuskwekerij
bezocht heeft en al dat kleine grut zo feestelijk ge
tooid heeft zien pronken, is eigenlijk nieuwsgierig wat
daar in eigen huis van terecht komt.
Bladcactussen
Deze zien er door hun stengel- en bladvorming meer
uit als gewone planten en vormen de overgang naar
de bladerloze cactussen. In Pereskia aculeata herkent
de liefhebber zelfs de cactus niet. De roodblarige Pe
reskia godseffiana is zelfs als bladplant in planten
groepen zeer gewild. De eerste wordt wel gebruikt
om de bekende lidcactus Zygocactus truncatus, even
als de rode kleinbloemige lidcactus Schlumbergera op
te enten. Het voordeel van enten is dat de stengels
daardoor niet langs de pot omlaag hangen en tevens
dat groei en bloei erdoor bevorderd worden. Het enten
geschiedt bij een temperatuur van 18-20 gr. C van mei
tot september.
Zijn de Pereskia's de enige cactussen die bladeren
voortbrengen, toch rekent men zowel de lidcactus
Zygocactus, als de Phyllocactus (eigenlijk Epiphyllum
hybrodum) en Rhipsalis, door hun bladachtige sten
gels, meestal ook tot de bladcactussen.
Deze soorten, die in de vochtige oerwouden groeien,
stellen daarom andere eisen, als de soorten die in
woestijn of steppe thuishoren. Vooral 's zomers kunnen
ze geen felle zon verdragen, waardoor ze geel of rood
achtig verkleuren. Bovendien verlangen ze dan regel
matig besproeid en niet alleen op de aarde begoten te
worden.
Zet uw bladcactussen gerust van juni tot september
buiten en graaf de potten in, daar waar ze veilig zyn
voor de middagzon. Naast sproeien bij droog weer zal
om de 14 dagen kamerplantenmest gegeven kunnen
worden. Om te kunnen bloeien hebben zij in het na
jaar een rusttijd van minstens 2 maanden nodig.
Kogel-, slang- en schijf- of vijgcactussen
Deze zijn de echte cactusvormen, waarbij de stam
sterk ontwikkeld is en dikwijls voorzien van stekels.
De bouw toont aan dat ze langdurige droogte het hoofd
kunnen bieden en zich tegen aanvallen kunnen ver
dedigen. De beharing kan tevens al te felle zon weren
en natuurlijk sterke verdamping voorkomen. Voor deze
soorten is het 's zomers niet gauw te warm. Ze kunnen
best een temperatuur van boven de 38 gr. C. verdragen,
mits de gehele dag gelucht wordt. Meestal geeft de
liefhebber zijn cactussen het gehele jaar door weinig
water, maar ook deze echte woestijnbewoners kunnen
's zomers genieten van besproeien en dus niet uit
sluitend op de aarde gieten. Om de dag de gehele
plant besproeien is bij zonnig weer genoeg en dan
's morgens vroeg, zodat ze 's avonds weer droog zijn.
Door hun kleine wortelgestel zijn ze uiteraard gevoelig
voor rotting in een kille zonloze ruimte. Licht en zon
zijn gewenst en alleen zomers tegen felle middagzon
licht schermen.
De caciuskwcker verpot zijn cactussen elk jaar en
schryft mede daaraan de goede bloei toe. Allereerst
houdt hij zich aan een lange rusttijd voor al deze cac
tussen, namelijk van oktober tot maart, waarin zij ab
soluut geen water krijgen. Als potgrond wordt gebruik
gemaakt van 1/3 deel beukebladgrond, 1/6 deel klei en
1/6 deel scherp zand. Bij de zwaarbehaarde soorten
wordt er nog kalk aan toegevoegd, terwijl de blad
cactussen juist géén kalk, maar wat oude koemest
door het mengsel krijgen. Belangrijk is dat het meng
sel poreus is en blijft?
Laat bij de compactgroeiende, sterk behaarde of be
doornd# planten de bemesting achterwege, daar bij
een langzame groei de natuurlijke bescherming het
mooiste is!
ST. ADELBERTCOLLEGE
WASSENAAR.
Geslaagd voor eindexamen HBS- f
B: Geert van Beek, Frank Buys,
Dick Ens, Jules Jonkma, Tom Re-
gout, Peter Schulpen, Bert Veraart,
Chiel Zumpolle.
ZEEPOST
Met de volgende schepen kan zee
post worden verzonden. De data,
waarop de correspondentie uiterlijk
ter post moet zijn bezorgd, staan,
tussen haakjes, achter de naam van
het schip vermeld.
Amerika, Verenigde Staten van ss
„Statendam" (30-6), ms „Prinses Mar
griet" (3-7); Argentinië ms „Mont-
ferland" (3-7); Australië ms „Trico
lor" (1-7); Brazilië ms „Arlanza" (30.
6), ms „Nushaba" (4-7); Canada ss
„Carmania" (30-6), ms „Svanefjell"
(3-7); Chili ms „Wiesbaden" (30-6),
ms „Diogenes" (3-7); Ned. Antillen
ms „Socrates" (2-7); Nieuw-Zeeland
ms „Scottish Star" (2-7); Suriname
ms „Chiron" (8-7); Z.-Afrika (Rep.)
en Z.-W.-Afrika ms „Edinburgh Cast-
le" (30-6), ss „Radja" (3-7).
Inlichtingen betreffende de ver
zendingsdata van postpakketten ge
ven de postkantoren.
De batyscaaf „Trieste" bewast bijzonder goede diensten bij de nasporingen naar de zo raadsel
achtig- tenonder gegane Amerikaanse kern-onderzeeër „Thresher". De foto toont de Triestekam
pend met een fikse deining op de oceaan, kort voor dat de batyscaaf in het gebied, waar de Thresher
verging, een duik van 8.400 voet maakte.
