<- IN DE KRANTENTUIN
Het knutselhoekje
HET RUMENDE PAARD
Raad van Hülegom gaf toestemming
voor verkoop bouwgrond
ZATERDAG 15 JUNI 1963
DE LEIDSCHE COURANT
PAGINA 9
naar huis te gaan. Nu vaart Joris op de
„Arend de Valk" en daar is nog niets
gebeurd.
Kees Albers, Lelden.
NAAR MA (Ui «DAM
EEN GEVAARLIJK
AVONTUUR
IV.
Was het wel verantwoord wat ik ging
doen? Mogelijk niiet, maar een onvol
tooide onderneming kon mij nooit be
vredigen. En dus stak ik een been over
de rand heen, terwijl ik met met beide
handen vastgreep in de taaie kruiden,
die er langs groeiden. Doch tastend naar
een veilig steunpunt verstijfde ik bijna
van schrik. Een machtig gedruis, verge
zeld van woedend geschreeuw klonk
plotseling vlak boven me en voordat
ik erop verdacht was kreeg ik een
lichte klap van een vleugeltip. Deze was
echter al voldoende om mij het even
wicht te doen verliezen.
„Engel Gods, dieVerder kwam
ik niet met m'n schietgebedje tot mijn
engelbewaarder, want het volgend ogen
blik viel ik neer op het arendsnest en
werd mijn val dus gebroken. Door de
veerkracht vam de op elkaar gestapelde
takken wipte ik echter weer omhoog
en gleed holder de bolder langs de hel
ling van het plateauBje de diepte in.
Maar mijn engel had mijn aanroep ge
hoord, want opnieuw werd mijn val
gestuit, nu door een struik, d'ie daar op
een uitstekend plat was opgeschoten.
Vertwijfeld greep ik me aan zijn takken
vast en bleef ertussenin op het plattrje
liggen. Tegelijk met mij scheen er ech
ter nog iets anders gevallen te zijn, want
ik voelde veren in mijn gezicht en ge-
krab van klauwen. Dat moest één der
twee jonge arenden zijn, due bij mijn
val uit het nest geduikeld was. Ev ;n
was hij zo beduusd als ik zelf, maar
al gouw maaktie hij zich los uit de struik
en vluchtte naar het uiterste hoekje
van het plat, waarop we beiden zo ge
lukkig waren terechtgekomen. Ik zat
npg maar steeds krampachtig de takken
te omknellen en was me tot nu toe nog
niet bewust, dat ik veilig op een klein
plateautje was terechtgekomen. Toen
dit ten laatste tot me doordrong, liet ik
de struik los en keek om me heen of er
nog gevaar was voor een nieuwe val.
Dat bleek gelukkig niet zo te zijn.
Nu begon ik aandacht te schenken aan
mijn lichaam, dat ie op tal van plaat
sen vreselijke pijnen deed. Ik vreesde
ten zeerste iets gebroken te hebben.
Maar hoewel één van mijn benen op dat
moment absoluut onbruikbaar was,
bleek het, nadat ik het overal betast had,
alleen maar flink gewond te zijn. Ook
mijn linkerschouder en arm bleken lelijk
toegetakeld te zijn, maar ik leefde! Even
goed had ik verpletterd op de bodem
van de afgrond kunnen liggen.
Ik kroop uit mijn ongemakkelijke
houding tussen de stammetjes van de
struik vandaan en richtte me met veel
pijn overeind om mijn nieuwe omgeving
nader te verkennen. Het plat bleek vrij
ruim, was met humus (aarde) bedekt
•n vertoonde nog vrij wat begroeiing:
w»t dwergdennetjes, 'n rijzig opgescho
ten witte berk, wat campanula's en hier
en daar wat gras. Vreemd, dat hier i>
groei kon plaats hebben in het zonloze
halfdonker! Maar opeens begreep lk
het, want in een hoek, waar ik een be
trekkelijk weelderig plekje groen ont
dekte, zag ik een straaltje water uit de
roAlswand sijpelen. Water! Ik zou hier
dus in geen geval sterven van dorst. Al
weer een vertroosting in mijn benarde
toestand en tevens een verklaring van
de aanwezige plantengroei.
Toen ik omzag naar mijn lotgenoot in
ons vreemde avontuur, zag ik hem ach
ter enig groen tegen de rotswand zitten.
In zijn ogen was de angst nog aanwezig
over het pas doorgestane. Ook scheen
hij niet onbeschadigd uit de val geko
men te zijn, want één zijner vleugels
hing er min of meer bij.
Ik bemoeide me voorlopig nog naet
met de vogel, daar mijn eigen toestand
mijn volle aandacht opeiste. Mijn hele
lichaam brandde als het ware van pijn,
zozeer zelfs, dat ik een ogenblik van
mijn stokje dreigde te gaan. Ik legde
me daarom op mijn rug in hét weinige
gras en keek dus vanzelf naar boven.
Tegen het kleine stuk blauwe hemel
tekende zich het platje met,het enigs
zins ontredderde arendsnest af. Ik zag
ook het zenuwachtig ouderpaar van de
jongen, dat blijkbaar ontsteld door het
gebeurde alsmaar schreeuwend en krij
send boven de afgrond heen en weer
vloog. Nauwelijks lag ik zo een paar
minuten of mijn ogen sloten zich en
ondanks mijn kwellende pijnen viel ik
in slaap, waaruit ik pas ontwaakte toen
de dag al een heel eind gevorderd was.
Het plateau lag nu geheel in de scha
duw.
De kinderen gaan vandaag
weer verder met vertellen
En weer vertellen de kinderen van
daag. De kleinen met hun korte ver
haaltjes en de groten met de langere.
Yvonne van Steenbergen, Leiden.
MIEPJE
Mijn zuster heeft een poesje, dat heet
Miepje, Op een keer kwam ik bij haar
op bezoek en toen zat Miepje in een pa
raplu die juist in de gang stond. Ze zat
er zo grappig en leuk dat mijn zusje er
een foto van maakte. Miepje werd kwaad
begon te blazen en rende de gang in. We
dedien de deur dicht en ze zat opgeslo
ten. Toen begon ze te miauwen want ze
wou er uit. We lieten haar een poosje
miauwen en door het raam zagen we, dat
ze telkens op haar achterpoten ging staan
en probeerde op de deurklnop te sprin
gen. Maar dat kreeg ze niet gedaan. Ik
deed maar open en van blijdschap sprang
ze op mijn schoot en begon te spinnen.
Angenette Steenbergen, Leiden.
ANNELIESJE IS JARIG
Op een dag was Anneliesje jarig. Ze
kwam vroeg al naar beneden rennen.
En wat stond daar in de kamer? Een
mooie nieuwe fiets! Was die echt voor
haar? Ja hoor. Vader en moeder zeiden
het. Ze was dol gelukkig. Ze mocht met
een al met de fiets naar school. Ze ver
telde tegen iedereen: „Ik heb een fiets
gehad. Een fiets!"
Daar ging de zoemer en de kinderen
moesten naar de klas. Om half elf mocht
ze trakteren en weet je op wat? Op
kauwgomballen. Ieder kind kreeg er wel
vijf. Om 12 uur ging ze gauw op de fiets
naar huis. 's Middags kwamen de tantes,
ook met cadeautjes. Ze had nog nooit
zo'n fijne verjaardag gehad en vol be
wondering bekeek ze nog steeds haar
nieuwe fiets.
Pim vloog met zijn raketje naar Afri
ka om de toverparel te zoeken. Toen hij
boven de zee was, viel het raketje op
eens naar beneden. Gelukkig viel ka
bouter Pion juist op een schip. Hij had
zich wel een beetje pijn gedaan. Kijk
daar had je een muis. Pim vroeg hem
waar het schip naar toe ging. De muis
zei dat het schip voorbij Afrika zou va
ren. Daar kreeg Pim opeens een idee.
Hij vroeg de muis of hij een klontje
suiker wou brengen. Dat deed de muis.
Pim liet het klontje in het water vallen
en daar kwam opeens een grote vis bo
ven water. De vis vroeg of hij nog een
klontje suiker kreeg. Pim zei dialt hij er
nog een zou krijgen als hij hem op zijn
rug mee naar Afrika zou nefnen. Dat
wou de vis wel. Pim sprong op zijn rug
en nam z'n raketje mee. Aan de kust
van Afrika gekomen sprong Pim gauw
op de wal. Het raketje vertelde hem
waar hij graven moest en met 'n schopje
groef hij een diepe kuil. Daar kwam het
kistje te voorschijn. Pim maakte het
open en diaar lag öe mooie toverparel te
schitteren. De kabouter vloog op zijn
raketje terug naar kabouterland om de
parel aan de koning te geven. De koning
was zo blij, dat de parel weer terugge
vonden was, dat hij z'n dochter, de prin
ses, met Pim liet trouwen. Groot feest
was het in kabouterland.
„Toon en Kees komen jullie vlug je
bed uit", riep een stem.
„Ja mama, we zijn zo beneden".
Allang had- papa beloofd dat we naar
de zee zouden gaan en nu het mooi weer
was, gingen we dan. Mama maakte vlug
alles klaar en wy waren ook al vlug
klaar. We zouden met de bus naar Kat
wijk gaan. Het duurde dan ook niet lang
of we waren in Katwijk. Toon en ik
renden vooruit naar het strand. We hol
den naar omlaag en alle twee vielen we
proestend) in het zand. Mama en papa
moesten hard lachen en toen we one in
een spiegeltje bekeken moesten we zelf
nog harder lachen. We zaten vol zand.
We leken wel apen die te veel bananen
gegeten hadden.
Tegen de middag gingen we de zee in.
Het was in het begin wel een beetje
koud, maar dat gaf niet, dat wende wel.
Toen het ongeveer zes uur was, moesten
we uit de zee komen en gingen nog even
voetballen op het strand. We waren toen
droog en gingen ons aankleden.
In de bus vroeg mama of we een fijne
dag gehad hadden: We knakten alle twee
„Zullen we vandaag naar Maduro- De gemeenteraad van Hlllegom duizend komt beter uit. was zijn me-
"-..T': Tro"i Tad^ OP.'r' OChte"d' vergaderde donderdag onder voor- D<" heer Th. Bakker dacht te
„Fijn! riepen we allemaal. b 6 hebben verstaan, dat bouw van „hou-
We keken eerst onze fietsen na. zitterschap van burgemeester jhr. ten huizen" door de voorzitter nog
pompten de banden op en daar gingen mr q y A van jjispen tot 'wel als een mogelijkheid wordt ge-
we. Na een half uur waren we er al. *-
Eerst moesten we onze fietsen stallen. Pannerden.
toen kaartjes kopen en daarna door de Allereerst werden enige schrifte- in de raad komen,
controle. lijke vragen van het lid G. J. Stok-
O, wat was het daar leuk. De speel-
goed treintjes suisden over de rails en man aan de orde gesteld en beant-
de bootjes voeren in het water. Er wer- woord,
van ja. Na het eten gingen we gauw den speelgoedhuizen gebouwd. De trein
naar bed en we droomden van de fyne stopte bij elk station en elke halte. Op Groenstroken
dag- de scheepswerven werden scheepjes ge-
Ada v. d. Geest, Leiden. maakt. De auto's reden in het rond. We
MOEDER IS JARIG kwamen niet uitgekeken. HQlil
Morgen is moeder jarig. „We gaan wat eten, anders verhon- strook met vijver gelegen aan de reeds eerder gevoteerd bedrag van
Jan en ik hebben samen een hele grote geren we nog", zei moeder tenslotte. Abeelelaan te gebruiken voor de f 15.000,- is besteed aan de voorbe-
tiaart gekocht. Moeder wordt 44 jaar. 's Middags hebben we nog gezwommen bouw van bungalows, waarvan de reiding van dit plan.
Vader heeft voor moeder een mooie ring en zijn toen naar huls gegaan. prijs niet hoger ZOU mogen zijn dan
met edelstenen gekocht en kleine Kees 'n
mooie ketting.
De volgende morgen staan vader Mio
de kinderen al vroeg op, om 7 uur. Ze pjel M Was"altijd"hMl ondeugend: het onjuist is om deze grond daar-
hangen de slingers in de kamer en ver- had hij wel wat stouts uitgehaald, voor te gebruiken, omdat by de ver- Anna" meende de heer Jac. van der
sieren de stoel. Qp een dag vroeg Martha: „Pietje ga koop van deze gronden ook voor deze Vinne, dat men wel wat ver ging met
klaar, roep vader en hij je mee naar <je een nieuw 6ron<*. betaald is en deze groenstrook ^et aanschaffen van methodes aan
»- kopen9„ en vijver als plantsoen in die wijk
Dat wou Pietje helemaal niet graag behoren. B. en w. zijn tegen het ver-
en zei nee" wijderen van de plantsoenen in de
„Pietje wees toch niet zo ondeugend», S
zijn zus.
zien. Hij zal in Den Haag navraag
doen en bij enig resultaat daarmede
„Meer en Dorp III"
De raad ging accoord met het voor
stel van b. en w. tot het beschikbaar
stellen van een bedrag van t 15.000,-
om de uitvoering mogelijk te maken
De heer Stokman had gevraagd of van het bouwrijp maken van het uit-
r een mogelijkheid was om de groen- breldingsplan „Meer en Dorp". Een
f 10.000,
Rta Zaal, Loplk, vertelt iets over lijkheid zag.
PIETJE BEL
„Ziezo, dat
zegt tegen Jan: „Jan roep jij moeder
eens".
Even later komt moeder naar bene
den en ineens beginnen de kinderen te
zingen: „Lang zal ze leven in de gloria,
al in de gloria! Hiep, hiep hoera!!"
Moeder gaat op de versierde stoel zit
ten. Jan en Mies lopen naar de keuken
en waarvoor hjj een'moge- J**? n°'
De voorzitter m.ukte duidelijk dut JW"uZ£S& °v?n ïïMK
nnnnet 10 nm n»a crrrtr»H Haar.
methode bij de r.k. v.g.l.o. school „St.
v.g.l.o. scholen, men werd te veel
specialistisch.
Maar Pietje begon hard te lachen.
„Ik meen het echt Pietje".
Daar ging hij met zijn zus 's morgens
de onmogelijkheid om van hoger
hand toestemming daartoe te ver
krijgen.
Groepsbureau rijkspolitie
Goedkope bungalows
en komen terug met de grote taart. Dan naar de winkel. Hij wou Martha geen
haalt vader de ring uit zijn zak en Kees- hand geven, anders zouden de jongens
je komt aan met een doosje: „Dat is hem uitlachen. Weer wou hij met zijn
voor u vriendjes mee. Hij liep veel liever in
„Dank jullie wel voor al die mooie oude kleren dan kon je fijn streken bungalows voor f 10.000,-. Twintig straat 111 en 113, waarvan de kosten
cadeaus", zegt moeder blij en het feest uithalen. Martha werd boos en nam
Een voorstel tot onderhoudswerk
zaamheden aan het woongedeelte van
het groepsbureau van de rijkspolitie
aan de Hoofdstraat, waarvan de kos
ten worden geraamd op f 6.590,- en
De heer Imthorn geloofde niet aan een voorstel tot herstel van een schei-
de mogelijkheid van het bouwen van dingsmuur tussen de panden Hoofd-
is begonnen. pictJe blj
„Engeltje! engeltje" riepen de jon
gens.
Ze waren nu bij de winkel en gingen
Er was eens een jongen en die heette er binnen. De juffrouw had een mooi
Joris de Wit. Hy woonde dicht bij de pakje vöor hem. Het kostte maar 25..
zee en verlangde zelf ook naar de zee. en het stond hem nog mooi ook.
„Vader u bent ook op zee, ik wil ook „Dat moesten we dan maar doen", zei
zeeman worden" zei hij op zekere dag. Martha.
Moeder vond het eerst niet prettig, „Ik vind het pak helemaal niet mooi",
maar omdat hij zo aanhield mocht hij zuchtte Pietje.
tenslotte. Hij kwam terecht op een heel Martha stoorde zich daar niet aan en
oud schip, de „Haaivis in". betaalde het pak.
Hij wuifde zijn vader en moeder goe- Onderweg was Pietje heel vervelend,
dendag en het schip stoomde weg. Na Thuisgekomen moest hij het pakje aan
een paar dagen gebeurde er heel iets trekken. Vader en moeder vonden het
ergs. Er kwam water in het schip en het ook zo mooi. Hij mocht het event es
werd hoe langer hoe erger. Het schip aanhouden en 's middags gingen ze het
stond op zinken. De kapitein durfde niet tante laten bekijken. Daar mocht Pietje
langer te wachten en riep tot de man- spelen met Wim. die een heleboel speel-
nen: „Attenntie, iedereen moet rich red- goed had. Maar Pietje vond dat spelen
den". Men deed de reddingsgordels aan niks leuk. Hij ravotte liever in de tuin.
en sprong in zee. In de verte zagen ze Daar kroop hij in het kippehok om de
de kust. Joris zag een ton en kroop kippen op te jagen. O, wat zag zijn
daarin. Met de golven kwam hij op het nieuwe pakje er uit. Moeder was heel
strand terecht. Boem, boem, krak krak boos. Ze borstelde zó hard, dat Pietje
deed de ton. gilde als een mager varken. Van vader
Een paar negers stondien op het strand kreeg hij 's avonds nog eens straf,
en de apen vlogen heen en weer.
„Waar ben ik?" vroeg Joris, Dag kinder». Lekker opgeschoten van-
„In Amerika". daag hè!
De negers waren erg aardig. Br was Tot de volgende week.
ook een pater en die hielp hem weer Tante Jo en oom Toon
worden geraamd op f 1.900,- waren
onderwerp van discussie.
De heer P. Turkenburg wees er op,
POPPENHOED ALS NAAIDOOSJE dat er reeds eerder een crediet was
DE AARDE-ETERS
toegestaan van f 1.600,-. Hij meende,
dat dit in mindering kon worden ge
bracht. Dit scheen ook werkelijk het
geval te zijn en er zou rekening mee
worden gehouden. De voorzitter wees
wel op de mogelijkheid, dat het ge
vraagde crediet nog onvoldoende «ou
kunnen zijn, omdat de woning in een
zeer deplorabele toestand verkeerde.
De voorzitter bracht in herinne
ring, dat er bij de comptabiliteitsbe-
sluiten een besluit was tot het aan
leggen van nieuwe grondputten voor
het Waterbedrijf. Daar het hier een
bedrag van f 59.000,- betrof achtte
hij de instemming hiermede van de
raad nodig. Met algemene stemmen
ging men accoord met de besteding
van dit bedrag voor het genoemde
doel.
Bouw van zes flatwoningen
Met de N.V. Strokenbouw is over
eenstemming bereikt over de ver
koop van het perceel grond, hoek
Van den Endelaan - Wilhelminalaan,
groot 1070 m2, voor de prijs van f
30.000,-.
Het ligt in de bedoeling van de
N.V. Strokenbouw op deze grond ten
hoogste zes flatwoningen te bouwen
Wanneer jullie dit kleine naai-etui niet bijbehorende garages en berg-
na willen maken, dan heb je daarvoor ruimten. Het perceel Wilhelminalaan
nodig enkele stukjes vilt en wat ga- 1 zal voor rekening van genoemde
ren. N.V. worden gesloopt.
De raad ging met 14 tegen 3 stem-
De vingerhoed zit in de bol van het 9 m§...
WATERPOLO KAN OOK ANDERS hoedje, en daarmee beginnen we. men accoord met het voorstel.
Knip een rechthoekig viltlapje van
Wanneer je in een zwembad of in 3 cm breed en 6 cm lang. Naai de Grond verkopen
stil water langs het strand een bad twee korte zyden aan elkaar en rim-
neemt, kun je met tafeltennisballen pel daarna het vilt aan een kant met Op een verzoek van de heer A. J.
leuk spelen. Elke speler heeft een kleine steken, waardoor je het boletje van Engelen, Wilhelminalaan 3, te
balletjes nodig en je handen moet je krijgt. Kijk maar goed naar de teke- Hillegom, om een perceel bouwter-
op de rug houden, want je mag de ning. Knip nu drie rondjes van vilt, rein, groot 90 m2 van de gemeente
balletjes niet aanraken. Spreek af alle drie met een doorsnede van 6 te kopen voor f 2.250,- werd goed-
waar je begint en waar het doel is c.m. In het midden van een der rond- gunstig beschikt.
(op het strand natuurlijk altijd naar jes knip je een rond gaatje waarin In verband met de afbraak van
het land toe) en probeer het baletje het hoedboletjes juist past en als perceel Mariastraat 11, had de heer
zo mogelijk naar het einddoel te bla- rand aan het bolletje genaaid kan J- H. Sissing verzocht enige percelen
zen. Wiens balletjes het eerst aan- worden. Je kunt dan de vingerhoed grond te mogen kopen, ieder groot
komt heeft gewonnen. in het boletje steken. De twee andere 175 m2, waarvan de prijs is vastge-
rondjes moet je dan met een paar steld op respectievelijk f 25,- en f 6,-
"y- steken aan het randjes vasthechten, per m2.
Op het midelste rondje kun je naai- Tegelijkertijd heeft de heer Sissing
den, spelden en veiligheidsspelden de gemeente aangeboden een perceel
steken. Een stukje vilt, waaruit hoek- *r?nd 8root 77 m2- voor f 25." Per
Er zijn echt nog streken, waar de
mensen aarde eten. Een Nederlandse
dokter heeft in Indië gezien, dat in-
inboorlingen van Java en Sumatra
een bepaald soort aarde verzamelen,
waarvan ze een deeg maken, nadat ze
er steentjes en andere ongerechtig
heden uit verwijderd hebben. Uit het
deeg worden koeken gevormd die ze
bakken en eten. Dikwijls worden deze
grondkoeken gegeten als er hongers
nood is, maar er zijn ook streken
waar de bevolking ze eet uit bijgeloof.
Ze maken dan kleine afgodenbeeld
jes uit het deeg en geloven dan, dat
ze behoed worden tegen kwaad als
ze - zeggen ze dan - hun afgod in de
maag hebben.
Indianen in Zuid-Amerika eten
aarde wanneer ze menen dat ze te dik
geworden zijn en in vroegere tijden
dachten Spaanse dames, dat ze een
tere huid behielden, wanneer ze maar
flinke porties aarde opaten.
Slan „Bakkum" en „Meer en Dorp
F. Ook ging de raad met de voor-
C51CIV7L11. JCU O LUJVJ C VUl, W OOI UI l rt
jes zijn geknipt (kijk maar naar het
onderste figuurtje op de tekening) Dit terrein is voor de gemeente
kan gebruikt worden om er wat ga- van belang in verband met de ver
ren of zijde in verschillende kleuren wezenlij king van het uitbreidings
om te wikkelen. Het einde van dat
stukje naai je dan op het onderste
rondjes vast, dan kun je het niet ver- stellen tot eervol ontslag van een
liezen. Maak het hoedje of met een aantal leraren van de gemeentelijk
smal strookje vilt b(j wijze van lint, avondnijverheidsschool accoord. Een
zoals de tekening aangeeft. Ook kun verzoek van de r.k. lagere technische
je wat kleine gekleurde bloempjes school om adhaesie te betonen aan
van vilt rond de bol plakken, dat een verzoek tot het geven lascur-
staat heel fleurig. En nu maar aan de sussen werd algemeen ondersteund.
DE MAAGD VAN
ORLEANS
11 - Maar de Engelsen haatten
Jeanne d'Arc. Ze waren er niet tevre
den mee, dat ze voor de rest van
haar leven in de gevangenis zou zijn.
Tm namen haar kleren weg en legden
daarvoor mannenkleren in de plaats.
Er zat voor haar niets anders op dan
deze mannenkleren aan te trekken.
Toen dat gebeurd was kwamen de
Engelsen haar kerker binnen en be
trapten haar zogenaamd. Dat was een
misdrijf, waarvoor men haar had
veroordeeld en daarom kon het pro
ces weer opnieuw beginnen. Deze
keer werd ze tot de dood op de
brandstapel veroordeeld.
12 - Jeanne dArc werd de natio
nale heilige van Frankryk, de red
ster van het land in zijn grote nood.
De Kerk heeft haar heilig verklaard.
Ofschoon ze slechts twee jaar macht
en invloed had, van haar zeventiende
tot haar negentiende jaar is ze een
der opmerkelijkste vrouwen in de
wereldgeschiedenis geworden.
(Slot>.
