Zilveren hazewinden
met rode
paspoorten
zij denken
en
dromen
strikt
vertrouwelijk
Britse topgeheimen
in witte
waszakken
v
lA
DINSDAG 28 MEI 1963
DE LEIPSCHE COURANT
PAGINA T
ZIJ BEVATTEN n.l.
heel andere stuk
ken: Topgeheimen der
Britse regering, nota's
van vertrouwelijke aard
aan Britse gezanten en
consulaten, alsmede aan
buitenlandse regeringen.
En de zo zakelijk aan
doende ambtenaren be
horen tot de schrander
ste koppen en voortva-
rendste mannen van Engelands amb
tenarencorps. Zij hebben in vele lan
den vertoefd en kennen de mensen
en het geestelijk klimaat van die
landen. Zij gevoelen zich evenzeer
thuis bij de Chinezen, de Finnen, de
Egyptenaren, de Peruanen, of bij
welk ander volk ook als in Londen,
Edinburgh of Belfast. Zij hoeden de
geheimen der Britse regering en de
geheime documenten, die het Fo
reign Office van andere regeringen
ontvangt.
„Geheim", Strikt geheim", „Top
geheim", „vertrouwelijk", „Strikt
vertrouwelijk", „Persoonlijk", „Streng
Persoonlijk".dit zijn zo enige van
de „etiketten", waarin zij denken.
Zij behandelen de „papieren" uiterst
zorgvuldig. Van de eerste dag af, dat
een jong ambtenaar het Freign Of
fice betreedt, wordt hij getraind in
geheimhouding, wordt hem voorge
houden, hoe de uiterste zorgvuldig
heid nauwelijks zorgvuldig genoeg
kan heten. „Papier in verkeerde han
den kan rampspoed betekenen voor
Engeland", „Omzichtigheid en veilig
heid zijn u.w voornaamste plichten";
deze en dergelijke lessen krijgen de
jongelui tot in den treure te horen.
Zij leren de betekenis begrijpen van
de „etiketten", die wij reeds noem
den. Zij denken zei een Engelse
vriend eens vertrouwelijk, zij dro
men streng-vertrouwelijk, zij leven
in een atmosfeer van top-secrets
en als zij glimlachen, beschouwen zij
dat bijna als verzaking van hun
ambtsplicht.
'n „Zilveren Hazewind" (gewapend met rood paspoort; bagage: witte was
bakken) begint in Londen de reis naar enige Europese hoofdsteden.
Nu moge dit een weinig spottend
gezegd zijn geweest, niettemin is het
waar, dat de geheimhouding en de
geheimzinnigheid nergens zó groot
zijn als op het Londense Ministerie
van Buitenlandse Zaken. Speciale co
de-tekens (slechts aan weinig insiders
bekend) en geheimhoudings-systemen
-zijn uitgedacht en worden-met ijze
ren gestrengheid gehandhaafd. Klad
papier van vertrouwelijke aard be
landt nooit zomaar in een prullemand
of kachel. Overtollige doorslagen of
acten, die verbeterd werden vóór ze
het Foreign Office verlieten, worden
door speicaal met de veiligheid en de
geheimhouding belaste ambtenaren
zorgvuldig bijeengegaard en in een
speciaal daarvoor bestemde oven ver
brand.
De koeriers.
GEEN WONDER, dat de Britse re
gering, die zoveel zorg besteedt
aan de geheimhouding ten departe-
mente, haar vertrouwelijke stukken
niet zo maar aan Tante Pos toever
trouwt. Sedert vele eeuwen staat
haar een keurcorps van koeriers ter
beschikking: De zilveren hazewin
den, speciale koeriers van Koning (in)
en regering. Zij trekken naar alle
oorden dier aarde. Zij zijn uitgerust
met een vuurrood paspoort en gewa
pend met allerlei bevoegdheden,
waarvan een „gewone" reiziger zelfs
niet droomt. Bevindt zo'n „Silver
Greyhound" zich bijv. op Malta en
kan hij niet tijdig een burger-vlieg
tuig vinden of een mailschip om zijn
reisdoel te bereiken, dan mag hij
de commandant van een militair toe
stel of een oorlogsbodem gelasten
hem naar de plaats van bestemming
te brengen. Maar natuurlijk proberen
de zilveren hazewinden steeds zoveel
mogelijk om normale verbindingen
te gebruiken. Zij leven als het ware
Een even correct als onopval
lend geklede figuur laat zich
aandienen bij de commandant
van een Britse torpedojager of
een Brits vliegveld. Hij toont
zijn rode paspoort en maakt een
wens kenbaar. Kort nadien bon
ken de ankerkettingen in de
kluizen of beginnen de motoren
van een vliegtuig te ronken. De
onbekende gaat aan boord. Zijn
bestemming is slechts hemzelf
en de commandant van het ver
voermiddel bekend.
op reis. Onder hen zijn mannen, die
alleen door de lucht reeds meer dan
vijf miljoen kilometer aflegden, dat
is een afstand van meer dan 125 maal
de omtrek van de aarde.
Dat zij veel avonturen beleven,
spreekt welhaast vanzelf.Vooral in
bewogen tijden moeten zij vaak staal
tjes van ondernemingslust en reis
vaardigheid vertonen om hun taak
ten uitvoer te kunnen brengen. Ver
maard is de geschiedenis van de zil
veren hazewind, die opdracht kreeg
om na Napoleons vlucht van Elba
de ontvluchting mede te delen aan
de Perzische autoriteiten. Hij besteeg
in Constantinopel een paard, reed er
mee door tot 't dood onder hem neer
viel, besteeg weer een paard totdat
ook dit dood neerviel en toen
hij voor het. Perzische regeringsge
bouw aankwam, viel zijn vierde
paard dood ter aarde. Ondersteund
door ijlings toegeschoten ambtenaren
betrad de Silver Greyhound het ge
bouw en zeeg, toen hij zijn boodschap
had overgebracht, uitgeput van ver
moeienis ineen.
HOOGTEVREES
-
-»*
MMmM I
Vermoedelijk zal de man die hier zo hoog in de lucht aan het werk is
u daar weinig van kunnen vertellen om de doodeenvoudige reden dat
hij die niet bezit. Hij bouwt aan de „Prudential Tower" in Boston, welke
wordt beschouwd als het hoogste kantoorgebouw ter wereld uitgezonderd
het Empire State Building te New York. Tussen haakjes, een goede var-
taling van „Prudent" is voorzichtig
Door uit te wijken voor een tegenligger is een grote graafmachine bij Loenen aan de Vecht van de Oude
Utrechtseweg geraakt en in een sloot gekanteld. Het gevaarte ramde nog een lichtmast, waardoor een groot
gedeelte van Loenen van elektriciteit werd verstoken.
Foto rechts: Iedere „Zilveren Ha
zewind" heeft een insigne bij
zich. Het is ovaalvorming, van
blauw émail met het koninklijk
monogram (op deze foto dat van
George VI) in goud. Het rand
schrift „Honi soit qui mal y
pense" is de wapenspreuk van de
Orde van de Kouseband. Aan de
onderkant hangt een zilveren ha
zewind ter grootte van 2 cm.
Hun devies.
SPIONNEN ZIJN natuurlijk erg ge
ïnteresseerd in de bewegingen
de zilveren hazewinden en vooral ook
in de inhoud hunner tassen. Merk
waardigerwijs zien deze tassen of
zakken er uit alsof ze zo uit de was
serij komen: Hagelwit. In vroeger
tijden, toen het aantal koningen gro
ter was dan nu en de vorsten graag
persoonlijke geschenken zonden,
moesten de koeriers menigmaal de
wonderlijkste „lading" meenemen:
grappige poppen, opgezette vogels,
waaiers en wat al niet. Thans komt
zulks nog maar uiterst zelden voor.
Thans is de „lading" vrijwel steeds
topgeheim en geniet dus de belang
stelling van de inlichtingendiensten
der andere mogendheden. Oppassen
is dus de boodschap voor de koe
riers. Steeds wordt hun voorgehou
den, dat eens na de tweede wereld
oorlog een koerierstas gestolen
werd en dat toen het Freign Office
gedwongen was, zijn coderingssys
teem grondig te veranderen.
De koerierstassen der hazewinden
worden ingepakt in een der „post
kamers" van het Foreign Office. Se
dert eeuwen is het devies of de „wa
penspreuk" der koeriers: „De kortste
weg in de kortste tijd". Sedert eeu
wen, want reeds in 1485 maken do
cumenten melding van het corps Ko
ninklijke koeriers, dat toen al hon
derden jaren bestaan had. Omtrent
de oorsprong en het .eerste optreden
van het corps weet men niets. Zelfs
de naam is niet geheel verklaard, al
nemen velen de juistheid van de
legende aan, volgens welke koning
Karei II tijdens zijn ballingschap in
Nederland aan zijn koeriers naar En
geland een zilveren hazewindhond
(afgebroken van het koninklijk ser
vies) als „persoonsbewijs" medegaf.
Miljoenen kilometers leggen de
„Silver Greyhounds" jaarlijks af door
de lucht, over zee en over land. Zij
brengen de top-igeheimen van het
Britse Rijk (en van vele andere lan
den) daar, waar de Britse regering
wenst, dat zij komen. Onnoemelijk
veel avonturen beleven die koeriers
maar zij praten niet. Rustig en zelf
verzekerd vervullen zij hun „reis-
plichten", indachtig aan de eeuwige
waarschuwing: leaer woord dat gij
spreekt, kan een woord teveel zijn.
Top-geheimen zijn geen kinderspeel
goed. De Silver Greyhounds weten
dit maar al te goed.
Om bezoekers en passagiers te beschermen tegen krachtige warme lucht
stroom uit de straalmotoren van de verkeersvliegtuigen laat de direktie
van de luchthaven Brussel Nationaal voor de gebouwen van het vliegveld
de hier getoonde metalen schermen aanbrengen. Een aanzienlijke ver
betering al zal hierdoor de kerosinedamp niet geweerd kunnen worden
ACHTER de sombere
gevel van Enge-
land's Ministerie van
Buitenlandse Zaken
in het hart van het re
geringsdistrict White
hall en vlak bij het be
roemde pand Downing
Street nummer tien, de
ambtswoning van de
Eerste Minister be
vinden zich een paar
ruime vertrekken, die
eer de indruk wekken
kantoren ener welva
rende bankinstelling
dan bureaus van een
ministerie te zijn. Ach
ter stapels papieren en
keurige actetassen wer
ken daar rustig en ge
stadig een aantal amb
tenaren. Zij zien er
meer „zakelijk" dan
„ambtelijk" uit en de
vele meters lange ar
chiefkasten zouden zeer
wel rekeningen en han
delscorrespondentie
kunnen bevatten. Hoe
bedriegelijk is echter
die eerste indruk!
