Ik kampeerde met de militairen te velde
ALKEMADE GAAT ACHTERSTAND OP
ONDERWIJSGEBIED INHALEN
DONDERDAG 21 FEBRUARI 1963
DE LEIDSCHE COURANT
PAGINA 13
waarbij met de fundering gerekend zal plaats hebben op ingeheide be-
is op een mogelijke 3e etage. Voorts tonnen palen,
een gebouw voor de werkplaatsen
(70 m. lang, 22 m. diep en 4ll* m. Ongetwijfeld voor de gemeente
hoog), waarin 2 instructielokalen en Alkemade een gigantisch bouwwerk.
8 praktijkruimten Vervolgens een Groots maar verantwoord, omdat
cantme plaats biedend aan 220 leer-
lingen (22 m. lang, 10 m. diep en 4'/, hiermede een belangrijke bijdrage
m. hoog). Een gym zaal (20 m. lang, geleverd wordt tot het verkrijgen
IN MAART EERSTE PAAL VOOR LTS
TE OUDE WETERING
bij tevens werd bepaald, dat 't leer
plan de afdeling metaal be werken en
timmeren moet bevatten.
menfabriek „De Rollecate" te Stap
horst voor in totaal 245.434,-.
De totale bouwkosten worden ge
raamd op 2.500.000,-, waarbij dan
nog enkele honderdduizenden voor
inrichting en inventaris (machines)
zullen komen.
De school is berekend op een toe
komstig aantal van 300 leerlingen,
welk aantal is gebaseerd op het ge
11 m. diep en 5*1* m. hoogd). Alsook
een kleedlokaal met douche (15 m.)
en wasgelegenheid. Daarnaast is nog
een aparte rijwielstalling.
PLAATS.
De school wordt gebouwd ten noor
den van de provinciale weg t.o. het
Meerkruitplan te Oude-Wetering, op
een terrein groot 1*1* ha. Met de
grondwerkzaamheden is inmiddels
een begin gemaakt. Men hoopt reeds
in sept. 1963 dus nog dit jaar
met het onderwijs te beginnen erj
wel voor het eer9te schooljaar. Het
voor praktijkruimte bestemde ge
deelte zal dan gereed zijn, waarna
men verder gaat met de afbouw van
het hoofdgebouw en andere lokalen.
De -aangifte van leerlingen zal ge-
van meer geschoolde arbeidskrachten.
En mogelijk zal dit ook een aanlei
ding worden tot vestiging van enige
voor Alkemade noodzakelijke indus
trieën.
NOORD WIJK
Kunsttentoonstelling
in de „Duinark"
De zo idyllisch gelegen jeugdher
berg „De Duinark" in het Langeveld
Reeds meermalen is er gesproken - en hebben wij geschreven - over
de dynamische ontwikkeling op velerlei gebied in de gemeente Alkemade.
Een ontwikkeling welke echter wel hard nodig was, want in bepaalde
opzichten kon terecht gesproken worden van een achterstand.
Op één facet dat is achtergebleven in de ontwikkeling van Alkemade,
namelijk de onderwijsmogelijkheden, zullen wij thans het licht laten
schijnen. Vooropgesteld echter zij, dat het onderwijs steeds jarenlang
het zorgenkind is geweest van het gemeentebestuur van Alkemade.
In het bouwplan is echter met een hele voedingsgebied derhalve zon-
toekomstige uitbreiding van 't leer- der beperking door onderscheiding
plan rekening gehouden. De vereiste naar kerkelijke gezindte omvat-
rijksgoedkeuring voor de bouw der tende de gemeenten Alkemade, Wou-
school werd eind oktober 1962 ver- brugge met Hoogmade, Ter Aar, Lei
kregen.
muiden, Rijnsaterwoudc en Haarlem
mermeer. (Ook de dorpen in deze
voor gemeenten n.l. Oude Wetering, Huig-
lijktijdig zijn met andere technische te Noordwijk, waar honderden jon-
scholen, waarvoor de gebruikelijke gelui uit vele landen steeds een gast-
advertenties in de pers zullen ver- vrij en prettig tehuis vinden, zal in
schijnen. <*e week van 23 maart tot 1 april a.s.
aan een expositie van kunstwerken
PREFAB-GEBOUW. onderdak verlenen.
In de ruime zalen zal werk te be-
De architect der school, de heer wonderen vallen van de beeldhouwer
G. v. d. Zee uit Bolsward, verstrekte Lo Molenaar uit Noordwijkerhout,
nog enige technische bijzonderheden, ceramiek van de Amsterdamse Fran-
Bij de bouw van de school wordt ge- cine Timmers, alsmede schilderstuk-
bruik gemaakt van prefab-beton- ken en tekeningen^ van Willem
elementen volgens een speciaal mon- Schurman, de „vader" van het tehuis.
INRICHTING.
SCHOOL VOOR
300 LEERLINGEN
Zo zijn behalve nieuwbouw bij 't
lager onderwijs, reeds plannen in 'n
gevorderd stadium voor een Land
en tuinbouw-huishoudsohool, een la
gere tuinbouwschool, alsook voor 'n
ULO-school. Dit alles is geprojec
teerd in het gebied oostelijk Alke
made, waar men thans ook werk
zaam is aan de realisering van een
sportpark.
Een zeer belangrijke vorm van
onderwijs voor Alkemade en nabuur
gemeenten, die dit jaar nog verwe
zenlijkt gaat worden is het tech
nisch onderwijs. Om hierover iets
meer te weten te komen waren wij
met enkele genodigden in het res
taurant „De Woelige Baren" de gast
van het bestuur van de stichting
„Technisch Onderwijs Veenstreek"
Bij monde van haar voorzitter, de
heer Jac. J. M. Bakker, bijgestaan
door de gemeente-architect, de heer
Th. N. Deen, en de architect van de
Technische School, de heer G. v. d.
Zee uit Bolsward, werd ons de stich
ting van deze Technische School uit
de doeken gedaan. De heer Bakker
gaf allereerst' de samenstelling van
het bestuur, waarin evenals uit de
naam der stichting overduidelijk het
„voedingsgebied" van de school is tot
uitdrukking gebracht.
ECONOMISCHE OMSCHAKELING.
Betreffende de voorgeschiedenis, al
eer tot de oprichting van de stich
ting kon worden overgegaan, ging
spr. allereerst in op hetgeen dit on
derwijs voor Alkemade en omgeving
urgent deed maken. Voorheen gro
tendeels agrarisch georiënteerd is 'n
belangrijk aantal inwoners mede
dank zij de vervoersmogelijkheden
elders zijn dagelijks werk gaan
vinden. In de onderwijsplanning der
gemeente Alkemade, uit welke ge
meente wellicht het leeuwenaandeel
van de leerlingen zal komen, werd
het daarom van het grootste belang
geacht om zo snel mogelijk tot de
stichting van een technische school
te komen.
BEPERKTE BEROEPSKEUZE
Deze urgentie werd nog groter, toen
de laatste jaren ging blijken, dat de
lagere technische school in Leiden
bij lange na niet in staat bleek alle
jongelui uit de omliggende plaatsen,
die technisch onderwijs wensten, pp
te nemen. Derhalve moesten dezen
onderwijs verkiezen, dat hen minder
aantrok of in het geheel afzien van
verdergaand onderwijs. Spr belicht
te hierbij de achterstelling van de
ongeschoolde t.a.v. de geschoolde
werknemer, hetgeen vooral ook in
de financiële beloning tot uitdruk
king komt.
Voorts het belang van dit on
derwijs voor de algemene ontwikke
ling en karaktervorming van de jon
gen. Het lager technisch onderwijs
zal de jongeman daarom naast vak
bekwaamheid een goede voorberei
ding geven voor het innemen van
zijn plaats in de maatschappij.
Voorts biedt dit onderwijs moge
lijkheden voor doorstroming naar
uitgebreid- en hoger technisch on
derwijs. Ook z?al hierdoor in de naas
te toekomst in samenwerking met
het L.O en het I.P.C. ter plaatse
ruim aandacht besteed kunnen wor
den aan de beroepsvoorlichting en
beroepskeuze. De initiatieven tot
stichting van de technische school
vonden in 1959 in de toenmalige pas
toor F. Bemeveld een belangrijke
promotor.
Echter ook het gemeentebestuur
van Alkemade en burgemeester E. J.
M. Kolfschoten in het bijzonder ga
ven hieraan hun warme medewer
king. Hieraan is het dan ook wel in
hoofdzaak te danken, dat dit plan in
enkele jaren gerealiseerd kan wor
den. De eerste belangrijke mijlpaal
werd door het stichtingsbestuur reeds
bereikt op 28 januari 1960, toen de
Raad van Alkemade de oprichting en
instandhouding van een LTS nood
zakelijk verklaarde.
Inmiddels is ook de grond
deze school door de gemeente aan de sloot, Abbenes en Burgerveen),
stichting overgedragen, terwijl de
financiering van de bouw thans
eveneens definitief is geregeld. De
bouw van de school werd inmiddels
opgedragen aan de Int. Bouw Comp. een hoofdgebouw (80 m. lang,
(I.B.C.) v.h. fa. H. v. Heeswijk te m. hoog en 11 m. diep) in 2 etages,
Best voor 1.329.950,-. De levering waarin 6 theorielokalen, 3 tekenloka-
De koninklijke goedkeuring met van betonelementen en stalen ramen len, 2 handenarbeidlokalen. spreek-
toekenning van de benodigde rijks- resp. aan N.V. Betonfabriek „De kamer, directeurs- en lerarenkamer.
subsidie volgde op 20 juli 1961, waar- Meteoor" te Rheden en de stalenra- De school is een 2-etagegebouw,
tageprincipe. Volgens deze methode
zijn reeds technische scholen ge
bouwd te Rheden, Dokkum, Drach
ten, Horst, Budel en Delfzijl.
Het grootste voordeel is arbeids-
De expositie zal dagelijks geopend
zijn van 912 uur, van 15 uur en
's avonds van 710 uur.
Op dinsdag, donderdag en zondag
is er een busverbinding tot „Sancta
GOEDKEURINGEN
De inrichting van de school omvat besparing n.l. timmerwerk 42 petMaria" slechts enkele minuten gaans
metselwerk 39 pet. opper- en beton- van de jeugdherberg. Op andere da-
werken 40 pet., ijzervlechtwerk 57 gen moet men met de bus reizen tot
pet., voegwerk 68 pet. en stucadoors- Noordwijkerhout en vandaar maakt
werk 83 pet. De prefab-betonelemen- men een wandeling van een half uur
ten liggen intussen in de fabriek al- tje langs het prachtige duinlandschap
reeds verzendklaar. De fundering naar „De Duinark".
Hei is keel poed ak fooge-H al vfoeg )eter\ Hmpete*,
(van onze speciale verslaggever)
ERGENS IN NEDERLAND (P P) - In de vroege morgen van
een echte winterse dag sta ik met een aantal jonge recruten van de
infanterie aangetreden om te gaan kamperen. Enkele dagen kam
peren bg dit weer en in dit jaargetijde ljjkt zelfs de ervaren kam
peerders onder ons nu direct geen pretje. Oty zeker, ons groepje
mag zich heus wel „kampeerders" noemen, het is de anderen pre
cies zo gegaan als mjj.
Reeds vroeg worden we gecon
fronteerd met de age die kam
peren heet en die steeds grotere
groepen in zijn ban krijgt, 's Zo
mers trekken weer bij tienduizen
den en misschien nog wel meer
met ons materiaal op uit om in
de natuur te verkeren en te ge
nieten van onze vrijheid. Hoe aan
trekkelijk het kamperen tegen
woordig wel geworden is, blijkt
wel uit het feit, dat er comple
te gezinnen gebruik maken van
deze mooie en zo voordelige va
kantiebesteding.
Reeds jong spaarden we en zo
kwamen er een keurig twee-per-
soons tentje donzen slaapzakken,
luchtmatrassen, primus en diver
se andere kampeerbenodigdheden.
Onze eerste trektocht met de tent
duurde drie we'-en en in die drie
weken deden we al heel wat kam-
peerervaring op. Het kamperen
kreeg ons zo te pakken da' er
geen weekend in het voorjaar
en zomer voorbij ging of we trok
ken er met onze spullen op uit.
Iedere vakanrie werd grotendeels
kamperend doorgebracht.
Home, sweet home.
Wij leerden ons aan elke weers
omstandigheid aanpassen, niet bij
de pakken neer te zitten en in
weerwil van slecht weer ervoe
ren wij dat kamperen ook dan
zijn aantrekkelijke kanten heeft.
Langzamerhand werd de kam
peeruitrusting geperfectioneerd.
Er kwam een luifeitje aan de
tent. We kwamen tot de ontdek
king dat een kaarslantaarn in de
tent beter beviel dan een petro
leum- of elektrische lamp en dal
ondanks dat we dit al vele ma
len in de verschillende kampeer-
handboeken hadden gelezen en
we toch eigenwijs waren ge
weest. We leerden spreken in
kampeerders jargon zo over: biet
sen doorvretertjes mokken leut,
of we keken Itritisch naar een
„klapperjanus", een tent die met
zijn ingang precies in de wind
stond en we meesmuilden over
ao weinig kennis van zaken.
Telkens wanneer we na een
vermoeiende tocht het materiaal
uit onze fietstassen haalden en
een eigen „home" opbouwden,
wanneer de primus snorde en
wanneer we 's avonds behaaglijk
in de warme donzen slaapzak
ken kropen voelden we ons de
gelukkigste mensen van de we
reld.
Toch op pad.
Zo verging het niet alleen mij
maar blijkens hun verhalen ook
mijn lotgenoten van vandaag, die
nu geruime tijd 's konings rok
moeten dragen, om het vaderland
als militair te gaan dienen. Ze
ker ze begrijpen dat dit noodza
kelijk k en x schikten zich n
zak en andere kampeerspullen
deze zomer geen dienst kunnen
doen en van kamperen zal wel
niets komen.
Ho! Wat dachten ze? 't Kamperen
is niet van de baan, want daar
staan we aangetreden voor een
kampeerpartij van enkele dagen
en dat nog wel in de winter in de
sneeuw, dat is zelfs ons ervaren
kampeerders wel wat bar. De uit
rusting sloeg ons eveneens met
verbazing. Waar was onze fraaie
tent, zoals die tegenwoordig door
de fabrikanten geleverd wordt,
compleet met ingenaaid grond
zeil, schitterend uitgebalanceerd
materiaal?
We kregen een onmogelijk klein
sheltertje,. Het is wel een grap
pig ding, dat uit twee helften be
staat, zodat iedere man zijn ei
gen helft draagt, waarin drie
stukjes houten tentstok en vier
houten haringen, waarvan we
sterk vermoeden, dat ze van een
circustent afkomstig zijn Dat ge
heel moeten we in een plunjezak
stoppen, tezamen met drie wol
len dekens en een regencap. Op
een dergelijke primitieve manier
hebben we nog nooit gekampeerd
het materiaal is uiterst summier.
Maar kom, wij zijn toch erva
ren kampeerders en we slaan
ons er wel door we hebben wel
meer voor hete vuren gestaan
Kofficpanae. Warme koffie wordt
per aoto aangevoerd. Die behoef
Je self niet Ie letten. Dat k een
Het bivak.
Met de plunjezak op onze schou
ders sjokken we enkele honder
den meters van de kazerne af
naar het bivakterrein. De erva
ring die wij hier opdoen ven het
militair „kamperen" alaat onze
stoutste verwachtingen en gooit
onze gehele ervaring onderstebo
ven. Toch is het begrijpelijk,
want het militair kamperen is een
bittere noodzaak. Men moet bij
voorbaat rekening houden met
de omstandigheden waaronder
dit zal zijn en het gaat er in
eerste instantie om, dat de man
nen het er levend afbrengen. Bij
militair kamperen zijn de vijanden
niet onweer regen, kou, vallende
Een soldaat bfl z'n sheltertje dat
hy in de sneeuw heeft opge
bouwd. Een zeer primitief onder
komen.
takken en wat al niet meer, zoals
bij ons „salonkamperen", och
die tellen niet. De vijand is hier
de mens en die is veel gevaar
lijker dan de natuur.
We ontdekken dat de militaire
kampregels heel anders zijn dan
die welke wij in het burgerleven
zo goed hebben ingeprent.
We kregen een plaatsje toegewe
zen tussen het struikgewas onder
de bomen, een plaats, waar we
normaal nooit een tent zouden
opzetten, met het oog op het ge
vaar van afbrekende takken en
't lange nadruppen van de '"-omen
bij regen.. Maar bij een mili
tair bivak telt !Tit niet, hoofdzaak
is dat men beschermd is tegen
vijandige luchtwaarnemingen. De
gerepareerde plekken in ons tent
zeil tonen aan, dat er wel eens
takken e.d. door de tent zijn ge
vallen.
Zoals elke medaille heeft deze
ook twee kanten, een voordeel is
wel, dat we weinig last hebben
van de wind. Dat is erg prettig,
want bij het militair kamperen
geldt ook, dat men bij bet opzet
ten van de tent geen rekening mag
houden met de wind. Dan zetten
we de ingang van de tent altijd
van de wind af dan zit je in
de tent lekker beschut.
Hier is dat niet het geval,
de ingang van de tent wordt al
tijd geplaatst in de richting waar
de vijand zit, ongeacht of de wind
er soms pal in blaast.
Men moet door deze ingang toch
een eventuele vijandelijke aan
val kunnen zien aankomen, dat is
levensbelang, de wind speelt geen
rol. Men heeft dus pech als de
wind juist van die kant komt
Minder houvast.
Bij het opzetten van onze tent
doen zich al dadelijk moeilijkhe
den voor. In de zomer zal het
aan elkaar knopen van de twee
helften van het sheltertje onge
twijfeld geen probleem zijn, maar
in de winter met half bevroren
handen is het.'n vreselijke opgaaf
Tenslotte lukt het en vrij snel
staat onze tent nu.
Iets wat wel tegenvalt zijn de
houten haringen, die ondanks hun
omvang veel minder houvast in
de grond blijken t' hebben dan
de kleine lichtmetalen pennen die
wij gewend zijn.
Daar het tentje geen ingenaaid
kuipvormig grondzeil heeft, moe
ten er noodgedwongen in verband
met het vochtige sneeuwweer
maatregelen worden genomen,
willen we in de nacht geen vocht
moeilijkheden krijgen. Daarom
graven we een diepe geul om de
tent, die dienst kan doen als af
watering. Als dit klaar is, worden
de haringen losgenomen en weer
zodanig vastgezet, dat het doek
tot 't geultje doorloopt. Op die ma
nier loopt smeltwater van het
tentzeil goed weg en krijger we
ook een betrekkelijk tochtvrije
afsluiting tussen het tentdoek en
de grond.
De regencapes spreiden we op
de grond van de tent uit en leg
gen daaroverheen in de volle
breedte twee dekens om de grond-
kou tegen te gaan. Van de overi
ge twee dekens die we nog heb
ben maken w° twee slaapzak
ken. Hieroverheen gaat de le?e
plunjezak, die een en ander net
jes bij elkaar houdt. Enigszins
weemoedig denken mijn tentge-
genoot en ik terug aan r e ge
makkelijke donzen slaapzakken,
zachte luchtbedden en het zomer
se weer, waaraan we zoveel ple
zierige kampeerherinneringen
hebben.
Toch voldoening.
De eerste nacht komt en we
kruipen in onze tent en in onze
geïmproviseerde slaapzakken en
ondanks het gure, koude weer'
met temperaturen rond het vries
punt slapen we goed. Ook onder
deze omstandigheden geef* het e
een voldaan gevoel, wannee^ e
's avonds op de harde grond tus
sen de dekens schuift met de
voeten in de plunjezak.
En we komen ook hier tot de
ontdekking, dat dit juist het aan
trekkelijke van kamperen is, on
geacht in welke vorm je het ook
doet. Het aantrekkelijke, dat men
met eigen meestal primitieve
middelen onder verschillende
omstandigheden en in een steeds
wisselende omgeving toch een
warme en behaaglijke slaapplaats
weet te scheppen.
We hebben van deze militaire
manier van kamperen veel ge
leerd.
We zien het hier, het is goed,
wanneer jongens al op jeugdige
leeftijd leren te kamperen, ook al
is het keurige kamperen met schit
terend materiaal in het burg- -le
ven niet te vergelijken met de
primitieve wijze in militair ver
band. Maar het voordeel is, dat
knapen op die manier ervaring
opdoen, zich leren te redden en
aan te passen. In dienst heeft dat
tot voordeel, dat men een en an
der gemakkelijker ondergaat.
Het is in het belang van de
jongens zelf!
