tijger-
handhaaft
de orde in Reg's
vogelziekenhuis
POLLY DE PAPEGAAI
IS VASTE VERPLEEGSTER
DE LEIDSE COURANT
Hechte banden van vriend
schap en dankbaarheid tussen
mensen en vogels kunnen be
staan. Dit heeft Reg Wilson
zonneklaar bewezen.
Een aantal Australische vogellief
hebbers hébben onlangs een jongen
van een jaar of dertien de eretitel
verleend van „Districtsvogeidokter".
Reg Wilson, zo heet die knaap, is een
aardige blonde jongen met 'n beschei
den karakter en 'n gezicht vol sproe
ten. Hij verwierf die onderscheiding,
omdat hij al zijn vrije tijd besteed om
zieke en gewonde vogels te verple
gen en te genezen Met zijn ouders,
broers en zusje woont hij in Geelong,
op ongeveer 70 km. van Melbourne
aan de kust gelegen. In de achtertuin
heeft hij een vogelziekenhuis inge
richt. Wilde zowel als tamme vogels
behoren tot zijn patiënten. Zó groot
is Reg's faam als dat
mensen tientallen kilometers afleg-
nam, was een slimme blauwig-zwarte
kraai. „Ik vond deze vogel", lichtte
Reg toe, „op 't kerkhof in West-Gee-
long. Zijn poot was verre van in orde.
Maar ik denk wel, dat ik hem weer
helemaal gezond maak.Op dat kerk
hof ontdek ik trouwens vaak patiën
ten. Een hunner was een havik, die
ik Harry noemde. Een dierenbeul had
Harry te grazen gehad en zijn vleu
gels vastgebonden aan zijn poten.
Schandelijk! Maar ik heb gewerkt
met spalken en smeersels en Harry
herstelde. Dat is te zeggen, een van
zijn poten bleef krom."
„Toen Harry ontslagen was", ver
volgde Reg, „vond hij een vrouwtje
Zij bouwden een nest in een boom
vlak bij ons huis en kregen na enige
tijd kleine havikjes. En hoewel het al
geruime tijd geleden is, dat Harry
mijn ziekenhuis verliet, komt hij toch
nog zo nu en dan terug om mij en
zijn andere ziekenhuisvrieden te be
zoeken. Zelfs voor Tijger is hij niet
bang. Maar ja, weet U, we zijn hier
allemaal beste maatjes met elkaar!"
„De grote vriend van Caw Caw (dat
is onze kraai)", ging Reg voort, is ons
aller Mack de ekster. Mack is in alle
opzichten een showman. Toen hij
hersteld was, wilde hij het ziekenhuis
niet verlaten. Hij had zich blijkbaar
te sterk aan Caw Caw en mij gehecht.
Mack probeert nu zijn rekeningen te
betalen door kunstjes te maken. Hij
gaat op bevel op zijn rug liggen en
doet dar of hij dood is. Een vreemde
gast, maar erg aanhankelijk."
Andere patiënten, die na hun gene
zing weigerden te vertrekken, zijn 'n
„frougmouth" (,kikkerbek'), Tawny
geheten en een allerliefst honingeter-
tje. „Ik heb deze kleine een beetje
verwend, toen hij ziek was, denk ik",
merkte Reg op. „Als hij moest eten,
deed ik een buisvormige bloem in de
honing, zodat hij deze zoetigheid kon
opzuigen. Hij is nu weer helemaal in
orde, maar het geen stok zou ik hem
er toe kunnen krijgen om weg te vlie
gen. En tijger is bepaald dol op het
diertje!"
„vertrek-weigeraars" zich ontpopt
als goede helpers en trouwe vrien
den. Een der eerste ex-patiënten, die
wij ontmoetten, was Polly de Pape
gaai. Polly is een galah, grijs en rose
vankleur. Zij vervult de functie van
„vaste verpleegster" en „dokters-as
sistente". Als zij geen dienst heeft,
vindt Polly het heerlijk om met de
Wilsons uit varen te gaan. En ook
dan doet zij nuttig werk, want met
haar gekrijs houdt zij de meeuwen
op een afstand.
In Polly's gevolgd bevond zich
(toen wij Reg bezochten) een grote
witte kaketoe. Met luid misbaar
strompelde deze vogel naar ons toe.
„Weet U", zei Reg, terwijl hij zacht
jes de snavel van de kaketoe dicht
maakte, "hij is waarschijnlijk wat
hongering, want ik heb hem een di
eet voorgeschreven - voorlopig alleen
melk en havermeel. Dat waardeert
hij helemaal niet. Toen hij hier
kwam, had hij een lelijke wond aan
zijn poot en daar is nog infectie bij
gekomen. Ik heb hem zo goed moge
lijk verzorgd en nu gaan we gelukkig
de goede kant uit. Maar een herrie
maker is hij wel, die Cocky!"
Een andere patient, die beslist wen
ste, dat het bezoek notitie van hem
Reg heeft ook „correspondentie-pa-
tienten". Dit zijn vogels, die niet in
zijn ziekenhuis kunnen komen, om
dat hun eigenaars te ver weg wonen.
Uit alle delen van Australië krijgt
Reg brieven met verzoek om inlich
tingen betreffende de genezing van
zieke of gewonde vogels. En reeds
menige .correspondentie-patient' heeft
hij het leven gered!
Toen wij mevrouw WilsonReg's
Moeder dusvroegen, wat zij vond
van het vogelziekenhuis, aniwoorde
zij: „Ik doe mee, dat is natuurlijk.
Ik geef Reg verband, zalfjes, lucifers
en zo meer, als hij ze nodig heeft. Ook
spring ik wel eens bij, als zijn zakgeld
op is en hij voer moet kopen. En iede
re dag moet ik de veranda schobben,
want daar plegen de vogels 's-nachts
te kamperen. Mfi&r ik vind het heer
lijk-, dat Reg zovegl doet voor zijn
vogels. Het zal wel aangeboren zijn,
denk ik, want toen we voor we in
Geelong kwamen op een boerderij
woonden, was hijhoe jong hij ook
waseveneens altijd vol zorg voor
alle dieren en in het bijzonder voor
de vogels."
Nu, vol zorg is P.eg nog steeds en
de (niet-officiële) eretitel „Districts-
vogeldokter" komt hem ten volle toe.
gen om hem hun zieke of gewonde
vogels toe te vertrouwen. Zes jaar
reeds is Reg arts, chirurg en „hoofd
verpleger" van zijn ziekenhuis.
Zeker, zijn ouders, zijn jongere
broers Gregory en Ken, zijn zusje
Julie en een paar schoolmakkers hel
pen wel eens een handje, maar het
leeuwendeel van het vele werk ge-
schiedt toch door Reg zelf.
Reg heeft echter in de loop der
jaren uitstekende dierlijke hulp ge
kregen. Zijn trouwste medewerker is
Tijger. Deze bijzonder intelligente
kat heeft eigener beweging de func
tie van huismeester-bewaker van het
ziekenhuis aanvaard. Hij handhaaft
de orde onder de patiënten en zorgt
bovendien, dat geen enkple andere
kat in 't ziekenhuis kan croordringen!
De vogels beschouwen hem als een
goede vriend en een betrouwbare
politiekat.
Er zijn patiënten, die, als ze her
steld zijn, het vertikken om het zie
kenhuis te verlaten. Reg heeft dus
te kampen met een probleem, waar
voor de directie van een mensenzie
kenhuis maar zelden geplaatst
wordt. Maar gelukkig hebben enige
Veel patiënten willen niet ontslagen worden
Foto boven: deze geblesseerde ekster strompelt in de tuin van Reg's
ziekenhuis.
Foto midden:
Deze kaketoe, die al enige tijd in Reg's ziekenhuis is, kijkt vol be
langstelling toe, terwijl de jongen de geblesseerde poot van een ekster
behandelt.
Foto onder: Reg met zijn trouwe kat „Tijger" en enige van zijn geve
derde patiënten.
lil'
4
