2 In zanderig stadionnetje kreeg Nederl I op zijn kop NOORSE AMATEURS TE STERK VOOR FALEND ORANJETEAM Goed opgezette aanvallen vooral na de rust schaars IN DE NEDERLANDSE KLEEDKAMER DONDERDAG 17 MEI 192 DE LEIDSE COURANT PAGINA 7 NOORWEGEN NEDERLAND Geen 71 zoals in 1959 in het Rotterdamse sta dion. Zelfs geen 00 als vier jaar geleden in het zelfde knusse maar nu halflege Ullevall-stadion. Met 21 heeft het oranjeteam ditmaal in Oslo de zege moeten laten aan de Noorse amateurs, die, na een aarzelend begin, met shortpassing de Nederlandse defensie voor onoverkomelijke pro blemen stelde. Een yerdiende nederlaag voor de spelers met de vaak betere techniek tegen een ploeg, die van geen ophouden wist. „Ik vrees geen enkele Noorse speler op zich. Ik ben slechts bang voor een Noors team als geheel. Met de steun van het publiek zijn die harde, ra zendsnelle Noren levensgevaarlijk." Bondscoach Elek Schwartz had het al lang voor de jubileum- interland tegen Noorwegen - in mei viert de Npor- se bond zijn 60-jarig bestaan - vastgesteld. Nederlandse aanval draaide traag en zonder veel fantasie De bondscoach heeft gelijk gekregen. Niet de individuele techniek van de aanval van de Noorse voorhoede elf Noorse spelers heeft de oranjeploeg overrompeld. Doch het élan, de bracht het Nederlandse verdedigings- vechtlust, waarmee de „underdog" heeft gestreden. Zelfs een verrassend blok tot wanhoop. Met korte passes vroege openingstreffer heeft Nederland deze zege niet kunnen brengen, werd de defensie gepasseerd. Links- Die zou trouwens, gezien de prestaties van de uitermate fris spelende Noor- buiten Roald Jensen kreeg in volle se amateurs, stellig niet verdiend zijn geweest. Vooral na de rust heeft sprint de bal voor de schietgrage het Noorse team met weergaloos short passing-spel de Nederlandse defensie voeten. Een diagonaal schot, dat Pe- vaak wanhopig gemaakt. ter van der Merwe niet eens gezien En voor die verdediging opereerde een aanval die ook al niet tot grootse kan hebben, volgde (11). daden is gekomen. Zeker, individueel werden er vaak aardige dingen ge daan. Een enkele keer kwam Oranje zelfs met een verrassende aanval naar BEROERING voren, maar te vaak liepen die aanvallen vast door onzuiver plaatsen, door te weinig gevoel voor positiespel. Het Noorse publiek, dat zich op- Het élan waarmee gestreden is was een voorname oorzaak van de Noorse vallend rustig had gehouden, ging zege. Die geestdrift hebben we helaas bij de Nederlanders te vaak gemist, zich roeren. Het raakte zelfs buiten zichzelf, toen Fons v. Wissen rechts- land zijn zo snel verkregen voor- binnen Arne Pedersen op het mo- sprong nog kan behouden. ment, waarop deze het tweede Noor- Juist in die periode waarin Noor- se doelpunt scheen te gaan scoren, wegen sterker werd kreeg het Oran- in 't doelschopgebied ten val bracht, je-team zijn tweede droomkans. Met De „vox populi" schreeuwde - en de een opvallend gemak sorintte Sjakie eerlijkheid gebiedt ons te zeggen: Swart, linksback Ragnar Larsen niet geheel ten onrechte - om de A voorbiJ- Behendig tikte hij de bal penalty. Scheidsrechter Bertil Loow En toch begon het zo prachtig. Di- Voor de voeten van de toestormende liet echter rustig doorspelen. De re- rekt na het Wilhelmus-in-ouverture- Henk Groot, die het doel van nog akties van de toeschouwers logen er vorm was het immers al raak. De geen drie meter afstand grandioos niet om en de flegmatieke Zweed, die allereerste aanval van het elftal, uit miste. net als het Oranjeteam beslist zijn nood geboren, leverde reeds een tref- De kansen bleven komen. Stopper dag niet had, mocht werkelijk blij fer op. Op rechts speelde Henk Groot Trobjorn Svenssen kon na 29 minu- zijn, dat de bezoekers het bij luid- - nauwelijks dertig seconden na het ten, slechts dankzij een grove over- ruchtige argumenten lieten. Hoe er beginsignaal zich uitstekend vrij, treding Ko Prins de weg naar het op dat moment in het Ulleval-stadion zag dat Tonny van der Linden bij doel letterlijk versperren en even over de persoon van de heer Loow de penalty-stip ongedekt stond en later toonde Tonny van der Linden, werd gedacht, was bepaald verre een gave pass bood de DOS-aanvals- dat de 38-jarige geroutineerde en van prettig.... leider een niet te missen kans. Hard, technisch bekwame Noor aanzienlijk maar beheerst, kogelde Van der Lin- aan tempo tekort kwam. Met een ÊUnJwh«alïï den de bal in. Keeper Sverre An- meter voorsprong op Svenssen ren- wj Tï ïoiï dersen had zelfs niet de tijd om ook de de DOS-speler op doelman An- *®"ig!fh?Sn p?r«!n maar te reageren (0—1). Het zag er dersen af. Ver buiten bereik van de JSSnïïïiiSi?SS! somber uit voor de elf dappere No- Noorse goallie scheen de bal het net X°'ir5 ren. Een herhaling van 1959 kwam te zullen vinden. De binnenkant van 1C? nir de welgeteld 17.723 toeschouwers de linkerpaal bracht echter juist nog JJH} tLJJJL.i™TS* voor de geest. De Noren dachten er redding. £ljl Borgen nog in duel was met echter niet aan om als het klassieke Fons van Wissen loste de Noorse schaap naar de bekende slachtbank GEMISTE KANS vleugelspeler zijn schot dat via de tp wnrdpn ppipid paal in het doel sprong: 21. Het Bepaald geluk had de Noorse stop- klonk harder dan ooit tevoren: „Heya GEPLAAGDE RENDERS N"*e Linksback Renders merkte, dat bij beweging volkomen uit balans bracht VERRE TRAPPEN herhaling wel heel duidelijk. De snel- en uitschakelde. Opnieuw kreeg le Björn Borgen bracht hem dade- Henk Groot een bijna niet te missen Het tiktak-spelletje van de Noren lijk al in grote moeilijkheden. Arne kans. De ex-Zaankanter richtte ech- bleef gevaarlijker dan de vaak ver- Pedersen en aanvalsleider Per Kris- ter te onzuiver en de bal stuitte af re trappen waarmee de Nederlandse toffersen kregen hun kansen. Slecht op het lichaam van de doelman. kanthalfs en vleugelspelers de defen- schieten en onjuist opstellen waren De Noren waren een vijftal minu- sie van hun tegenstanders in één er echter oorzaak van dat Neder- ten na rust gelukkiger. Een briljante slag trachtten te nemen. Desondanks OEFENMEESTERCVRSUS IN LEIDEN kregen ook de Nederlanders in de laatste fase van de strijd nog hun kansen. Maar het duurde juist iets te lang, steeds klopte er op het be slissende moment iets niet in de Ne derlandse aanval. Henk Groot had, twee minuten van de finish, Nederland nog de gelijk maker kunnen geven. De Ajacied had echter juist te weinig tijd om goed te kunnen richten. Met een wa re pantersprong bezwoer Sverre An dersen het gevaar. De toeschouwers konden tevreden zijn Enthousiast hebben die nauwelijks 17.000 supporters hun ploeg gehul digd, toen arbiter Loow het eindsig naal gaf. Nauwelijks had Tony Pronk de strijd om de wedstrijdbal van een Noorse verdediger gewonnen, of de honderden jongeren namen bezit van het veld. Terwijl de oranjeman nen met moeite hun wêg naar de kleedkamer zochten, voerde de me nigte op het middenveld hun „hel den" in een ware triomf naar de douches. De Nederlandse doelverdediger Pe ter van der Merwe in duel met de Noorse middenvoor Per Kristoffer- sen. (Telefoto). Amateurs spelen gelijk tegen Engeland Strijdlust tegenover techniek DIT SEIZOEN ONGESLAGEN Met een enorm enthousiasme heeft het Nederlands amateurelftal woensdag avond op het winderige ZAC-terrein in Zwolle tegen Engeland een 0-0 gelijkspel behaald, dat in meer dan een opzicht verdienstelijk genoemd mag worden. Verdienstelijk omdat de Nederlandse amateurs hiermee ongeslagen het Inter landseizoen afsloten, na de 2-1 zege op Italië en de succesvolle trip naar Saar land, maar verdienstelijk bovenal omdat hierdoor bewezen werd, dat technische superioriteit gecompenseerd kan wor den door ontembare wilskracht en nooit aflatende strijdlust. Steeds weer expedieerde de hechte Nederlandse achterhoede onder aanvoe ring van rechtsback Smits de bal met verre trappen naar voren, waar de En gelse defensie zich telkenmale verkeek op de vreemde capriolen, die de bal op het spekgladde veld maakte. De lange Nederlandse middenvoor Andre kreeg zoveel kansen, dat het eigenlijk onbe grijpelijk is, dat hij er geen enkele van benutte. Geen schoten Maar Andre was evenals zijn mede- voorwaartsen bang om te schieten. De VSV-speler had teveel tijd nodig om de bal voor de goede voet te leggen, zodat hij er meestal de voorkeur aan gaf om te trachten in samenwerking met zijn binnenspelers de bal in het doel te lopen. Enkele malen lukte dat op een haar na, als Kriesch, Andre en Hom- Voetbalschoen vloog in brand De voetbalschoen van een Deen se schooljongen vloog in brand toen hij tegen de bal trapte. HU bleek met de schoenen door een veld te hebben gelopen, dat pas met een bestrUdingsmiddel was bespoten. De wrUving tussen bal en schoen was voldoende om het te doen ontbranden. De jongen liep barndwonden op. Al enige weken op alle zaterdagochtenden is een hard trainende - reeds aan de slapen grijzende - groep de gast van LFC. Onder leiding van bondscoach Dre- wes voor het praktisch gedeelte op het LFC-terrein en ir. Van Emmenes voor de theorie in een van de Leidse scholen bereiden de heren zich voor op het examen oefenmeester, het zogenaamde grote trainers- diploma. Gedurende 14 weken maakt men de reis naar Leiden. Dat men het diploma niet cadeau krijgt verduidelijkt de dagindeling: Van half elf 's morgens tot 1 uur draait men rondjes op het veld van de Kanaries en doet men aan balbehandeling. Na een korte lunch pauze in de kantine, vertrekt men naar een Leidse school. Van 26 uur worden de heren hier onder han den genomen door ir. Van Emmenes voor het theore tische gedeelte. Op de foto zien we verschillende figuren, die al een flinke voetbalcarrière achter de rug hebben: Staande van links naar rechts: Franken (Holland), Evergroen (ONA), Verschuur (DWV), Piet Kraak (Elinkwijk), v.d. Horst (Sittardia), Confurius (EBOH), Michels (Ajax), Maarschalkerweerd (DOS), Jans (ADO), Van Geest (DHC) en Kamska (Volewijckers). Zittend: Kuyk (Zebra's), Molendijk (DHC), Salai (Lo- komotiva, Hongarije), v. d. Berg (Fortuna VI.), De Graaf (EBOH), De Wette (RCH), v. d. Muts (Vole wijckers), Kil (DWS/A). Als bewijs van erkentelijkheid aan het bestuur van LFC, hebben de adspirant-oefenmeesters aangeboden begin juni of eind van deze maand een vriendschap pelijke wedstrijd te spelen tegen LFC 1. De datum is nog niet vastgesteld. Een slechte wedstrijd van een falend elftal. Een slechte wed strijd, waarin de middenlinie nog de meest aanvaardbare prestatie leverde. In de verdediging was linksback Renders de zwakste. De PSV-er raakte volkomen geïmponeerd door de snelheid van de Noor se aanvallers. Zelfs als de Eindhovenaar de bal vrij had en rustig kon plaatsen bleken de zenuwen hem nog vaak de baas. Doelman Peter van der Merwe heeft aan beide treffers geen schuld. De middenlinie deed het, zoals gezegd, redelijk. Maar ondanks het zwoegen van een Pronk, een Van Wissen en een Muller kregen de Noren vooral na rust kans op kans. Vaak was de coördinatie ver te zoeken en moesten de halfspelers met improvisaties trachten de ga ten te dichten. En dan tot slot de voorhoede, de linie, die in de eerste aanval van de wedstrijd de Noorse supporters al met een beangst gemoed aan de toekomst deed denken. Na dat voortreffelijke begin, waarin Henk Groot en Tony van der Linden elkaar na nauwe lijks dertig seconden vonden, was het gauw gebeurd. Steeds schaar ser werden de combinaties en de gevaarlijke momenten voor het doel van Andersen na de rust werden eerder veroorzaakt door een enkele verrassende wending dan door een goed opgezette aanval. Henk Groot en aanvalsleider Tony van der Linden hebben het doel man Andersen vaak veel te gemakkelijk gemaakt. Te gering was ook de samenhang in de aanvalslinie. Het zwakke spel van invaller Kerkhoffs maakte, dat de strijd tegen de stugge, maar stellig niet snelle en al te betrouwbare Noorse defensie, in feite door vier man moest worden gestreden. Sjakie Swart ging enkele malen verrassend gemakkelijk langs linksback Larsen, doch dan volgde steeds óf een mislukte voorzet óf het binnen trio had weer te veel tijd nodig om te schieten. Tony van der Linden, die in het eerste kwartier van de wedstrijd schoot als hij de bal maar zag, veranderde - vreemd genoeg - zijn speelwijze en poogde vooral in de tweede helft de bal steeds in een juist nog iets gunstiger positie te leggen voordat het schot kwam. Het enige resultaat hiervan was dat de Noorse achterhoede telkens tijd genoeg kreeg om alle problemen op te lossen. Van der Linden, Groot en Ko Prins - vaak wel wat al te fors - ze geloofden niet meer in eigen kracht. Geen wonder dus, dat de zege wel naar de bijna onvermoeibare Noren moest gaan. Een nieuw bewijs, dat een enkele spectaculaire zege op Noord-Ierland nog geen voetbalzomer maakt. Al wil men dat in Nederland ook nog zo graag merson zich met onbeholpen, houterige bewegingen langs de Engelse backs werkten. Maar het beslissende schot bleef uit. Zo slecht schoten de Neder landse voorwaartsen, dat het geen ver rassing was, dat Kriesch in de 32e mi nuut zelfs een penalty niet kon benut ten, toen stopper Law in uiterste nood de bal met de hand uit het doel had ge slagen. De Engelsen namen de waar schuwing van die gemiste strafschop ter harte. Zij gingen de mandekking conse quenter toepassen en namen het midden veld in bezit. Vandaar uit lanceerden zij de ene aanval na de ander en er ont stonden diverse gevaarlijke situaties voor het Nederlandse doel. Doelman Van Zanten echter groeide naar een grootse vorm en de ene keer dat hij ge passeerd werd stond zijn rechtsback nog op de doellijn om met een ferme trap redding te brengen. De opstelling van Nederland was als volgt: Van Zanten, Smits, Marree, De Jonge, Moolenaar, Van Egmond, Wolf- fers, Hommerson, Andre, Kriesch en Van der Heiden. BRAZILIë-WALES: OPNIEUW 3-1 Het Braziliaanse voetbalelftal heeft voor de tweede maal in enkele dagen tijds het team van Wales met 3-1 versla gen. Ditmaal gebeurde dat in San Paulo, nadat de rust was ingegaan met een 1-0 voorsprong voor Brazilië. Middenvoor Vava opende in de 35e minuut de score. Ken Leek maakte na 17 minuten spelen in de tweede helft gelijk. Daarna ging het niet zo best met Brazilië en het pu bliek toonde zich dan ook duidelijk on tevreden. Steraanvaller Pele bezorgde zijn land echter toch nog een overwin ning door doelpunten in de 81e en 83e minuut. ZWEMMEN De tweedaagse interlandwedstrijd zwemmen, schoonspringen en waterpolo tussen Nederland en Duitsland, die voor zaterdag 7 en zondag 8 juli op het pro gramma staat, zal niet in Enschede doch in Rhenen worden gehouden. Nadat En schede reeds geruime tijd geleden de organisatie van deze belangrijke landen- wedstrijd op zich had genomen, is thans gebleken, dat men niet aan alle organi satorische eisen kan voldoen. De vereni ging De Forellen heeft de taak nu over genomen. De wedstrijden worden gehou den in het zwembad naast Ouwehands Dierenpark. „Wij kunnen niet om schakelen. Wij moeten 'n Feijenoordstadion hebben en een grasmat als een biljartlaken. Anders gaat het mis". Bondscoach Elek Schwartz zei het in korte afgebeten zinnetjes over de hoofden van de jour nalisten tegen de Neder landse spelers in de kleed kamer. „Het was allemaal niet nodig. We waren bang, en dan moet je wel verlie zen. Slecht, heel slecht. Daarna werd 't weer stil, bijna angstwekkend stil. Schwartz' boetepreek had zijn doel niet gemist. Over de wedstrijd spra ken ze nauwelijks nog, de elf teleurgestelde spelers. Roel Wiersma was de eer ste, die de stilte verbrak. „Wat een vreemde arbi ter. Drie vier keer raakte die linksbuiten m'n benen ringen aan deze interland tegen de Noren overge houden. „Het begon zo goed", zei hij aarzelend, „maar in die tweede helft wilde niets meer lukken. En wat zijn we toch dicht in plaats van de bal. Dat moet wel een vrije trap worden dacht ik, maar ho maar. Gewoon ingooien. Henk Groot had al evenmin prettige herinne- bij doelpunten geweest", stelde hij filosofisch vast. „Neen, gemakkelijk was het zeker niet", zei links back Renders. „Wat wa ren ze snel, die jongens, en wat wisselden ze ge- makkelijl van positie". Er kwam tenminste ein delijk wat leven in de spe lers, maar bepaald opwek kend werden de gesprek ken toch niet. Zwijgend werden de kleren aange trokken, zwijgend de ha ren gekamd en de bus weer bezet om op weg te gaan naar het banket, dat ter gelegenheid van deze jubileum wedstrijd de Noorse voetbalbond be staat deze maand 60 jaar in de Noorse binnen stad werd gegeven. Het zag er nu niet naar uit, dat de ploeg er zo heel erg veel zin in had.... 4

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1962 | | pagina 7