Is alt lie! zie o o Maximilian Sc hells ster rees snel tot internationale faam en Helen Shapiro kan nu al met pensioen Exclusief Toen Jack mij vanuit een oesterbar in Massachusetts belde om een af spraak met mij te maken voor een bioscoopje in Washington, zei ik natuurlijk ja. Als er iemand was op deze wereld, die voor mij iets betekende, dan was het Jack Kennedy. Zou hij mij tijdens datzelfde telefoontje ten huwelijk hebben ge vraagd, dan zou het antwoord ook zonder bedenken ja zijn geweest. Tijdens onze verloving ging het verhaaltje, dat ik Jack had ontmoet bij een opdracht, die ik als fotoreportster voor een dagblad vervulde. Ik moest een foto van hem maken. In feite was de kennismaking niet zo romantisch. Ik ontmoette hem toevallig op een receptie. Jack en ik hebben beide nogal onderzoekende" en ik geloof dat dit de reden is waarom we elkander ko zen. Met hem voelde ik mij altg'd vol op in het leven staan. Het kan me niet bergen, dat ik ooit met hem van mening verschilde. Mij althans lijkt het, alsof hij altijd gelijk heeft. Geen taak is te zwaar voor hem. Hij geeft anderen vertrouwen. Ik zou op dit ogenblik niets kunnen bedenken, wat hij niet zou kunnen doen. Natuurlijk word ik verschrikkelijk k aa, als men zegt. dat Jack niet warm en haltelijk genoeg is, maar in tegendeel koel en berekend. Hg lacht namelijk graag en is dol op zijn kinderen. Toen we getrouwd waren en men mij vroeg hoe wij aan elkaar waren gekomen, vertelde ik: ,,Ik ben altijd nogal handig geweest in Washington en daardoor kree^ ik hem zover met mij te trouwen..." Ik wist, dat ons huwelijk heel wat aanpassing zou vragen omdat Jack zo enorm zelf standig is en ik niet minder. Maar ik was van één ding zeker: ik walde hem voor geen goud van de wereld verliezen. In het eerste jaar van ons huwe lijk leerde ik het gedicht ,,John Browns Body" uit het hoofd. Het was een van zijn favoriete gedichten en hij hield ervan dat ik zo nu en dan er uit reciteerde. Mijn moedere maal kinderen hebt kom je tot de wilde graag, dat wij voor elke bij' zondere feestdag of een verjaardag een gedicht leerden. Thuis - we waren met zeven kin deren - leerden we vreemde talen, vooral Frans, dat we tijdens de maal tijd spraken. Tijdens deze maaltijden maakten we er een echt spel van. Ieder kind begon met tien lucifers en je verloor er een, iedere keer als je een Engels wooi'd gebruikte. Het mijn leren if spelen" werd hier dus wel bÜ0- der goed in de praktyk ge bracht. Steeds weer bracht ons talen- spel spanning en opwinding teweeg en me. de op het juiste moment uit gedeelde scht iderklopjes van de ou ders werd een ieder aangemoedigd zijn uiterste best te doen. Nu wg niet lange, „gewone" bur gers zgn, zyn er vanzelfsprekend tal van gevaren voor de kinderen ont staan. Alle jonge kinderen zijn zeer kwets baar en gauw verwend. Alleen al doordat ze gefotografeerd worden en door alles wat ze in het Witte Huis zien, raken ze zeer onder de Indruk. Daarom zgn wg er zo tegen onze kinderen alleen maar te laten optrek ken met kindermeisjes en mannen van de Geheime Dienst. Ik had mij indertijd zeer nadrukke lijk voorgenomen mgn kinderen hele maal zelf op te voeden, maar als je 5? Voor de buitenwereld misschien wel, maar voor kenners beslist niet verras send kwam het bericht dat Maximilian Schelt, de Oostenrijkse acteur, die zo'n voortreffelijke rol speelde in „Oordeel te Neurenberg" als enige Europese mannelijke ster werd vereerd met de Oscar, de hoogste filmonderscheiding, die men in Amerika kent. Een enorm succes voor een Europeaan, die als jochie eerst priester wilde worden, maar op achtjarige leeftijd besloot toch maar het artiestenvak te kiezen, in navolging van zijn ouders. Vader Schell was een ver dienstelijk toneelschrijver en moeder Margarethe van Noe had jarenlang op de planken van het Oostenrijkse toneel gestaan. Als we dan ook nog weten, dat Max een broer is van de talentvolle Maria Schell, dan is het duidelijk, dat hij zijn grote aanleg voor toneel en film niet van vreemden heeft. De filmonderscheiding die hem ten d viel, heeft Schell dus te danken aan zijn vertolking van de verdediger van de nazi-misdadigers, die in Neu renberg voor het oog van de wereld terechtstonden. Een pikante bijzon derheid, want de familie Schell moest in 1938 uit Oostenrijk naar Zwitser land vluchten omdat vader Hermann Sc ell te kritisch was jegens een heer Hitier en zijn trawanten. Opgegroeid in Zwitserlanc en ook Zwitsers staats burger, heeft Max Schell in Zurich een voortreffelijkr opleiding gehad. Hg studeerde filosofie en kunstgeschie denis. Dat was de uitdrukkelijke wens van zijn voorzichtige vader, die hem voorhield dat als hij als acteur eens niet mocht slagen, altijd nog een baan bg het onderwijs klaar lag. Deze zelf de houding heeft vader Schell ook je gens dochter Maria aangenomen. Max was een voortreffelijk sportman. Hij roeide voor de Zuricher universiteit en speelde zelfs in het Zwitserse na tionale voetbalteam tegen de Italia nen. Dat was enige jaren geleden. Romance met Suey? Schell is nog vrggezel en vanzelf sprekend gaan er zo nu en dan ge ruchten over romances, waar hg by betrokken is. Vry hardnekkig werd byvoorbeeld gefluisterd, dat by een speciale Interesse toonde voor Nan cy Kwan. (De charmante Suzy uit „De wereld van Suzy Wong"). Hg- zelf zwygt over de geruchten en het kan du! zyn, dat de een of andere persagent voor wat extra nieuws zonder achtergrond gezorgd heeft. 'ij is een groot liefhebber van mo derne muziek, jazz en abstracte kunst Tevens geldt hy als een van de weini ge uitzonderingen in de huidige to neel- en filmwereld, die nog als se rieus acteur geboekt wil staan. Hg gelooft in zgn vak een middel te heb ben om te kom*, tot creatieve, artis tieke expressie, hoewel Max zichzelf zeker niet voorhoudt dat acteren net zo creatief is als schryven of schilde ren. „Acteurs zyn eerder her-scheppen de dan scheppende artiesten", zegt hg „Zy brengen het werk van ande ren tot leven. Maar als een acteur werkeiyk van zgn beroep houdt en begrypt wat het is - de kunst, schry- vers en publiek tot elkaar te brengen - dan kan hy een zeer belangrijke by- drage leveren. De acteur is de brug tussen de toneelachrijvei en de toe schouwers". Toen iJj elf jaar was, schreef Max Schell zyn eerste toneelspel... Hy zat 1 nog op de lagere school en het stuk werd op een schoola vond opgevoerd. In datzelfde jaar maakte hy zgn debuut als beroeps acteur als de zoon van Willem Teil, die met een appel op zijn hoofd moet staan, die door vader zal wor den afgeschoten. Voorkeur voor schrijven Sindsdien heeft Schell nog twee stuk ken geschreven, die naar hy zelf ver klaarde „evenmin goed waren", maar zyn voorkeur gaat toch uit naar het schrij en van toneelstukken in plaats van erin te spelen. Als het gaat om het kiezen tussen film en toneel, dan kiest hy de filr „In toneelstukken wordt te vaak te veel gepraat. Woorden vormen een be lemmering, tenzg ze zinnen vormen van een kwaliteit als geschreven door Shakespeare, Shaw, Ibsen of Molière. Een acteur kan in één film close-up zonder te spreker méér zeggen dan met een pagina vol tekst op het toneel In een theater". Maximilian Schell in zgn glansrol als verdediger van Nazi's in Neurenberg. Maximilian Schell is een serieuze werker, die zich niet te buiten gaat aan het luxueuze leventje, dat de meeste van zyn vrouweiyke en manne lgke collega's leiden. Hg heeft een voorhefde voor het rustige leven op het platteland en tgdens zyn drukke filmwer": in Italië, waai hy een hoofd rol vervulde in een film over het le ven van een monnik, hield hg zich bg voorkeur op in de eenzaamheid van het land buiten de stad. Schell is ook in andere opzichten een acteur, die by zyn collega's uit de toon valt: hg rookt en drinkt niet, be zit geen opvallende sportwagen en springt niet uit de band. Er zgn maar weinig acteurs, die z>'ii grondige vooropleiding hebben gehad'als Maximilian Schell. Tgdens zijr. studie aan de universiteit, ver- dimde hy les- en kostgeld met acte ren. Eenmaal afgestudeerd bracht hg vier jaren door op ontelbare toneel tje in het Zwitserse 1. nd en vertolk te alk soorten rollen in Duits en Frans. Daarna speelde hij in Duitsland en Frankryk en vertolkte onder meer de ontdekking, dat je hulp nodig hebt. Zo heb ik nu de ralp nodig van Dr. Spook (de beroemde specialist op het gebied van kinderzorg) en ik vind het een opluchting te weten dat kinderen van anderen net zo ondeu- zg'n als die van jezelf op de zelfde leeftyd rk hoop in elk geval dat ik net zo- ved. voor mgn kinderen kan doen, als mgn moeder voor my deed. Maar toch veronderstel ik, dat mgn belangrijkste taak als „First Lady" is, goed op de president te passen en er op toe te zien, dat hy voldoende rust krggt, Ik weet niet veel van politiek af, tenminste, ik wist er niet veel van door Jacqueline Kennedy De echtgenote van de president van de Verenigde Staten, Jac queline Kennedy, ongetwijfeld thans 's werelds meest bespro ken en gefotografeerde vrouw, heeft in een drietal artikelen haar hart uitgesproken over zichzelf, haar kinderen en haar verhouding tot de president. Deze openhartige, onopge smukte en sympathiek eenvou dige artikelen, in typish vrou welijke stijl geschreven, geven een verhelderende kijk op de toestand in het Witte Huis, het verblijf van de president en zjjn gezin in Washington. De redac tie van onze courant prijst zich gelukkig deze exclusieve serie, waarvan de eerste aflevering vandaag wordt gepubliceerd, te runnen aanbieden. hoofdrol In „The Tower" op het Salz burg Festival. Hg maakte zyn debuut op Broadway in 1958 in het spel „In terlock" van Ira Levin. Dit optreden leidde tot een rol in „De Jonge Leeu wen", het oorlogsverhaal van Ir win Shaw, waarin Max een fanatieke Na zi-officier uitbeeldt. Hierna lagen er ontelbare rollen voor T.V. spelen in Amerika voor hem klaar. Maximilian Schell, die nu 31 is, heeft zijn sporen verdiend in het thea ter en in de Europese en Hollywoodse filmstudio's. Over zijn talent heeft niet meer gediscussieerd te worden. Hg heeft bewezen een volleerd acteur te zijn. De her toegekende OSCAR is e onderstreping van dit onloochen bare feit. vóór ik trouwde. Ik kwam met één stap terecht in de grote draaikolk van de politiek en het heeft echt tyd gekost, om my in deze wereld enigs zins thuis voelen. Ik hoorde er natuuriyk steeds zo veel van, iat ik als vanzelf min of meer van de belangrijkste zaken op de hoogte raakte maar ik weet er echt nog niet genoeg van om myn man met het schry en van zgn rede voeringen te helpen. Zgn leven wordt beheerst door de politiek en zgn leven is het myne. Gedurende 24 uur per etmaal maakt de politiek deel uit van myn leven en ik kan wel zeggen, dat het een vreemd en opwindend beroep is, waar in bg voortduring de een of andere vorm van een crisis voorkomt. Hoe meer ik Jack over al .die intri gerende en reusachtige problemen hoor spreken, hoe meer voel ik my een onwetend schepsel. Als resultaat van deze „zelfkennis" volg ik nu cur sussen aan een speciaal instituut; ik krijg nu onder meer grondig onder richt in vaderlandse geschiedenis. Jack vraagt mg dikwyis mgn me ning over bepaalde vraagstukken en ik zeg hem dïan wat ik ervan denk, maar ik weet nu wel, dat hg in wer- kelgkheid mijn advies niet van node heeft. Ik geloof, dat de belangrijkste taak van de vrouw van de president van d Verenigde Staten ig de president te beschermen. Zg moet een bepaalde sfeer scheppen en hem een huiseiyk leven bieden, dat hem in staat zal twwwuwwwnvwuuMm stellen zichzelf zo nuttig mogeiyk te maken voor alle mensen. Ik ben net zo bezorgd als elke an dere vrouw in Amerika over de toe komst van ons land. Maar ik voel, dat myn echtgenoot over de nodige eigenschappen be schikt die ons in de komende tien jaar van groot nut kunnen zijn. Hg heeft een waarhjk groot begrip voor Amerika en onze problemen. Hij heeft het land vele jaren lang gediend, niet in het mi- st in de bange oorlogsja ren, en ik geloof dat hy in staat is het vaderland te redden. Toen wg pat getrouwd waren was ik kwaad als Jack aan politieke kri tiek onderhevig was. Maar hij heeft me geleerd, dat ik de politiek niet persoonlgk moet nemen; politiek brengt de heftigste emoties teweeg en daar moet men natuurlgk wel reke ning mee houden. Ik geloof, dat het beste wat ik kan doen is mg een beet je op een afstand te houden Een politicus adem* de rele dag politiek in en uit. Als hy thuis komt en dan nóg eens alleen maar over politiek moet praten, hoe kan de arme man zich dan ontspannen? Er is een tgd geweest, dat Jack zgn lunch in haast moest verwer ken. Ik schreef er toen over in myn rubriek in een grote krant. Ik had verschillende bedienden van het Capi- too, geinterviewd om aan de weet te komen hoe zij het vinden de senato ren van zo nabg te kunnen observe ren. Een jonge bediende vertelde: „Se nator Kennedy heeft altgd zgn lunch In een bruine papieren zak by zich. Ik geloof dat hij in zgn kantoor eet. Iedere morgen als ik in de lift ben, zie ik hem met zgn lunchpaket ver- schgnen, Debewakers zien hem al tijd voor een toerist aan, omdat hij er nog zo jong uitziet. Eens wilde hij een van de speciale telefoons gebrui ken en zij gaven hem te kennen: „Sorry, mister, maar deze zyn voor de senatoren gereserveerd". Vijftien jaar en geld genoeg Een klein meisje: op blote voeten precies 155 cm. lang, is al sedert enige tijd de grote sensatie op het terrein van de lichte muze, zowel in Engeland als op het vaste land van Europa. Teenagers zijn enthousiast over het optreden van HELEN SHA PIRO, die met haar „Walking Back to Hapiness" regelrecht op de bovenste plaats van de topperlijst belandde. In de eerste twee weken na de verschijning van deze plaat werden er maar liefst 325.000 exemplaren verkocht... Meisje met bariton vero verde de wereld Vijftien jaar oud is zg een vrien delijk uitziend meisje met kort don ker haar, levendige bruine ogen en een leuke glimlach, die veel te zien valt. Twee jaar geleden maakte zy voor het eerst kennis met de lichte muze, dank zg haar muzikale familieleden. Moeder speelt viool en haar broer heeft een jazz-orkest en toen Helen de wens te kennen gaf graag zanglessen te willen hebben, werd zij door vader Shapiro naar muziekleraar Maurice Burman gebracht, die al spoedig de uitzonderlijke mogelijkheden van He- lens stem ontdekte en haar in contact bracht met een grammofoonplaten maatschappij. Helen Shapiro's stem heeft een niet alledaagse omvang: zg benadert byna het bariton regis ter en voor een zo jong meisje is dat toch wel een exclusieve eigenschap. Van de ene dag op de andere werd zy een topster, die in tal van landen duizenden fans kweekte en er ook een graag geziene gast werd. Zo trad dj op in het beroemde Olympia Theater in Pargs, waar enige duizenden jonge Fransen en Frangaises haar storm achtig toejuichten. 'Jm naar Frankrijk te kunnen rei zen, had Helen speciale toestemming nodig van de school om drie dagen met „buitengewoon verlof" te kunnen gaan. Na de triomf in Parijs kreeg zg vergunning een eigen onderwgzer aa. te stellen, waardoor zy niet meer naar school terughoefde. Vele mana ger. in Europa en zelfs in Amerika hebben Helen Shapiro aantrekkelijke contracten voorgelegd en zij heeft dus maar te kiezen. Inmiddels leveren de royalties van haar succesvolle platen v/el zoveel op, dat zy nu reeds, op vijftienjarige leeftyd, in staat zou zyn „met pensioen" te gaan Intussen gaat zg echter stevig dooi met het nemen van zanglessen, wam haar grootste wens is blues-zangeres te worden. „Sinds ik drie of vier jaar was, heb ik graag willen zingen. Het was altijd het liefste wat ik deed ei» dat is ook nu nog zot

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1962 | | pagina 12