witteBRooösweken
OUD LEIDEN VERTELT VAN TOEN
tussen
de leeuwen
WATERINGS MEISJE KREEG SPOEDCURSUS DOMPTEREN
j VEEL STRIJD OM MOLEN „DE STIER" - -
Twee jaar geëist tegen voortvluchtige
kunsthandelaar
ZATERDAG 28 APRIL 1962
DE LEIDSE COURANT
PAGINA 11
Miranda (Trudi) Triep-Van Klink. Ze is charmant, 20 jaar, sinds
23 februari van dit jaar heel gelukkig getrouwd met Bob Triep en
ze heeft allemachtig veel lef. We willen gaarne degene spreken, die
durft te beweren, dat men geen leeuwenhart moet hebben om van
een Haagse lederwarenfabriek pardoes de arena binnen te stappen.
Trudi, of laten we haar in het vervolg maar Miranda noemen, want
ze wil zich met hart en ziel een carrière gaan opbouwen tussen het
verscheurend wild, Miranda dus is geen circuskind. Zelfs nooit een
groot liefhebster geweest van dat typische rondtrekkende wereldje,
waarin bravour, moed en show eerste vereisten zijn om te slagen.
Het programma van Boltini, dat vorig jaar vele dagen op enkele
kilometers van haar woonplaats Wateringen vertoond werd, heeft
zij zelfs niet gezien. Miranda was nog een gewoon meisje, had twee
katten, en haar avontuurlijke inborst kwam alleen aan het licht als
zij in de slacampagne resoluut ontslag nam bij haar baas om de
fabrieks- of winkelruimte te verwisselen voor een Westlandse tuin
derij.
Miranda (20): Schatten van dieren
hadden me even te pakken. Gelukkig
bleef ik op het kritieke moment de
baas in de kooi, zodat ik nog myn
nummer kon afwerken. Miranda is
net die een op misschien enkele dui
zenden vrouwen, die voldoende durf
heeft. Tot nu toe doet ze het leuk."
Een complimentje dus van een erva
ren dompteur, een oude rot in het
circusvak en een zoon van een familie
die zich al vele geslachten met gemak
tussen de roofdieren beweegt.
„We zijn benieuwd of ze in dit sei
zoen voldoende leert om in november
op „eigen benen te staan", zegt Toni
Boltini. „Nu staat Althoff tijdens de
voorstellingen nog achter haar in de
kooi."
Miranda komt er ook rustig voor
uit, dat ze zonder Althoff nog niet
veel is. „Er valt zo verschrikke
lijk veel te leren; al is 't alleen maar
het „verkopen" van mijn nummer.
Ook heb ik de dieren niet in hun
lastigste tijd meegemaakt: de brons
tijd. Als de mannetjesleeuw zich naar
de heerschappij van de troep gevoch
ten heeft dan voelt hij zich tot alles
in staat. De angst voor de mens kent
hij dan lang zo sterk niet meer. Onge
lukken of afgelasten van het nummer
komen dan ook bijna alleen in deze
tijd voor".
R/Iiranda heeft het ondanks haar
1** flair en moed toch niet gemakke
lijk gehad.
„Een van de eerste keren dat ik
Ludwig, de liefste van de troep, op
mijn schouders nam, kreeg ik een
flinke krab over mijn been. Toen het
beest eenmaal goed op 1 nek zat
begon het grote plukken haar uit
mijn hoofd te knuffelen. De eerste
avond voor publiek in het winter
kwartier te Zeist was het helemaal
mis. Ik wilde persé in een hertenvel
opkomen. Ik had een prachtig herten
pakje gemaakt, maar om de dieren
door de lucht van het vel niet op
een ideetje te brengen hadden we er
een fles Soir de Paris over leegge-
sprenkeld. De dieren waren van het
luchtje helemaal van streek. Er was
niets mee te beginnen. Tenslotte heeft
Althof het nummer moeten redden."
Een paar uur per dag krijgt Miran
da nu les met de leeuwen. Ze imiteert
Met de moed der wanhoop is de
fotograaf in de kooi gekropen en het
resultaat was bijgaande foto.
(Foto: De Leidse Courant)
de stem van haar leermeester, leert
de fijne kneepjes om de dieren op
hun gemak te stellen, en probeert
iets moeilijker oefeningen ze wil
ook haar hoofd nog in de muil van
Ludwig gaan leggen
Regelmatig wordt de leerling-domp-
teuse ook onder handen genomen
door Trudi Hendrigs, ze krijgt dan les
in show of „rimboegratie". „Het is
bijna het moeilijkste, dat ik moet
leren. Ik heb nog veel te veel aan
dacht nodig voor de dieren om eraan
te denken, dat ik ook nog gracieu»
moet doen."
Misschien zou men denken dat een
leeuwentemster uitgesproken 'n ke
nau moet zijn. Miranda-privé kent
men niet terug, als men zich haar
dreigende kreten uit de kooi herin
nert. Zij is een aardige jonge vrouw,
maakt graag een babbeltje, zet een
lekker kop kofie, gaat graag winke
len en vraagt duizend en een keer
wat Bob van dit of van dat denkt."
Alleen in de piste ben jij de baas hè".
Uit de blik van verstandhouding tus
sen de twee echtelieden kan men wel
opmaken, dat het gemeend is. „Ge
trouwd zijn is enig en een dramatisch
eindje mag daar beslist niet aan ko
men."
Rimboemeisje betaalt
eerste roem met krab,
beet en plukken haar
Hoe Miranda bij het circus Boltini
en tussen de leeuwen terecht
kwam? We laten het 'relaas hieron
der gaarne volgen.
Bob Triep met wie Miranda ver
loofd was hield wél van het circus.
Toen er dus een plaatsje als plaat
werker en onderhoudsmonteur voor
het wagenpark van Boltini vij kwam
liet hij niet na te solliciteren. Bob
werd door Toni Boltini aangenomen
en de job bleek genoeg op te leveren
om te kunnen trouwen. Miranda was
in het circus en maakte het zich over
dag zo gemakkelijk mogelijk in een
van de vele wagens, die het paartje
ter beschikking had gekregen. Het
jonge vrouwtje was evenwel snel uit
gewerkt in haar wagen en ging het
circuswereldje verkennen. De beslis
sende stap in de piste kwam eigenlijk
bij toeval. Toni Boltini zag op zekere
dag, dat Miranda vol liefde een bief
stukje uit haar boodschappenmandje
haalde en het in de leeuwenwagen
wierp. „Een gevaarlijk spelletje klein*
tje, wil je jezelf voor de leeuwen
gooien of moeten wij het doen?" Een
grapje dat toevallig ernstig werd ge
nomen. „Bang ben ik niet, het zijn
schatten van ^;°r;n. Met Alberto
(Althoff) durf ik best de kooi in."
„Als je man het goed vindt, van onze
kant geen bezwaar. Een vrouw in het
Miranda als huisvrouw. Bob haar
man wacht op de koffie.
(Foto: De Leidse Courant)
roofdierennummer is aantrekkelijk.
We horen het nog wel van je."
Bob en ik hebben een geweldig
vertrouwen in Althoff. Als je
met hem de kooi ingaat kan je niets
gebeuren. Waarom zou ik het niet
proberen? Bob had geen bezwaar en
Miranda meldde zich de volgende
middag bij Alberto Althoff in de cir
custent tijdens de dagelijkse dres
suur.
„Vanaf het begin heb ik geen angst
gehad. Bij Althoff ben je volkomen
veilig. Hij hoeft maar een stap te
doen en de dieren vliegen op hun
posten."
Miranda drentelde dagen met Alt
hoff, die als dompteur in dienst is
van het circus, langs de leeuwen.
Ze leerde de dieren bij hun namen
kennen en de roepen, waarop de
leeuwen reageren. Het lukte allemaal
verbazend goed. Miranda hield de
beesten kalm, had overwicht, en
dwong de stem van Althoff naboot
send - te gehoorzamen. Vaktechnisch
schijnt het niet zo moeilijk te zijn
een nummer te brengen, dat door een
ervaren dompteur is ingestudeerd.
„Je moet het alleen aandurven",
zegt Althoff, „het blijven tenslotte
roofdieren. Als ze onder, je ban uit
kunnen komen zullen ze het doen en
dan vallen er klappen." Albert stroopt
zijn mouw op: „Krommenie 1961. Ze
Urip waardpvnllp v00r de schilderijen", vertelde D. de
isilc Wdctllicvuiic vrouw. Maar die gegadigde was er
i.ii i 1 niet, want D. ging met de vier schil-
schlldenjen verduisterd derijen meteen naar de kunstrecen-
J sent Ch. Wentinck, aan wie hij er
Een gevangenisstraf van twee jaar drie VQOr f 3000 verpandde. Op deze
met aftrek en een bevel tot onmid- wjjze hoopte hij zijn vriend Wentinck
dellijke gevangenneming heeft de of- jot het verkopen van de schilderijen
ficier van justitie bij de Amsterdam- te kunnen stimuleren.
se rechtbank bij verstek gevorderd
tegen de 25-jarige kunsthandelaar A. l bllJkeJJ' dat
D uit de hoofdstad, die hij schuldig hij f 20.000 wel erg hoog vond zou
achtte aan de hem subsidiair ten las- L. hebben gezegd dat hij de schilde-
te gelegde verduistering van drie rijen desnoods wel voor f 11.000 van
waardevolle schilderijen. de hand zou m°Sen doen'
De kunsthandelaar, directeur van D« lu^™ar. .D' droJB de °nt"
de onlangs failliet verklaarde N.V. van^>en„- gulden niet aan me-
kunstgalerij „Kartina", had vier vrouw Kuipers af.
schilderijen in commissie ontvangen °e o? wnnlnh.aln V°°r
van mevrouw P. A. A. Kuipers-Te- exE 1, ^aso a n
pas. Dat Was op 13 november 1959. p, wfjzd, fie'
Hij kreeg tot 21 november de tijd arresteerd. Op 2 februari 1960 werd
om deze vier schilderijen te verko- h.J onder bepaalde voorwaarden voor-
pen, ze moesten minstens 25.000 °P'S ,°P moeten gesteld, de
oDbreneen kunsthandelaar heeft zich met aan
„Ik heb'ze laten verzekeren", liet daza voorwaarden gehouden, want
D. de enigszins ongeruste vrouw we- h« ls naar het buitenland vertrok-
ten, waarop hU haar het polisnummer ken en is nog steeds spoorloos. Via
van een verzekering opgaf. Later enkele faillissementen heeft mevrouw
bleek, dat dit nummer van de auto- Kuipers ongeveer 7 a g duizend gul-
verzekering van D. was. hen van het te vorderen bedrag te-
„Ik heb een Belgische gegadigde ruggekregen.
bouwd. Een reeds lang verdwenen beeld levert de foto van de Oude
Hogewoerdspoort op. Eerst aan de Rijnstraat en later verplaatst. Het jaar
van afbreken is niet bekend. Misschien weet een van de lezers het nog?
Gelukkig ondervinden wij veel bijval voor onze rubriek over het Leiden
van toén. Veler herinneringen ontwaken en zo weet de heer Van der Meel
zich nog goed te herinneren, dat de agenten op een stoel in het zonnetje
zaten vóór het politiebureau op de Stationsweg tegenover wat toen het
Academisch Ziekenhuis was. U ziet dit op de foto (met het beeld van
Boerhaave), dat dus toen ook op de Stationsweg stond, nl. vóór het Ac.
Ziekenhuis, dat later in gebruik is genomen als museum.
Voorts maakt op 'n andere foto de Zoeterwoudse singel gezien vanaf
de Hoge Rijndijk een totaal andere indruk dan in onze dagen. Hier ontbrak
nog de brede asfaltweg, in plaats waarvan een sloot de straat van de park
weg afscheidde.
Het café-restaurant ,£)e Oude Vink", nabij
Leiden, was een zeer oude en zeer bekende
speeltuin.
Over verdwenen molens gesproken: ook
molen „De Stier", op de plaats waar thans
de Stadsreiniging is gevestigd, moest in de
crisisjaren verdwijnen. Het gevolg was een
felle polemiek in de krant over de vraag of
het niet een goede taak voor de werklozen
zou zijn, deze molen, die ten dode stond op
geschreven, te herstellen. „De Stier, n merk
waardig steil bouwwerk, werd in 1687 ge-
mm
