l
s
mmm
4.50
Eén katholieke
werkgeversbond
1
PANTOFFELS
St. Nicolaas begon een lange reeks reizen
langs Nederlandse spoortrajecten
SINT RAADT U AAN
DE WILDE WELDOENER I ei
HUIS
Liefde
DONDERDAG 30 NOVEMBER 1961
DE LEIDSE COURANT
PAGINA 10
Automatische koppeling
van treinen
gedemonstreerd
Tijdens de internationale spoor
wegconferentie in Parijs zijn giste
ren voor de presidenten en directeu
ren van de verschillende spoorweg
maatschappijen automatische koppe
lingen voor treinen gedemonstreerd
In West-Europa worden de koppe
lingen tussen spoorwegvoertuigen
tot nu toe met de hand tot stand ge
bracht. In de Ver. Staten, Rusland
en Japan hebben de spoorwegen de
mogelijkheid te koppelen, zodra de
wagens tegen elkaar worden ge
drukt. De automatische koppeling
heeft belangrijke technische en eco
nomische voordelen. De arbeid van
de rangeerder kan er aanzienlijk
door worden verminderd en ver
licht. Het combineren van een trein
door middel van automatische kop
pelingen voorziene rijtuigen kan bo
vendien zeer snel geschieden.
Aan verwondingen opgelopen bij
een verkeersongeval is gistermiddag
de 83-jarige C. van Rijsberg te Til
burg overleden.
De heer Van Rijsberg werd zater
dag gegrepen door een personenauto
op de Bredaseweg te Tilburg, toen
hij wilde oversteken.
Oude bonden gaan
fusie aan
De Algemene Katholieke Werkge
versvereniging en het Katholieke
Verbond van Werkgeversvak vereni
gingen zijn via een statutenwijziging
samengevoerd in één „Nederlands
Katholiek Werkgeversverbond" Mr.
F. J. F. M. van Thiel, algemeen
voorzitter van de twee organisaties,
heeft dit donderdag op een algemene
ledenvergadering in Nijmegen be
kendgemaakt. Hij deelde mede, dat
voor het nieuwe verbond reeds de
koninklijke bewilliging en de bis
schoppelijke goedkeuring is verkre
gen.
Het nieuwe verbond is de voortzet
ting van de beide oude organisaties.
Leden van het verbond zijn de dioce
sane standsorganisaties, als regiona
le organisaties van werkgevers, en
aangesloten vakorganisaties, zowel
katholieke als niet-katholieke. Het
verbond is, evenals zijn voorgangers,
een federatie van verenigingen,
waarbij de individuele ondernemer
langs twee wegen kan zijn aangeslo
ten, nl. via zijn vakorganisatie en
zijn diocesane organisatie.
Mr. van Thiel deelde mede dat de
gecombineerde vergadering van het
algemeen bestuur van het Katholiek
Verbond van Werkgeversvakvereni
gingen en het federatiebestuur van
de Algemene Katholieke Werkgevers
vereniging is vervangen door een al
gemeen bestuur van ten hoogste 50
afgevaardigden gekozen door een al
gemene vergadering van de ledenor
ganisaties. De samenstelling van het
dagelijks bestuur is nagenoeg on
veranderd gebleven.
Ergerlijk gedrag van
automobilist bij zebrapad
Een Amsterdamse automobilist
hinderde gisteren een voetganger, die
een zebrapad wilde oversteken, op
zo'n ergerlijke wijze, dat een agent
hem hierover onderhield. De automo
bilist keerde zich toen zwaa bele
digend tegen deze agent, die de man
daarop wilde verbaliseren. Toen de
man weigerde zijn naam te noemen
werd hij na^r een politiebureau
overgebracht.
Deze tocht ging niet van een leien
dakje, want de man verzette zich
voortdurend, terwijl ook zijn vrouw
„een handje" meehielp om haar dier
bare echtgenoot te bevrijden. Het
heeft hen echter niet mogen baten.
f
St. Nicolaas wil zijn
Pieten vanuit ballon
controleren
De Haagsohe Ballonclub heeft
van St- Nicolaas de opdracht
ontvangen de grote lucntballon
„Jules Verne" voor hem ge
reed te willen maken De Sint
wil daarna zaterdagmiddag 2
december om 2 uur in Etten
gaan opstijgen om op deze
luchtige wyze het werk te
controleren van zijn zwarte
Pieten op de daken. Het is vooi
de eerste maal in de geschiede
nis, dat de Sint van een lucht
ballon gebruik zal maken.
Burgemeester Oderkerk geeft St
Nicolaas een groot aantal ca
deaus mede voor de kinderen
en eenzamen in de onbenende
plaats waar de ballon za1 neer
komen Het gemeentebestuur
zal de heilige bisschop uitge
leide doen op de ballonhaven
van Etten.
k Nuttige cadeaux
zijn altijd welkom
I Geef daarom
en
[7 LAARSJES
van
lï
VISMARKT - LEIDEN
(.Advertentie.
Gouverneur Rockefeller onverrichtersake terug
Haagse jongen schoot
mortiergranaat door dak
De politie in Den Haag heeft giste
ren de 19-jarige scholier E.-P van D.
aangehouden wegens overtreding van
de vuurwapenwet. In het begin van
de avond kreeg de politie bericht van
een bewoonster van de Amandel
straat, dat de jongen uit zijn huis
aan de Ananasstraat een soort mor
tiergranaat had afgeschoten. Het pro
jectiel was gelukkig zonder ongeluk
ken te veroorzaken terecht gekomen
op straat. Bij onderzoek blees de po
litie, dat de jongen van buizen een
soort mortier had gemaakt waarmee
hij een niet geladen mortiergranaat
had willen afvuren door het zolder
raam. De granaat is echter door het
dak gevlogen en op straat beland. De
jongeman bleek een grote belang
stelling te koesteren voor wapenen
en munitie. Behalve de zelfgemaakte
mortier en nog een zelfgemaakte ra
ket vond de politie bij hem thuis,
vier granaten, twee uitgeboqrde
alarmpistolen, allerlei patronen en
een hoeveelheid kruit in diverse vor-
Woensdagavond is gouverneur Nelson Rockefeller uit Biak op Schiphol aangekomen, op doorreis naar New
York. Hij werd op deze reis vergezeld door dr. Robert Gardner, leider van de expeditie van de Harvard uni
versiteit naar Nieuw-Guinea. Gouverneur Rockefeller heeft op Nieuw-Guinea het opsporingswerk naar zijn
zoon Michael bijgewoond. In de ontvangkamer van de ICA-hal op de luchthaven gaf de heer Rockefeller na
zijn aankomst een persconferentie voor de vele aanwezige journalisten.
Vrijspraak in zaak
„noodlottige sabelsteek"
De arrondissementsrechtbank in
Den Haag heeft vanmorgen de ver
dachte in de zaak „Noodlottige sa
belsteek", de 33-jarige agent van de
Haagse gemeentepolitie H. A. L. vrij
gesproken. De rechtbank achtte de
tenlaste gelegde dood door schuld
niet wettig en overtuigend bewezen.
KVP-fractie bood
prof Romme geschenk aan
Afscheidsdiner
in Den Haag
Prof. mr. C. P. M. Romme en me
vrouw Romme alsook de voorzitter
van de Tweede Kamer, dr. L. G. Kor-
tenhorst, waren gisteravond gasten
van de fractie van de Katholieke
Volkspartij in de Tweede Kamer.
Men bood prof. Romme als afgetre
den leider van de fractie een ere-
diner aan in een der met bloemen
versierde salons van het Haagse
hotel „Wittebrug". Daarbij zijn vele
goede en hartelijke woorden van
vriendschap, hulde en dank gespro
ken.
Ter bezegeling van deze grote
waardering bood de fractie tegen het
slot van het diner een keramisch
werkstuk van de hand van de kun
stenaar Henk Potters uit Goirle aan.
Dit werkstuk van 120 x 40 cm ver
beeld in drie panelen de begrippen
„Liefde tot de volken", de „Kracht"
en de „Gerechtigheid". De liefde is
voorgesteld door een figuur, omge
ven door vliegende vogels, de kracht
toont een paulinische figuur en de
gerchtigheid wordt voorgesteld door
een figuur rechts geflankeerd door
het kruis en links door het schip van
Staat.
(zie pagina 47 van Elsevier* Week.
blad dd 25 november).
RUBBÉR KLOMPEN
Verkrijgbaar in alle
Bata-hlialen'
t Advertentie)
FELLE BRAND IN WINSCHOTEN.
Een felle brand is gisteren ont
staan in het centrum van Winscho
ten in een zaak van woninginrichting
en beddegoederen. De brand is waar
schijnlijk ontstaan in de met olie
gestookte heteluchtverwarmingsin-
stallatie. Het grootste deel van het
pand is door het vuur verwoest. Het
bedrijf was tegen brandschade ver
zekerd. De schade wordt geschat op
zeker twee ton. In verband met het
St. Nicolaasfeest had de eigenaar een
extra grote partij goederen voorra
dig. Er is vrijwel niets gered. Het
vuur werd gedurende meer dan twee
uur met tien stralen door de vrij
willige brandweer van Winschoten
bestreden.
Wild -west tussen
caféhouders liep goed af
De 34-jarige caféhouder S. F. A.
heeft maandag op klaarlichte dag op
de Zeedijk in Amsterdam enkele
schoten gelost op de 31-jarige café
houder H. de B., die alleen een lichte
vleeswond aan een knie opliep.
De oorzaak voor deze schietpartij
was een nogal heftige vechtpartij,
die zich in de nacht van zondag op
maandag op de Zeedijk had afge
speeld tussen een aantal Noorse zee
lieden en een groot aantal Nederlan
ders. Caféhouder A. was van mening,
dat de Nederlanders te ruw waren
opgetreden en uitte dit dan ook toen
hij maandagmiddag de heer B. bij de
Sint O lof spoort ontmoette.
Er volgde een woordenstrijd,
waarbij A. een revolver uit zijn zak
haalde en een schot loste dat zijn
opponent aan de knie trof. Bij vier
volgende schoten ketste de revolver.
Er ontstond wederom een vechtpar
tij, waaruit A. zich losr .kte en nog
maals vuurde. Waar deze kogel is
gebleven heeft men niet kunnen na
gaan. Caféhouder A. is aangehouden
wegens bedreiging c.q. poging tot
doodslag.
Een speciaal rijtuig uit
Spanje, getrokken door
een indrukwekkende ran
geerlocomotief, stopte gis
termorgen langs het twee
de perron in 's-Hertogen-
bosch. Toen de schuifdeu
ren waren geopend, stapte
Sint Nicolaas naar buiten,
gevolgd door zijn onaf
scheidelijke Piet. De goed
heiligman begaf zich met
zijn gevolg naar de trein
voor Utrecht, de eerste
reis van een lange reeks,
die de oude bisschop de
komende weken langs vele
spoortrajecten zal voeren.
De Sint werd hartelijk
verwelkomd door reizi
gers, conducteurs en res
taurateurs. In een rustige
coupé accepteerde de bis
schop pas na lang aarze
len een kopje koffie, om
dat hij ervan overtuigd
was, dat deze consumptie
slechts een spierinkje was
waarmee men een kabel
jauw wilde vangen, zoals
hij wijsgerig opmerkte.
Toch informeerde hij
vriendelijk naar de harte-
wens van de goede gever.
Het antwoord was, hoe kan
het ook anders: „Een elek
trische speelgoedtrein".
Inmiddels verschenen de
eerste kinderen in de
deuropening. Zij werden
Piet dook prompt in een
enorme zak, waar hij vele
lekkernijen en speelgoed
jes haalde. De beloning
was een veelstemmig „Sin
terklaas kapoentje", waar
bij ook de oudere passa
giers zich vol overgave
aansloten.
Omtrent de diepere zin
van het „kapoentje" schij
nen de jaren door noch
zijn vereerder, noch hij
zelf zich bijzonder veel
zorgen te maken. In elk
geval gaat het klankvolle
rijmwoord je al eeuwen
bisschopsmantel laten aan
meten, rijkelijk afgezet
met gouden versiersels.
Uit geheime bronnen ver
namen wij, dat zijn mijter
om een dienstpet zonder
klep was gebouwd, zodat
hij muurvast stond op des
Sints sneeuwwitte haren.
Het nieuws van de aan
wezigheid van St. Nico
laas deed als een lopend
vuurtje de ronde door de
tren, met het gevolg, dat
moeders met huilende,
verlegen en vrijmoedige
kinderen in grote drom
men toestroomden. Sint
Sinterklaas kapoentje
deelde kwistig lekkers, speelgoed
en vermaningen uit
langs zijn koude kleren
en behoudt de Sin„ er zijn
goede humeur bij.
St. Nicolaas maakte zo
mogelijk een nog meer im
posante indruk dan in an
dere jaren. Speciaal voor
deze treinreis had hij zich
een gloednieuwe fluwelen
en Piet kregen het razend
druk met het informeren
naar wensen, goed gedrag
en wat dies meer zij. On
der de bedrijven door
voegden zij ook soldaten,
spoorwegbeambten en
geestelijken de nodige
vermaningen toe.
/"\p het station in Utrecht
wird het Spaanse ge
zelschap begroet door de
stationschef in hoogst
eigen persoon. De Sint had
nog net even tijd om een
bezoekje te brengen aan
de lokettistes, voor hij
weer in een andere trein
overstapte. Met weemoed
haalde hij daarbij herin
neringen op uit het grijs
verleden. De Utrechtse
meisjes waren iets minder
spontaan dan hun Lim
burgse collega's, die ver
leden jaar St. Nicolaas be
groetten met het gezamen
lijk zingen van toepasse
lijke liedjes voor de sta
tionsomroepinstallatie. Dit
is weliswaar tegen de re
gels, maar bij een zo be
langrijke verjaardag kijkt
men niet zo nauw.
St. Nicolaas heeft nog
een drukke week voor de
boeg. Hij is namelijk van
plan, de eerstkomende da
gen praktisch alle spoor
wegtrajecten een keer af
te leggen. Van zuid naar
noord en van oost naar
west. Met groot organisa
torisch talent heeft hij 'n
ingenieus bevoorradings
systeem opgesteld, zodat
zijn zwarte knecht onder
weg de grote zak steeds
kan vullen als hy uitge
put raakt
zonder
DOOR
GABRIEL GORRIS
13
Hij sprak op een afkeurende toon,
die zich nog verscherpte, toen hij
vervolgde:
„Wilddieven, onthoud het, jonge
heer, kunnen grote schade aanrichten.
Vroeger waren bijvoorbeeld herten
hier niet zeldzaam. Nu zie je er bij
na nooit meer een. Werk van dat
gespuis! Als ze eenmaal de vrije hand
hebben, schrikken ze voor geen me
thode terug! Stropers hebben geen
hart voor het wild, ze zijn niet spor
tief! Het is hun enkel en alleen te
doen om de buit, die hun geld op
levert. Hoe ze die te pakken krijgen
komt er niet op aan. Kijk, wij zul-
leneen stuk klein wild nooit schieten
als het ligt! We geven het nog een
kans, jagen het op en pas dan als
het loopt volgt het schot! En dan
is dat heus niet alleen om te voor
komen, dat pels en vlees van schroot
doorzeefd en daardoor minderwaar
dig worden.. Stropers kennen dit
niet. Zij strikken of werken met het
fret en knuppelen er maar op los.
Eens.
En hij vertelde, hoe hij jaren ge
leden, toen hij pas kort in dienst
was, op een morgen het cadaver van
een tot op het been vermagerde ree
had gevonden aan de oever van het
ven. Het was al in verre staat van
ontbinding en had een strop van
staaldraad om de hals.
„Ze weten uit de sporen, welke weg
de ree gewoonlijk volgt en spannen
de strikken aan de bomen precies zó
hoog, dat ze er met de kop in loopt.
Voor dag en dauw zijn ze er bij om
de strikken te controleren. Deze ree
echter had zich weten los te rukken
met de strop. Ze heeft nog een beetje
lucht kunnen krijgen, maar slikken
kon ze niet. Toen is zij omgekomen
van honger en dorst, op de grazige
oever vlak bij het waterNee,
meneer Sebastiaan had het wel vér
laten komen
Sebastiaan! Een vraag brandde mij
op de lippen, maar ik sprak haar niet
uit, omdat juist op dit ogenblik vóór
ons een eekhoorn zijn vlammende
wervels draaide om een beuk. De
hond was hem al nagerend en stei
gerde nu onder heftig staartgekwis-
pel tegen de stam. Een wolk sneeuw
ruizelde neer uit de twijgen. Gespan
nen volgde mijn blik het vluchtende
dier. Nu had het de kruin bereikt.
Hoger klom het, rap en recht om
hoog aan de zwaarste tak. Dan schoot
het ineens zijwaarts naar de rand.
Een spronglanggestrekt het ran
ke lichaam, de breed-uitwaaierende
staart. Een vuren spoor tekende zich
tegen de hemel. Als van een meteoor.
Dan was de eekhoorn verdwenen in
de spar, de niet ver van de beuk zijn
groen- en witte speer de lucht in
stak. De hond keerde terug, draaide
nerveus om Huberts broekspijp.
Terwijl wij langzaam voortliepen,
was ik Sebastiaan vergeten. Hoe in
nig speelde nu het licht der lage zon
in het kaal geboomte! Hoe glinsterde
het op de halfbesneeuwde sparren,
waarin het gerucht leefde van veel
kleine vogels, die een schriel mu
ziekje borduurden op het stramien
van de winterstilte. Nauw hoorbaar
kraakte onze voetstap op de inge
vroren sneeuw. Het was het uur van
zwijgen, het gouden uur, wanneer de
tanende dag de natuur inhulde in zijn
late duister en ieder van ons al die
per verzonk in zijn eigen mijmerin
gen.
Elke middag opnieuw keerde dit uur
Als dan eindelijk in de wassen
de schemer de Ruwhorst voor ons
oprees met zijn donkere contouren te
gen de nog schroeiende westerlucht,
placht gewoonlijk het eerste woord
weer te vallen. Het was meest Hu-
bert, die het zwijgen verbrak.
,,'t Zal vast weer kraken van
nacht", zei hij, en hij bleef 'n ogen
blik stilstaan op het pad, na-starend
de zwarte kraaienvlucht, die langs
de vrieshemel over de bossen trok.
Ineens verhaastte hij zijn pas. be
kommerde hij zich niet meer om mij
en verdween achter de struiken, die
aan de oostzijde de vossenkooien be-
zoomden.
Eerst als ik in huis zat bij het
knappend vuur, voelde ik mijn han
den tintelen van kou.
IV.
Op een middag in februari stond
ik in de erkervormige uitbouw op
de eerste verdieping naar de jagende
wolken te staren, in dubio of ik naar
het bos zou gaan danwel thuis blij
ven, Zelfs hier in huis was het bui
ten de verwarmde vertrekken onaan
genaam kil. De ganse morgen had
het geplenst en gehageld, alleen te
gen twaalf uur was even de zon door
gebroken, een kort kwartier leefde
het landschap toen op in het valse
licht. Daarna was de hemel opnieuw
versomberd, dreigend kwamen de
buien opzetten uit het westen.
Twee dagen geleden had ik bij het
ven een spoor van groot wild ont
dekt. Ik had er Hubert bij gehaald
en die zei, dat het van een reebok
was. Nu wilde ik er in miin eentje
op uit om het spoor te volgen. Maar
met dit weer?
Joyce kwam de uitbouw inrennen
en eiste twee, drie maal tot de schou
ders tegen mij opspringend, mijn
aandacht. Ineens trok zij zich snel
terug. Lijf en kop plat tegen de vloer,
lag zij mij op een nas afstand aan te
kijken. Zij hield iets tussen haar po
ten. een kleinvoorwerp, een spoel.
Mèt hoorde ik eéfi snorrend geluid
dat tot mij doordrong evan ergens
boven mij, van de zolderkamer, waar
Meeke Klos het wiel van haar naai
machine lustig liet draaien.
Hé! Meeke is er! Dat ik dit nu pas
merk!"
En ik was de ree al vergeten, liet
Joyce alleen met haar speelgoed en
repte mij naar boven. Ik moest pro
beren Meeke aan het spreken te krij
gen over mijn oom Sebastiaan
Het argeloze vrouwtje knikte mij
zwijgend toe en wees mij een stoel,
zonder haar werk te onderbreken.
Een kwartier bleef ik toekijken, hoe
zjj het linnen eerst rap op grootte
en model uit het stuk knipte en het
dan onder haar knokige vingers door
over de machine liet glijden om het
hemd, laken of wat het ook was te
herstellen. Telkens snorde het wiel.
Telkens viel weer de stilte met al
leen maar het droge geluid van de
knippende schaar. In éné van deze
stiltepozen kwam ik voorzichtig met
miin vraag.
Meeke keek mij aan met ogen, die
plotseling veel levendiger schenen.
Het was niet de onderzoekende, iet
wat achterdochtige uitdrukking, die
ik in Justus' blik had waargenomen
en toch op een geheimzinnige manier
daarmee verwant. Vaag speelde er
een nieuwe trek om haar mond Een
vleug van glimlachen? Een aanzet
van spot? Verwilt? Ik weet het niet.
Zij was bezig de afgebroken draad
door het oog van de naald te wer
ken, maar hield het garen een paar
seconden stil in de hand, eer zij het
eind opnieuw naar haar mond bracht
en bevochtigde.
(Wordt vervolgd)
