„HET LANDJUWEEL VAN 1596"
Maar moeilijk de historie
terug te vinden
Grappen in Oud-Hollandse klucht op
rekening van deel der feestelingen
Een kleurrijk en goed verzorgd schouwspel
Een woord
van dank
WOENSDAG 4 OKTOBER 1961 DE LEIDSE COURANT PAGINA 10
;Bet commando „Vertrekken" aan de Burggravenlaan had niet alleen tot gevolg, dat het span paarden voor het
;£#t. Catharijne-gasthuis" halsstarrig weigerde een meter vooruit te gaan en dit met slaande voorpoten kracht
■;hijzette, maar ook tezelfdertijd ontlaadde zich een flinke stortbui boven de hoofden van de vele duizenden, gigtex-ij'
f e zich reeds lang voor de aanvang van de optocht „Het Landjuweel van 1596" langs de route verzameld hadden,
élukkig, de bui was in een goed kwartier voorbij en ongeveer kwart over één hingen de vele vlaggen van Lei-
pn langs de huizen weer als treurwilligen en hulde de mist toeschouwers, deelnemers en wagens van de op
tocht weer in een klam waas.
8
„Egypte". De overige
'wagens en de groepen maakten het
noodzakelijk, van tevoren het pro
gramma terdege bestudeerd te heb
ben.
De „show" en de entourage waren
uitstekend. De wagens maakten een
Trouwens, we zouden na gisteren keurige en verzorgde indruk. We
niet durven zeggen, dat Leiden nog hebben prachtige voorbeelden van
gebrek heeft aan goede muziekkorp- bloemsierkunst gezien en aan de per
sen. Juist door de muziekkorpsen sonages in de stoet waren geen fou-
was „Het Landjuweel van 1596" een ten te ontdekken: het kapwerk, de
levendige vertoning. Over het geheel costumering en de grime waren uit
genomen spraken de taferelen wei- stekend. Jammer is het daarom, dat
nig, behalve in de gevallen van het het geheel te weinig tot de verbeel-
Het noodlot kondigde zich bij de start ook reeds aan voor de grappige praal- St. Catharijnegasthuis, „De Cannen- ding sprak,
wagen „De kiezentrekker". Terwijl jeugdige patiëntjes en gruwel-tandart-
sen een levendig beeld gaven van een middeleeuwse tandtrekkerij, weiger
de het span voor de wagen ook in dit geval eensgezind zijn medewerking
afin de rondrit. Toen men dacht, eindelijk de kliniek op gang te hebben,
którtte een der paarden zich woest in de strengen met het gevolg, dat een
Jivyjng in stukken vloog. De spoedoperatie bleek evenwel een paar honderd
gtrteter verder toch niet geheel afdoende, want nog voor de Hogewoerd
Jperd deze wagen op een zijspoor gerangeerd.
É'jTóch keurig op tijd en zonder grote kondigde hie*üa de loterij ten bate
ifcfèn, door de enkele strubbelingen van het Pesthuis aan, een praalwagen
l&eiens de afmars, begon „Het Land- met daarop het Leidse Stadhuis, ver-
$%weel 1596" aan zijn tocht door Lei- sierd met prachtige boeketten dah-
«teriy'nadat de Leidse politie, reeds lia's in de Leidse kleuren.
Voor de helft gekleed in modernere De R.K. Leidse Harmonie had de
èn^beslist vlottere uniformen, over- eer de Goudse kamer in te leiden,
al1 vrij baan had gemaakt. Vooraf ge- die de Bloedbruiloft in Frankrijk
taart door de harmonie van De Steen- uitbeeldde. Het was moeilijk in de
olen Handelsvereniging uit Rotter- dames en heren te paard moorde-
$arn zagen we zes muzen onder het naars en slachtoffers op een brui-
■éirakehd oog in een boot onder de loftspartijtje te zien. Rederijkerska-
Jgjilpoort' doorvaren Een aardig mers uit Vlaardingen en Rotterdam
tpféVeel op een keurige praalwagen, en Haarlem en Katwijk volgden. Zij
Het prachtige en succesvolle Eerste allen brachten met groepen te voet
Leidse Jeugdorkest en Drumband de stukken, die hun al dan niet roem
de" Burcht" deed weer allen langs rijke voorgangers brachten.
db'1 route versteld staan over de wijze,
waafop het zich muzikaal mat met ARTISTIEK
^Vólwassen"-korpsen. Hierachter De praalwagen „De Barmhartig-
ypigde de Leidse Rederijkerskamer heid" bekoorde o.i. het meest door
^D'e Witte Acoleyen". een buitengewoon bloemrijke en ar-
tistieke vormgeving. De praalwagen
Jammer was, dat men, vooral bij ..Egypte" kunnen wij ook onder de
het lopend gevolg in de optocht, mooiste wagens rangschikken. „Lief-
zelfs moeilijk met het programma in de is het Fondament" van de Leidse
de hand het verband kon leggen tus- kamer was goed, maar niet sterk op-
sen de historie en het uitgebeelde, vallend. De muziekkorpsen „Trouw
Het St. Catharijnegasthuis, gaf een en Durf", „De Post" en „Nieuw Le-
Jeuk beeld van dit oude Leide stads- ven" lardeerden de parade van Re-
ziekëhhuis. „Kunst en Genoegen" derijkers welluidend.
3 Oktober moet féést voor allen blijven
's Middags (maandag) vóór de Pieterskerk, waar de toeschouwers en
de spelers op een malse bui werden onthaald en 's avonds, door een
regenfront in de Stadsgehoorzaal gedreven, heeft zich een oud-Hol
lands tafereel afgespeeld: de Haarlemse Camer der Rederijkers (ge
speeld door het beroepsgezelschap „Arena" onder leiding van Erik
Vos) bracht op verzoek van de Leidse Rederijkers „de Klucht van
de Koe" en de 15e-16e eeuwse klucht „Nu Noch". Hoewel de gehele
voorstelling, wat het spel betreft, op goed peil stond, maken we ten
aanzien van de weergave van de laatste klucht bezwaar.
Men dient rekening te houden met de gevoelens van óllen, die het
3 oktoberfeest meevieren. Het feit, dat en de manier, waarop de sa
cramentaliën, die voor gelovige katholieken geheiligd zijn, belachelijk
werden gemaakt, moet een belangrijk deel van de feestvierenden ge-
ergerd hebben. De „pape" met zijn wijwaterkwast, die een w.c.-borstel
was, met zijn wijwater in een hutspot, met zijn malle fratsen, terwijl
hij de zegening uitsprak, het geheel extra-geohargeerd door komieke
bewegingen, geklieder met water, vrijages met de vrouw des huizes
etc., hoorden op het toneel in dit feest-voor-allen niet thuis. Wat mis
schien in eigen kring als niet zo kwaad bedoeld" gekwalificeerd zou
worden („Nu Noch" is een klucht van vóór de reformatie), krijgt
in gemengd gezelschap het karakter van een grap op rekening van
een deel der feestvierende burgerij.
Jammer, want overigens viel er veel te genieten op deze uitvoering.
Direkt al van de originele wijze, waarop het bestuur van de Leidse
Rederijkers de verschillende earners, het bestuur van het gasthuis,
de burgemeester en zijn ambtgenoten ontving. Daarna was er de aar
dige, primitieve opbouw van het toneel, de grappige klucht van „De
Koe" met Peter van der Linden, de gauwdief, als uitblinker en „Nu
Noch" dat, afgezien van het al te beladen plezier met de pape, een
leuk stukje toneelhistorie vertegenwoordigt. Vele genodigden woon
den 's avonds de voorstelling, die werd ingeleid door de heer Han de
Wilde, bij.
Qp een feestdag als drie October is er voor ae straainanaei wei were te
vinden in Leiden. Wij maakten deze foto 's morgens vroeg, toen was de
kraam van de koopvrouw nog overvol met feestartikelen. Wij hebben er
éen idee van, dat haar handeltje 's avonds wel aan de man gebracht was.
(Opname „Leidse Courant")
Iedereen is weer aan het werk ge
gaan vanmorgen, met de herinnerin
gen aan het feest in het (nog onfris
se) hoofd. De tastbare herinneringen
aan de viering van Leidens Ontzet
waren gisteravond na afloop van de
festiviteiten voor de mensen van de
gemeentereiniging.
Ze hebben met hun onderbezette
dienst er een hele kluif aan gehad,
maar ze hebben het weer gered.
Zelfs zij, die gewend zijn vroeg uit
de veren te komen, zagen vanmor
gen weer een schone stad. Inwoners
van Leiden laten we het zo houden;
papier in de bakken en geen rom
mel op straat. De gemeentereiniging
heeft vannacht haar best gedaan -
en daarvoor een ere-saluut - laten
wij het netjes houden!
Een ere-saluut ook voor al die an
dere werkers op drie oktober: de
leden van de EHBO, de politie
(voortreffelijk hun taak vervuld bij
parade en optocht) en alle andere
naamloze groepen, onze huidel
