DE PRINS
DE WILDE WELDOENER
NAJAARSBEURS GEBRUIKSGOEDEREN VREDENBURG GEBOUWEN ARTIKELEN VOOR HUISHOUDELIJK EN PERSOONLIJK GEBRUIK
VNL begon met monsterzege op Unitas
Successen van onze
wielrenners
Bert Zoet won
massasprint met
machtsvertoon
Leidenaars stelden niet teleur in
Eastborne-toernooi
visie
teiev^fe
Benauwde overwinning van MMO op
LDWS
MAANDAG 11 SEPTEMBER 1961
DE LE1DSE COURANT
PAGINA 11
jrotfoflgsprljs
f2.50
Cflfcio£0S.
fiso
VNL heeft haar eerste competitie
wedstrijd met een forse overwinning
ingezet. Door de terugkeer van en
kele oud-leden heeft het elftal aan
merkelijke versterking gekregen. Pre
cies om 2.30 uur werd afgetrapt en
35 sec. later werd het eerste doel
punt geregistreerd, toen Koos Wes-
selman een fraaie pass goed wist af
te ronden: 10. Het was aan te
zien, dat VNL technisch veel beter
speelde dan Unitas. Vele prachtige
aanvallen uit de achterhoede opge
bouwd, werden ondernomen en daar
uit wist na 10 min. spelen Wessel-
man weer te doelpunten (20). Uni
tas zette hierna enige tegenaanvallen
op, maar de achterhoede van VNL gaf
gistermiddag geen pardon. Daarna
nam VNL bezit van het middenveld,
de druk werd steeds groter en na 20
min. scoorde Wesselman zijn hat
trick (30). Unitas zette daarna de
buitenspelval open, maar dit was
van korte duur, doordat v. d. Rey-
den er op z'n eentje vandoor ging
en er 40 van maakte.
Na de thee was het Unitas, die
even de toon aan gaf. Daarna wis
selde het spel snel, maar tien minu
ten na de rust kreeg Unitas de gena-
destoot, toen Wesselman, die gister
middag wel bijzonder op dreef was,
een zuivere dieptepas goed afwerk
te 50. VNL liet het tempo nu iets
zakken, waardoor Unitas wat ster
ker werd en nu kreeg v. Kooperen
gelegenheid zijn capaciteiten te be
wijzen, bij enkele gevaarlijke aanval
len. In het laatste kwartier wist
VNL door doelpunten van Habraken
DOCOS-pupillen en
adspiranten
vierden feest
DOCOS viert nog steeds haar
25-jarig jubileum. Zaterdag
avond bereidde zij haar grote
schare pupillen en adspiranten
in de zaal van de Maria Gij-
zensteeg een kostelijke feest
avond. Conferencier en snel
dichter Arie Westgeest, illusio
nist en goochelaar Amarco en
niet te vergeten Pipo de CloWn
himself, kwamen er voor de
jongens op de planken.
J ubileumcommissievoorzitter,
de heer A. van Schie heette de
DOCOS-jeugd welkom, DOCOS
-voorzitter, de heer P. Bieg-
straaten sprak aan het slot van
de avond. Woensdagavond is
er groot feest in de Stads
gehoorzaal voor de senioren,
junioren en donateurs.
vj
WASSENAAR-BODEGRAVEN 5-4
In deze doelpuntenrijké wedstrijd is
de thuisclub in de laatste minuten win
naar geworden. Voor de rust speelden
de bezoekers tegen de wind in, wat aan
de gastheren een licht overwicht gaf. Na
een kwartier, toen de eerste aanvallen
fin buitenspel waren gestrand, maakte de
thuisclub 1-0. Uit een ver schot werd
het zelfs 2-0. De gasten kwamen er beter
in, maar verder dan enkele corners kwa-,
men zij niet. Kort voor de rust bracht
midvoor van de thuisclub de stand op
3-0.
In de tweede helft waren de bezoe
kers, gesteund door de Wind sterker.
Een ver schot van Scheer was de Was-
senaarse doelman te machtig. Uit een
voorzet van links kopte Boelen nummer
twee in het Wassenaarse net. Het was
dezelfde speler, die met een listig schot
de gelijkmaker scoorde (3-3). Nu was
er nog van alles mogelijk. De corner-
verhouding lag sterkt in het voordeel
van de gasten.
Een vrije trap vlak bij het Wasse
naarse doelgebied leverde niets op. Maar
even later sloeg de balans om naar de
kant van de Bodegravers, toen V. Eek
nummer vier in de touwen joeg. Nog
7 minuten waren er te spelen. Onver
wacht kwam de gelijkmaker toen doel
man Beens blunderde en misgreep
(4-4). Kort voor het eindsignaal was de
thuisclub de gelukkige, toen het vijfde
en winnende doelpunt door de gasthe
ren werd gescoord, waarmee Wassenaar
wel iets meer kreeg dan het verdiende.
en v. d. Reyden de stand op 70 te
brengen, alvorens de goed leidende
scheidsrechter de heer De Vries het
einde aankondigde.
WIELRENNEN
De Hagenaar Joop van der Putten
heeft zaterdag de Ronde van Korten-
hoef, een wegwedstrijd over 150 kilo
meter voor profs en onafhankelijken
gewonnen. Jan Janssen legde beslag
op de tweede plaats. De uitslag luidt:
1 Joop van der Putten (Den Haag)
3.25.00; 2 Jan Janssen (Nootdorp);
3 Mik Snijder (Halfweg); 4 Piet van
Steenvoorden (Heemstede); 5 Mies
Stilkêr (Breda); 6 Ad Biemans (Ul-
venhout); 7 Jacques v. d. Klundert
(De Heen); 8 Piet van Hees (Hoger-
heide); 9 Geutr Pos (Vreeland); 10
Bastelaar (Rotterdam).
De Hagenaar Bert Romijn heeft za
terdag in Krefeld een wedstrijd over
60 km voor amateurstayers gewon
nen. Hij verzamelde 13 punten. De
Duitser Rudolph bezette met 11 pun
ten de tweede plaats. De Belg Van-
denberghe bracht het met 10 punten
niet verder dan de derde plaats.
Henk Hoekstra heeft zaterdag in
de Duitse stad Gelsenkirchen een
criterium voor amateurs over 80 km
(100 ronden) gewonnen. De winnaar
had een ronde voorsprong op het hele
rennersveld. De Nederlanders Dok
ter, Boom en Hendriks bezetten resp.
de tweede, derde en vierde plaats. De
tijd VEin Hoekstra was 1 uur 54 mi
nuten en 47 seconden.
Ex-wereldkampioen Bernhard Eck
stein uit Leipzig heeft zondag te Ve
nusberg de „Grote Prijs van de Duit
se Sportecho", een wielerwedstrijd
over 155 km met deelnemers uit
Oost-Duitsland, Nederland, Denemar
ken, Engeland en Tsjecho-Slowakije
gewonnen. De vierde plaats was
voor Gustav Adolf Schur, die als eer
ste van een groep van twintig man
door de finish ging. De best geplaats
te Nederlander was Van Dongen, die
als zesede eindigde met een achter
stand van 1 min. 28 sec. op de win
naar, die een tijd van 4 uur 26 min.
29 sec. deed noteren.
Martin v. d. Borgh won
Ronde van het Noorden
Martin v. d. Borgh uit Konings
bosch heeft zondag de Ronde van
het Noorden, een vierdaagse etappe
wedstrijd voor profs gewonnen. De
Henk Nijdam heeft
iets weg van
Engelse dichter
De wereldkampioen in de
achtervolging bij de amateurs,
Henk Nijdam, is zaterdagavond
in zijn geboorteplaats Eelder-
wolde bijzonder hartelijk ge
huldigd. Met zijn ouders en
verloofde, Lidy Weijers, maak
te hij in een open landauer 'n
eretocht van Eelderwolde
waar duizenden inwoners hem
een enthousiast welkom be
reidden. Burgemeester mr. B.
Struben vergeleek Nijdam met
de Engelse dichter Byron, die
even plotseling beroemd werd.
Namens de burgerij van Eelde
overhandigde hij de wereld
kampioen een wasmachine
combinatie.
laatste etappe, een rit over 178 km
van Anzin naar Roubaix, eindigde
in een dubbele Nederlandse over
winning. Jo de Haan legde beslag
op de eerste plaats terwijl Piet
Rentmeester, die zaterdag zegevier
de, op de tweede plaats eindigde
met een achterstand van 2 sec.
De uitslag van de vierde en laat
ste etappe luidt:
1. Jo de Haan (Ned.) 4.45.30; 2.
Piet Rentmeester (Ned.) op 2 sec.;
3. Schoubben (B.) op 36 sec.; 4. Van
Loveren (B.) z.t.; 5. Dewolf (B.) z.t.
Het eindklassement ziet er als
volgt uit: 1. Martin v. d. Borgh
(Ned.) 19.19.29; 2. Roman (Belg.)
19.19.31; 3. Brandts (B.) z. t.; 4. Ros-
seel (B.) z. t.; 5. Deboever (B.) z.t.;
De derde etappe, een rit over 186
km. van Bruay naar Anzin, is za
terdag gewonnen door de Zeeuw
Piet Rentmeester. Hij reed de afstand
in 4 uur 33 min. en 35 sec. De Belg
Vlayen legde met een achterstand
van 4 sec. beslag op de tweede
plaats. De uitslag van de derde etap
pe luidt:
1. Rentmeester (Ned.) 4.33.35 met
bon. 4.33.25; 2. Vlayen (B.) 4.33.39
met bon. 4.33.34; 3. Denutte (B.)
4.33.43.
Peter Post zegevierde
achter dernies
Peter Post heeft zaterdag in Ant
werpen het criterium van Mortsel, 'n
wedstrijd voor profs achter dernies
gewonnen. De wedstrijd werd gere
den in twee series van 22 km en een
finale over eveneens 22 kilometer.
In de eerste rit zegevierde Post in 31
minuten en 40,8 sec., de Belg Hoeve-
naers bezette op 10 sec. de tweede
plaats.
De tweede serie leverde in 28.40 'n
zege op voor Aerenhouts (B.), Van
Tongerloo (B.) werd op 20 m. twee
de en Janssen (B.) op 50 m. derde.
Wim van Est bezette in deze rit de
7e plaats.
In de finale reed Post de 22 km. in
27.29,8 waarmee hij 24 sec. voorbleef
op Van Tongerloo, Aerenhouts en
Hoevenaers, die resp. als tweede,
derde en vierde eindigden.
In een koers voor amateurs en on
afhankelijken te Vlijmen heeft de
Swift-renner Bert Zoet uit Sassen-
heim wederom zijn blakende vorm
bewezen.
Bert Zoet heeft de gehele rit van
100 km., waaraan door 85 renners
werd deelgenomen, volledig gecon
troleerd. Iedere uitlooppoging werd
onmiddellijk verijdeld. In de massa
sprint veroverde Bert Zoet de eerste
plaats. Coen Visser uit Santpoort
ging 30 meter na Zoet door de finish.
Bart Solaro uit Den Bosch werd
derde.
Tot de deelnemers behoorden ook
Nico Walraven en Rienus Paul.
Rik van Looy toonde zich
een ware „aas"
Rik van Looy. de tweevoudige
Belgische wereldkampioen op de weg
heeft zaterdagmiddag in het 34e cri
terium der „Azen" te Longch&mps
nog eens overduidelijk zijn superiori
teit over de elite der internationale
wegrenners bewezen. Zegevierend
ging hij r.a 100 km over de eind
streep na een machtige eindsprint,
waarin hij versloeg zijn landgenoot
Rik van Steenbergen, de Fransman
André Qarrigade, diens landgenoot
Jacques Anquetil en de Nederlander
Bas Maliepaard, die resp. de tweede
tot en met de vijfde plaats bezetten.
De uitslag luidt verder: 6 Louison
Bobet (Fr.) op 8 sec.; 7 ArnoldoPam-
bianco (It.) op 12 sec.; 8 Raymond
Poulidor (Fr.) op 14 sec.; 9 Hans
Junkermann (Did.) op 3 min. 20 sec.;
10 Rudi Altig (Dl$.) op 1 ronde. De
tijd van Rik van Looy was 1 uur 51
min. 26 sec. (gem. 53,844 km per
uur).
Zaterdagmiddag is met veel eer
en luister in de Town-Hall van East
bourne, in tegenwoordigheid van de
Lord-Mayor en vele andere promi
nente persoonlijkheden de officiële
prijsuitreiking verricht van het open
Engelse schaakkampioenschap.
Zoals algemeen verwacht werd, is
dit kampioenschap gewonnen door
de Belgische grootmeester graaf
O'Kelly de Galway. Door zijn goede
score van 9'/f-ll toont"e hij zich vol
komen waardig voor de eerste prijs,
die bestond uit een eenjarig bezit
van de geweldige Margareth Pugh
Cup met bovendien een geldprijs van
100.Hij kon deze prijs voegen
bij zijn eerste prijs, gewonnen in het
direct hieraan voorafgaande toernooi
van het kampioenschap van Noord
Engeland te Withby.
Graaf O'Kelly bezocht onze Sleu
telstad in 1955 voor de Jubileum-
wedstrijden van de Studenten
Schaakvereniging Murphy.
Met de tweede prijswinnaar van
het Eastbourne Chess-Festival, mees
ter Francesco Perez uit Madrid, heb
ben de Leidenaren wel een bijzon-
bekend. Hij speelde hier simultaan
tegen Leidse Üniversitairen.
De jonge Engelse topspeler Ru-
mens, werd 3e met 8 pt. Vierde werd
Hindle, die Perez zijn enige neder
laag wist toe te brengen. Hij deelde
HET INTERNATIONALE
SCHAAKTOERNOOI IN BLED
Zondag zijn in Bied de partijen voor de
zesde ronde van het internationale
schaaktoernooi gespeeld. Onze landge
noot Donner, die met wit tegen de Ame
rikaan Bisguier speelde, brak zijn partij
na 21 zetten af.
De uitslagen lulden:
Parma (Z. Sl.)-Darga (W. Did.) Vi-Vti
Donner (N)-Bisguier (VS) afgebr.; Gli-
goric (Z. Sl.)-Germek (Z. SI.) 1-0: Pe
trosjan (Rusl.)-Pachmann (Ts. SI.) 1-0;
Keres (Z. Sl.)-Portisch (Hong.) 1*0;
Udovcic (Z. Sl.)-Najdorf (Arg.) Vi-'/i!
Matanovic (Z. Sl.)-01afsson (IJsl.) 1-0;
Fischer (VS)-Geiler (Rusl.) 1-0; Bertok
(Z. SI.)-Tal (Rusl.) 0-1; Trlfunovie (Z.
Sl.)-Ivkov (Z. SI.)
Na de zesde ronde luidt de stand:
1.-2. Petrosjan en Fischer beiden 4,5 p.;
3. Gligoric 4 pnt.; 4.-5.-6. Tal, Trlfuno
vie en Nejdorf allen 3,5 pnt. en 1 afgebr.
partij: 7. Geiler 3 pnt.; 8. Donner 2,5 p.
en 1 afgebr. partij.
In de vijfde ronde behaalde Jan Hein
Donner zijn vijfde remise. De beslissing
in zijn partij tegen Darga, waarin Don
ner met zwart speelde, viel bU de 24e
zet.
deze vierde plaats met K. Lloyd.
In dit licht bezien, zijn de resul
taten van de Leidenaren in deze
kampioensgroep zeer bevredigend.
M. Etmans die zeven ronden on
geslagen wist te blijven, eindigde
met O1/» pt. op de 12de t.e.m. 15de
plaats, uit een deelnemersveld van
57 man, hetgeen een prachtig resul
taat is.
Gezien de sterkte van zijn tegen
standers mag ook ondergetekende
met 4V» pt. zeker niet ontevreden
rijn.
In de Premier-group, wist C. C.
Berg ongeslagen te blijven. Met ze
ven punten behaalde hij de vierde
prijs.
C. H. v. d. Bosch, onze vierde Lei-
denaar, eindigde met 5'/i pt. in deze
groep op de zesde plaats.
Kenmerkend voor de gehele sfeer
waarin dit toernooi verliep, was het
nu reeds vaststaande besluit van de
Leidse deelnemers, om zo mogelijk,
voor hen van dit Festival een jaar
lijks terugkerend evenement te ma
ken. Onze Engelse gastheren stel
den onze aanwezigheid ten zeerste
op prijs en rekenen vast op een her
nieuwing van onze kennismaking.
ANTON KOHLBECK
Op
VANAVOND
De AVRO opent vanavond haar
programma met het vaste onderdeel
„In Avro's Televizier", waarna een
liedjesprogramma, getiteld „Line
Renaud met vakantie in Italië". Bal
let maakt ook een belangrijk deel
uit van dit programmapunt.
Na een filmverslag over het doen
en laten van de Russen met vakan
tie in het vakantiegebied aan de
Zwarte Zeekust volgt in de serie
uitwisselingen met de Belgische
televisie 'n programma over klassieke
muziek. In „Muziek Mozaïek" heeft
Willem O-Duys een gesprek met
Belgen en Nederlanders over klas
sieke muziek in deze beide landen.
Onder zomerse weersomstandig
heden en in een van beide zijden
plezierig gespeelde wedstrijd is het
MMO gelukt beide punten mee naar
Hoogmade te nemen.
LDWS trapte af en na enig ter
rein verkennen ging deze ploeg op
de MMO-veste af met snelle aanval
len. Veel werd er ook geschoten,
vaak ook zeer hard, maar deze scho
ten misten de juiste richting. MMO
bepaalde zich in deze periode tot uit
vallen, die de achterhoede lucht ga
ven, maar die in het geheel niet van
gevaar waren ontbloot. Zo zagen we
de MMO-midvoor na ongeveer een
kwartier spelen van 2 m. afstand de
bal nog over het doel werken, na
een voorzet van Den Dubbelden. Bij
een aanval van LDWS werd de
MMO-keeper gepasseerd, maar een
der backs was in het doel en wist
de bal met de hand uit het doel te
werken. De toegestane strafschop
werd keurig genomen: 10. Met
deze stand ging ook de rust in.
Na de thee speelde MMO met de
wind en zon in de rug en nu speelde
MMO veel meer aanvallend dan voor
de rust. De LDWS-keeper moest
vaak handelend optreden maar wist
voorlopig nog erger te voorkomen.
Na ongeveer 20 min. spelen mocht
MMO echter een vrije trap nemen,
die precies op het hoofd werd ge
plaatst van N. den Dubbelden, die
geen fout maakte en zijn ploeg weer
op gelijke voet bracht. Beide ploe
gen streden nu om de overwinning,
waarbij MMO wel het meest in de
aanval was. Na ongeveer 25 min.
spelen was de LDWS-keeper reeds
gepasseerd, maar gelukkig voor hem
belandde de bal tegen de paal en
rolde weer in het veld, niemand van
de MMO-voorhoede was echter aan
wezig om de bal in het net te depo
neren. Na 35 min. wist echter W.
Disseldorp uit een corner de bal in
het doel te koppen en daarmee de
wedstrijd in het voordeel van MMO
te beslissen: 12. LDWS probeerde
nog de achterstand weg te werken,
maar onveranderd kwam het einde.
Oorspronkelijke roman
naar een Fries handschrift
door
R.LEENS1RA
J
34
Zou hij weggaan en er op rekenen
dat de prins zijn nek brak over het
touw? Neen, dat zou te gevaarlijk
zijn. Dat duivelsjong zou geluk kun
nen hebben en niet dodelijk veron
gelukken. En bovendien zou 't touw
dan verraden, dat er een hinderlaag
was gelegd. Hij moest blijven.
Hemmema ging even een paar
stappen wandelen op het pad om het
bloed weer te doen stromen door zijn
verkleumde ledematen. Zijn pols stak
hem pijnlijk. Toen, plotseling, meen
de hij iets te horen. Haastig verschool
hij zich weer achter een boom. Zijn
hand klemde zich steviger om de
knots. Ja, ditmaal was het geen ver
beelding. Duidelijk was nu het ge
luid van paardehoeven op het zand
pad te onderscheiden.
Hemmema's ogen spanden zich tot
het uiterste in om iets te kunnen
zien. Daar brak het maanlicht weer
door een wolk en viel een eind ver
der bij een open plek over het pad.
Direct daarop gleed een schaduw
over de lichte plek en Hemmema
meende duidelijk daarin een snel
rijdende ruiter te herkennen.
Nu, nog een ogenblik, en dan moest
de ruiter bij het touw zijn. Hemme
ma hield de adem in. En daar ge
beurde het. Een schreeuw van schrik
en pijn van het paard, dat over de
kop sloeg en tegen de grond smakte.
In een paar stappen was Hemmema
bij de plek. Die grote donkere massa
moest het paard zijn, en ja, half
naast het paard lag de ruiter. Hij be
woog zich niet.
„Misschien is hij al dood, maar hij
mag mij nu niet weer ontsnappen",
dacht Hemmema. Hij hief zijn knots
met de gezonde hand op liet die met
kracht neerkomen op de plek, waar
hij het hoofd van de ruiter meende
te onderscheiden. Het wapen daalde
met een doffe klap neer en Hemme
ma meende iets te horen kraken on
der zijn slag....
Haastig probeerde hij daarna het
touw los te knopen. Maar zijn ge
zonde hand trilde en het angstzweet
liep langs zijn voorhoofd. Het ge
lukte hem niet het touws los te krij
gen, want zijn verwonde hand kon
hij helemaal niet gebruiken. Ten
slotte nam hij zijn mes en sneed het
touw door. Toen liep hij snel naar
zijn paard. Met moeite hees hij zich
in het zadel. Bij Staveren aangeko
men liet hij zijn rijdier in het wei
land, dat hem toebehoorde. Ongezien
wist hij zijn woning te bereiken
Die avond wachtte Alpaïde met
nog meer ongeduld op de komst van
Redbad dan gewoonlijk. De woorden
van koopman Abe hadden haar tot
nadenken gestemd. Ze wilde deze
ontmoeting met de prins over haar
verder leven laten beslissen. Hij zou
moeten zeggen of hij om haar af
stand zou willen doen van macht en
eer. Als hij echt van haar hield, dan
zou ze vechten voor haar geluk. En
als hij niet van haar hield? Als het
slechts een opwelling van hartstocht
en het zoeken van genot was ge
weest? Neen, daaraan wilde ze niet
denken....
Het werd later en later en nog
kwam Redbad niet. In Alpaïde groei
de de onrust. Zou er iets met hem
gebeurd zijn. Hij was zo roekeloos
en overmoedig. En het was duidelijk
dat hy vijanden had, die niet voor
een sluipmoord terugdeinsden.
De gebruikelijke tijd voor zijn
komst was al lang verstreken. Ze
hoorde de wind door de bomen rui
sen. Het werd of haar hart in een
klemmende greep werd samengekne
pen. Zou zijn sterke, lenige lichaam
ergens in het duister liggen, met een
pijl in de rug? Bloedde hij langzaam
dood? Haar ongerustheid dreef haar
tenslotte tot daden. Ze liet een be
diende komen en gaf hem gejaagd
bevel haar naar de woning van de
Ropta's te brengen. Ze gunde zich
nauwelijks de tijd een mantel om te
slaan en eenmaal buiten liep ze zo
gehaast, dat de knecht moeite had
haar bij te houden.
Bij de Ropta's vroeg ze naar Hjel-
mer. Ze werd binnengelaten. De oude
Ropta en zijn vrouw zaten zwijgend
bij het open vuur. Hjelmer zat een
eindje terzijde en wette, zo goed en
zo kwaad als het ging met zijn ge
kwetste arm, een jachtspeer. Toen
hij hoorde, dat Alpaïde voor hem
kwam, leidde hij haar naar een hoek
van de grote woonzaal, waar ze el
kaar konden spreken zonder door de
anderen gehoord te worden.
Alpaïde gunde zich niet de tijd
voor een inleidend gesprek, doch
kwam dadelijk met haar ongerust
heid voor de dag: „Kan er met prins
Redbad iets gebeurd zijn?" „Waar
om denk je dat?" was Hjelmers ver
wonderde tegenvraag. „Hij zou van
avond komen en hij is weggebleven.
En je weet dat hij vijanden heeft",
zei Alpaïde, in haar angst volkomen
vergetend, dat ze zo meteen Redbads
avondlijke bezoeken aan Hjelmer
verried.
Een ogenblik was Hjelmer verrast
door de vraag. Hij dacht even aan
een ontwijkend antwoord, maar di
rect liet hij die gedachte varen. Het
was beter de gelegenheid aan te grij
pen om meteen klaarheid te schep
pen in de moeilijke situatie van zijn
vriend. „Redbad komt vanavond
niet", zei hij. „Hij moest plotseling
weg. Het komt me het beste voor,
dat ik maar eerlijk zeg wat de reden
is, of Redbad het goed zou vinden
of niet. De prins is naar een meisje.
Een meisje van wie hij veel gehou
den heeftHij houdt nog van haar
en het is beter dat je het weet".
Alpaïde was bij die woorden zo
wit als een doek geworden. Haar
hand zocht steun aan de wand. Hjel
mer schrok van haar plotseling ver
anderd uiterlijk. „Trek het je niet te
veel aan, Alpaïde", zei hij goedhar
tig. „Eens had er toch een einde aan
moeten komen".
Ze antwoordde niet en keek strak
naar beneden, terwijl haar vingers
aan de sluiting van haar mantel
frommelden. Een traan drupte op
die hand. Ze vocht tegen die tranen
en zei, zonder op te zien, met hese
stem: „Dan ga ik nu maar".
Hjelmer bracht haar zwijgend naar
de deur, verlegen met zijn houding.
Hij had de Frankische om haar
schoonheid bewonderd, maar daarbij
steeds de gedachte gehad dat achter
het wondermooie uiterlijk een ver
dorven karakter schuil ging. Voor
zijn vriend en voor Friesland had hij
gehoopt, dat ze zo spoedig mogelijk
zou verdwijnen, voordat een onher
stelbaar onheil zou zijn geschiedt. Nu
had hij met zijn woorden waarschijn
lijk zelf de stoot aan haar vertrek
gegeven. En het wonderlijke was,
dat hij zich helemaal niet voldaan
voelde. Er schoot hem een brok in
de keel toen hjj haar gebogen gestal
te voor zich zag. Hij had graag nog
een troostend woord gezegd. Maar
hij kon niet anders vinden dan dat
ene zinnetje, dat hij ook zo pas al
had gezegd: „Er moest toch eens een
einde aan komen". Even legde hij
zijn gezonde arm beschermend om
haar schouder. Ze merkte het niet.
(Wordt vervolgd)
