K.R.O. in jaa
reclame- en
rverslag over
school-T.V.
HERINNERINGEN VAN MGR. BEUKERS
UIT ZESTIG JAAR PRIESTERLEVEN
CADEAU VAN DE PAROCHIANEN
VRIJDAG 11 AUGUSTUS 1961
DE LEIDSE COURANT
PAGINA 7
(Advertentie).
gewerkt. Contacten tussen het onder
wijs en de omroep leidden echter
nog niet tot voldoende resulaten.
Naar aanleiding van critische ge
luiden uit sectoren van het Katho
lieke Maatschappelijke leven en ook
in de pers, vermeldt het verslag dat
„Een reeks scheve voorstellingen van
zaken in de openbaarheid zijn ge
bracht". Men vraagt zich af waar
om de schrijvers en sprekers zich
niet beter heoben willen oriënteren,
om daarmede de gemeenschappelijke
zaak beter te dienen.
Het „fatale"
getal 13
Een tikkeltje bijgeloof is er
altijd nog wel in scheep
vaartkringen. En daarom
voelden vooral de oude zee
bonken zich beslist niet pret
tig, toen zij gisteren met de
„Willem Ruys" de Rotterdamse
haven verlieten. Want de trip
van het vlaggeschip van de
Kon. Rotterdamsche Lloyd
staat ditmaal geheel in het te
ken van het getal 13en
dat belooft niets dan narig
heid.
De „Willem Ruys" is, na een
uitgebreide dokbeurt bij Wil-
ton-Feyenoord, vandaag be
gonnen aan haar13e reis
om de wereld, een tocht van
50.000 km., waarop13 ha
vens worden aangedaan door
passagiers van.13 nationali
teiten, die gistermiddag om....
13 uur inscheepten. Dat is, al
met al, meer dan voldoende om
vele zeelieden schrik aan te
jagen.
De reis van 63 dagen gaat
via het Suez-kanaal en Singa
pore naar Australië en Nieuw-
Zeeland, en vandaar via het
Panama-kanaal terug naar
Rotterdam. In de Maasstad
scheepten zich 452 passagiers in,
o.w. 75 die alleen het korte
tripje naar Southampton ma
ken. Daar komen 525 passa
giers aan boord.
De scheepsarts dr. J. G.
Wisse uit het Limburgse
Meerssen maak^ ditmaal de
tocht niet mee. Zou ook hij
bijgelovig zijn
Plaatsvervanger is dr. A. J.
K. Binnendijk uit Ermelo, die
uiteraard ook de „praktijk" op
Pitcairn het eilandje van de
Bounty-muiters zal waar
nemen.
10% Loonsverhoging en
meer vakantie voor
koopvaardijpersoneel
Het College van Rijksbemiddelaars
heeft zijn goedkeuring gehecht aan
een loonsverhoging van 10 procent
op de gage van het personeel ter
koopvaardij en op alle in geld uit
gekeerde vaste toeslagen. Tevens
ging het college er mee akkoord, dat
de jaarlijkse vakantie met drie da
gen wordt verlengd. Aan deze ver
beteringen werd echter de voor
waarde verbonden, dat de nkYiwe
cao voor twee jaar, te beginnen 1
augustus j.l., zal moeten gelden.
Verdere verbetering in de arbeids
regeling bestaat onder meer in de
toekenning van een halve dag ver
lof voor elk zaterdagmiddag waarop
na 's middags 12 uur moet worden
gewerkt. De zaterdag wordt nl. be
schouwd als een „halve" werkdag,
met uitzondering van de zaterdagen
die vallen in de jaarlijkse betaalde
vakantie.
huis staat. Hierop was in het jaar, dat
het door de St. Cunera-stichting
werd aangekocht, nog 'n ouderwetse
koepel gelegen met een uitgestrekt
buiten. Een van de weinige koepels,
die Leiden nog kende. In de St. Li-
duina-school had men al geruime tijd
behoefte gevoeld aan nieuwe ruimte,
om de meisjes, die in geestelijk op
zicht gehandicapt waren, apart les
te geven. „Ik was al zo eens 'n paar
maal door de stad gegaan om uit te
kijken naar een geschikte huur-
ruimte. Tot mijn oog viel op deze
koepel aan de Zoeterwoudse singel,
die nooit meer gebruikt werd. Als
door een ingeving ben ik naar de
eigenaar gestapt, die tot mijn ver
bazing zei: als je kan huren kan je
ook kopen".
„Dan is het verkocht zei ik zonder
nog maar een prijs gehoord te heb
ben".
De koepel is al spoedig afgebroken.
Geheel het St. Liduina-tehuis met al
zijn nieuwbouw bedekt nu het ter
rein, dat indertijd zeer impulsief op
een middag door pastoor Beukers
aangekocht is.
Er zijn vele herinneringen voor 'n
priester die zijn zestigjarig feest
haalt.
Laat het hiermee genoeg zijn en
vermelden we tot slot nog feiten van
de feestelijke viering op dinsdag 15
augustus aanstaande:
Om 9.30 H. Mis in de kapel van
het St. Willibrordhuis aan de Rid
derlaan 1 te Wassenaar en receptie
van 2.15—4 uur.
DE DUIK IN HET VERLEDEN, die
mgr Beukers met ons maakt, is
onopzettelijk en zeker niet chrono
logisch. Zo maar wat herinneringen
uit een welgevuld priesterleven.
Schiedam vervaagt dus al gauw en
er voor in de plaats komt de tijd,
waarin (toen nog) kapelaan Beukers
een rol speelde in de verbreiding van
de nieuwe zangmethode voor het
Gregoriaans. Want hij heeft het ge
hele prachtige pontificaat van Pius X
meegemaakt. Algemeen bekend zijn
de instelling door deze heilige Paus
van de kindercommunie en de veel
vuldige communie. Maar minder be
kend is langzamerhand, dat Pius X
ook vernieuwingen in het Gregori
aans doorvoerde, hetgeen betekende,
dat volgens de pauselijke wens over
al de methode van de paters Bene
dictijnen van Solemnes gevolgd zou
worden. Kapelaan Beukers was mu
zikaal en zeer geïnteresseerd in de
nieuwe methoden in de zang, maar
hij wist niet bij wie hij terecht moest
om deze onder de knie te krijgen.
„Dat was me wat" vertelde hij.
„Niemand wist eigenlijk waar hij met
het Gregoriaans aan toe was en ik
kan me herinneren dat ik nog eens
naar Warmond gestapt ben om te
vragen, wanneer nu de officiële me
thode verspreid zou worden".
„Ik ben op de trein gestapt en
naar het Namense „Maredous" ge
reisd waar ik bij de Benedictijnen
al niet veel wijzer werd. Ik vond
hun methode van zingen niet mooi.
Vervolgens kwam ik bij de broeders
van de Achelse kluis terecht in de
Belgische provincie Limburg. Ik bag
gerde diep door de sneeuw om de
kluis te bereiken. Het was bitter
koud en tot overmaat van ramp
stookten de zeer ascetische paters
Trappisten niet, in klooster noch ka
pel. Het was er dus koud, en mis
schien is het daarom, dat ik de mu
ziek er ook koud vond.
\7EEL SUCCES ECHTER had ik
bij de paters Benedictijnen in
Oosterhout, waar ik warm werd ont
vangen en waar Dom Sergent op een
allervriendelijkste wijze me enige
tijd achtereen les heeft gegeven in
de nieuwe methode van het Grego
riaans. Hij deed het prima en ik
stond in lichterlaaie".
Deze cursussen zijn er aanleiding
toe geweest, dat kapelaan Beukers,
die zich overigens zó niet voelde, als
een kenner van de nieuwe Gregori
aanse methode te boek stond.
Samen met pastoor Van Adrichem,
bekend liturgist, publiceerde hij ge
ruime tijd achtereen artikelen over
het Gregoriaans in het blad van de
St. Gregoriusvereniging. Zulk een
deskundigheid leidde echter ook tot
onverwachte en eigenlijk ongewens
te gevolgen, want op een gegeven
dag werd de nog jonge priester uit
genodigd om een lezing over het
Gregoriaans te houden in het Con
certgebouw. „Als er iets mij de bib-
beratie heeft gegeven, dan was het
wel de gedachte aan 'n causerie in de
ze enorme zaal". Naarmate de fatale
datum (het was omstreeks 1910) na
derde, werden de berichten steeds
alarmerender: muziekrecensenten
van alle grote landelijke bladen
ook de niet-katholieke zouden de
lezing bijwonen. Deskundigen, diri
genten, geestelijken uit geheel het
land kwamen naar de lezing.
Er bestond dan ook een grote weet
gierigheid naar deze nog in de
nevelen der onbekendheid verhulde
wetenschap.
„Met Alphons Laudy samen ben ik
een avond tevoren naar het Concert
gebouw gegaan en daar heb ik mijn
tamelijk zachte stem uitgepro
beerd. Laudy is op de balcons en in
alle uithoeken van de zaal gaan staan
en verklaarde, dat het gesmeerd
ging. Ik was er niet gerust op en heb
op de dag zelf met Hubert Cuypers
(dirigent van de Minnestrelen en
componist) de afspraak gemaakt, dat
ik zijn been in de gaten zou houden.
Maakte hij er een bepaalde bewe
ging mee, dan was er iet: met het
forto van mijn stem aan de hand. Ik
heb bijna onafgebroken dat been ge
biologeerd, dat echter onbewogen
bleef staan en worstelde de lezing
door met het ellendige gevoel, dat er
iets in de organisatie was fout ge
gaan. Ik moest er óók bij zingen".
Hoe sceptisch sommige collega's
van kapelaan Beukers waren,
blijkt uit het feit, dat enigen van hen
liever naar Artis gingen dan naar
de lezing van een Amsterdamse ka
pelaan, die ook „geen fluit van Gre
goriaans afwist".
Zij hebben ongelijk gehad. We mo
gen wel zeggen, dat de lezing een
daverend succes is geworden, als
men de recensies die er door de lan
delijke bladen van geschreven wer
den als uitgangspunt gebruikt. Er
was aan een behoefte voldaan en
van lieverlee raakte de nieuwe me
thode van het Gregoriaans er steeds
beter in.
Voor kapelaan Beukers betekende
het, dat hij een „contract" kreeg van
het seminarie te Warmond om de
klas en de communiteit les in het
Gregoriaans te geven. 24 Jaar heeft
hij het gedaan, dus ook nog in zijn
Leidse tijd. Hij gaf lessen in het ge
hele bisdom, maar ook in de Lim
burgse diocesen en droeg voorts al
les, wat hij van Dom Sergent ge
leerd had, uit tijdens een driedaags
congres van de St. Gregoriusvereni-
ging in het jaar 1912 te Utrecht.
Omdat de herinneringen van mgr
Beukers niet chronologisch zijn,
is het goed het lijstje van de voor
naamste data, dat we van hem kre
gen over te nemen.
„Die data zijn goed", monkelt mon
seigneur. „Zij zijn door het Rijk ver
strekt in verband met mijn pen
sioen".
Kapelaan 's Heerenhoek 24-8-'01
tot 8-4-'05.
Kapelaan H. Catharina Amsterdam
8-4-'05 tot 28-2-'13.
Rector H. Willibrord Den Haag
28-2-T3 tot 8-7-'22.
Pastoor H. Petrus Leiden 8-7-'22
tot 18-9-'54.
„Ik heb vele mooie herinneringen;
misschien is de mooiste aan de eer
ste tijd van je Priesterschap. Dan is
alles nog zo nieuw. Maar het is ge
vaarlijk vergelijkingen te gaan ma
ken. In Leiden heb ik het in elk ge
val ook heerlijk gehad, de St. Petrus
is een goede parochie. De mensen
zijn vriendelijk en godsdienstig".
Vlammend hoogtepunt in die Leid
se tijd is natuurlijk de brand van
de St. Petruskerk aan de Langebrug
geweest in het jaar 1933. De feiten
zijn genoegzaam bekend. Op 25 juli
1933 brandde de kerk van boven tot
onder uit. Pastoor Beukers was op
retraite in Warmond en hij herinnert
zich nog goed hoe hij in de nacht uit
bed werd gebeld en vliegensvlug met
de auto naar Leiden werd gebracht.
Daar trof hij een kerk als een fakkel
aan. Toch is achteraf gezien deze
brand niet onvoordelig geweest voor
de St. Petrusparochie. De nieuwe
kerk kwam in het midden van de
parochie te liggen en zij heeft eigen
lijk heel weinig gekost. De verzeke
ring betaalde zeer royaal en deze pe
riode werd dus goed afgesloten, toen
de nog maar pas benoemde bisschop
van Haarlem, mgr Huibers op tien
maart 1936 de kerk van Kropholler
consacreerde.
„We begonnen direct met een mis
sie en dat was prachtig. Gelijk een
volle, nieuwe kerk, onvergetelijk".
Zo zijn er nog vele onvergetelyk-
heden: de Leidse bedevaart- naar
Schiedam, de stichting van het Bo-
naventura-lyceum (bijna was het nog
een school van de paters Jezuieten
geworden) en de aankoop vmi het
terrein, waarop thans 't St. Liduina-
Pater W. Loop
naar Afrika
De aartsbisschop van Blantyre in
Nyassaland (Centraal-Afrika) heeft
pater W. Loop, oud-directeur van de
Bond zonder Naam, aangezocht de
organisatie van het r.k. pers- en ra
diowezen in dit bisdom ter hand te
nemen. Pater Loop heeft deze func
tie aanvaard.
Aalsmeerse corso maakt
12 km lange tocht door
hoofdstad
Voor het eerst zal het Aalsmeerse
bloemencorso, dat op 2 september in
Amsterdam wordt gehouden, door
dringen tot in het hart van de hoofd
stad. In plaats van het traditionele
Sadionspel zal het corso een twaalf
kilometer lange route door Amster
dam maken.
De tocht gaat onder andere langs
de Dam, waar een tribune gebouwd
zal worden voor ongeveer zeshon
derd gasten, onder wie de minister
president en enige andere leden van
het kabinet, vele ambassadeurs en
vele provinciale en stedelijke autori
teiten-
Het corso heeft als motto „Aalsmeer
groet Amsterdam". De ontwerpen,
wederom van de hand van Toon
Noyons, hebben alle betrekking op
de hoofdstad. Zo zullen b.v. de
Schreierstoren, het Concertgebouw
en Artis in de stoet „meerijden",
evenals een rondvaartboot, een draai
orgel en het Amsterdamse „Lieverd
je". In totaal zullen twintig praal
wagens en negen muziekkorpsen aan
het corso deelnemen.
Het jaarverslag van de KRO over
1960 besteedt onder meer aandacht
aan de omroepwet, de reclame in de
televisie en het streven naar invoe
ring van schooltelevisie. Ter zake van
de omroepwet vermeldt het verslag,
dat er van een soort omroepwente-
ling mag worden gesproken, aange
zien de zo zorgvuldig door alle „par
tijen" afgewogen ontwerp-wetstekst
door de huidige staatssecretaris van
Onderwijs, kunsten en Wetenschap
pen terzijde werd gesteld, om plaats
te maken voor een nieuwe studie van
het onderwerp ep ditmaal met inbe
grip van de televisie, door een staats
commissie onder voorzitterschap van
prof. mr. L. W. G. Scholten, voorzit
ter van de radioraad.
Reclame in T.V.
Een belangrijk punt van discussie,
aldus het verslag, bleef het vraag
stuk van de commerciële televisie,
dan wel reclame in de televisie.
Uiteraard wekte deze kwestie de
actieve belangstelling, niet enkel van
groeperingen, die zich met commer
ciële televisie en reclame-activitei
ten voor dit medium beroepshalve
bezig houden, maar ook van steeds
breder kringen in het bedrijfsleven.
Het valt daarbij op, welk een bonte
verscheidenheid van stellingname
hier te constateren is. Verre van al-
gemene instemming te vinden blijkt
de idee van reclame in de televisie
ook fervente machtige tegenstanders
te hebben, naast een groot aantal
groepen, die de invoering op zijn
minst voorbarig vinden.
Het standpunt van de omroep is
bekend, maar toch kan nauwelijks
duidelijk worden gezegd, dat er ook
bij de omroep geen sprake is van
blinde tegenstand. Het gaat de om
roeporganisatie vooral om de wijze
waarop televisie-reclame, die op zien
zelf uiteraard een constructief tijd
verschijnsel kan zijn, haar positie in
het bestel zal vinden.
Schooltelevisie.
Over het streven naar invoering
van schooltelevisie zegt het verslag
onder meer, dat deze zaak in de ge
hele wereld nog in een embrionaal
stadium van ontwikkeling verkeert
deels echter - te weten in de Ver
enigde Staten van Amerika - reeds
voorzien van een vrij brede experi
mentele basis. Hier te lande trachten
leidende groepen uit het onderwijs
tot initiatieven te komen.
Van de zijde van de Nederlandse
Televisie Sichting en de componen
ten werd eveneens aan ontwerpen
Mgr beukers 60 jaar pries
ter„Je kimt het haast
niet geloven" zegt mgr. zelf, als we
in zijn nog als een echte pastoors
kamer gestoffeerde woning in Huize
St. Willibrord te Wassenaar tegen
over hem zitten in een met leer
overtrokken stoel waarin je op ro
zen zit.
Zondag brachten we hem een be
zoek met een eerste verzoek om een
vraaggesprek, dat, typisch voor mgr
Beukers, afgesloten werd met een
hoffelijk uitgeleide, van de lift tot
bij de deur.
Als we dan bezwaren maken tegen
deze tot ceremonie verheven, maar
zeer natuurlijk aangeboren hoffelijk
heid, protesteren met het oog op zijn
overigens niet ernstig belaagde
gezondheid, zegt hij laconiek: „Ik
breng u tot aan de deur. Het zou
me aangerekend worden als ik het
niet deed".
Dinsdag daarop heeft mgr. Beu
kers ten gerieve van de lezers van
de Leidse Courant een diepe duik
gemaakt in zijn geheugen, nadat hij
vooraf ons de belofte had afgedwon
gen het „niet te gek" te maken.
Eerste herinneringen gaan terug
naar zijn geboortestad Schiedam,
stad van zijn favoriete heilige: Sint
Liduina.
„Ik heb pas nog een alleraardigst
■beeldje van haar gezien", zegt hij
geestdriftig. „In de St. Liduinakerk
in Den Haag. Liduina als meisje van
15 jaar, kwiek op de schaats.dat
moet toch wel een afbeelding zijn
die y^k tot de verbeelding van kin
deren spreekt. Ik kan me zo voor
stellen, dat jonge mensen zich be
paald niet aangetrokken voelen tot
het voorbeeld van een heilige, die
zo'n vijftig jaar op bed moest blij
ven".
Brief uit Afrika
Uit Afrika schrijft father H. Ver
hoef, die daar onlangs zijn 25-jarig
priesterfeest vierde, het volgende:
„Beste oud-medeparochianen van
de „Hartebrug" en alle niet „Harte-
bruggers", die op die zondag in ok
tober van vorig jaar zo .edelmoedig
hebt geofferd voor dit volledige,
prachtige en bewondering afdwin
gend driestel met koormantel en ve
lum. Hier op deze foto ziet u „uw"
driestel in gebruik. Nogmaals mijn
allerhartelijkste dank. Bijzondere
dank aan mijn vriend en oud-studie
genoot, de eerw. pater S. v. Swelm,
die het met zo groot succes bekroon
de initiatief had genomen. Beste
pastoor Tijnagel z.g., die zo gul de
collecte toestond zullen we extra in
onze gebeden gedenken. De „Harte-
brug"-parochie en al zijn edelmoe
dige weldoeners en weldoensters
kunnen verzekerd zijn van een da
gelijks memento. Hartelijke en op
rechte dank aan de redactie van de
„Leidse Courant", die zo spontaan
en welwillend publicaties in „woord
en beeld" aan mijn zilveren priester
feest heeft willen wijden".
FATHER H. VERHOEF
