Bloemen en lieve meisjes - en
ogentroost
Hollands welvaren gepresenteerd in
Rijnsburgs Corso
„Ik heb U lief, mijn Nederland"
ZATERDAG 5 AUGUSTUS 1961
DE LEIDSE COURANT
PAGINA 7
Bij de vele versierde luxe wagens
waren juwelen van combinatiekunst,
zoals onder meer nevenstaande
„bloemenslee".
ALLE FOTO'S: „DE LEIDSE
COURANT".
combinatie van lila en geel, gladio
len en bougainvillea's; op het rood en
geel van „Noord Holland" (6), chry
santhen en anjers, geestig aangevuld
met rode Edammer kaasjes, op
„Limburg" (13), felrode pompon-
dahlia's en gele gladiolen, smaak
vol gegroepeerd om een berg gil-
zwaite kooli
OOK BLJ DE VELE LUX* wa
gens waren echte pronkstukken. Ver
sierd met aristocrtische gerbera's,
lakglanzende anthuriums, gladiolen
en anjers in vele tinten, diepgele
calla's en veel-geschakeerde dah
lia's.
Een der mooiste combinaties von
den we nr. 20, een open lichtgrijze
sportwagen met slechts een drietal
prachtige toefen gemengd nutha-
riums. Wel kan men van mening
verschillen over de vraag of hier
nu een wagen óf het bloemwerk
werd geshowd, maar als geheel was
dit een voortreffelijk werkstuk van
vakmanschap en goede smaak.
Ook de humor ontbrek niet, want
ook een versierde miniatuur „Oude
Schicht" reed mee, het overbekende
vervoermiddel van heer Olivier B.
Bommel van Bommelstein, als U be
grijpt wie we bedoelen.
bij het bindwerk zagen we niet altijd
VANDAAG TREKT het jaarlijkse corso weer langs de wegen van Rijnsburg producten van een meesterhand. Be
en Oegstgeest en door de straten van Leiden. Meer dan veertig grote en bedenken we echter dat meer dan 40
kleine wagens, rijdende bloemstukken, versierd en opgesmukt met de rijk- -
dom van provinciën en landstreken. En - dat vooral - met de bloemen, wedijveren om de prijs,
die Rijnsburg groot hebben gemaakt.
Bloemen in allerlei kleur en schakering en daartussen, op zetels en tronen,
de keurige en kleurige lieve meiskes, als een bevallig accent en een schone
entourage.
Vandaag trekken dus 's lands rijkdom der elf provinciën en de vruchtbare
streken voorbij als een folkloristische kermis in rood en geel en oranje
en blauw en paars en rose en goud.
Zo zagen we het Rijnsburgse corso
in het halve daglicht van de Flora
hallen en in kunstverlichting. Hoe u
en ons de stoet zal bevallen als ze
langs de wegen trekt, moeten we
vanmiddag zien, maar nu reeds mo
gen we zeggen dat dit zich in stij-
pronkstukken met elkaar moeten gende lijn bewegende corso de be
wondering alleszins verdient.
Als een Nederlandse ballade in
bloemen, illustratie van de woor
den van een reeds lang vergeten
dichter:
....hoe lieflyck is Uw tredt!
Waer gij de voeten zet,
Daer wassen leliën en geuren.
Een regenboogh van schoone
kleuren
En hartverquickend kruit".
WU ZAGEN HET CORSO (gis
teren) in de prozaisch-nuchtere, rom
melige hallen van de Rijnsburgse
veiling. Waar de zon dus geen vat
kreeg nog 't dachligt ou de baaierd
van kleuren. Een corso moet men
buiten zien, in de zon of althans in
het klare licht van de dag, dat
speelt met de tinten en glinstert op
de costuums van de figuranten. Op
dat oranjegouden jakje, die flonke
rende oorijzers, de kleurige hoepel
rokken van de meisjes die wij, mèt
de bloemen in appetijtelijk genoe
gen zagen. Honni soit qui mal'y
pense.
Onwillekeurig wil men als toe
schouwer van dit en andere corso's
vergelijkingen gaan maken, maar
aldra komt men dan tot de slotsom
dat vergelijkingen eigenlijk niet mo
gelijk zijn. Elk corso moet op z'n
eigen merites worden beoordeeld.
Het gaat niet om de vraag welk cor
so mooier is. Iedere bloemenstoet,
die goed is opgebouwd en geredi
geerd, is mooi, ondanks of juist
door zovele verschillen.
Het bollencorso, het Aalsmeerse
en Zundertse corso, het corso van
Rijnsburg zijn allemaal anders, ze
tonen een eigen andere locale
of regionale sfeer, maar ze zijn al
lemaal mooi, zonder meer, mits, zoais
reeds gezegd, de details goed zijn
opgebouwd en de stoet smaakvoi ge
redigeerd. En dat laatste mag, zeker
dit jaar, van het Rijnsburgse corso
worden gezegd.
Niet alleen worden van jaar tot
jaar de „stukken" beter, er wordt
door de afzonderlijke medewerkers
meer zorg besteed aan afwerking van
details en geheel, maar er is ook een
strakkere lijn in. Dit jaar door de
presentatie van de Nederlandse pro
vinciën en landstreken onder het
motto :„Ik heb U lief mijn Neder
land".
Maar ieder corso is beperkt in zijn
mogelijkheden door het locale of re
gionale aspect dat het vertoont.
Het bollencorso is géén Rijnsburgs
corso, evenmin als andersom, en
daarom alleen al is een vergelijking
niet op haar plaats.
DE BLOEMSIERKUNSTENAAR
George Kiersch heft eer van zijn
w'efk. Hij is de man, die als de
algemene ontwerper de supervisie had
over de arrangeurs en de binders en
daardoor de strakkere lijn in het ge
heel gebracht, door de verschillende
details niet aangetast.
Niet alles is even goed geslaagd.
Hier en daar zagen we een versie
ring die wat grof was of een com
binatie die .uiteen viel". Decoraties
van alléén gladiolen of alléén andere
bloemn zijn over het algemeen be
ter dan combinaties van beide en ook
Humor kan niet alleen leuk, ze kan ook „mooi" zijn, gezien deze „Schicht"
van Heer Olivier B. Bommel („Als je begrijpt wat ik bedoel, jonge vriend")
Deze detailopname toont aan hoe fraai de „afsluiting" van de praalwagen
„Zeeland" is opgelost: een ducdalf met scheepstros en anker. Aan de ene
kant een overbeplanting, aan de landzijde een uitvloeiende toef van oranje
gladiolen.
De combinaties vormen dikwijls Levend décor in een gezellig onder-
de zwakste punten. Zo vonden we onsje, in afwaohting van het ogen-
het b.v. jammer dat op de wagen blik dat ze door de jury op de wa-
„Twente" (33), de tinten van de stof- gens worden „gecommandeerd". Het
fering slecht harmonieerden met de corso was tegelijkertijd 'n mooie staal-
felle gladiolenkleuren. Bij „Bloemen- kaart van oud-Nederlandse streek-
land" (29) vielen de ijle veren van drachten
Gipskruid in het niet, vergeleken bij
de touffes forse gladiolen in rose en
blauw. Ook de kleurencombinatie
van „Zeeland" (17) vonden we niet
zo bijster geslaagd, terwijl de gro
te rekwisiet de cartonnen water
golf te sterk domineerde. Wel
frappeerde deze wagen door uitzon
derlijk mooie details. Ook bij „40
Jaar Raiffeisenbank" (10) bleek te
weinig eenheid tussen bloemen en
andere ingrediënten; de wagen „De
Betuwe" (15) was over het geheel
genomen wat erg schraal.
Een corso is een bloemenfeest, maar dat bloemenfeeën er niet in misplaatst
zijn bewijst bovenstaande close up van een der praalwagens.
IN HET RAAM van dit verslag zou
het te ver voeren alle rijdende
bloemstukken de een na de ander
onder de loep te nemen,, maar na
gewezen te hebben op enkele, naar
onze mening minder geslaagde wa
gens, mogen andere, die de toets dei-
kritiek kunnen doorstaan en soms
werkelijke meesterwerken in hun
soort zijn, zeker niet onvermeld blij
ven.
En dan wijzen we op „Overijssel"
(31), een symphonie in geel en blauw
met de prachtige contras tv/er king
van het glanzend-oranje jakje van
één der meisjes in Urker kleder
dracht, met de bloemversiering. Dat
meisje is Elly Kiffers. Met haar en
haar zusjes Dorothee en Riny en
haar broer Han, is deze wagen be
volkt door de bekende Zwolse vier
ling. De mooie decoratie van ge
mengde bloemen rond de ranke
zeilboot van „Friesland" (27) op de
moie wagen .Brabant", met de
geestige groepering rond de be
raamde plattebuis (25); op „Gronin-
Op deze close up van de wagen „Friesland", uitgeroepen als de mooiste gen" (19), met de spaarzame maar
praalwagen van het corso, kan men zien hoe fraai hier een oeverbeplanting zeer goed uitgewerkte bloemversie-
door sierplanten is nagebootst. Terecht werd dan ook aan het geheel (rie ring op de hooiberg; op nr. 14, de
ook foto op de voorpagina) een eerste en ereprijs toegekend.
wagen van Rijnsburg zelf» een mooie
