WIM WERD VIERDE IN STRAATSBURG EN SPRONG NAAR 7e PLAATS IN KLASSEMENT De Van Esten hielden hun naam hoog... Piet eindigde als vijfde; Bergaud het eerst over de streep Broer Piet rondde familiefeestje af Uitslagen en klassementen VRIJDAG 30 JUNI 1961 DE LEIDSE COURANT PAGINA 11 „Nee, ik ben niet moe ik ben kapot." Met deze woorden drukte ijzeren Willem van Est, de veteraan van de Tour de France 1961, zijn teleurstelling uit over zijn mislukte greep naar de eerste Nederlandse etappe zege sinds 1958. „Het was kwaad vechten tegen die twee regionalen. Om beurten sprongen zij net zo lang weg tot het aan Bergaud lukte om weg te komen. Er was helemaal n:ets aan te doen." De sprong van Lilli Bergaud, die met zijn ploeggenoot Jean Dotto in de laatste 20 kilometer van de etappe MetzStraatsburg het bekende spelletje had gespeeld, leverde de centraal-zuidelijken de volle winst op. Met een voorsprohg van 40 seconden op zijn makkers van het laatste uur ging de kleine regionaal breed lachend op de grote Place de l'Etoile als winnaar van de vijfde etappe over de eindstreep. Achter hem vervolmaakte Jean Dotto het succes van de ploeg van Adolphe Deledda door voor Stephan Lach en Wim van Est beslag te leggen op de tweede plaats. De buit van de centraal zuidelijken was groot. Want niet alleen veroverden zij ook het dagelijkse klassement, maar Dotto steeg bovendien door een winst van 4.46 van de 44e naar de 3e plaats in het algemeen klassement. Ook Wim van Est maakte een reuzesprong, namelijk van de 38e naar de 7e plaats, die hij nu inneemt met een achterstand van 5.44 op Jacques Anquetil. De Nederlandse ploeg deed het donderdag weer goed. Vijf kilometer voor de zetel van het Europese parlement was bereikt was Piet van Est uit het peloton weggesprongen samen met de Italiaan Brugnami, die aan onze landgenoot in een felle eindspurt de vijfde plaats moest afstaan. Zij boekten een achterstand van 4.36 op Bergaud. Twintig seconden na Piet van Est won Darrigade de spurt van het grote peloton, waarin behalve Jo de Haan alle andere Neder landers zaten. Het groepje vluchtelingen, Hoevenaars, Bergaud, Lach en Wim van Est tijdens de beklimming van de tweede col. was uitstekend. En toen Lach de premie van de bierbaronnen na 52 km opstreek, was de voorsprong al meer dan 1,5 minuut geworden. Zagen de tricolores over het hoofd, dat Wim van Est met een achter stand van precies 10 minuten op Anquetil wel eens ge varlij k kon worden voor de gele trui? Reken den zij er misschien op, dat de 38- jarige ereburger van St. Wille- brord op de twee bergen niet uit de voeten zou kunnen komen? Hoe het ook zij, zij lieten het kop- groepje lange tijd ongemoeid. Het gat groeide van 2.10 na 58 km in Nancy waar de 140.000 inwoners wel allemaal langs de straat leken te staan, tot 4 min. na 73 km bij de sodafabriek in Dombasle en zelfs tot 5.40 bij de eerste ravitaillering in Luneville (86 km). Even probeerden de Franse nationa- len de hoofdmacht tot een tegen aanval op te zetten. Maar meer dan een minuut konden zij niet van de achterstand afknabbelen. Aan het begin van de 4200 m lange klim naar de 736 m hoge Donon bedroeg de winst van de vijf koplopers nog al tijd 5.15. Lefebvre moest hier als enige lossen en hij zou verder in het stuk niet meer voorkomen. Op de top veroverde Bergaud drie punten voor het bergklassement voor Hoevenaers en Lach. Wim van Est was in de laatste kilometers 5 secon den achtergeraakt maar kwam in de afdaling weer bij. De 5e plaats was nog voor Lefebvre op 1.15 in gezel schap van Forestier en Planckaert terwijl het peloton onder aanvoering van Sjef Lahaye met een achter stand van 3.35 doorkwam. De pure klimmers van de Nederlandse ploeg, Piet Damen en Ab Geldermans had den door lekke banden het contact met het peloton verloren. NIET SCHIETEN OP JEAN ...HIJ DEED ZIJN BEST Forestier vernederde zich voor Anquetil Er is woensdag en donderdag nogal wat te doen geweest over het taktische plan, dat men het pact Bidot-Forestier zou kunnen noe men. Toen Jean Forestier, een van de krijgers uit het cohort van aanvoerder Bidot, er met Bernard Viot vandoor was gegaan, had niemand zich er aanvankelijk aan gestoord. Ook gele-truidrager Anquetil niet, noch de ploegleider van Anquetil en Forestier. Maar toen de voorsprong van het tweetal tot negen minuten begon aan te groeien en de kopman van de Franse nationalen theoretisch als een fietsende kamelon van geel tot het gewone rood-wit en blauw was verkleurd, greep Bidot in. Hij commandeerde zijn kleine wagen naar achteren om de tricolores in het peloton zonodig de helpende hand te kunnen bieden en reed zelf als een veldheer naar de voor ste frontlinie om een moeilijk gesprek met Forestier te beginnen. Het kwam erop neer, dat de donkere Jean geen kop meer mocht doen. Het tevoren uitgestippelde krijgsplan van Bidot was de gele trui van Anquetil te blijven verdedigen en dat betekende, dat ook een ploeggenoot geen toestemming kon krijgen te trachten het lei dersmaillot over te nemen. Forestier gehoorzaamde onvoorwaarde lijk en het was Viot, die daarna al het zware werk deed. Het twee tal werd, zoals bekend, ingelopen en het was voor Forestier, zoals hij later verklaarde, een van de naarste ervaringen, die hij in zijn wielerloopbaan had ondervonden. „Het ergste was nog," aldus Fo restier, „dat ik door het publiek werd uitgescholden voor alles wat lelijk was. Toen ik zo achter Bernard Viot bleef hangen riep men mij toe, dat ik een wieltjesplakker was, een profiteur, een onsportief coureur en wat al niet meer De mensen hadden eens moeten weten hoe graag ik Viot had afgelost. Gelukkig heeft Bernard zelf het me helemaal niet kwalijk genomen." Donderdag in Straatsburg werd aan de voorzitter van het syndicaat van Franse sportjournalisten een verklaring overhandigd, onderte kend door alle Franse nationalen die nog in de strijd zijn, ook door Forestier en Anquetil en door Marcel Bidot. In de verklaring stond, dat de ingreep geheel volgens de tevoren gemaakte afspraken was gedaan en dat Forestier geheel akkoord ging met de opdracht, die hij tussen Charleroi en Metz had ontvangen. Niemand mocht Bidot iets kwalijk nemen en voor het wielerpubliek gold de variatie op het grapje over de slechte pianist: niet schieten op Jean, hij deed zijn best. Anquetil nog steeds in de gele trui In het verhaal van deze etappe met de eerste echte cols, de tot de derde categorie behorende Donon en Champ du Messin, vervulde Wim van Est, de geblokte coureur uit St. Willebrord, een der hoofdrollen. Al in het begin', na het vertrek uit Metz had de Brabander samen met Jan Westdorp in de voorste gelederen gezeten. Een groep van 18 man met o.m. Planckaert, Manzaneque, Fi- scherkeller, Busto, Rohrbach, en de Franse nationalen Cazala, Everaert en Stablinsky en die twee oranje mannen had toen bij Pont-a Mous- son een voorsprong van een minuut veroverd. ALARM VOOR FRANSE NATIONALEN De Franse nationalen raakten in rep en roer. Zij zijn immers al twee man kwijt en Marcel Bidot oordeel de het nodig om Everaert en Sta blinsky terug te roepen om mede de tegenaanval te leiden. De jacht was zo fel, dat de hoofdmacht in stukken uiteenviel, maar de tricolores kre gen toch hun zin. Vijf kilometer na dat Bidot zijn mannen naar achteren had gehaald, capituleerden de vluch ters voor de aandrang van het pelo ton, dat zich kort daarop weer her groepeerde. De rust duurde niet lang. Op weg tussen de voorlopers van de Vogezen naar de bierstad Cham- pigneulles waar een vette premie van 500 nieuwe franken lag te wach ten, demarreerde Wim van Est met Stephan Lach aan zijn wiel. Dit •tweetal had 30 seconden winst ge boekt toen Lilly Bergaud, Jean Clau- Lefebvre en de Belg Jos Hoevenaers zich bij hen voegden. De samenwerking tussen dit vijf tal, dat zich als eerste vluchtgroep erop kon beroemen geen Franse nationaal meegekregen te hebben, De Nederlandse volgers in de ka ravaan zagen met steeds stijgende verbazing hoe tourveteraan Van Est met het gemak van een jongeling tegen de berg opreed. Er was geen moment sprake van verzwakking, integendeel, het was Wim van Est die zijn makkers inspireerde om door te gaan. Er kwamen echter ka pers op de kust. Jean Dotto bewees dat hij het klimmen - vroeger zijn grote specialiteit - nog lang niet ver leerd is. Als in zijn grote dagen rukte Dot to zich los van het peloton en op de top, waar nu Lach als eerste pas seerde voor Bergaud, Hoevenaers en Wim van Est, bleek hij tot op nog slechts 25 seconden de koplopers ge naderd te zijn. Ook het peloton, dat Manzaneque en Junkermann vooruit had moeten laten gaan, was nu dicht bij gekomen. De Italiaan Brugnami voerde het veld aan met een achter stand van 1 minuut en 25 seconden op Lach. Het einde van de vlucht leek nabij ALS EEN STEEN... Maar nu gebeurde het ongeloof lijke. In de snelle afdaling van de Champ du Mession liet Wim van Est zich als een steen vallen. De sterke man uit St. Willebrord had alle angst voor ravijnen overboord gegooid en bepaalde het tempo, dat soms tot ver boven de 70 kilometer opliep. In middels had Dotto zich bij hen ge voegd. Alles ging goed tot Hoeve naers door een lekke band van de fiets moest. Zijn uittocht kon een ge duchte verzwakking betekenen voor het kopgroepje, dat aan de voet van de berg de voorsprong weer tot twee minuten had opgevoerd. Op de smal le bochtige wegen tussen de wijn gaarden met de rijpende druiven, die de beroemde Traminer en Riesling voortbrengen, waren de vier vluch ters echter in het voordeel ten op zichte van de compacte massa achter hen. En het gat werd weer groter. Het groeide tot 3 minuten na 193 km tot bijna 4 minuten bij het bord, dat - de laatste 20 kilometer aangeeft. De strijd was beslist. Het ging er nu al leen nog maar om, wie van het kwartet in Straatsburg de kussen van de plaatselijke schone zou mo gen incasseren. Wim van Est en Lach probeerden weg te komen. Maar hun pogingen faalden op de tegenstand van de twee zuidelijken, die zelf het heft in handen namen, met het gevolg, dat Bergaud in Straatsburg de gelukkige winnaar werd. Daar bleken Piet Damen, Wout Wagtmans, die door een aflopende ketting achter was geraakt, en Ab Geldermans, wiens achterband op DE LEID!NG ZWOEGT f V Champ du Messin voor de tweede maal was leeggelopen, zich toch nog bij de hoofdmacht gevoegd te heb ben. Alleen Jo de Haan ontbrak. De Zuidhollander, van wie bekend is dat hij moeilijk tegen de bergen op komt, had al op de eerste klim tegen de Donon moeten lossen en was ver achter geraakt. In de laatste 50 vlak_ ke kilometers had hij zich echter toch nog samen met de Franse na tionaal Everaert en de Zwitsers Lui- sier en Ruchet uit de achterhoede kunnen werken. Want na De Haan arriveerden nog veertien lotgenoten, die 2Vt712 minuut op de oranjeman hadden verloren. 5e etappe: Metz^Straatsburg 1 Bergaud (Fr. Centr. Z.) 221 km in 5 uur 48 min. 5 sec. (met bo nificatie 5.47.05). Op 40 sec.: 2 Dotto (Fr. Centr. Z.) (met bonifi catie 5.48.15); 3 Lach (Parijs NO); 4 Wim van Est. Op 4.36: 5 Piet van Est; 6 Brugnami (It.). Op 4.56: 7 Darrigade (Fr.); 8 Picot (WZW); 9 Ignolin (WZW); 10 Aerenhouts (B.); 11 Lebuhotel (WZW); 12 Fa- vero (It.); 13 Van Geneugden (B.); 14 Van der Steen; 15 Kersten; 16 Le Menn (Fr. Centr. Z.); 17 Lad- law (GB); 18 Pellegrini (It.); 19 Minieri (It.); 20 Cloarec (WZW); 23 Daems (B.)29 Perez-Frances (Sp.); 33 J. Groussard (Fr.); 36 Geldermans; 38 Elliot (GB)39 Niesten; 40 Westdorp; 41 Enthovcn; 44 Pauwels (B.)51 Massignan (It.) 60 Anglade (Fr.); 61 Lahaye; 65. Anquetil (Fr.); 70 Damen; 71 Hoe venaars (B.)72 Gaul (ZL)76 Battistini (It.); 79 Junkermann (D.); 83 Carlesi (It.); 87 Wagtmans, allen in dezelfde tijd. Op 5.56: Gain- che (WZW). Op 11.29: 97 De Haan. De Engelsman Coe staakte de str(jd. De ploeg van Groot-Brittan- nië telt nu nog maar vier man. Lach (Parijs NO) werd uitgeroe pen als strijdlustigste renner. De Belg Hoevenaars kreeg de pech- prijs. Dagploegenklassement 1 Fr. Centr. Z. (Bergaud, Dotto en Le Menn) 17 u. 28 min. 21 sec. Op 6.06: 2 Nederland (Wim van Est, Piet van Est en Van der Steen). Op 6.26: 3 Parijs NO. Op 10.22: 4 Italië. Op 10.42: 5 Frankrijk, Fr. WZW, België, Gr. Brittannië, Span je, Zwits.-Luxemburg en Duitsland. Algemeen klassement 1 Anquetil 26 u. 45 min. 26 sec. Op 3.59: 2 J. Groussard. Op 5.21: 3 Dotto. Op 5.22: 4 Carlesi. Op 5.27: 5 Elliot. Op 5.28: 6 Perez-Frances. Op 5.44: 7 Wim van Est Op 5.56: 8 Darrigade. Op 6.09: 9 Minieri. Op 6.25: 10 Gainche. Op 6.36: 11 Pelle grini. Op 7.00: 12 Aerenhouts. Op 7.03: 13 Pauwels. Op 7.09: 14 Lach. Op 7.10: 15 Falaschi. Op 7.22: 15 •Novak. Op 7.40: 17 Bouvet. Op 7.57: 18 Battistini. Op 8.01: 19 Anglade. Op 8.07: 20 Daems. Op 8.10: 22 Gaul. Op 8.16: 23 Junkermann. Op 8.36: 25 Massignan. Op 8.39: 27 Gelder mans. Op 8.42: Adriaenssens. Op 9.02: 30 Gaudrillet. Op 10.00: 41 Piet van Est. Op 10.13: 43 Hoeve naars. Op 10.57: 47 Niesten. Op 12.58: 56 Van der Steen. Op 13.12: 58 Kersten. Op 14.00: 62 Wagtmans. Op 26.45: 79 Damen. Op 27.41: 84 Enthoven. Op 28.51: 86 Westdorp. Op 29.00: 87 Lahaye. Op 31.05: 89 De Haan. Op 1.03.40: 111 en laatste Bley. Alg. Ploegenklassement 1 Frankrijk 4 p., 2 België en Fr. Zuid, beide 1 p. Puntenklassement 1 Darrigade 71 p.; 2 Daems 45 p.; 3 Aerenhouts 44 p.; 4 Brugnami 40 p.; 5 Gainche 35 p.; 6 Anquetil 33 p.; 7 Minieri 32 p.; 8 J. Groussard 26 p.; 9 Bergaud en Novak 25 p.; 11 Kersten, Bouvet, Cazala en Dot to 20 p.; 16 De Haan, Battistini, Lach en Graf 16 p.; 21 Wim van Est 14 p.; 24 Piet van Est 12 p.; 36 Van der Steen 6 p. Bergklassement 1 Bergaud 5 p.; 2 Lach 4 p.; 3 Pauwels en Hoevenaars 3 p.; 5 Viot 2 p.; .6 Cazala 1 p. Tijdens de vijfde etappe van de Ronde van Frankrijk, lijn Piet van Est en de Italiaan Brugnami van de finish (Straatsburg) weggelopen van het grote peloton. Zij werden respectievelijk vijfde

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1961 | | pagina 11