Duizendjarig Zu/ammerdam LEEFT DE MIST Dammenaars willen hun tegenstand niet zonder meer opgeven Fam. Kakes maakte bij Nutsspaarbank de 5 miljoen vol en gaat (gratis) op vakantie ZATERDAG 13 MEI 1961 DE LEIDSE COURANT PAOTNA 9 *DOR* ZwaMMKRlXAM. Uy. Ja% Zjm -mimt rjfg. Ook de oude, gerestaureerde torenvan Damme weet van mist mee te praten.... OP HET OOG ONOPVALLEND EN VREDIG ligt tussen Alphen aan den Iaat men ons maar praten", zegt dr. Rijn en Bodegraven een der peilers, waarop mede het staatsgebouw Gill mistroostig, rust. Deze beeldspraak ontlenen wij aan prof. Oppenheim, als hij zegt, dat alle gemeenten tezamen het fundamenteel onderdeel van ons staatsorganis- Waar is de eenheid? me vormen. Zo'n peiler nu is de gemeente Zwammerdam, een eerzame ge meenschap met een kern van eerbiedwaardige ouderdom: het dorp Damme, „Zwammerdam is er duizend jaar dat bijna een jaar geleden feestelijk terugzag op zijn bestaan van tien geweest en het moet er maar blij- eeuwen. Deze kleine gemeente met rond 3000 inwoners mag dan in ons Ven ook", is het antwoord van de staatsbestel geen grote rol spelen, zij staat van tijd tot tijd in het volle heer G. R. T. van den Hoofdakker, licht der publiciteit en de mare, dat het noodlot aan haar zelfstandigheid kantoorhouder der PTT, .Vroeger was alles in Bodegraven „mevrouw" en Zwammerdam „Juf- niet planologisch met potloden over hier met elkaar mee in lief en leed. de kaart trok. Onze zegslieden zou- Er is een gemeenschap gegroeid, den het liefst willen, dat de minis- waard om in stand te worden ge- frouw" en er werd wat laatdunkend ter zo flink aan het hoofd wordt houden. Met het gemeentehuis b.v. over de Zwammerdammers gespro- gezeurd, dat hij het geharrewar moe staan wij altijd op goede voet, men ken. Die houding is niet meer zo fel wordt en het plan in de kast legt tot is je er steeds van dienst en je wordt tegenwoordig, maar de mensen van een latere gelegenheid (die hopelijk nooit afgeblaft; het is één grote huis- nooit komt). houding". vraag hoe hij er I over denkt. „We zijn veel te gauw overstag gegaan. I In 1949 hadden we I helemaal geen en- I }uête moeten hou- den, toen we .mochten" kiezen I bij „wie" we het I liefst wilden ko- men. Meteen ge- I woon voet bij stuk hadden we moe- D. Lodder: kan niet zonder n n t w ten houden. Dat gV7* Zwammerdam Hoofdakker ie van de kaart zal Voor minister Toxopeus heeft men vroeg overstag gaan js toch overigens veel 'bewondering, want gegaan n0(jig". hij heeft de kwestie-Zwammerdam De heer v. d. serieus bekeken en er veel aandacht Vreemde uitschieters kunnen verdwijnen. Bepaalde grensverleggingen middelbare leeftijd zijn hun school tijd nog niet vergeten". Onze gast vrouw is als zovelen ten aanzien van de toekomst somber gestemd: „Het hart in deze strijd is er uit. Het Is misschien een aantrekkelijk gevecht kan voor secretariemensen, maar met de door bureaucratische maatregelen een einde zal maken, zal tot in de uit hoeken van het land zijn doorgedrongen. Nog is er geen definitieve beslis sing gevallen, het vonnis is uitgesteld. Voorlopig blijft Zwammerdams ge meenschap in de mist voortleven. Men heeft niet veel vertrouwen meer in de toekomst, maar de Dammers - door geboorte aan hun dorp verknocht, of de immigranten, die door het leven in deze kleine dorpsgemeenschap gegrepen zijn - zijn ervan overtuigd, dat men in Den Haag een vreemde kijk op de democratische gang van zaken heeft. „En eerlijk gezegd, zijn we helemaal niet van plan, onze tegenstand zonder meer op te geven," hoort men verzekeren. Rustieke oude glorie bedreigd Over de roemrijke historie van trekt tegen de opvatting als zou Zwammerdam zijn reeds vele, de Zwammerdam 'n „achteruitboeren- loftrompet stekende, boekjes open- de" gemeente zijn. „De laatste twin- gedaan en ook het afsnijden van de tig jaar is er een grote vlucht ge- zelfstandigheid is al lang in de pen. nomen met belangrijke industrie en Tenslotte schijnt het dan zover te handel. We zullen de Kamerleden zijn gekomen, dat de nieuwe heren moeten bewerken; misschien gaan Hoofdakker, die van zijn achtste aan besteed en de raadsleden zijn Alphen en Bodegraven begroet we nog nijdig naar Den Haag, in een jaar in Zwammerdam woont, be- door hem netjes ontvangen. Het lijkt gaan worden. Of dit een feestelijke impulsieve bevolkingsoptocht". De treurt het, dat er in de boezem van op een samenzwering als de heren begroeting zal worden menen wij te wethouder ziet tenslotte in de op- het gemeentebestuur geen eenheid constateren, dat Zwammerdam steeds mogen betwijfelen. heffing van Zwammerdam geen fi- bestaat. ziin leven heeft gered door niet te nanciële bezuiniging voor het Rijk. De heer G van Delft_ die welis. doen wat de minister wilde. Voor het zover is tot 1963 heeft Tempel voelen zo niet ons waar aan de OVerkant" op het Bo- Zwammerdam voorlopig nog de T degraafse het levenslicht aanschouw- Tenslotte brengen we een bezoek tijd klampt de gemeente zich vast de, maar met hart en ziel de Zwam- aan me]. J. G. van Muiswinkel, aan een laatste strohalm: het uit- Reeuwijk worden aangesptenmoe- merdamse zaak aanhangt herinnert dochter van de heer C. van Muis- - ,0n «traatb.lact.nff betalaa wmkeJ MZn. die indertijd wethouder tig jaar geleden toen er wel een- van Zwammerdam was en Staten - heid was. Dat weet ook de heer D. lid. „Ik vind de ontwikkeling van Lodder, die een echte Dammenaar thans zeer spijtig", zegt mej. Van is en 57 jaar op de werf „De Hogen- Muiswinkel, die in Damme is op- dijk" heeft gewerkt, nog heel goed. gegroeid". Er is hier een aparte sfeer, Hij zou echt niet zonder Zwammer- die je zeker niet in Bodegraven, Al- mej. Van Muiswinkel zich best voor- Zwammerdamse bevolking wordt stellen. Er zijn vreemde uitschieters, koelbloedig gesold", zo voegt zij ons die maar moeten verdwijnen, „maar ten afscheid toe. laat ons onze eigen kom, welke ze ker reden van bestaan heeft als het plan „De Burcht" erbij komt. Er is wel een nieuwe gemeente Driebrug- ge met 300Ö inwoners ontstaan, waarom dan niet het historisch ge groeide Zwammerdam?" Ook deze onderwijzeres is van mening, dat Zwammerdam nooit voor de keuze: Alphen of Bodegraven gesteld had moeten worden. „Vanaf het begin hadden we al de idee: Zwammerdam zelfstandig moéten vasthouden. Half- weg-Haarlemmerliede is toch ook ge lukt?" Over Bodegraven is mej. Van Muiswinkel niet zo erg te spreken. Zwammerdam wacht af. Even is het wapenstilstand, maar vele Dammenaars houden zich strijd baar voor een laatste v/anhopige stormloop op de instanties, die geen tijd en lust hebben, zich met de gevoelens van Damme bezig te houden. Zal Den Haag als het zo ver is hen zien binnentrekken met spandoeken vol strijdleuzen? Wij weten het niet. Maar de lui van Damme hebben een strijdlied, dat er niet om liegt: „Lang leve 't oude Damme, waaraan wij zijn gehecht; wij zullen blijven waken en strijden voor haar recht". aan een laausie airvuauu. u» un.- straatbelastinff betalen" breidingsplan „De Burcht", dat aan ten ze straatbeiasting Detaien Zwammerdam als woongemcente nieuwe perspectieven biedt en waar- I"\okter K. Gill, mee het inwonertal op ruim 3000 sedert 1953 te gebracht zou kunnen worden en Zwammerdam Zwammerdam, volgens overwegin- gevestigd, heeft gen van het Rijk, financieel levens- niet alleen de vatbaar kan zijn als zelfstandige ge- praktijk van dr. meente. Volgens de Zwammerdamse Schreuder over- bestuurderen kan dit ook, zelfs na genomen, maar de redelijke grenscorrecties, waar- ook diens hou- door de Overtocht, Oud-Bodegraven, ding als voor- Goudsestraatweg, de Tempelpolder vechter van^ een enz. worden afgescheiden. dam kunnen, zegt hij. phen of in de stad vindt. Je leeft Mej. C. van Muiswinkel (midden): strijd zonder hart Geen gevoelskwestie meer. „Die Overtocht zijn we kwijt", zeggen de Dammenaars, die ove rigens de bestaande toestand op de grens met Bodegraven zelf onna tuurlijk vinden. In de raad wordt er zo ook over .gedacht, waarin enkele Overtochtenaren zitting njng als volgt: hebben die geporteerd zijn voor aansluiting bij Bodegraven. Ook de meningen van de groepsvertegen- woordigers, die de eigen belangen op de vooorgrond plaatsen, gaan in die richting. Het zij zo; Zwam merdam heeft voor deze en der gelijke correcties een open oog. „Voor een gerechtvaardigde zelf standigheid moeten wij blijven strijden", vindt men in brede la gen van de Zwammerdamse be volking, die zich er intussen van bewust is, dat men niet meer leeft in 1917, toen in deze zaak de ge voelskwestie veel meer een rol speelde dan in de zestiger jaren met de thans overheersende tech- nisch-planologischq overwegingen, waar de raadsleden in wezen niet meer kunnen aankomen zelfstandig Zwam| merdam-dorp. was Ijij ook een van „de mensen" Dr. K. Gill:-.... van Zwaipmerdam geen wederzijds 1000 jaar. gesprek Geen hoor en wederhoor. Dokter Gill formuleert zijn me- „Ondanks de democratie waarin wij leven is er geen hoor en we derhoor geweest. In Scheveningen hebben wij mondeling onze grie ven kunnen uiten, wat schriftelijk al zovele jaren is gebeurd. Maar als steeds is er geen enkel weder woord geweest. Formeel zal dat wel in orde zijn", veronderstelt de dokter, „maar het democratisch ge voel eist in een dergelijk ingrijpen in ons bestaan een wederzijds ge sprek. Nog nooit hebben wij een steekhoudend argument tegen on ze voorstellen voor 'n zelfstandig Zwammerdam-dorp gehoord en nooit is op een redelijke manier in gehaakt op onze pleidooien voor een zelfstandig voortbestaan. Uit niets blijkt tenminste, dat ernstig een Zwammerdam-dorp is over wogen. En toch zou het uitbrei dingsplan „De Burcht" Zwammer dam-dorp binnen enkele jaren be hoorlijke mogelijkheden bieden. Opnieuw is een aantal van 3000 inwoners ,nu centraal gehuisvest, mogelijk", zo bepleit dokter GilL „Trouwens", zo vraagt hij zich ver- Laten wij de Zwammerdammers zelf eens aan het woord. Uit hun meningen blijkt een treffende een stemmigheid, een eenstemmigheid, welke evenwel in de raadsvergade ringen vaak zoek was. De heer C. F. Blok, houthandelaar en wethouder, vond het van „Den Haag" niet fijn gevoeld, dat ten op- zichte van zo'n oude gemeente het der af, „is een kleine gemeente nu opheffingsplan ter tafel is gebracht, zo oneconomisch? Ik weiger dit aan „Het is bovendien onverstandig, han- te nemen. Wat gaat het nu kosten? gende de verkavelingskwesties met Een deel van het personeel krijgt permanent optredende veranderin- wachtgeld of er moet een plaats voor gen, nu al de grenzen tussen de ge- gezocht worden. De rijksuitkeringen meenten te trekken. Verder snijdt voor de grote gemeenten zijn aan- IJlt de discussie met de heren komt Marten Oosting, de gemeentesecreta- de grens bij de Dobbenbrug mensen merkelijk hoger dan de uitkering, die w naar voren dat ze wel wat voor resse Jet de Boer en de directeur af van Zwammerdam die zich daar Zwammerdam per inwoner ontvangt, een actie voelen. „Dan is er in elk van Madurodam de heer G. Junge- thuis voelen wat betreft school, kerk Het gaat niet tegen een redelijke cor- geval later geen zelfverwijt; dat zelf- rius. en het doen van boodschappen. Al- rectie van de gemeentegrenzen: Bo- verwijt voel ik nu beslist", aldus leen de katholieken willen de grens degraven (Overtocht) en Reeuwijk de heer v. d. Hoofdakker. De heren Het aantal slachtoffers in het bij de Dobbenbrug, omdat ze toch (De Tempel), maar om 'de 1000 jaar willen er niet aan, dat op ',t ogenblik deel van Oost-Pakistan, dat door kerken in Bodegraven", aldus wet- oude kern Zwammerdam-dorp. Maar de theoretici het winnen in tegen- noodweer is geteisterd, stijgt nog houder Blok, die verder fel van leer over het „kernpunt" van de zaak stelling met vroeger, toen men nog steeds. Het heeft nu de 138 bereik. „WEEK VAN FOTOGRAFIE" Burgemeester H. A. M. T. Kolf schoten van Den Haag heeft gister avond in het Kurhausgebouw de „Week van de fotografie 1961" ge opend. De organisatoren, zo zei hij, zijn er in geslaagd van deze „Foto- week" een nationaal gebeuren te maken. De avond in het Kurhaus werd opgeluisterd met een pro gramma waarin o.a. optraden de zan geres Marie-Cecile, de pianist George van Renesse, cabaretier Jules de Corte, de acteurs Ko v. Dijk en Henk Rigters, en ojti. de Franse chanson nier Jacques Brei. Nog maar twee straatmakers in Venlo Doordat het aantal stratenmakers in gemeentelijke dienst in Venlo is ge slonken tot twee, zal de aanleg van een plein de gemeente waarschijn- üj,k vierduizend gulden meer gaan v. Delft: ....vroeger wel eenheid bosten. De gemeenteraad had reeds 24.000 uitgetrokken voor de aanleg van een plein voor het be jaarden te- Een sterke binding van de in- M Beerendonck, dat op 1 juli offi- woners met Zwammerdam acht cieel zal worden. Door het de heer Van Delft het, dat „ze pers0neeisgebrek zijn B. en W. ge- hier begraven worden waarop de noodzaakt geweest zich tot de aan- heer Lodder repliceert, „nou ja, n€mers te wenden, die het tehuis je kunt je laten begraven waar je hebben gebouwd, Dezen vragen ech- wilt", waarmee hij maar wil zeg- ter f 28,000 voor dit karwei. gen, dat de liefde van de dorpe- lingen voor hun Damme nog op SndHooMarkW0<£ h^<.D vnnr^bJt JOEGOSLAVEN BEZOCHTEN d. Hoofdakker is bang voor het MADURODAM. bloeiend verenigingsleven, „en dat ga je nou ook kapot maken" Een groepje joeg0slaven heeft gis- Emgszins pessimistisch is de heer termjddag een bezoek gebracht aan Lodder wel „wat er nu eenmaal De Joegoslaven zijn in op papier staat zal doorgezet wor- cm land met het het vreemde- den, vrees ik lingenverkeer tussen Nederland en hun lénd te bevorderen. In de minia- Niet doen wat de minister wil tuurstad Madorodam werden ze ont vangen door de loco-burgemeester ALPHEN AAN DEN RUN De heer S. Kakes uit de Trompstraat alhier had gisteren een pret tige snipperdag. Hij ging wat geld naar de Nutsspaarbank brengen en met zijn inleg maakte de bank de vijf miljoen gulden vol. Het echtpaar Kakes kreeg gisteravond in een der zalen van het Nuts- gebouw te horen, dat deze toevallige inleg voor hen een gratis vakantiereis betekende, eventueel zelfs naar het buitenland. In een, mede door enkele commissarissen, de directeur, de heer P. Hoogendijk, en het personeel bijgewoonde plechtigheid heeft de tweede voorzitter van de Nutsspaarbank, de heer W. Plomp, het echtpaar toegesproken. Het bestuur was dankbaar voor deze mijlpaal en dat om verschil lende redenen. Er blijkt namelijk uit dat de spaarders vertrouwen hebben in de Nutsspaarbank en dat er in Alphen a.d. Rijn ook spaarzin is. De heer Plom feliciteert het echtpaar Kakes.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1961 | | pagina 9