pierewaa'en
We kunnen weer
Van toen en nu
f
Er is geen zee zo distingué
als de Scheveningse zee
ZATERDAG 13 MEI 1961 DE LEIDSE COURANT
^/rijdag 19 mei hoopt Maatschappij
Zeebad Scheveningen de nieuw
gebouwde pier in gebruik te kunnen
stellen. Deze pier zal dan in de plaats
gekomen zijn van de pier, welke in
de oorlogsjaren door de bezetters
werd vernietigd. Enige tientallen ja
ren hebben wij het buiten de pier
moeten stellen en ontbrak er iets aan
het beeld van Scheveningen. Scheve
ningen en de pier vormen een twee
eenheid.
Ondanks het feit, dat de nieuwe
pier groots en modern van opzet is,
zou deze ons tdch het oude Wandel-
hoofd niet doen vergeten. Het oude
Wandelhoofd had een eigen karak
ter, een eigen sfeer en dit zal de
nieuwe pier wel niet krijgen. Trou
wens tussen het Scheveningen van 50
jaaT geleden en dat van nu, bestaat
een hemelsbreed verschil.
Een halve eeuw geleden bestonden
in ons landje maar twee badplaatsen,
aldus lezen we in het vakblad van de
souvenirbranche,, die een algemene
bekendheid genoten, n.l. Schevenin
gen en Zandvoort. Het verschil tus
sen beide badplaatsen werd indertijd
door Louis Davids in zijn liedjes,
met beide plaatsen als onderwerp,
wel juist getypeerd.
Van Scheveningen zong hij:
Er is geen zee, zo distingué
Als de Scheveningse zee,
Daar baadt alleen de haute volée,
en van Zandvoort:
We gaan naar Zandvoort,
aan de zee,
We nemen broodjes en koffie mee
Deftige badplaats.
Ocheveningen was toen een deftige
badplaats. De leden van de Witte
met hun eigen paviljoen op het duin;
het Kurhaus en een aantal eerste
rangs hotels, waar dikwijls binnen-
en buitenlandse adel zijn intrek nam.
Men flaneerde langs de boulevard en
de douarière liet zich, vergezeld van
haar dame van gezelschap, in haar
equipage langs de boulevard rijden.
Elke Hagenaar, die zich respecteer
de ging regelmatig naar Schevenin
gen om te zien of gezien te worden.
Het Wandelhoofd nam daarbij een
zeer grote plaats in. Met gebruikma
king van een abonnement of tegen be
taling van entrée kon men op de pier
gaan wandelen.
Eerst rechts langs de glazen wind
schermen naar het eind, een wande
ling om de Rotonde, een poosje in
zee staren en dan langs de andere
zijde weer in de richting van het
len over de boulevard rijden. Men
had wagens met openslaande kappen,
de z.g. landaulette-limousine en in
verhouding tot deze tijd, veel meer
open wagens.
De snelheden waren matig en de
autobezitters konden zien en gezien
worden. Het wandelen of flaneren op
het Wandelhoofd werd minder be
langrijk. Het publiek op het Wandel
hoofd veranderde. Scheveningen
kreeg meer en meer bezoek uit andere
steden en uit de provincie en daar
voor was de pier natuurlijk een at
tractie. Voor dit publiek was het de
Pier en niet het Wandelhoofd.
Nu, na de laatste wereldoorlog, ligt
de situatie helemaal anders. Het toe
risme is ontzettend toegenomen, het
autoverkeer groeit nog onrustbarend,
op drukke dagen geeft de boulevard
een aaneengesloten file motorrij
tuigen te zien en op hoogtijdagen
wordt het op de boulevard zelfs een
richtingsverkeer. Het publiek be
volkt de vele terrassen of wandelt
over de boulevard. Van alle kanten
komen de bezoekers. Scheveningen
is nu een internationaal centrum.
De nieuwe Pier zal straks de aan
trekkingskracht van Scheveningen
nog meer verhogen. Deze modern
opgezette pier, 380 meter lang en
12 meter breed met 3 uitgebouwde
eilanden, zal straks plaats kunnen
bieden aan 6000 bezoekers. Het ge
heel ligt 7 tot 12 meter boven zee
niveau, wat op zichzelf al een eigen
aardige gewaarwording zal geven.
Het wandeldek is weer over de ge
hele lengte door een windscherm in
En dit is het oude Piercabaret. Het
allercharmantste optreden van de
negerzanger Elmer Spyglass in 1917.
Ffende maand fc°) l
En zo zag het oude Wandelhoofd er
uit Let op de hyper-moderne luxe
sleeën die de aandacht van de wan
delaars trekken. Het is de Scheve
ningse pier in het jaar 1922.
twee delen gesplitst, terwijl het
noordelijk gedeelte zal zijn afgedekt.
Het publiek zal dus altijd tegen
wind beschermd kunnen wandelen
en van het uitzicht kunnen genieten.
Wandeldek gesplitst.
Het wandeldek splitst zich aan het
uiteinde in twee gedeelten. Het
zuidelijk gedeelte leidt naar een z.g.
Zonne-eiland, met een zonneterras
voor 850 personen en een overdekt
café-restaurant met plaats voor 250
personen. Bovendien is op het dak
van dit gebouw nog een zonneterras
voor 80 personen. Op dit eiland alleen
zullen reeds 1200 personen van zee
en zon kunnen genieten.
Het noordelijk gedeelte brengt ons
straks naar het Toreneiland, het verst
in zee uitstekend en voorzien van
een 35 meter hoge uitzichttoren.
Beneden komt een amusementsgele
genheid en een verdieping lager een
gedeeltelijk overdekte visring, waar
zeevissers met hengels en kruisnet-
ten hun hart zullen kunnen ophalen.
Bovendien komt er nog een derde
eiland, waar volwassenen en kinde
ren naar hartelust zullen kunnen spe
len en ravotten. Voor de kinderen
is daar nog een dak-speeltuin met
verschillende attracties. Voor toe
zicht wordt daarbij gezorgd. Als be
zienswaardigheid komt dan nog op
een weg tussen beide eilanden een
Golfslagmeetstation van Rijkswater
staat, waar men door een glaswand
de ingewikkelde apparatuur kan be
zichtigen.
Entrée vijftig cent.
De pier zal dagelijks van 9 tot 24
uur zijn geopend en de entrée-prijs
wordt 0.50
Met deze pier zal Nederland, want
Scheveningen is Nederland, weer een
attractie rijker zijn geworden. Bui
tenlandse toeristen hebben toch al
veel een bezoek aan Scheveningen
op hun programma staan, maar zul
len nu in ieder geval een kijkje op
de nieuwe moderne pier willen ne
men.
strand. Op enkele plaatsen kon men
weer aan de rechter zijde van het
windscherm komen en zijn wandeling
naar de Rotonde herhalen.
I angs het windscherm stonden "mak-
kelijke banken en wanneer de
wandelaars een plaats uit de wind en
al of niet in de zon konden vinden,
den vleiden zij zich daar een poosje
neer. Ondertussen vond het groeten
en teruggroeten continu voortgang.
Daar was het eigenlijk om begonnen.
Ook werd wel eens een kopje koffie
lVS/NA/VVVAA/VVVVSA/VVVVNA/S/S/>/V»/^A/N/VVVVV>>/VVVSA/VVSA/VlS^>AA/S/VSAA/S/VVV/SAAA/VVWWWS/SA/VN/S/WSAA/V
Een gestroomlijnde pier wacht op
wandelaars, net als toen
in het in de Rotonde gevestigde res
taurant gedronken.
Tussen dit selecte publiek bewo
gen zich de dagjesmensen, zij die
eens een dagje uit waren. Een wan
deling langs de boulevard, zwem
men of pootje baden aan het stille
gedeelte van het strand, sorbet-limo
nade slurpen aan een van de vele
strandtentjes, de heren een biertje,
vader en moeder in een badstoel en
de kinderen zich maar druk maken in
een in het zand gegraven kuil. Maar
dit was niet Haags. Het Haagse pu
bliek gedroeg zich veel gedinstin-
geerder.
Verandering na
Eerste Wereldoorlog.
De verandering trad al in, in de ja
ren na de eerste wereldoorlog, toen
de auto meer en meer in gebruik
kwam. De Haagse upper ten liet zich
door hun chauffeurs rustig enige ma-
