„Nous les amoureux"
Ontslagname deken
van Amsterdam
visie op
televisie
HET STILLE
EILAND
MAANDAG 20 MAART 1961
DE LEIDSE COURANT
PAGINA
Haags Gerechtshof eiste:
drie maanden tegen onverbeterlijk
Leidenaar
Drie jaar ontzegging
van rijbevoegdheid
Het „aannemen" blijkt een 35-jari-
ge aannemer uit Leiden in het
bloed te zitten. Het zat er althans
wel in toen hij op 29 oktober jJL in
Den Haag werd aangehouden wegens
autorijden onder drankinbloed. In
eerste instantie werd hij hiervoor
veroordeeld tot drie maanden gevan
genisstraf, waarvan een maand voor
waardelijk en ontzegging van de rij
bevoegdheid voor twee jaar. De pro-
ceureur-generaal bij het Haags Ge
rechtshof vond deze straf niet vol
doende en hij hield zich aan de eis
die de offiicer van justitie had ge
steld, namelijk drie maanden gevan
genisstraf en drie jaar ontzegging
van de rijbevoegdheid.
De bewuste avond was verdachte
met een drietal vrienden uit Leiden
komen rijden en hoe.-..Van Wasse
naar af zaten er mensen achter hem,
die niet durfden in te halen omdat hij
zo slingerde. Hij haalde 'n tram aan
de verkeerde kant in, waardoor een
tegenliggende automobilist genood
zaakt was met zijn wagen het trot
toir op te rijden om zich te redden.
De mensen in Den Haag waarschuw
den de politie en deze constateerde
dat verdachte bijna in kennelijke
staat van dronkenschap verkeerde.
Aanvankelijk had de aannemer hard
nekkig ontkend dat hij achter het
stuur had gezeten, maar uiteindelijk
had hij toch toegegeven. Hij had ove
rigens wel een goede reden om alles
te proberen er onderuit te komen,
want reeds driemaal was hij veroor
deeld wegens fietsen en bromfietsen
onder drankinvloed. Hij liep nog in
een proeftijd van drie maanden voor
waardelijk.
Tussen zijn Veroordeling door de
politierechter en deze zitting van het
Hof was er al weer wat gebeurd. De
president las in de stukken, dat ver
dachte op 26 januari j.l. op de He
rensingel te Leiden weer met een
auto onder drankinvloed had gereden.
Hij was een trottoir opgeraasd en te
gen een rasterwerk gereden. Ook nu
had hij eerst weer ontkend achter
het stuur te hebben gezeten. „Dat
schijnt zo uw methode te zijn", con
stateerde de president. De verdachte
voerde aan dat dit geen geval van
drankinvloed was geweest, maar dat
hij aangehouden was omdat hij zon
der rijbewijs reed.
Plan van ANWB:
Voortgezet „onderwijs"
automobilisten
„Hij drinkt maar, hij rijdt maar,
hij doet maar", zuchtte de procureur-
generaal. Het is een toeval, dat er
niets ergs is gebeurd. Raadsman mr.
M. C. de Graaf uit Leiden vertelde,
dat verdachte vroeger alcoholist is
geweest. De laatste tijd ging het be
ter, maa~ misschien was hij door de
refusalkuur wel extra gevoelig voor
alcohol. Pleiter verzocht een geheel
voorwaardelijke straf en voorwaarde
lijke ontzegging van de rijbevoegd
heid. Arrest 29 maart a.s.
Ha, fijn, roggebrood!
Kinderen ziin do! op roggebrood. Laat
hen er maar van eten zoveel zij lus
ten. Het is gezond, voedzaam en licht
verteerbaar. Bovendien bevordert rog
gebrood de spijsvertering.
Op roggebrood smaakt alle brood
beleg, zoet of hartig. Een sneetje
roggebrood is weer eens iets anders
dan de gewone boterham.
LET OP DE NAAM TEN t*OEVE OP
ELK PAKJE. Ten Hoeve, meer dan een
halve eeuw roggebroodbakkers.
Neem morgen we
bakker heeft het.
OEVE
VRAAG HET UW BAKKER
Het was koud en guur,
maar:
De eerste bollenkijkers
zijn verschenen
Aantrekkelijk was het weer zondag
niet, zeker niet in de vlakke bollen
streek, waar een kille zeewind over
de wegen en de velden veegde. Dat
weer zal dan ook wel de oorzaak zijn
geweest dat het eerste bezoek aan de
bollenvelden dit jaar zich beperkte
tot auto-toerisme en de brom- en trap
fietsers nog wijselijk waren thuisge
bleven.
Reeds hadden enkele bloemenver
kopers de moed op kunnen brengen
hun stalletje op te bouwen, al be
perkte het vrolijke kleurengamma
van-later zich nu nog tot slechts wat
geel en wit van de narcissenslingers,
die toch al een aantal automobilisten
tot kopen lokten.
Op de velden begint het paasgeel
door te breken. Hier en daar zijn
er al akkers met trompetnarcissen
in volle bloei. Zij het nog zeer spora
disch toont ook een enkele vroege
hyacinth al kleur, mèt de z.g.n. bota
nische tulpen als Kaufmanniana's en
hoe ze verder mogen heten.
De bloei van de crocussen is over
het hoogtepunt heen en de meeste
bloemen hebben hun frisheid reeds
verloren. Blijft het gure weer aan
houden, dan zal er de eerste dagen
van veel vooruitgang nog wel geen
sprake zijn, maar men kan niet we
tenwind èn zon kunnen toch nog
wel voor verrassingen zorgen.
GEEN BROMFIETSEN
IN DE AVOND
In de periode 1 mei tot 30 septem
ber zullen in de dorpskommen van
West-Terschelling en Midsland op
Terschelling geen bromfietsen mogen
rijden tijdens de nachtelijke uren.
Het verbod geldt van 's avonds tien
uur tot 's morgens vijf uur. Het ge
meentebestuur heeft dit besluit veer
tien dagen geleden genomen. De
maatregel is gericht tegen het ver
storen van de rust door jongelui.
ZEVEN LEKENMISSIONARISSEN
NAAR AFRIKA
Aan zeven leken-missionarissen,
die hun opleiding hebben gekregen
in het Missionair Vormingscentrum
te Ubbergen, heeft de provinciaal,
pater De Ruyter, het missiekruis uit
gereikt. Vier van haar zijn van Ne
derlandse, een van Duitse, een van
Oostenrijkse en een van Italiaanse
nationaliteit. Zij zullen in de loop
van dit jaar naar hun werkterrein in
Afrika vertrekken. De eerstvertrek-
kenden zijn mej. Femy Scholten Lin
de, sociaal werkster te Ootmarsum,
mej. Jacqueline Kots, verpleegster
te Rotterdam, mej. Corry Luyster
burg, verpleegster te Roosendaal en
mej. Joke Neve, onderwijzeres te
Amsterdam. Deze vier zullen met het
Raptim-vliegtuig van 11 april naar
Oeganda vertrekken, waar de vrou
wen van Nazareth (De Tiltenberg)
een ziekenhuis en 13 centra verzor
gen.
Mej. Ans van Run, verpleegster te
Tilburg, die uitgezonden wordt door
de Stichting Kisoemoe heeft wel de
cursus gevolgd, maar had reeds eer
der het missiekruis ontvangen. Zij
vertrekt deze zomer naar Kisoemoe.
De Oostenrijkse Maria Eckhart uit
Stocking in Stiermarken wordt uit
gezonden door de Oostenrijkse Ka-
tholische Landjugend naar het Ca-
tachetisch Centrum van Karema in
Tanganyika, terwijl de Duitse mej.
Elisabeth Niessen uit Aken en mej.
Gertruiid Da Pauli uit Brosana (Ita
lië) naar Kapunda in Ghana ver
trekken.
De bisschop van Haarlem, mgr. dr.
J. A. E. Dodewaard, heeft op diens
verzoek om gezondheidsredenen eer
vol ontslag verleend aan mgr. G. P.
J. v. d. Burg als deken van Amster
dam. Mgr. v. d. Burg zal zich 14 april
a.s. in het moederhuis van de Ursu-
linen te Bergen (N.H.) vestigen. Zijn
opvolger zal bekend worden gemaakt
begin april.
Hoogmis te Hilversum.
De plechtige Hoogmis, die zondag
vanuit de Sint Jozefkerk te Hilver
sum door de KRO werd uitgezonden,
toonde de kijker enkele aspecten die
de vermelding waard zijn. Manus
v. d. Kamp heeft zijn eigen camera
regie, als gevolg waarvan de hande
lingen van de celebrant nauwkeurig
worden opgemerkt. Die mindere be
wegelijkheid van de camera tijdens
de godsdienstplechtigheid heeft stel
lig voordelen; brengt de liturgie al
leen reeds niet de nodige beweeg
lijkheid? Interessant waren de af
wisselende beelden van individuele
kerkgangers in alle vrijheid en van
medemensen die in onvrijheid moe
ten leven. Ter inleiding had com
mentator M. van Buuren aan de hand
van indrukwekkend foto-materiaal
reeds laten weten, dat een-derde van
de mensheid in onze dagen geestelijk
geboeid leeft. De camera heeft ver
der onthuld de prachtige schildering
achter het altaar, afkomsig van een
Hilversumse Benedictijner monnik-
schilder; verder kon men opmerken
dat de beelden in de kerk niet met
paars omsluierd waren. Aan de stem
van de predikant kapelaan P. Heems
kerk zal men de KRO-spreker heb
ben herkend, die nu en dan 's mor
gens de geestelijke overweging
houdt.
Zesde Eurovisie-songfestival.
De internationale beslissing van 't
zesde Europese songfestival in Can
nes heeft zich afgespeeld voor een
statig trappen-decor en de suggestie
van een bosschage, waar tijdens de
pauze zich ook een danspaar heeft
bewogen. Zestien landen hadden hun
De Luxemburger Jean Claude Pascal heeft in Cannes het Eurovisie liedjes
festival gewonnen met het liedje „Nous les Amoureux". Foto: Jean Claude
Pascal krijgt de eerste prijs uit handen van Tessa Beaumont. (telefoto)
De ANWB zal dit najaar beginnen
met een serie proeven om te komen
tot een vrijwillig voortgezette rij
opleiding voor bestuurders van per
sonenauto's, die reeds in het bezit
zijn van een rijbewijs. In eerste in
stantie wil men onderzoeken of hier
van de zijde van het publiek belang
stelling voor bestaat. Voorts hoopt
men met deze proeven gegevens te
verkrijgen, die van nut kunnen zijn
voor het definitief vaststellen van de
methoden, welke bij de voortgezet
te opleiding moeten worden toege
past.
De ANWB overweegt de voortge
zette rij-opleiding onder meer te la
ten bestaan uit het signaleren van
„gewoontefouten", fouten die de be
stuurders zich in de regel niet reali
seren, en het geven van ondeiTicht
om deze te voorkomen.
Aanleiding tot een en ander is, dat
enkele jaren geleden zowel de Bond
als de Rotterdamse politie kennis na
men van een Engels systeem van
voortgezette rij-opleiding, welk sys
teem in gewijzigde vorm door de Rot
terdamse politie werd overgenomen.
Deze heeft hiermee goede ervarin
gen opgedaan, wat voor de ANWB
aanleiding is geweest om ook een
proef met het systeem te nemen.
BEMANNING AMERIKAANSE
BOMMENWERPER OMGEKOMEN
EEN ZWALUW MAAKT NOG GEEN ZOMER
zal hebben laten overtuigen? En wat
heeft dan zo'n discussie dan wel
voor zin?
Komende uitzendingen.
Vanavond zal bij de KRO de vraag
worden beantwoord: „bestaat hel
derziendheid, ja of neen?" Verleden
week hebben we iets ter inleiding
geschreven, zodat we thans met deze
mededeling kunnen volstaan. Het
avondcollege Nederlands zal gaan
over de nieuwe spelling. Een voor
beeld van Spaanse filmkunst zal men
dinsdag kunnen volgen in „Straat
zonder uitzicht". Woensdag heeft
de Vara de avond met de bekende
rubrieken; dat zijn hier: het forum
„Welbeschouwd" en de reisrubriek
van dr. L. van Egeraat. In 'n sterke
bezetting zal de KRO donderdag een
vertoning geven van Dornier's spel
„Dienst op Golgotha". De KRO-gids
geeft daarover een uitvoerige inlei
ding van de vertaler Jan Willem
Hofstra.
Het is nu zeker, dat alle beman
ningsleden, drie in getal, van êe
rond Aangelokt door het zachte winterweer hadden vele restauranthouders de tafeltjes en stoelen reeds huiten gezet.
Terschelling is neergestort zijn om- Tijdens het afgelopen weekeinde moesten zij, zoals hier in Barneveld' echter ervaren, dat „een zwaluw nog geen
gekomen. zomer maakt"
afgevaardigden gestuurd; deze keer
voor het eerst Finland, Joegoslavië
en Spanje. En achter elkaar werden
zestien liedjes verklankt, het ene
aantrekkelijker dan het andere, maar
geen van alle bepaald een uitschie
ter. Dat bleek ook wel uit de tvat
magere puntenwaardering van de
verschillende jury's. Om kort te
gaan: het ging tenslotte om Enge
land en Luxemburg, die in punten
tal gelijk waren opgegaan, maar
waarbij op een gegeven ogenblik En
geland met 4 punten werd gedrukt.
De Nederlandse commentator Piet te
Nuyl had wel gezegd, dat later te
zullen verklaren, maar aan het slot,
toen de teleurstelling voor ons land
vrijwel volkomen was, vergat hij
ook maar iets mee te delen. De kijker
heeft het intussen vernomen, dat
onze Greet je Kauffeld het niet ver
der dan tot zes punten heeft kunnen
brengen en dat winnaar werd de
Luxemburgse filmspeler Jean Clapde
Pascal met het Franse chanson „Nous
les amoureux". Misschien gedachtig
deze titel was de winnaar wel wat
stormachtig, toen hij omroepster
Jacqueline Joubert vertrouwelijk
wilde omarmen, iets waarop de jon
gedame zichtbaar niet gesteld was.
We menen nu wel voldoende te heb
ben verteld over het festival, dat elk
jaar terugkeert en ondanks het vrij
geringe gehalte maar niet wil ver
dwijnen.
Terugblik op het weekend.
Het amusement dat de NCRV zon
dagavond bracht was er een op film
band en overeenkomstig het beken
de schema. Zaterdag hebben de lit
teratoren bij de Avro ons wel het
meest vermaakt. Laat het dan zo
zijn, dat ze tevoren inzage hebben
gekregen van de vragen die ze moe
ten beantwoorden, het spel is voor
de huiskamer toch spits en het on
derlinge verkeer van het vijftal
deelnemers prettig om te volgen. We
moeten nog iets zeggen over het vu
rig tweegevecht van een idealist en
een realist over de noodzaak van de Kent u haar?? Vermoedelijk niet,
atoombewapening. We zijn er niet want deze struise dienstmaagd is
veel mee opgeschoten; voor beide niemand minder dan Curd Jurgens
geopenbaarde standpunten viel iets in Travesti, kort voor zijn optreden
te zeggen. Maar of men thuis zich in 'n korte televisie-film in München.
Wie (her)kent haar?
14
De dokter weifelde. Hij wist dat
de man, als hij gedwarsboomd werd,
zeer onstuimig en hard kon zijn;
verscheidene van zijn dagloners had
den dat tot hun schade ondervonden.
Dat Cabus gevaarlijk was had hij
nooit gehoord, doch hij zag hem op
zo'n eigenaardige manier naar het
vlijmscherpe broodmes kijken, dat
hij er van huiverde. Niet uit vrees,
physiek kon hy de boer wel aan;
zijn honden zouden bovendien de
man onmidddellijk naar de keel vlie
gen als hij het wagen durfde hem
aan te vallen.
Zo ver wilde Van Everloo het niet
laten komen; Cabus zou wel op een
of andere manier tot rede te
brengen zijn. Hij deed een paar stap
pen in de richting van de deur, zag
nog in een snelle flits de woede en
wanhoop in de ogen van Martij n.
ROMAN
door
Walter Breedveld
„Cabus, dat kind gaat kapot", zei
hij ruw.
„Nee, dokter, hij groeit als dn
beste", grijnsde hij.
„Wat heb jij daar nou voor ver
stand van?" blafte Van Everloo.
„Nog een paar stappen dan ben
je buiten dokter", teemde Cabus.
Ondanks z'n grimmige woede moest
Van Everloo glimlachen om het ant
woord van de harkerige boer. Hij
deed een paar stappen en was bui-
ten.
Snel maakte hij de leidsels los en
sprong op de brik.
op de brik.
„Vort!", zette hy het paard in be
weging. „Wij gaan de hoge omes er
bij halen".
Enkele minuten later was hy by
Dorus Rijckaart, de burgemeeser van
het dorp. De eerste burger was bezig
op het land voor zijn huis en stapte
er op af.
„Goede morgen, burgemeester".
„Wel daar is dokter Van Everloo"
verbaasde Rijckaart zich.
,,'k Heb 'n zwaar karwei voor je,
Rijckaart".
De burgemeester keek de dokter
stomverbaasd aan. Met trage passen
kwam hij naar de weg gelopen. Een
oude man, flink van postuur, gezet
en met vriendelijke schrandere ogen
in zijn gaaf gezicht.
,,'n Zwaar karwei, dokter? Zijn
er boeven op het eiland of zo iets?"
Dokter Van Everloo vertelde het
geval Cabus.
„En wat kan ik daar aan doen,
dokter?"
„In je kwaliteit van Substituut Of
ficier van Justitie kun je vorderen,
dat die stomme boer de kleine onder
behandeling laat stellen. Ofwel hij
gaat naar het ziekenhuis in de stad,
of er komt iemand hier, die de ver
zorging op zich neemt".
„Maar dat is toch te gek, dokter.
Zulke kunsten zijn hier nog nooit
vertoond", antwoordde Rijckaart
wrevelig.
„Jij hebt het zat Toontje toch ooj<
uit zijn huis laten halen en naar de
stad laten brengen, Rijckaart".
't Zat Toontje zat tot over zijn
oren onder de mest en de luizen en
hij lag bovendien op apegapen".
„Dat kind is er even erg aan toe,
burgemeester, en het is niet zijn
schuld zoals bij Toontje", drong de
dokter aan.
Rijckaart keek bedremmeld naar
z'n klompen: „Ik moet daar eens
over nadenken, dokter Van Everloo",
zei hij dan bedrukt.
Van Everloo werd driftig: „Luis
ter np eens, burgemeester, ik sta hier
niet voor spek en bonen. Als je niet
doet wat ik vraag, rijd ik naar de
stad om daar hulp te halen en m'n
beklag te doen".
Rijckaart schrok: „Maar mijn he
mel, is het dan zó erg?"
„Ik zeg toch dat het kind in
levensgevaar verkeert".
„Houdt u koest dokter. Ik versta
u wel zonder dat gevloek. Ik dien
me toch eerst aan te kleden en m'n
keten om te doen".
„Doe dat dan vlug, Rijckaart. Ik
wil naar huis, ik heb een zware
nacht achter de rug".
,,'k Ben subiet klaar, dokter",
haastte Rijckaart zich nu naar zijn
huis. „Kom binnen als ge wilt en
drink een tas koffie bij de vrouw".
Dokter Van Everloo volgde de bur
gemeester in diens woning. Hij
wachtte in de keurig gemeubelde
woonkamer, pratend met de vrouw
van Rijckaart, die hem een kop geu
rige koffie bracht met een bordje
vol brokbeschuiten, dik besmeerd
met goudgele boter.
Ja, Coba van Gerwen was beval
len van haar twaalfde kindje. Een
jongen, een boom van een vent zou
het worden. Neen, ernstige zieken
waren er niet op het eiland. Ja,
't kindje van die ï^riezin moest on
der behandeling gesteld worden.
Zo, praatte heel het dorp er over?
Hij had er niets van gehoord voor
de pastoor het vertelde.
Toen de dokter z'n laatste beschuit
en nog een tas koffie had geconsu
meerd, was Rijckaart klaar, 't Zwart
lakenspak stond hem keurig, de dof
fe glans van z'n zilveren amb+sketen
had nu een waardige achtergrond.
„Gij ook nog een tas koffie, va
der?" vroeg de vrouw.
„Ja, moeder, dat is misschien heel
goed".
Voor de gezelligheid dronk de dok
ter een derde kop staandebeens mee.
Maar toen wilde hy ook onmiddel
lijk weg.
„Zullen we Van Hemert meene
men, dokter?"
„De veldwachter? Ja, .dat is goed,
Rijckaart". Er tintelde een olijke
flikkering in de ogen van Van Ever
loo toen hij naar z'n brik stapte. Ze
reden naar Bas van Hemert, die ook
al koffie zat te drinken. Toen hij
hoorde van de gewichtige boodschap
stond hij aanstonds op, veegde de
druppels uit z'n geweldige hangsnor,
trok z'n tuniek aan en gorde z'n
sabel om.
„Zal ik m'n schietwapen aan de
koppel doen, burger?"
„Welnee, Bas", schrok de burge
meester. „Wij gaan niet naar de wil
de beesten".
„Doe maar wel", grijnsde Van
Everloo.
„Zet hem in ieder geval op veilig"
beefde Rijckaart.
Even later reed de brik in snelle
draf naar De Stee. Op de voorbank,
naast de dokter, zat de burgemeester
met ernstig gelaat; op het achter
bankje Van Hemert, die er uitzag,
of hij inderdaad wel op de wilde
beesten jacht ging.
Gijsbert Cabus stond voor de poort
van zijn hofstede toen de brik het
erf kwam oprijden. Aan niets was
te zien dat hij zich verbaasde over
dit ongewone bezoek, dat wel de be
langstelling had gewekt van ande
ren. Want van alle kanten kwamen
nieuwsgierige vrouwen en kinderen
aangelopen.
(Wordt vervolgd)
