In de Krantentuin
DE WOLKENETERS
Avonturen
Correspondentie
WITTE KRUIS
WITTE
KRUIS
HET KNUTSELHOEKJE
SAGEN UIT DE TIJD VAN FRODE FREDEGODS
ZATERDAG 11 FEBRUARI 1961
DE LEIDSE COURANT
PAGINA 9
VAN
BAMBO
door oom Toon
Ruim een week voor 't huwelijk
moest Bambo noodzakelijk naar Manil
la om verschillende aangelegenheden en
zaken voor zijn a.s. schoonvader te re
gelen. Gedurende de 3 dagen, die daar
mee gemoeid waren, logeerde hij in 't
huis, dat ze in de buurt van de haven
voor 't gemak nog aangehouden hadden.
De laatste avond doorliep hij om zich
de tijd te korten nog eens al de ver
trekken, waar talloze voorwerpen hem
herinnerden aan de gebeurtenissen en
avonturen van de laatste jaren: z'n ge
weren en andere wapens, 'n jachtkle-
ding, merkwaardigheden uit verschil
lende landen en niet te vergeten in een
hoek z'n opgezette, onvergetelijke vriend
Ami, die zoveel vreugde en leed met
hem gedeeld had. 't Werd hem warm en
tevens wee om 't hart, als hij terug
dacht aan dit trouwe, verstandige dier,
dat hem met grenzeloze toewijding en
moed gediend had. Wat leek hij veel op
de grote aap van zijn buur in Bidando.
Hoe jammer, dat hij niet meer leefde,
anders zouden de twee apen een goede
aanleiding geweest zijn om met de ge
heimzinnige buurman kennis te maken.
Opeens schoot hem 'n lollige gedachte
te binnen. Als ik eens in de huid van
Ami kroop! Hij is zowat van mijn groot
te, dus dat zou wel kunnen. Dan ga ik
met buurmans aap kennis maken en
vind dan wel de gelegenheid om eens
te zien, wat zich in dat raadselachtige
huis wel afspeelt. Hij voegde de daad
bij z'n kluchtige inval, maakte voor
zichtig de huid, waar deze samenge
voegd was, los en haalde er 't vulsel
helemaal uit. Dan trok hij z'n borek en
z'n handschoenen uit en kroop in Ami's
omhulsel, 't Was of 't voor hem ge
maakt was. Hij maakte enkele passen
en wat zotte sprongen voor de spiegel
en vond, dat hij zijn plan best kon uit
voeren. Nauwelijks was hij uitgelachen
om zijn malle inval en zijn geslaagde
gedaanteverandering, of hij meende
stappen te horen. „Wie is daar?" riep
hij. Geen antwoord, maar 't geluid der
passen was bijna niet meer hoorbaar.
Maar Bambo wenste liefst niet gezien
te worden in zijn vreemde vermomming,
trok inderhaast een paar schoenen aan,
wierp een mantel om zijn schouders en
zette 'n zeemanshoed op, die in z'n buurt
hing. Hij wilde juist in de spiegel kij
ken, hoe één en ander hem stond, toen
hij plotseling van achter door twee ge
maskerde kei-els werd aangegrepen. De
verrassing was zó groot, dat hij al over
meesterd en gebonden was, vóór hij aan
tegenweer had kunnen denken. De man
nen stopten hem nog een dikke prop in
zijn mond, blinddoekten^ hem en droe
gen hem vervolgens in "een rijtuig, dat
voor de buitendeur wachtte. De beide
gemaskerden namen ook plaats, waar
na het rijtuig zich in snelle vaart ver
wijderde.
Waarheen? De tocht duurde niet zo
heel lang. De niet al te best gestrate
weg, leek hem veel weg te hebben van
die naar Bidanto. Toen het hem geluk
te in een onbewaakt ogenblik even met
z'n geboeide handen de blinddoek een
paar centimeters op te schuiven, meen
de hij ook huizen van het stadje te her
kennen. Kort voor 't einde van de tocht,
werd de doek voor zijn ogen nog eens
extra bevestigd, zó, dat 't zeker uitge
sloten was nog iets te zien. De prop in
zijn mond begon zijn ademhaling der
mate te bemoeilijken, dat hij haast bui
ten bewustzijn raakte.
Opeens hield het rijtuig stil en ter
stond opende zich een poort. Vervol
gens zette het zich weer in beweging,
reed even over zachte grond en stopte
toen weer. Eén der mannen stapte uit,
greep Bambo bij de benen, terwijl de
ander hem bij de schouders pakte. Blijk
baar sjorden de kerels hem door 'n kille
vochtige gang en daalden vervolgens en
kele trappen af. Het was duidelijk, dat
ze 't water in. Heerlijk was 't water. De
ren. Er hing een muffe, gronderige
lucht. Bambo werd allesbehalve zacht
op een strobed neergeworpen. De pro^i
werd uit zijn mond getrokken en de
blinddoek afgenomen, maar de koorden
om z'n armen en benen liet men zitten.
(Wordt vervolgd)
EEN VERZOEK
Wie wil er een ziek jongetje blij ma
ken door hem een kaart of briefje te
sturen? Hij moet nog een heel tijdje blij
ven liggen en zijn vader en moeder
kunnen hem niet zo dikwijls komen be
zoeken, want ze wonen zo ver. Zijn
adres Is: Keesje van Zaal, Zeehospltinm
Kinderzaal Wijkduin.
NOG EEN VERZOEK
Bep Rietveld, Dorpsstraat 191, Hazers-
woude, zou zo graag een corresponden
tievriendin hebben van 12-13 jaar om
eens bij elkaar te komen en samen te
gaan fietsen.
Duultje Conijn, Oeffelt. Zeg Duultje,
wat leuk, dat je nog steeds onze Kran
tentuin leest en ook meedoet, al woon
je zo ver, helemaal in Oeffelt. De op
lossing was goed. Schrijf eens iets over
de school daar, misschien wordt het wel
een aardig opstelletje. Dag Duultje.
Groetjes ook aan je ouders.
Nellie van Es, R'veen, vertelt over:
EEN WEDSTRIJD
Rina en Peter zouden die middag naar
de film gaan. Toen ze voor de bioscoop
stonden, stond er op de deur met grote
letters: „Geen film".
„O, wat jammer", zei Rina.
„Och, wat geeft het. Misschien weet
moeder er wel wat op", vond Peter.
Toen ze thuiskwamen, zei moeder:
„Natuurlijk weet ik er wat op. Het
zwembad't Is verleden week pas
geopend. Gaan jullie maar naar het
zwembad".
„Ha! fijn mam!" riepen ze alle twee.
„Hier is je zwempak".
Ze liepen nu samen naar de Kaag.
„We hebben aan die gulden vast ge
noeg", zei Rina, die het geld bij zich
had.
Toen ze bij het zwembad waren liep
een meneer op hen toe: „Willen jullie
ook meedoen mee de wedstrijd?"
„O, graag meneer".
„Kijk eens, daar is een echt podium".
„Wie zou 't winnen, Peet?" vroeg Ri
na, toen ze klaar stonden aan de start.
„O, vast die lange knul".
De badmeester floot en gelijk doken
ze 't water in. Heerlijk was 't water. De
lange was tweede en die kreeg een
kwam Peter aan, nog een paar ferme
slagen enhij won. O, wat was hij
blij. Hij moest boven op het podium ko
men en hij kreeg een compleet tennis
spel met een prachtig filmapparaat. De
langeg was tweedes en die kreeg een
zwembroek met zwemvliezen. De derde
was Piet NuUekus die 'n paar rolschaat
sen kreeg.
Ze gingen vol blijdschap naar huis en
vonden het helemaal niet jammer dat
de film niet doorging.
Leonie Mulder, Leiden, heeft ook een
verhaaltje gemaakt.
BANGE WIM
Moeder zei: ,,'t Is bedtijd", maar Wim
durfde niet naar boven. Hij is altijd
bang, omdat hij denkt dat er 's avonds
een boeman op de zolder zit. 's Avonds
laat hoorden vader en moeder boven
iemand lopen. Ze gingen kijken en daar
zagen ze Wim, die in een diepe stoel
zat te slapen. Wim schrok zo hevig van
zijn ouders, omdat hij dacht dat het die
ven waren, maar toen vader het licht
aandeed, zagen ze het verschrikte ge
zicht van Wim. Moeder kalmeerde hem
gauw en Jan, z'n broertje, vertelde het
van de boeman op zolder. Toen namen
vader en moeder de bange Wim mee
naar de zolder en daar moest hij om zijn
bahgheid lachen, omdat er op de zolder
alleen maar wat kisten stonden en aan
de lijn de was hing te drogen. Met een
zoen op zijn wang werd hij weer onder
de wol gestopt.
Cathrien Zuldberg, Leiden, heeft eens
een versje geleerd, dat ze zó mooi vindt.
Nu wil ze het voor jullie uit haar hoofd
opzeggen. Begin maar Cathrien, wij luis
teren.
DE MUIS
Op het dak van een huis
Zat een aardige muis.
Ze had een nestje gebouwd
voor haar jongen
En ze leefden zowaar
Heel gezellig met elkaar
En ze dansten ep piepten en
sprongen.
Moeder Muis die sloop zacht,
Naar omlaag iedere nacht
Om wat rijst voor haar kleintjes
te stelen.
En dan sloop ze heel vlug
Naar de zolder terug
Om de rijst met haar kleintjes
te delen
Maar eens op een keer
Kwam het muisje niet meer
En de kindertjes hadden geen
eten.
Een ondeugende kat
Had het muisje gevat
En hem zo maar de kop
afgebeten.
Rietje Weellng, Leiden. Dank je wel.
Riet, voor de raadsels. Die kan ik altijd
heel goed gebruiken.
SJ&nl Langeveld, Voorhout, vertelt:
OP HET IJS
Jan keek elke dag op de barometer.
Hij wou zo graag vorst hebben maar 't
bleef maar slecht weer. En ja hoor, op
een dag kwam Jan uit bed en de baro
meter stond op vorst, 't Had die nacht
al flink gevroren ook, want de bloemen
stonden op de ramen. Het bleef een paar
dagen vriezen en Jan hoopte dat hij za
terdag zou kunnen schaatsen. En het
kon ook. Jan ging naar het ijs, er wa
ren nog meer kinderen. Toen hij zijn
schaatsen had aangeboden kwam juist
zijn vriendje Jan aan en samen gingen
ze rijden. Ze schaatsten wel een paar
uur tot ze even gingen rusten bij een
kraampje en chocolademelk dronken.
Lekker was dat! Daarna gingen ze ver
der en ze zagen Frits ook nog. Die ging
ook met hen mee. 't Ging heerlijk met
de wind op de rug, maar bij de hoek
kregen ze tegenwind, dus hard schaat
sen. Frits keek op zijn horloge en daar
zagen ze dat ze naar huis moesten. Om
zes uur waren ze weer thuis en juist
kon Jan door de radio horen, dat het
ging regenen, 't Was jammer, maar niets
aan te doen. De ijspret was gauw afge
lopen.
Bertheke Friebel, Zoeterwoude. Leuk
Bertheke, dat je voortaan met ons mee
doet. Dan kun je samen met je vrien
dinnetje Marja de raadsels oplossen. Met
plezier heb ik je gezellige briefje gele
zen. Dag Bertheke. Groetjes aan Marja.
Joke Fransen, Ter Aar, stuurde ons:
WAT JAMMER!
Ik zat op school in de bank maar
steeds te denken aan de volgende week,
want dan zou ik met vader en moeder
naar Frankrijk gaan. Wat duurde zo'n
week lang en ik kwam maar niet ver
der met rekenen. De school ging uit en
ik liep naar huis. Wat zag ik daar? De
gordijnen van de slaapkamer waren ge
sloten. Vader was ziek. Griep! Het zou
zeker wel een week duren, eer vader
beter was. De dag van vertrek was aan
gebroken en vader was nog niet beter,
dus we gingen niet. Moeder had het
ook zo druk. Ja, 't was jammer.
„Er is niets aan te doen," zei moeder.
Koos Meyer, Hazerswoude komt met:
RUZIE OP BED
De tweeling Jan en Kees lagen rustig
te slapen. Jan werd het eerst wakker.
Dadelijk maakte hij Kees ook wakker.
Maar deze riep: „Schei uit joh!"
Geen van beiden konden ze meer sla
pen. Ze bleven wakker.
„Kees je hebt mijn kussen."
„Nietes".
„Kijk dan eens naast je."
„Nee", was het antwoord en ze kro
pen onder de dekens.
„Ja, ik heb hem," riep Kees en gaf
Jan een trap.
„Die krijg je terug," zei Jan woedend.
.A-u!" riep Kees want hij kwam met
zijn hiel op het randje van het ledi
kant.
Jan kwam lachend onder de dekens
vandaan en stak zijn tong uit Dat
maakte hem woedend en „boem" daar
sloeg hij Jan een bloedneus. Maar die
kreeg hij terug. Ze sprongen op en
trokken elkaar aan de haren. De een
schreeuwde nog harder dan de ander.
Toen kwam vader en gaf ze allebei
een pak slaag.
„Als ik jullie nog eens hoor, dan gooi
ik de een in de schuur en de ander in
het kolenhok."
„Als ik in het kolenhok moet, maak
ik me pikzwart", zei Jan brutaal. Daar
had hij al een klap te pakken.
„Laat dit een goed lesje zijn geweest,"
riep vader nog toen hij weer terug
ging. En het was weer rustig.
Er liggen nog goede oplossingen van:
Lida Wijsman, Hazerswoude; Kees v.d.
Laken, Leiden; Els Karremans, Voor
schoten; Cobi van Rooyen, Llsse; Anne
ke Janssens, Alphen; Joke van Velzen,
Leimuiden; Fred de Rijk, Langeraar;
Willy v. d. Pijl, Ter Aar; Josephine
Heelwinkel, Leiden; Anneke v. Sprons-
sen, Wassenaar, Ria Loos, R'veen; Ed
die Knijnenburg, Stompwijk, Anneke
Kerkvliet, R'veen; T. v. Emmerik, R(jp-
wetering; Ria van Egmond, Aarlander-
veen; Alle Markus, Oud Ade; K. Ter-
steeg, Oud Ade; Ria Wijfjes, Nieuw-
veen; Jan Brasker, Ineke Brasker en
A. van Slingerland, Leiden.
OPLOSSING VAN HET VORIGE
RAADSEL
Beter één vogel in de hand dan tien
in de lucht.
Deze keer heeft Ida T.d. Veer, Geest-
weg 68, Roelofarendsveen het boek ge
wonnen.
NIEUWE RAADSELS
1. Welke rozen bloeien niet?
2. Hoe kan iemand tachtig jaar le
ven en maar twintig verjaardagen mee
maken?
3. Waarom geven witte schapen
meer wol, dan zwarte schapen?
De oplossingen deze week insturen
aan: Tante Jo en oom Toon van de
Krantentuin Leidse Courant, Papen
gracht, Leiden.
Weer ligt er een prachtig boek klaar!
Dag allemaal.
TANTE JO EN OOM TOON
DE €Ckte, PIJNSTILLER
Inderdaad, verlaat u rustig op Witte
Kruis. Zo gemakkelijk in te nemen
want verkrijgbaar in drie vormen
tabletten,
poeders
of cachefs.
DUTIM N.V.
©COSTGf 1ST
(Advertentie)
beslist op de vastgestelde tijd op de
bestemde plaats moest zijn. De kapi
tein wist gelukkig een hele boel over
Op de binnenzijde van je werkschrift
plak je een stevige envelop waarvan
je de klep verwijderd hebt en je hebt
een bergplaatsje voor potlood, gum,
liniaal, uitknipsels, enz.
HOE ZAGEN?
Oplossing elders.
In het algemeen houdt men de zaag,
zoals op de lijntekening is aangegeven.
Maar moet je dun hout zagen, waar
makkelijk splinters afbreken, dan houdt
men ze liever, zoals de stippellijn aan-
f eft, zo zegt tenminste de vakman!
DE KAPITEIN WIST RAAD
In de winter van 1929 werd een
vrachtvaarder door het ijs ingesloten.
Hij had een waardevolle lading, die
warmte en ijs daardoor vond hij uit
eindelijk een uitweg.
Hij liet zijn manschappen olie en
zwarte verf mengen, daarna stuurde hij
hen het ijs op met bezems en luiwagens
gewapend. Ze kregen opdracht om op
het ijs 'n zwarte, 12 meter brede streep
te trekken tot aan het punt, waar meer
open water was. Toen ze daarmee klaar
waren konden de mannen uitrusten,
terwijl de zon de rest van het werk
deed. Je moet namelijk weten dat zwart
de warmte opneemt (absorbeert) en
daardoor het ijs doet smelten. Na een
maand was het gedeelte van 't ijs dat
zwart gemaakt was, gesmolten en de
kostbare lading kwam nog juist op tijd
op haar bestemming. Andere vaartui
gen, die niet zon lepe kapitein hadden,
moesten nog een maand wachten, al
vorens het ijs gesmolten was.
Als je vic.Kunt A en vierkant B be
kijkt, zou je niet geloven, dat je vier
kant A helemaal op het witte deel van
B kunt leggen, zonder dus het zwarte
deel te bedekken. Je knipt daarvoor A
precies in stukken, zoals in fig. A is
aangegeven. Daarna leg je ze op het
blanke deel van B, zoals in figuur e is
aangegeven.
Het lokaas
Oplossing: dit is natuurlijk alleen
maar mogelijk, vierkant B groter is
dan A.
Nu trad echter een kwade heks op,
die haar zoon de gouden ring liet ste
len. Toen de koning de schuldige wilde
bestraffen, veranderde de heks zich in
een zeekoe en stiet met de horens de
koning dood.
De omgeving van de koning vreesde
dat het nu met de „Frodevrede" afge
lopen was, als het volk de dood des
konings vernam. Wellicht zouden de
overwonnen volken zich weer losscheu
ren van het rijk; en daarom besloten
zij de moord geheim te houden.
De dode koning werd rechtop in zijn
staatskoros gezet en door het hele rijk
rondgereden, alsof er niets gebeurd
was. Maar toen ten laatste de dood
van de koning niet meer geheim kon
blijven, begroef men hem in een heu
vel bij Vaerebrö op het eiland Seeland
en deze streek heet nu nog steeds
Frodeberg.
j
De sage vertelt verder nog, dat de j
enige zoon van de koning in Rusland
stierf en dat de Denen daarom besloten S
diegene tot zijn opvolger te kiezen, die
het beste en mooiste lied aan de nage-
dachtenis van koning Frode zou wijden.
De bard (trekkende zanger) Hjarne
werd hierbij overwinnaar en dus tot
koning der Denen gekroond.
Naar
het
kinder
carnaval!
Wie niet naar carnaval
gaat, heeft in elk geval
de tijd, de acht verande
ringen te vinden waar
door de beide tekeningen
van elkaar verschillen.
Oplossing elders.
Slot.
••••••••••••••••••••••••••••••••••a*
