In de Krantentuin
HET KNUTSELHOEKJE
Avonturen
Opkomende griep
DE WOLKENETERS
ZATERDAG 17 DECEMBER 1960
DE LEIDSE COURANT
PAGINA 9
HOE WERKT EEN BUISMOTORf
Tennisballen, munten en sigaretten
Vier tennisballen kun je gemakkelijk
zó neerleggen dat ze elkaar alle raken.
Je kunt zelfs zes evengrote geldstukjes
zó leggen, dat elke munt de andere vijf
raakt (zie figuur 2). Maar hoe zul je
zes sigaretten zo leggen dat ze elk de
andere vijf raken? Als je het ziet is het
niet moeilijk, maar als je het zelf had
moeten vinden
(antwoord geeft figuur b).
VAN
BAMBO
verteld door oom Toon
De overhaaste vlucht van Wolsey be
vestigde duidelijk de vermoedens, die
Bambo had uitgesproken. Toen de En
gelsman zich ontdekt wist, had hij niets
beters weten te doen dan zich uit de
voeten te maken. Maar Bambo begreep
zear goed, dat hij alvorens dat te doen,
zijn opdrachten had gegeven aan de
beide schurken in de stad. Hij rekende
er natuurlijk op. dat de twee boos
wichten deze zouden uitvoeren.
Op de Sain-Laurent werd intussen
hard gewerkt. De goederen uit het hoge
noorden waren verkocht en uitgeladen,
terwijl het schip vervolgens volgepropt
werd met allerhande artikelen die Ja
pan maar kon leveren.Daar deze arbeid
geschiedde onder toezicht van de ka
pitein en zijn officieren, konden van
Walden, Elsa en Bambo gedurende on
geveer 14 dagen allerlei uitstapies ma
ken in de omgeving van Yedo. Ook be
zochten zij veel voorname gebouwen in
de stad zelf: zoals de pagodes, de hei
dense tempels, het Nederlandse gezant
schap, het paleis van de opperbevel
hebber enz.
Op de Saint-Laurent werd intussen
een zeer voornaam heer bezochten,
maakten zij een gebeurtenis mee die
ze in een beschaafd land allerminst ver
wacht hadden. Ze vervulde hen met
stomme verbazing en afgrijzen.
Twee hoge leden van het personeel
des huizes ontmoetten elkaar op de trap.
De een daalde deze af en de ander ging
naar boven met een gerecht voor zijn
meester. Bij het passeren raakten de sa
bels van de bedienden elkaar. Ook erg,
zullen jullie zeggen. Maar de twee Ja
panse bedienden namen het heel anders
op, althans één hunner. De man met de
schaal maakte zich over dit onnozele
feit vreselijk boos en deed de ander hef
tige verwijten, omdat hij niet beter uit
de weg was gegaan. „Nou, nou is dat nu
wel de moeite waard om zich zo op te
winden? Het zijn toch maar twee sa
bels die elkg.ar raakten" zo veront
schuldigde deze zich.
„Ja mgar, mijn sabel is edeler clan de
uwe en daarom ben ik zo vreselijk be
ledigd", aldus de man met de schaal.
„Ik kan nu niet langer meer leven". Na
deze woorden trok hij zijn wapen uit
de schede en opende zijn buik ermee.
De ander nam de schaal op, spoedde
zich naar boven terug en zette ze voor
zijn meester neer.
Dan daalde hij weer vlug de trap af
en bij zijn zieltogende'tegenstander ge
komen. sprak hij: „Nu zal ik u laten
zien, dat mijn wapen gelijkwaardig is
aan het uwe". Daarop trok hij zijn sabel
en opende zich eveneens de buik.
Dit soort zelfmoord om gekrenkte eer
komt zelfs in het tegenwoordige Japan
nog jaarlijks meermalen voor. Nog on
langs stond er een geval in de krant,
waarbij een zeer hoog geplaatst inwo
ner van dat land op dezelfde wijze een
eind aan zijn leven maakte. En dan te
weten, dat men dit een dappere, eer
volle dood vindt.
Toen een uur later de heer des hui
zes het gebeurde aan de heer van Wal
den vertelde, kon deze zich niet weer
houden om over zo'n barbaars gebruik
zijn afkeuring uit te spreken. En wat zei
de Japanner daarop? „Mijnheer, u be
grijpt het niet. Ik ben er trots op, dat ik
onder mijn bedienden kerels heb. die zo
moedig de dood durven ingaan". Elsa
kon alleen maar huiveren.
De Sain-Laurent was geheel geladen en
cle dag van vertrek was vastgesteld. Op
de avond voor de afvaart stonden drie
hoofdpersonen van ons verhaal op het
dek.
„Het verwondert me", aldus Bambo,
„niets meer bemerkt te hebben van de
beide schurken, die van Lord Wolsey 'n
opdracht moeten gekregen hebben".
„Mogelijk heeft zijn vertrek de taak,
die hij hun had opgedragen, gewijzigd",
merkte Elsa op.
„Ja, maar ik vind het zo vreemd, dat
we het stel,, dat anders altijd weer de
hele stad doorzwerft op zoek naar prooi,
geen enkele, maal zijn tegengekomen bij
onze vele uitstapjes".
„Dat zegt niets", zei de Hollander
daarop, „dat wij hen nog niet gezien
hebben, sluit niet uit, dat zij in één of
andere vermomming ons op het spoor
zijn en ons wèl gezien hebben".
„Dat kan inderdaad, mijnheer en het
zou me dan ook niet verbazen, als zij
voor ons vertrek nog één of andere ge
mene streek zullen uithalen. Maar wij
moeten .voorlopig net doen, alsof we
daar totaal geen rekening mee houden.
Als ze menen, dat we niets op onze hoe
de zijn, zullen, zü zich eerst bloot geven"
Daarmee waren allen het eens.
Tegen het einde van de avond ver
liet al het vreemde personeel het schip,
zijn beste wensen uitsprekend voor een
voorspoedige reis van schip en beman
ning. Alle luiken werden zorgvuldig ge
sloten en iedereen begaf zich ter ruste
in de vaste overtuiging, dat men zich
enkele mijlen uit de kust nergens zorgen
over hoefde te maken gedurende deze
laatste nacht.
Alleen Bambo was niet zo gerust. Na
mijnheer van Walden en Elsa een goede
nachtrust toegewenst te hebben, klom
hij, in plaats van te gaan slapen, op de
brug. De mannen van de wacht waren
op hun post. Behaaglijk zijn pijp rokend,
leunde hij over de verschansing. Slaap
en de invloed van nicotine dreigden hem
zoetjesaan in een toestand van verdo
ving te brengen, toen een geluid dat hij
niet thuis kon brengen nog net zijn aan
dacht trok. Hij meende wel in halfsla
pende toestand het geluid van riemen
gehoord te hebben en het lichte knarsen
om de ijzeren pennen. Hij richtte zijn
hoofd op en liet zijn ogen dwalen over
het watervlak. Maar zij bespeurden
niets. Toch wilde hij wakker blijven en
daarom stapte hij zachtjes heen en weer
op de brug, terwijl hij als maar behaag
lijk rookwolken uit zijn pijp blies en
met zijn ogen de kringeltjes volgde, die
door een zuchtje wind uitgespreid wer
den.
Wordt vervolgd
CORRESPONDENTIE
„We gaan zo'n beetje hier rondrijden",
zei mijn moeder.
Toen we een heel eind gereden hadden,
zag ik iets grappigs.
Er liepen stoeltjes over een kabel,
van beneden naar boven.
We hebben er een hele tijd naar staan
kijken. De mensen, die in zo'n stoeltje
zaten, waren helemaal niet bang. Fijn
ging dat.
„Ik vroeg: „mogen wij er ook mee
naar boven?" en moeder vond het goed.
Om beurten stapten we in zo'n stoeltje
en gingen naar boven. Ik had een prach
tig uitzicht op de omgeving. Toch wel
even eng, zo ver boven de grond. Boven
moesten we op elkaar wachten en toen
we er allemaal waren, hebben we boven
een eindje gewandeld. We zijn later
naar beneden gewandeld en hebben daar
weer de auto opgezocht. We gingen
weer naar het kamp. Het was een mooie
middag.
Lia Verberg, Leiden:
VINGERAFDRUKKEN
Fig. c
Als men een vingerafdruk neemt, laat
men de „proefpersoon" gewoonlijk z'n
vinger in zwarte inkt steken en dan op
een stuk papier drukken. Het vervelen
de is daarbij, dat de inkt dat de inkt
er weer zo moeilijk afgaat. Daarom doet
men het in de Ver. Staten anders: Daar
laat men de persoon de wijsvinger in
een vloeistof steken met een heel apart
soort nylon-oplossing. In een paar mi
nuten is die oplossing droog aan de
vinger en de vingerafdruk kan er als
een kapje afgenomen en bewaard wor
den. Ook kan men de afdruk dan foto
graferen.
EEN FRUITSCHAAL MAKEN?
Emmie Warnau, Leiden.
NAAR HET STRAND
„Zullen we morgen eens naar het
strand gaan?", zei vader eens op een
avond in de vakantie. Nou dat vonden
mijn zusje en ik fijn. We konden er
haast niet van in slaap komen.
De volgende morgen vroeg werd ik
wakker doordat mijn zusje aan de la
kens stond te trekken.
„We zouden toch naar het strand
gaan!" riep ze.
„O ja dat is waar ook! Ik dacht er
niet meer aan" zei ik slaperig.
Nu sprong ik vlug uit mijn bed. Vlug
aankleden en eten. Binnen een half uur
zaten we in de auto. We reden naar
Noordwijk. Het was heerlijk. Dadelijk
deden we onze badoakken aan en do
ken in het water. Ik ging kopje onder
in het water. Na een poosje gingen we
eten. De hele middag bleven we nog
aan het strand en deden daar fijne spel
letjes. De dag ging veel te gauw voorbij.
We sliepen die nacht heel gauw in.
Joop Beenakker, Leiden.
VISSEN
Het was woensdag, dus 's middags vrij.
Wat waren de jongens druk op school.
Maar ja, aan alles komt een eind. Ein
delijk was het tijd. De bel ging. Hoi! hoi!
en alle jongens en meisjes stroomden de
deur uit.
„Wat zullen we vanmiddag doen?
vroeg Jan.
„Knikkeren?"
„Bah! Wat anders"
„Fietsen dan?"
„Nee"
„Naar het strand?"
„Ook niet. Maar ik weet wat. We gaan
vissen"
„Ja vissen, daar heb ik zin in"
„Goed! Breng je dan je hengel mee
Joop?"
„Natuurlijk. Jij brengt toch ook je
hengel mee?"
„Ja, dag, het is al kwart over 12"
„Moe mag ik gaan vissen?" vroeg Jan.
„Met wie?" wou moeder weten.
,Met Joop. We zijn om twee uur bij de
Koepoortbrug.
Ze waren alle twee op tijd met hun
spullen op de afgesproken plaats.
„Jan, ik heb zin om een snoek van 'n
meter te vangen" schepte Joop op en
ze gingen langs het water zitten.
„Ik heb beet!" riep Jan.
..Haal op! Bah wat een klein visje".
Ze bleven zo wel een uur vissen tot
plots Joop ook riep: „Ik heb beet!"
Hij haalde op maar kreeg hem niet
op. Hij maakte eerst de vis moe en dat
duurde nogal lang. Toen haalde hij op
en warempel daar zat een snoek aan,
van wel echt een meter. Meteen pakte
ik mijn spullen bij elkaar en ging naar
huis.
„Ik wist niet dat jij zo goed kon vissen",
zei moeder.
„Laat vader hem maar schoonmaken"
„Nou, die zaterdag aten ze heerlijk
vis".
Miriam Lenders, Leiden.
EEN DAG IN DE VAKANTIE
EEN ONGELUK
„Margo", roept moeder.
„Ja moe. wat is er?"
„Je moet even naar de drogist."
Margo deed haar nieuwe jas aan en
rende naar de overkant, zonder links
of rechts te kijken en het ging nog goed
ook. Maar toch was het een ongeluks
dag. Bij de hoek botste ze tegen een
meneer aan, die een fles melk droeg.
Die meneer schrok zo, dat hij de fles
liet vallen en Margo moest betalen. Ze
nam het maar van moeders' geld af.
maar toen ze bij de drogist kwam had
ze geen geld genoeg. De boodschap
moest dus maar opgeschreven worden.
Op de terugweg moest ze weer de druk
ke straat oversteken en weer keek ze
niet naar links of rechts, maar nu liep
het niet zo best af. Ze kwam met haar
benen onder een auto en met twee ge
broken benen werd ze naar het zieken
huis gebracht. Ze moest er lange tijd
blijven eer ze beter was.
Elly Kienjet, Leiden:
MIJN VERJAARDAG
Morgen was het zondag en dan zou ik
jarig zijn. Zondag is een mooie dag om
jarig te zijn. Maar o. wat duurde die
zaterdag lang. Eindelijk was het zo
ver. We gingen eerst 's morgens naar
de H. Mis en daarna gingen we eten.
Na het eten kreeg ik de cadeautjes.
Van mijn moeder kreeg ik een mooie
trui, van vader een prachtig boek.
's Middags kwamen er ooms en tan
tes, die ook allemaal iets meebrachten.
Ik kreeg ook een heleboel geld. en
snoep, 's Avonds kreeg ik een gebakje
met limonade.
's Maandags kwam mijn oma uit
Schiedam en daar kreeg ik een mooie
lap van en een paar majo's. Dinsdags
kwam mijn tante uit Tilburg, die bracht
ook een lap mee en een leuk schortje
om te borduren, 's Woensdags ging ik
naar mijn tante, die ziek is en die gaf
me een pop. Toen ik 's avonds in bed
lag, bedacht ik dat ik vier dagen jarig
geweest was.
Robie Schlechter, Lelden:
IN EEN VLIEGTUIG
Op een zondag gingen mijn vader en
ik met de trein naar Amsterdam en
vandaar met de bus naar het vliegveld
Schiphol. Daar kocht vader voor mij
alleen een kaartje om met een vlieg
tuig een tour over ons land te maken.
Eerst moest ik wachten op het vlieg
tuig en toen kwam ie al gauw aan. Het
was maar een klein vliegtuigje voor 4
personen. De stewardess bracht me er
heen. Met een trapje klom ik naar bo
ven in het vliegtuig. Achter me zaten
twee mensen, een oude dame en een
oude heer. Ik zat naast de piloot. Wij
moesten de riemen vastbinden en daar
ging het rrrrrt de lucht in. We stegen
al hoger en hoger. Ik keek naar be
neden. Wat een mooi uitzicht, maar
kijk die huizen eens, oei wat klein, de
trams en auto's lijken net speelgoed en
de mensen mieren. Wij gingen over het
IJsselmeer. Wat waren de bootjes klein.
Jammer dat we zo gauw teruggingen.
Het was juist zo lekker. Vader stond op
mij te wachten en ik moest alles ver
tellen wat ik gezien had. We gingen
met de bus naar Amsterdam en toen
weer met de trein naar Leiden waar
we om acht uur aankwamen.
Ankle v.d. Burgt, Lelden:
MIJN VERJAARDAG
maar wat naar bed gegaan, maar ik
kon niet meer slapen. Tenslotte ben ik
naar mijn moeder gegaan en toen mocht
ik even bij haar liggen. Het was toen
pas half zeven. Om 7 uur ben ik opge
staan en ben toen naar de kerk gegaan.
Om acht uur was ik weer thuis en toen
stonden alle kadootjes op de tafel, be
halve één kado, want dat was een fiets
en die kon niet op tafel staan, dat snap
je wel. Toen ik naar school ging nam
ik de zak lollies mee. Bij het speel
kwartier mocht ik ze uitdelen. Uit
school hingen de vriendinnen om mijn
hals, ze vroegen om nog een lollie,
maar die had ik niet meer. Na het eten
moest ik weer naar school; daar was
het ook prettig. Na vier uur kwamen
een paar kinderen op mijn verjaardag
en ze brachten ook allemal wat mee.
Ik was er dolgelukkig mee, maar het
meeste toch met de fiets. We hebben
samen heerlijk feest gevierd maar voor
mij was het eigenlijk geen feest want
ik ben twee keer van de stoel gevallen,
maar het deed geen erge pijn. Toen
we moe waren van het spelletjes doen
gingen we even rusten en we kregen
ieder een portie ijs, dat moeder zelf
gemaakt had. Nog deden we wat spel
letjes en toen mochten we patates frites
gaan halen. Daar kreeg ik nog een
ijsje omdat ik jarig was. De kinderen
gingen naar huis toe en ik moest naar
bed, waar ik nog heerlijk droomde van
de fijne verjaardag.
Volgende keer verder. Dag kinderen
TANTE JO EN OOM TOON
(Diisenmotor in 't Dub)
De ouderwetse motoren en propellors
aan vliegmachines en grotere boten,
worden steeds meer door buismotoren
verdrongen. Een vliegtuig met deze mo
tor heeft namelijk geen propellor nodig.
De buismotor stoot aan de achterzijde
van het vliegtuig hete lucht uit en wel
met zulke kracht, dat het vliegtuig let
terlijk vooruitgeschoten wordt.
Neem zelf maar eens een proef in de
badkuip of in een grote teil. Doe ze vol
water, neem een opgeblazen ballonnetje
houdt het einde goed dicht en druk
hem onder water. Neem nu je vingers
weg en de lucht, die nu ontsnapt, stuwt
je ballonnetje naar de andere zijde van
de badkuip of de tobbe. Nog beter ge
lukt de proef als je een pipet (of steek-
hevel) gebruikt, die je in de monding
van het ballonnetje brengt. Doordat het
uiteinde hiervan zoveel smaller is duurt
het ontsnappen van de lucht veel lan
ger en tolt jc ballon een heel tijdje
over het water rond. Pas opblazen, als
het pipetje in de ballon steekt en dan
met vingers op de uitlaat in het water
brengen! Net een klein motorbootje!
Fig. d
Dat gaat met een beetje handigheid
niet zo lastig. Neem een niet te ondiep
pap- of soepbord. Besmeer de bodem
met lijm, eerst alleen in het midden, en
leg dan daarop spiralen van bindtouw
tegen elkaar aansluitend. Naarmate de
ringen groter worden, smeer je de lijm
verwijderd uit. Heb je 't hele bord zo
bedekt, dan keer je 't om en ga bij de
aachterzijde precies 't zelfde te werk.
Uw zelf gemaakt cadeau is het goed
koopst en toch kan het aardig zijn.
gevatte kou of pijn zet niet door
ij tijdig gebruik van de
veelzijdig samengestelde
Sanaplrin (Mijnhardt) Koker 90 en 60 et.
Advertentie)
Aetherklanken
niet in slaap komen. We hadden toen
allemaal boodschappen voor mijn ver
jaardag gedaan. Ook lollies om te trak
teren op school.
's Morgens werd ik om zes uur wak
ker, ik keek door het raam en het was
buiten nog pikdonker. Toen ben ik nog
SAGEN UIT DE TIJD VAN FRODE FREDEGODS
Langzamerhand waagden fatsoelijke
lieden het nauwelijks nog de Konings
burcht te naderen. Zij, die als gasten
van verre kwamen, moesten zich een
schandelijke behandeling van Grep en
zijn ruwe broers laten welgevallen. Zo
bijvoorbeeld vermaakten Grep en zijn
vrienden zich met het volgende: zij leg
den op de weg, die de gasten moesten
komen, natte geitenvellen. Zodra ze
nu hun voeten op de vellen gezet had
den, trokken Grep en zijn kornuiten
aan verborgen koorden en de nietsver
moedende gasten tuimelden omver.
Sommige bezoekers ook brandden ze
baard en haren af. Of ze kleedden de
gasten uit en gaven ze dan een pak
slaag op hun blote huid.
Weldra werd hun handelwijze zelfs
buiten de grenzen bekend en daar
maakte men het Deense volk bespotte
lijk omdat het zich liet regeren door
een koning die te zwak en te onver
schillig was om aan deze misselijke
streken een einde te maken.
Omtrent deze tijd leefde er op Reu-
nesö in de Stavangerfjord een man, die
twee zonen had. Het waren halfbroer»
en heetten Erik en Polier. De Noorse
koning zond hen naar Denemarken om
te onderzoeken of de geruchten betref
fende de Koningsburcht op waarheid
berustten. Als dat inderdaad zo was,
kon het niet moeilijk zijn om dat land
te veroveren. Voordat ze op reis gin
gen, bracht hun vader hen naar het bos.
Daar had hU een schat begraven. Ieder
van de zonen mocht daarom zoveel
goud en zilver meenemen, als hij maar
dragen kon.
(Wordt vervolgd)
ZONDAG 18 DECEMBER 1960
HILVERSUM I, 402 m.
8.00 NCRV. 8.30 IKOR. 9.30 KRO.
17.00 CONVENT DER KERKEN. 18.30
NCRV. 19.45-24.00 KRO.
8.00 Nws. en weerber. 8.15 Orgel-
<muz.muz. 8.30 V.d. jeugd. 9.00 Vroeg
dienst. 9.30 Nws. 9.45 Gram. 9.55 In
leiding Hoogmis. 10.00 Plechtige
Hoogmis. 11.30 Gram. 11.40 Piano
recital. 12.10 Gram. 12.25 Letterkun
dige persoonlijkheden die ik gekend
heb, lezing. 12.35 Lichte muz. 13.00
Nws. 13.05 De hand aan de ploeg,
lezing. 13.10 De Wadders. hoorsp.
■13.30 Lichte muz. 13.50 Boekbespr.
•14.00 V. d. jeugd. 14.30 Fluit en pia
no. 14.50 Wat ons bezig houdt, lezing.
15.00 Gram. 15.20 Muzikale lezing.
■16.00 Sport. 16.30 Vespers. 17.00 Ge-
•ref. kerkd. 18.30 Verz.progr. 19.00
■Nws. uit de kerken. 19.05 Samen
zang. 19.30 Weg en werk der kerk
hervormers: Melanchton, Luther's
vriend en medewerker, lezing. 19.45
Nws. 20.00 Licht progr. 20.30 Act.
20.35 Lichte muz.. 21.10 Gram. 21.30
Bij wassende maan, stemmenspel
•met muz. 21.55 Gram. 22.25 Boek
bespr. 22.30 Nws. 22.40 Avondcollege:
radiolessen. 23.00 Avondgebed. 23.15
Omr.ork. 23.55-24.00 Nws.
HILVERSUM H, 298 m.
8.00 VARA. 10.00 VPRO. 10.30
IKOR. 11.45 VPRO. 12.00 AVRO.
17.00 VPRO. 17.30 VARA. 20.00-24.00
AVRO.
8.00 Nws. 8.18 Gevar. progr. 9.45
Geestelijk leven, toespr. 10.00 V.d.
jeugd. 10.30 Kerkdienst. 11.30 Vra-
genbeantw. 11.45 Kinderkoor. 12.00
Lichte muz. 12.30 Sportspiegel. 12.35
•Verzprogr. 13.00 Nws. 13.17 Meded.
of gram. 13.20 V. d. milit. 14.00 Film-,
toneel- en boekbespr. 14.40 Kamer-
ork. en sopr. 15.50 Gitaalspel. 16.05.
Lichte muz. 16.30 Sportrevue. 17.00
Gesprekken met luisteraars, lezing.
17.15 Honderd jaren modernisme, le
zing. 17.30 V. d. jeugd. 17.50 Nws.
sportuitsl. en sportjourn. 18 30 Lich
te muz. 18.55 Journalistenforum. 19.30
Cabaretprogr. 20.00 Nws. 20.05 Lich
te muz. 20.30 De zwart raaf, hoorsp.
21.10 Zangrecital. 21.30 Gram. 22.00
Nieuwe gram. 22.30 Nws. en meded.
22.45 Journ. 23.00 Nws. 23.i5 Sport
uitsl. 23.20 New York calling. 23.25
Lichte muz. 23.55-24.00 Nws.
TELEVISIEPROGRAMMA'S
IKOR: 16.45-18.00 Chanoeka: Jood
se Inwijdingsfeest. AVRO: 20.00
Actueel progr. 20.15 Kunstjrogr.
20.45 Amusementsprogr. NTS: 22.00-
22.30 Sport.
VATTKAANSE RADIO (196 m.)
22.15 De priester, die zijn leven
gaf voor een huisvader (I).
MAANDAG 19 DECEMBER 1960
HILVERSUM I, 402 m.
7.00-24.00 NCRV.
7.00 Nws. 7.13 Gram. 7.30 Woord
voor de dag. 7.40 Gewijde muz. 8.00
Nws. 8.15 Radiokrant. 8.35 Gram.
9.00 V.d. zieken. 9.35 Waterst. 9.40
V. d. vrouw. 10.10 Gram. 10.15 Theo
logische etherleergang. 11.00 Gram.
11.25 Quiz (herh.). 12.00 Gram. 12.25
Voor boer en tuinder. 12.30 Land
en tuinb.meded. 12.33 Vokaal ens.
12.50 Gram. of act. 13.00 Nws. 13.15
Lichte muz. 13.40 Gram. 13.55 Gram.
14.05 Schoolradio. 14.35 Gevar.
progr. (herh.). 15.35 Gram. 16.00 Bü-
beloverdenking. 16.30 Harpconc.
17.00 V. d. kleuters. 17.15 V.d. jeugd.
17.30 Gram. 17.40 Beursber. 17.45
Regeringsuitz.: Gesproken brief uit
de Nederlandse Antillen, door Henk
Dennert. 18.00 Orgelspel. 18.30 Gram.
19.00 Nws. en weerber. 19.10 Op de
man af, praatje. 19.15 Gram. 19.30
Radiokrant. 19.50 Lichte muz. 20.15
In stilheid en \ertrouwen hoorspel
(2). 21.40 Kamerork. en soliste. 22.00
Pari. comm. 22.15 Gram. 22.30 Nws.
22 40 Avondoverdenking. 2215 Boek
bespr. 23.05 Filharm.ork. 23.55-24.00
Nws.
HILVERSUM H, 298 m.
7.00-24.00 AVRO.
7.00 Nws. 7.10 Gym. 7.20 Gram.
8.00 Nws. 8.15 Gram. 100 Gym. voor
oudere luisteraars. 9.10 De groente
man. 9.15 Gram. 9.40 Morgenwijding.
10.00 Gram. 11.00 Klass. gran:. 11.45
Voordr. 12 00 Lichte muz. 12.30
Land- en tuinb.meded. 12.33 Voor
ons platteland, praatje. 12.43 Jazz-
muz. 13.00 Nv/s. 13.15 Meded. of
gram. 13.20 Lichte muz. 13.55 Beurs
ber. 14.00 Blokfluit en klavecimbel.
14.30 Klankb. 15.00 Radio-Filharm.
ork. 16.25 Gram 17.00 V. d. padvin
ders. 17.15 Gram. 17.50 Milit. comm.
18.00 Nws. 18.15 Polit. lezing. 18.25
Lichte muz. 18.50 Openbaar kunstbe
zit. 19.00 Gram. m. comm. 19.30
Muzik. lezing. 19.45 V. d. jeugd. 20.00
Nws. 20.05 Gevar. progr. 22.30 Nws.,
beursber. v. New York en meded.
22.45 Journ. 23.00 Gram. 23.55-24.00
Nws.
TELEVISIEPROGRAMMA'S
NTS: 20.00 Journ. en weeroverz.
VARA: 20.20 Actueel progr. 20.30
Filmvenster. 20.35 Anders dan ande
ren, TV-biografie van een landge
noot.
VATIKAANSE RADIO (196 m.)
22.15 De priester, die zijn leven
gaf voor een huisvader (H).
