Wat zeggen de cijfers over televisie
visie op
televisie
STOP^
ra
MSTOP
EST
Zuid-Nederland overspeelde volkomen de
falende „rest" van Nederland (7-0)
DE WOLKENETERS
The Wolves-
Spartak 52-57
DE BRONZEN ADELAAR
DC'TD"RPAG 15 DECEMBER 1960
DE LEIDSE COURANT
PAGINA 9
Vrouwen kijken meer
dan mannen
t Het Centraal Bureau voor de Sta-
tistiek heeft in oktober van dit jaar
een nieuw onderzoek ingesteld naar
de vrijetijdsbesteding van het Ne
derlandse volk van 12 jaar en ouder.
Over de plaats welke televisie en
radio in de vrije tijdsbesteding inne
men, is het volgende bekend gewor
den:
29% Van de bevolking van 12 jaar
en ouder behoort tot gezinnen, waar
een televisietoestel staat. Dit per
centage varieert echter sterk voor
de verschillende sociale groepen.
Het is het hoogst voor het milieu
der leidinggevenden en welgestel-
den, nl. 40, in agrarische kringen
daarentegen is het slechts 14.
Ook bestaan er op dit punt grote
verschillen tussen de confessionele
groepen: van elke 10 Rooms-Katho-
lieken kunnen er drie thuis kijken.
Hetzelfde geldt voor onkerkelijken.
Maar van de gereformeerden heeft
slechts een op 10 thuis televisie. Ook
is gebleken, dat televisie nog steeds
een sterke stedelijk verschijnsel is.
In de drie grote steden: Amster
dam, Rotterdam en Den Haag heb
ben van elke 10 inwoners van 12
jaar en ouder er 4 thuis televisie. In
de overige steden :;ijn deze aantal
len ongeveer 3 en op het platteland
2.
Wie kijken en hoelang.
Ook zijn gegevens bekend gewor
den over het 's avonds thuis naar de
televisie kijken. Het CBS vond, dat
gemiddeld ojigeveer 70 percent van
het arbeidersmilieu en van de loon-
-trekkende middenstand, voor zover
thuis over televisie beschikt kan
worden 's avonds de uitzendingen
feheel of gedeeltelijk volgt. Onder
e boeren en in welgestelde kringen
zijn deze aantallen lager. Ook bleek,
dat vrouwen relatief meer kijken
dan mannen. De gemiddelde kijktijd
per avond is het grootst in arbeiders
kringen: nl. anderhalf uur. Boeren
en welgestelden en bun gezinsleden
daarentegen kijken gemiddeld
slechts een uur. Over het algemeen
is het aantal kijkers onder de oude
ren groter dan onder de jongeren.
Slechts de 12-14-jarigen maken hier
op een uitzondering. De gemiddelde
kijkduur per avond van de jongere
generatie (beneden 24 jaar) be
draagt slechts een uur, tegen die van
alle personen boven 30 jaar ander
half uur.
Radio verdrongen.
Verder heeft het CBS nagegaan in
hoeverre zij, die televisie hebben,
's avonds nog naar de radio luiste
ren. Daarbij kon worden vastgesteld,
dat men dan gemiddeld tussen 19 en
24 uur slechts een kwartier naar de
radio luistert. Ter vergelijking die-
ne, dat de niet-TV-bezitters gemid
deld 's avonds twee maal zo lang
luisteren. Evenzeer is er een opval
lend verschil tussen de aantallen
luisteraars uit TV-gezinnen en uit
gezinnen zonder televisie: terwijl
slechts 16% van degenen, die thuis
televisie hebben, 's avonds voor, tij
dens of na de TV-uitzendingen enige
tijd naar de radio luistert, bedraagt
dit percentage in de andere groep
ca. 37%.
Deze gesignaleerde verschillen ko
men, zij het in uiteenlopende mate,
in alle milieus naar voren. Zo wordt,
indien er televisie in huis is,
's avonds het minst naar de radio
geluisterd in de kringen van de ar
beiders en van de ambachtslieden en
winkeliers.
(Van onze t.v.-medewerer)
(Van onze TV-medewerker)
TV-kritiek is moeilijker
dan U denkt
Nog in de ban van hetgeen Fred
Astaire met muziek, zang en dans
woensdag by de AVRO te bieden
had, zetten we ons aan het opmaken
van de balans als gevolg van de op
wekking tot onze lezers-kijkers, ge
suggereerd door de heer Kooh uit
Leiden, de kijkers nu eens zelf in
de krant aan het woord te laten over
TV-programma's die ze op 't scherm
hadden gezien. De gedachte vonden
we aantrekkelijk genoeg om onze ko
lommen voor amateur-critici open te
stellen. Maar gezien de wel wat ma
gere reacties zelfs de voorsteller
van het idee liet verstek gaan heb
ben we ons wel wat teleurgesteld ge
voeld.
Is het zo, dat men gemakkelijker
aanslaat op kritiek in de krant, waar
men het niet mee eens is, dan zelf
naar de pen te grijpen en zwart op
wit te stellen, wat men persoonlijk
vindt van enig TV-programma? Nu
men dus zelf voor een bepaalde op
gave was gesteld, heeft men onge
twijfeld ervaren ,hoe moeilijk het is,
kritiek te oefenen die het daglicht
verdragen kan, die de puntje op de i
plaatst zonder iemand persoonlijk te
krenken.
Zo kunnen we het ons voorstellen,
dat bepaalde inzenders zich dan maar
op zijpaden hebben begeven, zijpa
den, die uiteraard niet in een over
zicht van kritiek passen. We maken
slechts één uitzondering en wel voor
het hier volgende gedicht, dat iets
loslaat over de moeilijkheid van de
vreemde taal. De pennevrucht is van
de heer Adr. Slingerland, Zuidbuurt
7, Zoeterwoude.
Kom. laat ik ook mijn pen eens
splitsen
En schrijven een paar TV-flitsen.
De Espresso brengt veel goede zaken
Ofschoon ze mij niet heel veel raken.
Geef mij dan ook maar wat vermaak,
De TV-toto of een andere zaak.
Zoiets halen wij nu toch in huis,
De TV is voor ons geen kruis.
Geef ons zang in eigen taal,
Dat buitenlands' (de duivel haal').
Mogen we uit het geoogste resul
taat onder onze lezers afleiden, dat
men toch nog wat begrip heeft voor
de taak van de criticus? Of dat men
aan hem gaat twijfelen, als hij een
bepaald leut-programma wel of niet
aardig vindt? Dat men hem afschrijft
met de voldoening schenkende ge
dachte, hem toch te hebben klein ge
kregen? Dat hij misschien nu maar
moet gaan schipperen en schrijven
wat de lezers graag horen? Ofwel:
hij gaat op de oude voet verder.
Dezer dagen hebben we van zekere
juffrouw Katz enkele lichtvoetige
kanttekeningen gelezen „op het ko
zijn van het beeldvenster", aange
vuld met een soort verlaat Sinter
klaas-verlanglijstje. Ze vraagt niet
meer of minder demand die precies
zegt wat hij er van vindt; iets wat
men nog niet op het scherm te zien
kreeg; een vergadering van program
ma-samenstellers; het programma
waarover de maker zelf niet te spre
ken is; en tenslotte de kijker voor
wie het programma bedoeld was.
En nu gaan we rustig verder met
onze „Visie op televisie", in de ver
wachting, dat de lezer-kijker begrip
zal behouden ook op onze kant van
het moeilijke redactie^bedrijf.
Komende uitzendingen
Heden, donderdag, vertoont de NC
RV het gezellige familiespel „De
vrouw die vader trouwde"; verder
staat het scherm geruime tijd open
voor de huwelijksplechtigheid van de
Belgische koning. Op vrijdag vragen
we aandacht voor een Drieluik bij de
VPRO. En zaterdagavond is de KRO
weer eens in Treslong te Hillegom.
Kindeke wiegen
Voor het KRO-programma van 23
dec werd naar een idee van Kees
Middelhoff in het Amsterdamse mu
seum „Amstelkring" bij „O.L. Heer
op Solder" een film gemaakt over de
uit de Middeleeuwen stammende en
sinds enkele jaren in Amsterdam
woer levende traditie van het Kin
deke wiegen".
„Waar Gods wieg op solder staat"
(zoals de titel van de film luidt) zin
gen de kinderen hun eigen kerstber
ceuses in %-maat. Zij trekken daar
bij zachtjes aan het wiegetouw
Mr. Romke de Waard schreef voor
deze, onder regie van Joost Tholens
vervaardigde film, waarin de Oude
Nicolaaskerk en de Nieuwe Kerk een
belangrijke rol spelen, speciale ca
rillon- en draai-orgelmuziek.
Paultje heeft een fortuin getekend
11
't helpt en
*t is lekker
RED BAND-
ROOSENDAAL
(Advertentie)
M edail le-etalage
Er bestaat een foto van de Rus
sische gymnastiek-geweldenaar Bo
ris Shakline, waarop hij omhan
gen is met de bronzen, de twee
gouden en vier zilveren medailles,
die hij tijdens de Olympische turn-
wedstrijden te Rome won. De pre
sident van het Internationaal Olym
pisch Comité, Avery Brundage, zo
als bekend fel voorstander van het
besnoeien van het Olympisch pro
gramma, heeft deze foto in handen
gekregen, haar laten vermenigvul
digen en toegezonden aan alle 67
leden van het IOC met als bij
schrift: „Deze uitstalling van me
dailles bewijst dat het gymnastiek-
programma dient te worden her
zien".
De achttien maanden oude baby, Paultje Cox, uit Oxford, die zoals ,wU
reeds meldden, 450.000 gulden in de Engelse voetbalpool heeft gewonnen.
Paul had met een kleurenpotlood achtmaal een kras op het formulier ge
zet. Mevrouw Jacqueline Cox had er daarna netjes streepjes van gemaakt
en de pool op haar naam ingezonden. Foto: mevrouw Cox met haar zoontje
Paul.
Coen Moulijn
niet aktief
na rust vervangen
De stryd was te ongelijk. De rest van
Nederland was eenvoudig geen partf]
voor de voortreffelijk spelende ploeg van
Zuid-Nederland, die ruim 13.000 toe
schouwers woensdagavond in het PSV-
stadion te Eindhoven de vrieskou en de
sneeuw deden vergeten. Zeven nul
was het resultaat Een hoge score, maar
stellig geen bijzonder geflatteerde zege.
Daarvoor was het verschil tussen belde
ploegen nu eenmaal te groot.
Goede ploeg
Jacques Visschers, de 19-jarige recruut
uit Breda, mag dan vooral in de eer
ste fase van de strijd de grote man
zijn geweest, het zou toch onjuist zijn
de middenvoor van NAC als voornaamste
oorzaak voor de nederlaag van de „rest"
aan te merken.
Daarvoor speelde vrijwel de gehele
zuidelijke ploeg, op rechtbuiten Chris
Coenen na, te goed. Zeker was het voor
treffelijk stuwende spel van de kant-
halves Fons van Wissen weergaloos
op het. middenveld en Luyten te op
vallend. Daarvoor was ook Piet Kruiver,
met zijn vier doelpunten te productief.
Ongelijke strijd.
De strijd was te ongelijk, want tegen
over de voortreffelijk spelende ploeg
van „zuid", die eigenlijk geen zwakke
plekken kende, stond een elftal dat
over alle linies faalde. Vooral Tonny
van der Linden, die alleen al in de eer
ste helft vier prachtige kansen miste,
stelde danig teleur.
Triest was het ook dat Coen Moulijn,
in deze eerste fase maar een enkele
maal in actie kwam. Volkomen terecht
werd hij dan ook na de rust vervangen.
Al in de vijfde minuut opende Visschers
met een prachtige kopbal de score. Het
was al direct duidelijk dat zuid het de
„rest" heel erg moeilijk zou gaan maken.
Toch duurde het nog tot de 35e minuut
voordat middenvoor Piet Kruiver de
stand op 2-0 kon brengen. Een spannend
duel zou het stellig niet worden dat
bleek al voor de rust. Een minuut voor
dat arbiter Boogaerts het signaal voor de
rust zou geven zorgde Visschers, die
geen enkel ontzag voor stopper Pronk
al als opvolger van Cor van der Hart
gedoodverfd had, met een beheerst
tikje voor de derde treffer van zuid.
Geen kans voor de „rest".
De strijd was gestreden. De direct en
vol fantasie spelende ploeg van de zui
delijken gaf de tegenstanders ook in de
tweede helft geen schijn van kans. Am
per twaalf minuten na de hervatting
stond het, dank zij drie doelpunten van
Kruiver, reeds 6-0. Het zevende doel
punt van zuid, door Jacques Visschers in
de 64e minuut gescoord, werd er nog
oorzaak van dat er op het besneeuwde
terrein de roep „tien. tien, tien" te ho
ren was. Zover is het echter, gelukkig
voor de „rest" niet gekomen.
VOETBAL
Ook Noordengelse profs
voor staking
In een te Manchester gehouden ver- BASKETBALL
gadering hebben de voetbalprofs uit
Noord-Engeland met 254 tegen 6
stemmen besloten zaterdag 14 janu
ari in staking te gaan .indien dan de
voorstellen die de bond van Engelse
professionals aan de Football Lea
gue heeft gesteld nog niet zijn aan
vaard.
Eerder al namen de spelers uit
Zuid-Engeland in Londen het besluit
die dag een staking te beginnen,
wanneer er dan nog geen overeen
stemming zou zijn bereikt tussen de
vakbond van de professionals en het
League-bestuur. De spelers van de
Midlands zullen vanavond hun hou
ding in een vergadering te Birming
ham bepalen.
DE ZESDAAGSE VAN KOPENHAGEN
Gisteravond laat was de stand in de
zesdaagse van Kopenhagen als volgt:
1. Kay Werner en Palle Lykke (Den.)
480 pnt.; 2. Van Steenbergen-Severeyns
(Belg.) 425 pnt.; 3. Bucher-Pfenninger
(Zwit.) 292 pnt.; 4. Rik van Looy en
Peter Post (Belg.-Ned.) 171 pnt.
De overige koppels hadden een of meer
ronden achterstand.
TENNIS
EARL BUCHHOLZ PROFESSIONAL
De jeugdige Amerikaanse Daviscup-
speler Earl Buchholz, die enkele dagen
geleden werd verslagen door de Italiaan
Pietrangeli ip.de intorzone-finale van het
Daviscup-togrnooi, heeft een contract
getekend met Jack Kramer. HU zal deel
nemen in het wereld-prof-toernooi, dat
op 31 december in Christchurch Jn Nw.
Zeeland begint. De organisatoren heb
ben medegedeeld, dat aan dit toernooj
ook zal worden deelgenomen door een
nieuweling in het beroepstennis, wiens
naam een grote verrassing is. In Austra
lië vermoedt men, dat Neale Frascr
wordt bedoeld.
WIELRENNEN
PIERRE VAN LEEUWEN t
In Amsterdam is gisteren op 62-jarige
leeftijd overleden de heer Pierre van
Leuwen, die de manager was van een
zeer groot aantal vooraanstaande Ne
derlandse wielrenners. Tevens trad de
heer van Leeuwen, die vroeger zelf de
wielersport heeft beoefend en daarna
geruime tUd bestuurslid was van de
Amsterdamse wiel-aclub „Le Champion"
op als adviseur van de directeur van
het Olympisch stadion, de heer Bessem.
De overledene wordt zaterdagmor
gen a.s. om tien uur ter aarde besteld
op de begraafplaats de Buitenveldert in
Amsterdam.
De Nederlandse haskctbailkamploen
the Wolves heeft In dc eerste wedstrijd
van de competitie om de Europacup te
gen de Tsjechische titelhouder SnarUk
Sokolovo (Praag) voor ruim 1600 toe
schouwers in de Apollohal te Amster
dam een zeer eervolle 52-57 nederlaag
geleden. Meer dan de helft van de wed
strijd keken de teehnisch zeer goede
Tsjechen voortdurend tegen een kleine
achterstand op. ondanks het schitteren
de spel van hun plvotspeler I.odr, die
toen met 11 punten topscorer was.
Uitstekend drietal.
De enthousiast spelende Nederlanders
hadden echter in Sleeswijk. De Haan en
Boot een exelerend drietal. De rust
bracht een verrassende 30-28 voorsprong
voor the Wolves. Zelfs het verlies van
Lodr. die in de eerste minuut van de
tweede helft wegens vijf persoonlijke
fouten het veld moest verlaten, deerde
de Tsjecheri niet. Jindrich Kinsky. die in
de eerste helft met Baumruk de aanval
len had opgebouwd, kwam nu meer naar
voren en scoorde me haarzuivere af
standschoten veertien punten. De Wol
ves hielden stand tot 42-42 gelijk, maar
toen de Tsjechen door enkele fouten van
de Amsterdammers voor kwamen, speel
de The Wolves een verloren wedstrU'd.
bewerkt door J. A. DE HELDER-SCHERPENHUYSEN
6)
Bijna ontsnapte de Engelsman 'n
vloek. Zijn vuist was zo stijf ge
bald, dat het was of de harde knok
kels door hun boeien van spieren
heen wilden breken. Dit keer deed
hij geen moeite de brandende ver
ontwaardiging, die uit zijn ogen
straalde te verbergen.
„Maar man!" riep hij uit, „iemand
zó te bedriegen, als jij je voorstelt
te gaan doen, is wreed, is monster
achtig Vooral met het oog op
wat nog gebeuren kan, als 't nieuws
dat wij hoorden waar is...
„Met het oog op dat alles", zei
De Marmont kalm, „zeg ik: het oude
regime heeft zijn tijd van bloei en
praal gehad. De Keizer is terugge
komen! Wij, die in hem geloven, die
hem trouw zijn gebleven in zijn ver
nedering en in zijn ongeluk, wij mo
gen het hoofd weer opheffen en
openlijk onze trouw verkondigen.
De terugkeer van de Keizer zal het
mogelijk maken, dat zijn hertogen
en maarschalken op de plaats terug
komen, die hun toekomst, even hoog
als de hoogste adel van Frankrijk.
De Comte de Cambray zal begrij
pen, dat het niet mogelijk was, met
behulp van de Bourbons zijn oude
fortuin te herwinnen. Net als de rest
van de oude adel, heeft hij geen sou.
Hij kan nu wel met minachting op
mij neerzien, maar hij zal mij niet
langer de deur uit kunnen trappen,
want hij zal nog dankbaar zijn, als
het wapenschild van de Cambray
verguld wodt met het goud van De
Marmont".
„Maar mademoiselle Crystal?"
hield Clyffurde bijna smekend vol,
want zijn hele ziel kwam in opstand
tegen het cynisme van de andere
man.
„Crystal heeft naar die vent, die
St. Genis, geluisterd", antwoordde
De Marmont korzelig, „iemand van
haar eigen kringen een markies
met zestien kwartieren op zijn wa
penschild en geen sou op zak. Zij is
jong en heeft niet de minste onder
vinding. Ze heeft nog niets van de
wereld gezien niets. Ze werd in
ballingschap geboren en opgevoed
in Engeland, in dat enge kringe
tje van straatarme uitgewekenen".
„En handeldrijvende Engelsen",
zei Clyffurde, langs zijn neus weg.
„Zij kon St. Genis nooit getrouwd
hebben", antwoordde Victor De
Marmont met klem. „De man heeft
geen sou. Zelfs Crystal begreep, dat
er nooit iets had kunnen komen van
dat kinderspel. De graaf zou nooit
zijn toestemming gegeven hebben".
„Misschien niet. Maar zou made
moiselle Crystal ooit toegestemd heb
ben met jou te trouwen, als zij je
overtuigingen gekend had-"
„Crystal is nog een kind" zei De
Marmont schouderophalend. „Over
een tijdje zal ze wel van me gaan
houden. Als St. Genis maar uit haar
wereldje verdwenen is, zal ze mijn
overtuiging wel delen".
Woorden van verontwaardiging
lagen Clyffurde op de lippen, maar
hij bedwong ze. Wat gaf het om je
te verzetten? Kon hij met een paar
argumenten de ware natuur van een
mens veranderen? En welk recht
had hij dan nog om zich er mee
te bemoeien? De Comte de Cambray
en mademoiselle Crystal waren niets
voor hem, in hun hart zouden zij
hem nooit als hun gelijke beschou
wen laat staan als vriend.
„En je bent er mee tevreden, een
vrouw op dergelijke voorwaarden te
winnen?" was alles wat hen zei.
„Ik moet er wel mee tevreden
zijn", kwam het antwoord van De
Marmont. „Crystal is de enige vrouw
waar ik ooit om gegeven heb. Ze zal
langzamerhand wel van me gaan
houden en ze zal St. Genis gauw ge
noeg vergeten".
Clyffurde zei hier niets op, waar
na er weer een stilte viel tussen de
twee mannen. Misschien voelde zelfs
De Marmont, dat op deze manier
hun vriendschap gevaar liep. Hij
dronk nog eens van de wijn en zucht
te diep, want hij voelde niet, dat hij
iets gedaan of gezegd kon hebben,
dat zijn vriend zou kunnen kwet
sen. Hij keek naar Clyffurde met 'n
plotseling gevoel van verbazing, als
of hij hem nu pas voor het eerst zag.
Zijn scherpe donkere ogen namen
met een vlugge blik de krachtige
persoonlijkheid van de Engelsman
op, de vierkante schouders, de rechte
nek, de slanke handen. De hele fi
guur van de man drukte wilskracht
uit. Het was De Marmont nooit zó
opgevallen als nu. Op het ogenblik
lag er een eigenaardige blik in zijn
grijze ogen iets van minachting
of medelijden De Marmont wist
niet precies wat, maar op de een of
andere manier hinderde het hem.
Hij had er wat voor willen geven,
wat voor .gedachten achter dat bre
de voorhoofd scholen. Maar hij stel
de geen vragen en dus bleef het stil.
Van de kapel klonken de zachte to
nen van het klokje, dat nu weer
luidde.
Toen verscheen er om de bocht
van de weg een man të paard. In
gestrekte draf reed hij het ruwe,
steenachtige pad op.
Victor De Marmont ontwaakte uit
zijn droom: „Daar is Emery" riep hij
uit. Hij sprong op en gooide zijn
hoed hoog in de lucht. Hij sloeg
Clyffurde op de schouder en riep:
„Eindelijk nieuws van de Keizer".
IV.
De man, die voor de „Aubergne
du Grand Dauphin" stil hield, zag
er vermoeid en warm uit; de spo
ren van een lange tocht waren dui
delijk zichtbaar. Zijn gezicht was
bezweet en zijn paard met schuim
bedekt, zijn rijbroek en laarzen za
ten onder de modder.
Toen hij zijn paard tot staan had
gebracht, sprong hij vlug uit het za
del. De officier van gezondheid
Emery was een man van goed in 'de
veertig, maar vandaag gloeide in zijn
ogen het vuur van een jonge man.
Hij kneep De Marmont's hand haast
fijn.
„Dit is mijn vriend Clyffurde, een
Engelsman" zei Victor De Marmont
vlug, in antwoord op een wantrou
wende blik van onder de borstelige
wenkbrauwen van Emery. „Je kunt
vrijuit spreken, Emery; alsjeblieft,
vertel ons je nieuws!"
Maar Emery kon bijna niet spre
ken. Hij had de laatste drie uur hard
gereden, zijn keel was droog en zijn
stem klonk schor, maar toch begon
hij dadelijk te praten.
„Hij landde op woensdag. Ik liet
hem vrijdag te Castellane
kreeg je mijn boodschap?"
„Vanmorgen vroeg we gingen
dadelijk".
„Ik dacht, dat we hier beter kon
den praten de eerste keer
maar ik kon niet meer gisteravond.
Ik moest in Corps overnachten,
daarom stuurde ik iemand naar je
toe Maar geef mij nu in 's he
melsnaam wat te drinken
(Wordt vervolgd)
