Canada's hoge noorden van nieuwe hoofdstad DE LEIDSE COURANT INÜVIK Brandpunt van activi teit op honderdzestig kilometer benoorden de Poolcirkel DE ESKIMO'S EN DE INDIANEN WONEN ER SAMEN MET DE BLANKEN (Bijzondere medewerking) TEN STADJE IS BEZIG TE STERVEN. Een nieuwe stad is in aanbouw. Aanders - te weten: in Eskimo-taal - gezegd: „De Plek van de Bruine Beer" (Aklavik) wordt weggevaagd, „De Plek van de Mens" (Inüvik) verheft zich. Inderdaad heet het stervende stadje Aklavik, het nieuwe centrum Inüvik. De bruine beren zullen weinig vreugde beleven van de veran dering, want in en nabij Aklavik viel er nog wel het een en ander voor hen af, maar in Inüvik zal dit - omdat er een goede riolering, stadsreiniging en vuilophaaldienst komen - niet het geval zijn. Bruintje is dus dupe van de stedenwisseling. De mens is er echter bij ge baat. Doch ter zake. Waarom verdwijnt Aklavik en verrijst Inüvik? VOZE FUNDAMENTEN A KLAVIK, evenals Inüvik meer dan 150 km noorden van de poolcirkel .gelegen, was tot voor kort het hoofdkwartier der inheemse en blanke pelsjagers, alsmede het bestuurscentrum van de Mackenzie Delta. Het was een roman tische, primitieve nederzetting. De eskimo's zongen er cowboy-liederen. De dokter had er vrijwel geen patiënten. Karakteristieke figu ren uit de 'goede oude tijd' hadden het stadje gemaakt tot hun blijvende woonplaats. Toen de Canadezen besloten om hun benoorden de poolcirkel gelegen natuurlijke rijkdommen te gaan exploiteren, overwogen zij natuurlijk om Aklavik, de noordelijkste stad op aarde, in te schakelen als centraal punt. In 1954 beleefde Aklavik een invasie van vreemdelingen. Planologen, geologen, ingenieurs en landmeters en bestuursambtenaren sloegen er tijdelijk hun tenten op. Zij verichtten onder zoekingen en stelden vast, dat Aklavik letter lijk en figuurlijk Op te weinig soliede funda menten was gebouwd om zich te kunnen ont wikkelen tot een moderne nederzetting, die no dig was met het oog op de grootscheepse ex ploitatieplannen. Zij adviseerde Aklavik te ver huizen naar een ongeveer 50 km oostelijker ge legen plek op de oever van de oostelijke arm der Mackenzie Rivier. De regering nam de aanbevelingen over en in 1955 besloot men tot de bouw van Nieuw- Aklavik, zoals men de stad eerst wilde noemen. Later koos men de naam Inüvik. De bewoners van Aklavik vernamen het nieuws met ge mengde gevoelens. Wel waren allen het er over eens, dat de nieuwe nederzetting moder ner, hygiënischer en meer comfortabel zou zijn, maar ja, de aloude Aklavikse gezelligheid, ro mantiek en pelsjagersgeest waren moeilijk ver- huisbare artikelen. Edoch, de opmars der he dendaagse techniek laat zich door dergelijke bezwaren niet stuiten en al spoedig maakte men een begin met de bouw van Inüvik. Nie mand werd gedwongen om Aklavik te verla ten, doch het aantal vrijwillige verhuizers steeg in snel tempo. Zoals de zaken thans staan, zullen er over een paar jaar in Aklavik nog slechts een paar 'onverzettelijken' wonen. In zijn bloeitijd telde Aklavik des zomers onge veer 1200 zielen en des winters 500. Inüvik is zo gepland, dat er 5000 mensen kunnen wonen, een aantal, dat op de duur nog voor vergroting vatbaar is. OP STELTEN INÜVIK moet het 'zenuwknooppunt' worden van Canada's Barre Hoge Noorden. Er is reeds een vliegveld aangelegd op korte afstand van de stad. De Indianen en Eskimo's van de Mackenzie Delta kunnen er medische verzor ging ontvangen en hun kroost naar school stu ren. Er komen langs de rivier goede laad- en losplaatsen. De Bereden Politie, de 'Mounties' dus, krijgen er een eigen gebouw. Er staan reeds drie kerken, een school met dertig klas lokalen voor zeshonderd leerlingen), een zie kenhuis (met tachtig bedden), een radiostation, een bioscoop, enige regeringsgebouwen en een kleine tweehonderd woningen. Er wonen nu reeds 1500 mensen. De school functioneert al. Jeugdige Eskimo's en Indianen zitter er broe derlijk en zusterlijk naast elkaar in de klassen. Dat men grote plannen heeft voor Inüvik's toekomst, is duidelijk, als men weet, dat deze Slechts zestig dagen per jaar vriest het er niet. Dan kan men er genieten van bloemenweelde en verse groente De overige tien maanden staat de thermometer (soms heel diep) beneden het vriespunt en gaan veel kinderen er per Eskimo-honden slede naar hun (moderne) school. jonge nederzetting - nadat Aklavik verlaten zal zijn de noordelijkste stad op aarde! - de administratieve hoofdstad en het economisch brandpunt is van een gebied van circa 900.000 vierkante kilometer, dat is bijna dertigmaal zo groot als Nederland! Geen enkele bouwondernemer zou het wagen om 'De Plek van de Mens' oftewel Inüvik een ideaal bouwterrein te noemen. Toch is die plek de beste van de gehele Mackenzie Delta. Vrijwel overal in die delta is de grond tot op een diepte van meer dan 300 meter permanent bevroren. 'Permafrost' noemt men die bodemgesteldheid. Ter plaatse van Inüvik rust de permafrost op een grindlaag, die niet deint, terwijl onder de permafrost ter plaat se van Aklavik slik ligt, zodat de bodem daar niet in rust is. Toch is ook in Inüvik de per mafrost een belemmering voor de aanleg van riolering en waterleiding, om van andere be zwaren maar niet te spreken. Om de invloed van de bodemgesteldheid zoveel doenlijk te neutraliseren, bouwt men Inüvik op palen of, beter, op stelten. Deze palen zijn van vijf tot vijftien meter lang en worden met behulp van een stoomhamer in de permafrost ge heid. De Canadese poolgebieden (terzijde: Zij be vatten meer meren dan alle andere delen der wereld samen) zijn niet het gehele jaar door woest en bevroren. Inüvik ligt juist op de gol vende bosfranje, die men de 'boomlijn' noemt. Men heeft van de berkenbosjes, sparren en populieren gebruik gemaakt om het nieuwe stadje een aardige 'setting" te geven. In de (korte, maar warme) zomer bloeien er in de ommelanden van Inüvik veel bloemen. Ja, in de ongeveer twee maanden durende vorstvrije periode kan men er zelfs met succes een moes tuintje houden. En de winters? Deze zijn lang en koud, maar er valt betrekkelijk weinig sneeuw, ongeveer half zoveel als in Ottawa en Montreal. De geologen hebben in de Canadese poolge bieden belangrijke delf stoffen vondsten gedaan. Er is iets uitgelekt, maar de meeste vondsten zijn top-secret. Dat zij op de duur tot Inüvik's bloei en betekenis zullen bijdragen, is buiten kijf. Ook dank zij de delfstoffen wacht 'De Plek van de Mens' een grote toekomst. Jeugdige Eskimo's en Indianen bezoeken de school in Inüvikdie dertig klaslokalen telt en zeshonderd leerlingen kan 'verwerken'. Inüvik in opbouw. Parkeerproblemen zijn er nog niet. Er is ruimschoots plaats voor alle sneeuwmobielenvrachtauto's en personenwagens.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1960 | | pagina 4