»Bernarda«
Zetel van Bloembollencultuur niet
naar Hillegom
Krelagehuis te Haarlem in étappes
vernieuwen
Bollenvak heeft andere visie op markt
van morgen nodig
25
VRIJDAG 18 NOVEMBER 1960
DE LEIDSE COURANT
PAGINA 11
Advies beurscQmmissie:
De strijd tussen Hillegom en Haarlem om de zetel van Bloembollen
cultuur is, naar het schijnt, uitgestreden. Niet alleen heeft de Commissie
Advies Beursgebouw, naar het Weekblad voor Bloembollencultuur van
heden (vrijdag)morgen meldde, voorgesteld om het bestaande beursgebouw,
het Krelagehuis aan de Leidsevaart te Haarlem, in étappes te vernieuwen
(kosten twee miljoen gulden) maar bovendien zal Hillegom geen poging
in het werk stellen om zetel en beurs naar Treslong te krijgen.
Van de zijde van het bestuur der Hillegomse Bloembollenbeurs deelde
men ons desgevraagd mede, dat men geen behoefte heeft om te dingen
naar de gunst van de Kon. Alg. Ver. voor Bloembollencultuur. Verleden
jaar hebben we een aanbod gedaan. Dat heeft men niet geaccepteerd. Voor
ons is thans de kous af, zo zei men ons. Het ziet er daarom naar uit dat er
op de eerstvolgende vergadering van de Kon. Alg. Ver. voor Bloembollen
cultuur, die op maandag 19 december a.s. in Haarlem wordt gehouden, de
beursstrijd aan een vreedzame oplossing geholpen zal kunnen worden.
Als dit voorstel wordt geaccepteerd - en de „Koninklijke" zal nu eindelijk
een beslissing moeten nemen wil zij zich tegenover de buitenwereld niet
onsterfelijk belachelijk maken - dan is de kans op een opnieuw uitbreken
de zetel van Bloembollencultuur, welhaast uitgesloten.
Kosten twee miljoen;
beurs-entrees en
contributie hoger
Een commissie bestaande uit de
heren A. H. Bergman, M. van Geest,
C. Gorter, K. Huisman, P. Koomen,
P. Nelis en C. de Vroomen heeft alle
kanten en alle problemen en alle
mogelijkheden bekeken en is na
uitvoerige besprekingen tot de vol
gende conclusies gekomen: het
hoofdbestuur heeft, achteraf gezien,
verleden jaar niet juist gehandeld
door twee verschillende plannen aan
vergadering voor te leggen. Het
zo staat in het rapport dat deze
t missie heeft uitgebracht, een
piaktische onmogelijkheid om twee
geheel verschillende gebouwencom
plexen duidelijk en objectief met el
kaar te vergelijken. Het was ook on
doenlijk tot een juiste financiële
vergelijking te komen. Immers: op
de eerste plaats speelt niet het te
investeren bedrag een rol, maar de
exploitatiemogelijkheden. Bij de be
oordeling daarvan moet men gaan
schatten. Dat kan slechts gebeuren
op bepaalde inzichten. Er is dus ook
ruimte voor andere inzichten en an
dere schattingen en andeFe ver
wachtingen. Daarom wps het indie
nen van twee plannen niet geluk
kig.
Een en ander had het gevolg, zo
stelt de commissie, dat van een rus
tige en positieve benadering niet al
tijd sprake is geweest. Vaak was er
ook overmatige kritiek op onderge
schikte en lang niet altijd vaststaan
de details. Dit alles leidde tot een
algemeen onbehagen, tot verwarring
en tot een gevoel van onzekerheid
ook bij hen die tot een objectief
oordeel trachtten te komen.
De commissie draait er verder
geen doekjes om en zegt dat het
hoog tijd wordt de impasse tdoor
breken. Men kan niet in een vicieuze
cirkel blijven ronddraaien en het
vak kan zich evenmin veroorloven
nogmaals een demonstratie van on
macht en verdeeldheid tegenover de
buitenwereld te geven. Verder
schijnt het vak ook te vergeten dat
het plannen maken en ze verwer
pen ook handen vol geld kost. Daar
mee kan men niet blijven voort
gaan. Als men bij herhaling plannen
laat ontwerpen en ze dan weer ver
werpt, dan gaan de autoriteiten en
de overheidsdiensten daar ook het
hunne van denken. Na alles aan
alle kanten te hebben bekeken is de
commissie tot de conclusie geko
men, dat er aan nieuwbouw niet ge
dacht kan worden.
Het plan om een nieuwe beurs te
bouwen in het Haarlemse Frederiks-
park kon drie jaar geleden al niet
uitgevoerd warden, omdat de kosten
toen op tien miljoen werden geschat.
Dat zou voor het vak een jaarlijkse
last betekenen die men niet kan op
brengen. Men adviseert dan ook om
in Haarlem te blijven, het oude
Krelagehuis in étappes te vernieu
wen en zo te komen tot een gebouw
dat representatief voor het bollen
vak is. Men kwam tot dit advies om
dat bij de stemming die twee jaar
geleden werd gehouden toen het
ging om Haarlem of Hillegom bedui
dend meer stemmen voor Haarlem
waren nl. ruim 1400 tegen ruim 700.
De commissie is er van overtuigd,
dat de stemmenverhouding vandaag
de dag niet veel anders zal zijn. Men
zegt dat het weinig zakelijk zou zijn
en weinig reel als men voor deze
feiten de ogen zou sluiten.
Als tweede argument noemt de
commissie dat rust gehandhaafd en
nagestreefd moet worden. In dit ver
band heeft het bestuur van de Stich
ting Hillegomse Bloembollenbeurs
laten weten dat men geen aanbie
ding zou doen.
Vernieuwing in drie étappes.
Men wil de vernieuwing in drie
étappes uitvoeren. De eerste phase
omvat het slopen van de machinefa
briek, een uitbreiding en grondige
vernieuwing van het parkeerterrein
en zo mogeljjk uitbreiden van de
beurszaal en de koffiekamer. De
tweede étappe: vergroten en verbe
teren van de keuringszaal, bouw van
kantoren en vergaderzalen.
De derde phase: Let slopen van de
naast het Krelagehuis staande ga
rage, uitbreiding van de beurszaal
en verdere uitbreiding van de par-
keerruimte. De eerste en tweede
étappe móeten zo snel mogelijk af
gelegd worden, meent de commissie
en vermoedt dat realisering van het
gehele plan op plm. twee miljoen
gulden zal komen. De Kon. Alg.
Ver. v. Bloembollencultuur kan zelf
zeven ton fourneren: ƒ400.000 uit
het daarvoor bestemde saldo van het
Centraal Bloembollen Comité en
ƒ300.000 uit de reserve der vereni
ging (het legaat Kramer en de re
serve nieuwbouw). Er zal door het
hoofdbestuur dus f 1.300.000 ver
kregen moet enworden. Dat betekent
dat de vereniging, als men dat be
drag leent, voor aflossing, rente, enz.
jaarlijks ƒ80.000 op tafel moet bren
gen. De beursentrees wil men ver
hogen van 0.50 naar 1.- dat zal
een meeropbrengst geven van
25.000. Ook wil men de contribu
ties verhogen en dat zal resulteren
in een meeropbrengst van ƒ37.000.
De commissie adviseert nu het
hoofdbestuur te machtigen een geld
lening aan te gaan tot een bedrag
van ƒ1.300.000.
MELK UIT AUTOMAAT
20 Automaten bij wijze
van proef in Amsterdam
Het gemeentebestuur van Amster
dam heeft zijn toestemming ver
leend voor het plaatsen van twintig
melkautomaten. In het komende
voorjaar zullen deze automaten in
Amsterdam dag en nacht voor de
melkwinkels verschijnen, dit in te
genstelling met andere automaten,
die overdag naar binnen moeten.
Een van de bezwaren van b. en w.
van Amsterdam was. dat men vrees
de, dat de bekertjes na het gebruik
in overvloed de straten zouden ont
sieren. Men wil het nu proberen,
gezien ook, dat men gaarne 't melk-
drinken stimuleert.
Tegen inworp van een kwartje
krijgt men een kwart liter onder
koelde melk. Een voordeel is boven
dien, dat de melk door de lage tem
peratuur (4 graden) en de donkere
opslag van uitstekende kwaliteit is.
De plaatsen, waar de automaten
zullen verschijnen, zijn aangewezen
door het gemeentebestuur. Omdat de
automaten van een nogal grote om
vang zijn, zouden zij hier en daar,
bij willekeurige plaatsing, een ver
sperring van voetgangersverkeer be
tekenen. De verkoop, welke van
twee fabrieken uitgaat betekent zo
wel voor Amsterdam als voor Ne
derland een proef.
DRIE WEKEN NA ONGEVAL
OVERLEDEN.
De twintigjarige heer G. Geerdink
uit Rekken, gemeente Eibergen, die
op zaterdag 29 oktober op de Rekken-
seweg met zijn bromfiets tegen een
personenauto opreed en ernstig ge
wond werd, is gisteren in een zie
kenhuis te Enschede aan de gevolgen
overleden. Zoals is gemeld, was zijn
19-jarige zuster Agnes, die tijdens
het ongeluk bij hem op de duo zat,
reeds op dezelfde dag aan haar ver
wondingen overleden.
Brand in ziekenhuis
Paviljoen in de as
In de afgelopen nacht heeft een he
vige brand de aula en het Mariapa-
viljoen van het algemeen burger gast
huis in Bergen op Zoom, twee hou
ten gebouwen aan de achterzijde van
dit ziekenhuis, totaal in de as gelegd.
Kort nadat om ongeveer half twee
de brand werd ontdekt, brandden
beide panden als een fakkel en hoe
wel de brandweer met nevelspuit en
lagedrukautospuit spoedig ter plaatse
was en de nodige waterstralen op het
vuur zette viel er niets meer te red
den.
Zieken, die zich in het nabijgelegen
Sint Jozefpaviljoen bevonden, wer
den uit voorzorg elders onderge
bracht. Het Mariapaviljoen deed al
geruime tijd geen dienst meer voor de
zieken, maar was ingericht als recrea
tieruimte voor de zusters.
Over de oorzaak van de brand is
officieel nog niets bekend maar het
vermoeden bestaat dat deze is ont
staan door een fout in de gasverwar-
ming van de aula.
Vooral het uitbranden van de fraaie
aula waarin ook een leslokaal met
kostbaar instrumentarium was on
dergebracht moet als een groot ver
lies worden beschouwd.
ONTSTORING AUTO'S.
De per 1 juni van dit jaar inge
voerde verplichte ontstoring van
auto's, motoren en bromfietsen heeft
tot dusver nog geen enkele bekeuring
opgeleverd, omdat de controlerende
instanties geen raad met de zaak we
ten.
Na bestudering heeft het ministe
rie van justitie de controle-opdracht
thans teruggegeven aan het ministe
rie van Verkeer en Waterstaat.
Gronings gas voor 60 jaar
De hoeveelheid aardgas die in Gro
ningen is aangeboord, zou voldoende
zijn, om heel Nederland zestig jaar
lang van gas te voorzien. Dit heeft
de directeur van de Noordelijke Eco-
nomisch-Technische Organisatie, ir.
P. S. F. Joustra, meegedeeld tijdens
een persexcursie langs de Groningse
industrieterreinen.
De heer Joustra ging uit van de door
de minister genoemde hoeveelheid
van 60 miljard kubieke meter die
aanwezig wordt geacht. Het Neder
landse verbruik is op het ogenblik
2 miljard kubieke meter per jaar.
Dit is echter gas met een calorie-
waarde van 4000, en~het aangeboorde
aardgas heeft een caloriewaarde van
8000.
De loco-burgemeester van Gronin
gen, de heer J de Wilde, verklaarde
dat op hoog niveau besprekingen
gaande zijn over de vraag, in hoever
re de gasvoorraad kan worden vast
gehouden voor industrieel en agra
risch gebruik. Het ligt in de bedoeling,
een hogedruk-gasleiding aan te leg
gen naar het industrieterrein aan het
Eemskanaal en naar dat aan de Lo-
gersmaweg.
Gedregd naar
niet-verdronkene
De Baarnse politie is vannacht en
kele uren bezig geweest met het
dreggen naar een slachtoffer van een
auto-ongeval.
Om half drie kwam bericht binnen,
dat een auto met brandende lichten,
gedeeltelijk onder water, was aan
getroffen in een sloot langs ryksweg
No. 1, ter hoogte van de oprit naar
de brug over de Eem. De wagen werd
zwaar beschadigd aangetroffen met
open portieren en open kofferruimte.
Op een afstand van 45 meter vond
de politie een paraplu, een overhemd
en een sok. Daar geen verongelukte
werd gevonden, begon men te dreggen
en vond daarbij op ongeveer 250 me
ter van de plaats, waar het ongeval
gebeurde, een colbertjasje.
Uit papieren bleek, dat de eigenaar
van de auto de heer J. A. P. de Wolf
was, woonachtig in Hengelo. Om half
vijf, terwijl men nog steeds naar de
verongelukte aan' het zoeken was, ar
riveerde de Amsterdamse rijkspolitie.
Deze deelde mee, dat de eigenaar van
de auto afgeleverd was aan het bureau
Linnaeusstraat in Amsterdam en dat
hij zich in goede welstand bevond.
De heer Wolf was om kwart voor
twee in een vliegende storm en by
zware regen op genoemde plaats ge
slipt, was enkele malen met zijn wa
gen over de kop geslagen en kon on
gedeerd uit de auto kruipen, toen deze
half onder water in de sloot terecht
kwam. Een voorbijganger had hem
aan een lift naar Amsterdam gehol
pen.
Prijzen zakken van
tweedehands auto's
Blijkens op veilingen van auto's
verzamelde gegevens te Amsterdam,
Scheveningen en Rotterdam zijn de
prijzen van tweedehandsauto's dit
najaar niet onaanzienlijk gezakt. Of
schoon deze prijzen iedere herfst 'n
verlaging ondergaan, zette de daling
ditmaal een maand vroeger in, dan
anders.
Deze reactie wordt op df eerste
plaats geweten aan het grote aantal
nieuwe personenauto's, die dit jaar
is aangekocht. Het aanbod van kwa
litatief nog goede tweedehands auto
mobielen is bovendien nog nooit zo
groot geweest als thans. De belang
stelling van adspirant-kopers is vol
gens de veilingresultaten goed.
DIEFSTAL OP KLAARLICHTE
DAG BIJ VAKBOND
Uit het kantoor van de Amster
damse afdeling van de Nederlandse
Bond van Vervoerspersoneel is gis
termiddag een geldkistje met onge
veer 6500 en een hoeveelheid va
kantiebonnen ter waarde van onge
veer 4000 gestolen. Van de dief
(ven) ontbreekt elk spoor.
Het geldkistje stond in de venster
bank van het gelijkvloers gelegen
kantoor, dat dagelijks door tientallen
arbeiders wordt bezocht. De voor
deur staat altijd open. De diefstal is
gepleegd toen de kantoorruimte voor
ongeveer 20 minuten was verlaten.
De politie neemt aan dat de dader(s)
geen onbekende(n) ter plaatse is
(zijn).
Mr Nederveen voor RIVIB:
Samenwerking
de aangewezen weg?
LEIDEN KATWIJK
Breestraat Voorstraat
(Advertentie)
„Bij Cor in de keuken
cent
modern
toiletpapier
per
rol
Maandagavond 21 november presenteert de Vara-tv „Bij Cor in de keuken",
een kwartiertje met Cor Lemaire achter de vleugel. Foto: Cor Lemaire
tijdens een repetitie met Ellen Craamer.
De EEG-opbouw is in volle gang.
Ook voor de sierteelt! Deze maand
zijn de besprekingen in Brussel be
gonnen en daar zijn de nota's van
de verschillende groeperingen door
gesproken en gehandeld tot één.
Deze nota is aangeboden aan dr.
Mansholt, die de grote man in EEG-
landbouwzaken is. Met deze nota,
een charter als het ware, heeft het
bedrijfsleven van de zes partners
zich gepresenteerd. We zijn volledig
erkend ook voor de toekomst.
Deze eerste contactbespreking is
zeer belangrijk voor de Nederlandse
sierteelt. Er zijn ook werkgroepen in
het leven geroepen: een voor oomen,
een voor planten, een voor bloemen
en een voor bollen Deze groepen
gaan de nog resterende problemen
bestuderen en zo mogelijk aan een
oplossing helpen. Over een half jaar
of daaromtrent hoopt men de zaak
rond te hebben en dan komen de
definitieve voorstellen van het be
drijfsleven bij de raad van ministers
der EEG. Wanneer de overgangsfase
voor de sierteeltsector achter de rug
is, valt niet met zekerheic te voor
spellen. Voor vele artikelen is deze
periode, die aanvankelijk was vast
gesteld op 12 tot 15 jaar, terugge
bracht naar zes jaar. Als uiterste
datum voor die produkten is ge
noemd 30 juni '967.
Het zou niet vreemd zijn als ook
voor onze bollenmensen de over
gangsfase in 1967 al voorbij is. In
ieder geval kan voor 1970 alles zijn
beslag krijgen Het bollenvak zal er
rekening mee moeten houden dat er
vele veranderingen plaats vinden.
Men zal een andere visie moeten
krijgen op de markt van morgen in
de EEG. Het is de vraag of we wel
op dezelfde wijze als vandaug deze
markt kunnen blijven bedienen. Zou
het niet de kant op moeten van sa
menwerking.
Het Alderson-rapport dat is uit
gebracht over de mogelijkheden op
de Amerikaanse markt liet er geen
twijfel over bestaan: er moeten nieu
we wegen worden ingeslagen en
men zal meer moeten samenwerken.
Wat voor de Amerikaanse markt
geldt, geldt zeker voor de Euro-
markt. Als we onze positie in de In
ternationale bollenteelt en -handel
willen behouden en verbeteren zul
len we moeten komen tot het vor
men van belangengemeenschappen.
Dat werkt kostenverlagend en om-
zetverhogend. Niet alleen de landen
moeten integreren, maar ook de
bollenbedrijven! Dat zei mr. F. Ne
derveen donderdagmiddag op de
vergadering van d» RIVIB (reizi
gers, in- en verkopers in bollenvak)
die in De Nachtegaal te Lisse werd
gehouden.
De bijeenkomst werd gopend door
drs. J. van Nieuwkoop, die o.m.
wees op de belangrijke besprekin
gen die de afgelopen weken in
Brussel zijn gevoerd. H1' deelde o.m.
mede dat de dertiende december het
Bedrijfspensioenfonds voor het bol
lenvak bijeenkomt. Een directeur
van Amstleven zal dan spreken over
„Sociale verzekeringen van de wieg
tot het graf" De 15de december zal
drs. Keijzer van het Economisch
Technologisch Instituut te Rotterdam
die ook betrokken was bij het pro
ject werkmethodeverbetering bloem-
bollenbedrijven, komen rpreken over
„Administratie ?n commercieel be
leid in het bollenvak".
Mr. Nederveen schilderde eerst de
achtergronden, waartegen het EEG
proces zich voltrel t. Zij strekt veel
verder dan alleen een economische
verbreding van Europa. De EEG is
van minstens evenveel betekenis
voor de politieke, de sociale, de cul
turele toestanden.
Ook op landbouwgebied gaan de
.zes partners .ïauw samenwerken, al
moeten er natuurlijk eerst de nodige
barricaden verwijderd worden. Maar
de landbouwontwikkeling is in volle
gang en dat raakt direct de belangen
van de bollen- en de bloemkwekers.
Nederland is de grootte agrarische
exportpartner en ^aar^m is het van
veel gewicht als ons land zo sterk
mogelijk naar voren treedt. Al hoort
de buitenwereld er niet veel van,
toch is in Brussel, de *etcl van de
EEG, reeds met grote voortvarend
heid gewerkt. Dat schept ook werk
gelegenheid. Mr. Nederveen vertelde
tenminste dat er kort geleden 1200
man werkte en nu wordt reeds aan
2000 EEG-functionarissen salaris uit
betaald.
De overgangsperiode wordt in
gekort. Waar men eerst tien of
twaalf jaar voor nodig dacht te heb
ben, kan nu oinnen zes of zeven jaar
een feit zijn. Men streeft er naar ook
op het gebied van de sierteelt te ko
men tot een werkelijke eenheid.
Men wil een evenwicht tussen vraag
en aanbod en geen overstroomde en
ontwrichte markten. Men wil ook
gestandariseerde voorschriften op
het terrein der fytapathologie, men
streeft naar gelijke concurrentie
voorwaarden, naar een gemeen
schappelijke marktberichtendienst,
enz.
Aan het slot van zijn betoog zei
mr. Nederveen dat het bollenvak
door samenwerking op de Euromarkt
wellicht het meeste zal kunnen be
reiken, hoewel hu zeker ook het
particuliere bedrijf niet kansloos
achtte.
Modern toasten! Van licht- tot
donkerbruin. Via thermostaat
regelbaar. 2 sneden tegelijk.
Wippen eruit als ze bruin zijn.
Verbranden nooitl
Rowenta-perfectie I
(Advertentie)
door
A SCHMIDT
44
En dan Ida Rottbach! Tjee wat
was hij verliefd geweest. Alles kon
ze van hem gedaan krijgen, de hele
wereld had hij wel aan haar schat
tige kleine voetjes willen leggen.
Maar gek was dat: de laatste tijd,
en vooral sinds hij zich zo beroc
was gaan voelen, ergerde hij zich
vaak aan haar. Waarom wist hij niet
eens. Misschien wel omdat ze zo
kerngezond was en een onverwoest
bare kracht bezat die niets van ver
moeidheid of oververzadiging wist.
Naar de duivel met vrouwen, dan
sen en feesten! Het verveelde hem
allemaal al lang en hij ging er eigen
lijk alleen maar mee door omdat-ie
niets anders te doen had. Slapen wil
de hij, rust wilde hij hebben en nu
huilde die afschuwelijke wind daar
buiten weer. Hij schoot overeind,
greep naar zijn keel, en hoestend
snakte hij naar lucht. Alweer die be
roerde hoest die hem als in 'n kramp
de adem benam.
Met zweet overdekt en met korte
sloten moeilijk ademhalend zonk hij
even later toen de aanval over was,
vermoeid achterover en staarde met
wijd open ogen in de inktzwarte
duisternis van de nacht buiten het
raam. Net een doodskleed, schoot
hem door het hoofd.
Of het toch van zijn longen kwam:
dat rillen 's avonds, die eeuwige pijn
in zijn rug, die loodzware vermoeid
heid?
Sterven? Zo jong nog? Net even
twintig. Een ijzige huivering voer
hem door de leden. Hij kroop dieper
onder de dekens, trok ze hoog over
zich heen. Ach, onzin, hij had kou
of griep opgelopen. Hoe kwam hij
er toe over sterven en de dood te
denken?
Dat kwam allemaal natuurlijk al
leen omdat hij die week zo weinig
geslapen had. Nauwelijks een paar
uur overdag op een bank, hier thuis
of op de Rozen weg. Vanmorgen had
mevrouw Schönitzer hem weer met
haar brutale lacht je de week-reke-
nlng voorgelegd. Tienduizend zes
honderd mark! Minder niet, meneer
tje. Het was gewoon infaam. Nu hij
er aan dacht, voelde hij de ergernis
verlammend in zich omhoog krui
pen .En vlak daarop was die ellen
dige kerel gekomen. Wat een woe
keraar was dat! Die had ook al geld
willen zien. De wissels waren ver
vallen had hij beweerd en als me
neer Zeiler niet wilde of kon beta
len
Nu, die had hij netjes gauw de
deur uitgewerkt. Over een paar da
gen kon hij terugkomen, dan zou het
geld voor de gesmokkelde suiker die
hij eerst nog verhandelen moest
weer binnenstromen.
En verder had hij een brief van
Ida gekregen die hem om vier uur
in café Adlon wilde spreken. Het
was ernstig en dringend had ze er
aan toegevoegd.
Hij moest lachen als hij er aan
dacht. Ernstig en dringend. Jawel;
als je het geloven wou. Het kwam
niet in hem op er heen te gaan. Hij
voelde zich veel te ziek.
Vrouwen, liefde, afspraakjes; alle
maal onzin. Hij had'er genoeg van.
Slapen was het enige wat hij wilde.
En daarna zou hij er wel eens over
denken noe hij een eind aan al dat
gezanik kon maken. „Vond-ie het
dan zo leuk?", had die stijve prent
van een Lukas hem op een keer ge
vraagd. Ja, vroeger had hij het wel
leuk gevonden. Vooral als iedereen
hem zo naar de ogen keek, en de
meisjes zo verliefd tegen hem deden.
Een reuze-kerel had hij zichzelf ge
vonden. Dat vond-ie nog wel, natuur
lijk. Maar leuk, nee, leuk kon hij
het tegenwoordig niet meer vinden.
Gek was dat; hij zou dolgraag eens
wat anders willen. Maar het moeilij
ke was dat hij in de fabriek totaal,
maar dan ook totaal geen zin had.
Eckstein, een jonge tekenaar, die
Kurt eens met geld uit wat moeilijk
heden was gehaald, had de verbou
wing van de villa aan de Rozenweg
enthousiast bewonderd, en gezegd,
dat hij architect had moeten word n.
Hij had smaak en goede ideeën, had
die beweerd. Ja, dacht Kurt nu dat
moest heerlijk zijn. Huizen bouwen.
Dan zie je iets onder je handen ont
staan. Aan die stoffe verfstoffen had
je niets. Jammer voor zyn vader dat
hy er zo over dacht, maar als hij nu
eerst eens wat uitgerust was, zou hij
over dat bouwen nog eens ernstig
nadenken. Voor architect moest je
natuurlijk wel de een of andere stu
die volgen, dat wist-ie niet precies.
Nu ja, als je er aanleg voor had
zou dat niet zo moeilijk zijn. En aan
leg had hij, dat zag je aan de villa.
Tekenen was op school trouwens al
tijd zijn beste vak geweest.
Wat zou vader zeggen als hij in
eens met dat plan voor de dag
kwam? Die had hem graag op de
fabriek willen hebben. Ook begrij
pelijk natuurlijk. Een eigen opge
bouwde zaak en een enige zoon.
Maar werkelijk, het interesseerde
hem niet. Als architct kon je toch
ook goed verdienen? Je bouwde hui
zen, villa's, scholen en geleidelijk
kieeg je grotere opdrachten, hotels
en schouwburgen.
En met. deze mooie toekomstdro
men viel Kurt, toen buiten het vale
licht van de nieuwe ochtend het
zware duister van de nacht begon te
verjagen, eindelijk toch in slaap;
bleek, spits, onbeweeglijk als een
dode.
Tegen negen uur stak Therese, het
blad met het ontbyt in de handen,
haar hoofd om de hoek van de deur;
toen ze zag dat hi) nog sliep, ver
dween ze weer.
Om tien uur werd er aan zijn deur
geklopt.
„Kurt, ben je al op? Kan ik even
binnen komen", vroeg Bernards.
Kurt schrok op en staarde haar sla
perig aan.
„O, ben jij het? Nu, kom er maar
in. Ik lig nog wel in bed maar als
je wat te zeggen hebt, kan dat zo
ook wel".
Hij wierp een blik door het raam.
„Nog meer sneeuw? Nou, dan heb
ik helemaal geen zin om er uit te
komen. Kou, regen, sneeuw brr,
wat heb ik er het land aan. Kom
kind, ga er bij zitten en vertel me
wat je.op het hart hebt. Maar alsje
blieft iets plezierigs hoor. Voor jobs
tijdingen ben ik niet in een stem
ming, die hoor ik al genoeg".
Bernarda, die haar broer eigenlijk
voor het eerst sinds lange tijd eens
goed bekeek, sloeg de schrik om 't
thart toen ze opmerkte hoe wit en
doorschijnend zijn gezicht was.
De laatste weken had ze steeds
moeite gedaan hm eens rustig onder
vier ogen te spreken te krygen.
Maar nog geen enkele keer was haar
dit gelukt; hij was zo zelden thuis
en als hij er was, waren er altijd
anderen by.
Wordt vervolgd.
V
