De 17e Olympiade van de moderne tijd
indrukwekkend te Rome geopend
IS
Een schouwspel van vreugde
en kleur
Enthousiasme en ontroering bij
tienduizenden in het stadion
Formosa zorgde voor
politiek tintje
HOE WARM HET WAS....
EN HOE SPANNEND
ó&b
VRIJDAG 26 AUGUSTUS 1960
DE LEIDSE COURANT
PAGINA 7
de grote mast in het stadion gehesen.
De officiële zijden vlag met de vijf
ringen werd daarna op het spreekge
stoelte voor de eretribune door de bur
gemeester van Melbourne overhandigd
aan Avery Brundage, die het dundoek
vervolgens ter hand stelde aan de bur
gemeester van Rome, met het verzoek
de vlag vier jaar in het stedelijk mu
seum van Rome te bewaren.
Zwermen postduiven werden losgela
ten en cirkelden rond het stadion voor
ze hun definitieve richting kozen.
„Paesi Bassi maakt glorieuze entree
Olympisch i
in zicht.
„Wij zweren, dat wij op eerlijke wijze bij de Spelen zullen meedingen met inachtneming van de bestaande
voorschriften en in de geest van ware sportiviteit tot eer van ons land en tot roem van de sport." Langzaam
en duidelijk sprak Adolpho Consolini, oud-Olympisch kampioen en oud-wereldrecordhouder discuswerpen, de
woorden van de eedsformule uit.
De stilte in het overvolle Olympische Stadion was bijna tastbaar geworden. Niet alleen Consolini, die de
eer te beurt was gevallen in naam van de ruim 7000 atleten de Olympische eed te mogen afleggen, was zich
bewust van de plechtigheid van het moment. Al die tienduizenden meestal toch o zo luidruchtige Italianen
waren stil, heel stil. En ook alle andere toeschouwers, die uit de gehele wereld naar Rome waren getrokken
om deze spelen van de jeugd bij te wonen, zagen bijna ontroerd hoe de 43-jarige forse, donkere Italiaan met
een slip van de Italiaanse vlag in de linkerhand en de rechterarm geheven, roerloos als een standbeeld de
woorden van de traditionele eedsformule uitsprak.
Het was het hoogtepunt, maar ook het einde van een ceremonie, die even sfeervol als plechtig was, die pre
cies twee uren lang toeschouwers en deelnemers in zijn ban gevangen had gehouden.
President Giovanni Gronchi, het Italiaanse staatshoofd, verliet daarna het stadion. De ruim 4500 atleten mar
cheerden af. En toen toonden de vurige Italianen weer wat het wil zeggen Italiaan te zijn. Het applaus ging
over in een ovatie. En die ovaties kenden bijna geen einde. Pas toen het allerlaatste lid van het Italiaanse
team, dat der traditie getrouw als organiserend land het défilé der atleten besloot, het stadion verlaten had,
begon - heel langzaam - de uittocht van de toeschouwers.
De Olympische Spelen ter viering van de 17e Olympiade van het moderne tijdvak waren begonnen. Het moment
waarop heel Italië, ja, heel de sportieve wereld, zo lang en zo vol hunkering had gewacht, was aangebroken.
Terwijl drie artillerie-salvo's tot ver
in de omtrek van Rome het bericht ver
spreidden dat de Olympische Spelen
van 1960 waren geopend, begonnen de
honderden kerkklokken in de Eeuwige
Stad feestelijk te beieren. Het was het
teken dat de laatste loper, die het Olym-
pisph vuur in het stadion zou ontsteken,
in zicht was.
De 19-jarige Giancarlo Petis uit Civi
tavecchia nog geen maand geleden
cum laude geslaagd voor het gymna
sium-eindexamen liep de laatste
ronde. Een golf van ontroering ging
door het stadion.
De op het middenveld opgestelde
groepen verbraken hun formatie en
drongen op naar de sintelbaan, bij de
trap die naar de schaal, waar het vuur
zal worden ontstoken, leidde. De fak
keldrager had zelfs moeite zich een weg
door de atleten ie banen en hij had
daarbij de hulp van enkele suppoosten
nodig. Met een veerkrachtige tred be
klom de Italiaanse recordhouder op de
1000 meter de lange houten trap. Even
uitgevoerd, was de staart van het défilé stond hij stil De tienduizenden op de
een twintig minuten over het tydschema tribunes keken geboeid en ontroerd toe.
heen. Maar daar waren dan tot slot de De toorts ging omhoog en even later
vertegenwoordigers van het gastland was het Olympische vuur in het stadion
Italië, 197 man sterk. ontstoken.
De groen-wit-rode vlag werd al met
een stormachtig applaus begroet. Maar De eedsaflegging,
toen de eerste rijen van de Italiaanse
Enkele minuten na half vijf werd pre- schouwspel van verrassende tegenstel- équipe het stadion binnenmarcheerden Toen kwam dan voor Adolpho de
sident Gronchi door Avery Brundage, lingen, want achter de zwarte atleten groeide dat applaus aan tot een ovatie. Italiaan die een tiental jaren geleden
de president van het Internationaal van Ghana kwamen de geheel in het De muziek was nauwelijks meer hoor- zulke triomfen heeft gevierd het grote
Olympisch Comité, en Giulio Andreotti, wit gestoken Japanners door de poort. baar. Het enthousiasme van de toe- moment van deze Olympische Spelen
voorzitter van het organisatie-comité, Er scheen geen einde aan te komen, schouwers scheen geen grenzen te ken- V£m Rome. De vlaggedragers van de 87
naar de ere-tribune geleid. De leden van De Indiërs met witte broeken, donker- nen. Het défilé was afgelopen. De klok deelnemende naties schaarden zich in
het I.O.C., o.a. ook de Nederlander lui- blauwe jasjes en daarboven helgele wees drie minuten over half zes. een halve cirkel om het erepodium. De
tenant-generaal C. F. Pahud de Mortan- tulbanden op het hoofd. De «omber ge- Q dat moment verschenen op de drager van de Italiaanse driekleur trad
ges, werden aan het Italiaanse staats- klede Indonesiërs Monaco Nigeria beide tg scoringsborden in verlichte naar voren, Consolini stond naast hem.
hoofd voorgesteld. En daarna begon het Noorwegen Nieuw Zeeland. letters de woorden, die voor de stichter Met een krachtige stem sprak de oud-
defilé van de deelnemende landenteams. van de Moderne Olympische Spelen, kampioen de klassieke eedsformule uit.
Terwijl de muziek inzette kwam als Toen brak het moment aan waarop pierre de Coubertin, de basis waren Het was angstwekkend stil in het sta-
eerste de Griekse équipe binnen, de ere- Nederland vertegenwoordigd door 82 voor de olympische sport. „Het belang- dion- Maar nauwelijks waren de laatste
plaats dankend aan de omstandigheid atleten en 3 officials het stadion bin- rijkste van de Olympische Spelen is niet vvoorden van Consolini verklonken of
dat Griekenland de bakermat is van de nenkwam. Achter het bord „Paesi Bassi" het winnen, maar het deelnemen. Zoals een muziekkorps van de Italiaanse car-
Olympische Spelen. In het voorste ge- marcheerden zij op. Hockeyaanvoerder de essentie in het leven niet is te heb- binieri zette het volkslied in, dat werd
lid marcheerde prins Constantijn, die Jan Willem van Erven Dorens droeg de ben gewonnen maar goed te hebben ge- meegezongen door het koor.
nen.
President Giovanni Gronchi trad naar
voren en in een ademloze stilte sprak
hij de klassieke openingsformule uit:
„Ik verklaar de Olympische Spelen van
Rome, ter viering van de 17e Olympiade
van de moderne tijd, voor geopend".
Het was precies 17.44 uur.
tevens als drakenzeiler uitkomt op de vlag en daarachter in de eerste r|J volg- streden".
Olympische zeilwedstrijden te Napels. de chef de mission Cees Kerdel, oud-
v 3 skikampioen, met naast zich Fanny Na een korte begroetingsrede van
Verbazing. Blankers-Koen thans leidster van de Glu,io Andreottli de voorzitter van het
dames-atletiekploeg, maar eei" n organisatie-comité van de Spelen, brak
Na Griekenland kwamen de andere Londen 1948 winnares van vier gou- het moment n waarop LO.C.-presi-
équipes, in de (Italiaanse) alfabetische den medailles, en Arie van Vliet, de oud- dent Av Brundage het Italiaanse
volgorde. Afghanistan en als derde wereldkampioen op de sprint, maar ook staatshoofd verzocht de Spelen te ope-
groepje al de Ned. Antillen met ge- eens Olympisch kampioen tijdrit, in 1936
wichtheffer Eduardo Beto Adriana als te Berlijn.
vlaggendrager voorop. Zij brachten tot Overal klonk gejuich op tijdens de
veler verbazing de traditionele olym- rondgang van dit kranig marcherende
pische groet de rechterarm geheven, groepje Nederlanders in de blauwe bla-
zoals het vroegere fascistische saluut zers, de lichtgrijze pantalons en de
naar de presidentiële loge. Het leger zwierige strooien hoeden der mannen,
marcheerde voort. Argentinië in bruine die op commando van de chef de mis-
costuums, de grote Australische groep sion voor de eretribune als in één be-
met de in het geel geklede meisjes, Oos- weging werden afgenomen.'
tenrijk, de Bahamas, de Belgische
équipe met donkerblauwe uniformen en Op de Spanjaarden volgde de enorme
witte handschoenen. Zwaaiend met de 245 man tellende deputatie van Ameri-
hoeden met Zatopek in het voorste ge- ka. Fier wapperde de stars and stripes ^""oJymris'chê "tiag =h"t"sïadton
lid kwamen vervolgens de Tsjechen het aan het hoofd van de in wit en donker- %etoSht doo?®niezen
stadion binnen, waar de ene ovatie na blauw geklede Amerikanen, waarbij de 6
de andere opklonk. dames-équipe extra fleur bracht met
haar rode schoudertassen.
Achter de stijlvol marcherende Fin- Het gejuich waarmee de ploeg van de
nen kwam Formosa het stadioh binnen, V.S. werd ontvangen, was zonder twij-
met achter de vlaggendrager een official fel Qua kracht en duur tot op dat mo
rnet een wit doek waarop in grote ment het record.
zwarte letters „Onder protest" stond. Bijna was het hele middenterrein ge-
Het was een politiek element in de op- vuld toen, als een der laatste delegaties,
mars der landen. Nadat de man met het df machtige Russische ploeg, even groot
doek de hoofdtribune was gepasseerd a*s d® Amerikaanse, de sintelbaan op
rolde hü het op en stak het in zijn zak. kwam. De dames in witte jurken met
De plechtigheid was ten einde. Met
het Griekse team voorop verlieten de
atleten, stormachtig toegejuicht door de
duizenden geestdriftige Italianen op de
tribunes, het Olympische Stadion.
De Nederlandse ploeg marcheert het overvolle Olympisch Stadion te Rome
binnen voor de openingsceremonie.
Zie het op z*n best met
PHILIPS TELEVISIE
van
AALMARKT 12 - Tel. 21782
had
Vlaggedrage
;peld nodig
(Advertentie)
rode schoenen en ceintuurs van dezelfde
Voor het eerst was ook een groep at- kleur> de stram marcherende heren in
leten van de jonge staat Ghana op de lichtblauwe costuums. Ondanks het
spelen vertegenwoordigd. Het bleef een flmke tempo waarin de opmars werd
Politiek in Olympische arena
Toeschouwer leverde
huzarenstukje
bijzonder fraaie arena zich vulde
met de mensenmassa. Een schouw
spel van vreugde en van kleur, met
vrolijke zomerse tinten van de kle
ding der toeschouwers, van duizen-
De glorieuze dag was aangebro- den bontgekleurde hoofddeksels bo
lken. De 17e Olympische Spelen wer- ven al die vrolijke gezichten, waar
den geopend en vele tienduizenden op het verlangen naar het grootse
spoedden zich al in de vroege mid- schouwspel van de openingsceremo-
dag naar het prachtige Olympische niet te lezen lag.
Stadion, dat in het noordelijk cm- Het stadionterreta zeI1 met de
trum aan de boorden van de TAer prachtige groene gazQm._ omringd
zinderend in de zon op de sportjeugd doQr de roodbruine sintelbaan, i-»
der wereld lag te wachten.
nog verlaten, al waagde een der
Lang voor hall vijl waren al vele ^^00^' het ^uzarenstukje
rlJeVtt slechts sekleed in korte khakibroek
^getrokken stadion bei»t te™«l Mn mdje te lopen Luid aangemoe-
buiten nog lmge rgen auto s lang digd doQr de duizendenj die ZQ,n ver_
zaam maar voortreffelijk geleid door zetje tijdens het lange wachten in
narkeerterri^en werden «ediri- Warden, slaagde
parkeerterrein en
geerd.
hy er in de baan rond te komen en
weer in de massa te verdwijnen nog
Het was een prachtig gezicht toen voor enkele officials hem te pakken
deze niet zeer hoge, maar wijds ge- konden krijgen,
bouwde en daardoor architectonisch
„Denk er aan geen schoenen uittrek
ken. Als ze eenmaal uit zijn krijg je ze
niet meer aan". Chef de mission Cees
Kerdel waarschuwde de Nederlandse
deelnemers aan het défilé na hun bin
nenkomst in het marmeren stadion waar
zij zich in afwachting van de komende
gebeurtenissen neervlijden in het gras.
Het verlokkend koele groene gras, dat
als het ware noodde om op blote voeten
te gaan rondlopen. Het was zó warm in
de kuip, dat de meeste atleten nog voor
de voorgeschreveft plaats was ingeno
men, de rijen verlieten en beschutting
zochten in de schaduw van de tiental
len monumentale beeldhouwwerken
rond dit prachtige stadionnetje.
De Nederlanders vormden daarop een
uitzondering. Zij bleven op het midden
veld, naarmate het deelnemers groeide,
steeds meer het aanzien kreeg van
rommelige kleedkamers van een groot
theater vlak voor een première.
Toen de kleine Tineke Lagerberg haar
jasje uittrok steeg er een kreet van ver
bazing op. Het pittige Naardense meiske
was drijfnat. En dat ontlokte aan een
der zeilers de vraag of zij misschien
onderweg stiekum een baantje had ge
trokken.
Slechts heel even was Tineke het mid
delpunt van aller medelijden. Want
plotseling slaakte Jan-Willem van Er
ven Dorens een kreet, die onder het
jolige groepje grote hilariteit verwekte.
„Wie heeft er een veiligheidsspeld....?"
De hockeycrack had echt geen panne
met zijn kleding, zoals door sommigen
werd verondersteld. Het was veel erger.
Een van de bandjes waarmee de Neder
landse driekleur aan de vlaggestok was
bevestigd, was gebroken. Zo kon de
ploeg het stadion niet binnentrekken en
in een ommezien kwamen dan ook van
alle kanten veiligheidsspelden te voor
schijn.
Het werd zo langzamerhand tijd om
door een heerlijk koele tunnel naar het
grote stadion op te marcheren waar de
100.000 toeschouwers in spanning zaten
te wachten om hun applaus over de
delegaties uit te storten. Voor de zo
veelste maal moest Fanny Blankers-
Koen, wier faam nog lang niet ver
bleekt is, voor fotograferende amateurs
uit alle windstreken poseren. Toen na
derde het grote moment. Het défilé
was begonnen. Land na land verliet de
pelouse van het marmeren stadion. Toen
het de beurt aan de Nederlandse dele
gatie was riep de chef de mission zijn
troepen tot de orde, de schillen van de
schijfjes citroen, die de steeds dringer-
der kwellende dorst ternauwernood had
den kunnen stillen, werden netjes opge
ruimd en na een kort commando mar
cheerden de Nederlanders af.
De Zuidafrikaanse tandemrijders
Raymond Robinson en Alfred Swift zijn
woensdag tijdens de training op de
Olympische wielerbaan, ernstig geval
len. Robinson brak zijn rechtersleutel-
been, Swift heeft kneuzingen en ver
wondingen aan de benen en aan de
rechter schouder opgelopen. Hij kreeg
ook een hersenschudding.
De suppoosten bij het Olympische
dorp hebben donderdag opdracht gekre
gen scherp uit te kijken naar handteke
ningenjagers, die als atleten verkleed
het Olympische dorp trachten binnen te
komen.
Een official verklaarde, dat sommigen
geprobeerd hadden het dorp binnen te
komen terwijl zij roeispanen en zelfs
een roeiboot droegen.
De delegatie van Nationalistisch China bracht tijdens de openingsplechtig
heid van de Olympische Spelen even de politiek in de arena: Voorop hun
delegatie liep een man met een spandoek, waarop de woorden „onder pro
test" stonden. Na de intocht in het stadion werd het opgerold en
weggeborgen
Simon (zeilen) de Wit:
we hebben
gezellige ploeg
Onder de Nederlanders, die deel
uitmaakten van de delegatie bij de
opening van de spelen, bevonden
zich ook zeven leden van de zeil-
ploeg. Zij hadden het er graag voor
over gehad om urenlang in een
trein te zitten. „Vanmorgen om ze
ven uur zijn we vertrokken en we
komen pas om half elf weer in
Napels terug", vertelde chef
d'équipe Simon de Wit. „We heb
ben de uitnodiging om in het defi-
lee mee te lopen bijzonder op prijs
gesteld. Anders hadden we hele
maal niets van de spelen gezien".
De zeilers Sleeswijk, Verhagen,
Lautenschutz en de reserves Jaap
Helder, Van Meggelen en Lesage
beaamden deze woorden van hun
leider volkomen.
Aanvankelijk zouden ook de
drakenzeilers Van Duyl', Van den
Bergh en Dudok van Heel zijn
meegekomen maar zij wilden hun
kostbare schip niet zonder bewa
king achter laten en hadden beslo
ten de draak nog maar eens ge
ducht te gaan poetsen. De zeilers
zijn in Napels in een groot' hotel
ondergebracht. De stemming is uit
stekend. „We hebben een echt ge
zellige ploeg waarin goede kame
raadschap heerst", zo besloot Simon
de Wit voordat hij met de anderen
het Olympisch stadion binnentrok.
Olympisch dundoek op handen gedragen
De Olympische Way wowlt het Olympisch Stadion M Rome blnnanysdiaysn.
