KNUTSELHOEKJE
ZATERDAG 23 JULI 1960
PAGINA 11
Avonturen van
f BAMBO*j
door oom Toon
De nacht verliep gelukkig heel rustig.
Nadat 's morgens alles en allen zo goed
mogelijk verzorgd waren, ging een ge
deelte van de niet gewonden aan wal.
En nu bleek al gauw, dat ze niet op het
eiland Saint-Laurent terecht waren ge
komen, maar aan de overzijde van de
Beringstraat in de golf van Anadyr, dus
in Siberië. Na de omgeving van de lan
dingsplaats enigszins verkend te hebben,
waarbij men geen menselijk wezen had
bespeurd, keerde men aan boord terug,
't Enige verheugende, dat men ontdekt
had, was de aanwezigheid van voldoen
de hout voor herstel van 't schip en 't
aanleggen van vuren.
Langs de kust krioelde 't van meeu
wen, eiderganzen en allerhande andere
zeevogels, terwijl de zee zelf er een
drukke verblijfplaats van zeehonden,
walrussen en ijsberen bleek te zijn.
We keren naar 't schip terug, want
jullie zijn natuurlijk benieuwd, hoe de
gewonden er aan toe waren. Ik heb jul
lie al verteld, dat de kogel uit Wolsey's
revolver eigenlijk een gelukkige weg
was gevolgd. Hij had netjes de edelste
inwendige organen vermeden en dus
eigenlijk slechts vleeswonden veroor
zaakt. De scheepsarts was er dan ook
van overtuigd, dat het schot voor Elsa
geen ernstige gevolgen zou hebben en
dat zij binnen 14 dagen weer geheel ge
nezen zou zijn. Wat Bambo betreft, nou
hij had minstens een dozijn ernstige of
vrij ernstige wonden. Daardoor had hij
zeer veel bloed verloren, waardoor de
geneeskracht van zijn lichaam sterk
verminderd was. Ook lag hij met hoge
koortsen, die ook al weer zijn genezing
tegenhielden. Maar ondanks dat alles
zag de dokter zijn toestand niet somber
in. En wat de overige gewonden aan
gaat: hoewel sommigen er ernstig aan
toe waren, vertrouwde hij erop, dat hij
ze allen in 't leven zou houden. De
enige, die alles somber inzag, was de
heer Van Walden. Zelfs de stellige ver
zekeringen van de arts, dat alles weer
goed zou komen, konden zijn vaderhart
niet geheel geruststellen. Bijna de hele
dag zat hij bij de ziekbedden van Elsa,
Bambo en de andere gewonden. En de
rest van zijn tijd tobde hij over zijn
schip. Hoe meer hij het met z'n kapi
tein en de scheepstimmerman inspec
teerde, hoe meer hij ervan overtuigd
raakte, dat 't er bijna hopeloos aan toe
was. Had hij eerst gehoopt, dat 't met
een paar maanden weer zeevaardig zou
zijn. Maar al heel gauw kwam hij tot de
overtuiging, dat 't op zijn vroegst half
oktober zou worden, vóór 't zo ver zou
zijn. En dan stond de winter voor de
deur en wat voor 'n winter! Geen ver
standig kapitein zou 't dan in z'n hoofd
halen om de tocht om 't noorden dan
nog te wagen.
Na rijp overleg werd dus maar beslo
ten om in 's hemelsnaam in deze barre,
ijzige streek te overwinteren. Het plan
van de Hollander om op het eiland
Saint-Laurent zaken te doen, was nu
ook in duigen gevallen. Hij hoopte ech
ter, dat hij zich daarvoor in deze stre
ken schadeloos zou kunnen stellen door
aankoop van huiden van pelsdieren,
zoals marters, poolvossen, sabeldieren
en ijsberen. Ook was men hier in 't ge
bied van de rendieren, wier huiden ook
een geliefd handelsartikel vormden.
Maar de eerste zorg was: het schip
weer in goede staat te krijgen en ver
volgens voor een behoorlijk winterver
blijf aan land te zorgen. Met man en
macht toog men dus aan de arbeid. Een
gedeelte der gedunde bemanning be
moeide zich met de Muovo, een ander
gedeelte sleepte alles aan wal, wat voor
de opbouw van een kamp nodig en nut
tig kon zijn, zoals planken, zeilen,
touwwerk enz.
Aanvankelijk hield van Walden het
oog op de werkzaamheden, maar toen na
een week of drie Bambo weer geheel
hersteld was van al zijn verwondingen,
nam hij grotendeels de taak van de
meester over. Nu kon hij volop tonen,
hoe handig en vindingrijk hij was. Daar
bij werd hij terzijde gestaan door Elsa,
die zich volstrekt niet wilde tevreden
stellen met toekijken. Zij stelde haar
vlug verstand en haar handen overal
ter beschikking, waar zij maar van nut
kon zijn.
't Was half oktober, toen 't grote werk
zowat gedaan was. 't Schip was, voor
zover 't met de aanwezige middelen mo
gelijk was, weer geschikt voor de vaart,
als 't voorjaar zou gekomen zijn. Het
kamp was, naar men hoopte, stevig ge
noeg opgebouwd, om de winter te kun
nen doorstaan.
Eind oktober trad de poolwinter met
hevige vorst in. Het verblijf in de ten
ten was allerminst aangenaam, maar
men beschikte tenminste over hout ge
noeg om de ergste koude buiten te kun
nen houden. Maar voor de enkele ge
wonden, die nog niet helemaal genezen
waren, was dat verblijf desondanks een
hele beproeving. De zee was in enkele
dagen in de baai helemaal dicht gevro
ren en de Muovo zat geheel in het ijs
bekneld.
Begin november betrok de lucht, die
tot nu toe kristalhelder geweest was.
Binnen enkele uren viel er zo'n enorme
hoeveelheid sneeuw, dat de tentdaken 't
niet meer konden houden en instortten.
Al wat er aan proviand en drank aan
wezig was, lag onder de ijskoude
sneeuwlaag bedolven. En bovendien wa
ren de kleren, die men had niet vol
doende om de lichamen tegen de ijzige
koude te beschermen.
't Was alweer Bambo, die in deze ha
chelijke toestand de veroorzaakte angst
stemming het eerst te boven was en zo
goed mogelijk redding bracht in de
vreselijke nood, waarin men was ge
raakt. Hoe?
Dat zien we de volgende keer.
NIEUW RAADSEL
In elk van de volgende zinnen is een
boom verstopt:
Ik wil graag spelen.
De naaister komt morgen.
Er ligt veel rommel in de la.
Wel. staat dat boek u aan?
Jacob erkende zijn fout.
De oplossing insturen aan Tante Jo en
Oom Toon, Krantentuin, Leidse Cou
rant, Papengracht, Leiden.
Wie heeft er zin in een mooi boek?
Die doet maar gauw mee. Onder de
goede oplossers wordt het bock verloot.
EEN PAAR SPELLETJES VOOR EEN
REGENACHTIGE VAKANTIEDAG
Ringsteken. Onder aan de lamp bind
je een servetring vast. Van zilverpapier
maak je kleine balletjes. Om beurten
moet men nu proberen, vanaf een be
paalde afstand, zo'n balletje door de
ring te gooien. Als het jé lukt, krijg je
een punt en wie de meeste punten heeft,
heeft het gewonnen.
raplu. Je zal zien dat je met een beetje
oefenen, de leukste toeren kan maken.
Jullie weten dat een clown een raar
mannetje is, die alles verkeerd doet en
zo onhandig is, dat iedereen zich slap
lacht.
Koorddansen. We spannen een koord
tussen 2 palen of bomen. De koorddan
seres, met een kleurig jurkje aan en
een paraplu bij zich, komt aangewan
deld. Ze loopt naar het koord, maakt het
los, legt dat op de grond en wandelt er
overheen, zwaaiend met armen en benen
alsof ze er elk ogenblik af zou kunnen
vallen. Niet echt? Nee natuurlijk niet,
want koorddansen leer je zo maar niet
in twee dagen. Maar toch zullen de kin
deren er plezier om hebben.
Een trucje voor de jongens. Je schuift
10 of 12 lege lucifersdoosjes in elkaar,
klemt de onderste op je neus en daar
sta je dan met uitgestrekte armen te
balanceren om de toren in evenwicht te
houden. Net doen of het heel moeilijk
is en natuurlijk eerst goed oefenen.
Een hondje. Leuk zou het zijn als een
vriendje van je een hondje had, dat
enige kunstjes kende. Als het een rustig
hondje is, bind je hem een speelgoed
beestje op de rug en dan maar rond la
ten lopen.
Muziek. Bij een circus hoort muziek.
Heeft moeder misschien een paar oude
deksels? Zoek eens naar je oude trom
mel met stokjes, naar je mondharmo-
nika of je trompet. Oefen maar weer.
Het hoofdnummer. Kijk eens of je een
grijze deken hebt. Dan gaan 2 jongens
achter elkaar staan. De voorste staat ge
bukt, de achterste staat voorover en
houdt de voorste om het middel vast.
De deken wordt er netjes overheen ge
legd en dan krijgt de voorste een ezels
kop op van karton. Een staart maken
we van touw. Nu laat de circusdirecteur
het rare beest de malste toeren doen.
Denk er om, ook eerst goed oefenen.
Goochelen. Wie er kan goochelen kan
ook zijn kunstjes uitvoeren.
Veel plezier met je eigen circus.
Marlon ReeuwUk, Sassenheim. Je bent
zeker allang weer beter hè Marion. Wat
zullen jullie het prettig hebben op het
kamp en dan niet ziek worden natuur
lijk. Fijn als je er een opstelletje over
maakt.
„Nou dat zie je, ik woon hier".
„Hoe heet u eigenlijk?" vroeg Piet be
leefd.
„Wat heb jij daarmee te maken".
„Nou", zei Piet, „dat wou ik toch wel
eens weten".
„Nou vooruit dan maar. Ik heet Bo-
leta".
„Wat een gekke naam".
„Gek!" riep de heks boos. „Je bent
zelf gek".
„Oja!" zei Piet.
„Ja", riep de heks en pakte hem beet.
„Blijf van me af. Ik zal mijn vader
roepen".
„O ja. Dat doe je maar. Je bent dan
allang in de pan" en ze bond Piet ste
vig aan een paal.
„Vader, vader vaaaadeeer!", schreeuw
de Piet.
De vader van Piet was aan het hout
hakken. Hij hoorde het geschreeuw en
bleef even staan luisteren. Weer klonk
het angstig: „Vader, vader!".
De houthakker liep op het geroep af
en kwam zo bij het huisje.
bloem een scherf van een zonnebril
enz. 't Is natuurlijk niet toegestaan iets
te kopen of van een ander te lenen.
Wie 't eerst met do „schat" (die verza
meling dus) terugkomt, is de winnaar
en krijgt zijn beloning.
Ditzelfde spelletje kun je even goed
op een ander terrein of in een tuin
doen. De leider verstopt dan allerlei
dingen op allerhande (vooral de meest
ongedachte) plaatsen en laat er dan de
„schatjagers" op los gaan.
EEN BALSPEL
Het
SCIIATZOEKEN AAN STRAND
OF IN DE TUIN
Fig a. Jullie hebben natuurlijk ook
wel eens een zoekspelletje gedaan. Maar
nergens kun je dat zo leuk doen als op
het strand, omdat je daar zo vele din
gen aantreft, waarnaar men zoeken
kan. En 't leuke is, dat men na 'n speur
tocht dikwijls met iets komt aandragen,
dat niet tot de „schat" behoort, die men
te zoeken heeft.
De leider van 't spel stelt voor elke
speler een lijst op van de voorwerpen,
die gezocht moeten worden. Die lijst is
voor allen 't zelfde b.v. zoek een stuk
blaaskruid met 5 blazen de kop van
een krab een zeester een bepaalde
steen drie fleskapsules een sterre-
Fig. b. In een niet te kleine tuin kun
je met behulp van de waslijnen ook 'n
leuk balspel organiseren. Aan weerskan
ten van de waslijn zet je een evengroot
stukje terrein af, waarop je de 2 par
tijen plaatst (elk 2 of 3 man sterk bv.).
De beginner werpt de bal over de
waslijn en de tegenpartij stoot (stompt)
hem dan met de vuist terug, waarna de
andere partij weer 't zelfde doet. Een
aangestelde scheidsrechter ziet toe op 't
spel en houdt aantekening van de pun
ten. De bal moet rechtstreeks terugge
stompt worden, zonder dat hij eerst de
grond raakt en slechts één speler mag
naar de bal springen om hem terug te
stompen.
Hoe zit 't met de puntentelling?
De tegenpartij krijgt een punt:
le: als de bal voor 't terugstompen de
grond raakt.
2e: als meer dan één speler zich op
de bal werpt.
3e: als de bal buiten de grens van 't
speelveld geslagen wordt.
4e: als een speler zelf buiten 't veld
komt (behalve natuurlijk voor 't opha
len van de bal).
Een flinke bal is voor dit spel wel ge
wenst!
EEN GOEDKOPE IJSKAST
Als je bij 't kamperen boter of mar
garine bij je hebt, maak dan vlug en
goedkoop een kleine koelinrichting om
't smelten te verhinderen.
Koop een bloempottenschaal met
bloempot. Maak met behulp van een
schoon stokje en wat touw een handvat
op de pot (zie fig. 1). Doe de boter in
een plasticzakje en leg ze op de schaal
en stolp de bloempot er overheen (fig.
II). Dan giet je wat water in de schaal.
De bloempot zuigt dit op en als het dan
verdampt, koelt de pot en ook de ruimte
erin af en je boter blijft ook koel en
gaat niet „zwemmen".
P.S. Je weet toch, dat voor 't ver
dampen warmte nodig is! En die warmte
wordt in dit geval onttrokken aan de
bloempot.
Intussen was Boleta haar huisje bin
nengegaan opi Bets op te bellen.
„Kom vanmiddag bij me eten. Ik heb
een lekker hapje", zei ze.
Vader zag opeens Piet vastgebonden
aan de paal. Met z'n scherp mes sneed
hij de touwen door en samen gingen ze
er van door. De heks ging eens kijken
hoe de jongen het mankte, maar haar
grote lelijke mond zakte van verbazing
open, toen ze de lege paal zag. Wat was
ze woedend.
Even later kwam Bets aangevlogen
op haar bezemsteel om lekker te kun
nen smullen en toen hoorde ze het ver
haal.
„Kom laten we het hele bos afzoeken"
zei Boleta en ze namen hun bezemste
len en vlogen daarop boven de bomen.
„Die jongen kwam van die kant af.
dus we moeten die kant opvliegen".
Daar zagen ze Piet en zijn vader op
het bospad lopen. Ze hoorden het ge
raas van de bezemstelen en begonnen te
rennen. Nu waren ze dicht bij huis.
Buiten adem viel Piet op een stoel
neer. Vader moest het hele verhaal ver
tellen.
„Nou Piet, nou heb je wat beleefd.
Voortaan maar dicht bij huis blijven",
zei moeder.
Moeder zette het eten op tafel en toen
ging Piet gauw naar bed.
TANTE JO EN OOM TOON
We zitten om de tafel leder met een
potlood voor zich. Nummer 1 heeft een
velletje papier voor zich. We gaan sa
men een brief schrijven b.v. een kind
dat aan het kamperen is, schrijft naar
vader en moeder.
Nu begint nummer 1 de' eerste regel
van de brief te schrijven en nog één
woordje op de tweede regel. Hij vouwt
nu die eerste regel om en geeft het
blaadje aan nummer 2. Deze moet de
tweede regel schrijven en ook één
woordje op de derde regel. Nu krijgt
nummer 3 een beurt, nadat de tweede
regel weer is omgevouwen. Zo krijgen
alle spelers een beurt. Bij de laatste
regel wordt de brief uitgevouwen en
voorgelezen. Leuke dingen krijg je dan
te horen. Natuurlijk moet je van elkaar
niet weten ,w'at je schrijft.
ONS EIGEN CIRCUS
Dit is een prachtig werk voor de va
kantie en daar ben je in één dag niet
mee klaar, maar als het dan ook klaar
is, mogen de kinderen uit de buurt ko
men kijken en misschien is het wel zó
mooi, dat de grote mensen het ook wil
len zien.
Vooreerst moeten -we een geschikt
plaatsje hebben voor ons circus. Mis
schien een hoekje van de tuin, dan hang
je een oud tafelkleed of deken tussen
2 bomen of palen en je hebt een kleed
kamer. Misschien hebben jullie wel een
zolder of kelder, waar je een hoek van
mag gebruiken of in een schuur gaat
het ook reuze.
Wat hebben we nodig?
Nu moeten de meisjes aan het werk.
Een paar oude kleren mag je altijd wel
hebben van moeder, of wat oude lappen,
strikken, lintjes, stroken, een oude hoed
of sjaal, en als je zowat bij elkaar ge
zocht. hebt, dan maar" aan het naaien,
hoe kleuriger hoe aardiger. Vooral de
clowns moeten er leuk uitzien. Dan
moeten we wat kleurkrijtjes hebben om
je gezicht mee in te smeren, maar dat
moet je eerst aan moeder laten zien,
want er bestaan giftige kleurkrijtjes.
De jongens zoeken hun oude fietsje of
driewielertje eens op en een oude pa-
NAAR DE DIERENTUIN
We mochten in de vakantie met vader
en moeder naar de dierentuin. We gin
gen met de auto. Het was elf uur toen
we vertrokken en na een half uurtje
waren we er. Toen we er waren koch
ten we eerst in een winkeltje nootjes en
koek; daarna kocht vader de kaartjes
en gingen we de dierentuin in. We zagen
al dadelijk de olifanten en de apen. De
apen maakten de gekste Sprongen en
trokken de raarste gezichten. We bleven
daar heel lang kijken omdat het zo leuk
was. Toen kwamen we bij de witte ijs
beren en een eindje verder bij de leeu
wen, die vervaarlijk brulden. We za
gen nog veel meer grote beesten, zoals
neushoorns, kamelen, giraffen enz.
We kregen trek in onze boterham,
die we gingen opeten in het restaurant,
waar we ook nog een heerlijk glas limo
nade kregen. Later gingen we weer de
dierentuin in en nu naar de kant waar
de vogels zaten. Er waren grote eenden
in een vijver. Ook zagen we aarschol-
vers, die lang onderdoken en ook grote
kooien met parkieten en andere tropi
sche vogels. We keken nog een tijdje
naar die vogels toen vader zei: „Jon
gens we gaan weer naar huis". Maar
eerst kregen we nog een ijsje, van een
kwartje nog wel. Toen stapten we weer
in de auto en reden naar huis. We had
den een fijne dag.
Maria Smits, Hazerswoude vertelt ons
een sprookje over
PIET EN DE HEKSEN
In een groot bos woonden twee hek
sen. De ene heette Boleta en de' andere
Bets. Boleta was de lelijkste.
Aan de rand van dat bos stond een
huisje van de houthakker, die er met
zijn vrouw en zoontje Piet woonden.
Piet was een slimme jongen en negen
jaar oud. Eens wandelde hij wat dieper
in het bos en zag daar opeens, achter
een dikke eik, een huisje staan.
„Wacht, ik zal eens gaan kijken, wie
daar woont", dacht hij.
Daar kwam opeens een heks te voor
schijn.
„Wat kom jij hier doen?" schreeuwde
ze schel.
Piet schrok wel een beetje.
„Ik kwam eens kijken wie hier woont"
zei hij geschrokken.
Aetherklanken
DE LAATSTE MOHIKAAN
Manua snelde naar 'n holle weg, waar
een paar paarden stonden vastgebon
den. Hij legde Alice, die d'r bewustzijn
verloren had, op de rug van 't ene
paard en dwong Cora achter haar op 't
zelfde dier te gaan zitten. Vervolgens
leidde hij zelf te voet het paard aan de
teugel. Net gingen ze op weg, toen Da
vid buiten adem kwam aanhollen. Hij
bedacht zich geen ogenblik en wierp
zich op de rug van 't andere rijdier om
het groepje op enige afstand te volgen.
Drie dagen na het vreselijk bloedbad
kwamen majoor Heyward, de oude ge
neraal Munro, Valkoog, Unkas en zijn
vader in het fort terug. Ze waren ont
zet van streek) toen zij het slagveld
(eigenlijk hier slachtveld) zagen. Weer
loze vrouwen en onschuldige kinderen
lagen bij vele tientallen vermoord en
verminkt op en door elkaar. Het was
aangrijpend en weerzinwekkend. Toen
zij heel de trieste vlakte doorzocht had
den, bleken Alice en Cora gelukkig niet
tot de slachtoffers te behoren. Unkas
met z'n scherpe speurdersogen ontdekte
zelfs een klein lapje van Cora's kleed,
dat aan een takje langs de weg beves
tigd zat. Ha, dat was een slimme zet van
het handige meisje om zo'n spoor achter
te laten. Maar de psalmenzanger, ook
niet dom, had natuurlijk opzettelijk zijn
fluit verloren. Zo wist het gezelschap
dus welke richting het volgen moest. Al
spoedig ontdekten zij nu ook de indruk
ken der paardehoeven en begrepen ze,
dat de beide meisjes met rijdieren ont
voerd waren.
Verscheiden dagen volgden de vijf
mannen de sporen van Magua en zijn
gevangenen. Toen ze met een kano een
meer overstaken werden ze door In
dianen aangevallen. Daarna slopen zij te
voet door de wouden. Eindelijk nader
den zij het kamp van de Huronen.
„Nu doen we verstandig ons te ver
spreiden" medene Valkoog. Heyward
ging alleen verder. Plotseling ontdekte
hij achter een boom een heel grote,
zeer vreemd uitziende Indiaan. Deze had
Heyward nog niet gezien. Juist kwam
ook Valkoog aan. Deze zag de wonder
lijke Indiaan ook en legde onmiddellijk
zijn geweer op hem aan. Maar even snel
liet hij het ook weer zakken. „Pst, een
ogenblikje! Dat is geen Indiaan!" Hij
sloop naar de „Indiaan" toe en toen
zag Heyward, dat Valkoog hem heel
vertrouwelijk op de schouder klopte. En
geen wonder, want de lange man achter
de boom was niemand anders dan
de psalmenzanger David als Indiaan
verkleed!
ZONDAG 24 JULI 1960
HILVERSUM I, 402 m.
8.00 VARA, 12.00 AVRO, 17.00 VA
RA, 18.30 VPRO, 19.00 IKOR, 20.00-
24.00 AVRO.
8.00 Nws. en postduivenber. 8.18
Voor het platteland, lezing. 8.30 Ge-
var. progr. 9.45 Geestelijk leven, toe-
spr. 10.00 Pianorecital. 10.30 Boeken
nieuws. 10.40 Gram. 10.55 Cabaret.
11.30 Lichte muz. 12.00 Gram. 12.30
Sportspiegel. 12.35 Gram 13.00 Nws.
en SOS-ber. 13.07 De toestand in de
wereld, lezing. 13.20 Gram. 14.00
Boekbspr. 14.20 Omr.ork, en solist.
15.20 Filmpraatje. 15.35 Kinderkoor.
15.55 Lichte muz. 16.30 Sportrevue.
17.00 Gram. 17.30 V. d. jeugd. 17.50
Nws., sportuitsl. en sportjourn. 18.30
Doopsgez. Kerkdienst. 19.00 V. d.
jeugd. 19.30 De Open Deur, lezing.
20.00 Nws. 20.05 Gevar. muz. 21.00
Voordr. 21.15 Weense muz. 21.45
Journ. 22.00 dichte muz. 22.30 Nws.
en SOS-ber. 22.45 Gram. 23.15 New
York calling. 23.20 Gram. 23.55-24.00
Nws.
HILVERSUM II, 298 m.
8.00 KRO, 9.30 NCRV, 10.00 IKOR,
12.00 NCRV, 12.15 KRO, 17.00 CON
VENT VAN KERKEN. 18.30 NCRV.
19.45-24.00 KRO.
8.00 Nws. en postduivenber. 8.15
Gram. 8.25 Hoogmis. 9.30 Nws. en
waterst. 9.45 Gram. 10.00 Europese
Jongerenconferentie in Lausanné.
10.15 Ned. Herv. kerkd. 11.30 Vra-
genbeantw. 11.45 De kerk i.1 de spie
gel van de pers, lezing. 12.00 Nabe
schouwing Europese Oecumenische
Jongeren Conferentie. 12.15 Gram.
12.30 Strijkork. 12.55 Act. 13.00 Nws.
13.05 De hand aan de ploeg, lezing.
13.10 Gram. 13.30 Lichte muz. 14.00
Bariton en piano. 14.10 Gram. 15.00
Idem. 15.30 Radiophilharm. ork. 16.00
Gram. 16.10 Sport. 16.30 Nabije en
verre horizonten, samenspraak. 17.00
Gereformeerde kerkd. 18.30 Koor
zang. 19.00 Nws. uit de kerken. 19.05
Gram. 19.30 De gelijkenissen van Je
zus, lezing. 19.45 Nws. 20.00 Repor
tage. 20.10 Gram. 20.45 U bent toch
ook van de partij?, lezing. 20.55
Gram. 21.35 Voordr. 21.55 Gram. 22.25
Boekbespr. 22.30 Nws. 22.40 Avond
gebed. 22.55 Gram. 23.55-24.00 Nws.
TELEVISIEPROGRAMMA'S
RKK: 11.00 Plechtige hoogmis.
KRO: 20.00 Anno 1931. 20..25 Film-
progr. 21.15 Amsterdams Kunst-
maandork. en solist. 21.50 Epiloog.
AVRO, KRO, VARA en VPRO: 22.00
Sportact.
VATIKAANSE RADIO
(25.67 m, 31.10 m, 41.21 m, 196 rn)
22.15 uur: „Fonteinen van Rome"
1 Trevi-fontein; 2 Fontein van de
Villa Medici.
MAANDAG 25 JULI 1960
HILVERSUM I, 402 m.
7.00 VARA, 10.00 VPRO, 10.20-
24.00 VARA.
7.00 Nws. 7.10 Gym. 7.20 Gram. 8.00
Nws. 8.18 Gram. 9.00 Gym. v. d.
vrouw. 9.10 Gram. (9.35-9.40 Water
st.). 10.00 Morgenwijding. 10.20
Gram. 11.00 Voordr. 11.20 Gram. 11.34
Luit-recital. 11.50 Internationale
voorsteden ontmoeten elkaar, lezing.
12.00 Orgelspel en zang. 12.30 Land
en tuinb..meded. 12.33 Voor het plat
teland, lezing. 12.38 Gram. 13.00 Nws.
13.15 Voor de middenstand. 13.20
Lichte muz. 13.45 Reisverh. 14.00 Ka-
mermuz. 14.25 Gevar. muz. 15.45
Hammondorgelspel. 16.00 V. d. oude
re luisteraars. 17.00 Oud. liedjes.
17.15 Versierde vakantietips. 18.00
Nws. en comm. 18.20 Lichte muz.
18.50 Act. 19.00 Pari. overz. 19.15 Re-
geringsuitz.: De Stichting bevorde
ring: bescherming bevolking vraagt
de aandacht van de Nederl. nood-
wacht. Tom Lodewijk, hoofd afde
ling publiciteit, spreekt over: De on
zichtbare B.B. 19.30 Gram. 20 00 Nws.
20.05 Lichte muz. 20.35 Klankb. 21.00
Holland Festival 1960: Concertgeb.-
ork., toonkunstkoor, en sol. 22.30
Nws. 22.40 Gevar. muz. 23.05 Gram.
23.55-24.00 Nws.
HILVERSUM II, 298 m.
7.00-24.00 NCRV.
7.00 Nws. 7.10 Gram. 7.13 Idem.
7.30 Een woord voor de dag. 7.40 Ge
wijde muz. 8.00 Nws. 8.15 Radio
krant. 8.35 Gram. 9.00 V. d. zieken.
9.30 Gram. 9.40 V. d. vrouw. 10.15
Rondom het Woord, lezingen. 11.00
Gram. 11.25 Voordr. 11.45 Gram. 12.00
Pianorecital. 12.25 Voor boer en
tuinder. 12.30 Land- en tuinb.meded.
12.33 Musette-ens. 12.53 Gram. 13.00
Nws. 13.15 Lichte muz. 13.45 Gram.
14.05 Schoolradio. 14.35 Gevar. progr.
15.55 Gram. 16.00 Bijbeloverdenking.
16.30 Kamermuz. 17.00 V. d. kleu
ters. 17.15 Gram. 17.30 Idem. 17.40
Beursber. 17.45 Regeringsuitz.: Va-
kanie op de eilanden Biak en Soe-
piori, door J. F. van Bruggen. 18.00
Orgelconc. 18.30 Koorzang. 19.00
Nws. en weerber. 19.10 Lichte muz.
19.30 Radiokrant. 19.50 Gram. 20.30
In de Muzeval. 21.00 Klankb. over
Kongo. 21.15 Gram. 21.30 Holland
Festival 1960: Kamerork., koor en
soliste. 22.00 Parlementair comm.
22.15 Gram. 22.30 Nws. en SOS-ber.
22.40 Gram. 22.45 Avondoverdenking.
23.00 Gram. 23.30 Idem. 23.55-24.00
Nws.
GRAMMOFOONPLATENPHOGR.
DRAADOMROEP
(Over de 4e lijn)
van 18-20 uur: I Wolfgang Ama-
deus Mozart: 1 Symphonie nr. 33 in
bes gr. t. KV 319; 2 Concert voor
piano en orkest nr 15 in bes gr. t.
KV 450; II. Gustav Mahler: 1 Lieder
eines fahrenden Gesellen2 Svmpho-
nie nr. 1 in d gr. t. („Titan").
VATIKAANSE RADIO
(25.67 m. 31.10 m. 4L21 m, 196 m.)
22.15 uur: Een mensen-moeilijk
heid, waar velen mee zittei. te kij
ken (I).
Een felle bosbrand ten westen
van Los Angeles heeft circa 16.000
ha bos en 31 woningen vernield. Een
deel van de noordelijke en oostelijke
voorsteden van Los Angeles is door
de bewoners ontruimd en de gehele
streek is tot rampgebied verklaard.
Tot op heden is slechts één persoon,
een brandweerman, om het leven
gekomen.
