DOKTER JANE
Eerste eiland op
Loosdrechtse plassen
opengesteld
Het vaar- en oefen
programma der marine
Ü3HAMEAÜ1
Eert tentoonstelling die u
niet mag overslaan
Dokter
Oaudia
(80)
ZATERDAG 4 JUNI 1960
DE LEIDSE COURANT
De Gaulle en de sterren
In het Franse nationale theater van het paleis Chaillot te Parijs heeft pre
sident De Gaulle temidden van zeer vele Parijse autoriteiten de „Grande
nuit de la chancelierie" bijgewoond. De president drukt hier de hand van
Mariene Dietrich terwijl v.l.n.r. toekijken: Sacha Distel, Daniel Darrieux en
Maria Schell.
De voorzitter van het plassenschap
Loosdrecht en omstreken, de heer J.
Hooft Graafland, heeft gistermiddag
het eerste eiland op de Loosdrechtse
plassen voor het publiek opengesteld.
Hy deed dit door een groot „verboden
toegang" bord te verwisselen voor 'n
naambord waarop „Geitenkaai" te
lezen valt, de historische naam voor
dit 300 meter lange en 25 m. brede
eiland.
Er zullen in de toekomst 16 eilan
den in de plassen worden aangelegd
die de golfwerking tegen zullen gaan
en daarnaast grote recreatiemogelijk
heden voor het publiek zullen bieden.
Het eiland „Geitenkaai" is door de
Provinciale Waterstaat van Utrecht
uitgevoerd en gemaakt op resten van
oude eiland groepjes. Men heeft er
20 meerpalen geplaatst en een haven
tje van 30 bij 12 m. aangelegd. Aan
de zuidkant van het eiland waar wind
en water vrij spel hébben is een hou
ten beschoeiing gemaakt.
Het vaar- en oefenprogramma van
de marine voor juni luidt als volgt:
smaldeel 1, bestaande uit Hr. Ms.
kruiser De Ruyter (als vlaggeschip),
Hr. Ms. jager Gelderland, Hr. Ms.
jager Overijssel, Hr. Ms. jager Utrecht
en Hr. Ms. onderzeeboot Walrus,
staat ter beschikking van de oplei
dingen.
Mr. Ms. Gelderland, Hr. Ms. Over
ijssel en Hr. Ms. Walrus zullen vanaf
8 juni a.s. oefenen in het Kanaal, in
welke periode een operationeel be
zoek zal worden gebracht aan Tor-
bay en Portland.
Smaldeel 5, bestaande uit Hr. Ms.
vliegkampschip Karei Doorman (als
vlaggeschip), Hr. Ms. jager Limburg
en Hr. Ms. jager Groningen is thans
op vlagvertoonreis naar Neder
lands Nieuw-Guinea.
Hr. Ms. fregat De Bitter maakt
thans een kruisreis met adelborsten.
In deze maand zullen door dit schip
Nice, Oporto (Portugal) en Rouaan
worden bezocht. Hr. Ms. fregat Pan
ter houdt als visserij-politiekruiser
toezicht op het naleven van de in
ternationale visserijbepalingen in de
Noordzee.
Hr. Ms. fregat Van Amstel bevindt
zich in de Caraïbische wateren en is
ter beschikking van de commandant
zeemacht in de Nederlandse Antillen.
Drie mijnenveegsquadrons oefenen op
de Noordzee.
excellent voorhuiden handen
j Hét is de Homomelis die hef'm doet 1
(Advertentie!
in het stewardessenhaar
zit een Gordiaanse knoop
KLM-gastvrouwen in de
lucht anti Ligne-KLM
Ingevolge een besluit van de
directie van de KLM zijn de ste
wardessen van deze maatschappij
verplicht heur haar te laten mo
delleren volgens de „Ligne-
KLM". Deze „haarwet" schrijft
voor, dat de dames kunnen kie
zen uit zes kapsels, die geselec
teerd zijn uit de laatste Parijse
zomercollectie van coiffures. De
meeste gastvrouwen- in-de-lucht
voelen hier echter niets voor.
De ruzie over de hoofdtooi liep
zo hoog, dat drie bestuursleden
van de KLM-stewardessenvereni-
ging prompt uittraden. De aan
gebleven bestuursleden zyn van
mening, aldus staat te lezen in
een schrijven, dat alle stewar
dessen ontvingen, dat er tal van
stewardessen slordig uitzien.
„Dat kan wel zijn", zo hoort men
thans op Schiphol, „maar de
slordige meisjes zullen slordig
blijven, óók als ze de „Ligne-
KLM" dragen".
Het grootste bezwaar schijnt
te zijn, dat de meeste dames de
nieuwe haardracht onpraktisch
vinden. De nieuwe modellen zijn
alle kort en voor vele stewardes
sen betekent het afknippen van
het lange haar een te sterke in
greep in het privé-leven. Als de
dames in „burger" zijn vinden zij
dikwijls, dat lang haar beter
flatteert. De strijd is nog altijd
niet bijgelegd; mogelijk dat op
een algemene stewardessenver
gadering de Gordiaanse (haar)
knoop wordt doorgehakt.
KAMERVRAGEN OVER ROLOT
„Bestaat er een zo kenmerkend ver
schil tussen de sportprijsvragen,
waaronder de voetbalpool, en het
lottospel, dat de regering enerzijds,
blijkens het wetsontwerp, meent, dat
de sportprijsvragen uitdrukkelijk
wettelijk behoren te worden gere
geld en aan stringente voorwaarden
behoren te worden gebonden, onder
meer op het terrein van de maxi-
muminzet en de maximumprijs, ter
wijl anderzijds he lottospel, dat, ge
zien de ervaringen in het buitenland,
o.a. West-Duitsland, een veel grotere
aantrekkingskracht op het publiek
heeft dan de voetbalpool, zonder uit
drukkelijke wettelijke regeling uit
sluitend op een niet aan wettelijke
voorschriften gebonden vergunning
van de minister van Justitie mag
worden georganiseerd?
Deze vraag s^elt het Tweede-Ka
merlid, de heer Geertsema (VVD)
aan de minister van justitie. Het ka
merlid doelt hierbij op het gokspel
„Rolot" waarvoor zoals gemeld
de minister toestemming heeft gege
ven.
PASSAGIERSBELASTING OP
SCHIPHOL?
Luchtpassagiers, die van Schiphol
vertrekken, moeten in de toekomst
waarschijnlijk een belasting gaan be
talen van een rijksdaalder a drie
gulden. Op die wijze zou het jaar
lijkse exploitatietekort van de lucht
haven een half miljoen gulden klei
ner zijn aldus meldt „Trouw".
Een dergelijke belasting wordt op
tal van luchthavens reeds geheven
en is door de directie van de lucht
haven Schiphol reeds meermalen
overwogen.
Zolang men een dergelijke, ietwat
onsympathieke belasting kan voor
komen, zal dit zeker gebeuren op
Schiphol. „Het is echter niet onmo
gelijk, dat wij gedwongen zijn in de
toekomst hiertoe ook op Schiphol
over te gaan", zo heeft de heer U. F.
M. Dellaert, directeur van de lucht
haven Schiphol, donderdag ver
klaard.
Doordat de luchthaven voortdurend
uitgebreid en gemoderniseerd moet
worden, stijgt het tekort. Een passa-
giersfoelasting kan dan een noodza
kelijke aanvulling worden.
PTT: een weekloon
extra bij overgang
naar maandloon
V
Vanaf 1 augustus zullen alle week.
loners bij de PTT bun loon per maand
ontvangen.
De directieraad van de PTT heeft
bovendien aanleiding gevonden om
aan het personeel, dat in de over
schakeling van week- op maandloon
wordt betrokken, in de tweede helft
van augustus één week loon extra uit
te keren. De overschakeling zal
plaatsvinden met toepassing van een
systeem, waarbij op 5 augustus het
loon over de maand augustus wordt
uitbetaald en elke volgende maand
de uitbetalingsdatum een of twee da
gen wordt opgeschoven tot de defi
nitieve uitbetalingsdatum is bereikt.
Deze laatste zal worden gesteld op
een datum liggende tussen de 20ste
en de 24ste van de maand. Daarmee
rekening houdende zal eind 1961 de
definitieve uitbetaaldatum zijn be
reikt.
Ook voor de huidige maandloners
Jan van Goyen in de Lakenhal
Meester van het Hollandse landschap
CINDS 1903 zijn er niet zo veel kos-
telijke Van Goyens in ons land
bijeengeweest als thans in de Leidse
Lakenhal het geval is.
Jan van Goyen, de grote Leide-
naar, is de hartstochtelijke minnaar
van het landschap. We kennen hem
als de rusteloze avonturier, die met
zijn schetsboek op zak door het Hol
landse land trok en die steeds weer
gegrepen werd door de onmetelijke
wolkenluchten, de woelige wateren,
het golvende landschap. Bijna altijd
is Nederland onderwerp van zijn
trefzekere notities. In zijn jonge ja
ren is Van Goyen eenmaal naar
Frankrijk geweest. Hij heeft er veel
geschilderd, maar nimmer heeft hij
de hoogte bereikt, die hij in zijn
eigen land kon bereiken.
r\E VERDIENSTE van deze ten-
U toonstelling is dat zij een prach
tig beeld geeft van de ontwikkeling
van deze door en door Hollandse
meester.
Men moet bewondering hebben
voor zijn talent, maar ook voor de
directie van de Lakenhal, die er met
veel geduld in slaagde vijftig prach
tige doeken, stuk voor stuk koste
lijke en kostbare specimina van Van
Goyens kunst, te verwerven. Zij
kwamen uit alle delen van de we
reld. Dikwijls was veel overredings
kracht van Leidse zijde nodig om
particuliere verzamelaars en direc
teuren van musea zó ver te krijgen
dat zij een doek afstonden. Maar het
resultaat is er.
I"\E LAKENHAL heeft thans op
overzichtelijk wijze zestig
schetsen van Van Goyen tentoonge
steld, benevens de vijftig olieverf-
doeken, waaronder ook de jeugdwer
ken van Van Goyen een representa
tieve plaats innemen. Slechts hier
is er verschil met de tentoonstelling,
die in 1903 te Amsterdam werd ge
houden. Op deze vorige in Amster
dam door Frederik Muller georga
niseerde expositie ontbraken de doe
ken uit Van Goyens jeugd. Thans
acht men uitstalling van deze wer
ken belangwekkend, omdat men ook
gaarne iets wil laten zien van de
ontwikkeling van deze merkwaardi
ge kunstenaar.
Het getal tekeningen is groter dan
in 1903. In de kleine albumbladen
ligt voor de aandachtige beschouwer
een schatkamer aan kunstgenot wyd-
zal de betaling worden gesteld op een
datum, liggende tussen de 20ste en
de 24ste van de maand. Ook deze
maatregel gaat in augustus in.
(„Tel.").
De 68-jarige luitenant van het
Rode Kruis uit Hilversum, de heer
W. van der Waay, is op de oude
Loosdrechtseweg in Loosdrecht gis
termiddag op slag gedood, toen hij
met zijn bromfiets linksaf wilde
slaan. Op dit gedeelte van de weg is
geen maximum snelheid voorgeschre
ven.
Verduisterde auio
ging van hand tot hand
De verduistering van een auto
heeft politiekorpsen in diverse plaat
sen in Nederland in actie gebracht.
De 30-jarige chauffeur J. B. had
woensdag in Den Kaag een splinter
nieuwe Volkswagen gehuurd, die hij
de volgende dag niet terugbracht.
Hij bleek de auto in een café aan de
37-jarige handelaar in eieren A. T.
uit LJsselstein te hebben verkocht
voor 4.000. Donderdagochtend had
deze man de wagen meteen weer
van de hand gedaan met 100 winst
aan een autohandelaar in LJsselstein,
die de wagen dezelfde dag wilde
doorverkopen aar een klant in Leer
dam voor 4.600.
Deze kreeg echter argwaan, want
hij vond de gevraagde prijs voor een
nieuwe Volkswagen wel heel erg aan
de lage kant. Hij slaagde erin inzage
te krijgen in het kentekenbewijs en
belde prompt de autoverhuuder in
Den Haag op die inmiddels aangifte
van verduistering had gedaan.
PRINS BERNHARD.
De temperatuur van Z.K.H. de
prins is, naar de behandelende ge
neesheren hedenmorgen mededeelden,
nog niet geheel normaal. Het ver
loop van de ziekte blijft zich gunstig
ontwikkelen.
Het uitvaren van de vissersvloot.
Een schilderij uit het jaar 1655.
open. Van Goyen was een kundig
schetser. Men zal plezier beleven aan
een studie van zijn techniek. Loop
deze zaal dus niet te snel voorbij,
temeer omdat de notities van deze
meester tevens een verrukkelijk
beeld geven van het leven in 't Hol
land van de zeventiende eeuw. Met
liefde heeft Van Goyen de trek
schuit, de visser, de herberg aan het
water en duizend andere zaken, die
zijn oog troffen, genoteerd. Vergeet
de schetsboekbladen niet. Als kleine
toegift vindt men er beelden van
oud-Leiden. Topografisch niet hele
maal juist getekend. Van Goyen nam
het met de werkelijkheid niet zo
nauw, maar wie treurt daarom?
ÖEEDS in zijn jeugdwerken ont-
popt deze schilder zich als de
vriend van het landschap. Zijn „rond
jes" met „landschap met een oude
boom", en „zomer", zijn nog wat on
beholpen geschilderd, maar reeds
herkent men de to.»ts van de mees
ter^ De schilderijen uit zijn latere
periode zijn met zorg geselecteerd
en naar thema en in chronologische
volgorde in de Schottenzaal opge
hangen; meesterlijke variaties op
één thema: Holland. Hij besteedde
steeds méér aandacht aan de wol
ken en speelde op de duur een spel
met de ruimte, dat welhaast abstract
aandoet. Om dit alles en om de kans,
die u blijkens de ervaring slechts
éénmaal in een halve eeuw geboden
wordt, mag u deze tentoonstelling
niet overslaan.
Straks bezoekt u met vacantie in
het buitenland misschien beroemde
musea. Daar treft u niet aan, wat
de Lakenhal thans vertoont. Tot 27
juli aanstaande.
Veilig kopen!
bij de erkende^^
vakhandel met
W volledige garantie van
De Technische Unie.
I volkomen j
J door Adeline McElfresh
39)
Even stonden ze elkaar zwijgend
aan te staren, en Jane zag moeilijk
verborgen onrust in zijn ogen. Dan
keek ze omlaag naar de grote, sappig
uitziende bramen in de emmers by
z'n voeten.
„Wil je me nog wat bramen ver
kopen?" Verbazing lichtte door de
angst in z'n ogen heen: „Waarom
niet as u se hebbe wil."
HOOFDSTUK XIII
De oude dokter wreef met verwon
dering over z'n als een baby zo rose,
kale hoofd.
„Juffrouw Dawson zal wel blij zijn
geweest met de bramen, maar
„Oh, maar dat was ze zeker. Ze is
ze direct voor diepvries gaan klaar
maken."
Ik begrijp niet goed wat je er
mee denkt te winnen", ging dokter
Johnson verder alsof Jane er niet
slapende hond nu, Janie. Geloof je
niet, dat het 't beste zou zijn hem
maar niet wakker te maken?"
Hij was 't niet met haar handel
wijze eens. dat had Jane onmiddellijk
gemerkt, maar ze geloofde niet dat
het kwam omdat hij, net als alle
anderen in Halesville, bang voor de
Mortons was.
Ze wou al uiting geven aan haar
teleurstelling toen hij haar voor
kwam. „De storm heeft de mensen
iets anders gegeven om over te pra
ten, Jane. Dat ongeluk, de kletspraat
jes, die zijn ze gauw genoeg vergeten.
En bovendien zeg je dat Clay Morton
alle onkosten van de behandeling van
het kind van Andrews betaalt en haar
vader koestert geen wrok
Ineens zag Jane de ogen van Tom
Andrews weer voor zich, die dag in
het ziekenhuis, toen er de blik van
een gevangen dier in had gelegen.
Tom Andrews was bang geweest
Koppig zei ze: „En vrouw Rogers
dop? TT kunt nir>t ontkennen dat een
operatie, een week eerder, haar ze
ker vijftig procent kans had gegeven.
U kunt niet ontkennen dat Clay Mor
ton met haar leven heeft gespeeld, en
het verloren heeft."
De oude dokter hief z'n hand op
om haar woordenstroom te stuiten.
„Dat ontken ik ook niet, Janie. Maar
we kunnen er nu niets meer aan ver
anderen."
„Dat weet ik wel, maar
„Natuurlijk zal het Clay wel even
een schok geven als hij merkt dat je
zijn spelletje doorzien hebt."
Jane keek op. „Dat is 't juist." Ze
was langzamerhand toch begonnen te
twijfelen. Was het erg dwaas van
haar om door te zetten, alleen omdat
ze wilde weten tot hoever Lance had
meegedaan bij die intrige van Clay
Morton om zijn schoondochter van
schuld vrij te pleiten? „Zou ik ook
deel uitmaken van dat spelletje van
hem?"
De oude dokter leunde achterover
en begon te lachen. „Ja hoor 'ns, als
ik in Clay Mortons schoenen stond
zou ik daar zeker bang voor zijn."
Weer ernstig vroeg hij: „En wat zijn
nu je verdere plannen?"
„Afwachten denk ik.*1
„En daarna?"
,ïk weet 't waarachtig niet, dokter
Ed."
De telefoon begon te rinkelen; hij
luisterde even en beloofde toen langs
te komen. Toen hij opgehangen had,
zei hij tegen Jane: „Kijk eens, kind.
Ik begrijp je wel. Er is iemand ge
storven die je misschien had kunnen
redden. Maar vergeet niet dat een
groot deel van de schuld bij Lizzy
Rogers lag. Je kunt het niet alleen
aan Clay Morton wijten."
„Nee nee, dat is ook zo."
De oude man stak z'n arm uit en
klopte haar troostend op haar stijf
ineengeklemde handen. „Als je prak
tijk wilt uitoefenen in een kleine
plaats als Halesville, Janie, komt er
altijd nog meer kijken dan alleen het
genezen van je patiënten. Daar zul je
op den duur wel aan wennen."
Zou ik daar werkelijk aan wennen?
dacht Jane Maar voor onrechtvaar
digheid zal ik toch nooit mijn ogen
kunnen sluiten
Elke dag kon de oude dokter haar
nu zeggen dat hij volkomen uitgerust
was, en dat hij z'n praktijk weer hele
maal zelf op zich kon nemen. Dan
zou ze weg kunnen gaan maar
waarheen?
Deed ze er nu maar niet beter aan
haar droom te vergeten en terug te
gaan naar het fraaie rusthuis van
Dr. Randall? Had Lance eigenlijk niet
gelijk als hij zei dat rijke mensen ook
wel ziek werden of pijn kregen?
Maar ze kon het nog altijd niet
prettig vinden. Het was helemaal niet
wat ze graag wou. Er stond tegenover
dat ze ook niet in Halesville kon
blijven en dokter Ed concurrentie aan
gaan doen. Zelfs al was dat meisje
op het bureau van Bill Latham er
niet geweest, dan zou ze dat nog niet
kunnen doen.
Nadat de oude dokter naar de pa
tiënt was gegaan die zojuist had op
gebeld, ruimde ze het bureau op,
zorgde voor het invullen van de kaar
ten van de patiënten die die middag
op het spreekuur waren geweest, en
ging toen naar haar auto. Lance had
gelijk: Halesville had geen twee dok
toren nodig. De oude dokter wist dat
ook, maar hij vond 't vervelend haar
te zeggen dat ze niet meer nodig
was...
„Hallo."
Jane schrok op. „Oh, hallo, me
vrouw Morton."
„Ik hoop dat u me niet kwalijk
neemt dat ik in uw auto heb zitten
wachten, maar het leek me betei als
mijn aanwezigheid hier niet opviel."
„Natuurlijk
De nu weer felrode lippen glim
lachten. „Ik heb m'n auto bij de bio
scoop laten staan, dokter Langford.
Hij staat er al een uur. dus er is vast
wel iemand die mijn schoonvader
vertelt dat ik naar de film ben ge
gaan". Ze dook nog wat meer in
elkaar alsof ze bang was dat er
„iemand" zou zijn die haar nu zag.
„Dat klinkt niet erg aardig, vindt u
niet?"
Langzaam schudde Jane het hoofd.
„Ik neem het u niet kwalijk als u
me niet vertrouwt." ging de jonge
vrouw verder, „niet na de manier
waarop ik u heb laten opofferen."
Opofferen.
Dat was het woord geweest dat
Peter Farley gebruikt had. „Offer je
niet op voor een ideaal", had Peter
gezegd. Ze kon 't hem nog zo duide
lijk horen zeggen alsof het pas gis
teren was geweest.
Nu, dat had ze dan ook niet gedaan.
Inplaats daarvan had ze haar ideaal
opgeofferd.
Met moeite dwong ze haar gedach
ten weer naar haar bezoekster. „Och,
mevrouw Morton, zo erg was het nu
ook weer niet. Misschien hebben uw
man en zyn vader trouwens wel ge
dacht dat ze gelijk hadden. Tenslotte
hebben ze 't voor u gedaan."
Wordt vervolgd.
