Systeembouw of niet in de
scholenbouw?
De Gouden Cii*kel
DOKTER JANE
Priester zegende
huwe'ijk van zijn
zoon in
beroemde
geneesmiddelen
in 1 tablet
doen wonderen!
KBBEB35KI
Er bleven na nieuwe C.A.O. nog ver
schillende vraagpunten in bouwbedrijf
vv ^^i*ouAü 1 JUNI 1960
L)tL LfelliJSr. v't NI
PAGINA 8
Werktijd werd met lopen bekort
Om-eisen betreffende loonsverhoging en werktijdverkorting kracht bij te
zetten is het personeel van de Franse spoorwegen en van de bussen en
metro in Parijs voor 24 uur in staking gegaan. De foto toont een volkomen
verlaten station Montparnasse in Parijs.
Dinsdagmorgen heeft pater Dom.
F. Lucassen O.S.B. in de katholieke
kerk toegewijd aan „Maria Regina"
te Deventer het huwelijk van zijn
zoon H. J. F. M. Lucassen met mej.
M. Th. B. Brouwer ingezegend. Pater
Lucassen trad na het overlijden van
zijn echtgenote in het Benediktyner-
klooster te Oosterhout in 1954 en
werd in 1958 priester gewijd.
POSTSLUTTNGEN SMALDEEL V.
De luchtpossluitingen voor de op
varenden van smaldeel V bestaande
uit Hr. Ms. „Karei Doorman", Hr.
Ms. „Limburg" en Hr. Ms. Gronin
gen" zijn vastgesteld op 1 juni te
13.00 uur, 7 juni te 13.00, 18 juni te
15.00 uur, 4 juli te 13.00 uur en 9 juli
te 09.00 uur.
Deze postsluitingen gelden tevens
voor opvarenden van de tanker „Mij
drecht". De brieven dienen geadres
seerd te zijn: p.a. Amsterdam C.S.
Marine.
De „Mijdrecht" maakt deze vlag-
vertoonreis deel uit van het smal
deel om de schepen van brandstof en
proviand te voorzien.
Het smaldeel is voor wat betreft de
postsluitingstijden niet geheel afhan
kelijk van de aanloopdata in de di
verse havens. Helicopters kunnen in
gezet worden om post en dergelijke
op te halen van plaatsen die gepas
seerd worden.
ALPHEN AAN DEN RIJN
Hartelijke huldiging chef-brugwachter v. Wijk
pijn, griep of „landerig" gevoel zorgt een enkel
tablet dat U weer met plezier Uw werk kunt doen
20 tabl. f. 0.80.Voordelige gezinsverpakking 100 tabl. f. 3.50
Aan wal in de olie
op zee in het zand
Twee machinisten van de konink
lijke marine zijn gisteravond, na wat
te diep in het glaasje gekeken te heb
ben, met een motorsloep van de ma
rine op stap gegaan. Door het onstui
mige water raakten zij echter vast op
de „Razende Bol", een gedeelte van de
Haaksgronden bij het Marsdiep, waar Gistermiddag is de heer A. van oud-collega sprak. De heer A. van Wijk, chef-brug-
wachten' tot^ufo kwam" opdase™ Wijk' chef-brugwachter aan de pro- De heer Van Wijk mocht tijdens wachter te Aiphen, met zijn echtge-
wachten tot nuip Kwam opaagen. vinciale brug ln de Pieter Doelman- deze receptie nog tal van gelukwen- 1
Deze hulp kwam eerst de volgende straat tijde°s een in hotei Centraal sen en blijken van medeleven in note, geflankeerd door twee van zyn
morgen, toen de sleepboot „IJssel de gebouden receptie ter gelegenheid ontvangst nemen. Tot elot sprak hij dochters, tijdens de receptie bij zijn
twee uit hun benarde positie verlos- van zi n 40.jarig arbeidsjubileum op woorden van dank voor de betoon- 4(viaH- „rheidsiuhilenm bil de
tpo»-. do müirftïon dio mot do ..J.. belangstelling de hartelijke 4U-jarig arDeiasjUDiieum dij ae
te. Een van de matrozen, die met de hartelijke wijze gehuldigd.
„Limburg moest uitvaren, heeft zijn lnn_hflan woorden en de geschenken,
schip nog op het laatste moment kun- De heer Van Wijk is zyn loopbaan
nen bereiken. De „Limburg" zal, begonnen M de provincie aan het
zoals gemeld, de „Karei Doorman" op „Aarkanaal waaraan hij 15 jaar
(Advertentie) diens reis naar Nieuw-Guinea bege- heeft gewerkt. Daarna kwam hij
Provinciale Waterstaat.
leiden.
Beschouwing door
de heer Dura
BB kosHe Neder'and
vorig jaar 14 miljoen
De heer Dura jzn., voorzitter van
de Nederlandse Aannnemersbond en
Patroonsbond voor de bouwnijver
heid in Nederland, (NAP) heeft
tijdens de jaarvergadering van deze
bond in het Scheveningse Kurhaus
gesproken over arbitragekwesties
en de gevolgen van de nieuwe CAO.
De heer Dura besprak eerst de
hisorie van de arbitrage, die in de
cember 1959 .eind gde met zodanige
bepalingen in de bestekken van
rijkswaterstaat, dat het recht van de
aannemers om door arbitrage of bin
dend advies een geschil tot oplossing
te brengen in rook vervloog. Ruim
zestig jaar geleden werd voor bin
dend advies door onafhankelijke
adviseurs, door ministe dr C. Lely
de grondsla., gelegd. In 1936 werd
deze zaak door de minister van Ver
keer en Waterstaat in handen van
de raad van arbitrage voor de bouw
bedrijven gelegd. Eind 1959 versi heen
plotseling de gewraakte clausule, die
de arbitrage op losse schroeven zet
te en eindeloze process^. in het
vooruitzicht stelde. Na een verbod
aan de leden om n te schrijven nam
rijkswaterstaat een nieuwe bepaling
op, dat „bindend adviseurs niet be
voegd zijn, het tussen partijen over-
eengekomene te wijzigen".
Naar mening van de heer Dura
heeft de overheid met deze geamen
deerde clausule tot uitd .kking wil
len brenger., dat overeenkomsten
partijen tot wet strekken er. dat der
den daarin onder geen voorwaarde
wijziging in moi-.en brengen. Hetgeen
hem grote voldoening gaf. Overtre
ders van het erbod tot inschrijven
werden voor de erecode gedaagd en
zijn met grote boetes gestraft door
het eigen tucht-college, aldus deelde
de heer Durn mede. Het aantal over
tredingen was echter gering.
Vervolgens ging hij de affaire van
de niet-doorberekeningsclausule bij
het aangaan van de nieuwe cao na.
Ondanks de staking en langdurig
onderhandelen, juist ook met de
werknemersorganisaties, die aanvan
kelijk akkoord warer gegaan met
doorberekening van hogere lonen
volgens de risico-clausule op lopen
de werken, doch daarna het rege
ringsstandpunt gingen delen, werd
toch veel bereikt. Na de telurstel-
lende uitspraak in het aangespannen
korte geding kwam de prijzenbe-
schikking. Daarbij werd niet langer
de eis gesteld, dat voor toepassing
van de CAO op onderhanden ziinde
werken een naderè overeenkomst
tussen aannemer en opdrachtgever
zou moeten worden gesloten, waarbij
de aannemer afstand zou moeten
doen van zijn recht op verrekening
van de hogere lonen en sociale las
ten op grond van de risico-regeling.
„Wij hebben ons als werkgevers
voor alle rechten voorbehouden", al
dus de heer Dura. Hij betreurde het,
dat de beide werkgeverscentrales,
noch de minister van bouwnijver
heid, de door het bouwbedrijf geop
perde bezwaren tegen de gevolgen
van een vrijere loonregeling, geuit in
het najaar van 1959, hebben geac
cepteerd.
Nederland trok
zich terug
Het ministerie van buitenlandse
zaken deelt mede:
„Enige maanden geleden stelden
Nederland en Portugal zich nagenoeg
gelijktijdig kandidaat voor de ver
kiezingen voor de Veiligheidsraad,
die in oktober a.s. in New York zul
len plaatsvinden. De beide kandida
turen golden dezelfde zetel, t.w. de
plaats die tot het eind van dit jaar
door Italië bezet is.
Teneinde nu te voorkomen dat
twee Europese landen, die tevens
bondgenoten zijn in de Navo, bij de
verkiezing voor dezelfde zetel zou
den concurreren, heeft Nederland
zich bereid verklaard zijn kandida
tuur in te trekken, indien Nederland
de kandidaat der Europese groep zou
worden by de verkiezingen, die in
1962 voor dezelfde zetel zullen wor
den gehouden".
Tweede Kamer dringt aan op
versnelling van tempo
De^'heer*"X H. Kramer hoofd- Gebrek aan ruimte voor het onder- zijn. Er werd aangedrongen op hand-
bijdrage in den regel niet hoger dan bouwkundige bij dé Provincie en de w*js is gisteren weer onderwerp ge- having van het bestaande bouwvolu-
30 cent per inwoner, maar in de A- f b v wük weest van het gesprek in de Tweede me. Alleen dan zal men er misschien
gebieden werd heel wat meer per ff-tll:~dp van de Drettiee samenwer- Kamer. in slagen aan de noodtoestand een
inwoner door de gemeente betaald; |ing gdie er steed? heeft bestaan. Hij Afgevaardigden behandelden de einde te maken,
in Den Haag >.v. 92 cent per mgeze- bood namens het personeel een TV- noodtoestand, die met name het Mevr> Van someren—Downer
tene- x tafel aan. voortgezet onderwijs voor onoplos- (Lib) en do heren Engelbertink en
De ministers Toxopeus en Zijlstra De voorzitter van de Bond van Dare problemen stelt. Tilanus (CH) drongen er bij de mi-
hebben in hun memorie van ant- Provinciaal personeel „Eensgezind- De heer Engelbèrt (KVP) betoog- nister op aan de gemeente- en
woord op de wet Bijdragen BB in 't heid", de heer K. van Buren, sprak de, dat naar schatting een half mil- schoolbesturen vrij te laten in de
midden gelaten of deze uitgaven van namens deze bond en bood sigaren joen leerlingen van het lager onder- keuze van het te bouwen schooltype,
de gemeenten nu wel noodzakelijk aan, waarna de oud-kantonnier de wijs geen voortgezet onderwijs kan Het tempo van de scholenbouw kan
waren of niet. heer C. de Jong te Leiderdorp als ontvangen, omdat er geen lokaliteiten wellicht worden verhoogd door meer
systeembouw, maar de heer Tilanus
de klapbrug, destijds in de Bruggen
straat te Alphen. Een kwart eeuw
totaal is hij werkzaam geweest in
Alphens centrum aan verschillende
bruggen, zelfs heeft hij daar meer
dere malen een pontveer bediend in
de dagen de bezetting en als de
brug stuk was.
Het was de referendaris der Pro
vinciale Waterstaat, de heer Crer-
De BB heeft Nederland in 1959 winsky, die namens de directeur
ruim 14 miljoen gulden gekost. On- hoofdingenieur de gelukwensen
geveer 9.490.0(H) kwam uit de rijks- kwam aanbieden en daarbij opmerk-
kas en de rest werd door de gemeen- te, dat hij de jubilaris persoonlijk
ten bijgedragen. nog in 1951 tot chef-brugwachter had
In de zgn. B-gebieden was deze g€5.^ombpp®rd'
stond niettemin vrij sceptisch tegen
over het economisch nut van deze
bouw.
Het zou de bouw een een leslokaal
gemiddeld 5000 gulden duurder ma
ken. Hij acht het dan ook onjuist op
de systeembouw een „pre" te stel
len. Dit is reeds aangekondigd in de
memorie van an woord: bij systeem
bouw zou het verzenden van de
bouwvergunning bespoedigd worden.
De Staatssecretaris bestreed deze
mening. Naar de overtuiging van mi
nister Cals dient de verantwoording
op de eerste plaats bij de besturen te
liggen. Zij zijn vrij in de keuze van
het type school. Maar wanneer door
samenwerking van verschillende
schoolbesturen zoals dit in Rotter
dam het geval was een bepaald
aantal projecten in systeembouw uit
gevoerd kan worden, dan versnelt
dit automatisch de uitgifte van de
bouwvergunning. De arbeidsmarkt
mag niet worden overspannen. Zij
moet in evenwicht blijven. Overspan
ning betekent, dat de bouw duurder
zal worden, ontspanning, dat er ar
beiders elders werk gaan zoeken.
Het is de taak van het ministerie het
juiste evenwicht te vinden.
Het zeven jaar oude dochtertje
van de familie G. Arts uit IJsselsteyn
(gem. Venray) is gistermiddag, ter
wijl zij door het dorp fietste en een
onverwachte manoeuvre maakte door
een tegemoetkomende vrachtauto ge
grepen. Het kind werd daarbij zo ern
stig gewond, dat het vrijwel op slag
overleed.
door Adeline McElfresh
37)
Ze aten in de keuken, bij het raam
<Jat uitkeek op een tuin vol afge
waaide bladeren en gebroken takken.
De tomatenplanten die Bill de heel
droge periode door trouw verzorgd
en geregeld begoten had, waren to
taal platgeslagen. Van de grote eik
die bij de kerk stond, was een zware
tak verdwenen, en Bill veronder
stelde dat die het wel geweest zou
zijn die ergens aan de overkant een
heel dak aan splinters had geslagen.
Behalve een paar door de hagel ge
broken ruiten was de pastorie zelf
onbeschadigd gebleven.
„Nog wat worstjes? Nog een ei?"
zat Bill ijverig aan te dringen.
„Nee, dank je, Bill, ook geen koffie
meer", zei ze verschrikt toen hij haar
de koffiepot voorhield. „Ik heb al
drie kopjes op!"
„Oei, wat een verontwaardiging",
lachte hij, maar voegde er meteen
weer ernstig aan toe: ,,'t Komt je
eerlijk toe Jane. Je was groots gis
teravond. En kom me nu niet weer
vertellen dat je toch zoveel hulp had.
Als jij er niet geweest was, zo kalm
en rustig
„Ik was van binnen helemaal niet
rustig. Ik was doodsbenauwd."
Hij schonk zich nog wat koffie in.
Mogelijk. Maar dat heb je dan toch
niet laten merken."
Jane stond op. „Dank u voor het
ontbijt, oma. En Bill."
„Ik ga zover met je mee."
Vreemd, maar ook een dag na zo'n
ramp komt om. Halesville begon
enigszins te herstellen van de schok.
Met het opruimingswerk was direct
al een aanvang gemaakt. Temidden
der wrakstukken stonden nog onbe
schadigde stukken meubilair zielig en
verlaten in de hete zon te wachten
tot ze weggebracht werden naar een
of ander tijdelijk kwartier. Wat nog
gebruikt kon worden werd netjes by
elkaar gezet, de rest op hopen ge
gooid en als vuilnis weggevoerd. On
dertussen werd er heel wat afgepraat,
over wederopbouw, maar ook over
het zoeken naar een plekje voor tij
delijk onderdak. Clay Morton ging
flink over de tong; het verzekerings
geld van zijn huizen zou hij wel in
z'n zak steken, werd er beweerd, en
verder zou hij zich nergens zorgen
over maken, behalve over z'n lieve
fabriek.
Maar dat volkomen hopeloze ge
voel, dat angstaanjagende lége gevoel
begon te verminderen. Halesville was
lang niet zo erg getroffen als Stewart
bijvoorbeeld, waar vyftien doden te
betreuren waren, en men kon een
gevoel van dankbaarheid bespeuren
er afgekomen te zijn zonder doden.
De mensen begonnen tot de mening
over te hellen dat ze tot op zekere
hoogte nog geboft hadden. Zeker,
er waren gebroken armen en benen,
en alle mogelijke andere verwondin
gen. Ook waren er die nog dagen,
misschien wel weken in het zieken
huis zouden moeten blijven, maar
allen waren tenminste gered. Het had
heel wat ernstiger kunnen zijn.
Onder de nieuwsgierigen die de
volgende dag eens een kijkje naar de
puinhopen kwamen nemen en daar
mee alle toegangswegen tot het
stadje versperden, was een bekende
zwarte auto. Ongeduldig trok de enige
inzittende bij elk oponthoud aan een
onaangestoken sigaar. En oponthoud
was er vaak. Telkens wanneer iemand
eens even stopte om beter te kunnen
zien hoe die man op krukken daar in
die hoop verwrongen balken aan het
zoeken was, of om naar een totaal
weggeslagen huis te kijken, werd de
hele file gedwongen stil te houden
en kon je van alle kanten grauwen
en snauwen horen. De zwetende, rood
aangelopen verkeersagent deed niets
anders dan hen steeds maar weer
voorwaarts zwaaien en onder het
schreeuwen van: „Doorrijden alstu
blieft! Zo langzaam als u wilt, als u
maar blijft rijden."
Het zwarte wagentje reed naar de
kant van de weg toen het bij het
witte huis gekpmen was, waar in de
voortuin een bord stond met de na
men DR. ED JOHNSON en DR. JANE
LANGFORD, en de bruinverbrande
man met de witte pet en de groene
zonnebril stapte snel uit.
De oude dokter was weer thuis
Alsof hij nooit weg geweest was,
stond hij in de spreekkamer rustig
een verband te vernieuwen, toen
Jane van een rit naar het ziekenhuis
in Martinsburg nogal laat voor het
middagspreekuur terugkwam.
.Dokter Ed!" riep ze verheugd uit.
„Wat heerlijk dat u er weer bent!"
,Zo gauw ik hoorde wat hier ge
beurd was, ben ik teruggekomen." Hij
keek haar over z'n bril heen aan.
„Maar uit alles wat ik gehoord heb,
maak ik op, <^t ik me heus niet had
hoeven haasten. Mijn gelukwensen,
dokter Langford! Paul hier heeft me
alles verteld over het prachtige werk
dat je gedaan hebt."
Op de rand van de onderzoektafel
zat de man die z'n schouderblad ge
broken had met voorzichtige vingers
het nieuwe verband te betasten.
Glimlachend vroeg Jane hem: „Al
wat beter?"
„Dok zegt dat ik over een paar
weken weer helemaal in orde ben."
„Mooi zo."
De man nam z'n overhemd op en
trok het voorzichtig aan. „Ben ik
klaar, dok?"
„Kom over een dag of drie, vier,
terug, Paul."
Toen hij weg was, wendde de oude
dokter zich tót Jane. „En wat wil je
dat ik nu ga doen, Jane? Met z'n
tweeën moesten we eigenlijk twee
maal zo snel die eivolle wachtkamer
kunnen afwerken." Hij grinikte om
z'n eigen grapje.
Toch was het laat voordat ze er
toe kwamen over Lola Mortons aan
rijding te praten en de blijkbaar suc
cesvolle poging van haar schoonvader,
de aanklacht wegens roekeloos rijden
op te houden die tegen haar inge
bracht had behoren te worden.
De oude dokter zat geduldig naar
haar te luisteren, i
Toen Jane uitgesproken was, mom
pelde hy: „Clay had beter moeten
weten dan een dergelijk sujet er bij
te halen. Iedereenhveet dat Jones uit
de hut bereid is een eed af te leggen
op alles wat hem een paar beroerde
whisky-dollars extra kan opleveren.
Geschrokken vroeg Jane: „Bedoelt
u dat ze hem omgekocht hebben?"
Maar dat zou betekenen dat Lance
maar zoiets zou Lance toch niet
doen? Zo liegen tegen haar! Iemand
huren om er op te zweren dat zij
stond te liegen, terwijl hij wist dat
't niet waar was! Z-zou hij daar wer
kelijk toe in staat zijn? Helaas, Jane
besefte dat ze niet met zekerheid
het tegendeel zou kunnen beweren.
Dr. Johnson knikte veelbetekenend.
„Ik wil er die „diepvries-vis" uit m'n
auto onder verwedden dat die Jones
zoals gewoonlijk liegt tot hij zwart
ziet. En dat doet me eraan denken"
hij hees zich uit zijn doorgezakte
draaistoel omhoog „die moest ik
eerst maar eens naar huis brengen,
dan kan juffrouw Dawson ermee aan
de gang gaan. Kom je ze helpen op
eten, Janie?"
