CS
De Gouden
KNUTSELHOEKJE
ZATERDAG 2 APRIL I960
DE LEIDSE COURANT
PAGINA 9
Avonturen van
f BAMBO*)
naverteld door oom Toon
Bambo had wel geen week geslapen,
maar toch wel een lange en goede nacht
gemaakt. Hij bad zijn morgengebedje,
dat hij van zijn moeder geleerd had,
waste zich heerlijk in het heldere
beekje en vulde zijn maag met bramen
en bananen. Dan toog hij weer op on
derzoek uit. Op enkele meters van zijn
„slaapvertrek" zag hij een prachtige
boomstam liggen. „Ha" riep hij ver
heugd uit, „daar is een prachtige kano
vóin te maken!" Zonder tijd te verspil
len, trok hij terstond aan de arbeid.
Met z'n jachtmes verwijderde hij eerst
de enkele takken, die er nog aan zaten
en toen begon hij met de uitholling.
Dagen lang was hij hiermee bezig. Met
steentjes uit de beek moest hij telkens
weer zijn mes slijpen, want 't hout was
droog en vrij hard. Maar eindelijk na
een goede week was de sleuf groot ge
noeg en kon hij met de afwerking be
ginnen. Dat duurde ook nog een dag of
wat, maar toen kon hij ook tevreden
zijn handen wrijven. Uit een jonge
boom sneed hij nog een paar roeispa
nen, verzamelde zoveel vruchten als hij
bergen kon en alles was klaar voor de
verdere reis. Waarheen?
Hij wist het niet, maar hij hoopte, dat
God en zijn engelbewaarder uitkomst
zouden brengen. Hij sleepte zijn kano
naar de beek en liet zich met de stroom
meevoeren. Met veel stuurmanskunst en
soms halsbrekende toeren belandde hij
ten laatste in de rivier.
En nu begon een dagenlange strijd
tegen alle mogelijke hindernissen:
stroomversnellingen, watervalletjes,
klippen en ten laatste de branding.
Daarbij kwam elke avond de moeilijk
heid terug om een enigszins geschikt
nachtverblijf te vinden en des daags de
zorg voor nieuwe mondvoorraad.
Na een dag of tien weken de rotsige
oevers verder uit elkaar. De rivier werd
breder en het water rustiger. Deze
tekens alsmede de geur en de zoutige
smaak van de lucht, die hij inademde,
wezen erop, dat hij de zee naderde.
Maar tot zijn grote verbazing bevond
hij zich ineens in een meer zonder uit
gang en ingesloten door hoge, gladde
rotsen. Het water draaide onder hem
rond als in een afgrond. En toch bleef
het peil van het water even hoog. Er
moest toch een afvloeiing zijn, anders
kon het water niet bewegen als de
vloeistof in een trechter. Maar hij was
te moe en te uitgeput om de oplossing
van dit vreemde geval te zoeken. Hij
stuurde zijn kano naar de kant en
roeide een kreekje binnen. Na zijn
vaartuigje vastgelegd te hebben, zocht
en vond hij een tamelijk geschikt plekje
om de nacht door te brengen. Maar zijn
ingewanden gingen zo te keer, dat hij
eerst wat eetbaars moest zoeken, want
hij had al in 24 uur niets meer gege
ten.
Eerst gelukte het hem een kikvors te
grijpen. Hij ontdeed hem van zijn in
gewanden en verslond hem toen. als
ware het een lekkernij. Vervolgens ving
hij een pad en een grote hagedis, die
beide dezelfde weg opgingen. Maar nog
was zijn maag niet tevreden gesteld.
Ha, daar kwam een ringslang aan
schuifelen, die blijkbaar op de resten
van de kikvors afkwam. Met zijn mes
hakte hij haar de kop af en liet zich
de rest van haar lichaam ook al goed
smaken. Wat een mens al niet eet. als
hij maar gekweld wordt door de hon
ger!
Al was 't alles bij elkaar geen feest
maal geweest, 't was toch beter dan
helemaal niets. Hij kon nu tenminste
slapen. Op een klein plekje gras vlijde
hij zich neer en sliep onmiddellijk in.
Maar tegen middernacht werd hij met
een schok wakker door een vreemd ge
luid. Een onwillekeurige siddering liep
door al zijn ledematen. Eerst hoorde hij
het kraken van beenderen en het smak
ken van lippen, die genieten van een
smakelijk maal. Als vanzelf greep Bam
bo naar zijn mes. Hoe licht deze bewe
ging ook was, terstond hield het ge
kraak op en twee groenachtig glinste
rende ogen richtten zich op hem. Dat
konden niet Einders zijn dan de ogen van
een roofdier.
„Hé", flitste het door het brein van de
matroos, „dat beest is hier naar toe ge
komen, er moet dus een uitgang zijn".
Met 't jachtmes in de hand naderde hij
behoedzaam het onbekende dier. Dit
voelde zich blijkbaar ook niet veilig en
draaide zich in de nauwe toegang schie
lijk om. Daarbij streek zijn staart langs
het gezicht van Bambo. Met een fikse
greep pakte hij het flink behaarde
lichaamsdeel vast. En nu speelde zich
een koddig, maar gevaarvol toneeltje
af. Het ondier nam de vlucht en sleepte
de onbekende vijand door een smalle,
donkere sleuf achter zich aan. Met
schouders en knieën hielp Bambo mee,
want hij mocht het beest niet loslaten.
Door prikken met zijn mes en met
schelle kreten dreef hij het voort.
Opeens voelde hij frisse lucht om
zich heen. Hij was dus buiten de nauwe,
duffe doorgang en liet de staart los. 't
Was nog volslagen duister en daarom
zette hü zich op een steenblok neer om
het daglicht af te wachten. Ha, eindelijk
kleurde de oostelijke hemel zich rood
en weldra steeg de zon uit haar rose
bed omhoog. En wat zag hij toen? Vóór
zich de onmetelijke oceaan en met een
glimlach ontdekte hij in zijn hand nog
iets, een pluk haren van de reddende
staart. Het waren de haren van een
jakhals!
Ha, dat beest heeft een weg gevon
den, nu vind ik er ook wel een. Hoe?
Dat vertelt 't vervolg.
aan en ging naar de kerk. Uit de kerk
kwam ze haar vriendin tegen, die haar
feliciteerde en haar een zakdoekje gaf.
Ze kwam thuis en daar lagen haar ca
deautjes al op tafel: een armband en
een tasje.
Silvia's moeder kwam de kamer bin
nen.
„Wel gefeliciteerd", zei moeder en
toen gingen ze samen eten, want haar
vader was al dood.
Na het eten ging Silvia vlug naar
school. Ze trakteerde op toffees, 's Mid
dags kwamen er drie vriendinnetjes bij
haar spelen en daar kreeg ze ook nog
wat van. Ze had een fijne middag ge
had.
JAN KLAASSENPOPPEN
Vissen, blauw, schrijven, roken, mel
ken, trouwen, tijd, schepen, bloed,
regen. Er waren ook nog andere woor
den toepasselijk.
In* Schalkwek, Simon van Capelweg
34, Noorden, heeft deze week het boek
geloot. Gefeliciteerd Ina, het boek wordt
je deze week toegestuurd.
NIEUW RAADSEL
Wat ls het?
Zie hem daar kijken
Op zijn hoge stengel.
Naar de mensen onder hem,
Naar de blauwe hemel boven hem.
En niemand, die hem aan kan raken!
Bewaar zijn zaden.
Leg die te drogen.
Over een poos, als de wintervorst
heerst.
Eten de vogels die graag op.
Meisjes en jongens, wat is het?
Oplossingen sturen aan: Tante Jo en
Oom Toon, Krantentuin, Leidse Courant
Papengracht, Leiden.
Correspondentie
Corrie Zwetsloot, Voorhout. Fijn dat
je voortaan met ons mee doet Corrie.
Hoe is het bij jullie in Voorhout? Ko
men de bollen al uit? Hier komt je ver
haaltje.
VOGELS IN DE WINTER
Het had gesneeuwd. Ik vroeg aan
moeder een sneedje brood, pinda's en
een bakje water. Het brood deed ik in
stukjes en strooide ze op de venster
bank, nadat ik de sneeuw weggeveegd
had. De pinda's reeg ik aan een touwtje
en hing dat op bij het venster. Het
bakje water zette ik ook buiten. Toen
ging ik doodstil bij het raam zitten en
nauwelijks zat ik er of daar kwamen
de mussen. Die waren natuurlijk haan
tje de voorste. Toen zag ik het hegge-
musje met zijn blauw-grijs kopje en de
spreeuwen kwamen ook al aangevlogen.
Eindelijk, daar zag ik ook een meesje,
die kwam op de pinda's af. Ik heb die
middag echt genoten.
Tom de Vrind, Leiderdorp. Nou Ton
vertel jij maar eens aan de kinderen
over je fijne verjaardag.
MIJN VERJAARDAG
Toen ik een dag voor mijn verjaardag
op school zat, kon ik zowat niet leren,
zó zenuwachtig was ik. Ik moest nog
één nachtje slapen en dan.... zou ik
jarig zijn. Wat zou ik krijgen? Ik had
een bkl en nog andere dingen gevraagd.
's Avonds zei mijn moeder: „Morgen
ben je jarig en dan moet je vroeg op
staan, want je moet dan naar de kerk,
dus nu naar bed".
„Ja moeder, ik ga".
Maar in bed lag ik nog een hele tijd
wakker, maar eindelijk sliep ik toch in.
De volgende morgen schrok ik wakker
van de wekker. O ja, ik ben jarig!
Hoera! Ik danste van plezier op mijn
bed. Ik kleedde me gauw aan en rende
naar beneden. Moeder was al beneden.
„Ga je nu naar de kerk?" vroeg ze.
„Ja moeder", zei ik en ging weg.
Toen ik thuis kwam waren mijn
broertjes en zusjes, vader en moeder al
helemaal klaar met de slingers. De tafel
was feestelijk gedekt en daar begonnen
ze te zingen: „Lang zal hij leven, Hoe-
raaaa!" Ik was zó blij, dat ik begon mee
te zingen. Toen kreeg ik de cadeautjes
en ja hoor, ik had gekregen wat ik ge
vraagd had. Wat was ik blij! Verder
hebben we de hele dag feest gevierd.
Greta van Egmond, Alphen. We Zijn
nu toch met de verjaardagen bezig dus
komt je verhaaltje hier achter.
DE VERJAARDAG
Silvia zou morgen jarig zijn en daar-
kon ze vandaag niet haar best doen op
school. Aan iedereen vertelde ze dat ze
morgen jarig was en toen ze die avond
naar bed ging vroeg ze nogmaals: een
armband en een tasje. Anders sliep ze
zó, maar ze kon die avond maar niet in
slaap komen. De volgende morgen was
ze weer vroeg wakker. Ze kleedde zich
MIJN HONDJE ROBBIE
Arme Robbie, heb je pijn?
Kom mee, het zal gauw over zijn.
We gaan naar de dokter.
En die doet je heus geen pijn.
„Dag dokter, dit is Robbie,
„Maar zijn pootje doet zo'n zeer.
„Ik ga alleen maar met hem wandelen
„En dan is het heel mooi weer".
„Zo, geef me je poot maar even.
„Eens kijken, wel heb ik ooit.
„D'r zit een splinter, en geen kleintje.
„Ja een splinter in zijn poot.
„Zo, die is er uit hoor,
„Nu een lapje er omheen.
„En als er weer eens iets gebeurt.
„Dan kom je maar meteen".
Nog heb ik goede oplossingen van:
Loes Slingerland, Leiden; Jonny v. d.
Akker, Leiden; Harry Witteman. Sassen-
heim; Gerda Heemskerk, Koudekerk;
Lidy Lange, Katwijk; Tlnl Kraan, Kou
dekerk; Marijke de Groot, Hazerswoode;
Nellie Egberts, Ter Aar; Leida Fransen,
Ter Aar; Nora Broxterman, Warmond;
Dick v. d. Meer, Leimulden; Nellie Turk
Zoeterwoude; Miriam Fabrie, Leiden;
Joke Kromhout, Nw.hout; Marcel Broek-
hoff, Nw.hout; Connie en Paula v. d.
Post, Hoogmade; Cees v. d. Star, Leid-
schendam; Clazien Zwetsloot, Hazers-
woude; Ria van Haastregt, Rijpwetering.
Hier volgt het tweede deel van:
ROB EN DE STROPER VAN TJOTI IDI
(door Willy v. d. Berg)
Hij zei: „stil Noir. Zo jongen, je kon
er niet door hè. Het is maar goed dat
je niet gegaan bent, want dan was je er
niet goed afgekomen en u mijnheer, het
is maar goed, dat ik u zag, anders had
ik hier vanmiddag nog gestaan".
„Zeg alsjeblieft geen mijnheer tegen
mij, zeg maar Stroper. En hoe heet jij
eigenlijk?"
„Ik heet Rob Feiten. Mijn vader
heette Wim Feiten, maar die leeft niet
meer".
„Wel hoe heb ik het nou. Staat hier
een zoon van Wim Feiten voor me?
Kom mee jong, dan zal ik je eens wat
vertellen over je vader. In de oorlog
hebben je vader en ik gevochten in In
donesië. We moesten een kampong ver
overen. Ik kreeg een kogel in mijn
been maar je vader liet me niet alleen
achter en bleef bij me. Kijk, ik ben al
thuis, dit is nou Tjoti-Idi. Kom maar
eens mee naar binnen. Kijk hier hangt
een pijl en boog en dit is mijn geweer.
En hu moet je dit ook eens zien. Dit is
een gouden medaille. Je vader heeft er
ook een gehad. Ik bewaar het zuinig.
Nou jongen wordt het zoetjesaan geen
tijd om naar huis te gaan? Hoe laat
eten jullie?"
„Om 7 uur Stroper".
„Nou dan moet je nog even naar mijn
hondenfokkerij gaan kijken. Ik heb er
tien".
Rob bewonderde de prachtige honden.
„Wil jij soms Noir hebben?"
„Nou wat graag Stroper. Zou hij gauw
aan mij wennen?"
„O, ja, kijk hij komt al naar je toe en
nu gauw naar huis anders wordt je moe
der ongerust. Hier heb je een riem voor
Noir. Kom morgen terug".
„Nou graag", zei Rob en daar ging hij
met de hond.
De volgende morgen ging hfj met de
hond boodschappen doen voor zijn moe
der. Daar kwam hij de gebroeders
Kroon tegen.
„Dag vuile verklikker", schold Jaap
en gaf hem een stomp.
Opeens vloog de hond op een beet
Jaap in zijn bloes.
„Rob, roep die hond terug", gilde
Jaap.
„Hier Noir!" en de hond kwam ge
hoorzaam naast Rob. Maar de bloes van
Jaap zat al vol scheuren.
Later heeft Noir, Carl uit het water
gered en toen werden de jongens weer
goede vrienden en was alle ruzie ver
geten. De club kwam nog dikwijls in
het huis van Stroper, die zo prachtig
kon vertellen.
Dag allemaal, volgende week verder.
den in werkelijkheid zeer gevoelig zijn.
Ze geven er niets om als ze een flinke
klap krijgen, maar als je ze kietelt of
prikt, dan raken ze soms buiten zich
zelf van woede of opwinding.
Een olifant kan soms uren lang met
zijn slurf modder op zijn rug laden om
Als jullie zin hebben Jan Klaassen- zich tegen de insecten te beschermen,
theater te spelen, dan kunnen jullie z°'n hekel heeft hij eraan, om door hen
makkelijk en vlug de daarvoor nodige gestoken, geprikt of zelfs maar gekrie-
poppen zelf maken. beid te worden.
Teken de gezichten eerst op karton Henderson bekent eerlijk, dat hij in
of knip ze uit van 't hierbij gaande bet circus altijd een zekere angst voor
plaatje. Plak ze dan (in 't laatste geval
dus) op een stuk karton en vervolgens
om 't omhulsel van 'n luciferdoosje (1).
Neem een flinke zakdoek, een geruit
servet of zo iets (2). Leg 't dubbel, maak
in de beide uiteinden een knoop, maak
met een elastiekje de ene knoop aan je
duim vast en de andere aan je pink. Dan
steek je de drie middelste vingers, die
door de doek bedekt zijn, boven in het
omhulsel ende voorstelling kan be
ginnen!
vond dat goedje helemaal niet lekker.
Zodra de arts de olie in zijn muil ge
goten had, zoog hij die met zijn slurf er
weer uit en spoot ze de arts in zijn ge
zicht. Zo kwam 't, dat de arts vaak wel
20 liter nodig had in plaats van 4, voor
dat er genoeg van in de maag van het
dier terecht was gekomen.
Gelukkig ontdekte hij later, dat hij
door een inspuiting met een ander mid
del 't zelfde bereikte. Steeds, als Hen-
dersón een zieke en daardoor prikkel
bare olifant moest behandelen, haalde
hij er de aanvoerder van de troep erbij.
Dat was een wijfje „Ruthie" genaamd.
Zodra deze verscheen, werd de zieke
rustig en gedwee en liet zich verder
zonder tegenstribbelen behandelen.
EEN VOLWASSEN MAN VERZAMELT
70.000 KNIKKERS
Ongeveer 30 jaar geleden begon een
Amerikaanse straatveger knikkers te
verzamelen, die bij het spel der kinde
ren in de straatgoot verdwaald waren.
HU kwam er eigenlijk toe. doordat een
buurman een leuk vogelbad gemaakt
had van cement, waarin honderden
knikkeas verwerkt waren.
Toen wilde hU ook zoiets gaan maken,
maar hij is er nooit toe gekomen Want
onze straatveger werd een verwoed
knikkerverzamelaar. Zijn vrienden hiel
pen hem de verzameling te vergroten.
Alle knikkers, die ze bU hun werk von
den, brachten zU hem. En het resultaat
van dat alles was een verzameling van
70.000 zeventigduizend! knikkers.
Is 't niet om te watertanden? Maar van
een vogelbadje is daardoor niets geko
men.
olifanten heeft gehad. Ze zijn werkelijk
De dierenarts Henderson was in het heel moeilijke dieren volgens hem. Tel-
beroemde Amerikaanse circus Barnum kens weer lijden zij aan verstopping,
en Bailey jarenlang de arts van 700 die- Vroeger gaf hU hun lynzaadolie (lijn-
ren. In boeken en tijdschriften heeft hij olie) als medicUn, maar hij had zowat
heel wat van zijn belevenissen verteld 4 liter nodig om zo'n olifantenmaag
Hij verhaalt b.v. dat de „dikhuiden", weer in orde te brengen. Maar daar
zoals olifanten, neushoorns en nijlpaar- kwam wat aan te pas, want het dier
It
TANTE JO EN OOM TOON
DE LAATSTE MOHIKAAN
Het viertal was nog niet lang op weg,
toen een wonderlijke man zich by hen
aansloot. Het was de psalmenzanger
Davld Skala. Hy leerde de soldaten op
de forten psalmen zingen. Zelf bezat hy
een zeer mooie stem, maar zijn uiterlijk
was erg zielig en lachwekkend. Zijn
groot hoofd rustte op een lange, dunne
hals, hij had voor 'n man heel smalle
schouders, lange, magere armen met
ongelooflijk kleine dameshanden. Voeg
daarby nog een stel heel lange, magere
benen met voeten als van een reus en
een paar knieën als twee kogels. Als hij
zat, leek hij maar een klein manneke,
maar als hy opstond had hU de lengte
van een reus. De psalmenzanger mocht
de vier anderen tot fort William Henry
vergezellen.
Terwijl deze vijf personen door het
woud reden, zaten op ongeveer een uur
afstand van het fort drie woudlopers
samen te overleggen.
Het waren: de jager en padvinder
Valkoog een blanke man, maar door
de zon zo gebruind, dat men het nau-
wehjks meer zou geloven de Mohi
kaan Chingachgook en zijn zoon Unkas.
Ze waren alle drie groot en krachtig ge
bouwd.
Toen de schemering intrad, hoorde de
Indiaan duidelijk, dat er enige ruiters
naderden. Ze wachtten, tot deze uit het
woud te voorschijn kwamen, Want ze
konden immers niet weten, of de vreem
den vrienden of vijanden waren.
Aetherklanken
ZONDAG 3 APRIL
HILVERSUM I. 402 M.
8.00 KRO. 9.30 NCRV. 10.00 IKOR.
12.00 NCRV. 12.15 KRO. 17.00 CON
VENT VAN KERKEN. 18.30 NCRV.
19.45—24.00 KRO.
8.00 Nieuws. 8.15 Gram. 8.25 Inl.
Hoogmis. 8.30 Hoogmis 9.30 Nieuws
en waterst. 9.45 Passieliederen. 10.00
Praatje. 10.15 Inl. op de kerkdienst.
10.30 Kerkdienst. 11.30 Vragenbe-
antwoording. 12.00 Grammofocnmuz.
12.15 Act. geloofsproblemen. 12.30
Lichte muz. 12.55 De Kerk zijt Gij,
praatje. 13.00 Nieuws. 13.05 Kunt u
hen troosten? lezing. 13.20 Hoorsp.
De Wadders. 13.40 Lichte muz. 14.00
V. d. jeugd. 14.30 Strijkkwart. 15.05
Letterkundige persoonlijkheden die
ik gekend heb, lezing. 15.15 Concert-
gebouwork. 15.50 Gram. 16.15 Ge
denk, broeders, mijn nood vluch-
telingenprogr. 16.30 Vespers. 17.00
Kerkdienst. 18.30 Koor, sol. en in
strumentalisten. 19.00 Nieuws uit de
kerken. 19.05 Samenzang. 19.30 De
gelijkenissen van Jezus, lezing. 19.45
Nieuws. 20.00 Toespr. betr. viering
bevrijdingsdag. 20.05 Gram. 20.15
Cabaret. 20.45 U bent toch ook van
de partij? praatje. 20.55 Promenade
orkest en sol. 21.30 Frederik van
Eeden, klankb. 22.25 Boekbespr.
22.30 Nieuws. 22.40 Avondgebed.
22.55 Meesterwerken van de religi
euze kunst. 23.55-24.00 Nieuws.
HILVERSUM II. 298 M.
8.00 VARA. 12.00 AVRO. 17.00 VARA
18.30 VPRO. 19.00 IKOR.
20.00-24.00 AVRO
8.00 Nieuws 8.18 V. h. platteland.
8.30 Ge var. progr. 9.45 Geestelijk le
ven, toespr. 10.00 Gram. 10.30 Gevar.
progr. 12.00 Muziekrevue. 12.55
Sportspiegel. 13.00 Nieuws en SOS-
ber. 13.07 De toestand in de wereld,
lezing. 13.17 Meded. of gram. 13.20
Kamerkoor en orgel, met com. 14.00
Boekbespr. 14.15 Gram. 14 25 R°p.
voetbalwedstr. Nederland-Bulgarije.
16.15 Lichte muz. 16.45 Sportrevue.
17.00 Gevar. progr. 17.30 Soebkad uit
de pot, hoorep. v. d. jeugd. 17.50
Nieuws, sportuitsl. en sportjournaal.
18.30 Korte Herv. Kerkd. 19.00 V. d.
jeugd. 19.30 De Open deur, lezingen.
20.00 Nieuws. 20.05 Licht progr. 20.35
Humoreske. 21.05 Lichte muz. 22.00
Journ. 22.15 Pianospel. 22.30 Nieuws.
22.40 Gram. 23.10 Sportuitsl. 23.15
New Vork calling. 23.20 Grammof.
23.5524.00 Nieuws.
HILVERSUM II, 298 m.
7.00 VARA. 10.00 VPRO.
10.20—24.00 VARA.
TELEVISIEPROGRAMMA'S
7.00 Nieuws. 7-10 Gymn. 7.20 Gram.
8 00 Nieuws en Hammondorgekpel.
8.35 Gram. 9.00 Gymn. voor de vrouw.
J™:s G^Too''^oSni^'p/ano0
mtXRd°' hockeywedstrijd^ Belgf ^l^oTan'd^en Sb TeS'
Nederland. KRO. Kardinaal Alfrink 12 33 Voor het olatteland lS V? Art
mentaLre' film761"!!^ A^t ^0CU" te mu*iek. 13.00 Nieuws. 13.15 Voor
mentaire film. 21.10 Amsterdams oe middenstand. 13.20 Lichte buziek
An^03^ VARf nPllSn. I3 45 Wikken en we*en. lezfng M
991 «S'nrM? VPRO. Kamermuziek. 14 35 Voordracht. 15.20
0 Sport in beeld. Kurt Weill-herdenking. 15.45 Zestig
VATIKAANSE RADIO minuten voor boven de zestig. 16.45
(25.67 m., 31.10 m., 41.21 m., 196 m.) °ude liedjes. 17.00 Piano-duo. 17.20
22.15 uur - Pauselijke maandin- «F0?,rn- 1?-"°
tentie van het Apostolaat des Ge- jrIn i! uZmu,zie^C
beds: „Heer, mogen de priesters in parI lQ .uni bez'1' 00
de beslommeringen van hun ambt »n R.ese.rmHsult£:
door overvloedige genaden van de u^ve'r.!w .nL„ 5 Udenu' z"n; De
Heilige Geest gesterkt worden" ^"^7 door HWJ Muller °prês°Ê
MAANDAG ft"» CabareWOOO Nieuws'™
HILVERSUM I 402 m Gevar progr 21.25 Cabaret. 21.55
7 00—^4 00 NCRV Marimba. 22.30 Nieuws. 22 40 Philh.
n on 2 0(' ork. 23.40 Jazzmuziek. 23 55—24 00
7.00 Nieuwe en S.O.S.-ber. 7.13 Nieuws.
Gram. en sportuitslagen. 7.30 Een
woord voor de dag. 7.40 Gram. 8.00 TELEVISIE-PROGRAMMA'S
Nieuws. 8.15 Radiokrant. 8.35 Gram. NTS: 20 00 The Nat King Cole-
9.00 Voor de zieken- 9.30 Gram 9 35 show. 20.25 Film. 21.00—22.15 Het
Waterst. 9.40 Voor de vrouw. 10.15 vonnis, t.v.-spel.
Theologische etherleergang 11.00
Gram. 11.30 Gevar. progr. 11.50 Gram. GRAMMOFOONPLATEN.
12.00 Pianorecital. 12.25 Voor boer en PROGRAMMA DRAADOMROEP
tuinder. 12.30 Land- en tuinb. meded (Over de 4e lijn)
1233 Kinderkoor. 12.53 Zo leeft en 18.00—20.00 I. Georg Phillpp Tele
werk Suriname, praatje. 13.00 Nws. mann: 1. Sonata a quattro 2 Concert
13.15 15 Jaar geleden, praatje. 13.20 in e gr. t. voor fluit, oboe d'amore
Gevar. muz. 13.45 Gram. 13.50 Gram. viola d'amore, strijkers en continuo'-
14.05 Schoolradio. 14.30 Gevar. progr. 3. Concert In d gf t. voor tromnet'
•5-45 Gram- 16.00 Bijbeloverdenking strijkers en continuo- 4 Concert in
18.30 Klaveclmbelrecltal. 16.50 Gram e kl. t. voor hobo en orkest II Johann
17.00 Voor de kleuters. 17.15 Voor de Sebastian Bach: 1. Fantasie 'en fuga
Jeugd. 17.30 Gram. 17.40 Beursber. 'n a kl. t.; 2. Concert in d kl. t voor
17.45 Regeringsultz.: Seroel, oplei- 2 violen en strijkorkest: 3 Branden-
dtngseentrum voor Nederlands Nieuw burgs Concert nr. 5 In d gr t 4 Con
f"™'11!' d«wJ.F. van Bruggen cert In a kl. t. voor fluit, viool.' cem-
18 00 Orgelspel. 18.30 Gram. 19.00 halo en strijkorkest
Nieuws en weerpraatje. 19.15 In het
harnas, lezing. 19.30 Radiokrant. 19.50 VATIKAANSE RADIO
Meisjeskoor. 20.10 Het bittere hart, (25.67 m; 31.10 m; 41.21 m; 196 m)
hoorspel 21.48 Gram. 22.00 Pari. 22.15 Pauselijke missie-intentie van
eomm. 22.15 Gram. 22.30 Nieuws, het Apostolaat des Gebeds: Heer
HfJ ?.ram,2^45 Avondoverdenking mogen de katholieken de gevaren
23.00 Muz. lezing 23.40 Evangelie in van verkeerde lectuur in de missie
Esperanto. 23.55—24.00 Nieuws. doeltreffend bestrijden".
