Van het meest-bekritiseerde examen in Nederland hangen mensenlevens af En je kan het over drie weken weer proberen Veertig procent van alle candidaten voor het rijbewijs slaagt al de eerste keer Mars Steiger brak zes schilders gewond "SI -*« ZATERDAG 26 MAART 1960 DE LETDSE COURANT PAGINA 4 De heer Plomp in een karakteristieke houding: „Hoe bedoelt u dat pre cies?" Van half negen tot vijf duren de examens in het Witte Huis. „U bent dus Johannes Jacobus Jansen en u komt voor een volledig rij vaardigheidsbewijs?" Jansen kan niet anders doen dan deemoedig knikken en zeggen, dat hij inderdaad voor het bewijs komt, waarvan hij hoopt, dat de hemel van de rijvreugd zich voor hem zal openen. Daar is al een hele historie aan voorafgegaan. Zorgvuldig voorgelicht door zijn rij-instructeur, die hem er op gewezen heeft, dat je DIT vooral NIET moet doen bij de examinator en DAT juist wel; dat je geen al te roe keloze indruk moet maken, maar ook niet te véél alsof je op eieren rijdt, stapt hij over de drempel. De Stichting Centraal Bureau voor de afgifte van rijvaardigheids-bewij- zen heeft vaste krachten in dienst, die de gehele dag niet anders doen dan examens voor rijbewijs af te nemen. Voor Leiden en omgeving zijn er twee, n.l. de heren G. Plomp en J. H. Möhlman. Zij zijn de twee BOEMANNEN, de SCHRIK van de aspirant-rijbewijsbezitters, die met loden banden en vrees in het hart naar het Witte Huis in Oegstgeest gereden komen om zich op hun rijvaardigheid en kennis van de verkeersregels te laten testen. Als „boemannen" zien ze er overigens niet uit. Men moet ook goed be grijpen, dat zij alleen, die indruk maken op de examinandi en vooral dan op degenen, die zich nog niet zo heel zeker van hun zaak voelen. ••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••I belang van zichzelf en anderen schrif telijk te horen krijgt, dat hij nog niet zo ver is, dat hij het nog eens een keertje over moet doen. Maar het is juist de ontevredenheid van de afgewezenen, die het fabeltje in de wereld roept, dat je toch eerst een keer afgewezen moet worden, of liefst een paar maal, voor je dat pa piertje krijgt. De cijfers zijn an ders. Zij fantaseren bovendien - - we spreken nu uit eigen erva- Plomp. Want we waren uitgenodigd T-mg en halen niet de woorden aan om enige examens by te wonen. van een adviseur in vaste dienst Maar tegen het woord „slachtoffer" bepaalde antipatieën en zwartgallig- maakt hij al direct bezwaar. heden bij degene, die voor het advies ,Als u over „slachtoffer" spreekt: verantwoordelijk is. De adviseurs zó voelen wij ons dikwijls als we in doa5 hun P^cht» ?a?r zïJ £en met de wagen van een candidaat zitten, ™lde rechtvaardigheid. Een voor die er blijk van geeft, dat hij zijn beeld: de candidaat blijft vry lang zaakjes nog niet geheel onder de knie achter een leswagen ryden, haalt niet heeft. Je kan het wel eens benauwd V1» terwyl hij zich toch eigenlyk by hebben en blij zijn, dat de rit zich Je gang van het verkeer moet aanslui- zonder ongelukken heeft afgespeeld." *en- En dat het met het boeman-zijn E? na erdee ^ex amen* rit ten In "sS mige gevïïfen Sen wT te w^". dat "el goed vinden. De candidaten zdoa^ertdloont «eT* MaarTanteh—n zon vaart loopt het met. je en .J achtereen „De candidaat maakte toch wel een dit werk doet, elite dag van half ne- veilige indruk. Ik geloof wel, dat ik gen tot vijf uur namiddag krijg je die op het verkeer kan loslaten", is zoveel routine, dat je het wel ont- het bescheid van de heer Plomp. houdt. En als de candidaat erg veel Overigens bepaalt hij de uitslag niet fouten maakt heeft het weinig zin uit zijn blote hoofd en op grond van meer ze nog te onthouden, want dan algemene indrukken. Het centraal js hij nu eenmaal toch al gezakt. bureau voor uitgifte van rijvaardig- Elke rit, die twintig minuten op ^tst de «IminYtor zich'naast" de werden gewond ZU zijn naar het zie- heidsbewyzen heeft hiervoor een se- de kop af duurt, begint met een „wil candidaat en spreekt hii een zin uit gewona. z,yzyn naar rie maatstaven opgesteld, die de can- u even met mij meelopen en op het die ais cen formule klinkt Het komt kenhuls overgebracht, didaten in het algemeen een rede- nummerbord van die wagen daar kfj- erop neer dat de bestuurder zich aan J-' ken". het tempo van het overige verkeer De zes s,ch;lder3 waren wertamm l- 8 op een werkvloer van ongeveer twin- I BETER GEKWELDE I DAN UITGETELDE JAN „Verwacht u een slachtoffer?" vroe gen we dezer dagen aan de heer Meneer, wat doet u me nu toch aan! Bespiegelingen over hei rij-papieriie „Als iemand ten onrechte voor het examen boekhouden zakt is dat jammer. Maar als diezelfde meneer ten onrechte slaagt voor het ry- vaardigbeids-examen, wordt hy op honderdduizend medeweggebruikers losgelaten". Dit zegt ons de directeur van het Centraal Bureau voor de af gifte van Ryvaardigheidsbewijzen de heer H. W. M. Westerlaken, die nu tien Jaar directeur is en er voor uitkomt, dat zyn stichting een van de meest bekritiseerde in Neder land is. „Onlangs gebeurde het me nog", zei hy, „dat iemand me opbelde: meneer, wat hebt u me nu aange daan" „Ik ben me niets bewust". „U heeft me laten zakken en na zou ik juist naar het buitenland gaan met myn vrouw en kinderen. De kamers zyn ai besproken en de reis is uitgestippeld". „Maar hoe ging n dan in andere Jaren?" „Met de trein". Gaat n dan nn ook zo, dan loopt o geen gevaar met uw hele familie in het ravyn te storten, dat is zo leuk niet. Zo krygt men dageiyks telefoon tjes op het CBR, maar de directeur en zijn assistenten zyn er al aan ge wend. De stichting is niet zo maar een stichting, doch door de drie verkeersbonden ANWB, KNAC en KNMV opgericht op uitnodiging van de minister, die hen gemachtigd heeft. In het bestnnr zitten niet al leen vertegenwoordigers van ge noemde bonden, maar ook van de werkgevers- en werknemersbonden van het wegvervoer. Dit geeft toch wel een hechte ba sis. Het bestuur is breed samenge steld. Elk Jaar wordt het getal men sen dat een rybewys wil hebben groter, in de afgelopen maanden van dit jaar waren het er al weer 12000 meer dan vorig jaar. „De candidaten die we krygen hebben altyd haast". „Ze moeten volgende week naar het buitenland, of zij moeten met vacantie en dan moet dat examen ook nog even gauw gehaald wor den". Als men dan weet, dat altyd nog 40 procent van alle candidaten in Nederland vóór het rybewys de eerste keer de beste slaagt en dat dit percentage nog altyd het hoog ste is van alle examens die in Ne derland afgenomen worden, vraagt men zich af, waarom Juist deze stichting zo aan kritiek bloot staat. Om ons van de plaatseiyke toe stand op de hoogte te stellen, maak ten we enige ritten mee met de ad viseur van de stichting, de heer Plomp. Hierover gaat nevenstaande reportage. De naam van de candidaat is ver- zonnen. een moeder met Pietje, die nog juist wil oversteken, en waarbij de man afvraagt of hij even op de toeter zal drukken of niet. Nadat hij als opoe met-de-kinderwagen door de bocht is gegaan biedt de Rijnsburgerweg zich aan als een weg met vele kruisen voor de beginneling. En wat denkt u van het Leiden, dat zich direct na de Rijnsburgersingel aan hem ontvouwt. Kan men 'n idealer straatjes-stad be denken voor zenuwachtige candida ten, iie bijvoorbeeld (we hebben dit meegemaakt) in paniek linksaf de Apothekersdijk. oprijden, terwijl de examinator naar niets gebaarde en er niet één zei. Dan krijgt men een gesprek in deze geest: „Ik dacht toch duidelyk dat u zei, naa - links". Examinator: „Ik zei niks". ,Maar u zei toch links". Examinator: „Rijdt u nu maar rus tig door maar luistert u wel duidelijk naar de aanwijzingen; als ik niets zeg, rijdt u rechtuit. In de kring der examinatoren niffc al te druk punt, naast een auto, „Stapt u maar in". Het begin van de (vaste adviseurs is een beter woord) waar de candidaat dicht achter moet rijtest tegenover restaurant Het Witte bestaat hierover een anecdote. N.l. parkeren. Dat zijn spannende momen- Huis te Oegstgeest. Jaarlijks gaan er van de adviseur, die dat ook betoogd ten- Ook voor de verslaggever, die al- zo ruim tweehonderdduizend mensen had en vergat „linksom" te zeggen, laen maar mag kijken en luisteren, op voor het rij-examen. Elke maand toen men een gracht naderde. maar die toch intens met de candi- zijn er weer meer. Geen wonder dat Omstanders hebben hem op het dro- daat meeleeft, ge moeten helpen, tijdige benoeming van kundige advi- Wij mensen hebben nu eenmaal de seurs het C.S.R Is. Bij elke rijproef behoort ook het n<£smg de kant van de »on" Courant achteruit rijden. De adviseur pleegt schuld te kiezen, hiertoe het bevel te geven op een Daarom leggen we ons ook hele- ledereen vindt altijd even lekker maal plat op de achterbank om toch vooral niets van het uitzicht naar achter weg te nemen. In onze kajuit wachten we op de plof van de band op de stoeprand, die dan ook onher roepelijk komt. Maar sportief krygt de candidaat nog een tweede kans aan het eind van de rit en dan voor al omdat hij by het achteruit rij den niet voldoende let op de tegen liggers. „Een spatbordie uitdeuken is duur", zegt de heer Plomp. Aan het eind van de rit ligt het Witte Huis weer lokkend in de verte, waar overigens een tweede kwelling begint, de theorie, die zeei dikwijls maar stiefmoederlijk behandeld blykt te zijn. Met theorie kan je rare dingen meemaken. We zitten erbij, als de volgende dialoog zich ontwikkeld: Vraag: Hoe kan je zien dat een voertuig een bromfiets is. Antwoord: Omdat ie voorrang geeft. Vraag: Hoe kan je zien, dat je op een voorrangsweg rijdt. Antwoord: omdat niemand stopt als er verkeer van opzij komt. Kijk, op zulke momenten lijkt het vak van adviseur je toch niet zo aanlokkelijk, bepaald vermoeiend zelfs. Maar de heer Plomp verliest zijn humeur niet. Als hij voor de vijfde keer met een tramvraagje bot heeft gevangen: zegt hij, je theorie nog eens nakijken hoor, dat hoort er ook bij. En dan te weten, dat het gemid deld nog géén twee keer is dat lief hebbers voor het paüiertie examen moeten doen voor zti het omstreden kleinood in hun bezit hebben. En dat met een aantal van 210.000 candidaten per jaar! Bij de aluminiumfabriek in Utrecht is gisteravond omstreeks tien nor een linker, dan de rechter". Vervolgens aan het werk waren. Zes personen lijke kans geven, dat zij volgens ob jectieve normen beoordeeld worden. Dat is een ogentest. Mocht de can- moet aanpassen. .- - De heer Plomp verklaart het: be- didaat wat al te kippig op het num- tig vierkante meter, die op een hoog- drevenheid wordt gevraagd in: 1. be- merbord moeten kruipen, dan zal hy We ryden de Endegeesterlaan uit; te van acht meter in een machinehal handeling van het mechanisme; een bril moeten aanvragen. daar vallen weinig fouten te maken, van de fabriek was aangebracht. Plot- 2. het rijden dus niet onnodig maar de eerste voetangel staat al op- seling brak een der verbindingsbal- langzaam of roekeloos- gesteld in de vorm van een bord met ken onder de werkvloer en met don- *3 toepassing van dé verkeersvoor- „stop". Het optreden van een agent derend geraas stortte het houten ge schriften in de practijk; Een andere vaste adviseur in dienst vereenvoudigt het, want er bestaat vaarte naar beneden. De schilders vie- 4. bijzondere verrichtingen, zo- van het C.B.R. is de heer Möhlmann geen twyfel aan zyn bedoelingen, die len over elkaar heen op de pond en als achteruit rijden, keren, etc. evenals de heer Plomp gevormd hy met de hand kenbaar maakt. Maar werden gedeeltelijk overgoten door - tochals candidaat moet je aan enkele grote potten aluminiumverf. Vn.r _llr jpr nndprHpJpn van dit en doorkneed in de verkeerspolitie, tochals candidaat moet je aan groie poiien aiuminiumven Voor elk der onderdelen van d t Daarnaast ziin er nog drie adviseurs, zoveel dingen tegelijk denken, en de Zij liepen hierbij veel arm- en been gedeelte van het examen, kan de s j.x u_-r>Q nnr» candidaat volgens een puntensys- teem de kwalificaties „goed", „matig" "caten. of „slecht" ontvangen. Eén onderdeel van de vijf mag matig zyn „Twee maal „matig" betekent: gezakt voor dit deel van het examen, éénmaal „slecht" ook. Daarna moet de patiënt in het theo retisch gedeelte er blijk van geven dat hij op de hoogte is: 1. Van de kennis der verkeers- voorschriften. 2.Van de verkeerstekens. Ook hier geldt weer: éénmaal „ma tig" mag. /"\VER HET GEHEEL mag een can- didaat dus tweemaal „matig" in beide onderdelen behalen om tóch zijn rij bewijs te kunnen ontvangen. Het is dus niet zo, zoals men dat van gezakte candidaten wel hoort, dat één keer een fout maken al betekent, dat je gezakt ben. In wezen betekent het ryvaardig- digheidsbewijs, en het examen dat men moet afleggen een bescherming van de maatschappij, die door de maatschappij zelf wordt opgelegd. En daarom zou een candidaat het niet zó erg moeten vinden, dat hy in het die dit werk als nevenfunctie ver- mensen weten niet dat hier een ar- fracturen op. De G.G.D. was spoedig me bestuurder zich zit te pijnigen om ter plaatse en verleende samen met de bedrijfsarts de eerste hulp. De slachtoffers werden vervoerd naar het academisch ziekenhuis. De politie heeft een onderzoek ingesteld naar de oorzaak, doch kon vannacht hier over nog niets concreets meedelen. 100-JARIGE IN ERMELO. Gisteren heeft de weduwe Van KampenWoldendorp te Ermelo haar 100ste verjaardig gevierd. Ze mocht deze dag nog in redelijke welstand doormaken. Namens het gemeentebe stuur van Ermelo kwam de loco-bur gemeester, wethouder G. van Ernst, met wethouder C. Dooijewaard haar gelukwensen. De veiling van de beroemde kunstcollectie Dreesmann bij Frederik Muller en Co. te Amsterdam heeft totaal 4.323.410 opgebracht. Zy heeft vier dagen geduurd en er kwamen 706 nummers onder de hamer Vrijdag middag kocht het stedelijk museum Met de nieuwe Douglas DC-8 „Dr Albert Plesman" arriveerde op Schiphol te Amsterdam nog voor 33 mille een o.m. Donald VV. Douglas, president van de Douglas vliegtuigenfabriek en grote staande gangklok. zijn echtgenote, die wij hier (op de voorgrond) het toestel zien verlaten.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1960 | | pagina 4