DE ANDEREN
Uitbreiding „Hygia", Sassenheim, begonnen
Paradijsparade
Schilder viel van
dertig meter
Een modern pakje
ZATERDAG 12 MAART 1960
DE LEIDSE COURANT
PAGINA 10
Weih. Vogelaar
sloeg eersie paal
Gisteren was het voor „Hygia" 'n
historische dag.
Door het slaan van de eerste paal
werd namelijk een begin gemaakt
met dit nieuwe uitbreidingsplan van
dit snel groeiende bedrijf.
Omstreeks 10 uur hadden vele ge
nodigden, waaronder loco-burge
meester wethouder Vogelaar, de ge
meente-secretaris, de heer G. A.
Stolwijk, de heer G. B. Maas, direc
teur van het Gew. Arbeidsbureau te
Lisse, de heer G. Schram, directeur
Gemeentewerken, zich met de di
rectie van het bedrijf, in de cantine
verzameld, waarzij werden verwel
komd door de heer F. Bibo, namens
de directie. Alvorens de eerste paal
werd geslagen, sprak de heer L. A.
Ter Meer, mede-directeur van Hygia,
een inleidend woord. Aan de hand
van maquettes toonde hij, hoe het
gaat worden in de toekomst. „Wij
hebben dit plan genoemd „Het plan
2000" zei spr. „Tot zolang moeten
wij met dit bouwplan vooruit".
Over het terrein is een stramien
in blokvorm uitgezet.
De onderlaag van dit gehele stra
mien vormt een betonnen kuip, die
voor het bedrijf dienst gaat doen als
sousterrain, waarin de magazijnen,
expeditie, electrische- en verwar
mingsinstallaties, toiletten, gardero
bes en rijwielbergplaats worden on
dergebracht. Op deze onderbouw
groeit de fabriek uit. De wijze van
bouwen in paviljoenbouw is
zodanig dat verdere uitbreiding in
de toekomst te allen tijde kan wor
den aangesloten.
Het eerste paviljoen dat thans ge
bouwd gaat worden onder leiding
van het architectenbureau Ritter en
De Graaf uit Den Haag, is in handen
gelegd van de HBM, eveneens uit
Den Haag. Het krijgt 'n oppervlakte
van 1575 m3 en zal geheel van gla
zen wanden worden voorzien.
Na deze toelichting begaf het ge
zelschap zich naar het bouwterrein.
Hierbij sloot ook het voltallige per
soneel van het bedrijf zich aan om
getuige te zijn van het slaan van
de eerste paal.
De plechtigheid werd verricht
door weth. A. Vogelaar, onder het
uitroepen van een driewerf hoera
van alle aanwezigen.
Hierna begaven de genodigden
zich weder naar de cantine, waar 'n
heildronk werd uitgebracht op het
welslagen van dit grootse plan.
Als vertolker van de gevoelens der
gemeente sprak vervolgens de heer
Vogelaar. Hij wees er op, dat Hygia
jaren geleden als een der eerste in
dustrieën zich in Sassenheim ves
tigde. „Gij gaat thans een nieuwe
uitbreiding verwezenlijken en wel
op een stevige fundering. Het is al
tijd de stevige fundering geweest,
waarop uw bedrijf heeft gesteund
en waarop het is uitgegroeid tot wat
het nu is. Daarom" zo zeide de heer
Vogelaar „is het gemeentebestuur
verheugd op deze 11e maart". Spre-
Gistermiddag is bij de in aanbouw
zijnde elektrische centrale aan de
Waalhaven te Rotterdam een plank,
waarop twee constructieschilders uit
Rotterdam zaten te werken, uit een
strop geschoten. Een der schilders viel
van dertig meter hoogte naar bene
den en moest ernstig gewond in een
ziekenhuis worden opgenomen. Num
mer twee kwam met de schrik vrij.
Het tweetal was, zittend op een
plank, die in kabels hing op een
hoogte van dertig meter bezig aan de
achterzijde van het ketelhuis te wer
ken. Een hunner, de 27-jarige M. A.
Jaspers kreeg een stofje in zijn oog
en schoof over de plank naar zijn col
lega, de 28-jarige C. Stam, die hem
zou gaan helpen. Opeens schoot de
plank aan één kant uit de strop en
kwam verticaal te hangen. Eerstge
noemde viel zoals gezegd dertig me
ter naar beneden. De heer Stam wist
na een val van drie meter een richel
te grijpen, zodat hij in de lucht bleef
hangen. Via steunbalken, die aan het
pand zaten, en een plank wisten an
dere werklieden hem uit zijn benarde
positie te verlossen.
ELEKTRONISCHE PAUZETEKEN
Met ingang van zondag 13 maart
zal de Nederlandse Omroep een
nieuw pauzeteken in gebruik nemen,
gebaseerd op de eerste maten van het
Wilhelmus gezet en elektronisch ge
realiseerd door ir H. Badings.
Een maquette van de bedrijfs-
uitbreiding, waarvoor gistermor
gen de eerste paal werd geslagen
door wethouder Vogelaar.
ker feliciteerde directie en personeel
met het bereiken van deze nieuwe
mijlpaal in haar bedrijf.
Nadat de heer Wij nachten namens
het personeel de directie gefeliciteerd
had, bracht de heer L. A. Ter Meer
een woord van dank voor het gespro
kene en de belangstelling en bood
hij wethouder Vogelaar de helm, die
hij bij het inslaan van de paal had
gedragen, met enkele toepasselijke
woorden als herinnering aan.
Valkeridylle
boven Leiden
Wie door de Breestraat
gaat, heeft heus niet de
gelegenheid om op zijn ge
mak te zien, wat zich al
lemaal boven Leiden af
speelt. Maar één ding
moet hem wel opvallen:
in de zilveren nevels die
de willekeurige rafels van
de flauw-gebogen gevel-
wanden verbindt, hangt
een bleke zon. Zijn ge
dempte licht, het zachte
weer en de sprankelende
klanken van het carillon
wekken bij ons de indruk
van een feestdag. Rechts-
afslaande, het Steenschuur
op, werd onze aandacht
getrokken door het flui
tend gegiechel van een
toren valk je, dat uitgela
ten over stormde.
Het was er niet één, er
zaten wel vier valkjes in
en om de toren van de
Lodewijkskerk. Het zag
er naar uit, dat er twee
mannetjes waren en twee
wijfjes, maar in het ble
ke zonlicht was dat niet
gemakkelijk te zien. Een
van de vogels was, gezien
zijn gedragingen, een man
netje. Het beest joeg ach
ter een ander aan, van
wie we maar aannamen
dat het een wijfje was,
met een snelheid, die naar
schatting toch wel tegen
de tachtig kilometer - of
meer - per uur lag. La
chend stoof hij in haar
richting en vlak bij haar,
veranderde hij ijlings van
koers. Zij op haar beurt,
deed alsof ze niets van
hem moest hebben en ver
dween met een sierlijke
duik, naar een derde
valkje - waarschijnlijk
ook een mannetje - alsof
ze verwachtte, dat die
haar wel bescherming zou
bieden. Dat gebeurde na
tuurlijk niet maar haar
toneelspel had wel tot ge
volg, dat nummer een
haar met een felle duik
de pas afsneed en haar
voor zich uit dreef, naar
een van de vierkante ga
ten, die zich in de toren,
juist onder de trans bevin
den. Gewillig ging ze daar
binnen, gevolgd door het
verliefde mannetje, datt
aan de muur voor het gat
bleef hangen. Toen hij
zich met een zwaai weer
in de lucht stortte, volgde
zij, met matige snelheid
vliegend, naar een van de
pinakeltjes van de toren.
Met een grote boog zette
het mannetje de jacht in
op het andere vrouwtje.
Maar zij was niet jaloers
en bleef zitten, staart-
wiegend in de wind. Dat
verdroot hem en om haar
te imponeren, dook hij op
een kauwenpaartje, dat -
elkaar waarschuwend voor
de komende onderschep
ping - zijn koers verlegde.
Hij zette zijn aanval niet
door, buitelde wat om de
kauwen heen door de
lucht en vloog weer terug
naar de toren. Het wijfje
had niet de minste zin om
gevolg te geven aan zijn
verlangen om wat te
stoeien en dus besloot hij
haar tot vliegen te dwin
gen. Hij won hoogte en
liet zich in pijlsnelle vaart
vallen. Maar vlak bij haar
remde hij en vloog juist
tussen haar en de leien
van de torenspits door
verder. Opnieuw en op
nieuw herhaalde hij dat
kunstje maar zij bleef zit
ten. Toen werd het me
nens.
De doldrieste valken
man nam een run, en
zoefde lachend op het
wijfje in. In het passeren
joeg hij haar met een tik
van zijn vlerk van het
pinakeltje af en zij - eerst
ogenschijnlijk met tegen
zin - volgde gehoorzaam.
Hij wachtte haar op en
giechelend en stotend
over .en weer joegen de
twee vogels in steeds snel
ler vlucht over de daken
rondom de Lodewijksto-
ren. Ze vlogen dartel maar
in volkomen harmonie en
het komt ons voor, dat er
over enige tijd wel één
en misschien ook twee
valkenhorsten zullen lig
gen onder de torentrans
aan het Steenschuur.
IIET ZIT DE FRANSE kapitein
Lourmais helemaal niet mee. Het
was zijn o paradox vurigste
wens in ijskoud water te duiken, er
het dagenlang in uit te houden en in
Rotterdam verkleumd weer aan wal
te stappen, compleet met wanstaltig
gezwollen lippen. Nu is zwemmen z'n
lust en leven. We lazen, dat hij van
alle lycea is weggestuurd en dat de
theorie op de academie voor beel
dende kunsten hem finaal boven de
pet ging, weshalve hij maar zijn
zwemtalenten ontplooide als kik
vorsman. Zo ziet u hem dan ook op de
foto's: ploeterend in het water, als een
amphibie-wezen, het „schnorkel-ap-
paraat" fier geheven, voor het geval
hij het hoofd niet meer boven water
kan houden.
En deze idealist wil men uit
louter goede bedoelingen overigens
in zijn bewegingen belemmeren.
Zowat in elke pleisterplaats staan
bibberende mensen langs de water
kant die Lourmais
telkens met geweld
uit zijn element
halen, oerdom, de
vraag stellend: „is
het water niet
koud?" Waarop de
kapitein tot ieders
ontsteltenis ver
klaart: (hoe lapt ie 'm dat met die lip
pen?) „ik ben hier niet gekomen voor
warme baden". Bij zo'n woordenwis
seling vragen wij ons in gemoede af:
is die mèn nou gek, of zijn de huive
rende omstanders het? Voor ons al
len is het te hopen, dat Lourmais gek
is, want wat hij met zijn ijzingwek
kende zwemmerij beoogt is bijna te af
schuwelijk om te vertellen
De man wil ons allemaal (en als
wij het niet zijn, dan ons nageslacht)
naar de eeuwige jachtvelden sturen.
De jachtvelden van de ijszeeën. De
heer Lourmais ziet daar onze toe
komst, vanwege de voedselvoorzie
ning. Mogen we hem geloven, dan
kruinen over een poosje alle eetten-
ten en snackbars wel sluiten, want
de poolzee biedt een /maal
tijd voor een prik. Waanzin. Laat
Lourmais er zelf maar een volks
tuintje beginnen. Wij weigeren te di
neren tussen haaien van 12 tot 15
meter, kabeljauwen van zes en inkt
vissen met een doorsnee van 15 me
ter.
Deze cijfers zijn ons door de boos
aardige kapitein verstrekt. Hij wil de
wereld de ogen openen Laat de
snaak zelf maar zijn ogen openhou
den, want rond de Lorelei in een boe
wat-enge Rijnbocht vol klippen
wacht hem zijn ongeluk. Zijn vrouw
duikt hem niet voor niets na. Die
weet bliksems goed, dat daar nog
steeds die lokkende sirene zit, blind
voor lip-afwijkingen en verzot op een
mannelijke kikvors. Hij moet maar
in z'n eentje haaienvinnensoep gaan
eten, die ijskoude Lourmais; wij la
ten ons geen loer draaien.
EEK.
HET ETEN BIJ MOEDER
Zij: „Neem toch nog 'ns wat Ik
vind, dat de omelet, eerlijk gezegd,
heerlijk smaakt".
Hij: „Zeker, maar hij had mij
toch nog beter gesmaakt, als hij was
geweest zoals bij ons thuis, toen ik
nog kind was. Vraag toch eens aan
moeder om het recept
Zoiets zegt een verstandige echt
genoot niet als hij de harmonie aan
tafel wil bewaren. Er is geen op
merking, die een huisvrouw meer
kan krenken dan erop te wijzen,
dat haar schoonmoeder een betere
kokkin is dan zijzelf. Misschien is
dat wel zo, maar als zoveel heren
van mening zijn, dat „moeders eten
het best smaakt" dan kun je ervan
opaan, dat het gewoontemensen zijn
en dat zij met véél meer etenslus*
aan tafel kwamen toen zij nog kin
deren waren.
EEN HOBBY VOOR DE
OUDE DAG
Zij: „Er komt hier weer een hob
by-tentoonstelling, zullen we er
zondag eens een kijkje gaan nemen?
Het zou toch aardig zijn, als je op
die manier een of andere vrijetijds
besteding zou kunnen vinden".
Hij: „Vrijetijdsbesteding...." Wat
heb ik daarmee nou te maken? Na
een dag van acht uur werken hoef
ik werkelijk niets meer te doen. Als
ik gepensioneerd ben kunnen we
er nog wel eens over spreken, dat
duurt nog een paar jaar".
Deze heer op leeftijd bezit een
gevaarlijke in.-telling. Veel, mensen,
en in het bijzonder de mannen, kun
nen zeer snel oud worden, omdat
zij zich niet op tijd op hun pensi-
oenrust hebben voorbereid. Het is
veel verstandiger, zich voor iets te
gaan interesseren, vóór dat men de
PRACTISCHE WENKEN VOOR DE HUISVROUW
arbeid de rug toekeert. Dan heeft
men alvast wat, waarop men zich
kan verheugen, dat de dag inhoud
geeft en dat de oude dag net zo
waardevol kan maken als de andere
perioden in het leven.
EEN DOELTREFFENDE
BEHANDELING
Helaas vertonen fijne, zachte wol
len artikelen reeds na enige tijd van
dragen de neiging tot het vormen
van losse haartjes en pluisjes. Pro
beert u dan eens de voorwerpen
met een stevige borstel te schuie
ren, de oppervlakte zal meteen weer
glad worden. Natuurlijk moet u de
behandeling niet al te dikwijls her
halen, omdat de wol anders reeds
vóór de tijd versleten is.
Een hoed fleurt altijd weer op
als hij eens af en toe geborsteld en
gestoomd wordt. Belangrijk daarbij
is alleen, dat de hoed bij het dro
gen op de juiste manier wordt op
gehangen, zodat hij zij vorm be
houdt en de rand geen golven
krijgt. Het beste rolt men een stuk
karton tot een buis, die men met
een paar klemmetjes bij elkaar
houdt. Op dezelfde buis kan men
zijn (haar) hoed hangen als die
-buiten in de regen is geweest
Llii de keuken
geklapt
MENU VAN DE WEEK
Er is weer spinazie maar
natuurlijk nog gepeperd in prijs!
Dit neemt niet weg dan dan toch
niet eens spinazie zou kunnen wor
den gegeven, weliswaar niet ge
kookt want dan hebben we maar
liefst 1 pond per persoon nodig,
maar rauw omdat we dan met veel
minder kunnen volstaan.
Voor stamppot rauwe spinazie
b.v. nemen we op 2 kg. aardappelen
1 pond rauwe goed gewassen en
daarna gemalen of fijn gehakte spi
nazie die pas wordt toegevoegd aan
de aardappelen wanneer die reeds
zijn gestampt. Het geheel wordt met
melk, boter, wat rauw geraspte ui
en eventueel met zout op smaak af
gemaakt.
ZONDAG: pouletsoep brussels lof
met eieren, aardappelen, yoghurt-
pudding met slagroom.
MAANDAG: vleesragout (van pou-
let), bieten, aardappelpurée, ame-
rikaanse appelen.
DINSDAG: stoofschotel spruitjes en
kaas, perencompóte.
WOENSDAG: gehakt, groene kool,
aardappelen, fruit.
DONDERDAG: gebakken bloed
worst, prei met tomatensaus,
aardappelen, rijst met krenten.
VRIJDAG: gebakken bokking, kool
raapjes, aardappelkoekjes.
ZATERDAG: stampot rauwe an
dijvie of spinazie, spek, fruit.
1 kg. spruiten, V/% kg. aardappelen,
200 g. belegenkaas, 2 dl. melk, 60 g.
boter, zout, peper.
De spruiten schoonmaken en was
sen. De aardappelen schillen en in
stukken snijden en met wat boter
en zout opzetten. Op de aardappe-
den de spruiten leggen. De boter
erbij doen en het geheel in onge
veer 30 minuten gaar koken. De
melk nu toevoegen en tot slot de in
dobbelsteentjes gesneden kaas er
door roeren (de kaas mag niet mee
koken!). Zo nodig het vocht met nog
wat aardappelmeel iets binden en
de stoofpot met wat zout en peper
op smaak afmaken.
AMERIKAANSE APPELEN:
4 grote appelen, suiker, kaneel,
boter. Caramelsaus: 6 dL melk, 125
gr. suiker, 20 gr. maizena.
De appelen schillen en boren. Ze
in een vuurvast schoteltje zetten,
de holten opvullen met een meng
sel van suiker en kaneel en dan een
klontje boter er bovenop leggen.
Een bodempje water in het scho
teltje doen en de appelen in de oven
gaar maken. De appelen dan over
gieten met de caramelsaus.
U KUNT NIET ALLES WETEN
Een „gaatjes koekepan" moet
eerst verhit worden en daarna de
boter of het vet er in. Altijd schoon
maken met een beetje zacht papier
en wat zout. Eens in de week in een
afwassopje.
Gebruik oude afgedankte wanten
bij het poetsen van uw zilverwerk.
Draai er een geprepareerde doek
om heen en uw handen blijven
schoon.
Grijs geworden hoofdwaar bij
jonge mensen verdwijnt vaak
door wassen met gewoon water
waaraan azijn is toegevoegd.
EEN van de meest ge
liefde en praktische onder
delen van onze garderobe
is altijd nog het pakje. Het
heeft zo bijzonder veel
voordelen en zeker in ons
Nederlands klimaat Het
pakje kleedt ons keurig en
correct, men kan er overal
mee verschijnen. Maar bo
vendien zit het heerlijk en
beschermt het ons tegen de
vrij sterke temperatuurs
wisselingen, waaraan we
hier nogal eens onderhevig
zijn. Maar dat niet alleen.
Het pakje biedt ons ook
nog de mogelijkheid om de
rok te dragen met een
leuke blouse of jumpertje
zonder het jasje, maar
daarnaast kan het jasje
dikwijls ook apart gedra
gen worden boven een
passende rok. Kortom het
pakje biedt diverse leuke
mogelijkheden.
Ook dit seizoen zijn er
weer pakjes te kust en te
keur en de couturiers heb
ben aan dit deel van onze
garderobe bijzondere aan
dacht besteed.
Zo zullen dit seizoen
de jasjes langer worden en
in vele gevallen met cein
tuur zijn opgesierd, dit is
een kenmerk van de nieu
we mode op het gebied van
pakjes.
Onze illustratie toont zo'n pracht van een pakje, vervaardigd van
zuiver wollen kamgaren in een heel klein ruitpatroon (pepita) van wit en
reebruin. Het lange jasje heeft een zeer eenvoudige kraag en 7/8 lange
mouwen. Let U eens op de leuke schuin ingesneden zakken in het jasje.
Vooral lange slanke vrouwen zullen deze lange jasjes met ceintuur
uitstekend staan.
Maakt U vooral niet de fout, die vele onnadenkende dames maken,
door dit getailleerde jasje op een wijde rok te dragen of dit truitje te com
bineren met een gebloemde japon of dgl. Er zijn mensen, die denken dat
élle combinaties mogelijk zijn, maar zo is het niet
OflOIIOIIOIIOIIOIIOIIOIIOIIOIIOIIOIIOIIOItOOIIOIIOIIOIIOIIOIIOIIOIIOIIOIIOr
