(bambo)
KNUTSELHOEKJE
ZATERDAG 23 JANUARI 1960
DE LEID SE COURANT
PAGINA 9
zijn rekenwerk af had, kreeg hij geen
strafwerk mee naar huis. Dolgelukkig
holde hij naar huis en vond het kinder
achtig dat hij gehuild had.
Nog goede oplossingen van Alfons
Verdegaal, Hazerswoude; Marion v. d.
Hulst, Alphen; Hennie v. Haastert. Zoe-
termeer; L. v. d. Zon, Lelden; Ria Straat
hof, Benthuizen; C. Droogh, Stompwijk;
Bep v. d. Werf, Alphen; Corrie Knij-
nenburg, Voorschoten; Lia de Koning.
R'veen; Leo Hoogeveen, Noordwijk;
Martina Smeding, Lelden.
Volgende week verder. Dag allemaal.
Tante Jo en Oom Toon.
KNOP OP DOOS
Het
Avonturen van
CORRESPONDENTIE Intussen pakte Els de boterham van
Koos van het bordje en stopte hem in
Ria Jansen, Rypwetering. Begin maar haar tas. Toen Koos even later weer
Ria met je verhaaltje: aan zijn brood wou beginnen, zag hij
zijn brood niet meer. Moeder had er
HET AVONTURIERTJE niets van gezien. „Je mag mijn boter-
Ket was bleker weer de zon scheen Jam wel hebben^, zei ^maar
heerlijk aan de blauwe^_hemel.De even latgr waren ze kiaar met
DE KINDERHOEK
Ja, wat schreef Elsa?
Beste vriend,
Je herinnert je mijn belofte bij het
droeve afscheid te Rio de Janeiro. Wel
nu, mijn vader en ik zijn in je buurt
om je te verlossen. Kijk vrijdagavond
na 't vallen van de avond naar 't wes
ten. Daar zul je dan een licht zien als
een bewegende ster. Dit is het teken,
dat wij je verwachten. Aan die zijde
van het vestingterrein is een steile af
grond. Aan een oude eik, die aan de
rand van het ravijn staat, vind je een
stevige lijn bevestigd, die tot de bodem
reikt. Laat je daar langs naar beneden
glijden en je zult er ons vinden met
alle hulpmiddelen, die voor je verdere
vlucht nodig zijn.
Tot een blij weerzien op vrijdagavond.
Elsa.
Je kunt wel begrijpen hoe warm 't
Bambo om 't hart werd bij 't lezen en
herlezen van deze regels. Als vanzelf
richtten zijn met tranen gevulde ogen
zich nu reeds een ogenblik naar het
westen. Ja, hij kende die boom, die aan
zijn verlossing zou meewerken. En
morgenavond zou het onverwachte ge
luk hem ten deel vallen. Met dit blijde
vooruitzicht viel hij die laatste avond
in de vesting in een diepe, verkwikken
de slaap.
Bij het reveil (sein tot opstaan) werd
hij met een blij gevoel wakker. Hij deed
gewoon zijn dagelijkse bezigheden en
niemand vermoedde welke spanning in
zijn binnenste heerste. Maar de vrien
delijkheid, welke hij die dag jegens
ieder betoonde, zou hem haast hebben
kunnen verraden. Wat leken de uren
lang! De zonsondergang, die men in vele
gevallen wel graag zou willen vertra
gen, liet nu eindeloos op zich wachten.
Maar aan alles komt toch een einde en
toen ten laatste de gouden schijf aan de
horizon was verdwenen, wendde hij on
afgebroken zijn blikken naar het wes
ten. Anders dan hier valt in die stre
ken na zonsondergang binnen weinige
minuten reeds de nacht in. Het sein zou
dus wel spoedig gegeven worden.
De schildwachten, wier aantal in de
avond verdubbeld werden, maakten met
rustige stappen hun ronden. Langzaam
aan werd het kalmer en stiller in en
rondom de vesting. Maar nog steeds
geen teken! Gelukkig bedacht Bambo,
dat het veiliger zou zijn om nog wat te
wachten toteen nog diapere.cust over
alles was neergedaald. Zo dachten zijn
bevrijders er blijkbaar ook over.
Nauwelijks een half uur na 't dempen
van de lichten in de cellen en in het
bureau van de gouverneur, toen dus
verondersteld kon worden dat alles
sliep, vertoonde zich een lichtende
streep als van een vallende ster aan de
duistere horizon, maar dan in tegenge
stelde richting. Even bleef de vuurpijl
zacht schommelend in de ruimte staan
en doofde toen uit. Ha, eindelijk dan
toch! Het ogenblik van handelen was
gekomen.
Toen een schildwacht juist gepasseerd
was, gleed Bambo op zijn sokken on
hoorbaar naar buiten en sloop in de
richting, waar de eik moest staan. Maar
hij wist, dat zich daar ook nog een be
waker bevinden moest. Doch ook deze
wist hij onopgemerkt voorbij te komen.
Nu moest hij nog oppassen, dat hij niet
in de afgrond stortte. Tastend met han
den en voeten schuifelde hij langzaam
vooruit. Ha, eindelijk kon hij de om
trekken van de eik zich tegen de ster
renhemel zien aftekenen. Zijn hart be
gon sneller te kloppen. Behoedzaam
naderde hij de boom en betastte de
stam, maar er was geen touw rondom
bevestigd. Zijn vlugge geest zei hem
echter terstond, dat zulks ook te ge
vaarlijk zou geweest zijn. Dat zou een
schildwacht zeker ontdekt hebben. Hij
voelde verder aan de zijde van de val
lei. En ja, aan een pen, die in de stam
geschroefd was, hing de reddende lijn.
Bijna was hem een kreet van blijd
schap ontsnapt. Hij bedacht zich geen
ogenblik en met de vlugheid van een
matroos gleed hij langs de lijn naar
beneden.
Aan de voet van de steile rotswand
stonden drie personen. Elsa en twee
goed gewapende mannen. Even schrok
Bambo, toen hij temidden van hen be
landde, want door de donkerte kon hij
hun gedaanten ternauwernood onder
scheiden. Pas toen Elsa op hem toetrad
en hem in haar armen sloot was hij
zeker, dat hij in goed gezelschap was.
Geen woord werd er gesproken. Eerst
moest Bambo zijn schoenen aantrekken
en toen terstond op weg. De twee ge
leiders van Elsa gingen voor. Tussen
hoge rotswanden door leidde een soort
pas, waarvan de bodem bezaaid was
met losgeraakte steenblokken. Een heel
eind ging de tocht voetje voor voetje
struikelen en nog een struikelen. Toen
de pas echter een scherpe bocht ge
maakt had, zodat de schildwacht het
licht niet zou kunnen zien, ontstaken de
gidsen hun lantaarns en nu ging het
beter en sneller. Na een moeilijk half
uur, verbreedde het steenachtige dal
zich tot een soort bergkom met hoge
randen. Op de achtergrond brandden
vuren, waaromheen wel een hele kara
vaan gelegerd scheen. Te midden ervan
stond een machtige gestalte, die van de
heer Van Walden. Nu was geen voor
zichtigheid meer nodig en als bij af
spraak klonk er een juichkreet uit de
mond van Elsa en Bambo, terwijl zij als
blijde kinderen hun armen in de hoogte
wierpen. Verrast keerde de planter zich
om en zo vlug zijn zware lichaam het
toeliet snelde hij hen tegemoet en ving
hen beiden in één omarming op met de
uitroep: „Ha, mijn kinderen, zijn jullie
daar eindelijk! Mijn arme Bambo, wat
ben ik blij je weer bij ons te hebben.
Wat zul je veel geleden hebben te mid
den van al die boeven!"
„O neen, mijnheer, dat is wonderwel
meegevallen, 't Enigste, waaronder ik
geleden heb was: gescheiden te zijn van
u beiden. Daarom ben ik u en Elsa innig
dankbaar voor mijn bevrijding".
„Kan best wezen, maar vertel eerst
maar eens, wat wil je eten en drin
ken?"
„Nou, mijnheer, graag eerst wat drin
ken. 't Is de spanning, geloof ik, die me
erge dorst bezorgd heeft".
Tot volgende week.
luidruchtig. Uit een
boerderij 1kwam eten. Els maakte dat re weg kwam. Ze
boerderij Kwam zej moeder goeden dag en i,ep naar
een jongen, Bennie genaamd.
geveer ell jaren. Hij was er altijd op lat r
i kattekwaad uit te halen en was 10en een. p??s)? iaIe.r
halen. Toen hij een eindj.
zag hij' een eend zitten, vlak bij een zal helemaal onder de jam. Zo kon
knotwilg. Hij bukte zich heelstil,om dg blaadjes natuurlijk niet inleve-
geen herrie te maken en duwde de eend moest het opnieuw maken,
weg. Daar zag hij een ei, pakte het snel c
en sloop weg, gevolgd door de eend, die
heel boos achter hem aan zat. Maar de Maria Edelaar, Alphen. Dank je wel
eend was hij gauw genoeg kwijt en hij voor je goede wensen voor het nieuwe
liep het erf op. Hij had een plannetje jaar wil je vader en moeder ook van
bedacht. Zijn kip, kukeltje, broedde op ons groeten. Vandaag is je verhaaltje
eieren en nu zou hij, voor de grap, dit aan de beurt. Kijk maar eens.
ei er bij leggen, daar was het wel vei-
lig. De kip, keek wel even raar op toen MARGA, HET DOCHTERTJE VAN
Bennie bij hem kwam. DE HOUTHAKKER
obEeefdÏÏ' IrUkSr^i^w" H«' >,ang geï?en W<Tde ini™5 sciJuCTd^maitièrrm^gebouwd' worden.
n.™l keek èeïï Eoed maar het bDS' heei ver hier vandaan Jong d makkejyKstc wlj2e is de vol-
ren. Bennie keek eens goea, maar ner mcisje Ze leeide heel gelukkig met T moeder een emmer
werdMhetakleirienelndje kwakeltjege- haar vader e? moeder- bee"e Mate3- en ecn schop (of blik, vnll de
emmer
boren De kS L^er eWn erg in °p ee" d?g m- auglftus gulgen ZTea blt met sneeuw en druk deze telkens met
He" was lekCr teer !n de kuikentjes 1"g ^de wï'hed VaSt- "V, ""h 'TV' V0' 'S'
^'"opTo^etSj? zag1 en'ze Sïï? ïïftïï
raar op, toen zij net eenaje zag en ze wacbter en die kende de weg heel goed. emmer om Dat is ie eerste bouw-
ku?kent?es 'keken' niet eens naar h£t Toen ze die da£ met fft?" °P SeSwï gaat zo door tot de hè'le cir-
water maar kwakeltje tippelde tot vlak &dge™!™eumLu™te™maM^ S?1 Dan begin '1,°™ 2e}™?'
hii het water dronk pr van wiüte er be"rde. er le~" ^u}sier maar- die Je iets meer naar binnen op de le
in en zwom naar hartelustrond. De 1VcL'teuk'wMsjf' Vadlr !,aa^Lstulpt.<pJaktJ, ?nz' Daardoor wordl
and... lm!kentinc keken verhaasd toe g al en toe een leuk wijsjr vauer de kring steeds kleiner. Kieren stop je
Surfen het dok lïJtaiia lachte' Intussen ?ard hat steeda dopT met sneeuw dicht Je krijgt zo natuur-
Hat mVht Vit ïan K?kel kerder, niet omdat het avond werd, lijk Mn ronde ln Mn punt ,„elopende
dat mocht niet van Kukel. maar omdat de bomen steeds dichter y,...
Even later kwam Kwakeltje weer op b„ clkaar stondc„. Toen ze een uur of v e
de kant onder het toeschouwen van de gelopcn hadden, kwamen ze einde- WU je een hut met een ronde koepel
kuikens. Toen snaterde het heet hard. ]iik A £n lek Daar st0nden pas houwen, dan moet je op 't laatst natuur-
tot teken dat hij vertrok om zijn echte - bramen Het ene mandje was al bij Wk anders te werk gegaan. Maar 't zou
moeder op te zoeken. Hij keek nog een- v£ MÏga kreeï honger en ze be- «p kinderachtig zijn. als ik dat
maal om en kwaakte luid. De kuiken- maa 6 te ga^, etea. Het br00d "le' aap Je vindingrijkheid1 over-
tjes piepten terug. smaakte heerlijk na zo'n flinke wande- Vrlest, bl! S' .werk' dan kuVe
Kwakeltje ging op zoek naar avon- Ung in het b0^ Na het cten bleven ze 4 bouwwerk met water overgieten, dan
tuur, weg van zijn neefjes en nichtjes, n0| wa, uitrusten, maar Marga was al- wordt t veel sterker en duurzamer,
voor altijd de wijde wereld in. lang uitgerust. Ze keek eens rond. Ha!
Fig. b. Jongens, maar ook vele meis
jes, werpen graag naar iets, houden dus
van werpspelen. Maar als er geen
sneeuw ligt en 't is buiten koud, wat
dan? Moeder houdt niet van werpen en
gooien binnenshuis! En toch wil ze ook
graag, dat jullie bezig zijn en je ver
maakt. Nou, dan wed ik, dat ze het vol
gende werpspelletje toch wel toestaat.
Er komt Weinig drukte en geen wild ge
gooi aan te pas. Haal 3 conservenblik
ken uit de keuken volle of lege en stelt
ze naast elkaar in een hoek van de ka
mer op tussenruimte pl.m. 10 cm.
De lege blikken met de opening naar
beneden. Bepaal een lijn (b.v. met een
touwtje) waar je achter moet blijven.
Nu vraag je moeders knopendoos en
neem ieder b.v. 6 knopen voor 't gemak
en om kleine ruzies te voorkomen, krijgt
iedere deelnemer andere knopen, als 't
kan.
ROTSTEKENINGEN
WITTE
KRUIS
DE £Ckte PIJNSTILLER
Hebt u griep die zo echt In
uw botten Is gaan zitten.Jaagt
hem eruit met
WITTE KRUIS.
Tabletten, poeders, c
het leven en streven van onze noorde
lijke voorvaderen behoren zeker de
rotstekeningen. De duidelijkste en best
bewaarde heeft men gevonden op de
Aspenberg in Boshuslen ten noorden
van Göteborg aan de westkust van'Zwe
den. Zij zijn waarschijnlijk ongeveer
drieduizend jaar oud. Eigenlijk zijn het
geen tekeningen, maar uitgebeitelde fi
guren. Uit de motieven, de vormsoorten
die de kunstenaar daarbij gebruikt
heeft, weten wij nu hoe zijn tijdgenoten
geleefd hebben. We zien er jacht- en
vistaferelen, langwerpige boten met vele
mensen bemand, kudden dieren, die
door vrouwen gehoed worden. Men ziet
er vechtende personen en ook jonge
mensen, die elkaar liefhebben blijkens
hun houding en gedraging. Dus haat en
liefde waren er toen ook al! Daartus
sen vindt men schaalvormige uitdiepin
gen, die de geleerdên voor offerschalen
houden. In Zweden treft men de rots
tekeningen bij duizenden aan en die zet
ten zich tot in Noorwegen voort. Ook
in Denemarken heeft men ze. doch al
leen op het eiland Bornholm. Maar hier
zijn ze veel eenvoudiger (primitiever).
Meest zijn 't hier schepen en offerscha
len.
Tot de sprekendste herinneringen uit
daar zag ze een stelletje bramen staan, a 1 II I
Anneke Bakker, Ryeen. Leuk Anneke Nu kon ze moeder eens fijn verrassen. AetneTklanken
dat ik weer eens wat van je hoorde. Je j-)g mand was nu ai zowat vol, maar
versje komt hier achter^ en^ nu niet onder het bramen plukken dwaalde ze
j steeds verder van het plekje waar ze
hadden zitten eten en ook van vader en
moeder. Ze liep steeds verder en ze
merkte niets. Vader en moeder werden
ongerust want Marga kwam niet terug.
Maar o, wat schrok ze, ze wist de weg
niet meer terug, ze was hier nog nooit
mijn bed. geweest. Ze zakte moedeloos op een 8.30 Gevar. progr. 9.45 Geestelijk le^
boomstronk neer en begon te huilen VCTi ,ezing 10 00 Amus mu2i 10 30
Teder "nSjeder waren intussen Gevar. progr. 12£0 Lichte muz. 12.25
overal aan het zoeken, maar vonden Sportspiegel en Rally de Monte Car-
niets. Ze besloten langs een andere weg lo. 12.35 Orgelspel. 13.00 Nieuws en
naar huis terug te keren en toen ze een SOS-ber. 13.07 De toestand in de we-
tijdje gelopen hadden, hoorden ze reld, lezing. 13.17 Meded. of gram.
iemand huilen. En ja hoor, 't was Mar- j3 20 Gevar. progr. v. d. sold. 14.00
."ÏÏSÏ Boekbespr. 14.25 Dansmuz. 15.00 Eur.
meer zo lang wegblijven Anneke.
MIJN HONDJE
Ik heb een hondje, dat heet Hans.
Hij is al aardig wat mans.
Wij maken samen reuze pret.
's Nachts slaapt hij altijd voor
ZONDAG 24 JANUARI
HILVERSUM t 402 M.
8.00 VARA. 12.00 AVRO. 17.00 VARA
18.30 VPRO. 19.00 IKOR.
20.00—24.00 AVRO.
8.00 Nieuws. 8.18 V. h. platteland.
Maar ben ik ziek en heb ik pijn.
Dan wil hij bij het vrouwtje zijn.
Hij is dan zo verschrikkelijk lief.
Die kleine zoete hartedief.
Mamaatje zegt: „die leuke hond,
Maakt met zijn grapjes jou gezond".
keek ze op en weldra zag ze vader c
moeder. Wat waren ze allen drie blij. schaatskampioenschappen. 15.15 Omr.
Hansjelief, je bent mijn trouwe vriend Samen gingen ze naar huis met de vol- ork. en sol. 16.35 Sportrevue en Eur.
Hans en ik, een hond en een kind. le mand bramen. schaatskampioenschappen. 17.00 Ge-
We trekken samen er op uit. a var. progr. 17.30 Het huis met de
Die lieve, lieve guit. ondem «ekroonde karnton, hoorsp. 17.50
Willem Valentijn, Ter Aar. Nou zeg. sommige kinderen vinden dit.soort raad- fojQ^'o^N^Herv'k^kT^OOO
jij hebt prettige kerstdagen gehad. Daar seis wel moeilijk, maar met de hulp van 18 30 Korte Ned Herv. kerkd. 19 00
aan het strand is altijd wat te beleven, de cijfers kom je er best. V. d. jeugd. 19.30 De open deu£ le-
Ik vind de zee 's winters mooier dan G. Floor Voorhout. Ook jij een pluim zing. 20.00 Nieuws. 20.05 Radio Bnd-
's zomers en een duinwandeling ook al v9or de goede oplossing, 't Viel wel mee gedrive 1960, praatje. 20.10 Lichte
waait het een beetje, is niet te versma- hè! muz. 20.40 Anna Karenina, hoorsp.
den. Nu is het weer uit met de pret hè. T 21.15 Zang. 21.45 Ik herinner mij.
en ben je weer hard aan het werk op <*e Kijk Leiden. praatje, 22.00 Lichte muz. 22.15 Act.
n,8ü, TE LAAT 22.30 Nws. 22.40 Gram. 23.10 Sport-
briefje. De oplossmg was goed. Qp een morgen ging Jan naar school. 03 16 Radio Bridgedrive ldfif)
Thera Belt, Zoeterwoude. Is dat ver- Hij had helemaal geen haast. Daar stond "llif oo on wT,?, wlK l! oïï
haaltje echt gebeurd Thera? opeens de kerkklok: 5 minuten voor ne- Eraat3e«o3,:K ï?jTftX?-rk callm^- 23-25
gen. Oei, zo laat al., en meteen begon Uram. 23.55 24.00 Nieuws.
PECH hiï te h0llen- Aai1 het *>eSin Van de UTTVfDCTTH/r TT
Els liep gauw van school naar huis. straat hoorde hij de schoolbel al en be- HILVERSUM II. 298 M.
Ze moest nog twee blaadjes strafwerk gon nog harder te hollen. Nou, dacht g qq jjjjq 9 30 NCRV 10 00 CONV
maken. Ze moest van de juffrouw hij, dat ziet er niet best uit. vav irrnirirv 11 sn' vpdv 191e:'
schrijven: „Ik mag op school niet pra- Buiten adem kwam hij te laat op KRn 1<ïnn fl;np 1QnJ Vrpv
ten". school. Meester was erg boos en Jan KRO- IKOR. 19.00 NCRV.
Toen ze thuis kwam zei moeder: „De werd vuurrood. De jongens waren al 19.4524.00 KRO.
slager heeft geen worst gebracht, ik zal aan het rekenen toen hij hijgend op 8.00 Nieuws. 8.18 Gram. 8.25 Plechti-
nu maar kaasboterhammetjes bakken", zijn plaats zat. Hij was ook een beetje ge Hoogmis. 9.30 Nieuws en water-
„Hè bah", zei Koos, een neefje, die bang, misschien moest hij wel nablij- standen. 9.45 Gram. 10 00 Geref
een dagje bij hen was. ven of wat nog erger was, strafwerk kerkdienst 11 30 Gram 11 45 Koor
„O, dan krijg jij wel brood met jam", mee naar huis, dat vader ondertekenen "liok a.ivfS' -Ir
Els maakte gauw haar strafwerk en moest. Hij wist dat vader het erg vond en 80i. iz.lO Actuele geiooispro-
even later gingen ze aan tafel. Ze za- om een handtekening onder strafwerk blernen, lezing. 12.30 btrykork. 12.55
ten lekker te eten toen Els ineens dacht: te zetten. Jan was enig kind en zat in Act. 13.00 Nieuws. 13.05 De hand aan
„Ik moest Koos er eens lekker tussen de tweede klas. Zo zat hij wel 10 minu- de ploeg, praatje. 13.10 De Wadders,
nemen". ten te piekeren tot opeens de zware hoorsp. 13.30 Lichte muz. 14.00 V. d.
Koos deed juist heel veel jam op zijn stem van de meester klonk: „Jan school- kind 14.30 Bariton en piano. 15.00
brood. O, wat dik deed hij het er op. blijven om rekenwerk te maken en orarnTT,ófnnnm„7jPk 15 10 Gitnar-
„Koos, kijk eens naar buiten, daar strafwerk mee naar huis". ^mmoioonmi^^ ÏO^IU Altaar
zit een hele mooie vogel", zei Els op- Toen om 12 uur de klas leeg was, be-_sp®1, Kamermuziek. 16.00
eens. gon Jan te huilen. Meneer kreeg eenSport. 16.30 De profeet van de nabij-
Koos keek naar buiten, maar zag niets beetje medelijden met hem en toen hij heid Gods, lezing. 17.00 Herv. kerk
dienst v. d. jeugd. 17.45 Mensen, le
zing. 18.00 Joodse liederen. 18.30 De
kerk a. h. werk, gesprek. 18.40 Wie
oren heeft, hore. 19.00 Nieuws uit de
kerken. 19.05 Gewijde muz. 19.30
Doe aan mij een teken ten goede,
gesprek. 20.45 U bent toch ook van
de partij? lezing. 20.55 Gram. 21.15
De zoutmijn, hoorsp. 22.25 Boekbe
spr. 22.30 Nieuws. 22.40 Avondgebed.
22.15 Muzik. lezing. 23.55-2400 Nws.
TELEVISIEPROGRAMMA'S
NTS. 17.45-18.45 Eurovisie Genève:
Kerkdienst. NCRV. 20.00 Woorden
waar men langs loopt. 20.20 Film-
progr. 20.55 Progr. over dieren. 21.10
Het relaas van een pleeggezin. 21.50
Dagsluiting. 22.00 Gez. progr. AVRO,
KRO, VARA, VPRO. Sport in beeld.
MAANDAG 25 JANUARI
HILVERSUM I. 402 M.
7.00 VARA. 10.00 VPRO.
10.20—24.00 VARA
7.00 Nieuws. 7.10 Ochtendgym. 7.20
Gram. 8.00 Nws en orgelspel. 8.35
Gram. 9.00 Gym. v. d. vrouw. 9.10
Gram. (9.35-9.40 waterst.) 10.00 Mor
genwijd. 10.20 Gram. 11.20 Voordr.
11.40 Bariton en piano. 12.00 Dans
muz. 12.30 Land- en tuinb. meded.
12.33 V. h. platteland. 12.38 Gram.
13.00 Nieuws. 13.15 Voor de Midden
stand. 13.20 Instr. trio. 13.45 Wikken
en wegen, lezing. 14.00 Gram. 14.30
Een meisje met rood haar, hoorsp.
15.00 Gram. 15.15 Zestig minuten
voor boven de zestig. 16.15 Oude
liedjes. 16.30 Aug. Vermeylen over
leed 15 jaar geleden...., klankb.
17.00 Pianoluo. 17.25 Lichte muziek.
17.50 Mil. comm. 18.00 Nieuws en
comm. 18.20 Lichte muz. 18.50 Act.
19.00 Parlementair overz. 19.15 Re-
geringsuitz.: De Stiching Bevorde
ring Bescherming Bevolking vraagt
de aandacht van de Ned. noodwacht.
Tom Lodewijk, hoofd van de afdeling
publiciteit spreekt over het onderw.:
In de buik van de walvis. 19.30 Ca
baret. 20.00 Nws. 20.05 Lichte muz.
21.25 Cabaret. 21.55 Veertiendaags
maandagavondkron. 22.30 Nieuws.
22.40 Concertgebouwork. en solisten.
23.5524.00 Nieuws.
HILVERSUM II. 298 M.
7.00—24.00 NCRV.
7.00 Nieuws en SOS-ber. 7.10 Gram.
7.30 Het woord voor de dag. 7.40 Ge
wijde muz. 8.00 Nieuws. 8.15 Radio
krant. 8.35 Gram. 9.00 V. d. zieken.
9.30 Gram. 9.40 V. d. vrouw. 10.15
Rondom het woord, theol. etherleer
gang. 11.00 Gram. 11.30 Quizprogr.
12.00 Fluit en piano. 12.25 Voor boer
en tuinder. 12.30 Land- en tuinbouw
meded. 12.33 Meisjeskoor en instr.
ens. 12.53 Rep. Visser-Neerlandia
prijzen v. cultuur en wetensch. 13.00
Nieuws. 13.15 Praatje. 13.20 Metrop.
ork. 13.45 Gram. 14.05 Schoolradio.
14.30 Gevar. progr. 15.45 Gram. 16.00
Bijbeloverd. 16.30 Kamermuz. 17.00
V. d. kleuters. 17.15 V. d. jeugd. 17.30
Gram. 17.40 Beursber. 17.45 Reger.-
uitz.: De film in Suriname en de
Ned. Antillen, door M. D. Thijs. 18.00
Orgelconc. 18.30 Gram. 18.50 Openb.
kunstbezit, lezing. 19.00 Nieuws en
weerber. 19.10 Op de man af, praatje.
19.15 Gram. 19.30 Radiokra'nt. 19.50
Ork. muz. 20.15 Majoor Carla, hoor
spel. 21.25 Gram. 21.30 Kamermuz.
22.00 Parlem. comm. 22.15 Gram.
22.30 Nieuws. 22.40 Gram. 22.45
Avondoverd. 23.00 Prom.-ork. 23.45
Gram. 23.55—24.00 Nieuws.
Grammofoonpl. progr. Draadomroep
(Over de 4e lijn) van 1820 uur
I. Claude Debussy:
1. Petite Suite.
2. Dansen voor harp en strijkork.
3. La Mer.
II. Arthur Honegger:
„Le Roi David". Symphonische
Psalm in drie delen op tekst van
René Morax.
Laai Noordwijkerhoui
onrechtmatig een huis bewonen
belangen, die ingevolge de gemeente
lijke vordering weer zeker gesteld
zijn, aangezien de gemeente zich ga
rant verklaard heeft voor betaling
van de huurpenningen. Dat de ge
meente de woning vorderde, houdt
verband met de plaatselijke nood
situatie: het bewuste gezin kwam uit
oen onbewoonbare krotwoning en er
is in heel Noordwijkerhout geen an
dere woning beschikbaar dan de wo
ning van eiser. Een ander dakloos
gezin verblijft op het ogenblik op
kosten van de gemeente in een hotel.
Buitendien had de eigenaar zich des
tijds akkoord verklaard met een
eventuele vordering van zijn woning
voor dit gezin, indien de gemeente
zich garant zou verklaren voor de
huur. Dat is nu dus geschied, aldus
mei. mr. Schaffer.
Mr. yan Cranenburgh verklaarde
hierop, 'dat de gemeente door eigen
schuld in deze noodsituatie is ge
raakt. De vroegere bewoners van de
bewuste woning, een gezin van zes
personen, kregen een ruimer huis
toegewezen. Dit huis had dan moeten
worden gegeven aan het gezin, dat
nu onrechtmatig in eisers woning is
getrokken, aangezien dit gezin be
staat uit twaalf personen, die thans
eisers huisje van twee kamrs en een
zolder volkomen uitwonen. Volgens
mr. Van Cranenburgh spant de ge
meente Noordwjjkerhout samen met
de onrechtmatige bewoners van eisers
huis, welke vordering pleiter in strijd
achtte met de geest en de tekst van
de wet. De president van de Haagse
Rechtbank bepaalde het vonnis op
28 januari.
Huiseigenaar voert proces
om ontruiming
De president van de rechtbank te
Den Haag heeft gisteren de plei
dooien aangehoord in het korte ge
meente Noordwijkerhout, teneinde
ding, dat de huiseigenaar S. te Lei
den heeft aangespannen tegen de ge
weer de beschikking te krijgen over
een zijner woningen in die gemeente.
De heer S. eist, dat de gemeentelijke
vordering van zijn woning door de
rechter zal worden nietig verklaard.
Namens eiser voerde de Haarlemse
advocaat-procureur mr. H. C. R. M.
van Cranenburgh aan, dat de vorde
ring door de gemeente is geschied ten
behoeve van een gezin, dat de wo
ning in het begin van het vorige jaar
volkomen eigenmachtig en onrecht
matig had betrokken. Het gemeente
bestuur van Noordwijkerhout sanc
tioneert op deze wijze de onrecht
matige bewoning, meende pleiter.
Ten tweede doorkruist de gemeente
met het vorderingsbesluit een vonnis
van de burgerlijke rechter, die even
tevoren op verzoek van de eigenaar
de ontruiming van de woning bevo
len had, op grond van wanprestatie
der bewoners, aldus mr. Van Cranen
burgh.
Voor de gemeente Noordwijkerhout
pleitte mej. mr. D. E. J. Schaffer uit
Leiden. Zij voerde aan, dat het ge
rechtelijke vonnis niet wordt door
kruist, omdat dit alleen maar diende
ter bescherming van eisers financiële
