De moord op Stanley Wilson
Driedubbele
moord in de
Franse Alpen
Revolutionaire actie
in Venezuela?
Pesquet'
weer vrij
Franse atoombom
ligt klaar
visie op
televisie
Priesterwijding frater
Nico Wesselingh o.s.b.
MAANDAG 7 DECEMBER 1959
DE LEIDSE COURANT
PAGINA 5
Ernstige ontploffing te Purinerend
Te Purmerend zijn gisterochtend door een gasontploffing twte mensen
om het leven gekomen en twee hulzen vernield. Er waren vier gewonden.
De foto toont de enorme ravage tijdens de bergingswerkzaamheden.
De Franse politie is op zoek naar
iemand, die zondagavond in het
bergdorpje Villard-sur-Oege in de
Franse Alpen drie mensen heeft ge
dood.
Nadat omwonenden schoten en gil
len hadden gehoord, vonden zij in
het huis van het gezin Mollet twee
lyken, namelijk van de 53-jariges lo
co-burgemeester Eené Mollet en dat
van zijn 84-jarige moeder, en buiten
het huis dat van de 48-jarige mevr.
Hotelier, een zuster van de loco-
burgemeester.
De dader van de moorden is zeer
methodisch te werk gegaan. Tevo
ren had hij de telefoondraden door-
DUITS VRACHTVLIEGTUIG
BEHOUDEN
DOOR NOODLANDING
Een DC-4 (Skymaster) van de hujt
Transport Untemehmen (de vroegere
Luft Transport Union) uit Frankfort
heeft een geslaagde landing gemaakt
op het militaire vliegveld Mitchel
(VS) nadat de Duitse gezagvoerder
de luchtverkeersbeveiliging per ra
dio telefoon had medegedeeld, dat
een van de vier motoren van het
toestel was uitgevallen en dat het
apparaat voor de ILS (instrument
landing system) niet werkte.
Het vliegtuig van de LTU was za
terdagavond op Schiphol aangeko
men om vracht in te nemen, bestemd
voor New York. De machine was
gecharterd door de KLM. Deze maat
schappij chartert wel meer vliegtui
gen van dverse ondernemingen om
vracht te vervoeren in gevallen, dat
de KLM op dat ogenblik geen toe
stel voor een speciale opdracht vrij
heeft. Het LTU-vliegtuig vertrok
zaterdagnacht van de Amsterdamse
luchthaven met zeven bemannings
leden, allen Duitsers, aan boord. De
luchthavenautoriteiten van Idlewild
deelden de gezagvoerder van de LTU
mede, dat het vliegtuig naar de
luchtmachtbasis van Mitchel diende
uit te wijken. Het personeel van deze
militaire basis „vingen" de DC-4 op
het radarscherm op en per radio
telefoon werd het toestel „binnen-
Radioberichten, volgens welke drie
verbannen kolonels Venezuela zijn
binnengedrongen om een revolutio
naire beweging te leiden, hebben
politieke spanning veroorzaakt in de
republiek, aldus meldt Reuter.
De algemeen secretaris van de re
geringspartij sprak zondag van „tal
rijke geruchten, die de mogelijkheid
veronderstellen van een ondergrond
se beweging van reactionaire troe
pen" die tegen de regering van pre
sident Betancourt gericht zouden
zijn. Hij zei echter, dat het gevaar
niet zo groot is, dat „het volk op
straat zou moeten worden geroe
pen" ter verdediging van het land.
Vice-admiraal Ricardo Sosa. hoofd
van de marine, heeft verklaard dat
de marine waakzaam is, doch dat
dit niet betekent dat het land in ge
vaar is.
By het oversteken van de
spoorbaan te Roermond is zaterdag
avond de 69-jarige ongehuwde kleer
maker M. Boesten uit Roermond
omstreeks half zeven door een pas
serende autobus van de N.A.O.
(Nedam autobusonderneming) ge
grepen en op slag gedood.
Robert Pesquet die ervan wordt
beschuldigd, verantwoordelijk te zijn
geweest voor een bomaanslag in het
gebouw van de Franse Nationale
Vergadering in februari 1958, is za
terdag voorlopig in vrijheid gesteld.
Niet alleen laat de gezondheids
toestand van Pesquet te wensen
over, maar ook is het onderzoek in
de zaak van de bomaanslag „nage
noeg voltooid", zo heeft de rechter
van' instructie René Auric medege
deeld.
Pesquet werd een week geleden
gearresteerd op aanwijzing van een
getuige, tegen wie Pesquet twee
maanden voor de bomontploffing
zou hebben gezegd, dat er een bom
in de Nationale Vergadering zou
moeten worden geworpen.
Pesquet, die kort na zijn arrestatie
in hongerstaking ging, is ook be
trokken bij de geruchtmakende
„aanslag" op ex-minister Mitterrand,
gepraat".
In Algerië heerst algemeen de
overtuiging dat de Franse atoombom
gereed is en dat de eerste proefne
ming op elk tijdstip tussen nu en
vijftien maart 1960, wanneer de Sow-
jet-premier en partijleider Chroesjts-
jef Frankrijk zal bezoeken kan plaats
vinden.
Te Algiers werd zaterdagavond van
gewoonlijk welingelichte zijde ver
nomen, dat alle grote installaties voor
de in de woestijn de Sahara teweeg
te brengen ontploffing gereed zijn en
dat het vast stellen van de datum der
explosie thans een „technische en po
litieke beslissing" is.
De ontploffing zal bovengronds te
weeg worden gebracht. Niet bekend
•is echter of de bom uit een vliegtuig
zal worden geworpen of op dc top
van een toren tot ontploffing zal wor
den gebracht.
De Sahara-olie.
De Franse eerste minister Debré,
heeft zaterdag te Hassi-Messaoud op
symbolische wijze de toevoer van de
Sahara-olie naar de buitenwereld ge
opend. Hiermee is de olieleiding naar
de middellandse Zeekust te Bougie
officieel opengesteld.
Frankrijk verwacht tegen 1963
zichzelf te kunnen voorzien van olie.
Afrika onivoogd
De Algemene Vergadering der V.N.
heeft zaterdag met algemene stem
men besloten, Frans Togoland op 27
april 1960 onafhankelijkheid te ver
lenen en Italiaans Somaliland op 1
juli 1960.
De Assemblée heeft derhalve de
onafhankelijkheid van Somaliland
met zes maanden vervroegd. Zij had
oorspronkelijk het plan Somaliland
op 2 december 1960, precies 10 jaar
na de ondertekening van de beheer-
schapovereenkomst, krachtens welke
Italië het gebied bestuurt, onafhan
kelijkheid te geven.
Menzies bezocht
Indonesië
De Indonesische regeringsleiders
hebben zaterdag de Australische pre
mier Menzies, die een bezoek aan
Indonesië heeft gebracht, medege
deeld, dat het in het belang van
Australië zou zijn, de Indonesische
aanspraak op Ned. Nieuw-Guinea te
steunen. In elk geval zou Australië
in deze kwestie passief moeten blij
ven.
President Soekarno van Indonesië
heeft zondag, na een gesprek van
bijna een uur met de premier van
Australië, Robert Menzies, ver
klaard:
„Wij hopen dat de heer Menzies
nu onze visie op West-Nieuw-Guinea
begrijpt".
„Ik heb gesteld, dat wij niet van
plan zijn het geschil om West-Irian
op te lossen door kracht. Wij zullen
slechts vreedzame middelen gebrui
ken".
Soekarno voegde hier aan toe:
„Wij zijn naburen en willen sa
menwerken met Australië, de enige
hindernis in de gehele kwestie-West-
Irian".
Een achtjarig meisje P. Pay-
rable is zaterdag op de Jacob van
Lennepkade te Amsterdam onder
een vrachtauto terecht gekomen en
gedood. Het meisje zat op de bagage
drager van een fiets, bestuurd door
haar 9-jarig vriendinnetje, dat be
gon te slingeren toen de vrachtauto
passeerde. Beiden kwamen te vallen
waarbij het meisje P. onder het lin
kerachterwiel kwam. Bij aankomst
in het Binnengasthuis was zij reeds
overleden. Het andere meisje, liep
tengevolge van de val enige ver
wondingen op en werd eveneens
naar het B. G. vervoerd.
Een verpleegde van de Van
Lindenhoutstichting te Neerbosch,
een jongen van 16 jaar is zaterdag
door een hem achterop rijdende auto
aangereden en gedood. De jongen
liep met een der jeugdleiders en een
vriend over de Kanaaldijk. De be
stuurder van de auto, een 18-jarige
jongen uit Eindhoven, moest, toen hij
het drietal inhaalde, uitwijken voor
twee uit tegenovergestelde richting
komende wielrijders en een brom
fietser, waardoor hij de jongens aan
reed.
In het Hippolytus-ziekenhuis te
Delft is gistermorgen de 19-jarige
Hans Dingjan uit Rijswijk overleden
aan de verwondingen, die hij zater
dagmiddag jl had opgelopen bij een
verkeersongeval te Delft. De jonge
man fietste op de Stalpaert van der
Wieleweg te Delft. Hij was bezig,
een voor hem rijdende wielrijder te
passeren toen hij door een hem ach
teropkomende trekker met oplegger
werd aangereden. Hij werd ernstig
gewond.
Sinterklaas was jarig.
Voor een deel werd het t.v. pro
gramma van de voorbije dagen be
heerst door de komst van Sint Ni-
colaas. Allereert was hij bij de kin
deren, in het verband van de NCRV.
Piet Ekel en omroepster Tanja Koen
hebben hem ontvangen, maar hoe
zeer ook aangemoedigd, de Goed
heiligman bleek niet al te bespraakt
en buiten het zicht van de beeldbuis
heeft hij zijn schimmel bestegen om
in alle stilte de aftocht te blazen.
Bij de VPRO kwam Sint Nicolaas
in het bijzonder ten behoeve van de
kinderen, die wat later naar bed
mochten. Het was een korte plech
tigheid van ongeveer tien minuten,
waarbij ook Zwarte Piet een rol ge
speeld heeft. „Voor hen geen Sin
terklaas" was de titel van een her
haling van de film „Redt een kind"
over de vluchtingen in Oost-Ma-
rokko. In het Vara-„Artisten-café"
van Wim lbo werd Sint Nicolaas
niet zo uitdrukkelijk ten tonele ge
voerd.
Filmische verscheidenheid.
„De oude draaidoos" van Simon
van Collem heeft weer een en ander
onthuld ten gerieve van ouder ge
worden filmliefhebbers. Ook is iets
vertoond van een in bezettingstijd in
het geheim gemaakte Nederlandse
film. Van meer actuele aard was het
„Filmvenster" met een blik op en
achter de schermen. Jan Blokker en
Eimert Kruidhof zijn ook te rade
gegaan bij filmsterren en filmma
kers. Deels film tenslotte was de toe
ristische documentaire van dr. L. v.
Egeraat over Denemarken.
Rariteiten-kabinet van de NTS.
Vooral de kijker naar de t.v. to
neelspelen via Bussum kan waarne
men, dat de inventaris van schier
eik interieur is „aangepast". Zo
vreemdsoortig kan de aankleding
van een stuk niet zijn, of er is in
de ekwisietenschat van de Ned. Tele
visie stichting een oplossing voor
radig. Binnenkort zal een vrijgeko
men tapijtfabriek te Hilversum als
opslagplaats voor decors en derge
lijke worden ingericht, als gevolg
waarvan men in de door de NTS
overgenomen ambachtsschool te Bus
sum meer armslag krijgen.
Op de ruime zolder van die school
bevindt zich sinds lang een soort
rariteiten-kabinet, namelijk een on
voorstelbaar grote voorfaad artike
len, die men op de markt van het
Amsterdame Waterlooplein niet rui
mer en meer gesorteerd zou kunnen
wensen. Wat men er ziet, is eigen
lijk niet veel anders dan rommel,
die voor de uitdrager nauwelijks
waarde zouden hebben. En toch is
de magazijnmeester er enthousiast
over, want nu kan hij elk stuk van
de in het draaiboek gewenste prul
laria bezorgen vanaf een ouderwetse
koffiemolen en theestoof tot de sui
kerzoete devotiebeeldjes en vroeger
gebruikte wasrollen voor de fono
graaf. En nog steeds kijkt de maga
zijnmeester tot in wijde omtrek uit
naar méér van dat verlopen spul,
„want je kunt nooit weten wanneer
het gevraagd wordt".
Modern en antiek meubilair en by-
behorende woninginrichting zijn in
die opslagplaats niet nodig. Er zijn
winkel-magazijnen genoeg waar men
een en ander graag verhuurt, zoals
dat ook wel geschiedt aan plaatse
lijke toneelgezelschappen. Wat ten
slotte het decor voor t.v. toneelstuk
ken en andere uizendingen betreft:
er is geen tweede gelegenheid in
ons land waar op zo'n uitgebreide
schaal wordt gepast en gemeten en
waar wekelijks zoveel decor- en zet
stukken de deur uitgaan.
KRO op woensdag
Er staat de nodige afwisseling op
het KRO programma van woensdag
avond. Opnieuw is Hillegom in het
beeld en wel voor de uitzending in
Treslong van een internationaal va
riétéprogramma. Ook de rubriek Te-
levitrine is weer eens aan de beurt,
onder regie van de inmiddels wegens
huwelijk naar Eindhoven verhuisde
Tineke Roeffen. Jan de Cler en Emil
Lopes hebben tien liedjes in voor
raad, waarbij onder andere Dora
Paulsen als zangeres is betrokken.
De avond begint met een notedop-
voorlichting over wezen en taak van
het Europese parlement.
„Redt een kind"
Gedurende ongeveer anderhalf uur
geeft de VPRO a.s. zondag van de
manifestatie van Nederlandse kunste
naars in het Concertgebouw te Am
sterdam ten bate van de vluchtelin-
genactie „Redt een Kind". Hieraan
werkt mee een lange rij van beken
den o.a.: Yoka Berretti, Hetty Blok,
Mies Bouwman, Corrie Brokken, Si
mon Carmiggelt, Rudy Carrell, Jules
de Corte, Lia Dorana, Mary Dressel-
huys, Ko van Dijk, Gerard Henge-
veld, David Hollestelle, Wim lbo,
Johnny Jordaan, Peter Kellenbach,
Johnny Kraaykamp, Herman Kreb-
bers, Cor Lemaire, Fien de la Mar,
Felix de Nobel, Dora Paulsen, Jetty
Pearl, Bep Rowold, de Selvera's, Er
na Spoorenberg, Paul Steenbergen,
en Mieke Verstraete, bovendien het
Nederlands kamerkoor onder leiding
van Felix de Nobel en Dolf van der
Linden met zyn Metropole orkest.
In de kloosterkerk van de zusters
Benedictinessen aan de Poolseweg te
Breda zal op maandag 21 december
a.s. door mgr. Jos. Baeten, bisschop
van Breda, de Priesterwijding wor
den toegediend aan frater Nico Wes
selingh, Benedictijner monnik van
de St. Paulusabdij te Oosterhout. De
zondag daarop, 27 december a.s., zal
pater Wesselingh in zijn oude paro
chiekerk van St. Bernardus aan de
Groenendijk te Hazerswoude om
half tien zijn Eerste Plechtige H.
Mis opdragen. De receptie is op die
dag des middags van half, drie tot
half vier in de aula van St. Pius X-
school.
KERST- EN NIEUWJAARSPOST
MARINE.
Luchtpostcorrespondentie voor per
soneel der koninklijke marine, ver
blijvende in Nederlands Nieuw-Gui
nea en de Nederlandse Antillen die
nen op de navolgende data uiterlijk
ter post te zijn bezorgd:
Kerstpost voor Nederlands Nieuw-
Guinea: 15 december en voor de Ned.
Antillen: 17 dec. Nieuwjaarspost
voor Ned. Nieuw-Guinea: 22 decern*»
ber en voor de Ned. Antillen: 21 de
cember.
De brieven dienen geadresseerd te
zijn: Amsterdam C.S. Marine.
door PHILIPPA PRESTON
55)
Shane kwam even over achten op
zijn atelier terug en juffrouw Hen-
nesy dacht, toen ze hem opendeed:
,Die ziet er uit, of hij naar een be
grafenis en niet naar zijn eigen brui
loft moet". Hij vroeg haar een een
voudig maal klaar te maken en be
gaf zich naar het atelier, waar hij een
stapel post vond met een dikke brief,
door een speciale besteller gebracht,
ernaast. Het eerste ogenblik herken
de hij het hanischrift van Elma niet
eens; toen hij het bemerkte, wilde hij
de brief wegleggen, totdat hij gege
ten had. Doch hij besloot hem toch
maar eerst te lezen. Er zaten ver
schillende dicht beschreven velletjes
in met een kort begeleidend briefje,
dat hij vol verbazing vóór de rest
las:
Beste Shane,
Ingesloten bekentenis is me af
geperst door een ellendige kerel
Marash genaamd. Ik denk wel dat
je hem kent.
Ik ga naar het buitenland. Vaar
wel dus maar!
Elma Beverley
Shane stond perplex van dat
briefje, doch tegen dat hij de beken
tenis had gelezen, was hij ervan over
tuigd, dat hij een nachtmerrie had.
En nog voor dat hij weer geregeld
orde op zijn verwarde gedachten had
kunnen stellen, kwam Marash on
aangediend binnengestapt.
„Ik heb tegen uw huishoudster ge
zegd, dat ik wel naar boven zou gaan.
Shane liet zich op de divan neer
zakken met de vellen papier nog in
zijn hand geklemd, terwijl Marash
zich in een diepe leunstoel neer liet
en zijn onvermijdelijke dure sigaar
aanstak.
„Aha, u hebt dus alles gelezen. Ik
kwam alleen even kijken, of die brief
al aangekomen was".
„Ik weet niet wat ik er van moet
zeggen. Ik ben verbluft, overdonderd,
en kan geen woorden vinden, die
mijn toestand afdoende omschrijven.
Ik weet alleen dat mijn dankbaarheid
voor u peilloos diep als de zee is,
als u dat van me wilt aannemen".
Marash maakte een afwerend
handgebaar.
„Ik heb geen dank ~odig. Het is nu
eenmaal mijn liefhebberij vak. Mag
ik de bekentenis hebbén, om haar in
een verzegelde enveloppe in mijn
bankkluis weg te bergen? Daar zit ze
zeker veilig".
Shane vouwde de velletjes in el
kaar met de hoop, ze nimmer meer
terug te zien.
„Ik ben u dankbaar dat u hem mee
wilt nemen. Weet Audrey het al?"
„Nog niet, maar U moet nu gauw
naar haar toegaan. Ze wilde haar
kamers verhuren ik heb ze toen van
haar gehuurd omdat ik wist dat er
niet meer dan enkele uren verlopen
zouden, voordat ze er weer graag te
rug zou willen komen. Dat was zo;
u weet, dat ik zo'n wonderlijke in-
tuitie heb; ik had eigenlijk waarzeg
ger moeten worden en in een don
kere kamer door een kristallen bol
zitten kijken.
Shane keek Marash doordringend
aan. „We hebben veel aan u te dan
ken".
Marash zwaaide met zijn sigaar,
op gevaar af, dat het lange eind as
er af viel.
„Als u haar gelukkig maakt, zal
ik meer dan tevreden zijn. Shane
hoorde de waarheid, die zich in zijn
stem verried en als wilde hij de sym
pathie van Shane vermijden, stond
Marash vlug op en stak de bekentenis
bij zich.
„U moet gauw gaan. Tot ziens. Ik
ga vanavond naar het Westen
een beetje vakantie nemen".
Voordat hij tijd had zijn hand te
grijpen, zag Shane Marqsh vesdwij-
nen en de trap afgaan.
Audrey zei tegen zichzelf, dat ze
een grote dwaas was. „Hier zit ik nu
weer op dezelfde kamer, waaruit ik
had willen wegvluchten, als die schat
van een Marash het niet verhinderd
had. Dan zouden hier nu vreemden
zitten en met hun sigaretten gaten in
mijn kleed branden".
Ze was toch weer blij dat ze terug
was. Ze had gedacht, dat het huwe
lijk van Shane beter te verduren zou
zijn geweest, als ze die dagen in een
vreemde omgeving doorbracht, maar
enkele uren van afwezigheid hadden
haar doen beseffen, dat ze graag te
rug wilde naar haar oude woning,
waar ze over het verleden kon pein
zen en het tegenwoordige uit haar
hoofd verbannen.
Marash had bloemen besteld en de
kamer hing vol zomergeuren, die
haar deden terugverlangen naar de
uren, met Shane buiten doorgebracht.
Toen ze zich goed en wel thuis voel
de, ging ze een paar boodschappen
doen en kocht onderweg een krant,
waarin niets anders scheen te staan
dan society nieuwtjes met portretten
van Elma en bijzonderheden over de
huwelijksreis. Na haar thuiskon^t
verfrommelde ze de krant in het vuil
nisvat met het gevoel, als had een
stormwind alle geluk uit haar ka
mers weggevaagd.
„Och Shane!Waarom was ze
hier eigenlijk teruggekeerd?
Het liep tegen negen uur en de
schemering begon te vallen toen er
gescheld werd. Ze stond langzaam
van haar stoel bij het venster op en
ging naar beneden om open te doen.
En toen ze dc deur opentrok, gaf ze
een schreeuw van verbazing, want
daar stond Shane, donker tegen het
schemerlicht afstekend.
Audreyik ben vrij!"
Hij kwam naar binnen, sloot de
deur achter zich, maar durfde haar
nog niet aan te raken, voordat ze ge
noeg besefte, wat er gebeurd was en
zijn geweldig geluk intens met hem
delen kon.
„Hoe dan Shane? Hoe dan?"
Hij nam haar in zijn armen en
droeg haar naar boven, zette haar
neer in een grote stoel en knielde
naast haar op de grond.
„Het komt er niets op aan, aller
liefste, niets komt er meer op aan,
dan dat het waar is, Audrey, volko
men waar!"
Zijn toon nog meer dan zijn woor
den, ontspande haar innerlijke span
ning en ze klemde zich aan hem vast
lachend en schreiend tegelijk.
Audrey zat met Shane op het bal-
con van hun suite in het Grand Ho
tel te Venetië. Het was lente en de
volle maan scheen over hen en over
het gladde water, dat tegen de stenen
trappen beneden kabbelde en op de
gondel met de muzikanten en zan
gers, die oude liefdesliederen zongen,
die ook in die vreemde taal begrijpe
lijk waren.
Shane en Audrey hadden bijna een
jaar rondgereisd en zouden de vol
gende dag naar Parijs en vandaar
over Havre naar hun oude huis in
Washington Square gaan om daar te
wonen.
Toen de gondel met de grote lam
pions verdwenen was, loosde Shane
een zucht van tevredenheid en nam
Audrey's handje in de zijne.
„Gelukkig, lieveling?" Ze zuchtte
van volkomen tevredenheid.
„Zo gelukkig als het maar moge
lijk is, Shane!"
In het verlopen jaar was ze nog in
schoonheid en lieftalligheid toege
nomen.
„Morgen zijn we op weg naar ons
huis; wat klinkt dat heerlijk! Ons
huis!" „Ja, voor mij ook en ik ben
erg blij dat John en Sonia vlak na
ons van hun huwelijksreis terugko
men, want ik zou graag in New York
zijn, om hen te kunnen verwelko
men".
Ze stond op en trok haar sjaal wat
vaster om haar schouders. Shane stak
zijn hand uit en hield haar vést. De
kamer achter hen was donker en,
toen ze uit het zilveren maanlicht
van het balcon binnentraden bukte
Shane zich en kuste haar.
