DE TEXAS =R ANGE weekelykse CRonycke ZATERDAG 29 AUGUSTUS 1959 DE LEIDSE COURANT PAGINA Avonturen van f BAMBO*) (Vervolgrverhaal door oom Toon) X. „Ook ik, was evenals u, bestemd om opgegeten te worden door de kanniba len". „Maar wie is u dan?" „Ik ben een Franse zeeman, die hier op de kust in de buurt schipbreuk heeft geleden". „Is u een Fransman?" „Ja, van top tot teen en nog wel ge boren in de grote stad Parijs". „En u, juffrouw, woont u op dit eiland?" „Jawel. Mijn vader want mijn moeder is al enige jaren dood woont nauwelijks vijf of zes uur hier van daan, als hij tenminste nog leeft, want hij kan intussen wel van verdriet en wanhoop gestorven zijn". „Zoudt u de weg naar uw huis van hieruit kunnen vinden?" „Als we volgens uw woorden hier dicht bij de kust zijn, zouden we, recht naar het oosten gaande, onze woning en de grote plantage waarin zij ligt, haast niet kunnen missen". „Laten we dan onmiddellijk op weg gaan; ik zal u vergezellen met mijn aap en u bij uw vader terugbrengen. „Gaarne, mijnheer de kaaiman", zei het meisje dankbaar glimlachend. „Al leen vind ik de tegenwoordigheid van die grote aap een beetje griezelig". „Oh, dat is een goedig en verstandig dier; hij is mijn vriend en lotgenoot Ami". „Hij schijnt wel bijzonder aan u ge hecht te zijn". „Inderdaad; en ik zou dan ook niet gaarne van hem scheiden. Later zal ik u wel vertellen, hoe wij zo aan elkaar verbonden en gehecht zijn". Na eerst wat gegeten te hebben, iets, waar Bambo ook al weer voor gezorgd had, gingen ze op weg. Met een bijl ge wapend, ging hij voorop om het pad door het dichte oerwoud te banen, daarbij dikwijls geholpen door Ami. Om het nog zwakke meisje niet al te zeer te vermoeien op deze zware tocht, werd elk half uur gerust. Soms viel zij dan in slaap en dan wachtten Bambo en Ami geduldig tot zij wakker werd. Ein delijk na uren en uren schenen zij de rand van het oerwoud genaderd te zijn, want een grote plantage vertoonde zich aan hun oog; juist toen de zon boven het omringende geboomte; verrees. Opeens slaakte het meisje Elsa was haar naam een kreet van blijd schap. In de verte herkende zij aan twee torentjes het huis van haar va der. Een paar bruine mannen, die in de nabijheid op de plantage werkten, hoorden de kreet, maar tegelijkertijd zagen zij het vreselijke monster en de grote aap en, zonder zich een ogenblik te bedenken, vluchtten zij als hazen naar de gebouwen, alsmaar gillend van angst. Natuurlijk raakte bij zo'n alarm het hele huis in rep en roer. Maar het duurde nogal even. voordat de kerels, die totaal van streek waren, hun ver haal konden doen. Daarna trokken knechten en soldaten, die daar sinds de overval van enige tijd tevoren ge legerd waren, erop uit om het monster onschadelijk te maken. Een heer te paard reed voorop als leider. Toen hij het vreemde stel op een goede 100 meter genaderd was, riep hij met luide stem: „wie is daar?". „Vrien den", riep Bambo terug. Maar door zijn vreemde vermomming en het ruisen van het riet, dat op de plantage ver bouwd werd, scheen men zijn antwoord niet gehoord te hebben. En achterdoch tig geworden vanwege de vroegere overval, gaf de leider blijkbaar bevel om te schieten, want je zag de geweren aan de schouder gaan. Nauwelijks had Bambo kunnen waarschuwen om plat op de grond te gaan liggen, of een salvo weerklonk. De kogels vlogen fluitend en gierend over hen heen zonder iemand te deren. Voorzichtig, kwam de troep na enige aarzeling dichterbij. Weer klonk de roep van de leider, nu harder: „wie is daar? En nu herkende Elsa de stem van haar vader. Als een veer vloog ze over eind en snelde op hem toe. De verbaas de en gelukkige man wierp zich als het ware van z'n paard en sloot zijn dood gewaand kind in z'n armen, al maar roepend: „Elsa, mijn kind, mijn lieve ling". Hij tilde haar op voor zijn ogen, zeggend: „ben je het werkelijk, Elsa, mijn engel". Oh, wat ben ik geluk?-'**" En dan te moeten bedenken, dat w_ bijna doodgeschoten hadden. Mijn God, hoe vreselijk!" Ondertussen had ook Bambo zich op gericht en naderde de groep, die het on verwachte weerzien van vader en doch ter gadesloeg. „Wat is dat voor 'n beest?" riep de heer Walden Elsa's vader „schiet het neer, mannen, voor het kwaad kan doen?" „Oh neen neen, het is mijn redder!" „Je redder, dit vreselijk ondier?' „Ja, mijnheer, 't is deze kaaiman, die uw dochter terugbrengt en die gij ont vangt met geweerschoten". „Maar dat is ongelooflijk, een kaai man die spreekt; ik zou haast mijn verstand erbij verliezen". „Kalm aan, vadertje; laten we nu maar eens eerst naar huis gaan en daar zullen we dat raadsel dan wel voor u oplossen". (Wordt vervolgd). Correspondentie Mariëtte Baten, Lisse. Je verhaaltje is door onze vakantie wat lang blijven liggen. Je hebt er zeker al dikwijls naar uitgekeken. Toch moet ik je teleurstel len, want je verhaaltje is niet geschikt voor de krant. Wat heb jij grootse plan nen voor de toekomst. Je moet eerst Mariëtte ik wens je daarbij veel succes. Pietje Ouwerkerk, Leiden vertelt ons hoe fijn het schoolreisje geweest is. ONS SCHOOLREISJE Dagen lang verheugden we ons op het schoolreisje naar Bergen in Noord- Holland. Ook mijn broertje zou met ons meegaan. We deden thuis niet anders dan praten over die fijne dag. Steeds vroegen wij aan moeder: „hoeveel nachtjes slapen nog?" en dan zei ze: „nog 8, nog 7, nog 6 tot eindelijk de laatste dag kwam voor we uit zouden gaan. Er moest nog het een en ander voor ons worden klaar gemaakt. Moeder had bij de bakker verse broodjes ge kocht, die ze smeerde en klaar maakte. Ook hing ze onze goede kleren klaar. De volgende morgen kwam vader, voor hij naar zijn werk ging, ons een prettige dag wensen. We stonden vlug op. Het zonnetje scheen al lekker, het zou een mooie dag worden. Nadat we ons gewassen en aangekleed hadden, gingen we nog wat eten. Het was toen kwart voor negen en moeder ging ons naar de bus brengen. Daar stonden de drie bussen al klaar. We namen af scheid van moeder en werden door onze onderwijzer in de bus gezet. Ik kwam in de tweede en mijn broertje de derde bus. Dat ging allemaal heel vlug en even over negen gingen de bus sen rijden. Het was een drukte van be lang in de bus, tot we op Schiphol aan kwamen. Toen werd iedereen even stil bij het zien van de grote vliegtuigen die af en aan kwamen en die bleven cirke len. We stapten uit om beter te kunnen zien. Toen we een half uurtje gekeken hadden zijn we weer vertrokken. Nu ging het op Alkmaar aan en vandaar naar Bergen. Hier stegen we allemaal uit om fijn de bossen in te gaan. Daar werden we allemaal verrast door limo nade met snoep en daarna zijn we gaan eten. Toen we daarmee klaar waren zijn we gaan wandelen naar een speel tuin, midden in het bos. Hier was het pas fijn. We konden daar wippen, schommelen, glijden enz. We kregen er ook weer limonade en snoep. Tegen vier uur moesten we weer instappen en vertrokken we naar Leiden. Onder veel gejoel en zingen kwamen we bij de school aan, waar de moeders de kin deren kwamen halen. Ze hadden alle maal thuis veel te vertellen over de fijne dag. Na een lekker warm hapje gegeten te hebben, zijn we heerlijk gaan slapen. Dat was het einde van een mooie schoolreisdag. Marijke Veen, Leiden. Gefeliciteerd Marijke met je geslaagd examen voor de ULO. Weer een stapje verder hè. Nu zullen de briefjes naar ons wel schaar ser worden, want huiswerk gaat voor. Maar toch hoop ik af en toe eens wat van je te horen. Wat hebben we een fijne vakantie gehad en steeds volop zon. Je ziet zeker wel lekker bruin. Dag Marijke tot schrijfs en hier is je ver haaltje. DAT KWAM ER VAN Rietje had voor haar verjaardag een paar rolschaatsen gehad en vandaag zou ze het gaan proberen. „Op de stoep blijven en niet op de weg", had moeder nog gezegd. „Ja mam", riep Rietje vrolijk terug. Een tijdje ging het goed maar toen ze niet meer viel, wou ze op de weg. Haar vriendinnetje, Mar ja, was ook straat aan het rolschaatsen. „Kom je mee op de weg", riep Marja. „Daar is het veel fijner rijden". „Ik mag niet". „Kom, je moeder ziet het toch niet", zeurde Marja. „Nou eventjes dan". En daar gingen ze. Rtsss, rtsss, ging het. Ze zagen niet dat er een auto aan kwam. Rietje wou net de bocht maken of boem, daar lag ze onder de auto. Marja zag spierwit. Heel veel mensen kwamen er gauw omheen. Rietje kreun de van de pijn. Marja ging met beven de knieeën haar moeder waarschuwen. Ondertussen was de auto gekomen van de EHBO. Een dokter onderzocht Riet' je. „Ze heeft haar arm en een been ge broken", zei hij tegen de moeder van Rietje. Vlug haalden de mannen de brancard uit de aujio en legden Rietje er op. In het ziekenhuis werd ze eerst verbon den en toen in een bed gelegdi Ze moest 7 weken in het ziekenhuis blij ven. Wat had ze spijt over haar onge hoorzaamheid doch het was haar eigen schuld. Willy van Kordelaar, Leiden heeft ook haar best gedaan. Ze stuurde ons: HET KABOUTERLAND In een kabouterbos leefden heel veel kabouters. Nu was het vijftig jaar gele den dat één van de kabouters tot ko ning gekozen was en dat zou een groot feest worden. Toen de bruidsdagen be gonnen, gaf de koning bevel, dat er een maand lang feest gevierd zou worden. De kabouters vonden dat maar wat fijn en ze bedachten een groot plan. Midden in het bos was een grote open plek en daar zou het feest gevierd wor den. Ze oefenden in dansen, zingen en toneelspelen en zo werd die maand één groot feest. Iedereen vond het jammer toen de bruidsdagen voorbij waren, maarals de koning honderd jaar zou worden, dan zouden ze een nog groter feest vieren. Rlnl v. Klinken, Leiden komt met: NAAR DE DIERENTUIN We zouden naar de dierentuin gaan. Dat was een heel eind weg, dus we gingen met de bus. In een grote tas nam moeder ook een zak nootjes mee voor de apen. De bus ging voor de kin deren niet gnel genoeg. Eindelijk wa ren ze er dan en moeder kocht de kaartjes aan het loket. De kinderen holden al vooruit naar het eerste hok het beste en daar opeens liepen ze gil lend achteruit. Een grote olifant had zijn slurf door de tralies gestoken. .Voorzichtig maar", riep moeder toen ze er ook aankwam. Daarnaast waren de hokken van de tijgers. De oppasser had ze juist een groot suk vlees gegeven, waaraan ze rukten en trokken alsof hun leven er van afhing. Toen kwamen de giraffen aan de beurt. Wat hebben die lange nekken. We bleven er een poosje staan kijken en gingen daarna een kijkje ne men bij de zeehonden. De oppasser gooide ze af en toe een vis toe en dan doken ze sierlijk in het water. We kwa men gewoon niet uitgekeken. Moeder riep ons om verder te gaan en daar kwamen we bij het hok van de apen. De kinderen gooiden de nootjes in het hok en het was grappig te zien hoe de apen naar de nootjes sprongen, die meenamen naar een tak van de boom, die in het hok groeide en daar deden ze de schil er af en aten ze op. Steeds was er bij de apen wat leuks te Maar weer moesten we verder en kwa men bij de kamelen, die twee grote bul ten op de rug hadden. Nog heel veel grote en kleine dieren en mooie vogels hebben we gezien, maar tenslotte moes ten we naar huis en was de pret afge lopen. Het was een fijne dag geweest. Corrie Janson, Leiden: EEN DAGJE UIT „We gaan zondag als het mooi weer is, een d&gje uit", zei moeder. „Maar dat duurt nog zo lang" zei Piet. „Het is nu pas woensdag" zeurde Anneke. „Nou kalm aan, de tijd gaat toch hard genoeg", vond moeder. Piet en Anneke zeiden nu maar niets meer, anders zouden ze helemaal niet gaan. De tijd ging hard en zo was het za terdag. Ze gingen met moeder 's mid dags naar de stad om wat te kopen en kregen ieder nog een ijsje. „Ik wou dat het al zondag was", zei Piet al weer. Moeder ging maar gauw met die zeurpieten naar huis en vader zou on- derdehand wel thuisgekomen zijn, het was al zes uur. Na het eten gingen de kinderen vlug naar bed, want zondag moesten ze half 7 op. Eerst naar de kerk en dan ont bijten. 't Was mooi weer en ze zouden naar het strand gaan. Om half 10 waren ze al op het strand. Piet deed zijn kleren uit en ging in zee, maar hij kwam gauw terug, 't water was nog zo koud. An neke zat bij moeder en bouwde een kasteel van zand. Piet ging water halen voor de gracht er om heen. Moeder zat te breien en vader te lezen. Na een uurtje ging Piet het nog eens in zee proberen en nam Anneke mee. Die durfde niet zo goed, maar ze huil de niet en hield Piet goed vast. Om half 2 riep moeder de kinderen en zei dat ze nog naar tante Toos gin gen. Ze gingen fijn met de bus, daar kun je zo heerlijk naar buiten kijken. Bij tante Toos hebben ze nog een fijne middag gehad. NIEUWE RAADSELS Welke kielen eten brood? Welke halzen hebben armen en benen? Welke bekken hebben een mond? Welke neuzen hebben handen en voeten? Welke kousen hoort men dikwijls klagen? Deze week de oplossingen insturen aan Tante Jo en oom Toon, Kranten- tuin, Leldse Courant, Papengracht, Lei den. Een heel mooi boek ligt weer klaar om te verloten. Schrijven jullie je voornaam en je leeftijd er bij. Dag allemaal'. Tot de volgende week. TANTE JO EN OOM TOON EEN BLOEMKRANS VLECHTEN Een kleine, veelkleurige bloemkrans staat fleurig op 'n zomerjurk en ook op een tafelkleed, waarop dan vanzelfspre kend meerdere kransen behoren. Zoek daarvoor bloemen met taaie stengels en vlecht dan als volgt: Leg 2 bloemen kruislings over elkaar, de stengel van de bovenste achter die v. d. onderste, sla hem eromheen tussen de 2 bloemen door en dan neerwaarts buigen langs de andere stengel. Met de 3de bloem doet men weer 't zelfde, maar nu om twee stengels heen en trek haar stengel weer naar voren (zie verder 't plaatje). Moet 't gevlochten stuk een krans worden, dan trekt men de stengels der laatste bloemen door de lussen van de eerste bloemstengels. De plaats van sa menvoeging omwikkelt men met wat naaigaren tegen 't losschieten. EEN GEKNOOPT CEINTUUR OF KOORD LAAT ZICH OP VELERLEI WIJZEN GEBRUIKEN Als men 't koord van z'n badmantel vergeet, knoopt men eenvoudig 'n an dere uit dubbel boomwolgaren; heeft men een smalle ceintuur voor 'n zomer jurk nodig, dan kan men die maken met 't fijne touw, waarmee men visnetten breit. Wil men 'n brede ceintuur, dan verkrijgt men die door 't middelste koord te vervangen door een stuk vlagge- of waslijn en ten slotte kan men ook bast, zoals raffia, aanwenden. Neem eerst de maat van 't middelste snoer (koord); het moet even lang zijn als de ceintuur. De beide andere moe ten ongeveer 4 x zo lang zijn; 't meest practisch is ze tot afzonderlijke kluwens te winden. Bevestig dan de vrije einden aan 't ene eind van 't middelste koord. (Zie fig. 1 v.h. plaatje) Begin met 't rechter koord en leg dat als op 't 2e plaatje in een lus om 't middelkoord. Maak een tweede lus (3e pl.) en trek ze beide stevig aan voor je met 't linker- snoer begint en ook 2 lussen in tegen gestelde richting legt (pl. 4.) Ga nu op dezelfde manier verder en leg steeds af wisselend met 't rechter en 't linker- koord 2 lussen om 't middelkoord, tot de ceintuur de gewenste lengte heeft. Ten slotte knoop je de losse einden te zamen, voordat je ze met naald of haaknaald on der de lussen trekt. OORKLEPPEN BIJ DE TANDARTS Een tandarts in Amerika heeft ontdekt, dat patiënten tijdens de behandeling maar half zoveel pijn hebben, wanneer hij zorgt voor geluiden, die 't geluld van de boor en andere toestellen overstem men. Hij zet ze dan 'n koptelefoon op. die naar de wens van de patiënten mu ziek of lawaai doet horen. In de Ver. Staten maakt de „General Electric" peertjes (lampjes) die niet gro ter zijn dan een boon en toch evenveel licht geven als peertjes die 4 x zo groot zijn. Ze dienen tot vervaardiging van mi niatuur fototoestellen, die zo klein zijn, dat ze in de palm van je hand passen. Aetherklanken Televisieprogramma's. AVRO, KRO, VARA, en VPRO; 16.0017.00 Eurovisie: Rep. Europese kano-kampioenschappen te Duisburg. Convent van Kerken: 17.0018.00 Kerkd. v. d. Baptisten Gemeente. AVRO: 20.00 Filmrep. 20.30 Film- documentaire. 20.45 Gevar. progr. NTS: 21.45 Pauze. AVRO, KRO, VARA en VPRO: 22.00—22.30 Sportact. HILVERSUM I, 402 M. 8.00 VARA, 10.00 VPRO, 10.30 IKOR, 11.45 VPRO, 12.00 AVRO, 17.00 VPRO, 17.30 VARA, 20.00—24.00 AVRO. VARA: 8.00 Nieuws en postduiven- ber. 8.18 Gevar. progr. 9.45 Geestelijk leven, caus. VPRO: 10.00 Voor de jeugd. IKOR: 10.30 Herv. kerkd. 11.30 Vragenbeantw. VPRO: 11.45 Ber. uit de kerken. AVRO: 12.00 Gram. 12.30 Sportspiegel. 12.35 Gram. 13.00 Nws. en SOS-ber. 13.07 Meded. of gram. 13.10 Gevar. progr. v. d. sold. 14.00 Boekbespr. 14.20 Radio Filh. ork. 15.10 Jeugdfestival Velp 1959, caus. 15.25 Radio Filh. ork. 16.00 Lichte muz. 16.30 Sportrevue. VPRO: 17.00 Wat weet u ervan, klankb. over Su riname en Nederl. Antillen. 17.15 Nederland sinds 1945, caus. VARA: 17.30 Voor de jeugd. 17.50 Nws., sportuitsl. en sportjourn. 18.30 Lich te muz. 19.00 Reisbeschrijving met muz. 19.30 Cabaret. AVRO: 20.00 Nws. 20.05 Lichte muz. 20.30 Don Juan de Bedrieger, hoorsp. 21.15 Promenade- ork. 21.50 Act. 22.05 Gevar. muz. 22.30 Gram. 23.00 Nws. 23.15 Lichte muz. 23.4524.00 Gram. HILVERSUM II, 298 M. 8.00 NCRV, 8.30 IKOR, 9.30 KRO, 17.00 Convent van Kerken. 18.30 NCRV, 19.45—24.00 KRO. NCRV: 8.00 Nieuws en weeroverz. 8.15 Gram. IKOR: 8.30 Goede mor gen. KRO: 9.30 Nieuws. 9.45 Gram. 9.55 Hoogmis. 11.30 Klassieke muz. 12.15 Apologie. 12.35 Gram. 12.55 ld. 13.05 De hand aan de ploeg, caus. 13.10 Gram. 14.00 Idem. 14.20 In strumentaal kwint. 14.45 Sopr. en piano. 15.15 Gram. 16.00 Sport. 16.30 Vespers. Convent ven Kerken: 17.00 Gereformeerde kerkd. NCRV: 18.30 Verz.progr. 19.00 Nieuws uit de ker ken. 19.05 Gewijde muz. 19.30 Het (64) Het was dees weeck een gaen en komen van veel andere capellaenen. Er werden handjens gedruckt en veel gepraet, enfin, U weet oock wel hoe dat gaet. De pastoir die sprack en veele menschen met fraeye geschencken en goede wenschen van heyl en seeghen bij 't sielenwerck van de capellaen in een nieuwe kerck. Se hadden het altyd goed gedaen en moeten dus soo maer verder gaen. In Alphen waeren het andere saecken, waer ick van gewagh moet maecken. Daer gingh een stoet vol geur ende fleur by de Alphenaeren langhs de deur; een bloemen-optocht, corsoo geheeten. Soodat Alphen sich nu kan meeteA met soo meenigh dorp ofte stad waer men al langh soo'n corsoo had. Se hebben 't in Alphen goed gedaen en moeten dus soo maer verder gaen. In Leyden, by de heeren Van Houcken moeten we een jubilaeum soecken. Daer was de heere J. Ouwerkerk veertich jaer by de baes aen 't werck. Hem wierd geschoncken het bronsen plackjen dat genaegeld wierd op syn frackjen. Men sprack veel hertelycks. Tot ende met wierd Ouwerkerk in die sonne geset. Hy had het altyd heel goed gedaen en moet dus soo maer weer verder gaen. In onse selfde goeye stad Leyden wasser een ander die sich verblyden kon om syn veertichjaerigh feest (veertich jaer wassie by Zaalberg geweest). Men mocht H. Bronsgeest het goud opspelden (wat toch wel waerd is om te vermelden). Oock hier spraecken veelen een waerdeerend woord sooals sulx by een diergelyck feest behoort. Oock hy had het altyd goed gedaen en moet dus oock maer soo verder gaen. WILLEM VAN HORSTENDAEL. Evangelie van Johannes, caus. KRO: 19.45 Nieuws. 20.00 Gram. 20.40 La vida breve, opera. 21.10 Gram. 21.30 Amor verhandelt Peppels, hoorsp. (deel 2). 22.15 Gram. 22.45 Avond gebed en lit. kal. 23.00 Nieuws. 23.15 24.00 Gram. VATIKAANSE RADIO. (25.67 m; 31.10 m; 41.21 m; 196 m) Zondag 30 augustus: 22.15 uur. Het Colosseum in Rome, in woorden en in klanken van Alberico Vitalini, muziek-directeur van de Vatikaanse Radio.' MAANDAG HILVERSUM I, 402 m. 7.00 AVRO 20.00-24.00 NATIONAAL PROGRAMMA 7.00 Nieuws 7.10 Gym. 7.20 Gram. 8.00 Nieuws 6.15 Pianospel 8.30 Gram. 9.00 Gym. 9.10 De Groenteman 9.15 Gram. 9.35 Waterst. 9.40 Morgen wijding 10.00 Gram. 11.00 Radiophil- harm. ork. 11.45 Voordr. 12.00 Lichte muz. 12.30 Land- en tuinb. meded. 12.33 V. h. platteland 12.43 Lichte muz. 13.00 Nieuws 13.15 Meded. en gram. 13.25 Lichte muz. 13.55 Beurs- ber. 14.00 Lichte muz. 14.15 Paul en Julia, hoorsp. 14.45 Gram. 15.15 Van mens tot mens, caus. 15.30 Gram. 17.00 Idem. 17.30 V. d. jeugd 18.00 Nieuws 18.15 Regeringsuitz.: P.S.P., pol. caus. door Ir H. J. van Steenis over socialisme zonder dirigisme 18.25 Amateurs-uitz. 18.50 Kamer- ork. en soliste 19.20 Radio- en TV- gesprek Pres. Eisenhower en Eng. Min. Pres. Harold MacMillan 20.00 Nieuws 20.05 Het Koningin Wilhel- minafonds, caus. 20.10 Omroepork. 21.00 Herinneringen aan Prinses Wil- helmina 21.30 Songfestival 1909. 22.00 Zout water, zoet brood, klankb. over de koopvaardij. 22.20 Gram. 22.30 Milit. taptoe 23.00 Nieuws 23.15 Me- tropole-ork. 23.50-24.00 Dagsluiting. HILVERSUM II, 298 m. 7.00 NCRV 20.00-24.00 NATIONAAL PROGRAMMA 7.00 Nieuws 7.10 Gewijde muz. 7.50 Een woord voor de dag 8.00 Nieuws 8.15 Gram. 8.30 Politiekapel 9.00 V. d. zieken 9.30 Gram. 9.40 V. d. vrouw 10.15 Theologische etherleergang 11.00 Gram. 11.20 Voordr. 11.40 Gram. 11.55 Kamerkoor 12.25 Voor boer en tuinder 12.30 jjand- en tuinb. meded. 12.33 Musette-ens. en solist 12.53 Gram. of act. 13.00 Nieuws 13.13 Lichte muz. 13.45 Gram. 14.05 School radio 14.35 Gelijk oversteken, quiz- progr. 15.50 Gram. 16.00 Bijbelover denking 16.30 Pianorecital 17.00 V. d. kleuters 17.15 Knapenkoor 17.40 Beursber. 17.45 Regeringsuitz.: Rijks- delen Overzee: Klanken van St. Maarten, een eiland van de Boven winden, door K. H. H. F. de Leeuw en Dr. G. D. van Wengen 18.00 Or- gelconc. 18.30 Koorzang 19.00 Nieuws en weerber. .9.10 Pianorecital 19.30 Radiokrant 19.55 Gram. 20.00-24.00 Zie Hilversum I. (over de 4e lijn). I. Ludwig van Beethoven: Sym- phonie nr. 2 in d. gr. t. op. 36; II. Ro bert Schumann: 1. Concert voor piano en orkest in a kl. t. op. 54, 2. „Man- fred"-Ouverture (bij het lyrische ge dicht van Lord Byron); III. Johannes Brahms: Concert voor viool en or kest in d gr. t. op 77. VATIKAANSE RADIO (25.67 m.; 31.10 m.; 41.21 m.; 196 m.). 22.15 Pauselijke Missie-intentie van het Apostolaat des Gebeds: dat het Zuid-Afrikaanse rassen-vraag stuk een waarlijk christelijke oplos sing moge vinden.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1959 | | pagina 9