EEN MILJOEN ZALMEN PER DAQj Fantastisch grote vangsten voor westkust van Canada TvA/aalf duizend goede vissers krijgen kansen Driemaal daags een lepel zeewater DE LETDSE COURANT Ook schepnetten doen dienst om de begeerde en kostbare zalm aan boord te brengen. heeft volkomen aan de verwachtingen beant woord. Deskundigen schatten het aantal zal men, dat jaarlijks de Fraser wil opzwemmen, op ongeveer vijftien miljoen. Twee miljoen hiervan bereiken de paaigronden. De resteren de dertien miljoen raken merendeels verstrikt in de door de vissers uitgeworpen netten en vinden vervolgens hun weg naar mensenmagen alom ter wereld. Tientallen, honderdtallen, ja, duizendtallen zalmen vallen in handen der Brits-Columbiaanse vissers. Het record aan tal vissen, door één vissersboot de „Otard" in een trek van twaalf uur gevangen be draagt tot dusver 14.423 stuks. De tekenen wy- zen er op, dat dit record in komende jaren (niet in de laatste plaats dank zij de grote zalmtrap in de Fraser Canyon) nog aanmer kelijk verbeterd zal worden. In 1958 waren er dagen, dat de zalmvissers voor de kust van Brits-Columbia een miljoen zalmen op het droge brachten. Een vangstgemiddelde van 4500 stuks per dag per boot is stellig geen hoge schatting. Met deze weinige cijfers voor ogen is het reeds duidelijk, dat de zalm het voornaamste „produkt" der Brits-Columbiaanse vissers is en de belangrijkste grondstof van de West-Cana- dese visconservenindustrie. De opbrengst van alle ter westkust van Canada gevangen vis heeft een jaarlijkse waarde van 250.000.000. Van dit kwart miljard guldens neemt de zalm visserij ongeveer 25% (ruim 60.000.000) voor zijn rekening. Zo af en toe (in 1958 bijvoorbeeld) gebeurt het, dat men vreest, teveel zalm te vangen, doch tot nu toe is steeds weer gebleken, dat er altijd voldoende kopers in de markt zijn om de vis tegen zeer behoorlijke prijzen af te nemen. Het is derhalve begrijpelijk, dat iedere Brits- Columbiaan, die aanspraak kan maken op een zalmvergunning, tegen het begin van het zalm seizoen alles in gereedheid brengt om klaar te zijn als de „zwemmende goudmijn" voor de kust verschijnt. En welgeteld zijn het ongeveer twaalfduizend mannen, die hun boterham en die van hun gezinnen geheel of voor een be langrijk deel ter zalmvangst verdienen. De „Hellepoortladder" wordt natuurlijk door al die vissers hoog in ere gehouden. Of de zalmen denken over die vernuftige constructie, kun nen wij natuurlijk niet nagaan, maar als zy er over zouden kunnen denken, dan zou hun oor deel beslist ongunstiger zijn dan dat der men sen. (Bijzondere medewerking) Zalm is een dure en hegeerde vis. De rivieren en de kustwateren van de Cana dese Provincie Brits-Columbia wemelen van zalm. Geen wonder dus, dat de Brits- Columbianen een goed belegde boterham verdienen met de zalmvangst en de zalmexport. LIEFDE EN DOOD gaan in de zalmwereld samen. Hoe komt dit? In de bovenloop der rivieren spelen de zalmen hun liefdesspel en schieten de wijfjes kuit. Nadien trekken de vissen de rivier af en gaan zij zich in zee ves tigen. Zodra de uit de eitjes gekomen zalm- pjes groot genoeg zijn, volgen zij het voorbeeld der ouders. Ook zij kiezen dan de zee als woon- domein. Eens per jaar bekruipt alle zalmen echter een grote „Sehnsucht" naar hun geboor tegronden. Zij trekken naar de mondingen der rivieren en zwemmen deze vervolgens op. Aan de bovenloop vinden dan de zalmbruiloften plaats en komen de jonge zalmpjes ter wereld. Maar waarom gaan liefde en dood dan samen in de zalmwereld? Tijdens hun verblijf in zee eten de zalmen zich dik en rond. Als „vissen van prima kwa liteit" slaan zij, als de liefde in hen ontwaakt, de weg naar de paai-gronden dicht bij de oor sprong der rivieren in. In de regel maken zij die verre reis in „marsverband". Hele drom men zalmen zwemmen naar de riviermonden. Daar vertoeven zij in de regel enige tijd om zich als het ware om te schakelen op 't rivier leven en zich voor te bereiden op de overgang van zout naar zoet water. Deze omschakeling gaat voor vele zalmen gepaard met de dood. Immers de mens, die gaarne zalm eet, ligt daar op de loer om de smakelijke en dure vissen te verschalken. Een zalm, die stroomopwaarts trekt, is voor geen klein geruchtje vervaard. Niet al te hoge watervallen wordt hij de baas dank zij zijn bij zondere springkwaliteiten. Stroomversnellin gen deren hem maar zelden, want hij is een uitstekend zwemmer. De mens komt echter hier en daar de zalmen te hulp en wel door de bouw van „zalm-trappen" of „visladders". Deze vergemakkelijken de „sprongen" der vissen. Daar zalmen niet dom zijn en bovendien bij voorkeur trouwen en kuit schieten in hun eigen „Heimat", kan men dus de zalmtrek land inwaarts min of meer reguleren en leiden door de bouw van zalmtrappen. In de Canadese Provincie Brits-Columbia construeerde men in 1945 een zalmtrap van formaat in de Fraser Canyon met de bedoeling, de weg naar de bo venloop van de Fraser en diens zijrivieren voor de vis gemakkelijk te maken, de toeloop Foto rechts: Vissersvaartuigen als deze „Pacifio Raider" vangen gemiddeld 4500 stuk$ zalm per visdag van 12 uur. Vijfhonderd stuks zalm per net met een waarde van 3000 voor de vissers. van zalmen naar de mond van de Fraser te vergroten en dan daar voor die monding ge concentreerd te kunnen vissen en vangen. Deze ..Hellepoortladder" (zoals de Canade zen de zalmtrap in de Fraser Canyon noemen) GEWOON TAFELWATER IS WEL ZO LEKKER Invloed op de gezondheid De vele minerale zouten die uit bronwater worden vervaar digd, hebben maar heel weinig waarde als geneesmiddel. Ook het bronwater als zodanig, dat in flessen wordt verzonden, is ni«t van zo erg veel betekenis voor patiënten die het thuis drin ken. Het lijkt wel of dat heel an ders wordt wanneer de zieken het mineraalwater gaan dringen op die plaatsen waar het uit de grond opwelt. In een bronbadplaats onder gaat de patiënt echter, als het tenminste goed gebeurt, een veel verder strekkende behandeling. De kuur wordt daar geleid door een ervaren badarts. De gasten hebben vakantie, zij voelen zich bevryd van zorgen en verant woordelijkheden. Daar waar het bronwater ont staat, wordt men echt vertroe teld en alle faktoren tezamen maken dat een bad- en drink- therapie goede resultaten heeft. Allerlei kwalen Ook het zeewater bevat veel minerale stoffen en het is daar om niet te verwonderen, dat men op de gedachte is gekomen dit zeewater in te laten nemen als gezondheidsdrank. Op één van de Duitse eiland badplaatsen langs de noordkust is zelfs een „Trinkhalle" voor zeewater in geregeld gebruik. Het gaat daar op dezelfde ma nier toe als dat al generaties lang gebeurt in beroemde Kur- orte als Bad Ems, Bad Nauheim Bad Fachingen en vele andere. In ons land "wordt tegenwoor dig veel propaganda gemaakt voor het consumeren van zeewa ter, dat in geconcentreerde vorm, bijvoorbeeld in tabletten in de handel wordt gebracht. Veel kwaad kunnen wij van het zeewater innemen niet zeg gen, maar het is wel sterk over dreven als iemand meent dat hy hier met een geneesmiddel tegen allerlei kwalen te doen zou heb ben. Zelfs wordt er beweerd dat we in zeewater over een gezond heidsmiddel zouden beschikken dat vooral door aanstaande moe ders moet worden gebruikt! Smakeiyk eten Aan boord van mijn pneuma tische boot heeft de ondernemen de Franse arts Alain Bombard proeven op zichzelf genomen, waaruit bleek dat hij in geval van schipbreuk best een paar da gen kan leven op zeewater. Wanneer men er telkens maar een klein beetje van neemt, ver wekt het ondanks het hoge zout gehalte geen dorst en de maag raakt er dan óók niet door van streek. Voor het lekker behoeft men natuurlijk geen zeewater te nut tigen. Daarvoor zijn de meeste bronwateren zoals Spa, Evian, Vichy, Victoria en dergelijke heel wat geschikter. 'Zulke tafelwateren zijn ver frissend en geven een aangena me prikkeling in de mond, keel en neus. Ook de maag- en darm- wand worden er op zachte wijze door geprikkeld. Dergelijke tafelwateren be vorderen de stoelgang; om hun laxerende werking worden zij vaak gebruikt. Voorts komen zij de spijsvertering ten goede om dat het de aantrekkelijkheid van de gerechten verhoogt en daar mee ook hun verteerbaarheid. Bedlegerige, koortsige patiën ten of herstellenden, die veel vocht tot zich moeten nemen, kunnen eveneens met profijt zul ke koele smakelijke wateren drinken. DR. H. W. SCALONGNE

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1959 | | pagina 11