Messentrekker moest zes
aanvallen bekennen
CKef'ariiie 4
Ledenvergadering van „De Lelie"
Spuitproeven tegen het
wildbesproken
DE TEXAS-RANGE
WOENSDAG 22 JULI 1959
DE LEIDSE COURANT
PAGINA 8
Nieuwe KLM-nederzetting in New York
Het veertien maanden oude zoontje
van de familie Van der Velden uit
Brakel enig kind is gistermid
dag op een automatisch beveiligde
overweg in de lijn Helmond-Venlo
door een electrische locomotief ge
grepen. Later is het jongetje aan zijn
verwondingen overleden.
De ouders en de grootouders van
het jongetje wonen ieder aan een
kant van de spoorlijn. Zij denken dat
het jongetje dat al kon lopen en uit
de afgesloten tuin van zijn huis was
ontsnapt, naar het huis van opa en
oma wilde gaan.
Dit is het nieuwe gebouw van de K.L.M. op de hoek van de Fifth AventCe en de 49ste straat in New York,
dat in september a.s. door prinses Beatrix officieel zal worden geopend. Het gebouw is bijna voltooid.
Gekleed in het pak van
een van zijn „klanten
I>e dader van de moordaanslag te
Maarheeze, de 35-jarige C. H. B. uit
Wateringen, heeft tot dusverre on
der de druk van een stortvloed van
bewijsmateriaal en herkenning zes
wandaden bekend.
Zijn laatste en ernstigst verwonde
slachtoffer, de 21-jarige monteur uit
Rotterdam, die zondagnacht in de
bossen van Maarheeze in Brabant
werd neergestoken, verkeert nog
steeds in levensgevaar.
De verdachte heeft thans erkend,
in de afgelopen maanden op het
Wassenaarsestrand een Haagse dame
en een paar jongens met een mes te
hebben bedreigd. De dame en de jon
gens konden door hard weg te ren
nen aan het gevaar ontsnappen,
evenals een paar jongens op het
strand bij Katwijk, die eveneens on
verhoeds voor het blanke lemmet
stonden.
Op 18 april j.l. heeft de man even
eens op het Katwijkse strand een
19-jarige Rotterdamse jongeman
aangesproken en plotseling het mes
op de keel gezet. Dit slachtoffer
weerde het mes af en werd daarbij
zodanig aan twee vingers verwond,
dat hij lange tijd niet heeft kunnen
werken. De thans genezen vingers
zullen onbruikbaar blijven.
Een lapje stof, aanwezig in het
kosthuis van de verdachte te Wate
ringen, bracht nieuwe bewijsmate
riaal. Deze stof behoorde tot het pak
van de 20-jarige marinier uit Vlaar-
dingen, die op 5 juni bij het zwemmen
en zonnen te Schipluiden door een
man, die met een bromfiets langs
kwam rijden, werd aangesproken.
Zij praatten wat en rookten een si
garet, waarna de marinier zijn bur
gerpak wilde aantrekken. „Laat dat
hemd maar uit", zei toen plotseling
de vreemdeling, trok een mes en
wilde de marinier te lijf. Deze sprong
het water in om het vege lijf te red
den. De vreemdeling rolde daarna
de kleren op, bond ze op zijn brom
fiets en reed weg.
Het in het kosthuis gevonden lapje
stof werd herkend door de moeder
van de marinier. Te Budel bleek van
daag, dat de dader van de aanslag te
Maarheeze het gestolen pak, dat wat
vermaakt was, aanhad.
De Rotterdamse jongeman, die in
april werd aangevallen, is gisteren,
op verzoek van de Wassenaarse poli
tie mefegegaan naar Eindhoven, waar
hij in het politie-archief de foto van
zijn aanvaller herkende. Confron-'
tatle volgde, waarna de dader alle'
Wassenaarse gevallen heeft bekend
en kort nadien ook de messenstekerij
te Maarheeze. De politie beschouwt
C. H. B., die lang buitenlands is ge
weest en ook al in een psychiatrische
inrichting werd verpleegd, als een
notoir zedendelinquent en kennelijk
ook als messenmaniak.
De aanslagen in Wassenaar, die
steeds tijdens weekends plaats von
den, waren aanleiding tot zorgvuldi
ger versterkte strandsurveillance,
door de Katwijkse-, de Wassenaarse
en de rijkspolitie, in samenwerking
met de duinwachters, vaak met be
hulp van het eerste Rotterdamse
slachtoffer, op zaterdagen en zon
dagen.
Dank zij hechte samenwerking
tussen de rijksrecherche en de politie
van Wassenaar, Eindhoven, Den
Haag en van andere gemeenten is het
gelukt, de man snel in te rekenen en
zoveel bewijsmateriaal te verza
melen, dat hij ontmaskerd werd.
Thans wordt onderzocht of nog on
geveer gelijke gevallen onopgehel
derd zijn gebleven, teneinde na te
gaan of de arrestant hierin ook de
hand heeft gehad.
Uitgegraven raket van
weinig nut voor onderzoek
De raket, waarmee zaterdagmiddag
op de vliegbasis Eindhoven een on
geluk gebeurde dat drie doden kost
te, is gisteren opgegaven uit de
berm, waarin hij terecht was geko
men.
Gevreesd wordt echter dat de ra
ket dusdanig vernield is, dat hij wei
nig waarde meer heeft voor het on
derzoek naar de oorzaak van het on
geval.
De raket, die onder de rechtervleu
gel van het vliegtuig hing, heeft di
rect na het afgaan een voor die vleu
gel staande man doorboord. Hij raak
te daarna een wagentje, waardoor de
staartvin er afbrak. Deze staartvin
trof, door de achterwaartse druk
van de .raket, het tweede slachtoffer.
Het derde slachtoffer, dat achter de
vleugel stond, werd door de lucht
druk tegen de grond geslingerd.
In totaal waren er zeven militairen
bij het vliegtuig toen het ongeluk
gebeurde. De vier overlevenden heb
ben een lichte shock gekregen, zodat
het nog niet mogelijk is geweest hen
te horen.
Bij een verkeersongeluk is gis
teren te Utrecht een 72-jarige wiel
rijder omgekomen. De bejaarde heer
reed in de Willem van Noortstraat
en zwenkte zonder zijn hand uit te
steken de weg op, op het moment
dat een achteropkomende vrachtauto
hem wilde passeren. De chauffeur
kon niet meer remmen. De wagen
raakte de fiets en de wielrijder werd
enkele meters meegesleurd. Hij kreeg
een hoofdwond en inwendige kneu
zingen en overleed op weg naar een
ziekenhuis.
BENOEMINGEN
PATERS CONVENTUELEN
Tijdens het kapittel van de Neder
landse provincie van de orde der pa
ters minderbroeders conventuelen,
dat in het bijzijn van de generale
overste, pater Vittorio Constantini
te Urmond gehouden werd, is her
kozen tot provinciaal overste Willi-
brord Lendemeyer; tot secretaris is
herbenoemd p. Rozarius van den
Broek; custodes werden p. Theodar-
dus Daamen en p. Canisius Delgijer;
tot definitores zijn gekozen de paters
Albertus van Cuyck en Emmanuel
Toonen.
Tot commissaris van de Derde Or
de werd benoemd p. Antonius de
Brake.
Benoemd zijn voorts: tot rector te
Urmond (college) p. Amandus Bunck;
tot rector te Wijnandsrade p. Alber
tus van Cuyck; tot rector te Maria-
rade p. Damascenius Rombouts; tot
rector te Kaalheide p. Laurentlus
Driessen; tot rector te Amsterdam
p. Emmanuel Toonen; tot rector te
Nunspeet p. Robertus van Rooy en
tot rector te Gessenich p. Stephanus
Langelaan.
Te weinig strand
aan de kust
Slechts een zesde in gebruik
Bij de beantwoording van vragen
van een raadslid heeft burgemeester
mr. H. W. van Fenema in de verga
dering van de Zandvoortse gemeen
teraad dinsdagavond meegedeeld, dat
het bezoek aan de badplaats elk jaar
met sprongen omhoog gaat doch dat
het gehalte van 't publiek is gedaald.
Vooral jeugdige bezoekers en beslist
niet alleen van Duitse nationaliteit
treden dikwijls zeer onbetamelijk te
genover vrouwen en meisjes op, het
geen soms gekwalificeerd kan wor
den als baldadig en crimineel.
De politie is tegenover de buiten
landers begonnen met in de passen
rode stempels te plaatsen wanneer
men zich niet behoorlijk gedraagt.
Dit stempel wordt zeer gevreesd, dat
is in de practijk gebleken. De bad
plaatsen fungeren op het ogenblik
bij ware volksverhuizingen als kop-
stations.
Dit achtte 'de heer Van Fenema on
juist. Langs de kust moet volgens
hem een grote verbindingsweg ko
men terwijl van de zestig km. lange
kuststrook een groot gedeelte voor
kampeerterrein enz. gebruikt dient
te worden. Thans is slechts een zes
de gedeelte in gebruik.
Nederland heeft ruimte genoeg voor
recreatieve doeleinden, maar men
loopt hier zo meende de burge
meester te vaak achter de proble
men aan. Het probleem recreatie is
acuut. Spreker stelde zich voor de
volgende maand met ambtsgenoten
van andere badplaatsen deze dringen
de kwesties met Den Haag op te ne-
Belangrijke vooruitgang
bij bestrijding van pijnen!
Vier werkelijk betrouwbare middelen
helpen elkaar en... doen wonderen I
De kennis van pijnbesirijding is in de loop
der jaren regelmatig groter geworden.
Er is vastgesteld waar en hoe pijn
j ontstaat en men heeft geleerd pijn te
j metenm Daarna heeft men kans gezien
j de werking van één der oudste pijnbe-
strijders belangrijk te versterken door toe-
I voeging van nieuw ontdekte middelen.
Deze combinatie werkt bij pijnen en ook
bij griep vaak beter dan elk middel
afzonderlijk. am t,
(Advertentie).
Tijdens de maandagmiddag in het Krelagehuis te Haarlem gehouden
ledenvergadering van de Vereniging „De Lelie" gaf drs. A. F. Slootweg
van het Laboratorium voor Bloembollencultuur te Lisse een uiteenzetting
van de tot nu toe genomen spuitproeven tegen het lelie-aaltje, dat het z.g.n.
„wild" in de lelies veroorzaakt.
De conclusie van drs Slootweg was dat de aaltjes door de bespuitingen
in het huidige stadium van de proefnemingen wel werden verminderd, doch
niet helemaal verdwenen. Als definitieve bestrijding kunnen de proeven in
de praktijk dus nog niet worden toegepast. De onderzoekers menen echter
wel op de goede weg te zijn en derhalve zullen de proeven worden voort
gezet.
Afrika-Cenlrum moet
belangstelling wekken
voor
volk
en missiën
Voorzitter Fl. Swart opende de bij
eenkomst met een kort woord van
welkom, o.m. tot prof. dr. E. v. Slog-
teren, ir Van der Slikke en drs. A.
I F. Slootweg. Spr. memoreerde dat de
I secretaris van de vereniging, de heer
I H. J. Voors, op het van 7-10 juli j.l.
te Londen gehouden Leliecongres, be-
giftigd werd met de Peter Barr Me
morial Cup, waarmee hij de heer
Voors geluk wenste. De vergadering
onderstreepte dit met een hartelijk
applaus.
J Sprekende over het aaltjesziek in
i lelies zei de heer Swart dat deze ziek-
j te zich geenszins beperkte tot L. spe-
ciosum. Spr. roemde het werk van de
i keuringsdienst en van de Planten-
ziektenkundige dienst en verklaarde
optimistisch te zijn met betrekking
tot een spoedige gezondmaking van
de leliecultuur.
Er zijn in 1958 achtduizend roe
méér lelies geteeld dan in 1957. Deze
uitplant kwam bijna geheel voor re-
kerfing van L. Regale. De voorzitter
memoreerde voorts de interessante
rooitijdenproevÈn in het Proefsta
tion te Aalsmeer en deed met het oog
op de komende Floriade te Rotterdam
een beroep op de medewerking van
de leden.
De heer H. J. Voors bracht vervol
gens het jaarverslag uit, alsmede de
In tegenwoordigheid van vele auto
riteiten is dinsdagmiddag in het mis
siehuis van de Paters der Afrikaan
se Missiën te Cadier en Keer het
Afrika-Centrum, een wetenschappe
lijk instituut om belangstelling te
wekken voor het land en volk van
Afrika, geopend dooh de generale
overste van de sociëteit der Afri
kaanse missiën, pater-generaal H.
Mondé.
Pater Mondé, die enkele weken
geleden van een inspectiereis door
de 22 aartsdiocesen, bisdommen, vica
riaten en prefecturen van de Afri
kaanse westkust terugkeerde, wees in
een inleiding op de geestelijke no
den, waarin Afrika in deze periode
van stormachtige nationalistische
ontwikkeling verkeert. Hierop inha
kende heeft prof. Frs. F. van Trigt
S.M.A. de inspirator voor dit Afri-
ka-centrum, uiteengezet dat er in
Afrika een nieuwe werkelijkheid in
het volksleven groeit, waarbij Europa
ongetwijfeld geïnteresseerd is. Voort
werkend op de gespecialiseerde er
varing van de Rooms-Katholieke mis
sie en de Protestante zending in Afri
ka zullen de jongeren open moeten
staan voor de maatschappelijke, cul
turele en economische ontwikkeling
van dit land en het zwarte ras daar
in een overtuiging van gelijkheid en
gelijkwaardigheid met het blanke
ras tegemoettreden om het dreigende
materialisme tegen te gaan met een
Christelijke levensbeschouwing.
Met het Afrika-centrum, dat aan
missionaresen en andere belangstel-
lneden voorlichting zal geven over
het Afrika van het heden en de toe
komst, werd op deze dag ook een per
manent museum over West-Afrika
geopend.
financiële rekening over dat jaar,
sluitende met een voordelig saldo van
225.98. De kasco.nmissie kon zich
met het beleid verenigen, doch merk
te wel op dat de ledencontributie bij
na uitsluitend werd gebruikt voor
organisatorische doeleinden. Liever
zou men zien dat het geld werd be
steed aan proefnemingen e.d. anders
wordt „De Lelie" een dode vereni
ging, aldus een woordvoerder van
de commissie,
Drs Slootweg gaf hierop een toe
lichting op de door hem genomen
proeven ter bestrijding /an het z.g.n.
„wild". Spr. waarschuwde er echter
voor dat hij nog slechts de beschik
king heeft over ruw cijfermateriaal
dat nog moet worden gecorrigeerd
en dus nog uiterste voorzichtigheid
bij het trekken van bepaalde conclu
sies moet worden betracht.
Aan de uiteenzetting van drs Sloot
weg ontlenen wij dat bij bladbe-
spuitingen met een 25%-emulsie van
Paration in een concentratie van V«%
voorlopi de beste resultaten gaf.
Spr. meende te mogen zeggen dat
met bladbespuiting wel degelijk iets
kan worden bereikt maar het bete
kent nog geen definitieve oplossing.
Wel reduceerde het aantal aaltjes
aanmerkelijk doch er bleven ook na
bespuiting toch nog altijd aaltjes
over.
Het is nog niet bekend hoe het
met de opbouw van een aaltjespopu
latie is gesteld. De infectieperiode
ligt waarschijnlijk in augustus.
De proeven op de droge bollen be
stonden uit een warmwaterbehande
ling. Na een behandeling van één
uur op 43V2 gr. C. werden geen aal-
tjeszieke planten meer gevonden en
de behandeling gaf ook nog een re
delijk gewas. Bij een behandeling van
lVs uur was dit gewas veel minder,
bij 3 uur kwam geen enkele plant
meer op.
Na deze uiteenzettingen, die met gro
te belangstelling werden aangehoord
bracht de heer H. J. Voors enkele
mededelingen over de collectie „ty
pen" van L. spec, rubrum. De heer
Bakker, hoofdass. van het Proefsta
tion te Aalsmeer gaf tenslotte een
kort overzicht van de stand van za
ken bij de proefnemingen met be
trekking tot de bloei in verband met
de rooidatum.
(32)
,Nou, word jij nu asjeblieft ook
niet zo driftig. Als ik dat stuk moet
redden, heb ik de medewerking van
iedereen nodig, van iedereen, be
grijp je. Maar ah ik de helft van
mijn tijd moet gebruiken om ge
kwetste gevoelens te verplegen, schiet
ik niet op".
Ze was te diep geschokt om ant
woord te geven. Ze wilde in de lift
stappen, maar hij greep haar arm en
trok haar terug.
„Kom, Doxie, asjeblieftbe
gon hij. Zijn ogen zochten haar ge
zicht af met een vreemde spanning
en plotseling liet hij haar arm los en
deed een stap achteruit. Hij haalde
zijn sigaretten uit zijn zak en zei
bars: „Het spijt me, dat ik ruw was.
Het was mijn bedoeling niet
maar je begrijpt het, niet?"
Ze begreep het niet, maar ze
knikte.
„Dit is allemaalwel, ik ben
bang, dat het me over het hoofd
groeit.hij glimlachte en deed
door Reita Lambert
der LIEFDE
toen zijn sigaretten weer in zijn zak.
„Wel, we zien elkaar nog wel
tot straks", en hij liep de gang af.
Doxie stapte, totaal in de war, in
de lift. Het was niet zo zeer wat hij
gezegd of gedaan had, het was wat
hij ongezegd en ongedaan gelaten
had, dat haar verwarde. Gewoonlijk
zou hij gezegd hebben „kleine
Doxie"; hij zou plagerig en lief zijn
geweest en haar en tik op de schou
der of tegen de wang gegeven heb
ben. Dat had ze juist altijd geducht,
die beminnelijke houding van hem,
die zo' weinig leek te betekenen. Ze
kon zijn plotselinge verandering niet
verklaren. Toen kwam plotseling de
gedachte in haar op, dat Lola en hij
misschien weer gekibbeld hadden.
Toen ze de deur van Lola's zon
nige zitkamer opendeed, zag ze dade
lijk, dat ze goed geraden had. De zon
scheen door de witte gordijnen, maar
de glans van Lola's gezicht was ver
dwenen. Haar schone stemming, zo
als Ni dat noemde, was over. Er wa
ren sporen van tranen op haar wan
gen en er was een bittere klank in
haar zilveren stem. „Wel, ben je
daar?" vroeg ze.
„Wat is er gebeurd?" vroeg Doxie.
„Is er iets aan de hand, Lola?"
„Natuurlijk is er wat aan de hand.
Waarom vertelde je me al die onzin
gisteravond?"
„Onzin?" vroeg Doxie.
„Over jou en Ni. Gerry zegt, dat
Ni hem vanochtend vertelde, dat er
niets van aan was. Hij vertelde Gerry
dat hij je ten huwelijk gevraagd had
en dat je weigerde".
Doxie nam haar hoed af en keek
er naar. Hij leek werkelijk op een
kadetje, dacht ze dwaas.
„Wel, dat komt uit".
„Wel, grote hemel, je bent niet
goed wijs. Een man als Nihij be
zit millioenen. Wel. je had je hele
leven niet meer aan geld hoeven te
denken. Maar nee, jij moest weer
iets bijzonders en origineels doen en
alles van voren af aan doen begin
nen".
„Wat begint er van voren af aan?"
„O, dat „red het geld van Doxie"
gedoe. En het belachelijke er van is,
dat hij het voor jou gaat verliezen.
Alsof hij er meer vanaf kan weten
dan toneelcritici die hun hele leven
lang stukken zien. Natuurlijk waren
er fouten in het was ten slotte
maar een eerste proef natuurlijk
moet er nog aan gewerkt worden,
maar tegen de tijd, dat hij er mee
klaar is, is er helemaal niets meer
van over".
„Bedoel je Gerry? Wil hij aan het
stuk werken?"
„Ja, m'n beste. Het is niet goed ge
noeg zoals het is.... onverschillig
wat de recenties er van zeggen....
hij heeft er zelfs Charlie voor warm
gemaakt. En dat alles voor jou, lie
veling.
Ze zat in een stoel en hield haar
hoofd in de handen. „En alles ging
zo prachtig. Ik kan het niet meer ver
dragen.... hij is onuitstaanbaar. Ik
kan niet begrijpen, wat er met hem
aan de hand is
Ze hield met spreken op, hief het
hoofd op en keek naar Doxie. Ze zei
met plotselinge verbazing: „Wie was
het dan? Als je het gisteravond niet
over Ni had, over wie had je het
dan?"
„Het was Gerry, niet? Ik had ge
lijk. Je houdt van hem. En hij houdt
van jou".
Doxie beantwoordde de beschul
digende blik kalm. Ze schudde het
hoofd. „Nee, ik geloof niet, dat hij
verliefd op me is".
„Maar jij bent het op hem".
„Ik wist niet, dat je van plan was
met hem te trouwen. Je had het me
moeten zeggen".
Een ogenblik spraken ze geen van
béide. Lola zei tenslotte:
„Daarom dus heb ik van het ogen
blik af dat je kwam dat verschil in
hem gemerkt. En gisteravond....
de manier, waarop hij met me sprak.
Omdat hij medelijden met jou had"
„Jij was even wreed tegen hem,
Lo", zei Doxie kalm. „Het moet hem
erg getroffen hebben".
„Hij weet, dat ik het niet meende.
Hij heeft me vroeger altijd begrepen.
Ik geloof niet, dat hij ooit naar an
dere vrouwen zelfs maar gekeken
heeft, sedert hij me kent.... totdat
jij kwam".
Doxie wilde zeggen „hij keek nooit
naar me", maar ze zei het niet. Ze be
dacht op dat ogenblik, dat hij bij de
lift, ondanks zijn ruwheid en zijn
woede, „naar haar gekeken" had in
de betekenis, die de uitdrukking in
Lola's mond had.
Ze draaide zich om. Haar hart
bonsde hevig en ze dacht te stikken.
Ze liep naar de sofa, deed haar man
tel uit en legde hem neer. Lola was
haar langzaam gevolgd. Haar ge
zicht was spierwit en haar lippen tril
den. Ze had deze scène niet gerepe
teerd, ze had geen manuscript, waar
aan ze zich kon houden en dus had
ze eens niets anders dan blote waar
heden om te zeggen.
„Het is vreemd", zei ze. „Ik nam je
geld en jij hebt van mij de enige man
genomen, waar ik ooit van hield".
„Ik heb hem niet van je wegge
nomen, Lo".
„Hij gaf al die tijd voor, dat het
alleen je geld was, waar hij belang in
stelde
„Dat is het ook", zei Doxie. „Dat
denkt hij tenminste. Als hijals ik
iets meer voor hem beteken dan dat,
weet hij het nietnog niet".
„Hij wilde Linda doen mislukken,
zodat ik met hem zou trouwen: nu
wil hij dat het eeuwig loopt
„Laat het dan niet eeuwig lopen!
Laat het dadelijk een mislukking
worden. Hij denkt, dat je niet van
hem houdtje hebt je er zeker
niet naar gedragen. Wel, je kunt be
wijzen, dat je wel om hem geeft. Als
je dat tenminse doet".
„Hoe durf je dat te zeggen?"
„In orde; als je van hem houdt,
laat Linda dan mislukken. Mij kan
het niets schelen. Op mijn woord van
eer, mij kan het niets schelen. Ik ga
wel naar huis terug. Misschien kan
ik mijn baantje weer krijgen. Als hij
werkelijk belang in mij stelt, kun jij
maken, dat hij me vergeet. Dat kun
je gemakkelijk genoeg. Als hij wer
kelijk van je houdt, kan niemand
hem van je wegnemen".
(Wordt vervolgd)
