over de haringvijver
ENGELAND IN DE LENTE
Een eiland
vol verrassingen
ZATERDAG 6 JUNI 1959
DE LEJQSE COURANT
PAGINA 11
Het vliegtuig en de trein brengen u in nog géén twee uur in Londen.
Met de boot zet u na acht uur voet aan wal; waarom zoudt u dan dit jaar
niet eens naar Engeland gaan, waar -het ontbijt zwaar op de maag ligt, maar
bevolking en landschap zéér licht te verteren zijn. Engeland is vele malen
groter dan Nederland. Men heeft er ook een rijke keus uit bezienswaardig
heden. Waar wilt u heen? Naar het lieflijke heuvelland in Cornwall, waar
elk dorpje een meesterstukje van suikerbakkunst lijkt, naar de bergen van
Wales, waar het goed vissen is in de snelstromende riviertjes en de bevol
king u met een Engels toespreekt dat u zich van de schoolbanken niet her
inneren kunt? Naar het goede oude Schotland, dat u nóóit Engeland mag
noemen als u met dit overigens vriendelijke volk op goede voet wilt staan,
of alleen maar naar Londen waar u de Big Ben in eigen persoon zijn Bing-
beng-ybing-bong kan horen zingen, met zijn Kew Gardens, waar het in de
lente verrukkelijk wandelen is. Hier kunt u, éénhoog in de bus gezeten, het
verkeer tegen u óp laten spoelen.
De keus is moeilijk en daarom beginnen wij hier met een kleine hors-
d'oevre van foto's waarin restjes van alles zitten, met de belofte dat wij
daar een van onze redacteuren een speciaal lente-bezoek aan het eiland
heeft gebracht iets méér over dit vakantie-oord zullen vertellen onder
het motto: wie gaat er mee naar Engeland varen?
Even een wandeling naar „Kew
Gardens" (4) ten zuiden van Lon
den, waar proeftuinen de wandelaar
een schat van natuurschoon bieden.
De heuvel waarop de tempel van
Aeolus staat, is gestofferd met knal
gele narcissen, die in Engeland gelijk
met de lente opbloeien.
Dóór het prachtige landschap met
de oude vierkant-gedakte kerkjes (5)
en glanzende koeien, die het groen
ste gras van de wereld eten, rijden
we naar de universiteits-stad Oxford,
waar de moderne techniek rendez
vous geeft aan de middeleeuwen. De
wetenschap houdt zich onder meer
bezig met atoom-splitsing, maar de
studenten wonen in 15e eeuwse ver
blijven.
Deze aantrekkelijke achttiende
eeuwse brug, de „Hertford College-
brug in Orford (6), lijkt veel op de
Venetiaanse „brug der zuchten". Op
de achtergrond ligt de Bodleian-
bibliotheek, de oudste bibliotheek
van de wereld, waar 1.500.000 ge
drukte boeken en 40.000 handschrif
ten op belangstellenden liggen te
wachten.
Als u geluk heeft maakt u te
rug in Londen een parade mee, en
natuurlijk ziet u dan de wereld
beroemde „Horse-guards" (7) met
hun fonkelende helmen.
De avond valt: een laatste wan
deling door Londen, en natuurlijk
komen wij op „het drukste plein van
de wereld terecht: Piccadilly-circus,
waar u bij het heldere licht van de
vele spattende lichtreclames desnoods
de krant kunt lezen (8).
Zie ook toto's pag. 12
Aop deze snelle tocht door Albion van Londen. De omgeving is zwaar
U gaan wij eerst langs de wacht ^rwoest maar het gebouw bleef ge-
voor het Buckingham-paleis (1).
waar koningin Elisabeth en haar ge
maal wonen. Het jongetje wil laten
zien, dat hij later ook een goeie wacht
kan worden. De „guard" blijft on
verstoorbaar op zijn plaats staan. Het
gebeurt zelden, dat de man zijn ge
duld verliest en een enkel woord tot
het nieuwsgierige en opdringende
publiek spreekt.
De zakenlieden van „the city of
London" (2) hebben zelfs op een
stralende lentedag hun paraplu aan
de arm hangen en zij dragen het
teken van hun waardigheid: de bol
hoed. Een ander waardig teken is de
krant, die hij leest: de eerbiedwaar
dige „Times", die sinds mensen
heugenis de eerste pagina met adver
tenties begint.
Gaat u mee naar de Saint Paul's
kathedraal, (3) waar u in de „fluister-
galerij" onder de koepel een stem
zelfs kan horen fluisteren op zestig
meter afstand; en op de „gouden
galerij" aan de buitenkant van de
koepel heeft u een prachtig uitzicht
over deze wereldstad. De kathedraal
heeft zwartgeblakerde muren, want
/0\zjj stond midden in de hevige brand
aa een van de vele bombardementen
(3)
