Turkije een
Sterke defensie bracht Nederland
verdiend gelijk spel
Cor van der Hart beheerste 't centrum
Nederlandse oud-internationals
verloren onverdiend van de Belgische
MAANDAG 11 MEI 1959
DE LEIDSE COURANT
PAGINA 1
Deze telefoto laat zien hoe de Turkse
midvoor Metin Frans de Munck aan
viel, terwijl deze een save verrichte.
Cor van der Hart (links) en Jan No-
termans kijken toe.
Wedstrijd op moeilijk terrein
tot 'n goed einde gebracht
Istanboel, 10 mei. (Van een speciale ANP-verslaggever)De teleur
stelling was groot. De Turkse supportersschare, die twee maal drie kwar
tier bijna onuitputtelijk was geweest in haar toejuichingen, verliet zwij
gend, verslagen bijna het Nita Pasjastadion.
De „zekere overwinning" was hun ontgaan. De grote Lefter en de popu
laire „Micro" Mustafa hadden voor niet één doelpunt kunnen zorgen. Wat
geen Turk verwacht had, was gebeurd het Nederlandse elftal had de
Turkse ploeg op eigen terrein nog wel in bedwang gehouden. En
terwijl die teleurstellende Turken bijna zwijgende de tocht naar huis on
dernamen woei daar nog vol trots op het vak, dat door de Nederlandse
kolonie bezet was geweest, het rood wit en blauw.
De hel barstte al los voor de wed- had er goed het oog in. In de voor-
strijd. Twee minuten te laat betra
den de spelers wachtend op de
komst van de Turkse president
het veld en dat konden de fanatieke
Turkse supporteurs hun favorieten
maar nauwelijks vergeven. Met fluit
concerten gaven zij him favorie
ten daarover te kennen. De Turken
bleken erg vergevingsgezind te zijn
want toen het -nationale team uit de
tuimel kwam volgde er een toneel
tje, dat de „Hel van Deurne" in zijn
beste dagen niet heeft gekend. Met
een schier eindeloze ovatie begroet
ten de bijna 30.000 toeschouwers hun
ploeg.
De eerste aanval na het beginsig-
naal van de Italiaanse arbiter Lobel-
lo, geleid door de actieve Lefter, was
voor de Turken, doch Kuys wist de
moeilijkheden op te lossen. In het
bijzonder de Nederlanders hadden
in deze eerste fase van de strijd
moeilijkheden met het harde veld,
dat slechts bij de hoekvlaggen nog
enige graspollen rijk was en waarop
de bal de vreemdste capriolen
maakte. De strijd speelde zich in die
periode dan ook vrijwel geheel op de
hoede ging het nog steeds minder
vlot. De meeste spelers hadden on
overkomelijke moeilijkheden om de
goede richting en zuiverheid in hun
passes te leggen. Een goede aanval
over rechts werd besloten met een
iets te hoog schot voor Tonny van
der Linden, afgevuurd uit moeilijke
positie.
Bijna was het „onmogelijke" toch
gebeurd. Toen Coen Moulijn na am
per een half uur een voortreffelijke
diepte-pass gaf, die Tonny van der
Linden in vrije positie op nog geen
tien meter van het doel bereikte.
De Utrechter faalde echter toen het
op schieten aankwam.
Van der Linden revancheerde zich
echter al in de volgende minuut toen
hij een pass op maat van Van der
Hart inschoot. Doelman Oczan kon
echter, tot grote vreugde van zijn
supporters, met een sierlijke zweef -
duik het gevaar bedwingen.
Het ging op een Nederlands kwar
tiertje lijken, want de volgende aan
val bracht alweer een reële scorings
kans. Oczan werkte echter het har
de, diagonale schat van Canjels nog
Nederlandse helft af. Dank zij meer i juist over de lat. De Turkse doelman
stug dan mooi verdedigen wist dewerd, na 35 minuten de nationale
Nederlandse defensie echter de ba
lans in evenwicht te houden.
Voor de eerste Nederlandse goede
aanval zorgden Moulijn en Van der
Kuil in de vijftiende minuut. De
Feijenoorder maakte dankbaar ge
bruik van een fout van een Turkse
verdediger. Hij bereikte Van der
Kuil op de rechtervleugel, doch diens
voórzet werd door doelman Oczan
bovqn het hoofd van de springende
Canjels weggeplukt.
Nog geen minuut later kreeg Leo
held van Turkije door ten derde male
een vrij gespeelde Nederlander een
scoringskans te ontnemen. Ook een
kogel van Tonny van der Linden be
landde in de handen van Turkse
goalie.
De Turken slaagden er in deze
eerste helft ook niet in te scoren, zo
dat de rust aanbrak met gelijke dub-
belblanke stand. Een score, waarmee
beide ploegen stellig tevreden kon
den zijn. De Turkse aanvallen moch
ten dan mooier zijn geweest,
Canjels-de kans van z«n leven. Hij m«este 6«de kansen kwamen toch
kreeg de bal in vrije positie toege-Nederlanders, die er helaas
speeld en had alleen doelman Oczan seen gebruik van hebben kunnen ma-
nog voor zich. Dat was juist te veel, ken- twffüf hfi ft
want keihard schoot de Bredanaar TW,iEUE HEL,* r.
tegen de Turkse doelman op.
Wel kreeg hij de carambolerende
bal nog binnen schietbereik, maar
die kans was al te moeilijk.
De Nederlandse kolonie kreeg weer
hoop, want na het eerste kwartier
bleken de verdedigers van het Oran
je-team zich vrij goed aan het moei
lijke terrein te hebben aangepast.
In het bijzonder Cor van der Hart
Ignak Molnar wil naar
Nederland ierug
Ignak Molnar, de oud-trainer
van Willem H en Xerxes, was
om twee redenen bijzonder ver
heugd over de komst van het
Nederlands elftal naar Istanboel.
In de eerste plaats zag hij na
25 jaar Noud van der Ven,
toen secretaris van Willem II en
thans lid van de technische com
missie van de KNVB weer te
rug. Voorts bood deze trip van
de oranje-ploeg hem de gelegen
heid de mogelijkheden te onder
zoeken voor zijn eventuele terug
keer naar Nederland, dat hij ruim
20 jaar geleden verlaten had.
De thans 55-jarige Molnar
kwam twee jaar geleden naar
Istanboel en traint daar Fener-
bahce, dat hij meteen tweemaal
naar het Turkse kampioenschap
voerde. Na zijn vertrek uit Ne
derland is Molnar trainer van
F.C. Antwerp en bondscoach in
Bulgarije en Hongarije geweest.
De eerste Turkse aanval na rust
scheen het eerste doelpunt van de
wedstrijd te zullen opleveren. Even
weifelden de Nederlandse verdedigers
met ingrijpen. Een kopbal van Lefter
werd door de lat gekeerd. Nog was
iets te veel tijd nodig om tot het be
slissende schot te komen. Na een
kwartier scheen dan eindelijk die
eerste treffer te komen. Van de rand
van het strafschopgebied schoot Van
der Linden onverwacht hard in, maar
weer stond Oczan waar hij staan
moest en meer dan een hoekschop
bracht ook deze aanval niet op. Het
zag er even somber uit toen Cor van
der Hart, na ruim 25 minuten kreu
nend bleef liggen na een botsing
met de wel wat erg felle Lefter. Ge
lukkig bleek een spons voldoende om
de man, die de strijd in het centrum
zo voortreffelijk beheerste, weer op
de been te brengen.
De spanning steeg ten top, want
naarmate de wedstrijd vorderde werd
het duidelijker, dat de doelpunten
wel erg kostbaar zouden zijn. Het ging
nu ook minder goed in de Nederland
se ploeg. De verdediging raakte iets
van de zekerheid kwijt en de Turk
se aanval zette de Nederlandse ach
terhoede daardoor onder hoge druk.
Toch waren de schaarse aanvallen
van oranje nog altijd bijzonder ge
vaarlijk. Een hard schot van Van der
Linden was juist iets te hoog gericht.
Ook in die laatste tien minuten
hield de defensie zij het vaak met
kunst en vliegwerk stand. Bijna
was in de voorlaatste minuut de be
slissing toch nog ten gunste van de
felle gastheren gevallen. Cor van der
Hart koos tot sohrik van alles wat
Nederlandse was de moeilijkste
weg toen hij de bal kwijt moest ra
ken bij een Turkse aanval.
Maar het was 00 en het bleef 00.
linksbinnen Kan kopte opnieuw in.
Gelukkig stond Cor van der Hart op
de juiste plaats en met liet hoofd
keerde de Fortuna-stopper het ge
vaar.
Ook de Turken kropen in die eerste
minuten een keer door het oog van
de bekende naald toen een verdediger
de bal tegen arbiter Lobello op
schoot, waardoor het spelbeeld zich
ineens radicaal wijzigde. Rijvers tik
te de bal naar Canjels, die juist iets
te lang wachtte, waardoor zijn schot
afsprong op een Turks been. Een
gevaarlijke doelworsteling volgde,
doch de Nederlanders hadden juist
Chaotische organisatie
Organiseren is stellig niet de
sterkste eigenschap van de Tur
ken. Zo bijzonder groot waren de
moeilijkheden om in het Nita
Pasja-stadion te komen, dat zelfs
de spelers van het Nederlands
elftal pas de over-ijverige con
troleurs konden passeren nadat
bondsarts dr. Pannekoek in drie
talen een agent uitvoerig duide
lijk had gemaakt, dat dit toch
werkelijk de „acteurs" waren.
Hoe groot de moeilijkheden voor
de Nederlandse kolonie en de
tien Nederlandse journalisten,
die uit Nederland waren meege
komen, waren, laat zich wel den
ken.
De Turkse ploeg is er niet in ge
slaagd de successenreeks van het
Nederlands elftal ten tweede male
te doorbreken. In het rumoerige Nita
Pasja-stadion vlak bij de Bosporus
hebben de Nederlanders op deze
warme zondagmiddag een alleszins
verdiend gelijk spel bereikt tegen de
sterke en favoriete Turken.
Het was een voortreffelijk resul
taat. Op eigen terrein zijn de Turken
nu eenmaal bijzonder moeilijke te
genstanders, dat hebben de Roeme
nen nog amper een maand geleden
ondervonden toen zij in datzelfde
stadion met 10 werden verslagen.
Zeker, die 00 is een voor Oranje
mooie uitslag, maar toch moet men
bij de beoordeling bedenken, dat het
in eerste instantie althans de
Nederlandse defensie is geweest, die
dit succes heeft bewerkstelligd. Het
aanvalsquintet is in deze strijd onte
genzeggelijk tegengevallen. Natuur
lijk, de voorhoede had veel last van
het voor Nederlandse begrippen on
bespeelbare veld, dat in feite niets
anders was dan een keiharde leem-
vlakte met kalklijnen en in de hoe
ken wat graspollen. En misschien
waren daardoor de verdedigingen
wel in het voordeel, maar dat r ?emt
niet weg, dat de Nederlandse aan
val als geheel onder de maat is ge
bleven. Dat lag in het bijzonder aan
middenvoor Canjels en linksbinnen
Tonny van der Linden, die beiden
hebben teleurgesteld. Niet alleen,
dat zij beiden enkele prachtige, ogen
schijnlijk niet te missen kansen niet
in doelpunten hebben kunnen omzet
ten, maar eerder misschien nog om
dat het met hun acties allemaal te
het gevaar niet geheel geweken of I van der Linden.
De Turkse doelman in actie bij een
Nederlandse aanval. Op de achter
grond Piet van der Kuil en Tonny
lang duurde. Vooral Leo Canjels. had
te veel tijd nodig om de situaties te
overzien. Het element verrassing
werd daardoor grotendeels aan de
Nederlandse aanvallen ontnomen.
Met dat onvoldoende spel van Van
der Linden en Canjels was het lot
van de Nederlandse voorhoede eigen
lijk al bezegeld. Dat die voorhoede
desondanks nog een serie gevaarlijke
aanvallen heeft kunnen opbouwen,
pleit voor de capaciteiten van Rij
vers, Moulijn en Van der Kuil. De
verrassende switches maakten, dat de
Turkse verdediging in grote moeilijk
heden kwam. Moulijn had ontegen
zeggelijk pech, dat het veld juist in
de omgeving van de hoekvlag vaak
dus zijn arbeidsterrein bijzonder
hobbelig was. Rechtsback Ismail
speelde voorts zeer verstandig. Hij
bleek niet in het minst onder de in
druk te zijn van de anders zo mislei
dende schijnbewegingen van de Rot
terdammer. Kees Rijvers was onver
moeibaar. Hij was zowel op het mid
denveld te vinden als in de spits van
de aanval wanneer dat nodig was.
Ook Piet van der Kuil stichtte vaak
verwarring door zijn directe speel
wijze.
Neen, het staat vast, dat het in de
allereerste plaats aan de hechte Ne
derlandse defensie is te danken, dat
dit onverwachte, maar geheel ver
diende gelijke spel werd behaald. De
grote man was ditmaal weer Cor van
der Hart, die met een zekerheid en
een rust speelde, zoals we dat enkele
jaren geleden van hem zagen. Zowel
Metin, in de eerste helft zijn directe
tegenstander, als Suat de man die
Metlin na de hervatting verving
is door de Fortuna-stopper volledig
in bedwang gehouden Niet slechts
verdedigend vervulde Van der Hart,
die zijn 30e interland speelde, zijn
taak bijzonder goed, ook in de op-
WAAROM
is Mascotte
3 x beter?
DAAROM ïs' Mascotte 3 x beter
De Nederlandse linksbinnen De Vroet
in duel met de Belgische doelman
De Raedt.
bouw van de Nederlandse aanvallen
heeft hij vaak voortreffelijk werk ge
leverd. Maar het zou onredelijk zijn
Van der Hart alleen alle eer te ge
ven. Het is opvallend hoe goed het
ditmaal klopte in de defensie. Steeds
werd de dekking goed overgenomen
en voortdurend werd goed ingegre
pen.
De vrees, dat zowel Roel Wiersma
als Kees Kuys in grote moeilijkhe
den zouden komen omdat zij op dit
harde terrein de sliding-tackle beslist
niet zouden kunnen toepassen, bleek
gelukkig ongegrond. Zij hebben on
danks die speciaal voor hen minder
prettige omstandigheden een bijzon
der goede wedstrijd gespeeld. Gezegd
dient evenwel, dat vooral Kees Kuys
een gemakkelijke tegenstander heeft
gehad, want het debuut van de kleine
„mikro" Mustafa het idool van
half Istanboel was stellig niet
overtuigend.
Ook de beide Jannen, Notermans en
Klaassens, hebben zonder twijfel goed
gespeeld al was ook nu het plaatsen
van Notermans nog steeds een zwak
punt, erg moeilijk heeft doelman
Frans de Munck het niet gehad. Maar
wat hij te doen kreeg, deed hij goed
en ook hij was mede de oorzaak van
de rust in de Nederlandse defensie.
Speltype heel verschillend.
Groot was het verschil in speelwij
ze. De Turken speelden sterk aan
vallend. De Nederlanders legden het
accent op hun betrouwbare defensie.
Het vreemde is evenwel, dat de toch
zeker niet talrijke Nederlandse aan
vallen veel gevaarlijker waren.
Van der Linden en Canjels hebben
in deze wedstrijd kansen gehad, die
zij stellig niet in elke ontmoeting
krijgen. Wat de Turkse aanval deed
was mooi om te zien, doch het te
ver doorgevoerde samenspel, de
angst om te schieten, ontnamen de
attaques de nodige stootkracht. Wer
kelijk gevaarlijk zijn de gastheren
dan ook maar enkele malen geweest
Opvallend was voorts de energie, die
vooral onze defensie in deze
meer dan een reden moeilijke wed
strijd kon opbrengen Zo vaak heb
ben wij gezien hoe een Nederlands
elftal aan het einde van het seizoen
in schijnbaar gemakkelijke wedstrij
den onnodig punten verspeelde. Hoe
wel de slopende competitie ook dit
maal weer heel veel van de spelers
heeft gevergd, bleken zij nu allen in
staat tot de laatste minuut de energiek
spelende Turken te weerstaan.
Neen, bondscoach Elek Schwartz
kan tevreden zijn. Niet alleen omdat
het Nederlands elftal in dit seizoen
nog steeds ongeslagen is, maar eer
der nog door alle positieve punten,
die deze ontmoeting heeft opgele
verd.
De reis naar Sofia, waar woensdag
avond het Bulgaarse elftal tegen
stander is van het Nederlandse team,
behoeft dan ook niet met pessimisme
te worden aanvaard.
JtUYS LICHT GEBLESSEERD.
Ir. de wedstrijd tegen de Turken
heeft Kuys een lichte schouderbles
sure opgelopen. Hij klaagde na afloop
over pijn in de schouder. De ver
wonding is echter van lichte aard, zo
dat de NAC-speler woensdag wel te
gen Bulgarije zal kunnen spelen.
De ten bate van de Bond van Ne
derlandse militaire oorlogsslachtoffers
in het Olympisch Stadion te Amster
dam gespeelde voetbalwedstrijd tus
sen de oud-internationals van Neder
land en België is zaterdagmiddag in
een 21 overwinning van de Belgen
geëindigd.
De Nederlandse oranje-veteranen
lederi daarmee een onverdiende ne
derlaag. Ruim 20.000 toeschouwers
genoten in het zonovergote Olym
pisch Stadion van een aantrekkelijke
wedstrijd, waarin vooral door de
oranjehemden vaak uitstekende
staaltjes van techniek te zien wer
den gegeven. Uiteraard lag het tem
po niet meer zo hoog als vroeger,
maar het was soms een lust deze
„oudjes" (er komen steeds jongere
oud-internationals in het veld) aan
het werk te zien.
Tegen de verhouding in nam Bel
gië door midvoor Thijs, die uit een
door Lemberechts genomen corner
inkopte, na een kwartier de leiding
(01). Tegen de verhouding, want
de Nederlandse aanvallen waren
voortdurend veel gevaarlijker ge
weest. De schoten van Roosenburg,
Roozen en De Vroet hadden óf nog
niet de juiste richting óf waren door
goed op dreef zijnde doelman De
Raedt weggeranseld.
Acht minuten na de hervatting
liep De Vroet veruit de snelste
en gevaarlijkste speler van de oran
jehemden na een passje van Dra
ger door de Belgische verdediging
heen en bracht de stand op gelijke
voet (1—1).
De Belgen kwamen nu onder zwa
re druk te staan. Zij kregen echter
hulp van de lat. Tot tweemaal toe
eerst door De Vroet en daarna door
hun eigen linksback De Vos stuit
te de bal via de onderkant van de lat
weer in het veld.
In de 22ste minuut maakte Thijs,
die gelijk met Rinus Terlouw naar de
uit een corner van links hoog voor
het doel zwevende bal kopte, het
winnende doelpunt (12) Bijna had
Nederland evenals twee weken gele
den in Antwerpen (toen werd het
22) nog gelijk gemaakt, maar in
de laatste minuten schoot Piesbrouck
keihard buiten het bereik van De
Raedt tegen de lat.
De wedstrijd was voorafgegaan
door een grote militaire muzikale
show, waaraan medewerking werd
verleend door het jachthoomkorps
van het garderegiment Jagers, de
Marinierskapel der Koninklijke Mi
litaire Kapel, de kapel van de Ko
ninklijke Luchtmacht met tamboer-
korps en de Amerikaanse 314e Ar-
myband uit Frankfort.
Zonderlinge
invallersbepaling
De Nederlandse spelers ston
den even heel vreemd te kijken
toen de invallersbepalingen voor
deze wedstrijd bekend werden
gemaakt. Het bestuur van de
Turkse bond was n.l. met de
KNVB overeengekomen, dat van
beide ploegen de doelverdedigers
en twee veldspelers gedurende
de gehele wedstrijd mochten
worden vervangen. Zelfs als zjj
niet geblesseerd waren
