'n Prinsje speelde aan 't strand van Noordwijk
Boudewijn der Belgen
als kind in Nederland
Verbolgen fotograaf stak
wethouder met mes
Ingrid voelt zich al thuis
ZATERDAG 18 APRIL 1959
DE LEIDSE COURANT
PAGINA 7
Sibajak uit de vaart
Zoals reeds bij het in de vaart ko
men van de geheel verbouwde,-en ge
moderniseerde „Willem Ruys" door
de directie van de Koninklijke Rot-
terdamsche Llyod werd medegedeeld,
dat nu de „Sibajak" in de loop van
dit jaar uit de vaart wordt genomen,
thans is besloten, dat de „Sibajak" nu
op weg is van Rotterdam via het
Panamakaal naar Nieuw Zeeland en
Australië, na terugkeer in Rotterdam
in begin van juni, nog slechts één reis
naar deze landen zal maken, waartoe
het schip op 23 juni uit Rotterdam zal
vertrekken.
Na beëindiging van deze reis zal de
„Sibajak" worden verkocht voor de
sloop, waarmee een einde zal komen
aan een 30-jarige veelbewogen loop
baan van dit passagiersschip, dat in
die jaren enige honderdduizenden
passagiers over de wereldzeeën heeft
vervoerd.
WITTE
m KRUIS
^HELPT
^^ECHT!
Kiespijn... maar ook andere
plagende pijnen stilt u het
snelst met WITTE KRUIS.
(Advertentie)
Kunt u niet beter de deur nemen
Boudewijn, Koning der Belgen, zal begin juli a.s., een statiebezoek van
drie dagen brengen aan ons land. Het is niet de eerste keer, dat de
vorst ons land zal bezoeken, alleen was die eerste keer niet officieel. Dat
was in 19,35: de koning was toen kroonprins en nog maar erg klein. Hij lo
geerde bii burgemeester Van de Mortel, waar hij de Nederlandse omgangs
taal leerde.
Herinneringen aan
verrassend nieuws
A Is een bom sloeg het bericht in te
Noordwijk: „Heb je het al ge-
hoord? Koning Leopold logeert op
„Goohorst". Hij was vanmorgen in de j
kerk, ik heb het zelf gezien. Dat 'was j
op zondag 28 april 1935. Men kon zich
overigens moeilijk vergissen want het
Belgische koningspaar was door de
talrijke krantenfoto's overal bekend
en, niet in het minst door de lieftal
ligheid van koningin Astrid, ook over
al populair.
Spoedig werden de gissingen be
vestigd: op zaterdag, de zeven en
twintigste waren de koning en zijn
gemalin op „Goohorst" gearriveerd.
In de drukte rond de opening van de
wereldtentoonstelling te Brussel, die
dezelfde dag had plaatsgevonden, was
de reis van de koninklijke familie niet
opgevallen.
Toen de hoge gasten eenmaal wa
ren gesignaleerd, zette zich ogen
blikkelijk de gehele Nederlandse pers
in beweging. Iedereen wilde er het
juiste van weten en overal doken fo
tografen op.
Maar zelfs de Belgische ambassa
deur, de heer Maskens, hoewel offi
cieel van het verblijf van de koning
in kennis gesteld, wist niets over de
achtergrond van diens bezoek.
Ook voor het personeel van bur
gemeester J. B. V. M. J. van de Mor
tel, de bewoner van „Goohorst" was
de komst van koning Leopold en ko
ningin Astrid een verrassing.
Daarover kan de heer Frank Vink,
thans agent van politie te Noordwijty,
vertellen. Hij kwam als tuinjongen bij
de familie Van de Mortel toen hij
zestien jaar was en werd twee jaar
later valet, huisknecht.
Hij had al dagen tevoren „grote be
drijvigheid" bemerkt binnenshuis en
ook had hij er zijn deel aan bij moe
ten dragen, de tuin tot in de perfec
tie in orde te brengen.
Niettemin was het een aangename
verrassing, die zaterdagavond het
Belgische koningspaar van zo nabij
te zien.
Eerst later werd officieel bekend,
dat kroonprins Boudewijn en zijn
zusje, prinses Josephine Charlotte, zou
den komen logeren. Inderdaad arri
veerden de twee prinsenkinderen op
24 juni om half zeven in Noordwijk.
Ze werden vergezeld door de heer en
mevrouw Lebrun en de gouvernante,
mejuffrouw Landman. Een grote me
nigte persfotografen was weer op de
been. Enkele slimme vogels onder
hen hadden de auto's, die van het sta-
Soms kwamen koningin Wilhelmina
en prinses Juliana op bezoek Deze
foto werd genomen voor bet pavil
joen. Prins Boudewijn zit hier op zijn
rubberen „zee-paard".
tion in Den Haag naar Noordwijk re
den, opgewacht en reden met de stoet
mee, de oprijlaan in.
Daar bleek, dat het politiedetache-
ment, dat ter bewaking was aange
voerd, de handige fotografen te slim
af was.
Dat kleine politie-legertje bestond
uit rijksveldwachters, gemeentepolitie
en enkele Belgische Rijkswachters on
der leiding van de heer Romain
d'Herder. Ze hadden reeds dagen te
voren hun „stellingen" betrokken en
patrouilleerden onafgebroken rondom
de villa.
Ook in ander opzicht was er bij
zondere aandacht besteed aan de vei
ligheid van de kleine prins: er waren
speciale brandputten geslagen en te
gen de zuidelijke zijde van het Zui-
derbad was naar ontwerp van de
gemeente-architect, de heer C. van
Vliet een klein paviljoen gebouwd,
dat zelfs was voorzien van telefoon.
De eerste dagen bleven de konings
kinderen in de beschutting van de
tuin. Ze moesten nog wat wennen aan
hun speelkameraadsjes, Jan-Hein en
Sabine van de Mortel, en aan de blik
ken van de voorbijgangers, die aan
vankelijk nog geprikkeld door
nieuwsgierigheid tussen het groen
door, naar binnen trachtten te kij
ken.
Vaak verwisselde men dan het
prinsje met Jan-Hein, die met zijn
blonde kuif sprekend leek op zijn
vorstelijke vriendje. Boudewijn was
een erg lief, gehoorzaam en gevoelig
jongetje. Hij was zeer intelligent en
maakte snelle vorderingen in de Ne
derlandse spreektaal. Na ruim een
maand gaf hij zelfs in het Neder
lands antwoord op een in het Frans
gestelde vraag.
„Eens", zo vertelt de heer Vink,
die de kroonprin in '36 aan tafel be
diende, „kwam, met kinderlogica mid
den in de zomer, aan tafel het sinter
klaasfeest ter sprake. Boudewijn
vroeg zich toen af, waarom Sinter
klaas toch niet bij arme mensen
komt; hij nam dat voor waar aan en
was er nogal verbolgen over.
Sabine van de Mortel, die in die da
gen gespeeld had in de operette
„Goudmuiltje", onder leiding van de
heer Polman, hield van verkleedpar
tijen. De kinderen besloten, het spel
letje zelf op te voeren en Josephine
Charlotte moest „prinses" zijn.
Onwennig stond ze met haar toneel-
kleertjes in de kamer en zei: „Ik weet
niet, hoe ik dat doen moet".
LJet ging er allemaal zo ongedwon-
**gen toe, dat het voor het huis
personeel niet de indruk maakte, dat
het koningskinderen waren, die de
hele dag om het huis speelden en wat
bij hen vooral in de smaak viel was,
dat de kinderen in het geheel geen
extra-beslommeringen meebrachten.
Dikwijls speelden de kinderen ver
stoppertje in de tuin en ook gingen
ze bijna dagelijks naar het paviljoen
aan het strand. Daar kwamen op 20
juli koningin Wilhelmina en prinses
Juliana voor het eerst bij hen op
bezoek. De foto's die bij die gelegen
heid voor het paviljoen werden ge
maakt, gaven een paar jaar lang de
kiosken goede klandizie, vooral van
Belgische toeristen.
Die gebruikten ook vaak het
inmiddels beroemd geworden bur
gemeestershuis als achtergrond voor
hun vakantie-kiekjes.
„Sabine en Jan-Hein vonden het
fijn, eens een echte kroonprins in
huis te hebben", verklaarde nog zeer
onlangs de heer Van de Mortel, die
thans als consul-generaal der Neder
landen te Antwerpen verblijft.
Vooral de grote bladen van Parijs,
New York en Londen zagen goede
copy in de twee spelende konings
kinderen, die aan he strand van de
Noordzee pootje-baadden en zand
kastelen bouwden.
Soms lagen daarom de fotografen
klaar achter de duintoppen om in een
onbewaakt ogenblik een exclusieve
opname te maken. Dat gelukte niet
altijd want aan het privé-karakter
van de prinselijke vakantie werd
strikt de hand gehouden. De enkele
keer dat een fotograaf met „buit"
thuiskwam, bleek het veelal een
plaatje te zijn van de kleine Jan-Hein,
die met zijn blonde kuif inderdaad
veel op prins Boudewijn leek.
Het verblijf te Noordwijk was de
kleine prins zo goed bevallen, dat hij
het volgend jaar, in 1936, opnieuw
een maand in de Nederlandse bad
plaats doorbracht.
„Het verblijf van de Belgische ko
ningskinderen te Noordwijk veroor
zaakte een ware vloedgolf van sympa
thie tussen Nederland en België", zo
vertelde dezer dagen dr. Van de Mor-
Prinsenkinderen spelen aan het
strand van de Noordzee: vl.n.r.:
Prins Boudewijn bij de hond, Jan-
Hein en Sabine v. d. Mortel en prin
ses Josephine Charlotte; de kinderen
hebben een winkeltje opgezet van
overheerlijk „zandgebak".
tel aan een correspondent van het
persbureau „Belga", en als hij op 8
juli naar Nederland komt, zal koning
Boudewijn wel merken, dat het Ne
derlandse volk die tijd van het kleine
kroonprinsje nog niet vergeten is".
ALPHEN AAN DEN RIJN
Speelzelldag V.K.A J. K.A.B.
in Avilauna
Morgen, zondag 19 april, zal in Avi
fauna de Speelzelfdag der V.K.A.J.
en K.A.J. van de Districten Gouda,
Rijnland en Veenstreek worden ge
houden. Het middagprogramma, dat
om 2 uur aanvangt, bestaat uit toneel,
muziek, declamatie en modeshow.
Meisjes en jongens uit Aarlander-
veen, Boskoop, Gouda, Haastrecht,
Hoogmade, Oude water, Reeuwijk,
Schoonhoven en Woerden zullen el
kander bekampen om een eerste
plaats, welke hen in de finale zal
plaatsen voor de interdiocesane
Speelzelfdag op 3 mei in het Groot-
handelsgebouw te Rotterdam. In de
namiddag is er een klaverjasdrive,
en op de avond zullen danswedstrij
den georganiseerd worden.
's Avonds zal ter afsluiting van de
speeldag met medewerking van een
prominent orkest besloten worden
met een gezellig dansje.
Vrijdag is een bus van de Z.V.I.M. welke uit de richting Axel met
kinderenkinderen op weg was naar de B.L.O.-school te Hulst in Oost-
Zeeuwsch Vlaanderen, ter hoogte van de Hulster Tol, tussen Absdale en
Hulst, door onbekende oorzaak tegen een hoekhuis aangereden, dat wordt
bewoond door de familie Adams. De bus kwam pas tot stilstand toen zij
een meter of vier in het huis was doorgedrongen. De ravage was dan ook
groot, maar met het letsel liep het, gezien de omstandigheden, wonder
boven wonder goed af. Een monteur van de Z.V.T.M., die zich in de bus
bevond, liep een beenbreuk op, maar zowel de chauffeur als de kinderen
en de bewoners van het huis kwamen er met enige lichte ontvellingen af.
De foto geeft een beeld van de situatie.
De oproerige gevangenen dreigden
later de 18 gijzelaars levend te ver-
branden indien de autoriteiten uit-
I voering zouden geven aan hun voor
nemen de gevangenis te laten be
stormen.
Drie jaar geëist
De officier van justitie bij de recht
bank te Dordrecht heeft gistermid-
Het zevenjarige Surinaamse hartpatientje, Ingrid
op kosten van de gemeente Amsterdam in het Binnen
kan redden, voelt zich al tamelijk op haar gemak in
stroomd. De reis naar Nederland was Ingrid mogelijk
Eddy en Ingrid leven", een grootscheepse inzameling
eveneens een hartpatiënt. Over diens komst naar Neder
Ingrid in haar bedje op zaal I van de kinde
Haim, dat deze week naar Amsterdam is gevlogen om
gasthuis de operatie te ondergaan welke haar leven
de vreemde omgeving, waarin zij met speelgoed is over
gemaakt doordat in Suriname onder het motto: „laat
was gehouden voor haar en de 17-jarige jongen Eddy,
land bestaat evenwel nog geen zekerheid. De foto toont
rkliniek in het B. G., verdiept in haar spel.
dag een gevangenisstraf voor de tijd
van 3 jaar met aftrek onder toezicht-
stelling en voorwaardelijke terbe
schikkingstelling geëist tegen de 37-
jarige fotograaf J. R., die op 2 de
cember van het vorige jaar een wet
houder der gemeente Sliedrecht, de
heer A. Baars, zodanig met een dolk
mes heeft verwond, dat diens rech
teroog operatief moest worden ver
wijderd.
De fotograaf had de wethouder ge
vraagd om intrekking van het be
sluit van b en w, waarbij hem de
toegang tot het raadhuis bij trouw
plechtigheden was ontzegd.
Toen de wethouder hem had ge
zegd, dat daar niets aan te doen was,
had hij een dolkmes tevoorschijn ge
haald en zich op de heer Baars ge
stort en had in het wilde weg ge
stoken. Een politieagent, moest de
wethouder ontzetten.
De wethouder zelf verklaarde (en
dit werd door de agent van politie
bevestigd) dat verdachte op een ge
geven ogenblik zijn arm had opge
heven en dat hij niet anders dan de
genadestoot verwacht had.
De fotograaf zelf ontkende de be
doeling gehad te hebben de heer
Baars te doden. Hij had hem slechts
bang willen maken, maar was in
zijn drift te ver gegaan. Overigens
was hij, zoals hij zeide, opgestaan
zodra hij had gezien, dat de heer
Baars „per ongeluk" gewond was
geraakt. Hij zei in de heer Baars de
man gezien te hebben die hem het
brood uit de mond had willen sto
ten. Op de vraag van de president
waarom hij een dolkmes had meege
nomen verklaarde R. dat hij het mes
altijd bij hem had, om zo nodig de
vijanden van hem en zijn vrouw af
te schrikken.
De verdedigster bestreed op juri
dische gronden, dat verdachte schul
dig zou zijn aan poging tot doodslag.
Volgens haar had hem poging tot
mishandeling in drift gepleegd ten
laste moeten worden gelegd. Zij be
pleitte een clemente straf.
Uitspraak 1 mei.
