(£sso) GAS
Het speurwerk wordt een
jacht op schimmen
Er zijn flessen en FLESSEN
HET m IN DE FLES
'i HOORNTJE
Wat kost een paar
goede, jonge tijgers?
weekelykse
CRonycke
Idylle
4)
AAN DE VECHT
Z.nüRDAG 18 APRIL 1959
DE LEIDSE COURANT
PAOlWrt o
Esso Gas flessen bevatten gegarandeerd 13 kg veilig
butaangas. Heus... met Esso bent U beter uit.
Vakkundige voorlichting en
volledige service
door ervaren depothouders.
Voor inlichtingen en gratis advies kunt U zich wenden tot de depot
houder ter plaatse of tot het Hoofddepot:
IE MC O N.y.
AFD. ESSO BUTAAN EN PROPAAN-TECHNIEK
NIEUWE RIJN 32 TELEF. 24244* LEIDEN
De Axelse zaak"
(Advertentie)
WIJ LEVEN IN DE HOOP op een
zonnig, warm weekeinde, waar
op de bloembollen kunnen komen tot
de volle wasdom van een onweer
staanbare trekpleister voo» vele tien
duizenden uit stad en achterland, be
halve dan voor ons wij hebben on
ze bollendorst voor dit jaar al weer
gelest in ons tuintje met mislukte
hyacinthen. Evenzeer leven wij echter
in een tijd, dat het achtenswaardig
gilde van ministers internationaal en
nationaal aller aandacht vraagt.
Ministers gaan en komen, ze confe
reren en worden geïnterviewd, mi
nisters kunnen toffe jongens zijn of je
moet voor hen uitkijken, ze kunnen
links zijn of rechts,
hoewel ze op het
stuk van besluiten
ondertekenen alle
maal rechts zijn,
óók de linkse. Soms
laten ministers een
origineel en eigen
geluid horen, maar
meestal putten zij de wijsheden uit de
gemeenschappelij ke verdragspotten,
zoals Navo en Warschau er elk een
hebben.
En een enkele keer verneemt men
een schok. Dan treedt er iemand af
of een andere staatsdienaar verkon
digt de ontstellende mening, dat het
Westen voor het Oosten moet oppas
sen. 'n Schok ook ontving de wereld
bij het bekendmaken van het aftre
den van minister Dulles en zulke
schokken voelen wij in Nederland on
ophoudelijk sinds- de dag, dat prof.
De Quay lang, heel lang geleden
zei, dat hij er wel voor voelde, in
Nederland weer een clubje van mi
nisters op te richten.
Vanaf die dag heeft men ons in de
kranten fijn bezig gehouden: brede
basis verbroken, liberalen doen niet
mee, kans op herstel brede basis, libe
ralen stellen eisen, brede basis uitge
sloten, formateur polst verder, for
mateur wacht af. Dat afwachten von
den we erg mooi, want in die wacht-
dagen moet prof. De Quay op het idee
zijn gekomen, de kabinetsformatie
een speels karakter te geven. Het is
een gezellige man, die professor. „La
ten we het prettig houden", moet hij
gezegd hebben, „en de groeiende op
zet behandelen als een legpuzzel".
Sedertdien past hij de candidaten af
in het geheel; het zal een kleurrijk
schouwspel zijn: gegadigden voor de
rode plekjes, gematigde blauwen,
overwegend groen voor landbouw en
zwart voor oorlog. Hij is bijna klaar,
de puzzel, en als ie eenmaal ligt zal
er wel iemand zijn die hem door el
kaar wil gooien. Maar dat hou je
met speelse karakters
EEK
Boeken van overleden
goudsmid moeien spreken
Het speuren naar de herkomst
van de jonge mysterieuze dode, die
de vorige week bij Axel werd gevon
den schijnt te zijn doodgelopen. In
middels heeft men niet minder ijve
rig getracht, uit de beschikbare ge
gevens af te leiden, waar degene
thuishoort, die het meisje begeleidde.
Wanneer er namelijk mensen ge
weest zijn, die het vermoorde meisje
bij leven in zijn gezelschap zouden
hebben gezien, dan zou hij, zonder
dat dit verdenking kan wekken, moe
ten kunnen verklaren, dat het meis
je op reis is of dat ze hem plotse
ling heeft verlaten.
Dat is de redenering, die de politie
thans volgt. Want alleen onder die
voorwaarden is het mogelijk, dat er
geen enkel meisje als vermist is op
gegeven, dat aan de persoonsbeschrij
ving van het slachtoffer voldoet.
Inmiddels is het wel zeer verwon
derlijk, dat de Belgische gerechte
lijke politie er nog niet in geslaagd
is, de man te ontdekken, die met
ballpoint in de schoen schreef „bin
nenzolen inplakken". Volgens de
heer Bijttebier, schoenhandelaar te
Gent, moet het iemand zijn, „wiens
spijkerwerk in de buitenzooi goed
vakmanschap en een persoonlijke
methode verraadt".
Warm
De politie acht de verwachting ge-
wettigd, dat de gezochte schoenma
ker in Gent of nabije omstreken
woont, vermoedelijk zelfs op zeer ge
ringe afstand van de firma Bijttebier
in de Lange Violettensteeg, waar de
schoenen in 1957 gekocht zijn. Deze
winkel ligt nauwelijks driehonderd
meter van het vroegere adres van
horlogemaker Proost, thans in het
nabije Heusden woonachtig, die het
klokje van de overledene repareerde..
Zou dit er op wijzen, dat het meisje
daar in 1957 in de buurt gewoond
heeft?
Inmiddels is de districtsrecherche
van de Rijkspolitie in Zeeland er
achter gekomen, dat een van de
„stille getuigen", het gouden ket
tinkje, ongeveer twintig jaar geleden
werd verkocht in België. Men heeft
op dit kettinkje de initialen „I. S."
aangetroffen, die waarschijnlijk werd
aangebracht in dezelfde winkel waar
het verkocht werd. Het kettinkje
zou ook van een vroegere eigenaresse
(moeder, grootmoeder) geweest kun
nen zijn.
De goudsmid aan wie het gevon
den initiaal behoorde, is niet meer
in leven en ook zijn familie is dood.
j Het wordt nu lang en onzeker zoe
ken in de boeken van de overleden
I goudsmid.
Angst
Van een mevrouw uit Rotterdam
is het verzoek bij de politie binnen
gekomen, na te gaan, waar haar
dochter zich bevindt. Het meisje zou
Parijs studeren, maar heeft in
lange tijd niets van zich laten horen.
Het meisje zou vagelijk voldoen aan
de beschrijving van de mysterieuze
dode van Axel. De politie heeft ogen
blikkelijk Interpol verzocht, na te
gaan, waar het Rotterdamse meisje
is gebleven.
De vingerafdrukken van het ge
dode meisje zijn nu naar Brussel ge
bracht, zodat ook in geheel België
kan worden nagegaan, of deze vin
gerafdrukken daar bekend zijn. Als
zeker kan worden aangenomen, dat
er in Ne Ierland geen verder aan
knopingspunt is.
PATER P. VRANKEN O.S.B. t
Vannacht is na een langdurige
ziekte in een kliniek te Amsterdam
overleden pater P. Vranken O.S.B.,
monnik van de St. Adelbertus Abdij
der Benedictijnen te Egmond. Pater
Vranken was cantor en gastenpater
der Abdij. Na de H. Mis van Requiem
ir. de kloosterkerk wordt het stoffe
lijk overschot bijgezet op het kloos
terkerkhof.
Geschil voor de Arnhemse rechtbank:
Ouwehand wil méér
hebben van Tiel
De rechtbank te Arnhem heeft
vonnis gewezen in de civiele zaak
van Ouwehand's Dierenpark te Ehe-
nen contra de gemeente Tiel, waarbij
het dierenpark een bedrag van
ƒ38.000,reclameerde wegens gele
den schade door het verlies van een
kostbaar tijgerpaar, vijf leeuwen en
een panter, geneeskundige behande
ling, onverkoopbaarheid van de mest
vaalt, zomede schadeposten van an
dere aard. Deze schade was ontstaan
doordat de keuringsdienst van de ge
meente Tiel had verzuimd, aan het
dierenpark omstreeks 27 september
1957 geleverd rundvlees, afkomstig
van een aan miltvuur gestorven koe,
te keuren.
De rechtbank concludeerde dat het
onomstotelijk vast staat, dat het die
renpark door het verzuim van een
der organen van de gemeente Tiel,
schade heeft geleden, hetgeen trou
wens door deze gemeente als een
onrechtmatige daad wordt erkend.
Wat betreft het bedrag van de ge
declareerde vergoedingen, waarover
de gemeente het niet met het dieren
park eens is, heeft de rechtbank ge
oordeeld, dat zij zonder deskundige
voorlichting geen beslissing kan ne
men. De rechtbank heeft de partijen
gelast op 16 mei te verschijnen voor
de rechter-commissaris, waar eiseres
moet bewijzen dat ze inderdaad de
gereclameerde schade heeft geleden.
Gedaagde krijgt dan gelegenheid aan
te tonen op welke gronden zij be
zwaar maakt tegen genoemde be
dragen. Het geschil gaat in hoofd
zaak om het bedrag, dat het dieren
park eist voor de gestorven twee
tijgers. Deze vertegenwoordigen vol
gens Ouwehand een waarde van
26.000 omdat het hier een jong
fokpaar betrof (de tijger was 4 jaar
en de tijgerin 6 jaar), waarvan de
tijgerin een drietal jongen wierp, en
deze voedde en in leven hield, het
geen als een hoge zeldzaamheid
wordt beschouwd. De gemeente
wenst echter slechts f 10.000 te ver
goeden, haars inziens de marktwaar
de van zulke tijgers.
DODELIJK ONGEVAL
Op de hoek van de Deventerweg
en de Industrieweg te Zutphen is
vrijdagmiddag een wielrijdster, de
69-jarige mevrouw Nakken uit Zut
phen, bij het linksafslaan dtfor een
auto aangereden. Zij liep zware ver
wondingen op en overleed na aan
komst in het ziekenhuis.
Het West Nederlands Symphonie
Orkest zal woensdag 22 april in de
Gereformeerde Kerk in Waddinxveen
een concert geven. De dirigent Sam
Swaap zal de te spelen concertwerken
toelichten, een geste, die immer zeer
op prijs wordt gesteld. Op het pro
gramma van dit concert, dat om acht
uur begint, staan: een Concerto grosso
van Handel, Avondmuziek van Haydn
Serenade van Rossini en een Symfo
nie van Mozart.
Het orkest is er speciaal op in
gesteld, op te treden in die plaatsen,
waar men er niet zo gemakkelijk toe
kan komen concerten in grote steden
te bezoeken. De provinciale overheid
steunt het orkest, dat inhoud geeft
aan het begrip „cultuurspreiding"
zeer krachtig.
In Oostenrijk is de oorlogsschade
wat de woningbouw betreft nog niet
geheel goedgemaakt. In de tweede
wereldoorlog werden in Oostenrijk
76.000 woningen geheel vernield en
meer dan honderdduizend bescha
digd. Uit het fonds voor de weder
opbouw konden 140.000 woningen
weer opgebouwd of bruikbaar ge
maakt worden.
„De vrouw van de directeur vraagt of
u even beneden wilt komen, ze heeft
een blikje zalm dat ze niet open kan
krijgen".
„Je hoeft je niet te haasten, Irma, de
kaartjes zijn voor gisteravond."
Verlaat middageten.
een sensatie
Een groot aantal verbeteringen,
waarvan wij noemen:
Spiraalvering vóór -
Progressieve vering achter
Geheel gemoderniseerd front
Fraai dashboard met luxe
instrumenten
Veiligheidsstuurwiel met luxe
daxonring
Tandem-ruitenwissers
Verbeterd remsysteem
Groter motorvermogen
en
een lagere prijs
SKODA OCTAVIA
(43 p.k.) 2 d. sedan f 5.695.-
OCTAVIA SUPER
(47 p.k.) id. f 6.095.-
FELICIA (53 p.k.) sporteabr. f 8.950.-
(ind. verwarming en rolhoes)
H ENGLEBERT N V.
Thcresiastr 145 - Den Haag -
Tel. 0170Ó-723904
Garage V. A. REYS
Hoge Rijndijk 55 Zoeterwoude
Tel. 22381
(Advertentie)
GEDELEGEERDE VOOR
SCHIPPERSZIELZORG
Het Nederlandse Episcopaat heeft
pastoor W. M. C. Verschnre te Rot
terdam benoemd tot zijn landelijk
gedelegeerde voor de gehele schip -
perszielzorg.
De eerste taak van pastoor Ver-
schure zal zijn de registratie van alle
katholieke opvarenden bij Rijn- en
Binnenvaart en het onderzoeken van
de diverse problemen en behoeften,
die er ten aanzien van de zielzorg
voor deze bijzondere groep bestaan.
De bisschoppen hebben een gedele
geerde benoemd, omdat de zielzorg
onder de schippers landelijke coördi
natie behoeft. Bovendien is het dui
delijk geworden, dat de sociale en
culturele zorg op katholieke grond
slag landelijk geleid dient te wor
den.
„Nee,ik had eenvoudig geen zin
ze altijd allemaal te poetsen, daarom
heb ik ze maar tot een grote laten
samensmelten".
Pén jubilaeum slechts, dat is een maeg're ooghst
*-• van 't weeckelykse nieuws waer 'k aendacht aen moet wyden.
Ick kom niet aen myn treek, myn veeder blyft haest droogh,
het was een dooye boel in omtreck als in Ley den.
Maer 't lieflyck dorp De Kwaeckel dat helpt myn uyt de brand,
daer was tenminste nogh de boode veertich jaeren.
De postman J. C. Vork heyt in dat vlacke land
langhs v/egh en dyck syn tasch gesleept. Het waeren
langhe enden die hy heyt afgeleghd, te voet
of op de fiets (of hoe het dai. magh weer.cn).
Wat nieuws van vreughd of droefenis heyt Vork gebracht
die veertich jaer langhs Kwaeckels weeghen? Nu deese
postman Vork eerlangh gaet met pe.isioen,
wat moet hy doen met al syn vrye daeghen?
'k Verwedde een gulden dat hy nae eer weeck
weer graegh syn brieventasch de Kwaeckel door sou draeghen.
Oock Horstendael liep eens, het reeghende en goot,
die langh' kror.ckelwegh, die Booterdyck geheoten.
Het land lagh wyd en nat; de kerek in het verschiet,
die maer niet naeaer quam. Ick liep gewoon te sweeten.
Ick deed sulcks maer één keer, doch Vork wel veertich jaar,
hoe heyt die man dat soo langh volgehouden?
En daerem: hoed jen af voor Kwaeckels dappere post;
ick moet de man nogh sien die dat hem naedoen soude.
WILLEM VAN LORSTENDAEL.
door Bart in 't Hout
De kleine oogjes van oom Brogus
kregen op eens een slimme uitdruk
king, terwijl hij dat zei en er op liet
volgen: „Maar over dat alles spre
ken we vanavond wel. Je zorgt er
voor, dat je stipt om half zes bij me
bent."
„Gesteld", zei Bert, die nog steeds
niet kon geloven, dat oom Brogus in
ernst sprak, „dat ik haar. niet aar
dig vind.Ik bedoel.
„Het is een aardig meisje!", zei
oom Brogus op een toon, die geen te
genspraak duldde.
„En trouw maar gauw met haar,
dan maak ik je procuratiehouder."
„Datdat meisje", stotterde
Bert, „wil zij danik bedoel: als
zij mij niet aardig vindt?"
„Dat meisje doet wat haar vader
wil", zei oom Brogus op een toon,
alsof hij wilde zeggen:
„En jij doet wat ik wil
„Als ik het goed beschouw", zei
Bert, die opeens ernstig werd, „vat u
dat huwelijk op als een transactie."
„Praat niet zo dwaas!", zei oom
Brogus. „Eens moet je toch trouwen,
waarom dan niet met dat meisje?
Wat is er voor verschil of je haar bij
mij leert kennen of ergens anders?
Je kunt toch niet eeuwig zo door
gaan met roeien en je tijd verbeu
zelen. Het is nu wel aardig m de
krant te lezen, dat je zo goed roeit,
maar daar schieten we niet mee op."
„Er is geen enkele reden", liet
Bert er haastig op volgen „om u over
mij ongerust te maken. Ik leef mis
schien niet, zoals u dat wilt, maar dat
is geen reden om hals over kop te
gaan trouwen."
„Genoeg daarover!", viel oom Bro
gus hem in de rede. „Ik heb nu geen
tijd meer om daar nog langer over
te praten. En jij hebt ook wel wat
anders te doen. Vanavond de rest.
Noteer even een brief voor .de koffers
van de „Internationale". Wij zullen
die heren eens de puntjes op de i
zetten."
Toen Bert terugkwam in het ver
trek, dat hij met juffrouw Spijl
deelde, keek zy hem aan en Bert had
het onprettige gevoel, dat zij wist,
wat oom Brogus met hem had be
sproken. Hij ging voor zijn bureau
zitten en terwijl hij de kap van zijn
schrijfmachine verwijderde, voelde
hij zich opeens nijdig worden. Hij
smeet de kap harder op de grond dan
dat nodig was, zodat juffrouv Spijl
er van schrok en hem nijdig aankeek.
Het kon hem niet schelen, hij zei niet
eens „pardon".
Met veel geraas schoof hij papier
in de machine en in de brief, die hij
aan de „Internationale" tikte, zette
hij nog scherper de puntjes op de i
dan oom Brogus bedoeld had. Doch
hij deed het minder uit plichtsge
voel, dan wel om „een hoofd van Jut"
te hebben, waarop hij de woede kon
koelen, die hij als een hete stroom
lava in zich omhoog voelde borrelen
HOOFDSTUK III
Ollie heeft 'n lumineus idee
In de „soos" van de roeiclub „Nau
tilus" heerste een gezellige intieme
sfeer. In 'n greot, aangenaam gestof
feerd vertrek, met uitzicht op het
brede water van de Hoogvliet, za
ten de leden van de club, in groep
jes bij elkaar. Boven het geroezemoes
der vele gesprekken zweefde een
blauwe waas van rook, tussen de ta-
feitjes en clubfauteuils bewoog zich
snel en onhoorbaar het factotum van
de club „Pa-Niek", voor de gelegen
heid in een zwart costuum gestoken,
met glaasjes pittige dranken en
schaaltjes verhemelte-strelende dit
jes en datjes die hij met een routine,
welke men eerst na lange oefening
verkrijgt, over de diverse clubjes
distribueerde Pa-Niek was de spil,
waar „Nautilus" om draaide. Hij was
in een persoon huisbewaarder, boten-
man, coach, ober en naar gelang hij
in een van deze functies optrad,
droeg hij een daarby passend cos
tuum. Hij had een onverstoorbaar
goed humeur, was zo goed als kaal
en had een buikje, dat hem evenwel
niets in de weg zat.
Pa-Niek werd in zijn veelomvat
tende bezigheden trouw terzijde ge
staan door zijn echtgenote, een ge
zellige dikke matrone, die unaniem
Ma-Niek genoemd werd. Zij stond
achter het buffet en was druk in de
weer, toen Bert binnen stapte. Hij
gaf Ma-Niek een goedkeurend klop
je op haar dikke schouder, hetwelk
met een vriendelijk lachje en een
amicaal „hallo, meneer Bert" werd
beantwoord. Terwijl Bert zich een
weg baande naar een hoekje by het
raam, waar zijn boezemvrienden Ol
lie en Effie reeds op hem zaten te
wachten, werd hij menigmaal staan
de gehouden en werd hem gevraagd
waarom hij die middag niet was ko
men roeien. Bert maakte zich er
lachend en met 'n kwinkslag van af
en Ollie hielp hem een handje, door
hem met een bulderstem toe te roe
pen:
„Hé Bert, schiet eens op. De bor
rel staat koud te worden!!"
„Hier ben ik al", zei Bert en hij
drukte Ollie en Effie de hand. „Hal
lo, kerels, hoe gaat het? Ollie, jij
ziet er patent uit. Jij hebt zeker de
hele dag gemaft."
„Dat denk je maar", zei Ollie. „Wie
is er vanmiddag niet komen roeien?"
„Ik", zei Bert. „Te druk gehad
„Bij ons is het zaterdags ook zo
mirakel druk, dat je geen tijd hebt
om adem te halen", zei Effie.
Ollie de Graaf had een beetje ge
liefhebberd in de rechtenstudie en nu
liefhebberde hij zo'n beetje op een
advocatenkantoor. Hij was een reus
om te zien: lang 1 meter nagentig en
twee honderd pond zwaar. Als Ollie
in een boot stapte, was deze meteen
topzwaar. Jarenlang was het zijn ide
aal geweest de Sahara te bevloeien
en eerst toen men hem, na veel moei
te er van overtuigd had, dat er ge
noeg, meer dan genoeg water in de
wereld was, had hy van zijn plan af
gezien. Ter nadere informatie diene
nog dat Ollie een afkorting was van
Olivier en dat Ollie zich slechts bij
plechtige gelegenheden met zijn
doopnaam sierde.
Effie stond in de Burgelijke stand
vermeld als Evert Rutgers. Effie was
een jongeman met een phlegma. Hij
maakte zich niet warm of koud over
dingen des levens en zijn enige grief
was, dat hij te hard moest werken op
het kantoor van zijn vader die graan
koopman was.
„Zo, jongens", zei Bert, terwijl hij
zich met een zucht in een „cosy
chair" liet zakken, „hier zijn we
weer."
„Hier, drink uit", zei Ollie en hy
schoof Bert een pittig glaasqje toe.
„We zijn je d'r al een voor."
Vervolgens stak Ollie een van zyn
beroemde grote sigaren in brand en
vroeg hij aan Bert:
„Enheb je gelezen, wat er in
het ochtenblad heeft gestaan?"
„Wat?" vroeg Bert, die zorgvul
dig een pijp begon te stoppen.
„Dat jij", zei Ollie en er kwam een
glans van vreugde op z'n vollemaans
gezicht, „tot de candidaten wordt ge
rekend om ons land het volgend jaar
bij de wereldkampioenschappen op
de Donau te vertegenwoordigen. Dat
wil zeggen: als je de volgende maand
bij de nationale kampioenschappen
in Amsterdam, wint. Nou, wat zeg
je daarvan?"
(Wordt vervolgd)
