Dr Eduard van Beinum aan een
hartaanval bezweken
Het was
van onsv
De Prins in V.S.
Spontane hulp voor
kleine Wilma
visie op
televisie
MAANDAG 13 APRIL 1959
DE LEIDSE COURANT
PAGINA 5
Vanochtend is tijdens de repetitie van het Concertgebouworkest de
dirigent dr. Eduard van Beinum plotseling overleden. Hij bezweek aan een
hartaanval.
De dirigent werd plotseling onwel, zakte in elkaar en enige minuten
daarna stelde een inderhaast gewaarschuwde dokter vast, dat hij was
overleden. Een wereld-bekend musicus is met hem heengegaan. Het is een
gevoelig verlies voor het Nederlandse muziek-leven.
Vele onderscheidingen zijn dr. Van
Beinum gedurende zijn bijna 30-jarige
muziekloopbaan ten deel gevallen.
Hij was o.m. officier in de Orde van
Oranje Nassau en Ridder in de Orde
van de Nederlandse Leeuw. In 1956
bij zijn zilveren jubileum schonk
H.M. de Koningin hem het officier
schap in de Huisorde van Oranje.
Onderscheidingen
Nieuwe sporen
in,,Axelse zaak"
Maa
r geen nieuw
licht
De justitiële autoriteiten, die het
onderzoek leiden naar de moord op de
jonge vrouw, wier verbrand lichaam
nabij Axel in een greppel werd ge
vonden, hebben reeds verschillende
nieuwe gegevens verzameld.
Zo kon het commissariaat-generaal
van de gerechtelijke politie te Brussel
de volgende beschrijving versprei
den van de jonge vrouw:
Het slachtoffer leek 20 tot 30 jaar
oud, was ongeveer 1,56 m. lang, had
kleine en vermoedelijk blauwe ogen,
haarkleur onbekend, tengere li-
laamsbouw, verzorgd uiterlijk. Op het
lijk werden 4.050 fr. ontdekt, name
lijk drie biljetten van 1000 fr., 10 van
f 100 en één van 59, die alle gewik-
datzelfde iaar kreee hH van de Pir-keld waren in een toegespelde zak-
aatzeiiae jaar Kreeg no van ae „uir doek waaraan twee scapulieren
CU o de criticos museales een eer- L Verder werden onvden een
volle vermelding als de beste buiten- vier\ant wekkertje, een halssnoer
landse orkestdmgent, die in 1953 te met een gouden ie'ttinkje en twee
Buenos Aires was opgetreden scapulieren, een ring met een grote
In november 1955 benoemde de I groene edelsteen, die versierd was
Belgische koning Eduard van Beinum met een bloem, een schoen maat 36,
tot commandeur in de Orde van Leo- j met van binnen het vergulde op-
In oktober 1954, tijdens het tour
nee van het Concertgebouworkest
door de Ver. Staten, verleende de
Rutgersuniversiteit in New Brunswick
hem het eredoctoraat in muziek. In
Tijdens repetitie
Eduard Alexander van Beinum
werd 3 september 1501, uit een ras-
muzikaal geslacht in Arnhem gebo
ren. Het eerste muziekonderricht ont
ving hij van zijn broer, Co van Bei
num, in viool- en van Fr. Hillen in
pianospel. Reeds op zestienjarige leef
tijd nam <hij plaats in als altist bij de
Arnhemse orkestvereniging. Van 1918
1521 studeerde hij aan het Amster
damse conservatorium bij J. B. de
Pauw piano en bij Bernard Zweers en
Sem Dresden harmonie en composi
tieleer.
Na voltooiing van zijn studie werd
(hij in 1521 -benoemd tot directeur van
de afdeling Schiedam der Maatschap
pij tot Bevordering d°r Toonkunst,
twee jaar later kreeg hij dezelfde
functie te Zutphen te vervullen, waar
hij tevens dirigent der Zutphense or
kestvereniging werd.
Grote bloei.
In 1927 volgde zijn benoeming tot
dirigent der Haarlemse orkestvereni
ging, die hij spoedig bot grote bloei
wist te brengen en vier jaar later
kwam hij naar Amsterdam als twee
de-dirigent van het concertgebouw
orkest.
Zijm groot dirigeertalent vond vol
ledige erkenning in zijn benoeming in
1933 tot eerste-dirigent in welke func
tie hij Willem Mengelberg verving.
Sedert diens benoeming was dit de
eerste maal dat een Nederlands diri
gent een gelijkwaardige functie in
het concertgebouw te vervullen
kreeg.
Veilig toevertrouwd
Stond Willem Mengelberg, wiens
houding tijdens de Duitse bezetting
aanleiding was, dat men hem na
de bevrijding het recht om in Ne
derland te dirigeren voor altijd
ontzegde, bekend als Mahler-diri-
gent, van Van Beinum kreeg men
uitzonderlijke vertolking van
Bruckner's composities te horen.
De voortzetting van de grote sym-
phonistische kunst is aan hem vei
lig toevertrouwd gebleken.
In januari 1957 werd Van Beinum
geëngageerd als muziekdirecteur van
het Los Angeles Plhilharmonisdh Or
kest voor twee maanden per seizoen.
Tevoren was hij reeds vele malen als
gastdirigent ip verscheidene Ameri
kaanse steden opgetreden.
Reeds eerder hartaanval.
In december 1956 hij was toen
56 jaar oud en gedurende een kwart
eeuw leider van het Amsterdamse
concertgebouworkest promoveerde
Van Beinum honoris causa tot doctor
in de letteren en wijsbegeerte aan Je
gemeentelijke universiteit van Am
sterdam.
In augustus 1Ö57 werd Van Beinum
Een foto van de promotie tot doctor
honoris causa aan de gemeentelijke
universitei' te Amsterdam in decem
ber 1956. Van Beinum was toen een
kwart-eeuw leider van het concert
gebouworkest.
in Salzburg (Oostenrijk) door een
lichte hartaanval getroffen. Op advies
van enkele artsen aldaar heeft hij er
toen van afgezien een concert te lei
den van het Berlijnse Philharmonisch
orkest.
CONCERTEN UITGESTELD
Het bestuur van de Ned. Orkest-
stichting deelt mede, dat in verband
pold n. Op 5 juni 1958 kreeg hij de
gouden Mahlermedaille. Op 21 juli
1958 werd hem het grote gouden ere
teken van de Oostenrijkse republiek
verleend.
Louis Gimberg
overleden
De acteur Louis Gimberg is donder
dag in zijn woning te Den Haag over
leden. Hij is 78 jaar oud geworden.
Zaterdagmorgen werd hij in alle stil
te op Oud Eik en Duinen te Den
Haag begraven.
Prins Bernhard is zaterdag per
vliegtuig van Soesterberg vertrokken
naar Londen teneinde zich daar aan
boord te begeven van een Cornet 4
straalverkeersvliegtuig van de BOAC
naar New York. Het was aanvanke
lijk het plan dat de Prins met een
Boeing 707 van Pan Amercan Air
ways van Londen naar New York
zou vliegen, doch dit plan kon niet
tot uitvoering worden gebracht om
dat de Boeing 707 vertraging had.
Prins Bernhard stapte in New York
over in een vliegtuig dat hem naar
Los Angeles bracht vanwaar hij zich
naar Las Vegas in de staat Neveda
begaf. Daar zal de Prins het eerste
„World Congress of Flight" bijwo
nen, aan het op 15 april daar te hou
den banket zal de prins een rede uit
spreken.
schrift: „Zegen voor het pedier
pebier" en een vermelding, die met
een ballpuntpen is geschreven: „Bin
nenwerk inplakken".
Het lijk droeg overblijfselen van
een grijswollen mantel, van een grijs
blauwe rok, van een japon met rits
sluiting. Op de zakken in de lenden
bevond zich een glazen knoop. Het
lijk droeg voorts restanten van een
blauwzijden sjaal, waarvan de ach
tergrond versierd is met een geelkleu
rig bloemenmotief.
„Afleidings-manoeuvre?
De politie die het onderzoek in
deze zaak met vasthoudendheid voort
zet, heeft zaterdagavond op de weg
AxelHulst een bebloed autokussen
gevonden. De onderzoekers hechten
groot belang aan die ontdekking. Aan
de andere kant kunnen zij moeilijk
Toneelliefhebbers herinneren zich
ongetwijfeld Gimberg in zijn prach-
tig gespeelde rollen, om enige voor-1 yerklaren hoe de Belgische bankbil
beelden te noemen: professor in Jetten- de zakdoek, het uurwerk en
„Pygmalion", in „De Spooktrein", „Ai een lucifersdoos, die op het lijk wer-
woman of no Importance" van Oskar "en gevonden, niet door het vuur zijn
Wilde en zijn zelf-geschreven schets I aangetast, op de plaats waar het lijk
„De zaak Morris". Zijn grote tijd Ime^ benzine werd verbrand,
lag tussen de jaren 1925'35, toen Het is waarschijnlijk, dat die voor
met hef overlijden van dr. Van Bei-1 hij in Den Haag onder Cor van der! werpen naderhand nabij het. lijk wer-
num het concert dat het concertge- Lug* Melsert speelde. Bij zijn af-1 den gelegd om het onderzoek naar
bouworkest hedenavond in het con- scheid van het toneel in 1940 kon hijBelgië te leiden,
certgebouw te Amsterdam zou geven terugzien op 240 gespeelde rollen,
voor het Sociaal Fonds Bouwnijver-Daarna is hij actief gebleven met
heid geen doorgang zal vinden. Hetvoordrachten, eenmansspelen en to-
concert dat morgenavond (dinsdag)
in Rotterdam gegeven zou worden
vindt eveneens geen doorgang. De
jeugdorkesten van a.s. woensdag en
vrijdag worden tot nader order uit-
De Amsterdamse wethouder voor
de kunstzaken, mr. A. de Roos, die 't
overlijden van dr. Van Beinum van
ochtend juist had vernomen na een
bespreking met enkele functionarissen
van de Nederlandse orkeststichting
tot beheer van het Concertgebouwor
kest, zei dat dit heengaan een grote
slag is voor het nationale en inter
nationale muziekleven. Deze slag
komt voor velen hard en onverwacht
aan, omdat men ondanks de wankele
gezondsheidstoestand nog grote ver
wachtingen koesterde voor de reis
naar Engeland en de tournee door de
Verenigde Staten.
„Zijn ph ts in Amsterdam is v/el-
hacV-t onvervangbaar. De oplossing
van de al eerder zacht gefluisterde
vraag, hoe het nu verder moet gaan,
zal bijzonder moeilijk zijn", aldus de
Amsterdamse wethouder voor kunst
zaken.
Catastrofe
„Het heengaan van Eduard van
Beinum is een enorm verlies voor het
Nederlandse muziekleven en een ca
tastrofe voor het concertgebouwor
kest", zo zeide de dirigent van het
Residentie Orkest, Willem van Otter-
loo, hedenmorgen.
„In hem toch verliezen wij een
groot musicus en een gave en talent
rijke dirigent, die zeer geliefd was bij
zijn orkest".
Eduard van Beinum heeft zijn laat
ste concert zaterdagavond j.l. in het
gebouw van K. en W. te Den Haag
gedirigeerd. Het was tevens het laat
ste concert in dit seizoen van een
serie van 10 abonnementsconcerten
die het Concertgebouworkest jaarlijks
in Den Haag geeft. Aan het slot van
de uitvoering werd Eduard van Bei
num een grote bloei ^enmand aange
boden.
neelfragmenten, waarin hij zelf alle
rollen vertolkte. Onlangs trad hij op
voor de radio.
Spontane hulp van Nederlanders
uit heel Nieuw-Zeeland heeft het
mogelijk gemaakt dat de kleine Wil
ma, die lijdt aan een ernstige hart
kwaal, in Londen geopereerd kan
worden en daardoor wellicht gene
zing zal vinden.
De vijftien maanden oude baby is
zaterdag met haar moeder, mevrouw
M. van Oosterhout, uit Auckland
vertrokken. De bemanning van het
vliegtuig had speciale instructies ge
kregen voor het vervoer van moe
der en dochter. Er werd voor ge
zorgd dat onderweg zo nodig onmid
dellijk medische hulp aanwezig was.
De moeder was wanhopig toen zij
enkele dagen geleden vernam dat de
enige hoop op redding voor haar
kindje was een speciale behandeling
in Londen. Zij belde de Nederlandse
legatie in Wellington op om hulp.
Enkele uren later vertelde de le
gatie dat Nederlandse kerkelijke af
gevaardigden en instellingen hulp
toegezegd hadden. Een inzameling
bracht binnen enkele dagen 1400
dollar, ongeveer vijfduizend gulden,
op. Daardoor werd de reis mogelijk.
In Londen zal de bekende Britse
kinderarts R. H. Dobbs de kleine
Wilma behandelen. Uit een Londens
kinderhulpfonds worden verblijf en
verpleging in Londen betaald.
De familie Van Oosterhout komt
uit Noord-Brabant. De vader is tim
merman en de moeder is gediplo
meerd verpleegster. De familie
woont in Tauranga in Nieuw-Zee
land.
Vrouw met hamer
doodgeslagen
Zondagmorgen vonden de beide
kinderen van het echtpaar Van S.
in Vlaardingen de deur, die toegang
geeft tot de slaapkamer van hun ou
ders, afgesloten en waarschuwden de
de buren. De gealarmeerde politie
die zich toegang tot de kamer ver
schafte, deed hier de verschrikke
lijke ontdekking, dat de 30-jarige
mevrouw E. S.-Van D. gedood was
door hamerslagen en wurging.
Haar man, de 34-jarige D. C. S.
werd in bewusteloze toestand, ver
oorzaakt door zware slaapmiddelen,
in dezelfde kamer aantroffen en is
in ernstige toestand naar het alge
meen ziekenhuis overgebracht.
Het parket te Rotterdam heeft het
verdere ondex-zoek in handen. De sec
tie op het stoffelijk overschot werd
door dr. J. Zeldenrust verricht.
België en Luxemburg zullen met
ingang van 14 april de invoer van
kropsla uit Nederland stopzetten.
Hoe lang het invoerverbod zal duren
zal afhankelijk zijn van de toekom
stige prijsontwikkeling. De export
van Nederlandse sla naar deze landen
werd reeds sterk bemoeilijkt doordat
de exportheffing was opgelopen tot
13 ct. per krop.
LUCHTPOSTSLUITING
De luchtpostsluitingen voor de op
varenden van hr ms „Utrecht" en hr
ms „Axel" zijn vastgesteld op
april (13.00) en 17 april (13.00).
De brieven dienen geadresseerd te
zijn per adres Amesterdam C.S. Ma
rine.
Amerikaanse opstelw'n aartjes
ontlokten Haags raadsincident
In de zaterdag gehouden vergade
ring van de Haagse gemeenteraad
heeft zich tijdens de begrotingsbehan
deling een incidentje voorgedaan,
doordat het katholieke raadslid mr
H. Schürmann zich, toen hij aan het
woord was, plotseling in de Engelse
taal richtte tot enkele Amerikaanse
belangstellenden op de publieke tri
bune, op het moment dat deze op
het punt van vertrek stonden.
De burgemeester riep de heer
Schürmann onmiddellijk tot de orde
en wees hem er nadrukkelijk op, dat
het niet de gewoonte is, dat een
raadslid zich van uit de zaal tot het
publiek wendt.
De Amerikanen, tot wie mr Schür
mann het woord wilde richten, waren
de twee jongens die bij een opstel
wedstrijd een reis naar Nederland
hebben gewonnen. Zij vvoonden met
hun begeleiders een deel van de
raadsvergadering bij.
DODELIJK ONGEVAL TE
KRIMPEN AAN DE LEK
Omstreeks 24 uur in de afgelopen
nacht is de kleine sportwagen van
de hotelhouder A. van de Berg uit
Krimpen aan de Lek op de Tiend-
weg in deze plaats door onbekende
oorzaak over de kop geslagen. De
echtgenote van de eigenaar, kwam
om het leven en de heer Van de B.,
die de auto bestuurde, werd ernstig
gewond. Beiden werden naar het zie
kenhuis Coolsingel te Rotterdam
vervoerd. Een derde inzittende, de
heer Post, die achterin de auto zat,
bleef ongedeerd.
Tijdens het spelen is gistermid
dag om kwart voor zes een 6-jarige
jongen in het Lozinigskanaal bij de
spoorbrug in het water geraakt en
verdronken.
Brand heeft gisteravond te Til
burg de textielfabriek „Brabant"
verwoest. Toen de brandweer arri
veerde, sloegen de vlammen reeds
aan alle kanten uit het gebouw. Niet
temin was zij het vuur na een half
uur meester, doch toen was het ge
bouw reeds geheel uitgebrand. Vele
machines zijn verloren gegaan. De
schade bedraagt naar schatting tien
duizenden guldens.
„Ensemble" speelt muzikaal blij
spel. Onder camera-regie van Max
Douwes zendt de N.C.R.V. woensdag
het gemoderniseerde, ongeveer 100
jaar oude blijspel „Meneer Perrichon
gaat op reis" uit. Aan deze opvoering
is nog een kleine voorgeschiedenis
verbonden, waaruit blijkt, dat tele
visie en toneel tot goede coördinatie
in staat kunnen zijn. Aanvankelijk
lag het namelijk in de bedoeling, dit
spel in september vorig jaar voor de
camera's te brengen. Toen echter
bleek, dat twee dagen na deze uit
zending de toneelgroep „Ensemble"
met de zaal-première van hetzelfde
stuk zou optreden, heeft de N.C.R.V.
besloten, de uitzending uit te stel
len. Met „Ensemble" werd afgespro
ken, dat zij aan het einde van het to
neelseizoen „Meneer Perrichon" voor
de t v. zou opvoeren Omdat dit spel
typisch voor de schouwburg is ge
schreven, zal de hele televisie-kara
vaan naar de Singer-Concertzaal in
Laren gaan, om de reis van de goe
dige blaaskaak Perrichon als repor
tage uit te zenden. De hoofdrollen
worden gespeeld door Wim van den
Brink, Nell Koppen en Mariëtte
Flink. De spelregie is in handen van
Jan Retel.
„Kinderen in de stilte". Niet
iedereen weet, hoe zeer het medisch
onderzoek van doofheid en slecht
horendheid heeft kunnen profiteren
van enkele technische uitvindingen,
gedaan vooral tijdens en na Wereld
oorlog II, met name op het gebied
der electronica. Ook de technische
vorderingen bij de ruimtevaart blij
ken voor het wetenschappelijk oor-
onderzoek van verheugend belang te
zijn. Het instituut van de Ned. Stich
ting voor het dove en slechthorende
kind te Amsterdam, waarvan in het
VPRO donderdagavond de reportage
„Kinderen der Stilte" wordt gege
ven, ging op 1 april 1955 aan de slag.
De reportage, die met een ballètje
door acht dove kinderen wordt be
sloten, hoopt van alles iets kunnen la
ten zien en horen.
Aetherklanken
DINSDAG
TELEVISIEPROGRAMMA'S
NTS: 20.00 Journ. en weeroverz.
20.20 Documentaire film. 20.50
22.20 Speelfilm.
(Van onze t.v.-medewerker).
Amusement in het weekeinde.
Zowel de KRO op zondag als de
VARA op zaterdag hebben een pro
gramma gebracht dat overeenkomstig
de jongste wijzigingen van t.v.-uit-
zendingen aan hen, die ontspanning
zoeken, bevrediging zal hebben ge
bracht. Het accént lag op het inter
nationale variëté uit „Treslong" in
Hillegom en tevoren het variëté van
Tom Manders in de studio van Bus-
sum. Over de jongste quiz van Theo
Eerdmans kan worden gezegd, dat de
heer J. A. Licht uit Eindhoven, die
heel veel weet van Rembrandt, over
laden werd met geschenken: stapels
boeken en honderden reproducties,
geschenken in geld en abonnementen
op musea-bezoek. Over drie weken
komt hij terug voor de eindspurt.
KRO: 7.00 Nws. 7.15 Gram. 7.30
V. d. jeugd. 7.40 Gram. 7.45 Morgen
gebed en lit kal. 8.00 Nws. 8.15
Gram. 8.50 V.d. vrouw. 9.35 Waterst.
9.40 Schoolradio. 10.00 V. d. kind.
10.15 Lichtbaken, caus. 10.30 Gram.
11.00 V d.. vrouw. 11.30 Gram. 11.50
Als de ziele luistert, caus. 12.00 Mid
dagklok - noodklok. 12.03 Gram.
12.30 Land- en tuinb. meded. 12.33
Gram. 12.55 Act. 13.00 Nws. 13.15
Zonnewijzer. 13.20 Gram. 13.30 Amus,
muz. 14.00 Metropole ork. en solist.
14.35 V. d. vrouwen v. h. land; 14.45
Gevar. progr. 16.00 V. d. zieken 16.30
Ziekenlof. 17.00 V. d. jeugd. 17.40
Beursber. 17.45 Regeringsuitz.: Rijks
delen Overzee: Een tentoonstelling
in Hollandia, door Claude Belloni.
18.00 Lichte muz. 18.20 K.V.P., pol.
caus. 18.30 RVU: De geheime dienst
van Mithra, door dr M. J. Vermase-
ren (derde lezing). 19.00 Nws. 19.10
Act. 19.25 Sportpraatje. 19.35 Gram.
20.30 Dem Unbekannten Gott, orato
rium. (In de pauze: 21.3022.00
Aan de poorten van een nieuwe tijd,
caus.) 22.30 Gram 22.45 Avondgebed
en lit. kal. 23.00 Nws. 23.15—24.00
Gram.
HILVERSUM II, 298 M.
7.00 AVRO. 7.50 VPRO.
8.00—24.00 AVRO
AVRO: 7.00 Nws. 7.10 Gym. 7.20
Gram. VPRO: 7.50 Dagopening.
AVRO: 8.00 Nws. 8.15 Gram. 9.00
Gym. v. d. vrouw. 9.10 De groente
man. 9.15 Gram. 9.40 Morgenwijding.
10.00 Gram. 10.50 V. d. kleuters.
11.00 Gram. 11.15 V. d. zieken 12.00
Orgel en zang. 12.20 Regeringsuitz.:
Landb.rubriek: 1. Act. op het gebied
v d. onkruidbestrijding. 2. De run-
derhorzelbestrrding. 12.30 Lichte
muz. 13.00 Nws. 13.15 Meded. of
gram. 13.20 Promenade-ork. en so
liste. 13.55 Beursber. 14.00 Instr. trio.
14.35 Gram. "4.40 Schoolradio. 15.00
V. d. huisvr. 15.30 Pianorecital. 16.00
Voordr. 16.20 Gram. 16.30 V. d. jeugd
17.30 Jazzmuz. 18.00 Nws. 18.15
Pianospel. 18.30 Schotse dansmuz.
18.55 Paris vous parle. 19.00 V. d.
kind. 19.05 Alles op één kaart. 20.00
Nws. 20.05 Cabaretprogr. 20.55 Gram.
21.45 Act. 22.00 Toneelbeschouwing.
22.15 Viool en piano. 23.00 Nws. 23.15
Beursber. v. New York. 23.16 New-
York calling. 23.21. Gram 23.34—
24.00 Orgel en zang.
HANOL SPOOF
37)
Zij duwde het in zijn moni, en hij
kauwde gewillig. Bij dit alles sloeg
ze hem spottend gade.
„Je bent nu eenmaal een bijzonder
onredelijk mens, dus je moet ook met
buitengewone middelen behandeld
worden om tot rede gebracht te wor
den".
Hoewel ze op haar benen stond te
waggelen, haalde ze met ijzige kalm
te schrijfbehoeften te voorschijn Zij
legde deze op zijn bed, schoof er een
stevig blad onder en gelastte hem te
schrijven hetgeen zij zou dicteren.
Het gehele geval leek Sternhout
zo opgeschroefd dat hij er om zou
kunnen lachen, als er niet steeds de
dreiging van het mes bleef.
Zij zag alle emoties duidelijk op
zijn gezicht en genoot zichtbaar.
„Ja", spotte ze, „wat zouden mijn
dreigementen toch weinig waarde
hebben, als Verhagen niet zo'n voor
beeldige huisvader was, die zorg
de dat de messen perfect geslepen
zijn. Zo, dat briefje dat je zojuist ge
consumeerd hebt, moet niet alleen
vervangen worden, maar aangevuld
met een afstand doen van Duinsfort,
ten bate van je zuster.
Hij schreef gehoorzaam. Zij pakte
het papier weg, lichtte haar wapen
op en liep achterwaarts de kamer uit.
Met een zucht van verlichting bleef
Sternhout liggen. Hij bedacht hoe
gemakkelijk het nu zou zyn om haar
te overmeesteren. Zijn gekrenkte
trots dreef hem er toe, maar de
diepe indruk, die het verval van Mia
op hem gemaakt had, deed hem na
denken en doodvermoeid het bed
houden. Wat had Duinsfort hem nu
al niet gebracht?
Hij betwijfelde sterk of het pa
pier dat Mia in haar bezit had wel
waarde had. Maar Mia wilde bij haar
vrienden iets goed maken. Hij deed
niets anders dan vriendschap vertrap
pen. De scherven, die hij gemaakt
had op Duinsfort, toen hij zijn drift
nergens anders meer op had kun
nen botvieren, waren een symbool
van hetgeen hij van zijn leven ge
maakt had. Yvonne, die toch zo goed
met al zijn verlangens rekening had
gehouden. Lydia, die onbaatzuchtig
van hem hield, Rocky, zijn trouwe
kameraadje, die echter de juiste weg
had gekozen, en tenslotte de waar
dering van de Verhagens,
Hij schaamde zich, loosde de ene
zware zucht na de andere, maar
vroeg zich met echte zelfkennis af,
of het nuchtere morgenlicht hem
weer riiet als een oude stijfkop zou
terugvinden.
HOOFDSTUK XXVII
Grote veranderingen
De volgende morgen bracht grote
consternatie in het huisje van de
Verhagens. Het bed van Sternhout
was leeg. Zijn bezittingen waren ver
dwenen. Alles wees er op dat hij heel
kalm en met overleg was vertrokken.
Lang kon men zich echter niet met
met gissingen bezighouden, want
toen moeder Verhagen al heel vroeg
eens bij Mia ging kijken, lag deze
vredig en stil, voorgoed ingeslapen.
In haar gevouwen handen hield ze
een brief geklemd, die aan freule
Lydia geadresseerd was. Geen aard
se gerechtigheid zou Mia voor haar
schulden kunnen laten boeten.
Toen alle zorgen om Mia een eer
volle begrafenis te geven voorbij wa-
rein, bracht de brief weer nieuwe
moeilijkheden. Lydia begreep dat het
Mia's laatste wens was om van deze
brief gebruik te maken. Hoewel ook
zij geen bepaalde waarde aan de
brief hechtte, moest ze uit pieteit
voor de dode er toch wel met haar
broer over spreken, vooral omdat
Lydia wel vermoedde hoe Mia onge
veer de brief in handen had gekre
gen en daardoor haar leven had be
kort.
Lydia wist niet dat er in Stern
hout een dergelijke ommekeer had
plaatsgevonden dat hij hunkerde
naar wat belangstelling. Op Duins
fort wachtten hem dezelfde lege, on
gezellige kamers. In de salon, waar
hij altijd het liefst vertoefde, lagen
nog de scherven, als teken van de
liefdeloosheid en de eenzaamheid,
die hem omringden.
Zeker zou hij al naar de stad ver
trokken zijn, als hij zijn terugkomst
en zijn dagelijks leven daar zonder
Yvonne kon indenken. Dit lokte hem
helemaal niet, en zijn gedachten wa
ren meer bij Yvonne dan lange tijd
gebeurd was.
Was het wonder dat hij zijn vreug
de niet kon verbergen toen Lydia
toch nog onverwacht verscheen. Ly
dia was daardoor zo verrast, dat ze
haar broer wel schreiend om de
hals had willen vallen. De hoop dat
er iets in hem veranderd was, deed
haar de tranen in de ogen springen.
Geen wonder dat Lydia onmiddellijk
een gesprek over de brief uitstelde. I
Hartelijk informeerde ze naar zijn
gezondheid. Gretig ging hij in op de
oude vertrouwde toon, die tussen
hen geheerst had, voordat het bezit
van Duinsfort in het geding was ge
komen. Na een wat haperend gesprek
ging hij tenslotte zelf over op het
onderwerp dat haar zo bezwaard had
Hij vertelde dat hij van plan was om
te vertrekken en dat hij Duinsfort
met alle rechten op Lydia's naam
zou laten overschrijven. Heel aan
gedaan bedankte ze hem.
Even kwam zijn oude plaaglust
weer boven en een beetje spottend
merkte hij op: „ik zou niet anders
durven".
Lydia, die al begrepen had dat
niet de angst van een bedreiging,
maar nu heel andere en betere be
weegredenen hem tot die houding
noopten, zweeg tactisch. Ze keek met
innige blik naar haar broer, en hun
afscheid was hartelijk.
Na veel overpeinzingen besloot
Sternhout tot iets, dat hij zelf niet
voor mogelijk had gehouden. De
laagte avond van zijn verblijf op
Duinsfort wandelde Sternhout, zo
tegen het vallen van de duisternis,
naar het dorp. Hij scheen geen haast
te hebben. Op zeker moment nader
de hij een groot huis. Door een der
verlichte r3men zag hij een huiselijk
tafreeltje, dat hem geboeid deed blij
ven kijken. Aan weerszijden van
een brandende haard zaten een be
jaarde dame en heer Ze leken zo uit
een Frans schilderijtje te zijn gestapt.
Klein en rank, behaaglijk diep weg
gezakt in gemakkelijke stoelen, wa
ren ze het toonbeeld van oudjes die
zich voor de rest van hun levens
dagen goed geborgen weten.
Meer terzijde, aan een schrijfbu
reau, vvaarop een schemerlamp een
zacht licht verspreidde, zat een jon
gere vrouw ijverig te schrijven. Af
en toe keek ze een ogenblik verte
derd naar de oude mensen.
Het oude dametje met het spier
witte, hoog gekapte haar, knikte dan
vertrouwlijk, en ze glimlachten te
gen elkaar.
Sternhout had Yvonne herkend, en
begreep dat de oude mensen haar
ouders waren. Yvonne was mooier ge
worden, misschien kwam het door
het zachte, rose licht van de sche
merlamp, maar hij kon niet nalaten
met bewondering naar haar te kij
ken.
Haar gezicht was voller. De scher
pe trekken waren er uit verdwenen.
Haar mondhoeken, die de laatste ja
ren neiging hadden ontevreden naar
beneden te buigen, schenen nu steeds
gereed voor een glimlach.
(Wordt vervolgd)
