Een
FPeisverhaal
ichtersdebuut
UIT DE OMGEVING
Stijging omzet
Zaalberg
Madrigaalkoor zoog „Johannes Possion"
DINSDAG 3 MAART 1959
DE LEIDSE COURANT
RauiNA B
en een
Wie gaai er mee
naar Ierland varen?
Er is korte tijd geleden op de Ne
derlandse boekenmarkt een boekje
verschenen dat èn als reisverhaal-1
in-ongewone-trant èn als vertaling
meer dan gewone aandacht ver- I
dient: Heinrich Böll's: „Wie gaat er i
mee naar Ierland varen?" in een ver- j
taling van de kortelings overleden
dichter-schrijver J.. F. Weremeus
Buning. Waarschijnlijk het laatste
werk dat de Nederlandse letteren1
van deze vruchtbare litterator bezit-1
ten. 1)
Als reisverhaal vraagt het meer j
dan gewone aandacht omdat het nietj
alleen naar de vorm maar ook in i
geestelijk opzicht afwijkt van dat
gene dat ons gewoonlijk als reisim
pressie wordt voorgelegd. Böll heeft
n.l. deze, zijn indrukken in een zeer
plastische vorm gegoten, korte flit
sen waarin hij de geheimzinnige sfeer
van het oude Keltische eiland en de
geestelijke instelling van zijn bewo
ners scherp en raak weet te treffen.
Wij maken kennis met het Ierse volk,
een volk van uitersten naar beide
kanten: Uitersten van godsdienstzin
en onverwoestbaar geloof, uitersten
ook van lauwheid en menselijke on
deugd in grote en kleine zonden;
uitersten in fatalisme en optimisme,
in gelatenheid en zonnige kijk op een
leven en land dat toch zo weinig te
bieden heeft.
Al lezende komt men tot de over
tuiging dat Ball niet alleen door
deze kenmerken is geïnspireerd maar
ook daarvan geïmprimeerd is, hoe
zou hy anders zijn indrukken op de
wijze als hij het in zijn boek heeft
gedaan kunnen weergeven? Reeds op
de eerste bladzijden confronteert
Böll ons met een levenshouding die
ieder verbazen moet die de Ierse
ziel niet kent:
„Een van Engelands liefelijkste land
schappen lag aohter mij, Kent, in zijn
bijkans nog boerse pracht; het won
der van Londen echter had ik slechts
haastig gezien, en daarna een van
de donkerste steden van Engeland:
Liverpool; maar hier op het schip
was Engeland ten einde: hier rook
het al naar turf, hier klonk de taal
Keltisch en uit de keel in het tus
sendek en de bar, hier nam de ge
daante van Europa reeds andere vor
men aan: armoede was niet illeen
geen schande meer, maar noch eer,
noch schande; zij was als maatschap
pelijk begrip, even onbelangrijk als
rijkdom.
De scherpe vouwen in de pantalon
bleken hun betekenis verloren te
hebben, en de veiligheidsspeld, de
aloude Keltisch-Germaanse gesp, her
nam haar rechten: overal waar de
knoop door de kleermaker op een be
paald punt gezet was, verving zij die
door een komma: dit gaf kansen op
vele fraaie, geïmproviseerde plooien,
die een knoop belemmerd zou heb
ben. Ook als ophanger voor vereni
gingsinsignes, ter verlenging van de
sokophouder, ter vervanging van de
manchetknoop zag ik de veiligheids
speld; tenslotte als wapen waarmee
een kleine jongen een eenzaam man
door het gat van de broek stak; de
jongen stond versteld en daarna ver
schrokken, omdat de man geen en
kel teken van schrik vertoonde; de
jongen klopte daarna met zijn wijs
vinger voorzichtig de man af om te
zien of hij nog leefde; hij leefde nog,
en klopte de jongen lachend op de
schouder."
En dan dit onderdeel van een on
navolgbaar gesprek tussen een poli
tieagent en een automobilist die zijn
papieren vergeten was:
„Ja," zegt de landsman binnen de
wagen, „toen mijn schoondochter
de vrouw van mijn tweede zoon
toen die haar eerste kind kreeg
een lief klein meisje met heel licht
blond haar en ongelooflijk lichtblau
we ogen, een pracht van een kind,
weet U! toen was het weer haast
net als nu.
„En even zozeer: op de dag dat
mijn vrouw haar verstandskies ge
trokken werd 's morgens regen, 's
middags zon en 's avonds weer re
gen precies als toen Catie Cough-
lan de pastoor van St. Mary dood-1
stak."
„Hebben ze nog uitgevonden waar
om ze dat eigenlijk gedaan heeft?"
„Ze heeft hem doodgestoken om
dat hij haar geen absolutie wou ge
ven. Voor het gerecht zei ze maar
één ding ter verdediging: „Moet ik
dan soms sterven met mijn vele zon
den beladen?" wel, en op diezelf
de dag kreeg het op twee na jongste
kind van mijn tweede dochter zijn
eerste tand, en wij vieren dat nog
ieder jaar; maar toen op die dag
liep ik door Dublin in de stro
mende regen, om Catie te vinden."
„En heeft U haar gevonden?"
„Neen, ze zat al twee uur op het
bureau, en wachtte op ons maai
er was niemand bij de hand omdat
v/ij allemaal onderweg waren om haar
te zoeken."
„En was ze nog berouwend?"
„Geen cent. Ze zei: „Ik veronder
stel dat hij recht naar de hemel is
gevlogen; wat wil een mens dan nog
meer?"
Deze twee citaten mogen de lezer
voldoende zijn om het werk van
Böll en het allervoortreffelijkste
Nederlands waarin Werumeus Bu
ning het boek vertaalde, die waar
dering te geven waarop het recht
heeft.
Er woont een vijftien-zestienjarig
meisje, ergens in Den Haag, Wieteke
van Dort. Dat meisje schrijft versjes,
sterk gescandeerde versjes met voor
al veel puntjes tussen de woorden. Zo-
ais zovele meisjes van die leeftijd
schrijven in het poezie-album van
hun vriendin- of in een met lief bloe
metjespapier gekaft dagboekje.
Zij heeft een verzameling van die
versjes „Handen" genoemd en vond
een uitgever die deze pennevruchtjes
in een klein, o ja, heel bescheiden
bundeltje heeft laten drukken.
De redacties van onze damesbla
den hebben de ogen verzaligd ten
hemel geslagen en dwepend, mèt lie
ve kiekjes, de lezeressenschaar voor
gehouden dat er in Den Haag een
échte dichteres woont eentje van
vijftien-zestien jaar.
Jammer; voor het papier waaróp
het bundeltje is gedruk, voor de ko
per die zich bekocht moet voelen,
voor het meiske zelf. Want met dat
alles zijn verwachtingen gewekt die
nog lang niet aan enige vervulling
toe zijnals ze ooit zullen worden
vervuld. Want met poezie hebben
deze rijmelarijtjes nog echt niks te
maken, zelfs al rijmt het hier en
daar nog niet eens zo onaardig. Mis
schien, héél misschien later, als Wie
teke zelfs tot de jaren des onder
scheids en tot wat meer bezinning is
gekomen zal ze poezie kunnen schrij
ven.
Men oordele zelf, daarbij beden
kend dat het hier om een penne-
vrucht van een puber gaat:
MENSENHANDEN
Schepen.. Huizen.. Projectielen..
Mensenhanden
Bouwen.Sparen.en vernielen.
Mensenhanden
Schieten.. Bommen. .Dode
zielen.
Mensenhanden.
Snikken. .Beven. .Bidden.
Knielen.
Mensenhanden.
Bouwenweer vernielen
Urenlang.
Doemt hen tot ondergang
De meeste poezie zit in de puntjes
en misschien ook nog wat in de
hoofdletters. Maar wie weet. .later
we zullen het beste er maar van ho
pen.
W. PRINS.
1) Heinr. Böll: Wie gaat er mee naar
Ierland varen? Vert. J. F. Werumeus
Buning. Uitg. Ad. Donker, Rotterdam
2) „Handen" door Wieteke v. Dort.
Uitg. Uitgeverij Nijgh en v. Ditmar,
's-Gravenhage.
KATWIJK AAN DEN RIJN
St. Deus Dedit. In tegenstelling
tot wiat men in vele vergaderingen
nogal eens ziet, was de opkomst, der
vergadering van „St. Deus Dedit",
afdeling Katwijk aan den Rijn, goed
bezocht. De leiding was bij voorzit
ter de heer L. Vreeburg. Na opening
en lezing der notulen, werd het jaar
verslag van de secr. de heer H. v. d.
Boog gelezen en vervolgens het fi
nancieel verslag van pennigmeester
H. Looyensteijn, waaruit men kon
vernemen dat de gewone inkomsten
hadden bedragen 147.52; het Stui
versfonds 37.40; de uitgaven be
droegen 128.39; batig saldo 246.93
De kas commissie bestaande uit de
heren J. v. Leeuwen en W. v. Rijn
hadden alles in orde bevon 'en. Tot
leden der kascommissie voor 1959
werden benoemd de heren A. v. d.
Eshof en Cor v. d. Boog. Bij de hier
na volgende bestuursverkiezing wer
den de periodiek aftredende heren
H. v. d. Boog en H. Looyensteijn her
kozen. Besproken werd dan het Ar
beidscontract voor Katwijk en Om
streken, hetgeen volgens niet-offi-
ciële gegevens nog niet definitief is
vastgesteld. Een uitvoerige bespre
king hierover volgde nog maar ver
wacht werd dat in het bekendge
maakte contract wel geen wijziging
meer zal komen. Kapelaan J. G. M.
van Breugel sprak een begeesterend
woord tot de aanwezigen. Hij ver
heugde zich over de korte duur van
de vergadering. Immers als er moei
lijkheden zijn, duren de vergaderin
gen als regel lang. Hij sprak de beste
wensen uit voor de "deling voor 't
lopende jaar. Na rondvraag sluiting.
De speeltuin. Binnenkort heeft
Katwijk atan den Rijn een speeltuin.
Er is ook een Speeltuinvereniging,
die onder leiding van vice-vooorzitter
de heer A. J. Jansen in „De Roskam"
vergaderde. In zijn openingswoord
herinnerde de heer Jansen aan de
medewerking van het gemeentebe-
bestuur bij de aanleg van een speel
tuin, een speeltuin in de buurt „Het
Molenblok", die, naar men hoopt,
spoedig in gébruik zal kunnen wor
den genomen. Mevr. Van Schooten-
de Voogd gaf een verslag over de
werkzaamheden van het afgelopen
jaar. De penningmeester, de heer J.
Plagman, gaf financieel verslag over
1958, er was een batig saldo van
1200.doch de begroting voor '59
gaf een nadelig saldo van 1400.
te zien. De voorz. de heer H. G.
Meulenbeld, had bedankt. In diens
plaats werd gekozen de heer A. J.
Jansen.
De heer G. Visser werd herkozen.
Besloten werd, nieuwe leden die
na 1 april lid woorden, boven een in
schrijfgeld van 2.nog 0.50 te
laten betalen voor een exemplaar
der statuten.
Namens het gemeentebestuur was
de heer W. Proost, chef van de afd.
sociale zaken, aanwezig, die er op
wees dat het gemeentebestuur het op
prijs zal stellen als bij de tot stand-
koming van de speeltuin, dus bij de
aanleg, een grote mate van zelf
werkzaamheid aan de dag zal woor
den gelegd.
KATWIJK
NIEUWE SCHOOL
Het schoolbestuur van de Baron
v. W. v. Gatwijckschool heeft, nadat
men al enkele jaren met een gebrek
aan schoolruimte zat te tobben, thans
bericht van het gemeentebestuur
ontvangen dat met de bouw van een
nieuwe school kan worden begonnen.
Deze nieuwe school die gebouwd zal
worden nabij het punt van samen
komst van de Nieuwe Duinweg en
de Provinciale weg in het uitbrei
dingsplan „De Koestal" zal en 12-
klassige school worden, doch voor
lopig zal volstaan worden met 6
klassen. Het gehele complex zal met
inbegrip van de speelplaats groot zijn
7000 nv2 en de grond- cn bouwkosten
zullen bedragen 500 000.—.
LEIDSCHENDAM
Hel Schoolgeldvraagstuk
Zoals wij reeds berichtten, heeft het
sinds begin '58 gevormde R.K. School
bestuur aan de ouders van school
gaande kinderen medegedeeld, dat
zij over het schooljaar 19581959 10
schoolgeld moeten betalen terwijl van
de andere gezinshoofden een bijdrage
van minstens 5 per jaar verwacht
wordt
Op deze mededeling is veel critiek
losgekomen. Daarop heeft het school
bestuur thans geantwoord dat het
geenszins de bedoeling is geweest, het
betalen van schoolgeld verplicht te
stellen.
Het schoolbestuur wil voor het ver
volg liever spreken van een vrijwil
lige bijdrage en verwacht dan ook dat
de ouders van kinderen en de andere
gezinshoofden de van hen verwachte
bedragen vrijwillig aan het schoolbe
stuur zullen betalen.
Het schoolbestuur motiveert zijn
verzoek om financiële steun met er
op te wijzen dat het jaarlijks 3000
tot 4000 zal moeten uitgeven voor
administratiekosten en rente, voor 'n
deel van het salaris van de vakonder
wijzeressen voor handwerken, voor
aanschaffingskosten van kruisbeelden,
voor bijdragen aan schoolfeestjes,
voor onkosten van feestelijkheden o.a.
bij opening van een school en bij ju
bilea van het schoolpersoneel.
De genoemde bedragen (zowel ho
gere als lagere) kunnen ineens of in
kwartaaltermijnen betaald worden.
LISSE
JAARVERGADERING K.A3.
In haar gebouw aan de School
straat werd door de Kath. Arbeiders
beweging, afd. Lisse, de jaarvergade
ring gehouden. Deze werd geopend
door de voorzitter, de heer G. de Ko
ning die een terugblik wierp op de
aktiviteiten van het afgelopen win
terseizoen. Het moest hem van het
hart, dat het bezoek aan de bijeen
komsten voor een 1100 leden tellen
de afdeling vaak minimaal was.
Thans was in verband met de a.s.
verkiezingen het manifest van de
K.A.B. verschenen met het urgentie
program. Men moet niet denken, dat
alles direct verwezenlijkt zal kun
nen worden, doch het is een doel
bewust streven, waaraan vastgehou
den zal worden. De arbeiders rneneh
tegenwoordig, dat alles voor hen
wordt klaargemaakt en zij zelf niet
direct er meer erbij betrokken zijn.
Echter door de gecompliceerdheid der
vele vrar«gstukken moest men dit
overlaten aan de vertrouwensmensen
in de top-organisaties. Spreker wees
erop, dat er een toenemend materia
lisme werd geconstateerd, hiertegen
zal men zich moeten gaan verzetten.
De voorzitter besloot zijn openings
woord niet een beschouwing over de
binnen- en buitenlandse problemen,
waar d* K.A.B. direct of indirect bij
betrokken werd.
Uit het verslag van de penning
meester, do heer C. Bon, bleek dat
er een batig saldo was van 4.957,82.
Op de hypotheek moest per 31 dec.
nog 5800.worden afgelost.
De kascommissie zei bij monde van
de heer C. Lamboo ,de boeken en be
scheiden te hebben gecontroleerd en
alles keurig in orde te hebben be
vonden.
De vergoedingen voor penningm.,
secretaris en het adviesbureau wer
den met terugwerkende kracht over
eenkomstig het gestelde in de vorige
vergadering, verhoogd tot respectie
velijk 200.—, 100.— en 100.—.
Secretaris, de heer C. Warmerdam,
vertelde in zijn jaarverslag, dat de
afgelopen periode door het solidari
teitsfonds drie maal een beroep op
de leden was gedaan.
Van de onderafdelingen telde de
Bouwvakarbeiders 104 leden, de trans
portarbeiders 92, de houtbewerkers
33 en de H.K.W. 119.
Op de Centrale Volksbank werd dit
jaar gespaard ruim 46.000. Het ad
viesbureau kreeg 96 gevallen te be
handelen.
Bestuursverkiezing.
Aftredend waren de heren J. de
Koning, J. v. d. Eist, P. Veimey, C.
Bon en Joh. Slobbe, welke laatste
zich niet herkiesbaar stelde. Er wa
ren twee kandidaten gesteld, t.w. de
heren P. Rewijk en J. S. Ruigrok,
waarna de heer P. Rewijk werd ge
kozen terwijl de aftredende bestuurs
leden werden herkozen, waarvan de
heer J. de Koning als voorzitter.
Bij de rondvraag spoorde de heer
A. Beijsens de leden aan, ook het
brood van de Coöperatie te betrek
ken daar velen wel lid zijn van de
Coöperatie, doch het brood ergens
anders betrekken.
De heer Jac. van der Voort brak
een lans voor de Centrale Volksbank.
De voorzitter bedankte de K.A.V.
voor de prachtige verzorging van het
kinderfeest.
Ook het afgetreden bestuurslid, de
heer Joh. Slobbe, werd dank gebracht
voor de aangename samen werking.
Pastoor Schneiders, geestelijk advi
seur, sprak tot slot no een opwek
kend woord over de priesterroepin
gen, waarbij hij de ouders aanspoorde
de sfeer in de gezinnen zo godsdien
stig mogelijk te doen zijn, zodat er
kans is op meer priesterroepingen.
Soberheid en offervaardigheid spelen
hierbij een grote rol.
SASSENHEIM
Het „Oude Koningshuys"
naar oude glorie?
Het ligt in het voornemen van de
heer D. Dusoswa om in het Oude
Koningshuys", waarvan hij de eige
naar is, een hotel-café-restaurant te
gaan uitoefenen.
Het bedrijf zal van hetzelfde ka
rakter zijn als het bedrijf, dat reeds
vroeger althans in de eerste op
zet in het Oude Koningshuys werd
uitgeoefend. Het is de bedoeling in
dit monumentale gebouw, dat zich
door uiterlijk aanzien en interieur
onderscheidt van andere dergelijke
inrichtingen, vooral buitenlanders en
zeer hoge Nederlandse gasten te ont
vangen.
Het gebouw is uitermate geschikt
voor het ontvangen van gasten voor
representatieve doeleinden. Dit laat
ste is vooral van belang voor de gro
te exportbedrijven van bloembollen
in de bollenstreek.
In een bedrijf, als vorenomschre-
ven, is de verkoop van sterke drank
een bijkomstigheid. Het zakelijke
doel van het bedrijf is anders ge
richt. Als service voor de gasten is
de verkoop van sterke drank echter
onmisbaar.
In verband hiermede heeft de heer
Dusoswa B. en W. van Sassenheim
verzocht, hem een tapvergunning te
verlenen. Het college is evenwel niet
in staat dit verzoek in te willigen,
aangezien het door de Kroon, op
voorstel van de gemeenteraad, vast
gestelde vergunningsmaximum reeds
is bereikt. De enige mogelijkheid tot
inwilliging van het verzoek bestaat
hierin, dat ons college door de minis
ter van sociale zaken en volksge
zondheid wordt gemachtigd een tap
vergunning boven het vastgestelde
maximum te verlenen. De minister
kan bedoelde machtiging slechts ver
lenen, indien de inrichting be
schouwd kan worden als een buiten
gewone inrichting voor maatschap
pelijk verkeer. Voorts moet het ini
tiatief van de raad uitgaan.
B. en W. zijn van mening, dat het
in het Oude Koningshuys te vestigen
bedrijf kan worden beschouwd als
een buitengewone inrichting voor
maatschappelijk verkeer. Zowel de
aard van het bedrijf-zelf, als van het
gebouw, waarin het wordt gevestigd,
wettigen deze mening. De minister
heeft een en ander destijds reeds er
kend, zoals blijkt uit het feit, dat
ook voor het vorige bedrijf een
machtiging werd verleend. Laatst
genoemde machtiging werd later in
getrokken, omdat het karakter van
de inrichting in de loop der jaren
was veranderd.
Het belang der gemeente Sassen
heim zou er ongetwijfeld mede ge
diend zijn, wanneer een inrichting,
als de onderhavige zou tot stand ko
men. Daarnaast zal niet gevreesd
behoeven te worden, dat door het
verlenen van een tapvergunning het
drankmisbruik wordt bevorderd. In
dit verband delen B. en W. de raad
mede, dat uit de op grond van art. 7
van het Besluit Justitiële Documen
tatie ingewonnen inlichtingen is ge
bleken, dat de naam van de heer
Dusoswa niet voorkomt in het straf
register of in het algemeen documen
tatieregister.
Op grond van het vorenstaande
adviseren z|j de raad aan de minis
ter van sociale zaken en volksge
zondheid voor te stellen, het college
te machtigen om voor een of meer
localiteiten van het Oude Konings
huys een tapvergunning boven het
vastgestelde maximum te verlenen.
Raadsagenda De gemeenteraad
komt bijeen op woensdag 4 maart
1959 te 20 uur in openbare vergade
ring.
De agenda vermeldt o.m.: Ontslag
onderwijzer openbare lagere school
benoeming twee leerkrachten open
bare lagere school; aanvullende
voorschotten op vergoedingen Kleu
teronderwijswet; medewerking art.
72 L. O.-wet 1920 voor stichten nood-
school achter de Pancratiusschool;
drankwetvergunning voor het „Oude
Koningshuys"; opslag voor huishou
delijk gebruik van brandbare vloei
stoffen; toepassing winkelsluitings
wet 1951 voor handel in kokswaren;
invoering schoolmelkvoorziening;;
aankoop perceel Hoekstraat 1; ver
betering 19 woningen Tijloosstraat
door Woningbouwvereniging „Voor
uitgang".
Uitbreiding „St. Antoniusschool"
Sedert enige jaren is de r.k. op
leidingsschool „St. Antonius" geves
tigd in zeven lokalen van de oude St.
Pancratiusschool en in vier lokalen
van de nieuwe St. Pancratiusschool,
een voor het onderwijs onhoudbare
situatie. De inspecteur van het on
derwijs is met het schoolbestuur van
mening, dat op korte termijn de
mogelijkheid gevonden moet worden,
in één gebouw onderwijs té vinden.
Het schoolbestuur heeft voorkeur
voor uitbreiding van het gebouw
aan de ParklaanSt. Antoniuslaan
met acht lokalen, waarvoor destijds
grond werd gereserveerd. Hiermede
stemt de inspecteur in maar hij
meent, dat verwezenlijking van dit
plan niet op korte termijn mogelijk is
omdat men geen bestemming heeft
voor het oude gebouw. Daarom is de
enige weg, het uitbreiden van de
oude Pancratiusschool. Hoewel deze
oplossing zeer gebrekkig is, menen
B. eh W. de raad toch te moeten ad
viseren, de gevraagde medewerking
te verlenen.
Schoolmelkvoorziening B. en W
hebben stappen ondernomen om te
komen tot invoering van een school
melkvoorziening. Een enquête onder
de ouders heeft aangetoond, dat ge
rekend kan worden op de deelname
van circa 1400 kinderen, of 85%
90% van de leerplichtige jeugd. In de
enquête zijn niet betrokken de
ouders van leerlingen van de Dr. de
Visserschool, van welke school het
bestuur niet wenst mede te werken.
B. en W. willen de kinderen van
de lagere en kleuterscholen vier
maal per week van een kwart liter
melk laten voorzien, waarvoor via de
melkhandel „melkkaarten" aan de
ouders worden verkocht. De kosten,
die n£ aftrek van subsidies, geduren
de één jaar voor rekening van de
gemeente komen, bedragen 1.426.
Aankoop perceel Hoekstraat 1.
Van een doodlopend stukje straat aan
de rand van de bebouwde kom is de
oude Hoekstraat plotseling veranderd
in een niet onbelangrijke toegangs
weg tot het „plan Bijdorp". Daardoor
doen zich steeds meer bezwaren ge
voelen voor het verkeer. Opheffing
van de „bajonetknik" in deze straat
is naar het oordeel van B. en W. zeer
gewenst. De heer P. Klomp, eigenaar
van het perceel Hoekstraat 1 op
pervlakte 93 m2 is bereid zijn
eigendom te verkopen voor de som
van 5500. De voorwaarden, waar
onder de aankoop zal geschieden wa
ren aan B. en W. over te laten.
Het college verzoekt de raad, toe
stemming tot de koop te geven.
Volgens mededelingen van de N.V.
Koninklijke Nederlandse fabrieken
van wollen dekens, voorheen J. C.
Zaalbferg en zonen, is een aanzien
lijke stijging van de omzet geregis
treerd. Op de exportmarkt is deze
stijging bijzonder spectaculair. In een
bepaald land steeg de omzet over
1958 met 80 procent.
In 1959 zal, volgens de N.V. Zaal
berg, de gestegen omzet van 1958
worden verveelvoudigd. Naar een
ander land nam Zaalberg ongeveer
90 procent van de totale Nederlandse
export van wollen dekens voor haar
rekening.
Sinds enige tijd verwerkt Zaalberg
ook draion, een produkt van de
Bayerfabrieken in Leverkusen.
VILLABOUW ROOMBURGERLAAN
Aan de Roomburgerlaan, nabij de
Kanaalweg worden volgens een ont
werp van het architektenbureau Th.
N. J. A. Geels uit Leiden een drietal
villa's voor eigen rekening gebouwd
door N. Mol uit Leiderdorp.
In Leeuwarden is gisteravond de
66-jarige alleen wonende mej. S. B.,
wonende in de Lijsterstraat, door ko
lendampvergiftiging om het leven
gekomen. Zij zou gisteravond bij ken
nissen op bezoek gaan, maar toen zij
niet verscheen, gingen deze kennis
sen, ongerust geworden, naar haar
woning.
Zij vonden de vrouw levenloos op
de vloer in de woonkamer.
VOORSCHOTEN
Binnensport-uitwisseling. Einde
lijk is de Voorschotense Sportraad in
staat geweest, een sportuitwisseling
te beleggen tussen ploegen van Voor
schoten en die van een andere ge
meente.
Bij pogingen om tot een uitwisse
ling te komen met de gemeenten Lei
den en Voorburg had men niet veel
succes, maar Wassenaar bleek al aan
stonds enthousiast voor het idee.
Hedenavond zal nu de eerste bin
nensport-avond gehouden worden in
„Het Wapen van Voorschoten". Deze
ontmoeting wordt om acht uur ge
opend door burgemeester Van der
Hoeven, waarna om kwart over acht
de wedstrijden beginnen. De wedstrij
den omvatten: biljarten, bridgen,
dammen en schaken.
Op uitnodiging van Wassenaar zal
deze eerste binnensport-avond in het
najaar gevolgd worden door een turn-
ontmoeting in Wassenaar. De techni
sche verzorging van deze avond is in
handen van de Voorschotense sport
verenigingen; de Sportraad organi
seert het geheel.
Z0ETERW0UDE
VIJFTIG KINDEREN GAAN
PASSIESPEL OPVOEREN
In het weekblad „De Bazuin" werd
in het jaar 1956 een zeer verdienste
lijk passiespel gepubliceerd, geschre
ven door een onbekende onderwijzer.
De Kath. Raad van Overleg heeft de
laatste van de culturele cyclus be
stemd voor een jrassieavond en, hoe
wel „Het is volbracht" voor grotere
jongens en meisjes geschreven werd.
hei er op gewaagd de leerlingen van
de 6e klas van de St. Aloysiusschool
en de 7e klas van de H. Hartschool
dit passiespel te laten opvoeren.
De heer A. H. J. Paardekooper
heeft de regie op zich genomen daar
in bijgestaan door kapelaan Wilmink
en de heer J. W. Vink, hoofdonder
wijzer. Het is wel een zware taak
voor de leiders om vijftig jongens en
meisjes de hun toegewezen rol ver
liggende boven hun kinderlijk ver
mogen toch nog te leren zeggen en
de hoogverheven onderwerpen te
doen begrijpen en in te leven.
Het spreekt dan ook vanzelf, dat
de toeschouwers het spel van de nog
maar jonge kinderen zullen moeten
zien en waarderen naar hun kinder
lijk begrip en vermogen. Het is ver
heugend, dat de ouders nu reeds zo
veel belangstelling tonen door de
kinderen te wijzen op de schone taak
die zy in het passiespel vervullen.
De eerw. zuster Veronica, hoofd
van de huishoudschool, ontwerpt en
vervaardigt de vele costumes, waar
voor de Vrouwen van Nazareth uit
hun collectie costumes, een grote
hoeveelheid draperingen ten gebrui-
ke hebben gegeven.
LIET Nederlands Madrigaalkoor,
dat gisteravond onder leiding
van Willem Mizée Bach's Johannes
Passion uitvoerde, mag bij de jaar
lijks terugkerende passieuitvoering
zich verheugen in een toenemende
belangstelling en in een evenzeer
toenemende graad van schoon en
welslagen. Wij beginnen met de
uitermate verzorgde zang te roemen
van het koor, dat de medewerking
had van een keur van instrumenta
listen van het Residentie-orkest, zich
noemende het Residentie-Kameror
kest; met Hans Schouwman clave-
cimbaal, Bram Martijn orgel; voor
treffelijke solisten in de obligaat
partijen en het continuo. De realisa
tie, die Mizée aan 't beknopte, maar
zeer karakteristieke werk gaf, ge
tuigde van doordachte stijl-aanvoe
ling, omdat hij (bovenal) maar óók
zijn koorleden deze allerhoogste mu
ziek volkomen beheersen; sensitief,
nobel en rijk genuanceerd zingend;
allen doordrongen van 't wezen van
deze lijdensmuziek; vergend ernstig
geestelijk beleven van alle deelne-
menden, maar ook van alle toehoor
ders. Alle karakteristieken, waaraan
de Johannes Passion zo rijk is, waren
een toonbeeld van tekening en op
rechte schoonheid. Bewonderens-
waard!
ALS solisten fungeerden de tenor
Chris van Woerkom, als Evange
list, voortreffelijk in stijl en voor
dracht, eenvoudig en raak. Voorts
David Hollestelle in de Christuspar
tij, deze sobere (maar door haar so
berheid zo moeilijke) partij voortref
felijk zingend, mede door zijn waar
dige dictie, een grote muzikale groei
ten toon spreidend. Een indrukwek
kend en in-muzikaal vertolker! Dan
Annie Hermes, de alt. Aan haar kan
men een Bach-partij toevertrouwen.
Zij bezit de psyche hiertoe. Zij voelt
superbe aan, subtiel, maar beheerst
in het tot klinken brengen van haar
ziele-roerselen. Onder beheersing
verstaan wij niet wat de met een
zeer welluidende sopraanstem be
gaafde zangeres Riggina Beekman
deed. Haar lyrisch gezang is geens
zins in Bach-sfcyl, noch de vertol
king, die de (naar men ons zeide,
Italiaanse) tenor Michele Molleseaan
de aria's gaf. Voor deze zanger zij
gezegd: een passdon is geen opera.
Ook hij heeft een mooie kradhtige
stem, die evenwel in de hoge tonen
enige revisie nodig heeft, aangezien
deze niet vrij zitten. Meine Pot zong
zcals steeds, de kleine partijen en
bas-aria's, als doorkneed in de par
tituur.
II7AT wij nog verder bewonderend
hebben beluisterd, dat waren
de choralen. Ingetogen, melodisch en
met kracht van spanning. Het Resi
dentie Kamerorkest, als ensemble
(in het begin wat stroef) zorgde
voor een volwaardige instrumentale
ondergrond, en de instrumentaal so
listen moeten met ere worden ver
meld. Hans Schouwman, Bram Mar
tijn (aan een electronisch orgel), en
Bouguenon, cello, gaven een onder
grond, die door bescheidenheid uit
muntte en toch de aandacht in juiste
maat trok.
Alles bijeengenomen was 't een
hoogstaande uitvoering om spanning
en ontspanning om tempi en voor
drachtstijl; om Mizée's grote muzi
kaliteit; zijn zuiverste intenties in
dienst stellend van dit verheven
werk, waarvan deze uitvoering ons
weer nader heeft gebracht tot de
grote innerlijke betekenis en waarde
van Bach's Johannes Passion.
J. KORTMANN
